Egzemplarz z dziurką.
Cesarstwo Bizantyjskie
Konstans II, Konstantyn IV, Herakliusz i Tyberiusz (659–668), Solidus, mennica Konstantynopol
Awers: popiersia Konstansa II i Konstantyna IV w koronach na wprost
dN CONS TNI
Rewers: Herakliusz i Tyberiusz stojący obok krzyża na czterostopniowym podeście, trzymający w prawych dłoniach jabłka królewskie, napis VICTORIA AVGЧ, oficyna B, w odcinku CONOB
Złoto 4.3 g
Oznaczenie OB po nazwie mennicy można interpretować dwojako: jako skrót od przymiotnika "obryziacum", którym określano złoto pierwszej próby, takie, które przeszło próbę ognia, bądź też jako grecki zapis liczebnika 72 (O=70, B=2), potwierdzający, że monetę wybito z 1/72 funta czystego złota.
Panujący w latach 641-668 Konstans II nosił przydomek Pogonatos, czyli Brodaty, co doskonale widać na oferowanym solidzie. Jego rządy upłynęły pod znakiem sporów doktrynalnych w Kościele oraz walk zagrażającymi Bizancjum z jednej strony rosnącymi w siłę Arabami, a z drugiej zaś z napierającymi na Bałkany Słowianami. Konstans II w pewnym stopniu symbolicznie kończy okres cesarstwa rzymskiego, gdyż jako ostatni z władców bizantyńskich sprawował w roku 642 konsulat. Przedstawiony na awersie Konstantyn IV wraz z braćmi przejął władzę po ojcu i panował do 685 roku.
