Alfons Karpiński, RÓŻE RÓŻOWE I BIAŁE

Olej, tektura, 39 x 55 cm,
sygn. p.śr.: 1926 / A.Karpiński oraz na odwrocie ołówkiem: 1926, A. Karpiński;
na odwrocie nalepka z Salonu Sztuki Alfeda Wawrzeckiego przy ul. Wiślnej w Krakowie.

... szata królewskiej róży jest podobna do natury kobiety która, obok naturalnego wdzięku czy urody, ileż wymaga sztuki, pielęgnacji, kaprysów i nastrojów mody. Stąd też z prawdziwą pasją i z wyjątkowym przejęciem poświęcam czas na studja kwiatów... I to ma dla mnie podwójne znaczenie, gdyż studjum kwiatów pomaga mi bardzo w portrecie kobiecym. Jest (naturą) wykwintnej damy.
Wspomnienia A. Karpińskiego zacytowane w monografii malarza: A. Bartoszek, Alfons Karpiński 1875-1961, Sandomierz 2003 r.
Alfons KARPIŃSKI (1875-1961)
W latach 1891-99 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Floriana Cynka, Izydora Jabłońskiego, Wincentego Łuszczkiewicza i Leona Wyczółkowskiego. Edukację artystyczną uzupełniał w pracowni Ažbego w Monachium (1903). W latach 1904-07 kontynuował naukę w ASP w Wiedniu u Kazimierza Pochwalskiego, w Paryżu w Academie Willi (1908-12) oraz w 1922 w Academie Collarossiego. Podróżował do Włoch, Londynu, Budapesztu. Stale mieszkał w Krakowie; związany z tamtejszym środowiskiem skupionym wokół „Zielonego Balonika” projektował dekoracje do przedstawień kabaretu. Był członkiem m.in. TPSP w Krakowie oraz wiedeńskiej "Secesji". W latach 1918-27 został wiceprezesem TPSP w Krakowie. Głównym tematem jego prac były portrety, sceny rodzajowe, widoki miejskie głównie Monachium i Paryża oraz martwe natury z motywem kwiatów.