Karol Kossak, Szkic konia w zaprzęgu

34x40 cm, ołowek, tusz, papier

Karol Kossak (1896 - 1975) - czwarty z wielkiej malarskiej rodziny Kossaków, wnuk Juliusza, bratanek Wojciecha i stryjeczny brat Jerzego. Swe zainteresowania malarskie rozwijał pod opieką Zygmunta Rozwadowskiego i Stanisława Kaczor-Batowskiego, a w latach 1919 - 1923 studiując w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Następnie, współpracował z wujem w słynnej pracowni Wojciecha w krakowskiej Kossakówce. Nie rozwinął się jako malarz w dużych kompozycjach własnych, wybierając spokojne życie w majątku żony na huculszczyźnie. Pozostawił po sobie jednak wiele prac na papierze, szkiców i pomysłów kompozycji, które pokazują jego zmysł obserwacji, umiejętność uchwycenia cech i charakterystyki postaci, trafność spostrzeżeń i wyczucie anegdotycznych sytuacji z życia prowincji. Widać w nich też “kossakowską” rękę w wizerunkach koni, często będących obiektem jego rysunkowych notatek.