Av. w lustrzanym odbiciu +EĐCLRCRC+ANCLOI’, popiersie króla w płaszczu w prawo.
Rv. w lustrzanym odbiciu +ÆLF|ǷIИE|MΩO|CISE, długi krzyż dwunitkowy zakończony trójłukami.
Srebro, 2,24 g, 21,3 mm. 100463.
Stan III+. Dwa otwory do zawieszania z epoki, wybite i zagładzone.
Prawdopodobnie nie notowane stemple. Av. podobny do Malmer 421, bardzo wiernie odwzorowana legenda, choć lustrzana (litera E bez środkowej poprzeczki dała kwadratowe C, NC w ligaturze). Również Rv., mimo grubego stylu, ma całkowicie poprawną legendę. Dość podobny styl rewersu (ale zupełnie inny awers) miał okaz WCN 60: 180.
Od końca X wieku do Skandynawii i strefy bałtyckiej zaczęły napływać ogromne ilości pensów anglosaskich Etelreda II, pozyskiwane w wyniki najazdów na Anglię i wymuszania haraczu zwanego Danegeld. Posłużyły też za model dla pierwszych monet królestw skandynawskich, a szczególnie często powielany był typ Long Cross. Większość tych naśladownictw łączy się ze sobą stemplami i przypisywana jest szwedzkiej mennicy w Sigtunie. Ten jednak egzemplarz, wyjątkowo ciężki, nie ma znanych połączeń stemplowych.
