Aukcja-kolekcji-Davida-Bowiego

Jedna z najważniejszych aukcji tej jesieni, już w pierwszej z trzech części sprzedaży wyprzedza najwyższą estymację całej kolekcji. Ponad 720 oferentów zarejestrowało się, aby móc licytować 49 dzieł wystawionych na sprzedaż, więcej niż w jakiejkolwiek innej wieczornej aukcji Sotheby’s. Estymacja przedsprzedaży sięgała 10 – 14,5 mln dolarów, lecz ku zaskoczeniu wszystkich bardzo szybko ją przekroczyła, osiągając 30,2 mln dolarów.

Dwie prace Basquiat’a trafiły w ręce jednego z kolekcjonerów artysty. Bowie zakupił je w 1995 roku, kiedy przygotowywał się do roli Andy Warhola w filmie Juliana Schnabela. Obie datowane na 1984 rok – mniejsza kompozycja Untitled, której cena wynosiła 73,2 tys. dolarów, teraz sprzedana za 3,5 mln dolarów, podczas gdy większy obraz Air Power, za którego piosenkarz zapłacił 97,9 tys. dolarów, podwoił swoją estymację i osiągnął cenę 8,8 mln dolarów i tym samym ustanowił największy wzrost cen sprzedaży.

Najstarsze malowidło jakie posiadał Bowie i jednocześnie najwcześniej wylicytowane dzieło podczas sprzedaży to XVI-wieczne płótno autorstwa Tintoretta, przedstawiające objawienie świętej Katarzyny Aleksandryjskiej, sprzedane powyżej estymacji za 238 tys. dolarów. Z pewnością przyciągnie wielu miłośników sztuki w The Rubenshuis w Anwerpii, ponieważ zostanie tam długoterminowo wypożyczone.

Idąc dalej, dużą uwagę przyciągnęła instalacja Marcela Duchampa With Hidden Noise, gdzie licytacja odbywała się od Polly Robinson do Thaddaeus Ropac Gallery przed rozpoczęciem wieczoru aukcyjnego poprzez telefonicznych licytatorów z ofertą podwójnej estymacji – 695 tys. dolarów. Warto wspomnieć także dzieło Meret Oppenheim La Condition Humaine z 1973 roku, które zostało zakupione za 246 tys. dolarów podczas gdy jego estymacja sięgała zaledwie 25 tys. dolarów.

Po dziełach starych mistrzów i surrealizmie, nadszedł czas na nowoczesną sztukę brytyjską. Największym powrotem w tej dziedzinie okazał się Frank Auerbach i jego praca Head of Gerda Boeh, ekspresjonistyczny portret z 1965 roku. Z szacowaną ceną 374 tys. dolarów, na aukcji ustanowił rekord i został sprzedany za 4,7 mln dolarów. Kolejnym rekordzistą okazał się Peter Lanyon, artysta często porównywany do amerykańskiego nurtu abstrakcji ekspresjonistycznej, i jego Witness z 1961 roku. Estymacja pomiędzy 300 a 400 tys. dolarów była dla tego artysty dotychczas największa, natomiast prywatny londyński kolekcjoner Daniel Katz nabył dzieło za rekordową sumę 995 tys. dolarów. Ketz także zakupił znakomity rysunek Henry’ego Lamba z 1913 roku za potrójną estymację – 124 tys. dolarów.

David Bowie miał niezwykłe wyczucie, co do kupowanych przez siebie dzieł. W 1993 roku zakupił pracę Harolda Gilmana, która jest klasycznym przykładem szkoły malarskiej Camden Town. Interior (Mrs Mounter) zakupiony przez muzyka za 139 tys. dolarów, teraz ustanowił nowy rekord, idąc w ręce prywatnego kolekcjonera za 603 tys. dolarów. Innymi znaczącymi sukcesami cenowymi dla sztuki brytyjskiej okazały się minimalistyczny Foyer Patricka Caulfielda z 1971 roku. Został on zakupiony przez Bowiego w 1997 roku za 46 tys. dolarów, także The Boathouse Ivona Hitchens’a oraz widok portu St Ives Winifreda Nicholsona - każdy z nich został sprzedany za cenę 304 tys. dolarów. Prawdopodobnie największą niespodzianką wieczoru była akwarela przedstawiająca stadium głowy Jamesa Joyce’a autorstwa irlandzkiego artysty Louisa le Brocquy. Bowie zakupił ją w 1994 roku za 1 570 dolarów. Teraz jej wartość szacowana była na 13 tys. dolarów, a sprzedana została za 85 tys. dolarów – największy skok cenowy po dziele Basquiat’a. Pod koniec lat 90 Bowie zaczął bardziej angażować się w sztukę nowoczesną i sztukę młodych brytyjskich artystów. Sprzedaż w tej części zakończyła się kupnem dwóch obrazów Damiena Hirsta, gdzie jeden z nich nabył młody amerykański kolekcjoner za cenę podwójnej estymacji – 938 tys. dolarów.

Nawet prace, które wydawały się być mało atrakcyjne dla kolekcjonerów, często zwielokrotniały swoje estymacje. Waterhouse and Dodd Gallery zakupiła krajobraz Trevalgan Lanyona z 1951 rokuw granicach jego szacunków za 379 tys. dolarów. Alon Zakaim wylicytował wspólne dzieło Damiena Hirsta/Davida Bowiego za cenę podwójnej estymacji – 975 tys. dolarów. Figure Lying on its Side Kennetha Armitagea z 1957 roku podwoiła swoją wartość i osiągnęła kwotę 155 tys. dolarów. Z kolei James Rawlin wylicytował surrelistyczny Au Revoir Edwarda Wadswortha z 1929 roku za 140 tys. dolarów, czyli trzykrotność estymacji. Alan Wheatley nabył kilka ekspresjonistycznych obrazów Davida Bomberg poniżej estymacji za 85,5 tys. dolarów. Natomiast seria dziewięciu fotografii LEAF Gilbert & George została sprzedana powyżej szacunków za kwotę 349 tys. dolarów.

Pierwsza z trzech części licytacji już przekroczyła górną granicę przewidywanych wartości dla całej kolekcji z wynikiem 17,7 mln dolarów. Sprzedaż zbiorów muzyka przyniosła namacalne korzyści.

Oba hasła: współczesna sztuka brytyjska, jak i Sotheby’s zyskały szerszą publiczność, dzięki temu wydarzeniu. Poprzez drogę internetową pojawiło się mnóstwo nowych subskrybentów, którzy na bieżąco śledzili i oglądali przebieg całego eventu. Znacząca jest również ilość krajów, które brały udział w aukcji. Było ich 46, więcej niż kiedykolwiek wcześniej, co świadczy o ogromnym zainteresowaniu, a tym samym zyskaniu nowych klientów i widowni.