Marc Chagall (1887-1985), granolitografia / 33,5 x 35 cm [wymiary odbitki]

70 x 50 cm, wymiary karty
sygnatura ołówkiem p.d.: ‘Chagall’
l.d. ołówkiem: ‘28/300’
l.d. tłoczona pieczątka: ‘S.P.A.D.E.M. Paris’
numer inwentarzowy: UK/pm/18/8/2020/12
POCHODZENIE:
kolekcja prywatna

Marc Chagall (ur. 7 lipca 1887 w Łoźnie koło Witebska, zm. 28 marca 1985 w Saint-Paul de Vence we Francji) - malarz, grafik, rysownik, pisarz, poeta żydowskiego pochodzenia, posiadający obywatelstwo rosyjskie i francuskie; czołowy przedstawiciel kubizmu i internacjonalizmu w malarstwie. Jest przykładem malarza zaliczanego do ścisłej czołówki tzw. wielkiej paryskiej awangardy, posługującego się nowoczesną, uniwersalną formą artystyczną, który równocześnie w swojej sztuce zachował pierwiastki kultury rodzimej, mimo sukcesu międzynarodowego. W malarstwie Chagalla nastąpiła synteza co najmniej trzech kultur: żydowskiej, rosyjskiej i francuskiej. Pracował z największymi artystami XX wieku. W wieku 19 lat wyjechał do Petersburga, gdzie rozpoczął naukę w Szkole Carskiego Towarzystwa Upowszechniania Sztuki u Mikołaja Roericha, następnie w latach 1908-1910 w prywatnej szkole u Leona Baksta. W 1910 r. Chagall otrzymał stypendium umożliwiające mu wyjazd do Paryża. W tym okresie związał się z grupą awangardowych malarzy skupioną wokół Montparnasse. Wiosną 1914 roku miał pierwszą wystawę indywidualną w sławnej berlińskiej galerii „Der Sturm”. W tym samym roku wrócił do Imperium Rosyjskiego, gdzie przebywał do 1922. Podczas rewolucji 1917 został komisarzem sztuk pięknych w obwodzie witebskim. Założył Akademię Sztuk Pięknych w Witebsku. W 1935 przybył do Polski. Dwa lata później otrzymał obywatelstwo francuskie. W 1941 wyjechał wraz z rodziną do USA. Chagall osiedlił się w Nowym Jorku, gdzie mieszkał do 1948. W 1973 założone zostało muzeum Chagalla w Nicei. Malarz zmarł 28 marca 1985 roku w Saint-Paul-de-Vence we Francji. Został pochowany na miejscowym cmentarzu.