Michał (Mychajlo) Moroz urodził się 7 lipca 1904 roku we wsi Plików w obwodzie tarnopolskim. W 1923 roku został uczniem nowo powstałej Nowakowskiej Szkoły Artystycznej, gdzie studiował do 1927. Kolejne dwa lata spędził na studiach artystycznych w Paryżu na stypendium metropolity Andrieja Szeptyckiego. W Paryżu Moroz studiował w Académie Julian i Conservatoire Nationale des Arts et Métiers. W Paryżu Moroz spotkał słynnego francuskiego artystę i ojca ruchu fowistycznego, Henriego Matisse'a. Bezpośrednie spotkanie z Ecole de Paris, zwłaszcza doświadczenie francuskich ekspresjonistów, wywarło silny wpływ na Moroza. W 1931 roku artysta udał się w podróż do Włoch w towarzystwie swojego byłego nauczyciela, którego w 1932 roku został asystentem. Wspólnie odbyli wycieczki w malownicze Karpaty i zainspirowali się do namalowania wielu dzieł ziemi i jej mieszkańców. Wydarzenia II wojny światowej i okupacja zachodniej Ukrainy przez Związek Radziecki przerwały pracę Moroza i zmusiły go do ubiegania się o azyl dla swojej żony Ireny i małego synka Ihora w Niemczech. W 1949 roku malarz wraz z rodziną osiedlił się w Nowym Jorku. W styczniu 1959 roku miał swoją pierwszą z pięciu wystaw indywidualnych w Panoras Gallery w Nowym Jorku. Michał Moroz jest najlepiej pamiętany ze swoich pejzaży malowanych burzliwymi pociągnięciami pędzla i żywymi kolorami. Artysta zmarł w 1992 roku na Staten Island w stanie Nowy Jork. Jego osiągnięcia w dziedzinie sztuki ukraińskiej są szczególnie znaczące, gdyż swobodny rozwój sztuki na sowieckiej Ukrainie nie był możliwy przez blisko 50 lat.
