Wystawa Ryszarda Winiarskiego podczas 57. Biennale w Wenecji

Na ekspozycji zatytułowanej Event-Information-Image będzie można zobaczyć trzydzieści siedem obiektów wykonanych na przestrzeni lat 1966-1991, pochodzących ze zbiorów Anny i Jerzego Staraków, kolekcji dzieł rodziny artysty, prywatnych kolekcji oraz Muzeum Sztuki w Łodzi.

Wystawa prac Ryszarda Winiarskiego przedstawia nie tylko jego dzieła, ale również sylwetkę jednej z najciekawszych osobowości polskiej sztuki. Artysta, inżynier, malarz, scenograf, pedagog, pionier sztuki konceptualnej i wybitny przedstawiciel indeterminizmu. W swojej pracy dyplomowej zatytułowanej Event-Information-Image, zdefiniował pojęcie dojrzałego i innowacyjnego dzieła sztuki opartego na próbie przeniesienia na płótno zagadnienia statystyki matematycznej, informatyki i teorii gier. Mistrzowska gra intelektualna, napisana w przestrzeniach kwadratowych, zbudowanych z białych i czarnych modułów, pozwoliła Winiarskiemu na zróżnicowanie efektów i technik.

Wystawa prezentuje imponującą gamę efektów wizualnych badań twórcy. Z próbami wizualnej prezentacji przepisów statystycznych i penetrację przestrzeni rzeczywistej i iluzorycznej, poprzez obszarach z użyciem luster, wykorzystanie trójwymiarowości, aż do nieregularnych zbiorów i zdarzeń losowych. Wystawę uzupełniają tzw. Salony Gier, gdzie proponuje się aktywny udział w procesie tworzenia struktur wizualnych - widz nie musiał już odgadywać ze struktury obrazów reguł, których były rezultatem. Malarskie dotychczas pola znanych obrazów zostały zastąpione pustymi planszami, które stanowią miejsce gry. Pomysł Winiarskiego przekształcił się w program z profetyczną niemożliwością do przewidzenia czasu jego aktywności. Bezdyskusyjnie wizjonerska koncepcja Winiarskiego z lat 70-tych należy do dzisiejszych zjawisk uniwersalnych takich jak rozwój komunikacji wizualnej, dominacja cyfrowej narracji, powszechności partnerstwa, popularność kodów QR.

Polski wernisaż weneckiej wystawy odbył się jesienią ubiegłego roku w warszawskiej siedzibie firmy Jerzego Staraka. W tym samym czasie kuratorka Anna Muszyńska, rozpoczęła proces ubiegania się o figurowanie tej wystawy w programie Biennale. Starania zakończyły się sukcesem zarówno Jerzego Staraka, jak i zespołu kuratorów, ponieważ polska wystawa została wybrana spośród pięciuset zgłoszeń nadesłanych z całego świata i jest jedną z dwudziestu trzech wydarzeń towarzyszących weneckiej imprezie. Architektura wystawy została zaprojektowana i zaaranżowana przez jednego z czołowych scenografów - Borisa Kudlićkę, co nadaje jej jeszcze większą rangę. Niezwykła wystawa, niezwykły artysta i niezwykłe dzieła, a przy tym świadomość, że po raz pierwszy od pięćdziesięciu lat polski prywatny kolekcjoner ma szansę przedstawienia swojej kolekcji w ramach Biennale. Promowanie najwyższej polskiej sztuki poprzez obecność na tak prestiżowym wydarzeniu napawa optymizmem i daje nadzieję na prężny rozwój polskiego rynku sztuki na arenie międzynarodowej.