Jerzy Hoppen (1891-1969)
Kościół świętych Filipa i Jakuba na placu Łukiskim
1924, miedzioryt, 14 × 18, plansza 19,5 × 25
Sygn. AD: (w klipie) J. Hoppen 1924
Jerzy Hoppen (1891-1969) - grafik, malarz. W 1913 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. 1914-1921 mieszkał w Piotrogrodzie. Od 1921 r. studiował sztukę na Uniwersytecie Wileńskim i wykładał w Szkole Rysunku w Wilnie. Od 1931 był adiunktem na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie i kierownikiem Pracowni Grafiki (profesor nadzwyczajny - 1937). Od 1946 mieszkał w Polsce. 1947-1961 kierownik Katedry Grafiki na Uniwersytecie w Toruniu.
W swojej twórczości historycznej był zarówno artystą, jak i historykiem oraz konserwatorem. Hopen malował obrazy Wilna, tworzył scenografie teatralne, ilustracje książkowe i odnawiał wnętrza zabytków architektury w Wilnie i okolicach. Najbardziej znany jest jednak ze swoich rzeźb. Barokowa i klasycystyczna architektura Wilna stała się głównym motywem jego prac graficznych. W latach 1924-1927 opublikował w trzech tekach cykl "Stare Wilno", łączący widoczny realizm z romantycznymi nastrojami. O poziomie serii świadczy fakt, że do swoich zbiorów zakupiły je m.in. British Museum w Londynie, Biblioteka Narodowa w Paryżu i Gabinet Grafiki Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego. Ryciny te zostały także docenione na Salonie Grafiki Polskiej w Warszawie w 1928 r. i nagrodzone srebrnym medalem w Poznaniu w 1929 r. (na podstawie informacji z Bazy Artystów LDM oraz "Wileńska Szkoła Artystyczna i jej tradycje", red. J. Malinowski, M. Woźniak; R. Janonienė. Toruń: Muzeum Okręgowe w Toruniu, Uniwersytet Mikołaja Kopernika; Wilno: Vilniaus Dailės Akademija, 1996; s. 339).
Ostatnio oglądane
Zaloguj się aby zobaczyć listę pozycji
Ulubione
Zaloguj się aby zobaczyć listę pozycji