XXXI Aukcja Antykwariatu Wu-eL Czasopisma | XIX wiek | Chimera

Chimera. Czasopismo literacko-artystyczne, w założeniu miało być miesięcznikiem, ale stało się periodykiem, który ukazywał się nieregularnie w latach 1901–1907 w Warszawie. Jego redaktor Zenon Przesmycki (Miriam) świadomie adresował je do bardzo wąskiego, elitarnego kręgu czytelników (nakład 600 egzemplarzy, sprzedawano 400). Pismo programowo odrzucało kulturę i sztukę popularną na rzecz wysokiej. Kolejne tomy tego czasopisma pokazują, jak różnorodne kierunki występowały w polskiej literaturze i sztuce doby modernizmu. W „Chimerze” publikowali czołowi poeci i prozaicy Młodej Polski, m.in.: Wacław Berent, Antoni Lange, Bolesław Leśmian, Zofia Nałkowska, Jan Lemański, Feliks Jasieński, Jan Kasprowicz, Stefan Żeromski, Władysław Stanisław Reymont, Stanisław Przybyszewski, Leopold Staff, Stanisław Wyspiański, Maria Komornicka, Stanisław Korab-Brzozowski, Tadeusz Miciński, Stanisław Wyrzykowski. W czasopiśmie opublikował także swoją pracę lekarz psychiatra i filozof medycyny Kazimierz Filip Wize. Czołowymi ilustratorami „Chimery” byli Edward Okuń, Franciszek Siedlecki i Józef Mehoffer. Ferdynand Ruszczyc był autorem okładek w latach 1904–1907.

Tomy w twardej oprawie ze złoconymi napisami na okładce i grzbiecie; wym. ok. 195x245 mm. WSZYSTKIE TOMY W BARDZO DOBRYM STANIE, Z NIEZWYKLE ATRAKCYJNĄ OPRAWĄ. Wkładka luzem – Henryk de Groux, Drugi frontispis do „Widma” – wklejona błędnie do zeszytu 27. Brak niektórych wkładek luzem: autorstwa Jana Stanisławskiego – Kościół św. Marka (2 zeszyt, luty 1901); Topole (7-8 zeszyt, lipiec-sierpień 1901); Sąd ukraiński (19 zeszyt, kwiecień 1904). Nadto brak: Edward Burne Jones – Król Kofetua i dziewczę żebracze – heliograwiura R. Paulussena (16 zeszyt, październik 1902).