Łukasz Milak-Kalinowski, Bez tytułu, 2022 r.

Łukasz Milak-Kalinowski (ur. 1984 r., Opoczno)
Bez tytułu, 2022 r.
akryl na płycie pilśniowej HDF, 74 x 73 cm
oprawiony (z ramą 78 x 77 cm)

Twórca pochodzący z rodziny o tradycjach sztuk plastycznych, wielbiciel szeroko pojętych form wizualnych. Plastyka od małego dziecka, praktycznie odkąd pamięta była obecna w jego domu rodzinnym. Techniki, warsztatu uczył się od matki i babki. W późniejszym okresie młodości sam szlifował zaszczepione zdolności. Wrażliwość twórczą budował już od dzieciństwa. Znajomi do tej pory twierdzą, że odziedziczył talent po matce. Inspiracje czerpie z literatury, obserwacji przemijającego otoczenia oraz wizji bezsennych. Wydaje się, że ma lekką obsesję na punkcie tematów przemijania, dekompozycji, rozkładu. Sztuka to dla niego pasja i forma pewnej psychoterapii.
Spektrum tematyczne jego twórczości ociera się o abstrakcję, fantastykę, surrealizm, realizm magiczny. Stara się odzwierciedlać elementarne emocje jak ból, strach, namiętność, czy spokój. Czyste podobrazie jest dla niego niczym Tabula rasa, na której maluje tak, jak rzeźbiarz wyprowadza kształt z kawałka gliny, lub dłutem z drewnianej deski. Tworzy za pomocą różnych technik, głównie farbami akrylowymi na płycie pilśniowej. Nie określa, nie definiuje jednoznacznie swojego malarstwa. Wg niego każdy odbiorca widzi w jego obrazach odbicie swojej świadomości.