Henryk Epstein (1891 Łódź - 1944 Auschwitz), Skraj lasu, ok. 1935–1940

olej, płótno, 60 × 74 cm
sygn. l. d.: H. Epstein
Wystawiany:
Henri Epstein, Villa la Fleur, Konstancin- -Jeziorna, 18 września – 31 grudnia 2015
Reprodukowany:
Henri Epstein, katalog wystawy, Villa la Fleur, Warszawa 2015, s. 167, nr kat. 88

„Jego pierwsze prace namalowane po przyjeździe do Paryża były zielonkawe, cierpkie, ostre, ale już wtedy dziwnie pociągające, osobliwe, w niezwykły i barbarzyński sposób. Postaci, krajobrazy i martwe natury – wszystko najpierw drażniło, a potem fascynowało. Stopniowo, lecz niechybnie!” Gustave Coquiot, Les indépendants – 1884–1920, Ollendorf 1920. „Poszczególne obrazy przypominają odrębne organizmy żyjące intensywnym życiem. Płaszczyzny wibrujące i drżące. Kolory, których zadaniem nie jest tworzenie barwnych arabesek, lecz ożywienie materii przedstawionej na dwuwymiarowym płótnie, a zatem zastosowanie fikcji wizualnej. Cnotą kardynalną artysty, o którym mowa, jest umiejętność tworzenia iluzji, że przedstawione postacie żyją i działają. Co nie oznacza, że Henryk Epstein celuje w sztuce figuratywnej. Artysta nie dąży do przekazywania czy komunikowania swych odczuć, swych doznań wzrokowych. Jego cel jest inny. Malarz stara się ożywić postacie, których kształty i wygląd zewnętrzny przypominają zwykłych ludzi, wyposażając je w nową duszę, stanowiącą wytwór jego wyobraźni, jego własność” W. George, The School of Paris, [w:] C. Roth, Jewish Art. An Illustrated