Stanisław Fijałkowski (1922 Zdołbunów - 2020 Łódź), Czternasta czarna szarfa, 1986

olej, płótno, 100 x 80 cm, sygnowany, opisany i datowany na wewnętrznej krawędzi blejtramu: 'S. Fijałkowski - Czternasta czarna szarfa, 1986'

POCHODZENIE:
- zakup bezpośrednio od artysty
- kolekcja prywatna, Nowy Jork
- dom aukcyjny Desa Unicum, Warszawa, 2015
- kolekcja prywatna, Warszawa
- kolekcja prywatna, Trójmiasto
WYSTAWIANY:
- Stanisław Fijałkowski , Muzeum Narodowe, Poznań, -22.06.2003
- Stanisław Fijałkowski , wystawa indywidualna, Zachęta Państwowa Galeria Sztuki, Warszawa, 16.07-24.08.2003
- Muzeum Narodowe, Wrocław, 11.09-2.11.2003
LITERATURA:
Stanisław Fijałkowski , katalog wystawy, [red.] Włodzimierz Nowaczyk, Muzeum Narodowe w Poznaniu, Poznań 2003, s. 253, poz. 208 (wykaz prac)

Studia odbył w latach 1946–1951 w PWSSP w Łodzi pod kierunkiem W. Strzemińskiego i S. Wegnera. W latach 1947–1993 pracował na macierzystej uczelni jako pedagog. Stanowisko profesora objął w 1983 r. reprezentował Polskę w 1972 r. na Biennale w Wenecji. W 1977 roku wyróżniono go nagroda krytyki artystycznej im. Cypriana Kamila Norwida, a w 1990 r. został uhonorowany prestiżową nagroda im. Jana Cybisa. Uzyskał również wiele nagród międzynarodowych, m.in. na wystawie „Bianco e Nero” w Lugano (1972), na Biennale Grafiki w Lublanie (1977). Jego prace znajdują się w wielu muzeach, między innymi w Galerii Tretiakowskiej w Moskwie czy Tate Gallery w Londynie.