Dwudukat, bez daty, mennica Toruń; Aw: Popiersie króla ...

miasto Toruń, Dwudukat, bez daty, mennica Toruń; Aw: Popiersie króla w wieńcu laurowym, w prawo, MICHAEL D G REX POLO M D L RVS PR; Rw: Widok miasta, nad którym oko opatrzności, pod panoramą inicjały HD - L (zarządca mennicy Hans Dawid Lauer), EX AVRO SOLIDO CIVIT THORVNENSIS FIERI FEC (z czystego złota miasto Toruń wybić kazało); Chełmiński 948, CNCT 1736 (R3), Fr. 66, Frankiewicz 742, H-Cz. 2397 (R3), Kaleniecki s. 463–464, Kubicki 1489, Kurp. (1649–1696) 1154 (R4), Raczyński 166; złoto, 6.95 g; bardzo rzadki i bardzo ładny egzemplarz, patyna.
Wybrany w 1669 roku jako kandydat rzesz szlacheckich, syn Jeremiego Wiśniowieckiego, Michał Korybut, od samego początku musiał zmagać się z silną opozycją. Tak zwani „malkontenci”, na których czele stali prymas Mikołaj Prażmowski i hetman wielki koronny Jan Sobieski (przyszły król), najpierw próbowali nie dopuścić do koronacji, a następnie planowali monarchę zdetronizować. Król zmagał się z obozem malkontentów prawie do końca swojego panowania. Konflikt doprowadził niemal do wojny domowej, gdy w 1672 roku zwaśnione strony zawiązały wierną władcy konfederację gołąbską i dążącą do obalenia króla konfederację szczebrzeszyńską. Pojednanie nastąpiło dopiero wiosną 1673 roku na sejmie pacyfikacyjnym. Niedługo potem, 10 listopada, w trakcie kolejnej wyprawy przeciwko Turcji, król zmarł na zatrucie żołądkowe.
To krótkie panowanie nie było przełomowe jeśli chodzi o politykę monetarną. Pojawiały się co prawda głosy, że należy wprowadzić do obiegu monety dobre i wycofać, znienawidzone przez społeczeństwo, boratynki oraz tymfy, które zalały kraj (chciano w ten sposób przynajmniej częściowo zaradzić zastanej po Janie Kazimierzu anarchii monetarnej), niczego jednak nie zrealizowano z sukcesem. W czasach Korybuta nie pracowały mennice koronne, jedynie w roku 1671 na krótko otwarto mennicę w Bydgoszczy. Działały natomiast mennice w Prusach: w Toruniu, Elblągu i Gdańsku.