WspółODCZUWANIE, czyli potrzeba bliskości, cermika i drewniana podstawa, wym.: 13 x 19 x 19cm, waga: 837g., niesygn.
ARTYSTKA O RZEŹBIE:
WspólODCZUWANIE, jest obiektem interaktywnym, który rezonuje z obecnością człowieka. Praca ta jest odpowiedzią na potrzebę bliskości, na samotność, z którą przyszło nam się mierzyć w obecnym pandemicznym czasie. Żyjemy wśród ludzi zachowując dystans, nie mogąc się dotknąć, podać sobie rąk a potrzeba współistnienia, uczestnictwa w życiu społecznym podszyta jest strachem. "Bliskość", która jest motywem przewodnim tej pracy zyskuje nowy wymiar... ogranicza się do sfery uczuć, pozbawiana aspektu fizycznego.
Rzeźba serce "bije" białym światłem w rytm uderzeń ludzkiego serca tym szybciej, im bliżej znajduje się obserwator. Kiedy człowiek jest w odległości ok 4 m "bicie serca" ma normalny, powolny rytm, kiedy podchodzi bliżej "serce" bije coraz szybciej, jakby podekscytowane obecnością człowieka.
Interaktywność tej pracy polega na reakcji świetlnej, która wzbudzana jest, kiedy w pobliżu znajduje się człowiek. Zamontowane z każdej strony drewnianej podstawy czujniki ruchu uruchamiają „bicie” świetlne serca.
Prezentowany obiekt jest projektem gotowym składającym się z trzech elementów: szkliwionego serca porcelanowego, drewnianej podstawy oraz ukrytego w podstawie mechanizmu sterującego, podłączanego do prądu za pomocą kabla z zasilaczem. Mechanizm składa się z ośmiu czujników badających odległość, płytki sterującej oraz oświetlenia led ukrytego wewnątrz serca.
ARTYSTKA O SOBIE:
Barbara Bednarowicz, ur. w 1984 roku. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 2012 roku dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Adama Myjaka, na Wydziale Rzeźby.
Inspiracji szukam w człowieku. Studiując ludzką naturę, obserwując cielesność chcę opowiadać o duchowości. Interesuje mnie sprzeczność obrazu, który człowiek tworzy na potrzeby świata zewnętrznego oraz emocjonalność i złożoność obrazu wewnętrznego. Czasem posługuję się deformacją, groteską lub abstrakcyjnym wyobrażeniem człowieka.
Tworzę rzeźby, instalacje i obiekty, wykorzystując najczęściej materię bliską człowiekowi jak: porcelana, glina, ziemia, beton i kamień...