MICIŃSKI Tadeusz - Nietota. Księga tajemna Tatr. Warszawa [1910]. Nakł. Kasy Przezorności i Pomocy Warsz. Pomocników Ksi...

MICIŃSKI Tadeusz - Nietota. Księga tajemna Tatr. Warszawa [1910]. Nakł. Kasy Przezorności i Pomocy Warsz. Pomocników Księg. 16d, s. [4], 487, [4]. opr. pł. z epoki.
Blok lekko wygięty, drobne zaplamienia. Piecz. własn., numery inwentarzowe. Brak okł. brosz. Wyd. I. "Jest to powieść zakopiańsko-tatrzańska i o znanych postaciach ówczesnego Zakopanego (bez ich nazwisk) w powiązaniu z ogólnymi sprawami narodu polskiego, ale wszystko w formie przekształconej nawet zniekształconej i udziwnionej. Jest to też powieść z kluczem (np. Zmierzchoświt to Stanisław Witkiewicz, Wieszczka Mara to Maria Dembowska) i pełna metafor; bardzo rozmaicie była oceniana. W każdym razie stanowi w tatrzańskiej literaturze zjawisko wybitne i jedyne w swoim rodzaju" (WET, s. 737). Stanowisko "Nietoty" w tatrzańskiej literaturze młodopolskiej przedstawił szczegółowo Kolbuszewski w swojej pracy "Tatry w literaturze polskiej 1805-1939" (Kr. 1982, s. 364-365).