Jan KUCZ (ur. 1936), Głowa garnek, 1992

ceramika; 15,5 x 28 x 21 cm;
sygn. na spodzie: KUCZ / 92.
Rzeźbiarz, twórca znanych pomników, ale też instalacjonista i autor sytuacji rzeźbiarskich bliskich działaniom z pogranicza różnych obszarów sztuki. Charakterystyczną cechą pewnej części jego twórczości jest podnoszenie obiektów wykonanych z nietrwałych materiałów: płótna, szmat, lin, płaszczy, poduszek, worków do rangi dzieł wykonanych w szlachetnych materiałach. Jan Kucz wyraża w ten symboliczny sposób swój stosunek do życia i śmierci. Tego, co szybko przemija i prób utrwalenia skończoności życia. Jest artystą znanym z projektów i realizacji pomnikowych, choć, jak wiadomo, wielokrotnie jego projekty zwyciężały w konkursach, nie były jednak później realizowane. Taki los nie spotkał jego projektu pomnika kardynała Stefana Wyszyńskiego, który został zrealizowany w Częstochowie w 1997 roku. Artysta znany jest z realizacji znakomitych rzeźbiarskich dzieł portretowych: Jana Pawła II, kardynała Stefana Wyszyńskiego, Jana Kochanowskiego. Urodzony w Zarzeczu w 1936 roku. Studiował na ASP w Warszawie na Wydziale Rzeźby w latach 1955-1961. Dyplom zrealizował u Franciszka Strynkiewicza. Od 1960 roku pracował na Rzeźbie. W latach 1985-1987 piastował funkcję prorektora uczelni. Był członkiem ważnej dla sztuki polskiej grupy artystycznej Rekonesans, działającej z różnym natężeniem w latach 1964-1992. Profesor zwyczajny.