Bogusz SALWIŃSKI (ur. 1948), Upadłe Anioły; 2022

akryl, grafit, technika własna, papier; w św. p-p 69 x 98 cm w oprawie 90 x 120 cm
sygn. p. d: B. Salwiński

Działający w przestrzeni rzeźby, rysunku i malarstwa profesor Krakowskiej ASP. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w 1973 roku na Wydziale Rzeźby w pracowni prof. Mariana Koniecznego. W latach 1990– 1996 pełnił funkcję prodziekana, a w latach 2002–2008 dziekana Wydziału Rzeźby swojej macierzystej uczelni. Jest autorem martyrologicznych cykli rzeźbiarskich i malarskich: Ofiarom Przemocy, Ecce Homo, Ludzkie – Arcyludzkie. Autor ponad trzystu realizacji portretowych w rzeźbie, rysunku i malarstwie. Licznie odznaczany i nagradzany między innymi: „Rzeźby Roku” Kraków (1974, ’78, ’80, ’81, ’86, ’89, ’90), Grand Prix i złoty medal na Ogólnopolskim Przeglądzie Rzeźby w Warszawie, czy w ogólnopolskim konkursie na pomnik Powstania Warszawskiego w Warszawie. Jego prace znajdują się w zbiorach muzealnych między innymi w Muzeum Miasta Krakowa, Muzeum Tradycji Walk Niepodległościowych w Łodzi, w Muzeum Martyrologii w obozie koncentracyjnym na Majdanku w Lublinie oraz wielu kolekcjach prywatnych w Polsce oraz poza jej granicami.
Rysunkiem zajmuje się od zawsze uważa go za najbliższy po rzeźbie, jest autorem erotycznych cykli poświęconych metafizyce kobiecego ciała. Prezentowana praca z cyklu „Upadłe Anioły” to połączenie piękna i destrukcji, wznoszącej miłości i upadku, życia i śmierci. Tu kobiece ciało staje się jednocześnie sacrum i profanum zamkniętym w przestrzeni dzieła.