Wróblewski Karol Stanisława Wyspiańskiego Achilleis

Wróblewski Karol, Stanisława Wyspiańskiego Achilleis. Sceny dramatyczne, Księgarnia H. Altenberga. Warszawa, E. Wende i Ska.  Lwów 1909, s. 99, wymiary 13 x 19,5 cm. Pieczątka. Podpis Stefana Polońskiego. Półpłótno ze złoceniami na grzbiecie. Zachowana oryginalna okładka.

POLOŃSKI Stefan, także S.Polonyi-Poloński, właśc. S.Polonyi ( 1 I 1903 Kraków - 13 VI 1968 Gliwice ), aktor, lalkarz, reżyser, dyrektor teatru. Był synem Tadeusza Polonyi, urzędnika kolejowego, i Alojzy z Fischerów, stryjecznym bratem aktorki Anny Polony. Był dwukrotnie żonaty: z Janiną z Debelskich (ślub w 1928) i z Wandą z Kaczmarków (ślub w 1938). W 1920 ukończył Wyższą Szkołę Realną w Krakowie. Naukę gry aktorskiej rozpoczął u Z. Noskowskiego, potem uczył się na Kursach Dram. M. Jednowskiego i Z. Nowakowskiego (sez. 1919/20); w sez. 1920/21 zaliczył pierwszy rok Dwuletniego Miejskiego Kursu Dram. występując równocześnie w krak. T. Powszechnym i T Bagatela. W 1921-24 występował w T. Polskim w Poznaniu, gdzie w sez. 1921/22 kontynuował studia aktorskie na Wydziale Dram. Państw. Konserwatorium Muz., a w 1922-24 odbywał praktykę w Zakładzie Fotografii Portretowej S. Markiewicza. W 1922 zainteresował się t. lalkowym i z malarzem Z. Szpingerem organizował T. Marionetek Miniatury (do otwarcia jego nie doszło). Grał m.in. takie role, jak: Kalimachos ("Tragedia Eumenesa"), Jacek ("Dziady"), Paź ("Wąsy i peruka"), Wyrwik ("Horsztyński"), Detektyw ("Ukochani"), Fryzjer ("Ninetka"), Henryk ("Wstydliwy hulaka"), Dyrektor ("Matura"). Był jednym z pierwszych organizatorów życia lalkarskiego w Polsce. Początkowo stosował w swoich teatrach marionetki, sam opracowywał mechanizmy lalek i sam je wykonywał, potem wprowadził też pacynki - pierwszy raz w T. Błękitny Pajac (1938). W okresie 1922-57 założył jedenaście t. lalkowych.