Poniżej orła inicjały CB Chrisopha Brettschneidera, długoletniego mincmistrza i wardajna w mennicy brzeskiej w latach 1666-1713.
Awers: popiersie w prawo
LEOPOLDVS D G R I S A G H B R
Rewers: pod koroną, dwugłowy Orzeł
ARCHIDVX AV DVX BVR ET SIL 1697
Leopold I z Domu Habsburgów, urodzony jako Leopold Ignaz Joseph Balthasar Franz Felicjanek, był cesarzem Świętego Cesarstwa Rzymskiego od 1658 do 1705 roku i królem Germanii (od 1654 roku), Węgier (od 1655 roku), Czech (od 1656 roku) oraz Chorwacji i Slawonii (od 1657 roku). Jeśli chodzi o politykę władzy, jego panowanie na Zachodzie zdominowała obrona przed ekspansją Francji pod panowaniem Ludwika XIV. Na południowym wschodzie tereny Habsburgów były początkowo zagrożone ekspansją osmańską, czego skutkiem było drugie oblężenie Wiednia. Cesarscy generałowie odnieśli ostatecznie sukcesy militarne i doszło do kontrofensywy, która doprowadziła do zwycięstwa. W rezultacie strefa wpływów Habsburgów rosła jeszcze szybciej niż przedtem. Panowanie Leopolda było początkiem wielkiej władzy monarchii habsburskiej. Śmierć ostatniego króla hiszpańskiego z rodu Habsburgów Karola II doprowadziła do wojny o sukcesję hiszpańską, w której Leopold reprezentował sukcesję swojej rodziny.
