Tusz/długopis, papier, wym. W świetle passe-partout 19 x 27 cm, opr. 41,5 x 51,5 cm, sygnowany i datowany l.g ‘Beksiński 90’
O Autorze: Zdzisław Beksiński urodził się w 1929 roku w Sanoku, zmarł 2005 roku w Warszawie. Absolwent architektury na Politechnice Krakowskiej. Z początku zajmował się fotografią, potem rysunkiem, grafiką i malarstwem. Pod koniec lat 50. pracował jako stylista-plastyk w Dziale Głównego Konstruktora Fabryki „Autosan”. Na początku lat 60 zajmował się również rzeźbą (głównie gips i metal). Członek ZPAP, a w latach 1957-1963 także ZPAF. Sukces przyniosła mu głównie twórczość malarska i rzeźbiarska. Beksiński wyróżnia się charakterystycznym stylem z pogranicza mrocznej fantastyki i surrealizmu, całość była pomieszana z jego własnymi wizjami. W jego twórczości pojawiały się również motywy Dalekiego Wschodu. Od połowy lat 70. Beksiński praktycznie całkowicie zajął się malarstwem olejnym. Prace z lat 80. Cechuje przeplatanie się motywów barokowych i XIX-wiecznych z mocnym akcentem erotycznym. Określane były mianem „fotografii snów”. W latach 90. zaczął wprowadzać do prac grafikę komputerową stosowaną w oparciu o zbiór własnych zdjęć. Przez kilka lat związany był z Piotrem Dmochowskim – entuzjastą sztuki Beksińskiego, który otworzył we Francji galerię sztuki (1989-96) poświęconą pracom artysty. Prace artysty znajdują się w licznych muzeach i galeriach w Polsce, m.in. Sanoku (najbogatsza kolekcja prac artysty), Warszawie, Krakowie, Częstochowie i Wrocławiu. Jedyny polski artysta, którego dzieła były wystawiane w japońskim Muzeum Sztuki w Osace. W 2016 roku powstał film reżyserii Jana Matuszyńskiego „Ostatnia rodzina”, który zdobył wiele nagród, w tym Srebrnego Lamparta dla najlepszego aktora – Andrzeja Seweryna (w roli Zdzisława Beksińskiego) na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Locarno w 2016 roku. W 2017 roku powstał dokument „Beksińscy. Album wideofoniczny” reżyserii Marcina Borchardta i film krótkometrażowy „Pars Pro Toto” Katarzyny Łęckiej. W 2018 roku miała premierę książka “Detoks. Zdzisław Beksiński. Norman Leto. Korespondencja, rozmowa”, która przedstawia zetknięcie się dwóch artystów.
* opłata "droit de suite" oznacza obiekty, podlegające opłacie tzw. droit de suite, tj. prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymywania wynagrodzenia z tytułu dokonanych zawodowo odsprzedaży oryginalnych egzemplarzy dzieł. Powyższa opłata jest obliczana zgodnie z art. 19 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity Dz.U. z 2006r. Nr 90, poz. 631 z późn. zmianami). Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%.
