Olej, sklejka; wym. w świetle ramy: 56,5 x 76 cm; sygn. p. d.: "Wlastimil Hofman 1968"
Wlastimil Hofmann (1881-1970) Malarz pochodzenia czeskiego, jeden z najwybitniejszych twórców polskich XX w. Przedstawiciel symbolizmu; w 1889 zamieszkał w Krakowie; studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (był uczniem Jacka Malczewskiego, Jana Stanisławskiego, Leona Wyczółkowskiego) i w École des Beaux-Arts w Paryżu; był członkiem m.in. Grupy Pięciu (od 1905) i Towarzystwa Artystów Polskich “Sztuka” (od 1904); tworzył głównie w Krakowie, skąd wyjeżdżał do Wiednia, Pragi, Paryża i Włoch; podczas II wojny światowej przebywał w Palestynie; w 1947 zamieszkał w Szklarskiej Porębie; realizował kompozycje religijno-symboliczne, historyczno-patriotyczne, pejzaże (Pejzaż z rzeką, 1914), portrety i autoportrety; zwracał uwagę na spokojny, wręcz liryczny oddźwięk kompozycji, osiągany stonowanymi zabiegami formalnymi, dzięki czemu stał się jednym z najważniejszych artystów symbolizmu młodopolskiego; jego twórczość wywarła znaczny wpływ na sztukę polską I połowy XX w.
