Zofia Artymowska (1923-2000), POLIFORMY XLIX- KONIEC, 1975 r.

akryl/płótno, 160 x 112 cm
sygnowany, datowany i opisany na odwrocie: Zofia Artymowska | 1975 | Poliformy XLIX - KONIEC

WYSTAWIANY:
- Centralne Biuro Wystaw Artystycznych Zachęta, Warszawa, styczeń 1984
- Biuro Wystaw Artystycznych, Kraków,marzec, 1984
- Biuro Wystaw Artystycznych, Łódź, maj 1984
- Biuro Wystaw Artystycznych Arsenał, Białystok, czerwiec 1984
- Związek Polskich Artystów Plastyków Okręg Warszawski, Dom Artysty Plastyka ul. Mazowiecka 11 a, 19 luty-14 marzec 1976, [kat.poz.14 ]
- Zofia Artymowska. Malarstwo. Poliformy, Salon BWA, Wrocław, kwiecień 1975, [kat.poz.27]

LITERATURA:
- Zofia Artymowska. Poliformy 1970-1983, CBWA Zachęta - BWA Kraków - BWA ŁÓDŹ - Arsenał Białystok 1984 [ kat.], Warszawa 1984 (repr.nlb.)
- Wojciech Skrodzki, Konstrukcja i znaczenie, „Projekt” 1976, nr. 4, s. 42 (il. barwna)

„Wybrana przez Artymowską zwielokrotniona forma walca - poliforma stała się znakiem rozpoznawczym jej malarstwa. Forma ta nieobca była awangardowym przygodom sztuki. Pojawiła się we wczesnych „chłopskich cyklach” obrazów Malewicza, zaistniała też w kompozycjach Legera z okresu jego zawiązków z kubizmem, pomiędzy 1912 a 1920 rokiem. U żadnego artysty wszakże nie stała się ona, jak u Artymowskiej, modułem, budującym kompozycję w sposób wyłączny. U żadnego też artysty nie wystąpił w związku z tą formą, podobny do Artymowskiej stopień skomplikowania”. Bożena Kowalska, Zofia Artymowska, Galeria - Muzeum Łowicz [kat.wystawy]