Najwyższej rzadkości talar Zygmunta III Wazy wybity w mennicy w Sztokholmie.
Zygmunt III Waza wybijał monety w mennicy w Sztokholmie, w latach 1594-1598 i wszystkie roczniki bez wyjątku należą dziś do numizmatycznych rzadkości. Po obaleniu króla w 1597 roku, wszystkie monety wybite z portretem Zygmunta III zostały przetopione, co tłumaczy ich ogromną rzadkość.
Ładnie zachowany egzemplarz. Detale niemocno ruszone, tło z dużą ilością menniczego połysku, co samo w sobie stanowi o wyjątkowości prezentowanego egzemplarza. Ślad po zawieszce, ale powierzchnia monety bez śladów noszenia.
Najładniejszy egzemplarz jaki zagościł na aukcjach w Polsce.
Awers: półpostać króla w prawo w koronie, z mieczem opartym o ramię i jabłkiem królewskim w dłoni
SIGISMVDVS DEI GRATIA SVECORVM
Rewers: pod koroną czteropolową tarcza szwedzko-polsko-litewska, z tarczą z herbem Snopek po środku, po bokach skrócona data 9-4
GOTORVM WANDALORVM Q & POLONIAE REX
Średnica 43 mm, waga 28.76 g
Zygmunt III Waza (1566-1632) był synem króla szwedzkiego Jana III Wazy i Katarzyny Jagiellonki, córki króla polskiego Zygmunta I Starego. Został ukoronowany na króla Polski w katedrze wawelskiej dnia 27 grudnia 1587 roku. Po śmierci swojego ojca Jana III otrzymał tron szwedzki i w 1594 roku został koronowany w Uppsali na króla Szwecji. W sierpniu 1599 roku Riksdag zdetronizowała Zygmunta III Wazę, a rządy pozostały w rękach Karola Sudermańskiego, koronowanego na króla Szwecji 22 marca 1604 roku. W wyniku tego, Zygmunt III, dążąc do odzyskania korony szwedzkiej, wplątał Polskę w długie i niszczące wojny ze Szwecją. Następnie zapragnął zdobycia tronu moskiewskiego, mimo tego, że szanse powodzenia miał tylko jego syn Władysław. Interwencja polska w Moskwie doprowadziła do uzyskania Smoleńska i Czernichowa. Zygmunt III Waza prowadzą politykę prohabsburską po raz kolejny przyczynił się do uwikłania Polski w konflikt zbrojny, tym razem z Turcją, gdzie wojska polskie doznały klęski pod Cecorą w 1620 roku, a rok później odniosły triumf w 1621 roku pod Chocimiem. Przez ciągłe konflikty narastało niezadowolenie w związku z czym w 1606 roku wybuchł rokosz Zebrzydowski. W okresie panowania Zygmunta III Wazy w Rzeczypospolitej funkcjonowało aż 16 mennic: Olkusz, Poznań, Wschowa, Bydgoszcz, Malbork, Lublin, Kraków, Warszawa, Urzędów (?), Żółkiew (?), Wilno, Ryga, Elbląg, Gdańsk, Toruń, Łobżenica oraz trzy mennice lenne w Królewcu, Drezdenku i Mitawie.
