Olej na płótnie, 65 x 61 cm, sygnowany na odwrocie.
Obraz pochodzi z cyklu Symulakry, mówiącego o relacji pomiędzy otaczającą nas rzeczywistością a jej symulacjami, które powoli przenikają się z nią samą, tworząc symulakry (termin zaczerpnięty z tekstu Jeana Baudrillarda Symulakry i symulacja). Punktem wyjścia jest tutaj symboliczny język mapy, wchodzący w dialog z przedstawieniami rodzimego pejzażu.
Obraz był prezentowany na wystawie indywidualnej artystki pt. Widzę ludzi, bo gdy chodzą, dostrzegam ich niby drzewa w Galerii Zielona 13 w 2019 roku w Łodzi.
Katarzyna Feiglewicz-Peszat urodziła się w 1989 roku w Jordanowie. Ukończyła malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni prof. Janusza Matuszewskiego oraz Poligrafię w Publishing School Cracow. Jej obszar działań to głównie malarstwo i fotografia. W swoich pracach bada relacje pomiędzy otaczającą nas rzeczywistością a jej symulacjami, które powoli przenikają się z nią samą. Punktem wyjścia jest dla niej symboliczny język mapy, wchodzący w dialog z przedstawieniami rodzimego pejzażu. Dwukrotna laureatka Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, laureatka Stypendium Miasta Krakowa, Nagrody BWA w Zielonej Górze, zdobywczyni Wyróżnienia Honorowego podczas IV Przeglądu Młodej Sztuki Świeża Krew.
