Odznaka jubileuszowa Lejb-Gwardyjskiego Pułku Ułanów Je...

Mikołaj II (1894–1917), Odznaka jubileuszowa Lejb-Gwardyjskiego Pułku Ułanów Jego Wysokości (лейб-гвардии Уланский Его Величества полк) na stulecie istnienia pułku, 1917, Piotrogród (?); Krzyż w kształcie Krzyża Żelaznego, na ramionach i w medalionie monogramy, na górnym Wielkiego Księcia Carewicza Konstantego Pawłowicza, na dolnym Wielkiego Księcia Michała Pawłowicza, na lewym Aleksandra II, na prawym Aleksandra III, w medalionie, w wieńcu Mikołaja II, przy lewej krawędzi nabite dwa imienniki (widoczna litera Э), odznaka sześcioczęściowa, mocowana na słupek, brak nakrętki; Адоленко s. 83, Верлнхб Адоленко 66; emalia, srebro, mosiądz, 42.4 x 42.2 mm, 25.58 g; ślady uderzenia w górny narożnik prawego ramienia i prawy narożnik górnego ramienia, skrócony słupek, punca Э prawdopodobnie należała do zakładu Edwarda Johana Kortmana z Piotrogrodu.
Lejb-Gwardyjski Pułk Ułanów Jego Wysokości Cesarza Imperatora został sformowany 7 grudnia 1817 roku w Warszawie z 1 dywizjonu Lejb-Gwardyjskiego Pułku Ułanów Jej Wysokości Cesarzowej Aleksandry Fiedorowny. Jako pierwszego dowódcę pułku wybrano Konstantyna Pawłowicza. 6 października 1831 roku zastąpił go Wielki Książę Michał Pawłowicz, zaś 19 września 1849 roku Aleksander Mikołajewicz. W 1855 roku, gdy Aleksander wstąpił na tron, zachował tytuł dowódcy, lecz zmienił nazwę pułku na Lejb-Gwardyjski Pułk Ułanów Jego Wysokości. W 1917 roku dwukrotnie zmieniano nazwę pułku: 4 marca 1917 roku na Lejb-Gwardyjski 2 Pułk Ułański, zaś 8 czerwca na Gwardyjski Warszawski Pułk Ułanów. 4 marca 1918 roku rozformowano pułk, zaś służących w nim ułanów przeniesiono do innych jednostek.