Viktoras Vizgirda, Višakio Rūda

Viktoras Vizgirda (1904-1993)
Višakio Rūda
1977, pop., pastel, węgiel, 27 × 34,5
Sygnatura. AK: V. Vizgirda 77

Viktoras Vizgirda (1904-1993) malarz, pedagog, scenograf, organizator życia artystycznego, ilustrator książek, krytyk. Malował głównie pejzaże, martwe natury, portrety, autoportrety, kompozycje figuralne i witraże. Jego twórczość cechuje mistrzostwo malarskie, liryzm, niuanse nastroju, ekspresja, wyrazista, bogata kolorystyka.

Vizgirda brał udział w założeniu grupy malarzy Ars i uczestniczył w ich wystawach. W 1938 r. został przewodniczącym Związku Artystów Litewskich. W latach 1940-1941 przeniósł się do Wilna, a w latach 1941-1943 był dyrektorem Wileńskiej Akademii Sztuk Pięknych.
W 1944 r. opuścił Litwę i w latach 1946-1949 wykładał malarstwo w Wyższej Szkole Sztuki Stosowanej we Fryburgu. W 1950 r. osiedlił się w Bostonie w USA. W 1966 r. w Litewskim Muzeum Sztuki otwarto jego indywidualną wystawę - pierwszą wystawę litewskiej diaspory na sowieckiej Litwie. Zmarł 10 lipca 1993 r. w Cape Cod w USA i został pochowany w Wilnie. Jego prace znajdują się w Litewskim Narodowym Muzeum Sztuki, Narodowym Muzeum Sztuki im. M. K. Čiurlionisa, Muzeum Alka w Telszach, Muzeum Świtu w Szawlach, muzeach zagranicznych i kolekcjach prywatnych.(Opracowano na podstawie L: V. Liutkus Viktoras Vizgirda Vilnius 2000).

"Vizgirda jest najbardziej subtelnym malarzem naszego pokolenia, niezrównanym pod względem szerokości i bogactwa lirycznego uczucia [...]". Gudaitis. Z I. Korsakaitė, I. Kostkevičiūtė et al. "Historia sztuki litewskiej XX wieku II (1900-1940), Wilno: Vaga, 1983; s. 105).