Brunszwik-Wolfenbüttel
Juliusz (1568-1589), Talar 1587, mennica Goslar
Awers: sześciopolowa tarcza herbowa, powyżej trzy hełmy rycerskie, nad nimi koń saski jako element wykończenia środkowego hełmu
M G IVLLIVS D G D BR E L G V
Rewers: dziki człowiek w fartuchu z liści dębu, trzyma w lewej ręce pionowo stojący pień, a w prawej kaganek, po bokach data, legenda w otoku zakończona podwójnym krzyżem, znakiem mennicy Goslar
ALIIS INSERVIENDO CONSVMOR
Waga 29.08 g
Juliusz panował od 1568 roku, aż do śmierci w 1589 roku. Jest uważany za jednego z najważniejszych władców księstwa Brunszwiku. Ojciec Juliusza uważał, że nie spełnia on wymogów na władcę i w związku z tym przygotowywany był do posługi kościelnej. Miał też dwóch starszych braci, którzy mieli pierwszeństwo do przejęcia władzy po ojcu, to także zmniejszało jego szanse na rządy w księstwie. Podczas jednego z wielu konfliktów zbrojnych, jego dwaj starsi bracia zginęli w krwawej bitwie pod Sievershausen w 1553 roku. Juliusz został nagle jedynym następcą tronu, co bardzo nie spodobało się jego ojcu. Juliusz nie posiadał umiejętności rycerskich i sprawności fizycznej, które uważano za niezbędne w tamtym czasie, aby zostać władcą. Książę Juliusz wprowadził reformację w swoim kraju zaledwie dwa miesiące po objęciu urzędu. Nastąpiła również reforma administracyjna i zupełnie nowa polityka gospodarcza oparta na merkantylizmie. Rozbudowano zasoby mineralne i infrastrukturę. Juliusz pozostawił swojemu synowi i następcy Henrykowi Juliuszowi księstwo uporządkowane i zdrowe finansowo.
Lichttalary Juliusza, to talary, które były bite w latach 1569-1587. Swoją nazwę zawdzięczają wizerunkowi monety, na którym widać dzikiego człowieka z pniem drzewa w lewej ręce i płonącym światłem w prawej. Dziki człowiek, symbol regionu Harz i ducha gór, legendarna postać Harzu i ucieleśnienie naturalnej siły. Płonące światło w kaganku, pasuje do zawartego na monecie motta księcia ALIIS INSERVIENDO CONSVMOR „Pożeram siebie w służbie innym”.
