Wilhelm (Wilk) OSSECKI, KRZESANICA

Linoryt barwny, papier, 77 x 29 cm, sygn. ołówkiem d.: Kraków r. 26, 192/200, [nieczyt.].

Grafik, malarz i pedagog, urodzony w Brodach koło Lwowa. Do 1918 kształcił się w krakowskiej ASP u Józefa Pankiewicza i Wojcecha Weissa. Równoczesnie studiował filozofię na UJ. W 1920 nawiązał współpracę z Polskim Komisariatem Plebiscytowym na Górnym Śląsku, prowadził agitację i wykonywał plakaty i ulotki, należał w Bytomiu do Klubu Górnośląskiego. Z końcem 1920 osiadła w Poznaniu. Odwiedził Paryż, podróżował po Francji. W czasie okupacji przebywał w Wilanowie, po wojnie jako nauczyciel pracował w Piastowie pod Warszawą, a następnie w Liceum Sztuk Plastycznych w Białymstoku, oraz w Liceum Sztuk Plastycznych w Warszawie. Artysta był członkiem poznańskiego ZZPAP (1921-1934), od 1950 należał do ZPAP. Jego twórczość malarska to głównie pejzaże, portrety, akty, martwe natury. Jako grafik uprawiał drzeworyt i techniki metalowe, osiągając wielokrotnie mistrzowskie efekty. Najchętniej podejmował tematykę zabytkowej architektury, wydał kilka tek graficznych, m.in.: "Powiat żniński", "Wilno", "Stary Poznań", "Zabytki Torunia", "Z polskich pamiątek Paryża". Jest autorem plakatów i exlibrisów. Artysta brał udział w licznych wystawach zbiorowych, m.in. w zorganizowanej w 1920 z inicjatywy Władysława Skoczylasa wystawie objazdowej współczesnej grafiki polskiej w kilkunastu stolicach europejskich, wystawiał w Warszawie, Poznaniu, Łodzi, Krakowie, Lwowie, Bydgoszczy, za granicą we Florencji, Padwie i w 1934 na XVIII Biennale w Wenecji.