Dzwon okrętowy

odlew spiżowy; żelazo; lina konopna?; wys. 41 cm, średnica ca 39-40 cm.
Rosja, XIX/XX w. (?)
Dzwon pokładowy, do sygnalizacji i odmierzania czasu (wybijania tzw. szklanek). Wieniec profilowany, na płaszczu bity napis cyrylicą: „BURIA” (nazwa statku). Korona prostokątna, z okrągłym otworem. Serce żelazne, w formie wydłużonej gruszki, z doczepioną na szekli tzw. ringabuliną - uchwytem splecionym z liny, umożliwiającym wprawianie serca dzwonu w ruch.