Akwarel na papierze. Wymiary w św p-p.: 33,5 x 23 cm
Praca sygnowana ołówkiem u dołu kompozycji
Jerzy Stajuda (1936–1992)
– polski malarz, krytyk sztuki i architekt. Studiował na Wydziale
Architektury Politechniki Warszawskiej. Jako malarz i krytyk
zadebiutował w 1957 roku, publikując w czasopismach takich jak Za i Przeciw, Przegląd Artystyczny, Więź, Współczesność i Miesięcznik Literacki.
W swojej twórczości malarskiej za mistrza uważał Artura
Nachta-Samborskiego, choć z czasem wypracował własną, unikalną
stylistykę, nieulegającą współczesnym trendom.
Jego prace, zarówno
akwarele, jak i obrazy olejne, tworzą wizjonerskie struktury,
imaginacyjne pejzaże i refleksy archaicznej roślinności, wnosząc do
polskiej sztuki elementy tajemniczości i poetyckiej refleksji. Po
śmierci w 1992 roku, w 1993 roku jego twórczość została uhonorowana
wystawą pośmiertną w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie.
