Saksonia, linia albertyńska
Jan Jerzy I Wettyn (1615-1656), Talar 1617, mennica Drezno
Odmiana z łabędziem na końcu napisów, znakiem mennicy drezdeńskiej.
Awers: Jan Jerzy w zbroi w prawo, w prawej ręce trzymający miecz, w lewej hełm
IOHAN GEORG D G DVX SAX IVL CLIV ET MONT
Rewers: tarcza herbowa pod sześcioma hełmami
SA ROM IMP ARCHIM ET ELECT
Waga 29 g
Jan Jerzy I zastąpił swojego brata Krystiana II w 1611 roku, otrzymując
tytuł Augusta. Początkowo był sprzymierzony z cesarzem Ferdynandem II,
co spotkało się z dezaprobatą części protestanckiej. Niezadowolenie
społeczne z polityki księcia oraz brak korzyści materialnych z
prowadzenia wojny w Czechach spowodowały, że w 1631 roku Jan Jerzy I
Wettyn przeszedł na stronę protestantów i opowiedział się za Gustawem II
Adolfem. Ten okres wojny trzydziestoletniej był jednym z najbardziej
niespokojnych w Saksonii, zdewastowanej przez imperialistów i Szwedów. W
1648 r. podpisano pokój, uzyskując jako lenno Saksonię Łużycką.
Księstwo zostało znacznie osłabione i utraciło dominację nad niemieckimi
mocarstwami protestanckimi na rzecz Brandenburgii.
