Cesarstwo Rzymskie
Zenon (474-491), Tremissis 476-477, mennica Konstantynopol
Awers: popiersie cesarza w zbroi i płaszczu, z perłowym diademem
D N ZENO PERP AVG
Rewers: Wiktoria stojąca w lewo, trzymająca wieniec i jabłko z krzyżem, w prawym polu gwiazdka, w odcinku CONOB
VICTORIA AVGVSTORVM
Waga 1.6 g
Zenon, cesarz wschodniorzymski od 9 lutego 474 do 9 kwietnia 491, był zięciem cesarza Leona I, mężem jego córki Ariadne. Kiedy Leon I zmarł, jego następcą został młodszy syn Zenona i Ariadne, Leon II. De facto rządził Zenon jako regent. Wkrótce stał się współcesarzem, a po śmierci Leona II, jedynym władcą imperium. Leon był pierwszym cesarzem, który otrzymał koronę nie od dowódcy wojskowego, co było rzymską tradycją, ale od Patriarchy Konstantynopola, reprezentującego hierarchię kościelną.
