Stanisław Wyspiański, Szkice i autografy

Zespół rysunków projektowych Stanisława Wyspiańskiego związanych z jego działaniami projektowymi, w zakresie architektury i wyposażenia wnętrz.

a. Projekt balustrady do krakowskiego Domu Towarzystwa Lekarskiego; ołówek, papier; wym. 21,2 x 17,2 cm; nie sygn.; opis kolekcjonerski obcą ręką i nr 19. Towarzystwo w 1903 otrzymało od miasta parcelę budowlaną pod siedzibę przy ulicy Radziwiłłowskiej. Jednopiętrowy dom zaprojektował Józef Sowiński. Na prośbę prezesa Towarzystwa doktora Juliana Nowaka urządzenia wnętrz podjął się Stanisław Wyspiański. Klatka schodowa ma fryz z liści i kwiatów kasztanowca, ten sam motyw zdobi balustradę schodów.
b. Kilimy do krakowskiego Domu Towarzystwa Lekarskiego; piórko, ołówek, papier; wym.: 17,5 x 11,2 cm; autorski opis i pomiary; opis kolekcjonerski obcą ręką. Wyspiański zaprojektował wystrój sali posiedzeń, czytelni i biblioteki. Sala posiedzeń (obecnie sala im. Stanisława Wyspiańskiego), której ściany pomalowano na kolor malinowy, zachowała do dziś fryz z kwiatów pelargonii. Motyw ten znajduje się także na kilimach i portierach.
c. Projekt skrzynki ogłoszeniowej do krakowskiego Domu Towarzystwa Lekarskiego, 1904; ołówek, kredka, bibuła; 22 x 30,5 cm; sygn.. l.d. kredką SW 1904; autorski opis i pomiary; brak części l.g. narożnika. Dom Lekarski uroczyście otwarto 2 marca 1905.
d. Parapet okna tylnego w krakowskim kościele Świętego Krzyża, piórko, bibuła; wym.: 12 x 14 cm; datowany 11 IX [18]96, autorski opis i pomiary. Wyspiański pisał w 1897 o pracach konserwatorskich: „Po całodziennem rysowaniu miło tam było pod wieczór, o zmroku, gdy już cień jesienny szybko ogarniał wnętrze gmachu, siedzieć na tych wyżynach, pod sklepieniem na barokowym jakimś odwiecznym fotelu, i patrzeć jak na rozpięte baldachy cudnego sklepienia biły łuny z żarów koksowego pieca, rozświetlając strojną koronkę splotów włoskiej mody”.
e. Szkic do projektu Akropolis na Wawelu; ołówek, papier; karta o wym.: 42 x 34 cm; kompozycja 21 x 34 cm; nie sygn. Projekt przebudowy wzgórza wawelskiego autorstwa Stanisława Wyspiańskiego i Władysława Ekielskiego nazywany Wawel-Akropolis.
f. Wystawa Jubileuszowa TAP „Sztuka”, 1904; ołówek, kredka, bibuła;; wym.: 75 x 49 cm; sygn. p.d. kredką SW 1904; ślady złożenia, naddarcia marginesów. Wyspiański zajmował się nie tylko organizacją wystawy, ale projektował też wystrój sali pod ekspozycję w Pałacu Sztuki przy pl. Szczepańskim 3. Artysta opracował również tekst i projekt druku Katalogu Świetlicy „Sztuki”.
g. Projekt odrzwi do Izby Przemysłowo-Handlowej, 1905; ołówek, kredka, bibuła; wym.: 49,4 x 75,8 cm; sygn. dwukrotnie kredką p.d.: SW 1905; ślady złożenia, naddarcia i załamania marginesów. Dom pod Globusem, jak nazwano krakowską siedzibę Izby Przemysłowo-Handlowej, mieści się na rogu ulicy Długiej i Basztowej. Gmach ten wzniesiono według planów Tadeusza Stryjeńskiego i Franciszka Mączyńskiego w latach 1904-1906. Wyposażenie wnętrz powierzono Stanisławowi Wyspiańskiemu i Józefowi Mehofferowi. Dekorację najważniejszego pomieszczenia Izby, czyli sali posiedzeń, zlecono Stanisławowi Wyspiańskiemu. Wykonany przez niego projekt uzyskał pochlebne opinie członków Komitetu Budowy, jednak Wyspiański zrezygnował z prac. Powodem był nie tylko gwałtownie pogarszający się stan zdrowia artysty, ale też niezgoda na umieszczenie w jednolitej koncepcji wystroju sali portretu cesarza Franciszka Józefa. Wobec tego Komitet powierzył prace nad salą Józefowi Mehofferowi.