NOWA CYWILIZACJA - 200 LAT POLSKIEJ FANTASTYKI NAUKOWEJ il. D. Mróz

zespół autorów, opr. Zbigniew Przyrowski NOWA CYWILIZACJA - DWIEŚCIE LAT POLSKIEJ FANTASTYKI NAUKOWEJ ilustrowali Alina i Daniel Mrozowie, Nasza Księgarnia, Warszawa 1973 s. 238 28cm

Ignacy Krasicki, Karol Libelt, Sygurd Wiśniowski, Bolesław Prus, Władysław Umiński, Antoni Lange, Jerzy Żuławski, Stefan Grabiński, Stefan Żeromski, Jan Karczewski, Stanisław Lem, Konrad Fiałkowski

"Wspaniała antologia pozwalająca na zapoznanie się, w chronologicznej kolejności, z polskimi twórcami fantastyki naukowej. Nowa Cywilizacja oferuje nam historie nawiązujące do futuryzmu, fantastyki, transhumanizmu oraz życia pozaziemskiego."

DANIEL MRÓZ

(ur. 3 luty 1917 roku w Krakowie, zm. 21 stycznia 1993 roku w Krakowie)

Daniel Mróz urodził się jako syn znanego dziennikarza Stanisława Mroza. Dzieciństwo spędzał na kopiowaniu talentu plastycznego brata, przesiadywaniu z ojcem w redakcji, wertowaniu zagranicznych czasopism i na czytaniu książek. Sam o sobie mówi że był krnąbrny i nie sposób go było okiełznać w szkole. Maturę, ku przerażeniu rodziców, zdawał eksternistyczne. Studia odbył w swym rodzinnym mieście, w Akademii Sztuk Pięknych. Otrzymał dyplom na Wydziale Grafiki oraz na wydziale Scenografii. Zilustrował kilkadziesiąt książek (większość można nabyć na tej aukcji), zaprojektował kilkadziesiąt scenografii dla różnych teatrów, w latach 1951 - 1978 pracował jako etatowy grafik i ilustrator w tygodniku "Przekrój". Tam razem z Jerzym Szaniawskim stworzył profesora Tutkę. Najbardziej znany z ilustrowania książek Stanisława Lema. 

"Mróz patrzy na rzeczywistość nie wprost: obserwuje jej odbicie w staromodnym, nieco deformującym lustrze, pamiętającym jeszcze czasy jego pradziadków. Przy czym zaciekła pracowitość, z jaką artysta zagęszcza miliony swoich kresek, wnosi element świadomej przesady, lekkiej parodii. Uśmiech stylizatora poszerza się o uśmiech parodysty. Zabawa komplikuje się i pogłębia. 

Technika Mroza polega na stosowaniu nadzwyczaj delikatnej, precyzyjnej kreski, której pracowite, żmudne zagęszczenia wywołują  efekty najróżnorodniejszych szarości. W sposób zupełnie wyraźny i świadomy Mróz nawiązuje tu do tradycji dziewiętnastowiecznego drzeworytu: techniką swojego rysunku, techniką piórka imituje technikę sensu stricte graficzną. 

Ilustracje Mroza są coraz rzadziej ilustracjami, a coraz częściej za to stanowią interpretację; plastyczny ekwiwalent treści zawartych w tekście. Mróz raczej coś za pisarza dopowie, niż go powtórzy, raczej poszuka podtekstu niż będzie się starał wszystkie elementy streszczać.

Jest jednocześnie stylizatorem i nowatorem, pesymistą i optymistą, wizjonerem i wyśmiewcą, nawiedzonym i lekarzem. Stąd pełnia, organiczność jego wizji. Wartości plastyczne: bogactwo fakturalne, oryginalność deformacji - stanowią sztuki tej weryfikację. To przecież, co stanowi wartość jej centralną, to własny, na pierwszy rzut oka rozpoznawalny świat wyobraźni." - Jerzy Kwiatkowski

"Świat z dreszczykiem pod powłoką potulności" - Danuta Wróblewska

"Styl to człowiek". Panowie! Na świecie jest tylko jeden Profesor Tutka. - Jerzy Szaniawski