JAN DE MATHA (Mata, Matta) (1160 † 17 Grud. 1213).
PARADISUS VIRGINALIS
Conciones in festis semper Virginis Dei Genitricis Mariae. Autore R. P. F. Joanne de Mata Ordinis Fratrum Praedicatorum. Interpres latinus Admodum Venerabilis P. Frater Onesimus de Kien Ordinis FF. Minorum Capucinorum Concionator Prouinciae Flandro-Belgicae.
Lublini prostant in Officina Georgij Försteri Bibliopolae Regij Anno M.DC.L. (1650).
w 4ce, k. 12, str. 415 i Indexu kart 16 nlb.; format 15x20,5cm
Jan de Matha, Jan z Mathy lub z Matty (ur. 23 czerwca 1150 w Faucon, zm. 17 grudnia 1213 w Rzymie) – założyciel Zakonu Przenajświętszej Trójcy od Wykupu Niewolników.
Urodził się w Faucon w Prowansji. Studiował początkowo w Aix-en-Provence, później w Paryżu, gdzie związany był z Opactwem Kanoników Regularnych Św. Wiktora.
W 1193 roku Jan założył nowe stowarzyszenie zakonne. Był to pierwszy zakon redempcyjny – związany z wyzwalaniem chrześcijan, którzy zostali wzięci do niewoli przez Arabów podbijających Afrykę Północną. W 1198 r. papież Innocenty III wydał bullę, która aprobowała założony przez Jana zakon i jego regułę.
Kult Jana de Matha zatwierdzono w 1666 r. przez „kanonizację równoważną”.
Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w dies natalis.
Przypis nakładcy Förstera Jerzemu Tyszkiewiczowi Biskup. Wileń., w Gdańsku roku 1650. Idibus Junii.
Bandtkie (H. D. K. P. I. 361) mieni to drukiem Niderlandzkim. Jakoż jest to widocznie druk Losteniusa w Antwerpii, lubo Forster w dedykacyi mówi; opus quod ex mea nunc prodit officina. Tyszkiewicz wyraża się: Tuam in Colloquio Thorunensi quotidiè viderunt morum suauitatem.
Jocher 4575.
Estreicher notuje 5 bibliotek, z których do dziś przetrwały 2.
Bardzo rzadkie!
TWARDA OPRAWA PERGAMINOWAZ EPOKI
Stan DB/przebarwienia oprawy, częściowy ubytek pergaminu na tylnej okładce, marginalia na k.tyt., nieliczne zaplamienia i ślady owada
