Karl Michał Ernest Rotkiel (czynny 1833-1845 lub 1846), Para solniczek

Srebro próby 12 częściowo złocone, cechowane (KRotkiel, 12, w Lublinie - kursywą , w owalach) ; wys. 6 cm, szer. 9,5 cm, głęb. 5,7 cm; waga 187 g.
Lublin, ok. 1840
Na czterech kulkach i niskim cokoliku, z czarą prostokątną, o wyoblonych bokach, z wywiniętym brzegiem, z wnętrzem złoconym, z grawerowanym monogramem wiązanym na brzuścu FD (późniejszym); na osi dłuższej wysokie, podwójne, wolutowe uchwyty z drutu
Rotkiel urodził się w 1800 roku w Warszawie gdzie zdobył wykształcenie złotnicze. Od 1833 roku prowadził własny warsztat w Lublinie, który w 1845 roku przejął, pracujący u Rotkiela jako czeladnik, spokrewniony z jego żoną, Jan Gałecki. Zmarł w 1864 roku. Rotkiel wykonywał głównie srebra stołowe odznaczające się modną stylistyką i dobrym poziomem wykonania, za co był bardzo ceniony przez ówczesnych odbiorców. Uważany jest za jednego z najlepszych złotników lubelskich XIX w.