‹

Rękopis ziemiaństwo od 1800r. - Biejkowska Wola (gm. Promna, p. Białobrzeski)

add Twoja notatka

Opis pozycji

Rękopiśmienny zeszyt zatytułowany: Regestra Eupensy na Reparacye Dóbr Woli Bieykowskiey(na pieczęciach pojawia się również zapis: „Dobra Biejkowska Wola”)

Zawiera:
1. Specyfikacja wydatków ns reparacje dóbr wsi Woli Biejkowskiej – tabele ze szczegółowo opisanymi wydatkami od 1800r. - 1824, nieco bardziej pobieżnie potraktowanymi latami: 1830 - 1847 łącznie 46 zapisanych stron

2. Mowy okazjonalne, część wierszowana – sporządzane/przepisywane przez kronikarza z okazji różnych uroczystości, 52 zapisane strony, kończą się w 1830r. Późniejszy dopisek innej osoby pod tekstem: Widać już więcej nie pisał. Boć i panny Lucyny nie było, którą zawsze wspominała śp. Ciotka Mysyrowiczowa(?) do mnie Zofii z Groszkowskich(?) Sokołowskiej, która ten pamiętnik oddaję z kolei ... 1895r. - w kilku innych miejscach również dopiski kronikarki z 1895r.

3. Regestr koni wszystkich w Dobrach Wsi Woli Bieykowskiej z dn.24 czerwca 1800r. - szczegółowy rejestr końskich narodzin, zgonów, zakupów i sprzedaży etc., do 27 maja 1830r., 15 zapisanych stron

4. Lekarstwo na: żabę(?) pod językiem, łuszczkę na oku oraz 11 innych receptur – późniejszy dopisek pisała Ciotka Lucyna dalej nieczytelne, 6 stron

5. Specyfikacja Pszczół w Barciach – łącznie 5 stron do 1826r.

6. Kolejne około 33 receptur na lekarstwa, także dla koni i bydła – sposób zrobienia suwaxu, zażegnanie robaków, parch koński, na reumatyzm, na zełzę(?) koników, na motylice dla bydła, na opuchliznę, na dychawicę, na 9 stronach

Przeździcki?

Łącznie 133 strony w rękopisie, pomiędzy omówionymi rozdziałami znajduje się kilkadziesiąt czystych kart papieru z epoki.

Zniszczona półskórkowa okładka, zagięte rogi pierwszych i ost. stron, obcięcia kart nakrapiane
For. ca: 33x20 cm

„Biejkowska Wola, wieś leżąca w powiecie białobrzeskim przy trakcie na Warkę. Na próżno tam teraz szukać dworu ziemiańskiego, ale kiedyś był. Ostatnimi właścicielami tego małego majątku byli Kołaczowie z Czerska. Wcześniej Matuszewscy, a przed nimi Sokołowscy„