Pamiątkowa odznaka, 1913; Wieniec laurowy zwieńczony ta...

Mikołaj II (1894–1917), Pamiątkowa odznaka, 1913; Wieniec laurowy zwieńczony tarczą z herbem Kobrynia, w wieńcu K 171, na stronie odwrotnej na tarczy 11 IX 1897 / 1 VI 1913, w wieńcu Полковнику / Jосифу Касперовичу / Арцюшкевичу / отъ / товарищей , na dole punca złota i imiennik ВД, całość na łańcuszku, odznaka kilkuczęściowa; emalia, złoto próby ‘583’, 26.2 x 51.1 mm, 21.45 g; pięknie zachowany.
Józef Arciuskiewicz urodził się 1 lipca 1855 roku w rzymskokatolickiej rodzinie. W młodości uczęszczał do szkoły gminnej w Osmianach. 6 grudnia 1876 roku wstąpił do wojska, brał udział w wojnie rosyjsko-tureckiej 1877–1878. Ukończył Wileńską Szkołę Junkrów Piechoty. W wojsku awansował aż do stopnia podpułkownika ze starszeństwem, który otrzymał 1 stycznia 1906 roku. Służył w 104 Ustiudzkim Pułku Piechoty i 171 Kobryńskim Pułku Piechoty (obie jednostki stacjonowały w Grodnie). 1 lipca 1913 roku przeszedł na emeryturę. Ponad rok później (15 listopada 1914 roku) został ponownie powołany do wojska na stanowisko oficera sztabu komisji lekarskiej w 132 Tylnym Punkcie Ewakuacyjnym Frontu Północnego, gdzie służył co najmniej do 3 sierpnia 1916 roku. Odznaczony: Orderem Świętego Włodzimierza IV stopnia (w 1908 roku), Orderem Świętego Stanisława II stopnia (w 1910 roku), Orderem Świętej Anny II stopnia (3 sierpnia 1916 roku).