Stanisław Westwalewicz, Pejzaż ze stogami

36x55 cm w świetle passepartout, akwarela, papier

Stanisław Westwalewicz (1906-1997). Artysta wykształcony w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Władysława Jarockiego, Ignacego Pieńkowskiego, Karola Frycza i Fryderyka Pautscha. Członek Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, debiutujący wystawą indywidualną w Pałacu Sztuki w Krakowie – już w roku 1937. Jego wojenne losy wiodły go przez sowieckie obozy jenieckie i szlak armii Władysława Andersa do Włoch, skąd powraca do Polski w 1947 roku i na stałe osiada w Tarnowie. Związany z tamtejszym środowiskiem artystycznym pełni szereg funkcji w ZPAP, czynnie uprawiając malarstwo sztalugowe, akwarelę oraz malarstwo ścienne w licznych kościołach Podkarpacia.
W prezentowanej akwareli z wrażeniowo oddanym widokiem zaoranego pola ze snopami i postacią wyprowadzająca nań krowę – temat jest tylko pretekstem do ukazania prawdziwego celu malarza. Nad nisko zaznaczonym horyzontem z ledwie widocznymi zarysami wsi, na błękitnym tle rozległego nieba kłębią się szaro-białe chmury i one są zasadniczym tematem pracy i zainteresowania twórcy. Ekspresyjnie oddane, malowane lekko, tworzą kompozycję nieomal abstrakcyjną choć czytelną w swym założeniu. Obraz sygnowany „S. Westwalewicz.