Wymiary: 130 x 150 cm
sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'TERESA PĄGOWSKA 1973 | FOTEL | 130 x 150 cm | FAUTEUIL À BASCULE' oraz wskazówka montażowa
na odwrociu nalepka transportowa EXPOSITIONS Natural Le Coultre SA Geneva oraz nalepka Galerii Fibak
Pochodzenie
kolekcja Wojciecha Fibaka
kolekcja prywatna, Europa
Wystawiany
Teresa Pągowska, ZPAP BWA Białystok, styczeń 1977
Literatura
Teresa Pągowska, katalog wystawy, ZPAP BWA Białystok 1977, poz. kat. 7, s. nlb
Biogram
Skończyła poznańską Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych – malarstwo i techniki ścienne pod kierunkiem Wacława Taranczewskiego i Eustachego Wasilkowskiego. W okresie studiów była asystentką Jacka Piaseckiego. W latach 1950-64 była pedagogiem w gdańskiej PWSSP, po czym przeniosła się do Warszawy. Po kilkuletniej przerwie kontynuowała pracę pedagogiczną: w latach 1971-73 w łódzkiej PWSSP (aktualnie ASP), a następnie przez wiele lat w akademii warszawskiej. W roku 1988 uzyskała tytuł profesora zwyczajnego. Artystka zawsze zdradzała nieprzeciętną wrażliwość kolorystyczną, rozwiniętą pod wpływem sztuki Piotra Potworowskiego. Skupiła się jednak na postaci ludzkiej. W latach 60. jej malarstwo zdominował motyw silnie zdeformowanej, traktowanej skrótowo, ludzkiej (głównie kobiecej) figury, ukazywanej często w nieoczekiwanych, dynamicznych, często tanecznych, układach. Od tamtej pory postać ludzka jest w tym malarstwie obecna jako pozbawiona rysów indywidualnych zwarta, mocna sylweta. Artystka chętnie operowała gwałtownymi spięciami sumarycznych kształtów oraz kontrastami plam jednolitego koloru. Przez tę umowność odbiera bohaterom jednoznaczny charakter.
