Mieczysław Szczęsny, Martwa natura, 1942 r.

Mieczysław Szczęsny
Martwa natura, 1942 r.
olej na płycie, 42 x 36 cm
oprawiony

Mieczysław Szczęsny urodził się w Bydgoszczy. Studia odbył na Akademii Sztuk Pięknych w Leningradzie, gdzie w 1956 uzyskał dyplom. Poza tym terminował u starych mistrzów w Ermitażu. I to ta część studiów odcisnęła swoje piętno na późniejszej twórczości Szczęsnego.
W swoich pracach dużą wagę przywiązuje do plamy barwnej. Poprzez zróżnicowanie i dyskretną grę plastycznych środków wyrazu osiąga efekt bogactwa i dostojeństwa. Bogactwa barw, światła i faktury, które przywodzą na myśl malarstwo Starych Mistrzów. Kolor w jego obrazach jest nośnikiem ekspresji. Wykorzystuje najprzeróżniejsze gamy barwne, zimne obok ciepłych, ciemne przy jasnych. Na podobnej zasadzie kontrastuje uderzenia pędzlem, raz łagodnie, a raz gwałtownie . Atmosfera jego obrazów pełna jest intymności, ciepła i ciszy, dostrzegamy więzy łączące przedstawione postaci.
W jego twórczości można znaleźć wszystkie główne wątki malarskie: martwą naturę, pejzaż, akty, sceny figuratywne, portrety i autoportrety.
W portrecie preferuje czystość gatunku. Stanowią one liczna grupę prac; składają się na nią portrety dzieci, kobiet i mężczyzn, starych i młodych. Wyraźnie można na nich dostrzec rękę artysty wykształconego na klasycznych wzorcach. Dziś już się tak nie maluje. Artysta wnika głęboko we wnętrze modela i swoje odczucia przenosi na płótno. Każdy z nich tchnie własnym pięknem, pulsuje życiem, przyciąga wzrok.