Technika: akwarela, gwasz, papier
Wymiary: 50 x 65 cm
sygn., dat. i opisany na odwrocie: ALenica | 1967 | PARIS-Warszawa
Obraz jest oprawiony.
Pochodzenie: od spadkobierców z Francji
Biogram:
ur. 4 sierpnia 1899 w Pabianicach, zm. 16 kwietnia 1977 w Warszawie
Malarz.
Studia rozpoczął w 1922 roku na Uniwersytecie Poznańskim na wydziale prawno-ekonomicznym. Rok później wstąpił do Konserwatorium Muzycznego w Poznaniu, gdzie studiował w klasie instrumentów smyczkowych. W 1925 roku podjął studia w Prywatnym Instytucie Sztuk Pięknych u Adama Hanytkiewicza i J. Kubowicza. W czasie II wojny światowej Lenica wraz z rodziną mieszkał w Krakowie, gdzie zaprzyjaźnił się z malarzem Jerzym Kujawskim. Dzięki niemu zainteresował się surrealizmem, a także włączył się w nurt działań krakowskiej awangardy skupionej wokół Tadeusza Kantora. Po wojnie powrócił do Poznania, gdzie zaangażował się w działalność artystyczną. W 1947 został współzałożycielem awangardowej grupy 4F+R. Wtedy coraz silniej dążył ku abstrakcji i taszyzmowi. W okresie socrealizmu Alfred Lenica przerwał swoje twórcze eksperymenty, zwracając się w stronę wprowadzonej doktrynie artystycznej. Z racji swoich przekonań politycznych był to dla niego powrót do malowanych wcześniej obrazów zaangażowanych społecznie i politycznie. Wyklarowany w połowie lat 50. styl, który towarzyszył artyście do końca życia, był połączeniem taszyzmu, surrealizmu, informelu i drippingu.
(źródło: culture.pl)
Ostatnio oglądane
Zaloguj się aby zobaczyć listę pozycji
Ulubione
Zaloguj się aby zobaczyć listę pozycji