Hartwig Edward (1909-2003), [fotografia, vintage print] Felix Parnell z żoną

[b.m., 1928]/fotografia o wym. 36,5 x 25,5 cm., sygnatura p/d oraz podpis na odwrocie.
Jeden z najwybitniejszych polskich fotografów. Jego ojciec prowadził atelier fotograficzne w Moskwie, a następnie w Lublinie, dokąd rodzina Hartwigów przeniosła się z powodu rewolucji. Hartwig rozpoczął fotografowanie w połowie lat 20. W 1929 r. w Lublinie odbyła się jego pierwsza wystawa indywidualna. W latach 1932-34 studiował w Graphisches Institut w Wiedniu w pracowni Rudolfa Kapitza i Hamsa Daimlera. W latach 1944-46 przebywał w łagrze. Po wojnie zamieszkał w Warszawie. Zajmował się przede wszystkim fotografią pejzażową, w której realizował liczne eksperymenty formalne, polegające przede wszystkim na stosowaniu grafizacji obrazu, dochodząc do przedstawień abstrakcyjnych. Opublikował wiele albumów fotograficznych m.in.: "Ziemia rodzinna", 1955; "Fotografika",1958; "Kulisy teatru", 1969; "Wariacje fotograficzne",1978; "Wierzby", 1989; " Polska Edwarda Hartwiga",1995. Ponadto wykonywał portrety i fotografię teatralną. W latach 1969-74 redagował Almanach fotografii polskiej. Był członkiem - założycielem ZPAP oraz członkiem honorowym FIAP oraz wielu innych organizacji i towarzystw fotograficznych.