Michał Płoński - Aukcje

Michał Płoński był znanym grafikiem, rysownikiem i malarzem, wybitnym artystą. Urodził się według dostępnych informacji 15 stycznia 1782 roku w szlacheckiej rodzinie Jana i Konstancji Płońskich. Jego ojciec posiadał kamienicę pod numerem 276 na Nowym Mieście w Warszawie. Już w młodym wieku przejawiał szczególne zamiłowanie do rysunku, co skłoniło ojca do wysłania go na naukę do J.P. Norblina, pod którego przewodnictwem pracował przez kilka lat z wielką pilnością. Norblin dostrzegł w nim wyższe zdolności i namówił rodziców, aby wysłali młodzieńca za granicę, aby kontynuował edukację artystyczną. Najpierw udał się do Danii, a w Kopenhadze, podziwiając dzieła szkół flamandzkiej i holenderskiej, rozwijał artystyczne skłonności, których pozostawał wierny w dalszych pracach. Następnie wyjechał do Holandii, gdzie spędził dłuższy czas, a w Amsterdamie w 1802 roku rozpoczął działalność jako grawer. Z Holandii przybył do Paryża, gdzie szybko doceniono jego zdolności i zaproszono go do pracy w tamtejszym Muzeum Rycin, za co otrzymywał dziesięć luidorów dziennie. Pomimo sukcesów w Paryżu, postanowił powrócić do ojczyzny, wyruszając pieszo z plecakiem pełnym swoich płyt miedziowych. W 1810 roku powrócił do Warszawy i już nie opuszczał miasta, ciesząc się ogromnym zainteresowaniem i sympatią ze względu na swoje znakomite talenty. W tym czasie zajmował się głównie tworzeniem portretów akwarelowych w małym formacie.

Otrzymywał stałą opłatę za swoje prace - osiemnaście złotych dukatów. Pewnego razu, gdy zapłacono mu jednym dukatem złotym, oddał dwa złote i uparcie odmówił reszty. Ze względu na pogorszenie stanu zdrowia, prawdopodobnie z powodu wrodzonej choroby, został przyjęty do szpitala XX. Bonifratrów 26 października 1811 roku. Niestety, nie został tam wyleczony i zmarł 2 czerwca 1812 roku, jak wynika z księgi kontroli szpitala. Według tej samej księgi miał 34 lata, co różniło się od wcześniej podanej daty urodzenia przekazanej przez rodzinę artysty.

Oprócz portretów malował i rysował różne przedmioty rodzajowe, a także wykonywał rytunki. Znaczna kolekcja jego prac znajduje się w posiadaniu szacownego domu książąt Radziwiłłów. Rysunki te są datowane na lata 1795, 1796, 1798 i 1799, a wszystkie zostały wykonane w Nieborowie. Norblin, pracując tam w tamtym czasie, zabierał ze sobą latem swoich uczniów, Rustema, A. Orłowskiego i Płońskiego. Ten ostatni regularnie odwiedzał przez kilka miesięcy dom księżnej wojewodziny wileńskiej, która opiekowała się sztuką. Jego ryciny są cenione i wykonane w stylu przypominającym dzieła Rembrandta, zdobywając uznanie na równi z grafikami tego słynnego mistrza. Oprócz innych wysokich walorów, wyróżniają się znakomitą znajomością rysunku. Pozostałe płyty miedziowe, które pozostawił, chętnie zakupiono w Paryżu. Na swoich pracach często umieszczał pełne podpisy, a czasem tylko skrót "MPf", "mpf" lub "MPłon: fecit 1796". Związane prace oznaczane są jako "MPf. 1799" lub "Pf. 1799 V1P".