Władysław ZAKRZEWSKI, PORTRET ŻONY, JANINY MALISZEWSKIEJ-ZAKRZEWSKIEJ

Olej, płótno nałożone na tekturę, 70 x 55,5 cm, niesygn., naklejka z wystawy pośmiertnej w TPSP w Krakowie, 1947 r., poz. 148.

Studia w krakowskiej ASP u W. Jarockiego i J. Pankiewicza w latach 1922-24 uzupełniał w prywatnych akademiach malarskich w Paryżu. Zwiedził Konstantynopol, Węgry, Rumunię, Jugosławię, Grecję i Włochy. Po powrocie został uczniem Jana Wojnarskiego i od lat 30.XX w. zajmował się wyłącznie grafiką (miedzioryt, akwaforta, akwatinta, miękki werniks). Najczęstszą tematyką jego prac była architektura miast polskich, pejzaże nadmorskie i śląskie. Wykonał szereg cykli tematycznych: Teka Śląska, Teka Morska, Warszawa, Lwów, Bielsko, Zaolzie, Kraków; jest także autorem wielu ekslibrisów. W czasie II wojny światowej był żołnierzem AK (pseud. "Jacek"). Produkował miedziorytniczo fałszywe dokumenty. Zamordowany przez uliczny patrol hitlerowski. W krakowskim TPSP zorganizowano mu w 1947 roku wystawę pośmiertną.