Włodzimierz Scisłowski STRASZNE WIERSZYKI, ilustrował Daniel Mróz, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1987 s.32 20,5cm
DANIEL MRÓZ
(ur. 3 luty 1917 roku w Krakowie, zm. 21 stycznia 1993 roku w Krakowie)
Daniel Mróz urodził się jako syn znanego dziennikarza Stanisława Mroza. Dzieciństwo spędzał na kopiowaniu talentu plastycznego brata, przesiadywaniu z ojcem w redakcji, wertowaniu zagranicznych czasopism i na czytaniu książek. Sam o sobie mówi że był krnąbrny i nie sposób go było okiełznać w szkole. Maturę, ku przerażeniu rodziców, zdawał eksternistyczne. Studia odbył w swym rodzinnym mieście, w Akademii Sztuk Pięknych. Otrzymał dyplom na Wydziale Grafiki oraz na wydziale Scenografii. Zilustrował kilkadziesiąt książek (większość można nabyć na tej aukcji), zaprojektował kilkadziesiąt scenografii dla różnych teatrów, w latach 1951 - 1978 pracował jako etatowy grafik i ilustrator w tygodniku "Przekrój". Tam razem z Jerzym Szaniawskim stworzył profesora Tutkę. Najbardziej znany z ilustrowania książek Stanisława Lema.
"Mróz patrzy na rzeczywistość nie wprost: obserwuje jej odbicie w staromodnym, nieco deformującym lustrze, pamiętającym jeszcze czasy jego pradziadków. Przy czym zaciekła pracowitość, z jaką artysta zagęszcza miliony swoich kresek, wnosi element świadomej przesady, lekkiej parodii. Uśmiech stylizatora poszerza się o uśmiech parodysty. Zabawa komplikuje się i pogłębia.
Technika Mroza polega na stosowaniu nadzwyczaj delikatnej, precyzyjnej kreski, której pracowite, żmudne zagęszczenia wywołują efekty najróżnorodniejszych szarości. W sposób zupełnie wyraźny i świadomy Mróz nawiązuje tu do tradycji dziewiętnastowiecznego drzeworytu: techniką swojego rysunku, techniką piórka imituje technikę sensu stricte graficzną.
Ilustracje Mroza są coraz rzadziej ilustracjami, a coraz częściej za to stanowią interpretację; plastyczny ekwiwalent treści zawartych w tekście. Mróz raczej coś za pisarza dopowie, niż go powtórzy, raczej poszuka podtekstu niż będzie się starał wszystkie elementy streszczać.
Jest jednocześnie stylizatorem i nowatorem, pesymistą i optymistą, wizjonerem i wyśmiewcą, nawiedzonym i lekarzem. Stąd pełnia, organiczność jego wizji. Wartości plastyczne: bogactwo fakturalne, oryginalność deformacji - stanowią sztuki tej weryfikację. To przecież, co stanowi wartość jej centralną, to własny, na pierwszy rzut oka rozpoznawalny świat wyobraźni." - Jerzy Kwiatkowski
"Świat z dreszczykiem pod powłoką potulności" - Danuta Wróblewska
"Styl to człowiek". Panowie! Na świecie jest tylko jeden Profesor Tutka. - Jerzy Szaniawski
