Tom VIII (KOŹN-KY)

KOŹNIEWSKI h. OSTOJA. Wzięli nazwisko od wsi Koźniewa, w ciechanowskiem. Przezdoma z Koźniewa i Piotr z Bandoszewa, synowie Bronisława, dostali przywilej w 1494 r. od Jana ks. Mazowieckiego uwalniający ich od wszelkich sądów z wyjątkiem książęcego. Jakób, stolnik wyszogrodzki 1525 r., podpisał dekret przeciwko heretykom; jego synowcowie, a synowie Bronisza, Wojciech i Łukasz 1522 r. (Akta Ostrołęckie). Mikołaj, starosta wyszogrodzki, zakroczymski i nowomiejski, miał syna Walentego, dziedzica na Koźniewie-Dębnikach i Koźniewie-Łysakach, po którym z żony Wesslówny synowie, Mikołaj i Stanisław 1580 r.; z nich po Stanisławie syn Jakób pozostawił syna Franciszka, a ten syna Antoniego, którego syn Paweł miał syna Walentego, po którym z Justyny Szmigielskiej synowie, Jan i Kazimierz wylegitymowani w Królestwie 1860 r. 

Franciszek z ziemią ciechanowską 1697 r., a Antoni z ziemią różańską 1764 r. podpisali elekcye. Antoni, łowczy buski 1785 r. 

KOZOPOLAŃSKI h. POKORA. Właściwe nazwisko tej rodziny Kossopolański, pisali się jednak niektórzy Kozopolańskimi, jak Michał i Aleksander, którzy podpisali manifest szlachty litewskiej 1763 r. (Vol. Leg.). 

KOZUBOWSKI h. MORA. Piszą się z Kozub, w pow. łęczyckim, a będąc licznie rozrodzonymi, brali przydomki Krawiec, Król, Niedbała i inne. Jan, Leonard i Piotr, synowie Klemensa, dziedzice na Kozubach 1576 roku (Ks. poborowe). Marcyan, syn Adama, 1630 r. ożeniony z Dorotą Jeżewską. Adam, Aleksander, Łukasz, Michał i Stanisław z wojew. łęczyckiem, Adam z wojew. Sieradzkiem i Aleksander z pow. orszańskim 1648 r., Kazimierz z wojew. łęczyckiem 1674 r., Andrzej i Jakób z wojew. inowrocławskiem 1697 r. podpisali elekcye.   

Po Janie, mieczniku łęczyckim, syn Stanisław 1680 r. Kazimierz i Paweł, synowie Jana i Heleny Bychowskiej, 1692 r. (Ks. Gr. Przedeckie, Zap. i Wyr. Tryb. Lubel.). Józef, komornik oszmiański 1763 r. Stanisław wylegitymowany w Galicyi 1782 r. Franciszek, syn Jana, w wojew. Sandomierskiem 1783 roku. Stanisław, syn Leona, zapisany do ksiąg szlachty gub. mińskiej 1802 r. 

Leon, syn Aleksandra, wylegitymowany w Cesarstwie 1872 r. i zapisany do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej, a Antoni, syn Heronima, 1888 r. do ksiąg szlachty gub. kijowskiej. 

KOZUBOWSKI h. ZAMORA. Aleksander-Ludwik, syn Michała, budowniczy rządowy w Warszawie, z zasady stopnia urzędniczego otrzymał przyznanie prawa nowego szlachectwa w Królestwie 1844 r. i herb Zamora, 

KOZUBSKI h. ABDANK. Wzięli nazwisko od wsi Kozuby, w pow. wiślickim, a pisali się z Magnusów, wsi w wojew. Sieradzkiem, którą posiadali jeszcze w końcu XVIII stolecia i są jednego pochodzenia z Magnuskimi, herbu Abdank. Wojciech, syn Macieja i Agnieszki Opojewskiej, kanonik poznański i gnieźnieński 1632 r. Wojciech, komornik sieradzki, podpisał elekcyę 1648 r. z wojew. Sieradzkiem. Jan, Józef i Stanisław, synowie Jana, posesorowie królewszczyzny Grochałka 1651 r. 

Michał, starosta lityński i horodelski 1672 r., ze stolnika chorąży wołyński 1673 r., pułkownik wojsk królewskich, przyłożył się do pobicia Tatarów pod Kałuszem, a w wojnie szwedzkiej na czele lekkich chorągwi wszedł do Pomorza, dotarł do Szczecina i spalił jego przedmieścia; w 1658 r. był z Czarnieckim Stefanem w Danii, a w 1660 r. odznaczył się w wojnie z Moskwą. Jan i Stanisław z wojew. bełzkiem 1674 r., Aleksander z wojew. łęczyckiem, Paweł i Józef z wojew. Sieradzkiem, Marcin z wojew. krakowskiem i Stefan z ziemią halicką 1697 r. podpisali elekcye. Wojciech, właściciel części wsi Magnusy 1774 roku, syn Józefa i Małgorzaty z Jaworskich. 

Jakób, syn Kajetana i Agnieszki Dobrskiej, wnuk Jakóba i Magdaleny Pacanowskiej, 1782 r., a Michał, syn Antoniego, wnuk Michała, prawnuk Zygmunta i Katarzyny Przecławskiej, 1806 r. wylegitymowani w Galicyi (Zbiory Dr. M. Dunina Wąsowicza). 

Kilkunastu wylegitymowanych w Cesarstwie zapisano 1840 r. do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej, a gub. kijowskiej 1896 r., Michał, syn Macieja, z synem Michałem i Leonid, syn Michała, z synem Mikołajem. 

KOZUBSKI h. DRUŻYNA. Andrzej z Kozub udowodnił szlachectwo w grodzie radomskim 1402 r. (Akta Krakowskie).   

KOZUBSKI h. ŚLEPOWRON. Stanisław, porucznik petyhorski 1670 roku. Antoni, syn Jana, zapisany do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1808 r., a Józef, syn Krzysztofa, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1820 r. 

KOZUBSKI. Jan, podpułkownik wojsk polskich 1816 r., z żony Marcyanny Janikowskiej pozostawił córki: Aleksandrę, Julię, Klementynę, Józefę i synów, Aleksandra i Władysława, którzy otrzymali przyznanie szlachectwa w Królestwie 1843 r. z zasady stopnia oficerskiego ich ojca. 

KOŻUCHOWSKI h. DOLIWA. Gniazdem tej rodziny jest wieś Kożuchów, w ziemi czerskiej, którą jeszcze w XVIII stoleciu posiadała; niektórzy z jej członków brali przydomek Dzik i ci już od końca XVI stolecia zamieszkiwali w wojew. Sieradzkiem. Andrzej, syn Stanisława, 1440 r. Mikołaj, syn Świętosława, 1462 r. Piotr, syn Piotra, 1500 r., miał synów: Jana, Piotra i Stanisława. Po Stanisławie z Anny Potockiej synowie: Andrzej, Jerzy, Marcin, Mikołaj, Paweł, Stanisław i Waleryan, dziedzice na Kożuchowie, Jeruzalu, Korzeniu, Mokrsku i Słupsku 1590 r. Stanisław, żonaty z Dorotą Swidzińską, miał syna Stanisława, dziedzica na Kożuchowie 1620 r., po którym z Zofii Brzezińskiej synowie: Adam, Jakób i Stanisław. 

Jakób, dziedzic na Kożuchowie 1650 r., miecznik latyczowski 1688 r., miał dwie żony, Aleksandrę Wąsowiczównę, podsędkównę sandomierską, i Konstancyę Przyłuską, z której synowie: Aleksander, ożeniony z Franciszka Janiszewską, pozostawił synów: Józefa, Tomasza i Walentego, i Konstanty, po którym z 1-ej żony Maryanny Zbroskiej córka Maryanna za Antonim Młochowskim, a z 2-iej żony Anny Wolskiej córki: Aniela Stanisławowa Sadkowska, Petronela za Michałem Ulenieckim i Rozalia za Józefem Szelągowskim. 

Stanisław, w 1636 r. dziedzic dóbr Kożuchów, Bronie i Włodki, z żony Doroty Kożuchowskiej miał syna Jana, a ten syna Bartłomieja, którego syn Kazimierz pozostawił syna Adama, a ten syna Lamberta, po którym syn Jan z Maryanny Skorupkówny miał synów, Karola i Józefa, wylegitymowanych w Królestwie 1854 r. 

Marcin, syn Walentego, w 1721 r. dziedzic dóbr Kożuchowo i Błonie Małe, miał syna Michała, a ten pozostawił syna Franciszka, po którym synowie: Wojciech z Barbary Kożuchowskiej miał syna Waleryana, wylegitymowanego w Królestwie 1855 r., i Fabian, którego syn Stanisław z Urszuli Bujalskiej pozostawił syna Kazimierza, wylegitymowanego w Królestwie 1854 r. 

Abraham, syn Marcina, dziedzic na Szczytach, Laskach i Woli Brzeskiej 1600 r., miał synów: Florana, Jana i Wojciecha, sekretarza królewskiego 1659 r., po którym z Anny Szumowskiej synowie: Jan żonaty z Anną Michałowską, Kazimierz, Remigian ożeniony z Jadwigą Żochowską i Stanisław żonaty z Maryanną Rudzką.   

Po Piotrze syn Stanisław, dziedzic na Szczytach 1612 r., z żony Jadwigi Rykalskiej miał synów: Franciszka, Jana, Jakóba, Marcina, Ludwika, Rafała i Wacława, po którym z Anny Szumowskiej synowie: Michał Adam, kanonik chełmski, proboszcz sienicki, sekretarz królewski 1687 r., Jan i Wojciech, dziedzic na Szczytach 1690 r., z dwóch żon, Zofii Minostowskiej i Urszuli Rykalskiej pozostawił synów, Franciszka, sędziego kapturowego ziemi czerskiej 1733 r., i Antoniego, po którym z Zuzanny Biejkowskiej syn Antoni miał syna Józefa 1766 r. 

Stanisław, stolnik kaliski 1661 r., w 1667 r. komisarz do zapłaty wojska, był na wyprawie przeciw Moskwie 1664 r.; z żony Barbary Siewierskiej miał synów: Aleksandra-Michała, cześnika wieluńskiego, Bogusława i Stanisława. 

Stanisław, cześnik wieluński 1702 r., miał syna Bogusława, z cześnika sędziego ziemskiego wieluńskiego 1755 r., zm. 1765 r. Stanisław, cześnik kaliski, dziedzic dóbr Mokrska, w ziemi wieluńskiej, w której założył drukarnię i wydrukował ważną swą pracę prawniczą pod tytułem „Konstytucye, statuta i przywileje koronne i W. Ks. Lit.,“ za którą syn jego Stanisław, podczaszy orłowski 1762 r., na sejmie 1764 r. dostał 10000 zł., a na sejmie 1775 r. miał sobie wyznaczone 20000 zł. jako wynagrodzenie kosztów poniesionych przez ojca na druk wspomnionego dzieła; po Stanisławie syn Jan z Honoraty Zaborowskiej miał syna Józefa Ignacego, dziedzica dóbr Ostrów, w gub. mazowieckiej, wylegitymowanego w Królestwie 1838 r. 

Aleksander, drugi syn cześnika Stanisława, miał syna Franciszka, cześnika kaliskiego 1762 r., który był sekretarzem partyi saskiej i w 1767 r. protestował przeciw przywilejom udzielonym dysydentom. Cześnik Franciszek, dziedzic dóbr Grodzielec w 1767 r., protestował przeciwko działaniom konfederacyi radomskiej, a w 1770 r. oblatował w grodzie krakowskim akt detronizacyi Stanisława Augusta, któremu przypisywał wszystko złe kraju, i na sejmie 1775 r. popierał Rejtana, należał do opozycyi i protestował przeciwko Ponińskiemu, delegacyi i rozbiorowi kraju. Po Franciszku syn Jan z Brygity Dąbrowskiej miał syna Bonifacego, kanonika kujawskiego, proboszcza w Bytoniu, wylegitymowanego w Królestwie 1844 r. 

Stanisław, sędzia grodzki wieluński 1766 r., z żony Longiny Żychlińskiej, starościanki stawiszyńskiej, miał syna Antoniego. Antoni, deputat na Trybunał koronny, w 1791 roku kawaler orderu św. Stanisława, dziedzic dóbr Zbierska, w pow. kaliskim, radca Departamentu kaliskiego 1812 r., wylegitymowany w Królestwie 1844 r. 

Aleksander w 1748 r. kupił od Jana Jaskólskiego dobra Królikowo, Białę, Łagiewniki i inne; jego syn Tomasz miał trzech synów, z których: 1) Jan z Agnieszki Adamczewskiej pozostawił syna Wojciecha, urzędnika w Warszawie, wylegitymowanego w Królestwie 1842 r. z synami, Albertem i Arturem, urodzonymi z Heleny Obrębskiej; 2) Kacper, po którym z Ewy Góreckiej synowie, Kazimierz w 1842 r. i Beniamin w 1844 r. wylegitymowani W Królestwie; 3) Kazimierz, którego syn Szymon wylegitymowany w Królestwie 1848 r. z synem Waleryanem, urodzonym z Julii Krakowskiej (Ks. Ziem, i Gr. Wareckie, Grójeckie i Czerskie, Conv. i Don. Vars., Zap. i Wyr. Tryb. Lubel).

Piotr, syn Jana, zapisany do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1833 r., a kilku wylegitymowanych w Cesarstwie zapisano do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1841-1878 r. 

KOŻUCHOWSKI h. PIERZCHAŁA. Piszą się z Kożuchowa, na Podlasiu. Stanisław, pisarz skarbowy, i Andrzej 1632 r. Jan, łowczy, podpisał elekcyę 1648 r. z wojew. podlaskiem, a Walenty 1697 r. Marcin, podczaszy drohicki, z żony Anny Glinkówny miał synów, Karola, bezpotomnego i Stanisława, po którym synowie: Józef, Aleksander i Jan 1730 r. Aleksander zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1809 r. 

KOŻUCHOWSKI. Lucyan i Mikołaj, synowie Łukasza, Antoni, syn Kazimierza z synem Dominikiem, Błażej z synami: Eustachym, Franciszkiem, Kajetanem i Mikołajem, Gabryel z synem Anastazym, Julian z synami: Benedyktem, Feliksem, Longinem i Tomaszem, Leon z synami, Gotfrydem i Oktawianem, Prokop i inni wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej 1835-1865 r. 

KOŻUCHOWSKI. Aleksander, prezes Komisyi wojew. augustowskiego, miał syna Jana Nepomucena, podoficera wojsk ros., który w 1859 r. otrzymał przyznanie praw nowego szlachectwa w Królestwie z zasady stopnia urzędniczego swego ojca. 

KOŻUSZEK. Klemens, dziedzic na Kożuszkach, w grójeckiem 1480 r., miał synów, Jakóba i Stanisława; po Jakóbie syn Jan z Doroty Miedzechowskiej pozostawił synów, Jana i Stanisława. Po Michale z Kożuszek synowie, Jakóbi Wojciech 1570 r. Po Piotrze, synu Leonarda, synowie, Jan i Stanisław 1580 r. (Ks. Ziem. Wareckie, Ziem, i Gr. Czerskie). 

KOŻUSZKOWSKI. Piszą się z Kożuszek i pierwotnie zwali się Kożuszkami. Tomasz, syn Wojciecha, w sochaczewskiem, dziedzic na Kożuszkach 1579 r. Stanisław, dziedzic na Zaboklikach 1580 r. (Ks. poborowe). 

KOŻYRSKI. Byli w północnem Mazowszu. Nikodem posiadał pół wsi Janowa, blizko Kolna 1470 r. Piotr 1505 r. (Akta Łomżyńskie). Potomstwo Heronima, syna Stanisława, wylegitymowane w Cesarstwie, zapisano do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1860 r. 

KRABENOW v. KRABENAU. Jerzy, kapitan wojsk koronnych, otrzymał indygenat 1685 r. (Vol. Leg.). 

KRACZKOWSKI. W wojew. Sandomierskiem. Stanisław, podczaszy dobrzyński, cytowany w aktach radomskich 1763 r.

KRAFFT h. OGOŃCZYK. Bartłomiej ze Stedenbergu, w Miśnii, otrzymał nobilitacyę 1553 r. i do herbu przyjętym został przez Jana, wojewodę pomorskiego, Rafała i Pawła, braci Działyńskich (Metr. Kor.). 

KRAHELSKI h. PRZEGONIĄ. Marcin podpisał manifest szlachty litewskiej 1763 r. Kazimierz, rotmistrz pow. wołkowyskiego 1792 r. Adam, radca wojew. augustowskiego z pow. kalwaryjskiego 1830 r. Wincenty i Józef, synowie Franciszka, i po Józefie synowie: Bolesław, Władysław i Stefan wylegitymowani w Cesarstwie 1836 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej. 

KRAIŃSKI h. JELITA. W wojew. Sieradzkiem i na Rusi Czerwonej, pisali się z Krainki. Krzysztof, syn Wojciecha, superintendent kościołów reformowanych w Małopolsce, słynny kaznodzieja i przeciwnik katolicyzmu, autor kilku dzieł teologicznych 1610 r., z żony Anny Biegańskiej miał syna Samuela, po którym z Anny Żurowskiej syn Stanisław miał synów: Krzysztofa, Wojciecha i Marcina. Krzysztof, łowczy sieradzki, towarzysz husarski 1705 r., z żony Anny Gumowskiej pozostawił synów: Jana, Józefa i Marcina, łowczego sieradzkiego. Jan, cześnik dobrzyński 1710 r., z Heleny Dzwonowskiej miał córkę Teresę Jakóbową Otocką i syna Antoniego, skarbnika, a następnie 1765 r. miecznika przemyślskiego, po którym z Tekli Łazowskiej, stolnikówny owruckiej, synowie: Ignacy, Kajetan, członek Stanów, i Mateusz wylegitymowani w Galicyi 1782 roku. Ignacy, ożeniony z Anną Załęską, miał synów, Michała, urzędnika w Warszawie, wylegitymowanego w Królestwie 1841 r., Cyryaka-Kajetana, dziedzica Leszczowatego, członka Sianów galic. 1832 r., po którym z 1-ej żony Józefy Augustynowiczówny syn Edmund, a z 2-iej żony Franciszki Starzeńskiej syn Lucyan ożeniony z Olimpią Dwernicką. Edmund, dziedzic Leszczowatego, członek Stanów galic. 1845 r., zaślubił Katarzynę Rożniecką i z niej pozostawił córkę Helenę i syna Wincentego, po którym z żony Heleny Szumlańskiej syn Ignacy. Kajetan, dziedzic na Kotowie, podkomorzy sanocki 1791 r., z żony Felicyty Skotnickiej, podczaszanki nowogrodzkiej, pozostawił córki, Antoninę za Janem Potockim i Ludwikę za Sylwestrem Olszewskim. Mateusz, ostatni syn Antoniego, dziedzic Hermanowie i Małkowic, z Teresy Wisłockiej miał córki: Anielę i Karolinę Jaruntowskie, Eufemię za Marcinem Smarzewskim, Justynę hr. Humnicką, Różę Kozłowską, Gabryelę Załęską, Zofię Konopkową i synów: Eugeniusza, dziedzica Hermanowie, członka Stanów galic. 1841 r., po którym z Anieli Wiktorówny córka Karolina za Janem Rakowskim, Maurycego, dziedzica dóbr Wyszatycze, w przemyślskiem, deputata Stanów, członka Stanów galic. i posła na sejmy, i Władysława, po którym z Anieli Wiktorówny syn Władysław, dziedzic Niebocka i Lubatówki, prezes galic. Tow. Kred. Ziem., z żony Maryi Trzecieskiej ma córki, Annę, Zofię Fedorowiczowę i syna Władysława (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza).       

Jan, syn Wojciecha i Maryanny z Głębockich, kupił dobra Hornowo, w ziemi mielnickiej 1742 r.; cześnik 1725 r., a podczaszy dobrzyński 1749 r., ożeniony z Rozalią Strzałkowską, miał syna Aleksandra, właściciela na Głębokiem, w lubelskiem. 

Jan, syn Macieja, kupił od Skawińskich majątek Hornowo 1749 r., na Podlasiu; z Anny Skulskiej jego syn Jan miał syna Konstantego, a ten z Tekli Gutkowskiej syna Wiktora, urzędnika Tow. Kred, w Radomiu, wylegitymowanego w Królestwie 1845 r. 

Antoni, Jakób i Tomasz, synowie Antoniego i Petroneli Wereszczyńskiej, wnukowie Macieja, Jan, Józef, Kazimierz, Konstanty i Maciej 1782 r., a Wiktor, syn Konstantego, 1841 r.; Jakób, Kacper i Mikołaj, synowie Jana i Zofii Osieckiej, wnukowie Macieja, 1784 r., i po Jakóbie synowie: Józef, Marcin i Mikołaj 1820 r. wylegitymowani w Galicyi (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KRAJESZEWICZ h. JASIEŃCZYK. Samuel, syn Mikołaja, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1820 r. 

KRAJEWSKI h. JASIEŃCZYK. Senator w rodzinie, Felicyan, kasztelan bydgoski 1706 r. 

Rozgałęziona w północnem Mazowszu rodzina; gniazdem jej powiat zambrowski, w którym znajduje się aż 10 osad Krajewo zwanych, które były w ręku rodu już na początku XV wieku; są też Krajewice w ziemi łomżyńskiej, będące gniazdem jednej linii tej rodziny. Filip otrzymał w 1413 r. różne przywileje od Jana ks. Mazowieckiego. Piotr i Wawrzyniec z Krajewic 1425 r. Maciej i Jan 1439 r. Falisław 1441 r. Piotr Biały 1454 r. Jan 1470 r., przodek rodziny Płoskich. Stanisław, Maciej i Jakób, synowie Andrzeja, 1489 r. Maciej z żoną Dorotą Szumowską 1552 r. Tomasz, syn Mikołaja z Krajowa i Rybny, 1585 r. (Akta Łomżyńskie i Zambrowskie). Balcer i Jakób w ziemi łomżyńskiej 1632. Samson, kanonik i oficyał generalny warmiński, kanonik ołomuniecki. Franciszek, skarbnik łomżyński; jego brat Jan, dziekan i oficyał pułtuski, kanonik płocki 1615-1664 r., kanonik krakowski 1664 r., archidyakon pułtuski, um. 1672 r. Walenty, syn Klemensa, mierniczy zambrowski 1690 roku. 

Po Jakóbie z Anny Widlickiej synowie: Stanisław, proboszcz kaliski, kustosz łowicki, kanonik gnieźnieński, następnie proboszcz gnieźnieński i św. Michała w Krakowie, regent kancelaryi koronnej, trzykrotnie administrator archidyecezyi gnieźnieńskiej i prezydent Trybunału, stronnik prymasa Prażmowskiego, jeździł od niego z żądaniem pomocy przeciw konfederatom gołąbskim do Jana Sobieskiego, a podpisał elekcyę 1674 r. z ziemią wyszogrodzką; Wojciech, dziekan łowicki, proboszcz kaliski, restaurował kościół w Makowie, Felicyan i Jakób.   

Felicyan, z cześnika chorąży gostyński 1683 r., rewizor skarbu koronnego 1690 r. i poseł 1696 r., ostatnio kasztelan bydgoski 1706 r., pozostawił syna Stanisława, starostę gostyńskiego, zm. 1736 roku. 

Jakób, cześnik zakroczymski, z żony Eleonory Gosławskiej miał syna Jana, chorążego michałowskiego 1732 r., po którym z Justyny Swieżawskiej córki: Anna Bobrowska, Antonina Majewska i Małgorzata za Antonim Stoszewskim. 

Po Adamie, synu Stanisława, dziedzicu Krajewo-Ćwikły, syn Stanisław 1691 r. Krzysztof i Wojciech, kanonik regularny w Łomży, bracia, dziedzice Krajewo Białe 1699 r. Józef, chorąży nowogrodzki-siewierski 1703 r. Stanisław wielce szanowany w swej ziemi, marszałek sejmiku zakroczymskiego i poseł do prymasa 1710 r. Wojciech, burgrabia liwski 1759 roku. Maciej, miecznik łomżyński 1747 r., regent grodzki sandomierski, kupił wieś Kierz, w wojew. lubelskiem, i Bartłomiej, towarzysz pancerny, synowie Macieja i Jadwigi z Kuleszów. Kacper, burgrabia zambrowski 1767 r., syn Tomasza, z żony N. Modzelewskiej miał syna Macieja. Kazimierz, marszałek konfederacyi barskiej w ziemi wizkiej 1769 r. Marcin, kanonik płocki 1770-1780 roku, deputat na Trybunał koronny, kawaler orderu św. Stanisława. Antoni, wojski 1770 r., łowczy 1780 r., a cześnik łomżyński 1788 r., z Teresy Turskiej miał córkę Barbarę za Rakowskim, podwojewodzym nurskim, i synów, Damazego, wojskiego łomżyńskiego 1794 r., i Marcina, ożenionego z Izabelą Staniszewską. Michał, geometra zambrowski 1776 r., komornik zambrowski, ostatnio burgrabia łomżyński 1788 r., z żony Ewy Grzymalanki pozostawił córki, Maryannę Łosiewską, Józefatę Krajewską i synów, Stanisława i Antoniego. Jan w 1786 r. sprzedał swój majątek Pepłówka. Grzegorz, komornik zambrowski 1787 r., dziedzic majątku Głodowo, miał synów: Antoniego, plebana w Drozdowie, Kacpra, Piotra i Bartłomieja. 

Znaczna liczba Krajewskich tego herbu podpisała elekcye; z nich: Wojciech, Jakób i Jan z ziemią wyszogrodzką, a Maciej z ziemią łomżyńską 1674 roku; Wojciech, Szymon, Kacper, Marcin i Waleryan z ziemią ciechanowską, Andrzej, Dominik, Maciej, Malcher, Jan i Mateusz z ziemią łomżyńską, Krzysztof z wojew. bracławskiem, Jakób, Karol i Stanisław z wojew. płockiem 1697 r.; Tomasz, chorąży przasnyski, Dominik i Marcin z ziemią ciechanowską, Wojciech, burgrabia grodzki zambrowski, Kacper, Leon, Kazimierz i Tomasz z ziemią łomżyńską 1764 r. (Metr. Kor., Mil., Sigil., Ks. Gr. Czerskie, Don. Vars., Zap. i Wyr. Tryb. Lubel.). 

Jan, syn Jakóba, sprzedał Michałowi Pieńkowskiemu w 1623 roku swój majątek Krajewo Białe, Faszcze, Górki i Jabłoń; jego syn Paweł miał synów: Macieja i Marcina; po Macieju syn Stanisław miał syna Macieja, a ten syna Aleksandra, po którym syn Franciszek, radca dworu, naczelnik kancelaryi ober-policmajstra w Warszawie, otrzymał przyznanie prawa nowego szlachectwa w Królestwie 1865 r., i z Maryanny Kowalskiej pozostawił synów: Władysława, Alfonsa, Aleksandra i Jana Nepomucena, wylegitymowanych w Królestwie 1854 r.

Po Marcinie, drugim synu Pawia, syn Wojciech miał syna Wiktora, a ten synów, Walentego i Jana; z nich Walenty z Rozalii Kuleszówny miał syna Antoniego, wylegitymowanego w Królestwie 1846 r., a Jan pozostawił syna Ambrożego, po którym z Barbary Ostrowskiej syn Józef wylegitymowany w Królestwie 1854 r. 

Jakób, komornik ziemski zawskrzyński 1688 r., miał syna Krzysztofa, a ten syna Antoniego, po którym synowie: Wincenty z Elżbiety Tańskiej pozostawił synów, Jana i Fabiana, wylegitymowanych 1843 roku w Królestwie, a Felicyan miał syna Antoniego, po którym z Anny Wieluńskiej syn Rudolf, adjunkt policyi w Warszawie, wylegitymowany w Królestwie 1862 r.

Stanisław, syn Jakóba, dziedzic dóbr Jedwabne 1694 r., zostawił synów: Macieja, Stanisława, Andrzeja i Kazimierza; z nich po Macieju syn Mikołaj z Jadwigi Czaplickiej miał syna Józefa, dziedzica dóbr Gadomiec Chrzcony, w gub. płockiej, wylegitymowanego w Królestwie 1843 r., a drugi syn Macieja Jan miał syna Jana, a ten synów, Ignacego i Andrzeja; po Ignacym syn Mateusz z Maryanny Kosińskiej pozostawił synów, Stanisława, burmistrza w mieście Bakałarzewie, w gub. augustowskiej, wylegitymowanego w Królestwie 1845 r., i Marcina, po którym z Petroneli Kolesińskiej syn Feliks-Paweł, urzędnik przy kolei żelaznej, wylegitymowany w Królestwie 1848 roku. 

Po Andrzeju, drugim synu Jana, syn Jan z Maryanny Bryndziewiczówny miał syna Teofila-Łukasza-Piotra, nadleśnego w gub. lubelskiej, wylegitymowanego w Królestwie 1845 roku z synem Edmundem, urodzonym z Teresy Maszke. 

Stanisław, drugi syn Stanisława, dziedzica Jedwabne, miał synów, Antoniego i Marcina; z nich Antoni pozostawił syna Michała, a ten syna Antoniego, po którym z Tekli Kryńskiej synowie, Piotr i Franciszek wylegitymowani w Królestwie 1844 r. Marcin, drugi syn Stanisława, miał syna Józefa, i Franciszka; po Józefie syn Tomasz, którego syn Kazimierz z żony Antoniny Głogowskiej pozostawił syna Mateusza, wylegitymowanego w Królestwie 1856 r., a Franciszek miał syna Pawła, i ten syna Stanisława, po którym syn Józef wylegitymowany w Królestwie 1856 r. Do tej linii należą: Bartłomiej, podleśny rządowy w Lubochni, syn Michała, wylegitymowany w Królestwie 1861 r.; Jan, po którym synowie: Mateusz z żony Filochowskiej miał syna Jana, wylegitymowanego w Królestwie 1847 r., i Michał, po którym z Agnieszki Radwańskiej syn Bonawentura wylegitymowany w Królestwie 1857 r.; Walenty wylegitymowany w Królestwie 1848 r., syn Felicyana i Rozalii z Gawkowskich. 

Andrzej, trzeci syn Stanisława, dziedzica Jedwabne, miał syna Marcina, którego syn Franciszek z Małgorzaty Klimaszewskiej pozostawił synów, Aleksandra, dziedzica wsi Krajewo-Jabłoń, w pow. łomżyńskim, i Antoniego, wylegitymowanych w Królestwie 1843 r.

Po Kazimierzu, czwartym synu Stanisława, dziedzicu Jedwabne, pochodzący, Tomasz z Franciszki Jastrzębskiej pozostawił syna Jakóba, właściciela części we wsi Krajewo-Starawieś, w pow. łomżyńskim, wylegitymowanego w Królestwie 1849 r. Do tej linii należą: Ksawery wylegitymowany w Królestwie 1843 roku, syn Stanisława i Ludwiki z Kamińskich, i Benedykt wylegitymowany w Królestwie 1853 r., syn Franciszka i Anny z Witeckich. 

Jakób, komornik ziemski mławski 1698 roku, miał syna Antoniego, tego syn Jan pozostawił syna Stanisława, a ten syna Macieja, po którym z żony Maryanny Bielickiej synowie, Jan i Romuald w Cesarstwie, wylegitymowani w Królestwie 1855 r. 

Piotr, w 1703 roku dziedzic dóbr Kamień i Międzyleś, z Katarzyny Radzymińskiej miał syna Michała, a ten syna Antoniego, którego syn Seweryn z Tekli Truszczyńskiej pozostawił synów: Feliksa, Władysława i Mieczysława, wylegitymowanych w Królestwie 1849 r. 

Jakób, w 1724 r. dziedzic wsi Krajewo-Brzozowo, miał synów: Tomasza, Kazimierza i Jana; z nich Tomasz pozostawił siedmiu synów, z których: 1) Jan z Franciszki Dąbrowskiej miał synów: Macieja, dziedzica wsi Krajewo-Brzozowo, Józefa, Wojciecha i Pawła, wylegitymowanych w Królestwie 1837 r., a po Pawle z Józefaty Krajewskiej syn Jan wylegitymowany w Królestwie 1859 r.; 2) Leon, po którym z Konstancyi Niesieckiej synowie, Ludwik i Wiktor wylegitymowani w Królestwie 1837 r.; 3) Mikołaj, po którym z Józefaty Modzelewskiej synowie: Jan, Wojciech i Józef wylegitymowani w Królestwie 1838 r.; 4) Walenty, po którym z Wiktoryi Gutowskiej synowie, Franciszek i Piotr wylegitymowani w Królestwie 1839 r.; 5) Stanisław, po którym z Józefy Żelazowskiej syn Jakób wylegitymowany w Królestwie 1840 r. z synem Józefem, urodzonym z Bogumiły Moraczewskiej; 6) Kazimierz, tego syn Tomasz z Heleny Modzelewskiej pozostawił syna Jana, właściciela części wsi Pruszki, w pow. łomżyńskim, wylegitymowanego w Królestwie 1848 r.; 7) Jan, tego syn Paweł miał syna Grzegorza, po którym z Anny Śledziewskiej syn Mateusz, dziedzic wsi Krajewo Borowo, wylegitymowany w Królestwie 1839 r. 

Adam sprzedał swój majątek Kisielowo, w wojew. płockiem, ks. Aleksandrowi Mostowskiemu w 1727 r.; jego syn Jan miał syna Jana, a ten syna Wojciecha, po którym z Urszuli Szymańskiej synowie: Teodor, Tomasz, Zygmunt i Salwian wylegitymowani w Królestwie 1862 r. 

Kazimierz, podczaszy żydaczowski 1728 r., sprzedał majątek Krajewo Pstrągi Kajetanowi Krajewskiemu, komornikowi i burgrabiemu zambrowskiemu; po Kazimierzu syn Antoni pozostawił syna Marcina, a ten synów, Franciszka Ksawerego i Jana-Wiktora, wylegitymowanych w Królestwie 1842 roku.

Kazimierz, komornik i burgrabia grodzki zambrowski 1730 r., miał syna Stanisława, a ten syna Kazimierza, którego syn Jan pozostawił synów, Tomasza, którego z Agaty Wiśniewskiej syn Józef wylegitymowany w Królestwie 1856 r., i Jana, po którym z Barbary Wyrzykowskiej syn Ignacy wylegitymowany w Królestwie 1858 r. Do tej linii należą: 1) Jakób i Franciszek wylegitymowani w Królestwie 1846 r., synowie Jana i Apolonii Turowskiej; 2) Jakób, ks. prefekt seminaryum we Włocławku, wylegitymowany w Królestwie 1849 r., syn Antoniego i Zofii Kułakowskiej. 

Jan, poseł z Prus Zachodnich na sejm 1733 r.; pochodzący od niego 1) Mateusz miał syna Walentego, po którym z Małgorzaty Kołakowskiej synowie, Wojciech i Stanisław wylegitymowani w Królestwie 1843 r., ten ostatni z synem Maciejem, urodzonym z Julii Rykaczewskiej; 2) Piotr, po którym syn Paweł z Barbary Ciszewskiej pozostawił synów: Józefa z synem Remigianera, Macieja i Michała, wylegitymowanych w Królestwie 1840 r.; 3) Ignacy z Teresy Korneckiej miał synów, Józefa, podpisarza sądowego w Warszawie, ten z synem Henrykiem, urodzonym z Józefy Knoff, i Ignacego, wylegitymowanych w Królestwie 1840 r. 

Jan, burgrabia liwski 1767 r., miał syna Kajetana, po którym syn Emilian, dziedzic wsi Prusinowice Wielkie, w pow. sieradzkim, wylegitymowany w Królestwie 1844 r. Tomasz, chorąży czerniechowski, kupił dobra Pepłowo 1767 r. (Akta Mławskie); jego syn Sebastyan z Barbary Bojanowskiej miał syna Franciszka, dzierżawcę wsi Klice, w pow. przasnyskim, wylegitymowanego w Królestwie 1840 r. 

Tomasz, komornik ziemski zambrowski 1775 r., miał syna Franciszka, tego syn Jan-Stefan pozostawił syna Marcina, po którym z żony Katarzyny Podkańskiej syn Ludwik wylegitymowany w Królestwie 1852 r. 

Michał, komornik ziemski łomżyński 1791 r., z żony Józefy Gniewczyńskiej miał syna Józefa, urzędnika skarbowego, wylegitymowanego w Królestwie 1843 r. 

Antoni, Jan i Józef, synowie Stefana, 1782 r., Józef-Wincenty, Szymon-Tadeusz i Walenty, synowie Jana i Jadwigi Wróblewskiej, wnukowie Stanisława i Petroneli Trzeciakówny, 1789 r., oraz Andrzej, Idzi, Jan, Marcin-Tadeusz i Mikołaj, synowie Karola i Maryanny Kitaj grodzkiej, 1792 r. wylegitymowani w Galicyi. 

KRAJEWSKI h. JASIEŃCZYK odm. Odmiana herbu - w polu błękitnem klucz złoty w prawo, z którego wybucha płomień; nad tarczą korona szlachecka. 

Stanisław i Wojciech otrzymali nobilitacyę i herb powyższy na sejmie 1775 r.; z nich Wojciech z Maryanny Wędołowskiej pozostawił syna Wojciecha, po którym synowie: Damazy, Feliks, Ignacy i Stanisław wylegitymowani w Królestwie 1837 r. bez wskazania herbu.

KRAJEWSKI v. KRAJOWSKI h. LELIWA. Nazwisko wzięli od wsi Krajewice, w pow. kościańskim. Andrzej, syn Jacka, dziedzic na Krajewicach 1404 r., miał syna Mikołaja, dziedzica Leciejewa 1461 r., po którym córka Anna za Michałem Łąckim i synowie: Marcin, Piotr i Stanisław. 

Marcin, dziedzic Krajewic i Leciejewa, z żony Barbary Gralewskiej miał synów: Andrzeja, kanonika krakowskiego i poznańskiego, sekretarza królewskiego, scholastyka kieleckiego, który był kanclerzem biskupa krakowskiego Padniewskiego, i um. 1573 r., Jana, Macieja i Stanisława, dziedzica na Krajewicach 1564 r., po którym z 1-ej żony Anny Wiejskiej syn Stanisław, a z 2-iej żony Anny Pawłowskiej synowie: Jerzy, Krzysztof, Marcin, Piotr i Sebastyan. 

Jan, syn Marcina i Gralewskiej, z 1-ej żony Doroty Pachowskiej miał córkę Barbarę za Maciejem Lubiatowskim, a z 2-ej żony Jadwigi Westerskiej synów, Jana, po którym córka Anna za Łukaszem Przybińskim i synowie, Stanisław i Maciej, i Stanisława, żonatego z Jadwigą Daleszyńską, z której córki, Jadwiga za Janem Tarnowskim, Zofia za Maciejem Niemierzyckim i synowie, Andrzej i Wojciech. 

Wojciech z dwóch żon, Barbary Goniembickiej i Anny Ciepińskiej pozostawił córkę Annę za Wojciechem Wierzejskim, i synów: Jana, Łukasza, Sebastyana i Stanisława, po Janie z Katarzyny Boboleckiej córka Zofia, za Joachimem Szczanieckim i syn Piotr z Maryanny Konińskiej miał synów, Jana i Wojciecha. 

Jan zaślubił Dorotę Kłobukowską i z niej miał córki, Barbarę za Pawłem Żeligowskim, Magdalenę za Wojciechem Luboradzkim i synów, Józefa-Piotra i Michała, skarbnika gostyńskiego 1725 r., ożenionego z Apolinarą Niemojewską. 

Józef-Piotr, cześnik zakroczymski 1726 r., z żony Anny Janiszewskiej pozostawił synów: Józefa, żonatego z Franciszką Skrzeszewską, Kazimierza i Wojciecha, po którym z Anny Stawiskiej córka Barbara za Franciszkiem Wendorffem i syn Jan. 

Jan, ożeniony z Maryanną Głowacką, miał syna Józefa, posesora Kikowa, po którym z Heleny Kozłowskiej syn Celestyn, dziedzic Skóraczewa 1847 r., z Bogumiły Żychlińskiej pozostawił córki: Jadwigę za Arturem Dobrogojskim, Józefę Gąsiorowską, Maryę za Kazimierzem Thielem i synów, Antoniego i Celestyna, dziedzica Skóraczewa, który z żony Stefanii Zakrzewskiej ma córkę Halinę-Katarzynę (Zap. i Wyr. Tryb. Piotrk. i Bydgoskiego, Żychl.). 

Mikołaj, dziedzic Liwca, syn Antoniego i Salomei Humańskiej, wnuk Krzysztofa, prawnuk Jakóba, komornika ziemskiego zawskrzyńskiego, syna Wojciecha, komornika ziemskiego zawskrzyńskiego, otrzymał 1819 r. potwierdzenie szlachectwa (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

Jakób, komornik ziemski zawskrzyński 1740 r., miał syna Antoniego, a ten syna Piotra, którego syn Stanisław pozostawił syna Maksymiliana, po którym z Anastazyi Pierczyńskiej córki: Józefa, Teofila i Izabela, oraz synowie, Ludwik i Feliks wylegitymowani w Królestwie 1849 roku.

Stefan, burgrabia i subdelegat grodzki ostrzeszowski 1780 r., pozostawił syna Andrzeja, po którym z Tekli Magnuszewskiej syn Wincenty, podpisarz sądowy w Chełmie, wylegitymowany w Królestwie 1855 r. 

Wylegitymowani w Cesarstwie 1845 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej z przydomkiem Kukieł: Stefan, syn Antoniego, z synami: Konstantym, Wincentym, Józefem i Antonim. 

KRAJEWSKI h. ŁABĘDŹ. Senator w rodzinie, Mikołaj, biskup przemyślski, um. 1498 r. 

Piszą się z Krajowa, w radomskiem, i biorą przydomek Dunin. Po Andrzeju z Krajowa, właścicielu Modliszowic, podkomorzym brzesko-kujawskim 1430 r., synowie: Andrzej, dziedzic Modliszowic, protoplasta Duninów Modliszewskich, Jan, zwany Prymus, przedstawiciel rodu Prymusów, Mikołaj, zwany Szpot, chorąży sandomierski 1455 r., protoplasta Duninów-Szpotów, Piotr, kanonik krakowski 1442 r., kantor wiślicki, i Stanisław, od którego pochodzą Duninowie-Jastrzębscy. 

Jan Prymus, dziedzic Krajowa 1450 r., miał synów: Andrzeja, Jana, Mikołaja, kanonika krakowskiego 1480 roku, biskupa przemyślskiego, zm. 1498 r., i Pawła, dziedzica Krajowa 1508 r. (Ks. Ziem, i Gr. Radomskie). 

Po Janie, dziedzicu Żukowa, w łuckiem 1636 r., z Zofii Borkowskiej syn Konstanty, dziedzic Tokarowa, po którym z Zofii Boruchowskiej syn Jacenty-Antoni zaślubił Barbarę Wyszyńską i z niej pozostawił syna Ignacego-Józefa. 

Ignacy-Józef z żony Heleny Siedleckiej miał synów: Jana, Ludwika i Franciszka Salezego, dziedzica dóbr Ponary 1812 r., po którym z Maryanny Korczyńskiej synowie, Maciej, urzędnik sądowy, żonaty z Teofilą Wolańską, i Piotr, dziedzic dóbr Ponary, z Eleonory Lajmanówny pozostawił syna Henryka-Stefana. 

Henryk-Stefan z 1-ej żony Heleny Boruckiej pozostawił syna Józefa, żonatego z Heleną Lewicką i córkę Maryę za Antonim Wdziekońskim, a z 2-iej żony Józefy-Heleny Chodorowskiej synów: Witolda, Gerwazego, Protazego, Edmunda, Antoniego, Bolesława i Ludomira (Hr. Koss.). 

Andrzej 1782 r. i Maciej, radca ministeryalny 1831 r., oraz Wincenty, synowie Józefa i Magdaleny Ostrowskiej, wylegitymowani w Galicyi; po Wincentym syn Leon-Celestyn z Jadwigi Drzewieckiej pozostawił syna Izydora-Seweryna (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

Antoni i Józef, synowie Jana, i wielu innych wylegitymowani w Cesarstwie 1833-1858 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej. 

KRAJEWSKI h. TRZASKA. Senator w rodzinie, Jan Chryzostom, kasztelan raciążski 1772 r., a płocki 1777 r., um. 1781 r.

W północnem Mazowszu, brali przydomek Polaczek. Felicyan na Sleszynie, starosta gostyński, rewizor skarbu koronnego 1690 r. Anzelm, Dominik, Jan z Kobylak, Marcin, Szymon, Waleryan, Wawrzyniec i dwóch Wojciechów podpisali elekcyę 1697 r. z ziemią ciechanowską. Antoni, dziedzic dóbr Ślasy, wojski 1744 r., podsędek 1748 r., ostatnio sędzia ziemski zawskrzyński 1750 r., z żony Jadwigi Kępskiej miał syna Jana Chryzostoma, z podstolego ciechanowskiego instygatora koronnego 1759 r., kasztelana raciążskiego 1772 r., a następnie płockiego, delegata do komisyi skarbowej 1775 r. (Vol. Leg.), kawalera orderów św. Stanisława i Orła Białego, po którym z Krystyny Czosnowskiej, podczaszanki warszawskiej, córka Teresa za Józefem Radzickim, podkomorzym zakroczymskim, i synowie: Bartłomiej, łowczy 1772 r., z cześnika podstoli, ostatnio 1787 r. podczaszy płocki, żonaty z Maryanną Zboińską, kasztelanką płocką, Paweł, kanonik katedralny kujawski i proboszcz w Żelechowie 1782 r., i Stanisław Kostka.

Stanisław Kostka wspólnie z braćmi podpisał elekcyę 1764 r.; instygator koronny 1772 r., poseł na sejm 1775 r., otrzymał prawem emfiteutycznem starostwo gołąbskie na lat 50, a w 1774 r. dobra Żyżyn, Kotliny, Zagrody, Borysów, Strzyżowo i in., w wojew. lubelskiem; kawaler orderu św. Stanisława, z żony Franciszki Kluczewskiej, kasztelanki bieckiej, pozostawił córki, Annę za Franciszkiem Nakwaskim, kasztelanem Królestwa, Teresę za Ludwikiem bar. Rastawieckim i syna Jana-Stanisława, kapitana wojsk polskich 1794 r. (Metr. Kor., Kancl., Sigil., Don. Vars.). 

Dominik, Marcin i Tomasz, chorąży pow. j rzasnyskiego, podpisali elekcyę 1764 r. z ziemią ciechanowską. Bernard, podczaszy czerniechowski 1782 r. Antoni (h. Leliwa), skarbnik zawskrzyński, z Salomei Humańskiej miał syna Dominika, skarbnika zawskrzyńskiego 1780 r., po którym z Katarzyny Majewskiej synowie, Kazimierz, urzędnik celny w Warszawie, 1837 r. i Stanisław w 1840 r. wylegitymowani w Królestwie. 

Po Tomaszu, poborcy zawskrzyńskim 1782 r., pochodzący: 1) Antoni, którego synowie, Tomasz, właściciel połowy wsi Umieszek, w pow. mławskim, wylegitymowany w Królestwie 1838 r. i Jan, po którym syn Józef wylegitymowany w Królestwie 1839 r.; 2) Adolf, urzędnik solny w Krakowie, wylegitymowany w Królestwie 1839 r., syn Hipolita i Anny Głębockiej; 3) Józef, żołnierz w wojsku ros., w; legitymowany w Królestwie 1839 r., syn Józefa i Elżbiety Zgliczyńskiej. 

Stanisław i Bernad, właściciele dóbr Pokrzywnica Wielka 1766 r.; z nich Bernard miał synów, Teodora, sędziego Trybunału w Płocku, i Aloizego, wylegitymowanych w Królestwie 1837 r. 

Po Jakóbie (h. Leliwa), komorniku ziemskim zawskrzyńskim 1793 r., syn Leon, sędzia apelacyjny, wylegitymowany w Królestwie 1843 r., otrzymał przyznanie praw nowego szlachectwa 1837 r. 

KRAJEWSKI. Jan, Kasiusz i Wojciech, synowie Sasina, 1497 r. Jan i Józef, synowie Macieja, dziedzice na Szczepkowie 1542 r. Po Wojciechu, zwanym Ornacht, synowie: Jakób, Jan i Jerzy, dziedzice na Krajewicach-Rdzakach, Żabowie i Żochowie, w płockiem 1545 r. Andrzej, Jakób, Jan, Marcin, Mikołaj i Stanisław, dziedzice na Krajewicach - Rdzakach, a Walenty i Wacław, dziedzice na Krajewicach-Dzwonkach, oraz Jakób, Jan i Paweł, dziedzice na Krajewie-Szczepkowie 1578 r.

N., chorąży gostyński 1685 r. Paweł, wójt kruszwicki 1686 roku. Józef, cześnik latyczowski 1764 r., pisarz grodzki radziejowski 1767 roku, podstoli inowrocławski 1778 roku. Michał, syn Bartłomieja, łowczy płocki 1790 r., ożeniony z Franciszką Bogdaszewską (Metr. Kor., Ks. Gr. Płockie, Lauda Kujawskie). 

Paweł, dziedzic wsi Krajewo-Kawęczyn 1735 r., miał syna Antoniego, po którym syn Antoni z Anny Weidenthalówny pozostawił syna Antoniego, podoficera we flocie ros., wylegitymowanego w Królestwie 1863 r. 

Stanisław nobilitowany 1775 r., miał syna Marcina, po którym z Teresy Kossakowskiej synowie, Stanisław wylegitymowany w Królestwie 1838 r., i Jan wylegitymowany w Królestwie 1838 r. z synem Grzegorzem i tego synem, a swym wnukiem Józefem. 

KRAJEWSKI Stanisław, kapitan wojsk polskich 1812 r., następnie audytor w wojsku polskiem, a ostatecznie rewizor skarbowy w gub. augustowskiej, dziedzic dóbr Chynów i Wola Chynowska, otrzymał przyznanie szlachectwa w Królestwie 1839 r. 

KRAJKOWSKI v. KRAYKOWSKI h. ŚWIERCZEK. Podług Niesieckiego mieli być w wojew. poznańskiem; z nich Wojciech, dziedzic majątku Sobiepany 1707 r. (Akta Sieradzkie), miał syna Józefa, a ten syna Adama, którego syn Antoni z żony Jadwigi Romockiej pozostawił syna Piotra, w pow. olkuskim, wylegitymowanego w Królestwie 1843 r. 

KRAJKOWSKI h. ZAGŁOBA. Pisali się od wsi Krajkowa, w pow. płockiem. Piotr Suzepko, właściciel wsi Krajkowo - Nagórki, podpisany na przywileju 1436 r. Jan, syn Jana, dziedzic Krajkowa, miał synów, Jana i Sebastyana 1534 r. Jerzy z Krajkowa pozostawił synów, Jana i Wawrzyńca 1536 r. Stanisław, syn Mikołaja i Elżbiety Rzeszotarskiej, oczyścił się z zarzutu nieszlachectwa w Płocku 1536 r. Mieczysław, dziedzic na Wilkęsach 1540 r., miał córkę Katarzynę za Stanisławem z Leszczyna. Po Mikołaju z Myślakowa syn Maciej był żonatym z Katarzyną, córką Mikołaja Konarskiego 1542 r. Mikołaj i Maciej, dziedzice na Myślakowie 1564 r. (Ks. Gr. Płockie). Andrzej, Krzysztof i Maciej, dziedzice Krajkowa-Gradowa 1578 r. Jan, kanonik płocki, proboszcz wiślicki, pisał niezłe wiersze łacińskie, um. 1625 r. 

KRAKOW h. BOŃCZA. Byli na Podlasiu. Albrecht-Jan, miecznik bielski 1665 roku, miał syna Macieja; tego syn Piotr pozostawił syna Karola-Edwarda, po którym z Barbary Babickiej syn Ludwik-Job, urzędnik w biurze oberpolicmajstra warszawskiego, wylegitymowany w Królestwie 1850 roku. 

KRAKOWIECKI h. BOŃCZA. Izydor, syn Jana, zapisany do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1815 r. Bazyli, syn Stefana, urzędnik w pow. Wasilkowskim 1840 r. Grzegorz, syn Pantaleona, urzędnik w gub. kijowskiej 1845 roku. 

KRAKOWIŃSKI h. PRUS III. Licznie rozrodzeni w ziemi warszawskiej i sochaczewskiej; piszą się z Krakowian. Jasiek na Krakowianach 1417 r. Jerzy, burgrabia warszawski 1524 r. Maciej, podstarosta warszawski, Jan i Stanisław, synowie Mikołaja, 1563 r. Piotr i Stanisław, synowie Macieja, 1581 r.; po Stanisławie z Anny Ranachowskiej synowie: Maciej, Mikołaj i Wojciech 1600 r. Andrzej, syn Serafina, dziedzic na Woli Krakowińskiej 1610 r., miał syna Pawła, ożenionego z Katarzyną Jeżewską, po którym synowie: Kacper, Krzysztof i Serafin 1650 r. Paweł, syn Serafina, nabył 1607 r. części dóbr Wola Krakowińska. Jan ożeniony z Zofią Czarnowską 1606 r. i Paweł 1646 r., syn Adama, cytowani w aktach warszawskich. Maciej, syn Franciszka, odstąpił 1620 r. część dóbr Krakowiany Pławy synowi swemu Krzysztofowi. Adam, syn Wojciecha, dziedzic na Woli Krakowińskiej, miał synów: Adama, Jana, Pawła i Stanisława 1630 r.; po Adamie syn Adam żonaty z Maryną Leszczyńską. 

Krzysztof i Wawrzyniec, synowie Stanisława, wnukowie Franciszka, dziedzice na Piotrowicach 1660 r.; z nich Wawrzyniec żonaty z Aleksandrą Otrębuszówną. Jan, syn Jana, ożeniony z Maryną Siedlecką 1670 r. Andrzej i Stanisław z ziemią sochaczewską, Jan z ziemią warszawską 1674 r., oraz Jakób i Łukasz z ziemią warszawską 1697 r. podpisali elekcye. Łukasz żonaty z Anną Piotrowską 1699 r. 

Jan z 1-ej żony Katarzyny Turowskiej pozostawił córkę Maryannę za Janem Zejmanem i synów: Jerzego, Kazimierza i Tomasza, a z 2-iej żony Katarzyny Leśniewskiej syna Ignacego, dziedziców na Brzuminie-Pawłowicach 1760 r. (Metr. Kor., Ks. Gr. Czerskie, Don. Vars.). 

KRAKOWKA h. TRĄBY. Wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty okręgu białostockiego, Jan, syn Heronima, z synami, Leonem i Piotrem. 

KRAKOWSKI. Jan nabył części we wsi Stojanowie, w wojew. Sieradzkiem 1609 r. Jerzy 1633 roku (Vol. Leg.). Franciszek, asesor sądowy w Warszawie 1862 r. 

KRALEWSKI. Jacek, patron sądów zadwornych koronnych, nobilitowany 1768 r., sekretarz królewski i posesor wójtowstwa w Ostrowitem, w starostwie golubskiem (Metr. Kor.). 

KRALL. Jerzy, rajca i poseł lwowski, podpisał elekcyę 1669 roku. Ludwik nobilitowany 1768 r. (Vol. Leg.). Niewiadomo czy tej familii Józef, dziedzic dóbr Koldremb i Kopice, w Wielkopolsce 1803 r.

KRAMAROWSKI. Grzegorz, syn Włodzimierza, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1829 r. 

KRAMEK-KARMAŃSKI. Ignacy, syn Mikołaja, zapisany do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1802 r. 

KRAMKOWSKI h. CHOLEWA. Na Mazowszu, Podlasiu i Litwie; piszą się z Kramkowa. Stanisław, syn Wojciecha, ożeniony z Katarzyną, córką Grzegorza z Wielunia, 1486 r. Wawrzyniec, syn Jakóba, i Jan 1509 r. (Akta Łomżyńskie). Baltazar, Krzysztof, Stanisław i Wojciech, synowie Mikołaja, 1585 r., Heronim, Mateusz i Stanisław, synowie Wawrzyńca, Jakób i Stanisław, synowie Marcina, a Mateusz i Wojciech, synowie Łukasza, dziedzice na Kramkowie 1600 roku (Zap. i Wyr. Tryb. Lubek). Baltazar i Józef z ziemią wizką 1697 r. Antoni i Franciszek z ziemią bielską, i Antoni-Szymon, cześnik podlaski, z ziemią łomżyńską 1764 roku podpisali elekcye. 

Kazimierz, cześnik podlaski 1738 roku. Franciszek, łowczy bydgoski 1750 r., ożeniony z Katarzyną Ołdakowską. Józef, cześnik bielski, syn Jana i Teresy z Słotwińskich, 1752 r. (Akta Lubelskie). Józef, komisarz porządkowy ziemi łomżyńskiej 1795 r. Antoni, archiwista akt ziemskich goniądzkich 1796 r. Józef-Jan, regent ziemi bielskiej 1796 r. Wacław, łowczy bydgoski 1796 r. 

Marcin i Stanisław-Wojciech, synowie Grzegorza, wnukowie Józefa Stanisława, 1782 r., a Tomasz 1841 r. wylegitymowani w Galicyi (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

Seweryn, syn Wacława i Maryanny Niewiarowskiej, ekspedytor pocztowy w m. Stawiska (gub. augustowska), i Aloizy, brat jego, wylegitymowani w Cesarstwie, uznani za szlachtę w Królestwie 1840 r. 

Wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty okręgu białostockiego 1837 r., Michał i Floryan, synowie Józefa. 

KRAMKOWSKI h. TRĄBY. N. N. zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej przed 1831 r. 

KRAMPTHENER h. KRAMPTHENER. Herb - na tarczy i w koronie żelezce grota. 

Stara rodzina w Prusach Zachodnich; jedna jej linia, otrzymawszy w nagrodę zasług od Krzyżaków majątek Wałdów, od niego wzięła nazwisko Wałdowski. Z linii piszącej się Krampthener, Rafał z wojew. malborgskiem podpisał elekcyę 1648 r. 

KRANIEWICZ. Kazimierz, wojski mozyrski 1670 r. 

KRANZBERG - GRANSBERGER, Edler von K. h. KRANZBERG. Herb - tarcza w czworo przedzielona, lecz spodnie pole rozdzielone tak, że formują piąte małe pole niebieskie, na którem góra srebrna; na głównej tarczy w I i IV polach złotych orzeł czarny jednogłowy w prawo, w II i III polach czerwonych - lew wspięty w prawo srebrny; na tarczy dwa hełmy, w prawym pół orła czarnego jednogłowego w lewo, w lewym pół lwa srebrnego w prawo.

Z tej rodziny Franciszek-Antoni Gransberger, radca gubernialny galicyjski, otrzymał w 1779 r. szlachectwo galicyjskie z przydomkiem Edler von Kranzberg. 

KRAPANOWICZ h. PRZYJACIEL. Wawrzyniec, syn Nikodema, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1819 r. 

KRASECKI. Józef, syn Michała i Maryanny Romanowskiej, wylegitymowany w Galicyi 1783 r. 

KRASICKI h. ROGALA. Hrabiowie i szlachta. Senatorowie w rodzinie: Stanisław, kasztelan przemyślski 1593 r. Marcin, kasztelan lwowski 1617 r., wojewoda podolski 1630 r. Marcin-Konstanty, kasztelan przemyślski 1671 r. Józef, kasztelan halicki 1706 r. Karol-Aleksander, kasztelan chełmski 1709 r. Jan, kasztelan chełmski 1737 r. Ignacy, biskup warmiński 1767 r., arcybiskup gnieźnieński 1794 r. 

Pochodzą od Siecińskich, herbu Rogala, starej i zasłużonej rodziny w ziemi dobrzyńskiej, z której Jakób osiadłszy w ziemi przemyślskiej, gdzie zaślubił Barbarę Orzechowską, od wziętego w posagu majątku Krasice, nazywany był Krasickim; z jego sześciu synów: Andrzej, Paweł i Wawrzyniec, wziąwszy rodzinne majątki w ziemi dobrzyńskiej, zostali przy nazwisku Sieciński, a trzech starszych: Aleksy, Marcin, wojski przemyślski 1581 roku, i Stanisław, otrzymawszy majątki po matce, stale nosili nazwisko Krasicki. 

Aleksy, wojski przemyślski 1578 r., dworzanin Zygmunta Augusta, poseł na sejmy, poborca kwarty w ziemi przemyślskiej i sanockiej 1576 r. i 1578 r., miał dwie żony, Barbarę Nowowiejską, z której miał synów: Jakóba, Jana, Jeremiasza, proboszcza w Przemyślu, Stanisława i córki, Barbarę za Mikołajem Zarszyńskim, chorążym sanockim, Jadwigę Humnicką, i Zofię Fredrównę, z której także zostawił potomstwo. 

Jan, dworzanin królewski 1600 r., zaślubił Zuzannę Pieniążkównę i z niej miał córki, Annę za Bolestraszyckim, podczaszym przemyślskim, Elżbietę za Janem Dunikowskim, podsędkiem przemyślskim, i trzech synów: Jana, stolnika sanockiego, Marcina i Mikołaja. 

Stanisław, trzeci syn Jakóba, dziedzic Krasie, dworzanin królów Zygmunta Augusta, Henryka Walezego i Stefana Batorego, wojski przemyślski 1567 r., stolnik lwowski 1581 r., sekretarz królewski 1569 r., starosta lubomelski, bolimowski i doliński 1585 roku, kasztelan przemyślski 1593 r., właściciel Dubiecka, ufundował dobra zwane Krasiczyn; głośny wojownik swojego czasu, walczył przeciw Gdańszczanom i Moskwie 1576-1580 r. i czynnie przyłożył się do uspokojenia Wołoszczyzny. Kasztelan miał trzy żony: Katarzynę Żórawińską, z której synowie, Jerzy i Marcin, Katarzynę Jakubowską i Annę Pietkiewiczównę-Jodkówną, wojszczankę brzeskolitewską, z których córki, Katarzyna Daniłowiczowa, wojewodzina ruska, i Anna za Kacprem Stanisławskim, podkomorzym sanockim.

Marcin z dworzanina arcyksięcia Karola austryjackiego, dworzanin Zygmunta III, kraj czy królowej Konstancyi 1606 r., następnie kasztelan lwowski 1617 r., ostatnio wojewoda podolski 1630 r., starosta przemyślski, bolimowski i lubomelski, twórca wielkości swego domu, posłując w 1631 r. do cesarza Ferdynanda II, otrzymał tytuł hrabiego Państwa Rzymskiego dla siebie i brata swego Jerzego; wojewoda utrzymywał na usługi kraju stale 700 żołnierzy, a będąc wiernym Zygmuntowi III, lubiony był i odwiedzany przez tego monarchę w swym majątku Krasiczynie, w którym wystawił piękny zamek i fundował kościół Karmelitów bosych w Przemyślu; z żoną Barbarą Tarnowską, kasztelanką inowłodzką, bezpotomny. 

Hr. Jerzy, starszy syn kasztelana Stanisława, dziedzic Dubiecka, chorąży halicki 1610 r., starosta doliński, um. 1645 r., z Anny ks. Sanguszkówny-Koszyrskiej, kasztelanki bracławskiej, ostatniej ze swej linii, po której odziedziczył ogromny majątek, pozostawił pięciu synów: Stanisława, podczaszego łomżyńskiego, ożenionego z Jakacką, dziedziczką dóbr Jakać, Zakrzewo, Magnuszew i inne, który podpisał elekcyę 1648 roku, bezpotomnego; Mikołaja, protonotaryusza papieskiego, proboszcza krasiczyńskiego, archidyakona łuckiego, a wreszcie biskupa argiweńskiego i sutragana łuckiego, który był sekretarzem królewskim i podpisał elekcyę 1648 r.; Jerzego-Kazimierza, adoptowanego przez swego dziada po matce ks. Jerzego Sanguszkę-Koszyrskiego, który otrzymał większą część jego majątków, i które, będąc bezpotomnym z Barbarą Naruszewiczówną, kasztelanką żmudzką, przekazał swemu synowcowi Karolowi-Aleksandrowi, i który nadał Jezuitów w Piotrkowie, a klasztorowi Karmelitów we Lwowie, fundowanemu przez swego stryja Marcina, nadał wsie Przedzielnice i Hubice; Marcina-Konstantego i Adama-Władysława. 

Marcin-Konstanty, z podczaszego 1649 roku kasztelan przemyślski 1671 r., dziedzic dóbr Krasiczyn, Hussakow, Sośnica i Denów, z 1-ej żony Zofii Ossolińskiej, kasztelanki czerskiej, miał córki, Rozalię za Aleksandrem Woroniczem, podkomorzym kijowskim, Konstancyę za Janem Wojakowskim, kasztelanem przemyślskim, a z 2-iej żony Elżbiety Korniaktówny pozostawił córkę Urszulę 1v. za Andrzejem Modrzewskim, podskarbim nadwornym koronnym, 2v. za Granowskim, starostą żytomierskim, a 3v. za Aleksandrem Lipskim, wojewodą kaliskim, i dwóch synów, Aleksandra z Heleną Lipską, kasztelanką małogoską, bezpotomnego, i Jerzego, stolnika przemyślskiego 1676 roku, z Teofilą ks. Czartoryską, 2v. za Grzegorzem Ogińskim, podkomorzanką krakowską, bezpotomnego. 

Adam-Władysław, dziedzic na Kamieniu Koszyrskim, Rokietnicy, Boratynie i Tuligłowach, miecznik przemyślski, chorąży wołyński, a podobno i kasztelan przemyślski, po żonie Izabeli Jeło-Malińskiej odziedziczył ogromny majątek Tupały, Horochow i Malin; chorąży miał dwie córki, Helenę za Józefem Niemierzycem i Urszulę 1v. za Stanisławem Suchodolskim, łowczym czerniechowskim, 2v. za Janem Zielińskim, starostą ciechanowskim, 3v. za Adamem Lubowieckim, starostą oświęcimskim, i synów: Jana, zabitego w bitwie pod Żurawnem 1676 roku, Karola-Aleksandra, i Maksymiliana. 

Hr. Karol-Aleksander, dziedzic po ojcu i stryju Jerzym-Kazimierzu ogromnych majątków jak Dubiecko, Kamień Koszyrski, Malin, Chotywel i in., podpisał elekcyę 1697 r.; rotmistrz królewski 1690 r., kasztelan chełmski 1709 r., miał dwie żony, Katarzynę ks. Czetwertyńską, chorążankę wołyńską, z niej syn Józef, i Eleonorę Rzewuską, podskarbiankę nadworną koronną, z której córki, Anna 1v. za Cetnerem, starostą korytnickim, 2v. za Ignacym Sapiehą, wojewodą mścisławskim, Izabela za Józefem Karwickim i synowie: Jan, Wincenty, Feliks, Dominik i Jacek ożeniony z Teresą Drohojowską, sędzianką ziemską przemyślską, z których Józef, Jan i Wincenty są przedstawicielami trzech linij tego rodu. 

Hr. Feliks fundował klasztor Reformatów w Lublinie, z Franciszki Ledóchowskiej miał synów, Dominika i Jana; po Janie, deputacie na Trybunał koronny 1788 r., z N. Rohozińskiej syn Michał, dziedzic dóbr Morawica, na Wołyniu, z żony Teresy Kurdwanowskiej, starościanki baranowskiej, pozostawił syna Adama. 

Linia wołyńska. Hr. Józef, najstarszy syn kasztelana Karola-Aleksandra, był podług genealogii tego domu kasztelanem halickim, i um. 1712 roku, pozostawiwszy z żony Justyny Sapieżanki, wojewodzianki trockiej, córkę Maryannę Dembińską, starościnę wolbromską, i trzech synów: Karola, bezdzietnego, Aleksandra, po którym z Halszki Wielhorskiej syn Roch, starosta merecki, z żony Elżbiety Rejówny miał syna Franciszka, szambelana królewskiego i kawalera orderów św. Stanisława i Orła Białego, z Aleksandrą Grabowską, bezdzietnego, i Jana. 

Hr. Jan, chorąży nadworny litewski 1746 r., dziedzic na Kamieniu Koszyrskim, z Teodory Kotowiczówny miał córkę Annę Cieszkowską, chorążynę włodzimierską, Gertrudę za Michałem Płaskowickim, sędzią ziemskim pińskim, i synów: Antoniego, Klemensa, Józefa, Franciszka, Michała, szambelana, dworu polskiego, i Ignacego. 

Hr. Antoni, chorąży nadworny litewski, starosta drużyłowski 1765 r., kawaler orderu św. Stanisława, z żony Anny ks. Szujskiej, starościanki zahalskiej, pozostawił córkę Barbarę za Izydorem Krasińskim, generałem wojsk polskich, i syna Leonarda-Aleksandra, zm. 1830 r. bezpotomnie.

Hr. Józef, starosta podwysocki 1768 r., zaślubił Teresę Bekierską, generałównę wojsk koronnych, i z niej pozostawił córki: Agnieszkę za Łączyńskim, Domicelę za Józefem Młodeckim, szambelanem królewskim, Otylię Turkułową i synów: Konstantego, Narcyza-Eugeniusza i Leopolda. 

Hr. Narcyz-Eugeniusz, dziedzic Kniażej Krynicy, otrzymał potwierdzenie tytułu hrabiowskiego 1852 r.; marszałek szlachty pow. lipowieckiego, z żony Tekli Sarneckiej miał synów: Władysława, oficera wojsk polskich, zm. 1841 r. w Paryżu, Juliusza i Eustachego, dziedzica Woroszylówki, po którym z Seweryny hr. Krasickiej synowie: Józef, Jan, Kazimierz, Erazm i córki: Leontyna, Marya, Paulina Zaleska i Tekla za Abramowiczem. 

Hr. Juliusz, dziedzic Kniażej Krynicy, z Anny hr. Krasickiej pozostawił syna Jana, kawalera maltańskiego, po którym z Gabryeli hr. Krasickiej syn Dyonizy. 

Hr. Leopold, trzeci syn starosty Józefa, dziedzic Szabatówki, z N. Niesiołowskiej miał córki: Cecylię za Józefem Podoskim, Józefę za Rożniatowskim, Justynę za Bekierskim, Marcelinę za hr. Wielhorskim i synów Gracyana i Józefa-Benedykta, dziedzica Szabatówki, po którym z Czarkowskiej synowie, Herman i Roman; Herman, dziedzic Szabatówki, ma synów, Antoniego i Józefa-Dominika. 

Hr. Roman, dziedzic Chrystynówki, z Zofii Kaszycówny pozostawił syna Aleksego, zatwierdzonego w tytule hrabiowskim w Rosyi 1885 r. 

Hr. Franciszek, syn Jana i Kotowiczówny, podkomorzy królewski 1781 r., z Teresy Dzierzkówny pozostawił synów: Rafała, Teodora i Władysława; po Rafale, dziedzicu Helenówki, z 1-ej żony Kurnatowskiej synowie, Bolesław ożeniony z Zuzanną Abramowiczówną, z niej córka Paulina, Zygmunt ożeniony z Nartowską i córka Tekla za Pruszyńskim, a z 2-iej żony Heleny Kumanowskiej córki, Aleksandra za Stokowskim i Antonina za bar. Romualdem von Neuhoff-Leyem. 

Hr. Teodor, właściciel dóbr Owadna i Lisowa, potwierdzony w tytule hrabiowskim w Rosyi 1852 r., z żony Franciszki Podhorodeńskiej pozostawił córki: Augustę Grotuzową, Faustynę za Juliuszem Walewskim, Henrykę za Stanisławem Cieszkowskim, Leonardę za Leonem Podhorodeńskim i syna Marcelego. 

Hr. Marceli, dziedzic dóbr Chołoniów, marszałek szlachty gub. wołyńskiej, zaślubił Ludwikę Prażmowską, córkę Ksawerego, i z niej pozostawił córkę Zofię za Alfredem Żółtowskim i syna Ksawerego, po którym z Maryi Chłapowskiej córka Zofia za Wacławem Popieleni i syn Zygmunt. 

Hr. Ignacy, syn Jana i Teodory z Kotowiczów, żonaty z Eufrozyną z Jełowickich, miał z niej synów, Marcina i Wincentego; z tych Marcin, dziedzic dóbr Żabczyce, potwierdzony hrabią w Rosyi 1852 roku, zaślubił Skirmuntównę i z niej pozostawił córkę Leontynę zaślubioną Eustachemu hr. Krasickiemu i syna Artura, żonatego z Henryką z hr. Ilińskich, z której syn Henryk. 

Hr. Wincenty, uznany hrabią w Rosyi 1852 r., dziedzic Włodzimierca, zaślubił Stachowską, i z niej miał córkę Annę za Juliuszem hr. Krasickim i syna Ferdynanda-Józefa, po którym z żony Maryi Rodziewiczówny córka Anna.

Linia na Dubiecku. Hr. Jan, drugi syn Karola-Aleksandra, kasztelana chełmskiego, dziedzic dóbr Dubiecka, Tupał, Rawy, Malin i in., kasztelan chełmski 1737 r., z żoną Anną Starzechowską, stolnikówną żydaczowską, ostatnią z swego domu, miał córki, Maryę za Kajetanem Rościszewskim, Brygittę za Starzeńskim, 2v. za Antonim Morskim, kasztelanem lwowskim, i synów: Ignacego, Antoniego, Ksawerego, z Jezuity kanonika i koadiutora warmińskiego, Marcina i Karola, z Jezuitów kanoników warmińskich. 

Hr. Ignacy, ur. 1735 r., koadiutor biskupa warmińskiego 1766 roku, kustosz lwowski, proboszcz przemyślski i koadiutor opata wąchockiego, proboszcz mościcki; biskup warmiński 1767 r., został 1794 r. arcybiskupem gnieźnieńskim; autor i poeta, członek warszawskiego Towarzystwa Przyjaciół nauk, był kawalerem orderu Orła Białego, a Stanisław August i Fryderyk Wielki byli jego przyjacielami. Umarł 1801 r. w Berlinie. 

Hr. Antoni, dziedzic dóbr Dubiecka, Pleszowice, Malin i in., pułkownik wojsk polskich, kawaler orderu św. Stanisława, poseł na sejmy, podpisał elekcyę 1764 r., a w 1787 roku otrzymał zatwierdzenie swego tytułu hrabiowskiego w Austryi. Hr. Antoni um. 1800 r., pozostawiwszy z żony Rozalii Charczewskiej, kasztelanki słońskiej, trzy córki: Katarzynę za Józefem Stadnickim, starostą ostrskim, Annę za Michałem Charczewskim i Eleonorę, kanoniczkę w Wiedniu, i pięciu synów: Jana, Ignacego, Franciszka Ksawerego, Macieja i Józefa, oficera wojsk Ks. Warszawskiego, zm. 1809 r. z ran otrzymanych w bitwie pod Sandomierzem. 

Hr. Jan, deputat na Trybunał koronny 1792 r., major wojsk polskich, odznaczył się w wojnie 1792 r. i otrzymał krzyż Virtuti Militari; następnie tajny radca austryjacki i komisarz cesarski na sejm galicyjski, um. 1831 r., i z żony Anny Potockiej, krajczanki wielkiej koronnej, pozostawił trzech synów: Władysława, rotmistrza wojsk austryjackich i szambelana, zm. 1823 r.; Karola, majora wojsk polskich i kawalera Virtuti Militari, następnie członka i deputata Stanów galic., szambelana austryjackiego, dziedzica dóbr Baranów i in., ożenionego z Julią hr. Starzeńską, wdową po swym bracie Henryku, z niej córki, Anna za Kazimierzem hr. Drohojowskim i Julia zaślubiona Franciszkowi hr. Szirmay; Henryka, dziedzica dóbr Wojków i Dąbrowicy, po którym z Julii hr. Starzeńskiej córka Karolina za Adamem bar. Skorupką. 

Hr. Ignacy, dziedzic Trybuchowiec, kawaler orderu św. Stanisława 1791 r., z łowczego podkomorzy galicyjski, dwukrotnie komisarz na sejm galicyjski, z żony Magdaleny Bielskiej, kasztelanki halickiej, miał córki, Różę za Adamem Orłowskim, marszałkiem szlachty pow. płoskirowskiego, i Konstancyę za Michałem Brzostowskim, podpułkownikiem wojsk polskich. 

Hr. Franciszek Ksawery, major wojsk polskich 1794 r., odznaczył się w wojnie 1792 i 1794 r. i od Kościuszki otrzymał w nagrodę męztwa pierścień z napisem „Obrońcy Ojczyzny“; dziedzic dóbr Lisko, Bachorzec i in., um. 1844 r., pozostawiwszy z Julii hr. Mniszchówny, chorążanki wielkiej koronnej, synów, Ksawerego, bezpotomnego, i Edmunda, dziedzica dóbr Lisko, Bachorzec, Białozorka, Janowce i in., po którym z Maryi Brzostowskiej synowie: Michał, szambelan i rotmistrz austryjacki, Stanisław i Ignacy, który z żony Elżbiety z hr. Zamoyskich ma synów: Augusta, ożenionego z Izabelą hr. Wodzicką, Franciszka, Jana, i córki: Zofię za Jerzym Roztworowskim, Różę i Annę.

Hr. Maciej, dziedzic dóbr Dubiecko, członek Stanów galicyjskich, zm. 1855 roku, z żony Teofili hr. Stadnickiej, starościanki ostrskiej, miał dwóch synów, Kazimierza i Aleksandra; po Kazimierzu, dziedzicu dóbr Jasień i Boratyn, kapitanie wojsk polskich i szefie sztabu generała Chłapowskiego, kawalerze Virtuti Militari, prezesie Towarzystwa Kredytowego i viceprezesie Towarzystwa rolniczego w Galicyi, z żony Izabeli hr. Stadnickiej córka Teofila za Juliuszem hr. Komorowskim i syn Jan Kanty, dziedzic Boratyna, podkomorzy austryjacki, z Maryi hr. Krasińskiej pozostawił córkę Helenę, żonę Emanuela Homolacza, oficera wojsk austryjackich. 

Hr. Aleksander, drugi syn Macieja, dziedzic dóbr Dubiecko, członek Stanów galic., z Henryki hr. Męcińskiej pozostawił córki: Aleksandrę, za Franciszkiem hr. Konarskim, Laurę za hr. Edwardem Duninem-Borkowskim i Jadwigę za hr. Guidobaldem Ungnad von Weissenwolft. 

Linia na Hłuszy. Hr. Wincenty, syn Karola-Aleksandra, kasztelana chełmskiego, dziedzic dóbr Hłuszy i Worokomli, starosta korytnicki, był dwukrotnie żonaty, 1v. z Barbarą Kurdwanowską, kasztelanką halicką, i 2v. z Maryą Szaniawską, podstolanką koronną, i z nich miał córki, Anielę za Dzierzkiem, chorążym bełzkim, Katarzynę za Andrzejem Rzeczyckim, Helenę za Borycką, podstolim podolskim, i synów, Jana, starostę korytnickiego, ożenionego z Maryanną Małachowską, Gabryela, żonatego z Joanną Dzierżkówną, i Stanisława. 

Hr. Stanisław, dziedzic dóbr Machnowa, podkomorzy bełzki 1793 r., poseł na sejm czteroletni, z żony Maryanny Poletyłłówny miał córki: Barbarę za Józefem Rzeczyckim, Benwenutę za Ksawerym hr. de Mussey, Maryę za Franciszkiem Batowskim i syna Karola, dziedzica Hłuszy, po którym z Anny hr. Broel-Platerówny syn Leon, zm. 1859 r., z żony Michaliny Sulkowskiej pozostawił synów: Edwarda, Michała, marszałka szlachty pow. krzemienieckiego, żonatego z Konstancyą Szostakówną, Wacława i Witolda. 

Hr. Edward, dziedzic dóbr Hłuszy, z żony Gabryeli, córki ks. Tadeusza Ogińskiego, pozostawił córki: Gabryelę za Janem hr. Krasickim, Jadwigę za Aleksandrem Horwattem, Maryę za Wacławem hr. Łubieńskim i Michalinę, żonę Stanisława Michałowskiego. 

Hr. Wacław z żony Heleny Oskierczanki, marszałkówny wołkowyskiej, pozostawił synów: Czesława, żonatego 1v. z Maryą Kretowiczówną, 2v. z Maryą Ślizniówną, Witolda, po którym z Elżbiety Komarówny synowie, Jerzy i Witold, Bohdana, dziedzica dóbr Samojłowicze, w grodzieńskiem, po którym z Maryi Rewieńskiej córka Jadwiga i Jana, żonatego z Heleną Eglinton-Montgomery.   

Hr. Witold, ostatni syn Leona i Sułkowskiej, dziedzic Worokomli, marszałek szlachty pow. kowelskiego, zaślubił Teresę hr. Miączyńską i z niej pozostawił córki: Helenę za Marcelim Radeckim, Izę za Stefanem Ordą, Małgorzatę, Martę za Manswetem Ciemniewskim, Maryę, Teresę i synów: Wacława, ożenionego z Eleonorą Pietruszewską, Ignacego, dziedzica Worokomli, żonatego z Maryą Lach-Szyrmianką, Jana, ożenionego z Maryą Nitosławską, i Stanisława (Metr. Kor., Zap. i Wyr. Tryb. Lubel., Don. Vars., Sigil., Kancl., Hr. Bork., Bon.). 

Jakób, syn Bazylego, wnuk Andrzeja, wylegitymowany w Galicyi 1795 roku, z żony Kunegundy Ciecierskiej miał syna Jakóba, pułkownika wojsk polskich, kawalera Legii Honorowej i krzyża Virtuti Militari, po którym z Sylwii Prądzyńskiej synowie: Stanisław, Wincenty, Józef i Kazimierz; po Wincentym z Aleksandry Moszczeńskiej syn Jan ożeniony z Anną hr. Krasicką, a po Józefie z Wandy Lutomskiej córki, Róża, Sylwia za Gustawem Ujejskim i synowie: Witold ożeniony z Józefą Błociszewską, Edward żonaty z Michaliną Boczkowską, Michał, oficer wojsk austryjackich, i Jan żonaty z Maryą Kleczyńską (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KRASIEŃSKI v. KRASIŃSKI BORZOBOHATY h. JELITA. Po Jacku, władyce włodzimierskim, synowie, Iwan i Olechno. Iwan Borzobohaty kupił od królowej wójtowstwo w Łucku, które to kupno zatwierdził w 1548 r. król Zygmunt I; ów Iwan kupił także majątki Krasne, Stawrów, Kolniatycze, Haliczany i pół Zbruszowa, i od majątku Krasne wziął nazwisko Krasieński, a od któregoś z Zaleskich, herbu Jelita, do tego herbu przypuszczony został; klucznik, mostowniczy, a ostatnio horodniczy łucki 1562 r., w 1563 r. otrzymał przywilej na władyctwo włodzimierskie, lecz gdy się nie wyświęcił na księdza, stracił je, otrzymał jednak biskupstwo greckie łuckie i ostrogskie, i w 1569 r. archimandryctwo żydyczyńskie, wyświęcił się jednak dopiero w 1571 r. na księdza z imieniem Jony. Archimandryta objąwszy majątki biskupie, począł je marnotrawić i gdy na pospolite ruszenie stawić się nie chciał, król Stefan Batory dał rozkaz szlachcie wołyńskiej pospolitego ruszenia przeciw niemu i wtedy został pozbawiony władztwa i ogłoszony banitą 1585 r.; wkrótce potem umarł, pozostawiwszy córki, Hannę 1v. Hulewiczową, 2v. za Aleksandrem Żórawnickim, starostą łuckim, Maryę Steckowiczową-Dobrylczycką i synów, Bazylego i Piotra. 

Bazyli, sekretarz Zygmunta Augusta i Stefana Batorego, kupił dobra Mstyszyn od ks. Czartoryskich i głównie dopomagał ojcu w grabieży majątków duchownych i oporze władzy, za co ogłoszony banitą 1585 roku; z żony Anny ks. Sokolskiej miał synów: Konstantego, Bazylego, poborcę wołyńskiego 1594 r., Iwana i Andrzeja, dziedzica Krasnego, z żoną Agnieszką Paszyńską, bezpotomnego. 

Jan, dziedzic Zaborola 1594 r., zaślubił Reginę Jełowiczównę-Malińską i z niej pozostawił synów: Aleksandra, Gabryela i Jana; po Aleksandrze, dziedzicu Zaborola, rotmistrzu wojew. wołyńskiego, z żony Barbary Łożczanki córka Zofia 1v. Charlęska, miecznikowa wołyńska, 2v. za Teodorem Sączkiem, podkomorzym drohickim.

Olechno Borzobohaty, drugi syn władyki Jacka, wziął także nazwisko Krasieński, lecz używał herb Topór, który sobie przybrał, lub też za swój rodzinny uważał; w 1556 r. dostał przywilej na myta wołyńskie; dziedzic dóbr Zaborola, Haliczan i in., pozostawił synów: Eliasza, Stefana, Siemiona i Iwana, dziedzica Podreża, dworzanina królewskiego 1564 roku, i mostowniczego łuckiego 1576 r., po którym z żony Anny Siemaszkówny córki, Anna za Bazylim Zabokrzyckim i Natalia za Mikołajem Cuskowskim (Metr. Litew., Sumaryusze Wołyńskie i Bracławskie, Metr. Kor., Bon.). 

Potomkowie Iwana, władyki, i Olechny, jedni brali rodzinne nazwisko Borzobohaty, inni przybrane Krasieński, które zmieniali niekiedy na Krasiński, a nawet brali herb Korwin, że zaś gnieździli się głównie na Białej Rusi i na Litwie, sądzę, że do nich należy wielu z Krasińskich Korwinów, w tych prowincyach zamieszkałych. 

KRASIEWSKI. Niektórzy z Kraszewskich, herbu Jastrzębiec, zmieniali niekiedy nazwisko na Krasiewski, jak Jan cytowany w aktach wąsoskich 1673 r. Mateusz, Andrzej, Grzegorz, Stanisław, Franciszek, dwóch Józefów i dwóch Marcinów w 1697 r. podpisali elekcyę z ziemią nurską. 

KRASIŃSKI h. ŚLEPOWRON. Hrabiowie i szlachta. Senatorowie w rodzinie: Franciszek, podkanclerzy koronny 1569 r., biskup krakowski 1572 r., um. 1577 r. Wojciech, kasztelan sierpski 1574 r. Stanisław, kasztelan ciechanowski 1587 r., sierpski 1590 r., podlaski 1593 r., płocki 1596 r., wojewoda podlaski 1598 r., płocki 1600 r. Franciszek, kasztelan ciechanowski 1591 r. Ludwik, kasztelan ciechanowski 1637 r. Jan-Kazimierz, kasztelan ciechanowski 1637 r. warszawski 1637 r., płocki 1646 r., wojewoda płocki 1648 r., podskarbi wielki kor. 1658 r. Stanisław, kasztelan sierpski 1641 r. Stanisław, kasztelan ciechanowski 1644 r., płocki 1653 r. Albrecht, kasztelan ciechanowski 1653 r., wojewoda mazowiecki 1663 r., um. 1691 r. Gabryel, kasztelan płocki 1654 r. Dominik, kasztelan ciechanowski 1663 r. Jakób, kasztelan ciechanowski 1680 r. Jan-Bonawentura, wojewoda płocki 1688 roku. Mikołaj, kasztelan małogoski 1694 r. Stanisław-Bonifacy, kasztelan płocki 1712 r. Aleksander, kasztelan wiślicki 1724 r., um. 1730 r. Antoni, kasztelan zakroczymski 1750 r. Adam-Stanisław, biskup kamieniecki 1759 r. Jan, kasztelan wizki 1762 r. Wincenty, senator wojewoda Królestwa 1821 r. Józef-Wawrzyniec, senator kasztelan Królestwa 1829 r. 

Dawna i zamożna mazowiecka rodzina; jej gniazdem rodowem wieś Krasne, w ziemi ciechanowskiej. Po Sławomirze z Krasnego, właścicielu dóbr Czernice, synowie, Jasiek i Rosław; Jasiek miał syna Sławka, dziedzica na Krasnem i Rembowie 1407 r., sędziego ziemskiego różańskiego i makowskiego 1430 r., po którym synowie, Jakób, protoplasta Rembowskich, Łanieckich i Szczuckich, i Mikołaj.

Mikołaj, stolnik ciechanowski 1470 r., fundator kościoła parafialnego w Krasnem, z żony Jadwigi Plichcianki miał trzech synów: Andrzeja, Jana, proboszcza w Białotarsku, i Jakóba, dziedzica na Zalesiu; po Andrzeju, dziedzicu na Krasnem, z żony Aleksandry Dzierzgowskiej dwóch synów, Mikołaj, kanonik gnieźnieński, sufragan włocławski, i Jan. 

Jan, podstoli wyszogrodzki, stolnik i sędzia grodzki ciechanowski 1542 r., z żony Katarzyny z Mniszewa Mrokowskiej miał córki: Annę za Piotrem Szydłowskim, Barbarę Komorowską, Dorotę za Jakóbem Pczeńskim, Eufemię za Stanisławem Kossowskim i synów: Franciszka, archidyakona kaliskiego, kanonika łuckiego, łowickiego i krakowskiego, podkanclerzego koronnego 1569 r., ostatnio 1572 r. biskupa krakowskiego, zm. 1577 r., Wojciecha, Mikołaja, kanonika łowickiego, gnieźnieńskiego i krakowskiego, kustosza kruszwickiego, zm. 1575 r., Stanisława, scholastyka gnieźnieńskiego, archidyakona łęczyckiego, kanonika łowickiego i gnieźnieńskiego 1562 r., regenta kancelaryi mniejszej koronnej, kanonika, a ostatnio 1573 r. archidyakona krakowskiego, zm. 1598 r., i Andrzeja, z których Wojciech i Andrzej są założycielami dwóch gałęzi tego domu, starszej i młodszej. 

Gałąź starsza. Wojciech, drugi z rzędu syn Jana, stolnika, łożnicy królewski 1543 r., z cześnika chorąży ciechanowski 1572 r., dziedzic na Krasnem, Kurowie, Szczukach i Zalesiu, kasztelan sierpski 1574 r., um. 1590 r., pozostawiającz żony Zofii Ciemniewskiej syna Mikołaja, stolnika, a ostatnio podkomorzego różańskiego, po którym z żony Petroneli Szczawińskiej, kasztelanki łęczyckiej, córki, Katarzyna za Krzysztofem Wesslem, Regina lv. za Jakóbem Załuskim, chorążym rawskim, 2v. za Januszem Oborskim i trzech synów: Stanisław, Paweł, sekretarz królewski, kanonik krakowski i łowicki, proboszcz kolegiaty kaliskiej, i Jan. 

Stanisław, poseł na sejm, starosta błoński 1599 r., wojski różański 1622 r., z sędziego ziemskiego podkomorzy ciechanowski 1637 r., ostatnio kasztelan sierpski 1641 r., z Agnieszki Wesslówny, kasztelanki ciechanowskiej, miał synów: Adama, kanonika płockiego, Franciszka i Jana, których potomkowie osiedli na Litwie. 

Jan, najmłodszy syn podkomorzego Mikołaja, wojski różański, wojownik przeciw Turkom, z żony Doroty Nieborskiej miał synów: Jana, żonatego 1v. z N. Kryską, 2v. z Dorotą Kozicką, Felicyana, ożenionego z Maryanną Siewierską, Mikołaja, kanonika pułtuskiego, i Stefana, wojskiego ciechanowskiego 1686 r., żonatego lv. z Elżbietą Kozicką, 2v. z Maryanną Zielińską. 

Jan, najstarszy syn wojskiego Jana, z dwóch żon, N. Kryskiej i Doroty Kozickiej pozostawił córki: Cecylię za Zdrojewskim, Elżbietę za Janem Nieborskim, Franciszkę za Franciszkiem Łysakowskim i synów: Marcina, Stefana i Pawła, cześnika ciechanowskiego 1703 r., po którym z Ludwiki Zielińskiej córki, Helena za Janem Wkryńskim, Maryanna za Janem Łysakowskim i synowie: Adam, z cześnika podkomorzy ciechanowski 1740 r., generał-major wojsk litewskich, żonaty z Franciszką Podoską, Antoni ożeniony z Wiktoryą Kochanowską, Jakób, Franciszek i Stanisław.

Jakób z żony Heleny Przerembskiej miał mieć syna Michała, po którym z Tekli Załuskiej syn Jan, oficer wojsk polskich 1793 r., zaślubił Maryannę Tuchowiecką i z niej pozostawił syna Stefana, dziedzica dóbr Wełnicz, na Wołyniu, po którym z Agnieszki Wiszniewskiej synowie, Wojciech i Adam, z kanonika biskup wileński 1858 r., mąż wielkiej nauki i zacności, zm. 1884 r. w Krakowie. 

Franciszek, syn Pawła i Zielińskiej, podstoli zawskrzyński 1738 r. i poseł na sejmy, poślubił 1v. Katarzynę Zielińską, kasztelankę sierpską, z niej syn Michał żonaty z Maryanną Zienkiewiczówną, i 2v. Bogumiłę Nieborską z której syn Ludwik, podstoli zawskrzyński, generał-major wojsk kor. 1755 r., po którym z żony Katarzyny Staniszewskiej, podczaszanki latyczowskiej, dwóch synów, Tomasz, prałat kamieniecki i biskup sufragan, i Józef, generał-major wojsk kor. 1768 roku, generał artyleryi 1775 r., otrzymał w 1775 r. przyznanie tytułu hrabiowskiego w Galicyi; Józef, kawaler orderu św. Stanisława, zaślubił Katarzynę z bar. Sztermer von Neuhausen, z której córki: Kordula 1v. za Kajetanem Horodyskim, 2v. za Julianem hr. Fredrą, Elżbieta za Leonardem hr. Dunin-Borkowskim, Maryanna za Janem Jabłonowskim i synowie: Julian, oficer wojsk polskich, Leopold, szambelan austryjacki, Piotr, dziedzic na Rohatynie, pułkownik wojsk polskich, um. 1866 r. bezpotomny, i August. 

Hr. August, dziedzic na Krasnem, oficer wojsk polskich, kawaler krzyża Virtuti Militari, otrzymał potwierdzenie tytułu hrabiowskiego w Austryi 1848 r., a poślubiwszy Joannę z Krasińskich, córkę Adama, starosty ciechanowskiego, pozostawił syna Ludwika, dziedzica dóbr Krasne, Osmolice, Magnuszewo i in., szambelana austryjackiego 1875 r., który miał dwie żony Elżbietę z hr. Branickich, z tą bezpotomny, i Magdalenę z Kierżgajłło-Zawiszów, córkę Jana i Maryi z hr. Kwileckich, z której córka Marya-Ludwika, ur. 1883 r., żona ordynata Adama ks. Czartoryskiego. 

Stanisław, syn Pawła i Zielińskiej, dziedzic na Grudusku, cześnik ciechanowski 1740 r., generał wojsk litewskich, z żony Maryanny Szawłowskiej miał córkę Teresę za Adamem Nowodworskim, łowczym różańskim, i syna Wojciecha, który z żony Wiktoryi Wyszkowskiej pozostawił synów: Chryzantego, Erazma, Hilarego, pułkownika artyleryi i komendanta Modlina, kawalera Legii Honorowej i krzyża Virtuti Militari, i Izydora, generała wojsk polskich 1792 r., kawalera orderu Virtuti Militari, z żoną Barbarą hr. Krasicką, chorążanką nadworną litewską, bezpotomnego. 

Chryzanty, oficer wojsk polskich, z żony Ludwiki Orzeszkówny miał córkę Adelę za Janem de Grandville Malletskim i synów: Bolesława, oficera wojsk 1830 r., żonatego z Ludwiką Dunin Wąsowiczówną, Henryka, kapitana wojsk polskich, i Wincentego, dziedzica dóbr Siemienice, wylegitymowanego w Królestwie 1837 r., po którym z Eustachii Świętosławskiej córka Marya za Wiktorem Ostrowskim i synowie: Józef, dziedzic Siemienie, z żony Kamili Rolandówny ma syna Władysława, Piotr, dziedzic Skrzyńska, i Gabryel, dziedzic Janikowa.

Gałąź młodsza. Jej założycielem Andrzej, ostatni z synów Jana, stolnika ciechanowskiego i Katarzyny Mrokowskiej, sędzia ziemski 1567 r., następnie chorąży ciechanowski i poseł na sejmy, z żony Katarzyny Czernickiej miał córki, Annę Radzanowską, Dorotę za Janem Wodyńskim, kasztelanem liwskim, a ostatnio wojewodą podlaskim, i synów: Jana, sekretarza królewskiego, kanonika gnieźnieńskiego 1572 r., łowickiego 1595 r., archidyakona i kantora krakowskiego, Franciszka, z wojskiego różańskiego sędziego ziemskiego ciechanowskiego, marszałka Trybunału koronnego 1601 r. i kasztelana ciechanowskiego 1591 r., ożenionego z Zofią Niemojowską, po którym córki: Anna Garwaska, Dorota Karśnicka i Katarzyna za Władysławem Sierakowskim, i Stanisława, z chorążego płockiego kasztelana ciechanowskiego 1587 r., sierpskiego 1590 r., podlaskiego 1593 r., płockiego 1596 r., wojewodę podlaskiego 1598 r., a płockiego 1600 r. i starostę błońskiego, męża wielkiej zasługi i nauki, po którym z dwóch żon, Małgorzaty Sobiejuskiej i Anny Michowskiej córki: Elżbieta za Jerzym Kucińskim, starostą kruszwickim, Katarzyna za Andrzejem Rusieckim, Zofia 1v. za Mikołajem Ligęzą, kasztelanem sandomierskim, 2v. za Krzysztofem Ossolińskim, wojewodą sandomierskim, i synowie: Franciszek, sędzia ziemski ciechanowski, Wojciech, sekretarz królewski 1643 r., kanonik krakowski, Gabryel, Stanisław, Jan-Kazimierz, Ludwik i Andrzej. 

Gabryel, dziedzic Maleszowy i Lisowa, starosta nowokorczyński 1651 r., kasztelan płocki 1654 r., z żony Zofii Lanckorońskiej, podkomorzanki sandomierskiej, miał córki: Barbarę za Jerzym Stradomskim, Annę za Janem Stokowskim, Zofię Skórkowską i synów, Gabryela i Mikołaja, kasztelana małogoskiego 1694 r., po którym z Katarzyny Derszniakówny, kasztelanki małogoskiej, córka Teofila, zakonnica, i synowie: Aleksander, Jan, Cysters, i Stanisław żonaty z Teresą Ożarowską, kasztelanką sanocką. 

Aleksander, z cześnika chorąży sandomierski 1714 r., kasztelan wiślicki 1724 r., zaślubił Salomeę Trzcińską, pisarzównę ziemską sandomierską, i z niej pozostawił córkę Zofię 1v. za Janem Tarłą, wojewodą sandomierskim, 2v. za Antonim Lubomirskim, kasztelanem krakowskim, i syna Stanisława, dziedzica Maleszowy, starostę nowokorczyńskiego, Ujejskiego i przasnyskiego 1752 r., po którym z Anieli Humieckiej, wojewodzianki podolskiej, córki: Barbara za Michałem Świdzińskim, kasztelanem radomskim, Franciszka, żona Karola, królewicza polskiego i księcia saskiego, Marya za Joachimem hr. Tarnowskim, starostą sulejowskim, i Zofia za Franciszkiem Wodzickim, starostą grzybowskim. 

Stanisław, z kasztelana ciechanowskiego kasztelan płocki 1653 r., starosta nowomiejski i janowski, miał trzy żony: Katarzynę Szczawińską, z niej syn Jan, Teodorę Grzybowską, z której córki: Cecylia, zakonnica Wizytka, Anna Gembicka, wojewodzina łęczycka, Maryanna za Stanisławem Zarembą i synowie: Mikołaj, kanonik płocki, Władysław, proboszcz płocki, Jakób, podkomorzy płocki i starosta nowomiejski 1658 r., żonaty z Joanną Olędzką, i Barbarę Noskowską, z niej syn Józef podpisał elekcyę 1674 r. z wojew. płockiem.

Jan-Kazimierz, syn wojewody Stanisława, z podkomorzego kasztelan ciechanowski 1637 r., warszawski 1637 r., płocki 1646 r., ostatnio wojewoda płocki 1648 r., podskarbi wiel. kor. 1658 roku, starosta grabowski, łomżyński, przasnyski i nowomiejski, mąż Stanu i wielkich zdolności, z żony Urszuli Grzybowskiej, kasztelanki lubelskiej, miał córkę Joannę za Adamem Noskowskim, starostą dobrzyńskim, i syna Jana-Bonawenturę, pułkownika wojsk królewskich 1665 r., referendarza koronnego 1668 r., wojewodę płockiego 1688 r., starostę łomżyńskiego, warszawskiego, przasnyskiego i nowomiejskiego, zm. 1697 r., po którym z Teresy Chodkiewiczówny, kasztelanki wileńskiej, syn Stanisław-Bonifacy, kasztelan płocki 1712 r., starosta warszawski, przasnyski i sztumski, zm. 1717 r., z żony Róży Ogińskiej, kasztelanki trockiej, pozostawił syna Błażeja, starostę przasnyskiego, nowomiejskiego i opinogórskiego, z żoną Maryanną Czarnkowską bezpotomnego. 

Ludwik, szósty z synów wojewody Stanisława, starosta płocki 1614 r., kasztelan ciechanowski 1637 r., wojownik przeciw Szwedom i Moskwie, um. 1644 r., pozostawiając z żony Agnieszki Kryskiej, kasztelanki raciążskiej, córki, Annę 1v. za Marcinem Podoskim, 2v. za Stanisławem Lanckorońskim, Ludwikę za Władysławem Zawadzkim, chorążym pomorskim, i synów: Albrechta, sekretarza królewskiego, starostę płockiego 1643 r., który podpisał elekcyę 1648 r. z wojew. płockiem; kasztelana ciechanowskiego 1653 r., wojewodę mazowieckiego 1663 r., z żonami, Zuzanną Koniecpolską, kasztelanką chełmską, i Maryą Golczówną, bezpotomnego, Felicyana, Dominika, Hilarego i Stanisława, kustosza poznańskiego, kanonika i proboszcza płockiego, który w 1648 r. podpisał elekcyę z wojew. płockiem i fundował klasztor Karmelitów w Woli Gutowskiej; z powyższych braci Felicyan jest przedstawicielem linii ordynackiej na Opinogórze, a Dominik linii oboźnińskiej, która po bezpotomnej śmierci ostatniego ordynata hr. Adama w 1909 r. prowadzi dalej linię ordynacką. 

Linia ordynacka na Opinogórze. Felicyan, podkomorzy ciechanowski, podpisał elekcyę 1697 r. z wojew. płockiem i ziemią ciechanowską; z żony Zofii Garczyńskiej, chorążanki chełmińskiej, miał synów: Jana, Antoniego i Stanisława, podkomorzego ciechanowskiego. 

Jan, cześnik stężycki 1731 r., kasztelan wizki 1762 r., z 1-ej żony Teresy Sołtykówny miał dwóch synów, Adama, ur. 1714 r., kanonika płockiego, prałata-scholastyka i kanonika gnieźnieńskiego 1753 r., biskupa kamienieckiego 1759 r., kawalera orderu Orła Białego, i jednego z twórców konfederacyi barskiej, gorliwego patryotę i kapłana nieposzlakowanej godności, zm. 1800 r. w Krasnem, i Michała, a z 2-iej żony Ewy Trojanowskiej pozostawił kasztelan syna Ignacego, starostę siemiechowskiego, kawalera orderu św. Stanisława 1786 r., po którym z Agnieszki Potkańskiej, kasztelanki radomskiej, córka Anna 1v. za Kazimierzem Walickim, starostą sochaczewskim, 2v. za generałem Mikołajem Bronikowskim.

Michał, cześnik stężycki 1752 r., starosta opinogórski, od 1758 r. podkomorzy różański, otrzymał prawo na lokacyę m. Krasnego 1754 roku, i z żony Aleksandry Załuskiej, starościanki regnowskiej, pozostawił córki: Anielę, Joannę za Sebastyanem Dłuskim, starostą łukowskim, Maryannę 1v. Jordanową, 2v. za Ignacym Krasińskim, i dwóch synów, Adama, dziedzica Krasnego, starostę ciechanowskiego 1762 r. i kawalera orderu św. Stanisława, po którym z Katarzyny Burskiej córka Joanna za Augustem Krasińskim, i Jana. 

Jan, rotmistrz kawaleryi narodowej i kawaler orderu św. Stanisława 1785 r., starosta opinogórski, zaślubił Antoninę Czacką, podczaszankę koronną, i z niej pozostawił syna Wincentego, dziedzica Dunajowiec, na Podolu, szefa pułku wojsk Ks. Warszawskiego, generała brygady 1811 r., generała dywizyi 1813 r., dowódcę korpusu 1814 r., generała jazdy 1826 r., kawalera orderów Orła Białego, św. Stanisława, Legii Honorowej, krzyża Virtuti Militari i wielu innych, senatora wojewodę Królestwa 1821 r., ostatnio senatora i członka Rady państwa cesarstwa rosyjskiego, który otrzymał 1811 roku od cesarza Napoleona starostwo opinogórskie na własność i tytuł hrabiowski, potwierdzony w Rosyi 1847 r. Wincenty, otrzymawszy tytuł hrabiowski, zaprowadził następującą odmianę herbową-tarcza w czworo przedzielona, w pierwszej części, w polu błękitnem miecz o złotej rękojeści, stojący końcem w górę; w drugiej części czerwonej dwa złote orle skrzydła, barkami zwrócone ku sobie, pod niemi miecz leżący w prawo; w trzeciej części czerwonej hełm zamknięty, w prawo, na nim kruk jak w herbie Ślepowron; w czwartej części błękitnej herb Ślepowron; pod tarczą na wstędze dewiza w języku francuzkim „Vaillance et loyaute“. Na tarczy korona hrabiowska, na niej hełm z kratkami złotemi i złotym medalionem, a na hełmie w koronie kruk jak w herbie Ślepowron; labry herbowe z prawej strony czerwone podbite złotem, z lewej błękitne podbite srebrem.

Hr. Wincenty um. 1858 r, pozostawiając z żony Maryi ks. Radziwiłłówny, córki ks. Dominika, starosty knyszyńskiego, syna Zygmunta, ur. 1812 r., ordynata na Opinogórze, znakomitego poetę polskiego, po którym z żony Elżbiety Branickiej, córki hr. Władysława na Białej Cerkwi, córka Marya za Edwardem hr. Raczyńskim i synowie, Władysław i Zygmunt. 

Hr. Władysław, ordynat opinogórski, znany autor, zaślubił Różę Potocką, córkę hr. Adama na Krzeszowicach i Katarzyny z hr. Branickich, 2v. za Edwardem hr. Raczyńskim, i z niej pozostawił córkę Elżbietę za Janem hr. Tyszkiewiczem i syna Adama, ur. 1870 r., ordynata opinogórskiego, czynnego działacza w sprawach publicznych, zm. 1909 r. i z żoną Wandą Badenianką, córką hr. Kazimierza, prezesa ministrów austr., i Maryi z Skrzyńskich, bezpotomnego, po śmierci którego ordynacya opinogórska przeszła na Józefa hr. Krasińskiego z linii oboźnińskiej.

Antoni, syn Felicyana, podkomorzego ciechanowskiego, i Garczyńskiej, podług Żychlińskiego, podkomorzy ciechanowski 1730 r., miał zaślubić Aleksandrę Jakusiewiczównę i z niej pozostawić syna Józefa, zm. 1769 r., po którym z żony Zuzanny Mężyńskiej syn Franciszek-Kajetan, chorąży trembowelski 1790 r., marszałek szlachty pow. czehryńskiego, z żony Tekli z Pawulskich miał córkę Adelę za generałem Tytusem Komarem i syna Teodora, dziedzica dóbr Regimentarzówka, Pisarówka i in., na Ukrainie, sędziego pokoju pow. czehryńskiego, po którym z Konstancyi Kotiużyńskiej, podkomorzanki czehryńskiej, córka Cecylia za Waleryanem Florkowskim, marszałkiem czehryńskim, i synowie Hubert i Edmund, dziedzic Szlachowa i Łuki, na Ukrainie, z żony Elżbiety Trypolskiej ma córkę Janinę i synową Augusta i Konstantego. 

Hubert, ur. 1833 r., dziedzic Regimentarzówki i Kraśnianki, doktór medycyny, otrzymał 1882 r. tytuł hrabiowski austryjacki, i z żony Julii Naumówny pozostawił córki: Maryę zaślubioną Józefowi Krzyżanowskiemu, Zofię za Sewerynem Chełkowskim, Franciszkę za Władysławem Nałęczem, Elżbietę i syna Henryka, ożenionego z Maryą Łęską, córką Hilarego. 

Linia oboźnińska. Dominik, ostatni z synów kasztelana Ludwika, właściciel Zegrza, z chorążego 1653 r., podkomorzy płocki 1661 r., kasztelan ciechanowski 1663 r., zaślubił Annę z Młockich, z której córka Ludwika za Marcinem Gołyńskim i synowie, Paweł, sędzia ziemski ciechanowski 1698 r., i Jakób. 

Jakób, kasztelan ciechanowski 1680-1720 r., um. 1737 r., pozostawiwszy z żony Barbary z Kuklińskich córkę Barbarę za Józefem Czernym i synów: Antoniego, Jana Chryzostoma, kantora płockiego, kanonika kujawskiego i warmińskiego, biskupa loryneńskiego i sufragana chełmskiego, zm. 1763 r., i Pawła, kanonika regularnego w Czerwińsku. 

Antoni, dziedzic Jakacza, cześnik płocki 1737 r., poseł na sejm, kasztelan zakroczymski 1750 r., z żony Barbary Zielińskiej, chorążanki dobrzyńskiej, miał córki: Aniełę za Mikołajem, Elżbietę za Stanisławem Dembowskimi, Annę za Ignacym Szumanczowskim, podstolim podolskim, Rozalię za Janem Szabłowskim, kapitanem wojsk koronnych, i synów, Jana, Jezuitę, i Kazimierza. 

Kazimierz, dziedzic Zegrza i Krasnosielca, starosta krasnostawski, nowomiejski i przasnyski 1762 r., oboźny wielki koronny i kawaler orderu Orła Białego 1763 r., otrzymał tytuł hrabiowski pruski 1798 r.; oboźny miał trzy żony: Eustachię i Elżbietę Potockie, kasztelanki słońskie, i Annę Ossolińską, miecznikównę litewską, z której pozostawił córkę Elżbietę za Adamem Jaraczewskim i syna Józefa-Wawrzyńca. 

Hr. Józef-Wawrzyniec, ur. 1783 r., dziedzic Zegrza, Radziejowic i Woli Pękoszewskiej, podpułkownik wojsk polskich, kawaler Legii Honorowej i krzyża Virtuti Militari 1814 r., szambelan i wielki ochmistrz dworu polskiego, senator kasztelan Królestwa 1829 r., przyznany w tytule hrabiowskim przez Senat Królestwa 1820 r., zaślubił Emilię z hr. Ossolińskich, córkę hr. Stanisława i Józefy z Morsztynów, i z niej miał córki, Maryannę za Kazimierzem hr. Łubieńskim, Paulinę za Ludwikiem Górskim, i synów: Stanisława, Karola i Adama.

Hr. Stanisław, ur. 1811 r., dziedzic dóbr Żegrze, oficer wojsk polskich 1830 r., zaślubił Dorotę z ks. Jabłonowskich, córkę ks. Antoniego, szambelana i vicereferendarza Królestwa, i Pauliny z hr. Mniszchów, i z niej pozostawił córki, Jadwigę zaślubioną Maciejowi ks. Radziwiłłowi, właścicielowi dóbr Połoneczko, ces. ros. szambelanowi, i Maryę za Janem hr. Krasickim, właścicielem dóbr Boratyn, ces. król. podkomorzym austryjackim, 2v. za Karolem hr. Bubna-Littitz, 

Hr. Karol, dziedzic Krasnosielca, szambelan dworu ros., żonaty z Amelią z hr. Łubieńskich, córką hr. Jana i Anny z Klickich, zmarł bezpotomnie. 

Hr. Adam, ur. 1817 r., dziedzic dóbr Radziejowice, zaślubił 1847 r. Karolinę z hr. Mycielskich, córkę hr. Józefa i Karoliny z hr. Wodzickich, i z niej pozostawił synów, Józefa i Kazimierza. 

Hr. Józef, ur. 1848 r., dziedzic Radziejowic, po zmarłym bezpotomnie ordynacie Adamie Krasińskim, ordynat opinogórski, z żony Heleny Stadnickiej, córki hr. Edwarda, ces. i król, szambelana, ma córki: Franciszkę za Michałem ks. Woronieckim, Elżbietę za Zenonem i Zofię za Karolem Brzozowskimi i syna hr. Edwarda, ur. 1871 r., dziedzica Radziejowic. 

Hr. Kazimierz, ur. 1850 roku, dziedzic dóbr Starawieś i Sterdyń, w gub. siedleckiej, zaślubił 1v. Józefę z Gawrońskich, córkę Wiktora, z której córka hr. Marya, ur. 1879 r., zm. 1895 r., i Martę z Pusłowskich, córkę hr. Wandalina, z której synowie, hr. Michał ur. 1883 r. i Franciszek ur. 1885 r. (Metr. Due. Masoviae, Metr. Kor., Ks. Gr. Czerskie i Ciechanowskie, Don. Vars., Zap. i Wyr. Tryb. Lubel. i Piotrk., Sigil., Kancl., Bon., Żychl.). 

Jan, syn Piotra, dziedzic na Krasinie, w pow. sierpskim 1757 r., z żony Maryanny Dobrzynieckiej miał synów, Tomasza i Jakóba, po którym z Salomei Suskiej syn Antoni, dziedzic Jasionki, z Józefy Żółkowskiej pozostawił synów: Piotra, Karola i Franciszka, wylegitymowanych w Królestwie 1854 r. 

Andrzej i Kajetan, synowie Pankracego, Lucyan i Wiktor, synowie Leona, wszyscy wnukowie Józefa, oraz Kazimierz, Leon, Mikołaj i Wincenty, synowie Jana, wnukowie Andrzeja, wylegitymowani w Cesarstwie 1849 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. mińskiej. 

Piotr, syn Jana, Antoni i Ignacy, synowie Macieja, Ambroży, syn Ignacego, oraz Aleksander i Władysław, synowie Piotra, wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1852-1860 r. 

Antoni, Józef i Stanisław, synowie Wojciecha, Augustyn i Feliks, synowie Juliana, oraz Antoni i Wiktor, synowie Bernarda, wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1866-1884 r.

KRASKA h. BELINA. Senator w rodzinie, Jan, biskup chełmski 1452 r. 

W Małopolsce, jedna ich linia wzięła nazwisko Taranowski; piszą się z Łubnicy. Jan, starosta koniński 1448 r., cześnik kaliski 1450 roku, ożeniony z Katarzyną z Wałdowa. Jan z Łubnicy, proboszcz katedralny lwowski 1442 r., biskup chełmski 1452 r. Jan, kanonik gnieźnieński i łęczycki, archidyakon uniejowski 1460 r. N. ożeniony z Konstancyą Koszutską 1740 r. (Metr. Kor., Conv. Piotrk.). 

KRASKOWSKI h. ŚLEPOWRON. N. zapisany do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej przed 1831 r. 

KRAŚNIAŃSKI. Aleksander i Szymon, synowie Eliasza i Anny Wołańskiej, wnukowie Jerzego, Szczepan i Bazyli, synowie Bazylego, oraz Jan i Teodor 1782 r., a Adam, Jan, Mikołaj i Teodor, synowie Stefana, parocha w Dorożowie, i Maryi Stankiewiczówny, wnukowie Michała i Maryi Tustanowskiej, 1810 r. wylegitymowani w Galicyi (Zbiory Dr. M. Dunina Wąsowicza). 

KRAŚNICKI h. BOŻE-ZDARZ v. ZDARZ-BOŻE. Ludwik i Michał, synowie Jakóba, zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1820 r. Aloizy, syn Jana, z synami, Felicyanem i Apolinarym, Klemens, syn Apolinarego, Kazimierz, syn Jana, z synami: Józefem, Felicyanem i Adamem, oraz Jan, syn Wiktora, i Wiktor, syn Kazimierza, wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej 1863 r. 

KRAŚNICKI h KORCZAK. Korczakowie z Kraśnika (zobacz Gorajski, herbu Korczak) pisali się niekiedy Kraśnickimi, jak Krystyn z Kraśnika 1430 r. Mikołaj i Stanisław kupili wójtowstwo we wsi Zimna Woda, na Rusi Czerwonej 1461 r. 

KRAŚNICKI h. RAWICZ. Franciszek, sędzia ziemski ciechanowski, podpisał ugodę będzińską 1589 roku. Jakób z wojew. brzesko-litewskiem 1648 r., a Antoni, Piotr i Wojciech 1697 r. z wojew. poznańskiem podpisali elekcye. Maciej, miecznik bracławski 1738 r. Marcin, cześnik brzeziński 1768 r. Antoni, skarbnik 1777 r., cześnik brzeziński 1788 r., dziedzic dóbr Gledzianówek 1788 r., żonaty z Rozalią Dąmbską (Akta Łęczyckie). Andrzej, podwojewodzy gostyński 1788 r., dziedzic Śleszyna, pozostawił syna Onufrego. Aleksander, syn Antoniego, zapisany do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1803 r. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1860 r. 

KRAŚNICKI h. SAMSON. Maciej z Kraśnicy, w pow. konińskim, udowodnił 1415 r. szlachectwo w Sieradzu. Andrzej, dziedzic Kraśnicy, w pow. konińskim 1579 r. (Ks. poborowe). 

KRAŚNICKI h. SAS. Brali przydomek Dunicz. Andrzej, trzech Janów, dwóch Michałów, dwóch Piotrów i Teodor 1782 r., a Adolf, wnuk Michała, 1878 roku wylegitymowani w Galicyi (Zbiory Dr, M. Dunina-Wąsowieża).

KRAŚNIEWSKI h. GOZDAWA odm. Odmiana herbu - w koronie pięć piór strusich. 

Roch, dziedzic dóbr Węgrzynowo, w wojew. płockiem 1757 roku, z Balbiny Mierzejewskiej miał syna Kazimierza, a ten syna Wiktora, właściciela domu w Warszawie, wylegitymowanego w Królestwie 1842 r. 

KRAŚNIK h. LELIWA. Józef-Jan z synem Aleksandrem i tego synami: Janem, Justynem i Antonim wylegitymowani w Cesarstwie 1854 roku i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej. 

KRAŚNIK h. PRAWDZIC. Jerzy z synem Ludwikiem, Jan z synami, Józefem i Piotrem, Józef z synem Antonim i Stanisław z synami, Antonim i Józefem zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1832 r. 

KRASNODĘBSKI h. POBÓG odm. Odmiana herbu-na podkowie półtora krzyża złotego. 

Rozrodzona na Podlasiu rodzina. Mikołaj, Sebastyan i Walenty dziedziczyli na Krasnodębach-Sypitkach, Kosmach i Rafałach 1580 r. Jan, komornik ziemski drohicki 1580 r. Po Wojciechu syn Grzegorz, komornik ziemski 1637 r., podstarosta drohicki, podpisał elekcyę 1648 r. z wojew. podlaskiem; z żony Felicyanny Suchodolskiej miał synów: Andrzeja, Jana, Marcina i Samuela. 

Samuel, pisarz ziemski drohicki 1666 r., deputat na Trybunał koronny 1678 r., ostatnio 1698 r. podkomorzy drohicki, podpisał elekcyę 1674 r. z wojew. podlaskiem. Samuel kupił 1670 r. wieś Jabłonnę Łącką, w ziemi drohickiej, od Andrzeja Pogorzelskiego; jego syn Michał miał syna Leona, a ten syna Sylwestra, po którym z Zofii Wojewódzkiej syn Maciej, urzędnik rządu gub. radomskiego, wylegitymowany w Królestwie 1854 r. 

Paweł, syn Piotra, dziedzic na Krasnodębach 1646 r., łowczy drohicki 1658 r., ożeniony z Zuzanną Rzewuską. Albert, Jakób, Marcin, Salomon i Sebastyan z ziemią liwską 1648 r., Adam, Adam-Jakób, Kazimierz, Marcin z wojew. podlaskiem 1674 r., oraz Rafał i Wojciech z wojew. podlaskiem, a Maciej i Remigian z wojew. bełzkiem 1697 r. podpisali elekeye. Bartłomiej-Kazimierz, komornik graniczny drohicki 1678 r., skarbnik podlaski 1681 r., podstarosta i sędzia grodzki 1695 r., ostatnio wojski drohicki 1698 r., z Katarzyny Grabskiej miał syna Marcina. Marcin-Michał, regent 1690 r., podpisarz ziemski 1697 r., burgrabia drohicki 1698 r. 

Kazimierz-Władysław, podstoli podlaski 1701 r., sędzia ziemski drohicki i deputat na Trybunał koronny 1714 r., żonaty z Eleonorą Ossolińską. Andrzej, syn Jana i Maryanny Soszyńskiej, sprzedał 1728 r. części Skolimowa, w drohickiem, bratu stryjecznemu Piotrowi, cześnikowi różańskiemu. Antoni, cześnik różański 1738 r. Jan, pisarz grodzki drohicki 1745 roku. Ignacy, burgrabia 1775 r., pisarz grodzki mielnicki 1777 r., ostatnio 1785 r. cześnik drohicki. Jan, łowczy podlaski 1779 r., poseł na sejm czteroletni. Stanisław, syn Antoniego, burgrabia grodzki łęczycki, dziedzic dóbr Zawada 1788 r. Marcin, konsyliarz ziemi ciechanowskiej, z Konstancyi Krasnodębskiej miał syna Sykstusa, dziedzica na Drwalewicach 1792 r., komornika ziemskiego czerskiego, konsyliarza ziemi czerskiej i sędziego ziemiańskiego 1795 r. (Zap. i Wyr. Tryb. Lubek, Don. Yars., Ks. Gr. Czerskie).

Piotr-Franciszek, pisarz ziemski różański 1712 r., miał syna Jana, a ten synów: 1) Józefa, po którym syn Maciej z Józefy Mchowieckiej pozostawił syna Antoniego, wylegitymowanego w Królestwie 1852 r.; 2) Jana, po którym syn Piotr-Daniel miał syna Franciszka, tego syn Franciszek z Heleny Radlińskiej pozostawił synów, Walentego, dziedzica wsi Pańkowo, w pow. bialskim, i Stefana, obrońcę sądowego w Siennicy, wylegitymowanych w Królestwie 1850 r. 

Konstanty, dziedzic dóbr Ceranowo, Tosie i Lubieszow 1736 roku, z Marianny Irzykiewiczówny miał syna Antoniego, po którym z Józefaty Wężówny synowie: Wojciech, dzierżawca folwarku Chmielew, w pow. ostrołęckim, Stanisław, dziedzic wsi Dmochów i Sadłow, w pow. ostrołęckim, Kajetan, ten z synem Janem, żołnierzem w wojsku ros., urodzonym z Tekli Poniatowskiej, w 1840 r. wylegitymowani w Królestwie. 

Jan-Józef, vicegerent i burgrabia grodzki drohicki 1745 r., miał syna Józefa, a ten syna Antoniego, żonatego z Salomeą Borkowską, z której synowie, Jakób, dzierżawca wsi Zakliczew, w pow. pułtuskim, i Walenty w 1849 r. wylegitymowani w Królestwie. 

Mateusz, dziedzic dóbr Tąkiele, w ziemi drohickiej 1763 r., pozostawił syna Stanisława, po którym z Julii Bujalskiej syn Antoni wylegitymowany w Królestwie 1843 r. 

Jan, Franciszek z przydomkiem Komorniczak, i Michał, synowie Antoniego i Maryanny Łobanowiczówny, wnukowie Macieja, wylegitymowani w Galicyi 1782 r.; po Janie z Rozalii Laskowskiej synowie: Błażej, Krzysztof, Maciej, Michał i Wacław, z których Maciej miał syna Antoniego, a ten z Maryi Baczyńskiej synów: Franciszka, Jana i Wawrzyńca, wylegitymowanych w Galicyi 1843 r. 

Franciszek zaślubił Elżbietę Beską i z niej miał syna Jana, którego syn Paweł z Maryanny Kaparnikówny pozostawił synów, Izydora i Ludwika, wylegitymowanych w Galicyi 1893 r. 

Michał, ostatni syn Antoniego, z Franciszki Skorupkówny miał córki: Apolonię za Kazimierzem, Dorotę za Tadeuszem Włodkami i Eleonorę za Janem Przewuskim, komornikiem granicznym drohickim (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

Henryk i Edward, synowie Karola, w gub. kijowskiej, a Franciszek i Jan, synowie Józefa, w gub. podolskiej zapisani 1833 r. do ksiąg szlachty.

KRASNOPOLSKI h. GRZYMAŁA. Po Pawle, posesorze Łobozewa, z Katarzyny Pobidzińskiej syn Mikołaj, żonaty z Maryanną Dobrzyniecką, pozostawił syna Ignacego, łowczego pomorskiego 1770 r., po którym z Katarzyny Kozyrskiej synowie: Franciszek, Felicyan, Ignacy, Kazimierz i Michał wylegitymowani w Galicyi 1782 r.; po Michale z Zofii Gołkowskiej synowie, Józef i Karol, który z Franciszki Reiterówny miał syna Władysława, dziedzica Latacza i Bidyniec, po którym z Sabiny Siemianowskiej syn Michał (Żychk). 

KRASNOPOLSKI h. TOPÓR. Fortunat, Justyn, Konstanty i Zygmunt, synowie Brunona, Adam, syn Ambrożego, Gabryel, Ignacy i Tomasz, synowie Józefa, oraz Leon, Seweryn i Stanisław, synowie Hipolita, 1848 r., a po Fortunacie synowie: Grzegorz, Stanisław, Szczęsny, Stanisław, Teodor i Wiktoryn 1872 r., i po Zygmuncie synowie, Kamil i Wacław 1879 r., Juliusz, Wacław i Witold, synowie Michała, Jan, syn Gabryela, Kazimierz, syn Stanisława, 1863-1872 r. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej i wołyńskiej. 

KRASNOPOLSKI. Teodor otrzymał nobilitacyę 1768 r.; z Anny Lewickiej jego synowie: ks. Aleksander, Andrzej i Jan wylegitymowani w Galicyi 1782 r. Mikołaj, syn Jana, i Stefan, syn Bazylego, zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1803 r. 

KRASNOSIELSKI h. PRUS I. Na Wołyniu i Ukrainie. Roman, syn Iwana, dziedzic dóbr Krykowce 1580 r., miał syna Iwana, dziedzica Wasilówki, łowczego bracławskiego, po którym córka Aleksandra za Polanowskim i synowie: Bazyli, Bohdan, Jan i Jerzy; po Bohdanie, dziedzicu Wasilówki, syn Teodor, podstoli bracławski, podpisał elekcyę 1674 r. i pozostawił syna Kazimierza, podstolego bracławskiego. 

Szymon z wojew. łęczyckiem i Teodor z wojew. bracławskiem podpisali elekcyę 1648 r. Teodor, wojski Winnicki 1670 r., pisarz ziemski bracławski 1672 r. Aleksander, skarbnik bracławski, sprzedał 1755 r. część swą w Michałowie. Po Felicyanie z Barbary Jankowskiej synowie, Karol i Kazimierz, dziedzice na Otrębusach 1790 roku (Zap. i Wyr. Tryb. Lubek, Don. Vars., Bon.). 

Bohusz, syn Daniela, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1846 roku. 

KRASNOWIECKI h. PRUS I. Maciej, syn Baltazara, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1799 r. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1850 r. 

KRASNOWOJSKI Szymon, neofita, nobilitowany 1765 r. 

KRASOWSKI v. KRASSOWSKI h. JASTRZĘBIEC. Senator w rodzinie, Mikołaj, kasztelan wizki 1441 r.

Gniazdem tej rodziny wieś Krassowo, w wojew. płockiem; niegdyś zamożna i licznie rozrodzona, od XVI wieku wielu jej członków przeszło do innych, a szczególniej do herbu Ślepowron. Paweł, Zdzisław, Wojciech, Krzysztof, Racibor i Stanisław zamieszczeni w przywileju danym Jastrzębczykom. przez ks. Ziemowita Mazowieckiego w 1408 r. Mikołaj z Krassowa, chorąży rawski 1436 r., dziedzic na Świebotczynie, kasztelan wizki 1441 r., jeden z najznakomitszych swojego czasu mężów na Mazowszu, miał córki, Helenę za Piotrem Glinką, 2v. za Rakowskim, Magdalenę za Parnickim, starostą wizkim, i synów: Jakóba, Jana, Mikołaja, Stefana i Wojciecha, po którym syn Stanisław, dziedzic na Świebotczynie. Jan i Stanisław, synowie Antoniego, Jan, Piotr i Stanisław z przydomkiem Jazdzowie, synowie Andrzeja, dziedzice na Krasowie-Włódkach 1534 r. Andrzej, dziedzic na Żukowie, podpisarz ziemski zawskrzyński 1542 r. Antoni, syn Mikołaja, Jan, syn Antoniego, Jan Broda, Jan i Stanisław Jaszczowie, oraz Stanisław Byk, dziedzice na Krassowie-Włodkach 1578 r. Stanisław, Tomasz i Wojciech podpisali elekcyę 1632 r. z wojew. płockiem. 

Jan, poseł na sejm 1674 r., podpisał tegoż roku elekcyę, a cześnikiem drohickim był 1676 r.; pochodzący od niego: 1) Mateusz miał syna Józefa, po którym z Konstancyi Wojnówny synowie: Fabian, kanonik łęczycki, proboszcz w Łopiennikach, pow. krasnostawskiego, Tyburcy, dziedzic wsi Piesiej Woli, w pow. radzyńskim, i Onufry wylegitymowani w Królestwie 1841 r.; 2) Jan z Antoniny Zajączkowskiej pozostawił synów, Tomasza i Adolfa, wylegitymowanych w Królestwie 1852 r. 

Floryan i Heronim, synowie Aleksandra, 1804 r. i Józef, syn Kazimierza, w 1819 r. zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej. 

Do tego herbu przypuszczony został Stefan Nestorowicz-Krassowski, który w nagrodę ofiar pieniężnych, z uszczupleniem fortuny uczynionych dla Rzeczypospolitej na wojnę z Turkami, został nobilitowany 1676 r.; jego syn Feliks miał syna Jana, po którym syn Józefa z Gertrudy Męczyńskiej zostawił synów, Walentego i Jana, wylegitymowanych w Królestwie 1847 r. (Mil., Ks. Gr. Płockie). 

Podług Niesieckiego Krassowscy na Litwie są herbu Jastrzębiec, lecz gdy znacznie większa ich część należy istotnie do herbu Ślepowron, a nie wiem, którzyby byli herbu Jastrzębiec, wszystkich mi znajomych zamieszczę pod herbem Ślepowron. 

KRASOWSKI v. KRASSOWSKI h. ROGALA. Podług Paprockiego dom dawny na Podlasiu, mają przydomek Żebro; obecnie jednak Krassowscy na Podlasiu osiedleni biorą herb Ślepowron. Łukasz pierwszy z Polaków został Jezuitą; umarł 1571 r. Mikołaj, poseł na sejm 1588 r., deputowany na sądy przeciw stronnikom arcyksięcia Maksymiliana. Wojciech, syn Krzysztofa i Teresy Supińskiej, wnuk Mikołaja i Teresy Skrzetuskiej, wylegitymowany w Galicyi 1782 r.

Piotr, syn Jerzego, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1807 r. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej i gub. kowieńskiej około 1860 r. Heronim, syn Teodora, z synem Dyonizym i inni wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1835-1858 r. 

KRASOWSKI v. KRASSOWSKI h. SAS. Na Rusi Czerwonej. Kazimierz, viceregent 1780 r., komornik grodzki latyczowski 1788 r., ostatnio wojski mniejszy czerwonogrodzki 1793 r. Bazyli, syn Hrehorego i Maryanny Witwickiej, wnuk Michała i Anny Witwickiej, Bazyli, Hrehory, Jan i Stanisław, synowie Łukasza i Maryanny Wasylkiewiczówny, wnukowie Senia i Ewy Sieczkówny, oraz Jan, syn Jerzego, wnuk Macieja, i synowiec jego Antoni, syn Józefa, wylegitymowani w Galicyi 1782 r., a po Janie synowie: Szczepan, Aleksander, Jan i Stanisław, i wnukowie: Jan, Jan, pleban u św. Mikołaja we Lwowie, kawaler orderu Franciszka Józefa, Józef-Bazyli, Mikołaj, Piotr i Szczepan wylegitymowani w Galicyi 1834 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

Antoni, Józef i Marek, synowie Antoniego, zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1805 r. 

KRASOWSKI v. KRASSOWSKI h. ŚLEPOWRON. Senator w rodzinie, Jakób, kasztelan podlaski 1660 r., um. 1667 r. 

Pisali się także Kraszowski, a wzięli nazwisko od wsi Krassowa, w pow. brańskim; podług Paprockiego brali przydomek Zdzieszko. Po Mroczku synowie, Andrzej, komornik bielski 1582 r., i Jan, dziedzic na Krassowie Wielkim. Andrzej, Leonard i Wojciech, synowie Macieja i Zofii Zielonkówny, dziedzice Strzałkowic 1612 r. Krzysztof, Leonard i Maciej, synowie Łukasza, a Marcin i Wojciech, synowie Adama, dziedzice na Krassowie-Piekutach 1631 r. Jan, podstarosta warszawski 1632 r. Franciszek, podkomorzy ciechanowski 1634 r. Wojciech z przydomkiem Grzymek, pisarz grodzki 1637 r., podstarosta brański 1645 r., ostatnio cześnik bielski, miał synów: Heronima, Jana i Marcina, z których po Heronimie syn Franciszek, a Jan był podstarostą mielnickim 1647 r. Narcyz Grzymek z ziemią nurską podpisał elekcyę 1697 r.

Po Stanisławie, dziedzicu na Podlodowie 1640 r., synowie, Jakób, podkomorzy mielnicki, został 1660 r. kasztelanem łukowskim, i Maciej, dziedzic Buczyna, podkomorzy mielnicki 1678 r., z żony Zofii Młodzianowskiej miał córkę Teodorę za Maksymilianem Ossolińskim, łowczym podlaskim i syna Stanisława, cześnika drohickiego 1676 r., stolnika podlaskiego, po którym z Teresy Kaszowskiej synowie: Jan, Józef i Michał, z których Michał i Józef podpisali elekcyę 1697 r., i Michał pisał się podczaszym warszawskim. 

Jakób, syn kasztelana wizkiego Mikołaja, herbu Jastrzębiec, sprzedał 1480 r. Kobylińskim majątek Burzyno; tego syn Wojciech miał syna Stanisława, żonatego z Anną Burzyńską 1497 r., z której syn Feliks pozostawił syna Jana, a ten syna Jerzego, którego syn Maciej miał syna Szymona, a ten syna Jana, po którym syn Franciszek z żony Joanny Porawskiej pozostawił syna Stanisława, właściciela części wsi Krassowo, w pow. łomżyńskim, wylegitymowanego w Królestwie 1860 r.

Mikołaj, sędzia ziemski ciechanowski, wyznaczony do korektury praw z sejmu 1601 r. Kazimierz, syn Krzysztofa, w 1645 r. kupił od Konarzewskich wieś Brzozki-Jakubowięta 1645 r. (Akta Brańskie). Stanisław, cześnik 1646 r., a stolnik drohicki 1676 r. 

Jakób, komornik ziemski łukowski 1653 r., miał syna Kacpra, ożenionego z Maryanną Świdzińską. Stanisław-Jan, poseł drohicki 1674 roku. Piotr, syn Szymona, ożeniony z Elżbietą Suską 1676 r. (Akta Łomżyńskie). Michał z wojew. trockiem podpisał pospolite ruszenie 1698 r. 

Stanisław, podstoli podlaski 1753 r. Maciej, komornik ziemski bielski 1766 r. Piotr, syn Franciszka i Teresy Korabiewskiej, 1769 r. Wojciech, kanonik inflancki 1770 r. 

Maciej, syn Kacpra i Zofii Sulgostowskiej, podwojewodzy i poseł rawski, podpisał elekcyę 1764 r.; z cześnika bielskiego podstoli rawski 1774 r., ostatnio podczaszy rawski, z żony Jadwigi Świdzińskiej, podkomorzanki rawskiej, miał syna Józefa, dziedzica Grzmiący, wojskiego rawskiego 1790 r., po którym z Ludwiki Zaborowskiej syn Zenon wylegitymowany w Królestwie 1837 r., z żony Symforyanny Sołtykówny pozostawił córki, Franciszkę za Dzianottem i Maryannę za Mikołajem bar. Korffem. 

Adam, syn Szymona, sprzedał w 1731 r. wieś Hlebożyn Aleksandrowi Ossolińskiemu; pochodzący od niego: 1) Paweł miał syna Antoniego, po którym z Wiktoryi Gołaszewskiej syn Dyonizy wylegitymowany w Królestwie 1854 r.; 2) Józef, po którym syn Jan z Franciszki Wendorffówny pozostawił synów, Floryana i Wincentego, oraz córkę Franciszkę, wylegitymowanych w Królestwie 1843 r.; 3) Walenty, po którym syn Ludwik miał synów, Dominika i Wawrzyńca, w 1843 r., oraz Aleksandra i Stanisława w 1845 r. wylegitymowanych w Królestwie; 4) Ferdynand, oficyalista w zamku warszawskim, syn Pawła i Anny z Ichnatowskich, wylegitymowany w Królestwie 1852 r.; 5) Piotr wylegitymowany w Królestwie 1854 r., syn Jana Nepomucena i Anny z Bieńkowskich; 6) Wincenty wylegitymowany w Królestwie 1857 r., syn Tomasza i Konstancyi z Ładów; 7) Jakób, po którym syn Józef z żony Tekli Biały miał synów, Jana i Antoniego, wylegitymowanych w Królestwie 1860 r. 

Marcin w 1696 r. sprzedał Stanisławowi Kosińskiemu majątek Krassowice, na Podlasiu; pochodzący po nim Jerzy miał syna Andrzeja, dziedzica wsi Zrzobki-Tobyłka, w pow. augustowskim, wylegitymowanego w Królestwie 1838 r. 

Maciej, dziedzic dóbr Głuchówek 1754 r.; pochodzący od niego Michał, syn Jana, dziedzic wsi Pomarzany, w wojew. Sandomierskiem, wylegitymowany w Królestwie 1837 r., oraz Józef, urzędnik celny, syn Krzysztofa, wylegitymowany w Królestwie 1838 r.

Maciej-Kazimierz, burgrabia grodzki drohicki 1759 r., miał syna Jana, a ten syna Augustyna, osiedlonego w Cesarstwie, po którym z Anieli Kosińskiej syn Adam, urzędnik intendentury ros., wylegitymowany w Królestwie 1850 roku, z synami: Franciszkiem, Janem i Juliuszem, urodzonymi z Zofii Zubożyckiej. 

Józef, burgrabia grodzki warszawski 1791 r., kupił od Chmielowskiego majątki Świetlikową Wolę i Ługowę (Akta Radomskie); z Tekli Krzywickiej jego synowie, Franciszek i Michał, rejent w Końskich, współdziedzice dóbr Świetlikowej Woli, i po Michale syn Eugeniusz, urodzony z Pauliny Olędowskiej, wylegitymowani w Królestwie 1841 r. 

Józef-Antoni i Marek wylegitymowani w Cesarstwie 1858 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej. 

Wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg gub. wileńskiej: Ignacy i Kajetan, znakomity agronom i literat, synowie Nikodema, i po Kajetanie synowie: Apolinary, pułkownik wojsk rosyjskich 1863 r., inżynier i autor, Otto, Kajetan i Józef 1844 r.; okręgu białostockiego: synowie Józefa: Wawrzyniec, Augustyn, Paweł i Franciszek i po Augustynie synowie, Wawrzyniec i Jan, a po Pawle syn Józef 1836 r.; Adam i Józef, synowie Walentego, i synowie Kazimierza; Franciszek z synami, Bartłomiejem i Feliksem, Heronim z synami: Rafałem, Leonem, Kazimierzem i Tomaszem; Wawrzyniec z synami, Konstantym i Ignacym 1837 r.; Jan i Kazimierz, synowie Antoniego, 1860 r.; Wawrzyniec, Augustyn, Paweł i Franciszek-Jerzy, synowie Józefa, i po Augustynie synowie, Wawrzyniec i Jan, a po Pawle synowie: Józef, Jan, Ferdynand i Karol 1836 i 1848 r.; Antoni, Jan z synem Piotrem i Paweł z synem Janem, synowie Franciszka, 1848 r.; Jan, Karol i Ferdynand, synowie Pawła, Franciszek, syn Franciszka, i Władysław, syn Augustyna, 1842, 1852 i 1856 roku; Paweł, Stanisław, Adam, Ksawery i Kajetan, synowie Macieja, 1861 r.; synowie Adama: Jan z synami, Franciszkiem i Michałem i Michał z synami: Janem, Wincentym i Karolem; Jan, syn Franciszka, z synami. Franciszkiem i Józefem, Leon, syn Adama, i Maciej, syn Franciszka, 1861 r.; Jan, syn Mateusza, z synem Jakóbem, Mateusz, syn Marcina, z synami: Piotrem, Kazimierzem i Wincentym, Tytus z synem Józefem i Andrzej, syn Jana, 1856 i 1859 r.; Jan i Kazimierz, synowie Antoniego, 1860 r.; Adam, syn Wojciecha, z synami: Tytusem, Franciszkiem, Aleksandrem i Feliksem 1860 roku. 

KRASSOWSKI v. KRASZOWSKI h. SZRENIAWA z krzyżem. W Małopolsce, wzięli nazwisko od wsi Krassów, w wojew. Sandomierskiem. Przedbórz, z przydomkiem Marzec, cytowany w aktach krakowskich 1451 r. Jan, dziedzic wsi Krassów Mniejszy i części Porąbki 1470 roku (Lib. Benef.). Paweł, proboszcz u Wszystkich Świętych w Krakowie 1521 roku, proboszcz warszawski, kanonik i oficyał generalny krakowski 1545 roku. Andrzej, dziedzic Sowiny, a Piotr, dziedzic dóbr Porąbki, na Kamienicy i Ulinie 1581 r. (Ks. poborowe).

Stanisław, archidyakon krakowski 1598 r. Aleksander, burgrabia krakowski, um. 1692 r., jego syn Heronim został po nim burgrabią krakowskim 1692 r. Łukasz, komornik graniczny chęciński, sędzia kapturowy, podpisał elekcyę 1764 r. z wojew. Sandomierskiem. 

KRASSOWSKI. Tomasz z ziemią czerską, Trojan z pow. urzędowskim 1648 r., Antoni, dwóch Józefów, Jan, Maciej, Marcin, czterech Mikołajów, Mateusz, Paweł, Piotr i Szymon z ziemią nurską, Jacek z wojew. Sandomierskiem, Jakób z wojew. lubelskiem, Maciej z wojew. ruskiem 1697 r., Stanisław z ziemią bielską i Tadeusz z wojew. mińskiem 1764 r. podpisali elekcye. 

Piotr, cześnik nurski 1748 r. Józef, syn Michała, burgrabia nurski 1786 r. Kazimierz, komornik ziemski latyczowski, wojski czerwonogrodzki 1786 r., kawaler orderu św. Stanisława. Tomasz, oboźny witebski 1795 r. 

Józef i Pius, synowie Kazimierza, Franciszek i Henryk, synowie Józefa, Marcin, syn Stanisława, i inni wylegitymowani w Cesarstwie 1837-1865 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej, a Bazyli, syn Jana, z synami i inni 1848 r. w gub. kijowskiej, oraz Bolesław, syn Dyonizego, i Heronim, syn Teodora, 1858 r. do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej. 

KRASSYN. Jan, podpułkownik wojsk polskich 1811 r., kawaler Legii Honorowej i krzyża Virtuti Militari, otrzymał przyznanie szlachectwa w Królestwie 1837 r.; jego syn Karol z Teresy Pińskiej pozostawił syna Jana, wylegitymowanego w Królestwie 1837 r. 

KRASUSKI h. JASTRZĘBIEC. Józef, syn Norberta, dziedzic wsi Brzoski-Falki, w pow. brańskim 1740 roku, z żony Wiktoryi Skorupskiej miał syna Karola, po którym synowie, Maciej i Tomasz; Maciej z Józefy Kozłowskiej pozostawił synów, Jana i Juliana w 1853 r., a Tomasz z Agnieszki Zarzeckiej synów, Wincentego w 1857 r. i Tomasza w 1861 r. wylegitymowanych w Królestwie. 

KRASUSKI h. NIECZUJA. W Małopolsce; wzięli nazwisko od wsi Krasuse, a posiadali w XVII stoleciu wieś Kije, w wojew. Sandomierskiem. Wojciech, łożniczy, następnie sekretarz królewski, ożeniony z Otfinowską 1620 roku. Paweł, wojownik pod Chocimem, ożeniony z Elżbietą Janowską, podsędkówną krakowską, miał córkę Katarzynę za Zygmuntem Straszeni i synów, Franciszka i Michała 1640 r. Adam z żony N. Janowskiej pozostawił trzech synów: Heronima, dzielnego wojownika, Zygmunta i Dominika, teologa i kaznodzieję króla Władysława IV. Heronim, dziedzic Kliszowa i Rębowa, w chęcińskiem, cześnik wyszogrodzki 1680 r., burgrabia od 1692 r., a miecznik krakowski 1697 r. Kazimierz podpisał elekcyę 1697 r. z wojew. Sandomierskiem.

Jan, miecznik krakowski, um. 1703 r. Józef, syn Stanisława i Anny Kłomnickiej, rotmistrz wojsk koronnych 1760 r., żonaty z Heleną Morsztynówną, stolnikówną bielską. Michał, stolnik lubaczowski 1780 r. Antoni, stolnik sanocki 1790 r. (Zap. i Wyr. Tryb. Lubek, Don. Vars., Sigil., Bon.). 

Jan i Stanisław, synowie Andrzeja, i inni wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1835-1854 r. 

KRASUSKI h. NOWINA. Licznie rozrodzona rodzina w pow. łukowskim i na Podlasiu, wzięła nazwisko od wsi Krńsusy, w pow. łukowskim. Sebastyan, podstarosta liwski 1560 r. Mikołaj i Wojciech Lasotowie, synowie Jana, dziedzice wsi Krasuse-Zembry, w pow. łukowskim 1604 roku. Maciej, dziedzic we wsi Mysłów 1690 roku. Jan, syn Andrzeja i Joanny Skorulskiej, 1735 r. Andrzej, łowczy łukowski 1756 r. Adam podpisał elekcyę 1764 r. z ziemią drohicką. Łukasz, komornik chęciński 1764 r., regent ziemski łukowski 1791-1793 r. Faustyn, burgrabia liwski 1788 r. Józef, burgrabia 1791-1793 r., a komornik ziemski warszawski 1793 r. 

Paweł, subdelegat grodzki łukowski 1743 r., miał syna Szymona, a ten syna Antoniego, żonatego z Wiktoryą Lipińską, z której syn Leon, urzędnik w Komisyi spraw wewnętrznych, wylegitymowany w Królestwie 1849 r. Z tej linii Adam, syn Wojciecha i Anieli Radzikowskiej, dziedzic części we wsi Izdebki-Kosmale, w pow. łukowskim, wylegitymowany w Królestwie 1849 r. 

Antoni, podczaszyc rzeczycki, sędzia kapturowy łukowski 1764 r., miał syna Antoniego, po którym syn Józef z Agnieszki Rychlińskiej pozostawił synów: Aleksandra i Józefa 1849 r., a Karola i Romualda, urzędników w Siedlcach, w 1854 r. wylegitymowanych w Królestwie. 

Faustyn, vicegerent łukowski 1792 r., z Julianny Orańskiej miał syna Sebastyana-Tomasza, urzędnika w Lublinie, wylegitymowanego w Królestwie 1848 roku. 

Kazimierz i Aleksander i synowie ich brata Pawła, Kazimierz i Stanisław rozdzielili między sobą majątek Krasuse, Ołądek, Ciepiele i Cielemęce w 1674 r.; po Kazimierzu dwóch synów, Mikołaj i Krzysztof i z nich Mikołaj miał syna Mateusza, po którym syn Franciszek z Konstancyi Kubickiej pozostawił syna Jana, podprokuratora w Warszawie, wylegitymowanego w Królestwie 1855 r. 

Krzysztof, drugi syn Kazimierza, miał synów: Józefa, Łukasza i Adama; po Józefie synowie, Tomasz wylegitymowany w Królestwie 1849 r., i Maciej, po którym z Magdaleny Boduszyńskiej syn Józef, urzędnik w gub. lubelskiej, wylegitymowany w Królestwie 1849 r. 

Łukasz, drugi syn Krzysztofa, zaślubił Salomeę Krasuską i z niej pozostawił syna Franciszka, urzędnika w instytucie szlacheckim w Warszawie, wylegitymowanego w Królestwie 1852 r. 

Adam, ostatni syn Krzysztofa, z żony Małgorzaty Barskiej miał synów, Bazylego, dziedzica dóbr Turny, w pow. radzyńskim, wylegitymowanego w Królestwie 1843 r., i Antoniego, komornika Trybunału w Łomży, po którym z Maryanny Wierzejskiej syn Tadeusz wylegitymowany w Królestwie 1859 r.

Paweł, dziedzic dóbr Krasuse 1680 r., miał synów: Kazimierza, Jana i Stanisława; po Kazimierzu dwóch synów, Jakób i Wojciech, z których Jakób miał syna Tomasza, a ten syna Dominika, po którym z Julianny Leszczyńskiej syn Stanisław wylegitymowany w Królestwie 1854 r. 

Wojciech, drugi syn Kazimierza, miał syna Szymona, a ten syna Jakóba, po którym syn Ludwik, w wojsku ros., wylegitymowany w Królestwie 1857 r. 

Jan, drugi syn Pawła, miał trzech synów: Krzysztofa, Piotra i Wojciecha; po Krzysztofie syn Józef pozostawił syna Bonawenturę, a ten syna Franciszka, po którym z żony Maryanny Myszkowskiej córka Aleksandra, wylegitymowana w Królestwie 1851 r. 

Po Piotrze syn Ludwik miał syna Jana, żonatego z Eleonorą Benedyktynowiczówną, z której syn Tytus wylegitymowany w Królestwie 1852 r. 

Wojciech, trzeci syn Jana, miał syna Macieja, po którym z żony Krystyny Raczyńskiej syn Maciej wylegitymowany w Królestwie 1853 r. 

Stanisław, trzeci syn Pawła, miał syna Józefa, a ten syna Mikołaja, którego syn Jan pozostawił syna Pawła, żonatego z Małgorzatą Wilczyńską, z której syn Józef wylegitymowany w Królestwie 1853 r. Z tej linii Antoni, syn Sebastyana, wylegitymowany w Królestwie 1849 r. 

Marcin i Franciszek, synowie Antoniego, i inni zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1811 r. Kazimierz, syn Joachima, z synami: Józefem, Janem i Michałem wylegitymowani w Cesarstwie 1852 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej. 

KRASUSKI. Paweł, subdelegat grodzki łukowski 1704 r., miał syna Jana, a ten syna Stanisława, ten syna Benedykta, który pozostawił syna Michała, po którym z Karoliny Głogowskiej syn Kazimierz wylegitymowany w Królestwie 1855 r. 

Antoni, Jan i Walenty, synowie Franciszka, wnukowie Tomasza, Stanisław i Tadeusz, synowie Andrzeja wnukowie Jerzego, oraz Andrzej 1782 r., a po Antonim syn Antoni 1820 roku wylegitymowani w Galicyi (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

Liczni Krasuscy legitymowali się w Cesarstwie 1843-1888 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej, podolskiej i wołyńskiej. 

KRASUSKI. Aleksander, kapitan wojsk rosyjskich, otrzymał przyznanie szlachectwa w Cesarstwie ros. 1838 r., i z żony Emilii Dziedyszyckiej miał córki, Józefę i Emilię i syna Konstantego z synem Aleksandrem, urodzonym z Olgi von der Felden, wylegitymowanych w Królestwie 1840 r. 

KRASZEWSKI h. JASTRZĘBIEC. Wzięli nazwisko od wsi Krasowa, w wojew. płockiem, zdaje się nawet, że to jeden dom z Krasowskimi Jastrzębczykami. Andrzej z synem Sędziwojem cytowani w aktach wąsoskich 1470 roku. Stanisław z ziemią wizką i Mateusz z wojew. płockiem podpisali elekcyę 1632 r. Po Stanisławie z Doroty Niedroskiej syn Marcin zaślubił Maryannę Sokolnicką i z niej pozostawił synów, Mikołaja i Szymona. 

Mikołaj, dziedzic wsi Osiek, z Anny Rudnickiej miał synów, Franciszka-Antoniego i Łukasza; po Franciszku-Antonim z Katarzyny Wałdowskiej syn Jan-Aleksander z Dolnego Kraszewa, porucznik pancerny, deputat ad pacta conventa, podpisał elekcyę 1764 r., a w 1772 r. on jeden stawiał opór zaborowi pruskiemu w Wielkopolsce i był raniony, za co dostał order św. Stanisława, a na sejmie 1775 r. otrzymał prawem emfiteutycznem starostwo ulanowskie, i do czasu nim wszedł w posiadanie tegoż starostwa 20,000 rocznej pensyi. Jan-Aleksander, poseł 1776 r. i regimentarz partyi wielkopolskiej, z Wiktoryi Bnińskiej, kasztelanki chełmińskiej, 2v. za Antonim Sierakowskim, kasztelanicem płockim, miał syna Ludwika-Ferdynanda, starostę ulanowskiego 1793 r., po którym z żony N. Dąbrowskiej syn Włodzimierz wylegitymowany w Cesarstwie 1866 roku i zapisany do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej. 

Łukasz, drugi syn Mikołaja i Rudnickiej, z Konstancyi Goczanowskiej miał synów, Mateusza, opata czerwińskiego i kanonika płockiego, i Bartłomieja, dziedzica Tarkowa, burgrabiego kruszwickiego, który podpisał elekcyę 1764 r.; wojski mniejszy kruszwicki 1766 r., podstoli bydgoski 1770 r., zaślubił Elżbietę Wolską i z niej pozostawił synów, Józefa, po którym z żony Józefiny Zielonkówny syn Romuald, prezes Trybunału cywilnego bydgoskiego 1813 r., urzędnik w rządzie gub. augustowskiej, wylegitymowany w Królestwie 1855 r., i Jana, dziedzica Tarkowa, po którym z Anny Poleskiej synowie, Piotr, sędzia apelacyjny w Królestwie, wylegitymowany 1844 r., Antoni-Feliks i córka Tekla, żona Ferdynanda Biesiekierskiego. 

Antoni-Feliks, dziedzic Tarkowa, z Anny Gruszczyńskiej miał syna Jana, po którym z Józefy Biesiekierskiej córki: Józefa za Bogusławem Kraszewskim, Jadwiga za Władysławem Teplickim, Teresa, Szarytka w Warszawie i syn Stanisław ożeniony z Maryą Karwatówną. 

Szymon, młodszy syn Marcina i Sokolnickiej, dziedzic Szarzyna, w wyszogrodzkim 1700 roku, z Kunegundy Zbrożkówny miał synów, Jana i Mateusza; po Janie z Elżbiety Nieborskiej syn Tomasz z Cecylii Szawłowskiej pozostawił synów, Józefa i Antoniego. 

Józef, dziedzic Dołhego i Peresudowicz, w prużańskiem 1760 roku, z Anny Terleckiej miał synów: Antoniego, Ignacego, sędziego granicznego pow. pińskiego, ożenionego z Klarą Wiśniewską, i Józefa. 

Antoni, dziedzic dóbr Borowy, z Bogusławy Szyrmianki pozostawił syna Ludwika, dziedzica Borowy, po którym z Józefy Kurzenieckiej syn Antoni żonaty z N. Buchowiecką. 

Józef, dziedzic Adamkowa, Bołkun i Józefpola, sędzia graniczny pow. kobryńskiego 1812 r., z żony Karoliny Sułkowskiej miał córkę Celinę za Józefem Michałowskim i synów: Emiliana, dziedzica Józefpola, Eustachego, dziedzica Krystynowa, ożenionego z Zofią Wołodźkówną, Piotra, doktora medycyny, i Konstantego, dziedzica Adamkowa, żonatego z Leontyną Andrzejkowiczówną. 

Antoni, młodszy syn Tomasza i Szawłowskiej, dziedzic dóbr Wiszniopole, na Wołyniu 1780 r., z żony Heleny Przyłuskiej miał synów, Juliana i Michała; po Julianie, dziedzicu Wiszniopola, synowie: Antoni, Stefan i Zygmunt wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1849 r., i po Antonim z Pauliny Klonowskiej synowie: Jarosław, Justyn i Ludwik. 

Mateusz, młodszy syn Szymona i Zbrożkówny, dziedzic Szarzyna 1751 r., z Joanny Gutowskiej miał córkę Kunegundę za Andrzejem Przedpełskim i syna Fabiana, cześnika płockiego, po którym z Katarzyny Romanowskiej syn Kajetan. 

Kajetan, dziedzic Buzówki, w bracławskiem, łowczy trembowelski 1783 r., z Elżbiety Michałowskiej miał syna Jana, dziedzica dóbr Dołhe i Peresudowicze, w prużańskiem, prezydenta sądu ziemskiego prużańskiego 1820 r., po którym z Zofii Malskiej córki, Anna za Gabryelem Łuniewskim, Jadwiga za Janem Moraczewskim i synowie: Ignacy-Józef, Kajetan i Lucyan wylegitymowani w Cesarstwie 1850 roku i zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej; po Lucyanie, dziedzicu Dołhego, z żony Stefanii Sułkowskiej córka Kazimiera za Zdzisławem Rulikowskim. 

Ignacy-Józef, ur. 1812 r., ceniony powieściopisarz polski, członek honorowy uczonych towarzystw i kawaler orderów, dziedzic Horodca i Hubina, na Wołyniu, z Zofii Woroniczówny pozostawił córki, Konstancyę za Bolesławem Łozińskim, Augustę za Witoldem Miączyńskim i dwóch synów, Jana, po którym z Antoniny Bielickiej córki, Stanisława i Zofia, i Franciszka, którego z Emilii Nartówny córki, Józefa, Zofia i syn Kazimierz Emanuel. 

Kajetan, dziedzic Dołhego, Romanowa i Starego Kuplina, z żony Maryi Kulikowskiej pozostawił synów, Bogusława, dziedzica Dołhego i Starego Kuplina, po którym z Józefy Kraszewskiej synowie, Janusz i Mieczysław, i Krzysztofa, dziedzica Romanowa, którego z Wandy Skarżyńskiej córka Marya-Antonina (Sigil., Kancl., Don. Vars., Zap. i Wyr. Tryb. Lubek, Żychk, Bon.). 

Mateusz z wojew. płockiem, Mateusz z ziemią dobrzyńską 1648 r., Andrzej z ziemią dobrzyńską, Jan z wojew. brzesko-kujawskiem, Wawrzyniec i Wiktor z wojew. płockiem 1697 r., Antoni i Bartłomiej z Kraszewa Dolnego, burgrabia kruszwicki, z wojew. inowrocławskiem, Franciszek i Jan z wojew. płockiem i Jan Aleksander z Kraszewa Dolnego, porucznik pancerny, z wojew. inowrocławskiem 1764 roku podpisali elekcye. 

Feliks z Świeburczyna, sędzia ziemski wizki 1523 r., miał syna Jana, a ten syna Feliksa 1601 r., ożenionego z Dorotą Jedwabińską, którego syn Stanisław pozostawił syna Wojciecha, tego syn Jan miał syna Tomasza, po którym syn Idzi i tego syn Sebastyan, po którym z Maryanny Jaźwińskiej synowie: Józefat, dzierżawca wsi Murawskie Miazgi, w pow. ostrołęckim, Jan i Franciszek wylegitymowani w Królestwie 1854 r. 

Franciszek, ożeniony z Elżbietą Rdułtowską, dziedzic majątku Mańkowszczyzna, w gub. mińskiej 1732 r. Wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty: gub. grodzieńskiej Jan, syn Józefa, z synami: Emilianem, Eustachym i Konstantym 1837 r.; gub. wileńskiej Ignacy, syn Mateusza, z synami: Gabryelem, Hipolitem, Władysławem i Bronisławem 1853 roku. 

KRASZKOWSKI v. KRASKOWSKI h. NAŁĘCZ. Andrzej z Małyszyna vel Małyski miał dwóch synów, z których jeden od wsi Raczyna, w ziemi wieluńskiej, wziął nazwisko Raczyński, drugi od swego dziedzictwa wsi Kraszkowice, w ziemi wieluńskiej, wziął nazwisko Kraszkowski. Mikołaj z Łaszowa, ożeniony z Małgorzatą Kamionomojską, cytowany w aktach sieradzkich 1479 r. Jan i Piotr, synowie Andrzeja z Giełzowa, 1579 r. Andrzej z żony Anny Bielskiej miał pięć córek i syna Jakóba, który Wierzchlejskim sprzedał Kraszkowice, i z żony Doruchowskiej miał syna Franciszka z archidyakona gnieźnieńskiego biskupa dardanieńskiego, sufragana i oficyała generalnego gnieźnieńskiego, proboszcza łęczyckiego i kaliskiego, opata Witowskiego, fundatora rezydencyi Jezuitów w Łęczycy, prezydenta Trybunału koronnego w 1718 r., zm. 1731 r. Jan, syn Antoniego, 1760 r. Antoni, podczaszy trembowelski, z synem Stanisławem podpisał elekcyę 1764 r. z wojew. Sandomierskiem. Mikołaj, podczaszy opoczyński 1777 r. Michał, cześnik smoleński 1780 r., tego syn Ignacy. 

Jan, syn Baltazara i Teresy z Zabłockich, podczaszy trembowelski, kupił w 1740 r. majątek Olszamowice, w pow. opoczyńskim, od Jana Małachowskiego; z żony Barbary Dziboi miał trzech synów, z których: 1) Stanisław z Teresy Wolskiej pozostawił syna Bonawenturę, podsędka w Opatowie, wylegitymowanego w Królestwie 1837 r.; 2) Jan z Julii Brockiej miał syna Piotra, urzędnika w górnictwie, wylegitymowanego w Królestwie 1840 r.; 3) Antoni, po którym z Katarzyny Mołodeckiej synowie, Zygmunt, dziedzic dóbr Stara, w pow. opoczyńskim, wylegitymowany w Królestwie 1840 r., i Stanisław, po którym z Tekli Kraszkowskiej syn Heronim wylegitymowany w Królestwie 1849 r. 

Po Antonim, podczaszym mielnickim, zm. 1740 r., dziedzicu dóbr Niewierzyn i Ostrów, zostało trzech synów: Michał, cześnik liwski, Mikołaj i Stanisław, po którym synowie, Wincenty z Barbary Skałkowskiej pozostawił syna Karola, w wojsku rosyjskiem, wylegitymowanego w Królestwie 1841 r., i Józef, po którym z Maryanny Dobrowolskiej syn Józef, urzędnik pocztowy, wylegitymowany w Królestwie 1849 r. 

Michał w 1762 r. kupił od Zórawskich wieś Jagnin (Akta Sandomierskie); jego syn Fidelis z Anieli Pieniążek pozostawił syna Feliksa, właściciela części wsi Boryi, w pow. opatowskim, wylegitymowanego w Królestwie 1838 r. 

KRASZYŃSKI Maciej i Feliks, dziedzice Kraszyna, w szadkowskiem 1532 r. (Ks. poborowe). Joachim z wojew. krakowskiem podpisał elekcyę 1697 r. 

KRAUS h. KRAUS. W polu czerwonem na zielonym pagórku jeleń i jednorożec ku sobie wspięte; nad hełmem w koronie pół orła (Hr. Ostr.). 

Andrzej, viceregent bydgoski 1711 r., miał syna Józefa, a ten syna Antoniego, po którym syn Aloizy z żony Rozyny Wentura pozostawił syna Antoniego, urzędnika w Banku polskim, wylegitymowanego w Królestwie 1854 roku. 

KRAUS h. KRAUS. Baronowie. Herb - tarcza przedzielona w poprzek; w części górnej złotej trzy srebrne głowy anielskie ze skrzydłami, w dolnej błękitnej, srebrny gryf. Nad tarczą dwa hełmy, w koronie pierwszego pół złotego węża ze złotemi skrzydłami, w koronie drugiego pół srebrnego gryfa (Hr. Ostr.). 

W Inflantach. Bar. Eginhard zasłużony w wojsku polskiem w wojnie ze Szwedami 1600-1607 r.; jego córka N. zaślubiła Reinholda von Borek i w jego dom przeniosła dobra lenne swojej rodziny Kellis i Kin. w wojew. derpskiem, co zatwierdził Zygmunt III. 

KRAUS h. KRAUS. Baronowie. Herb - tarcza w poprzek przedzielona, w górnem złotem polu trzy głowy aniołów skrzydlatych, w dolnem polu błękitnem srebrny gryf w lewo. 

Bar. Karol, c. kr. tajny radca i minister sprawiedliwości austryjacki, kawaler orderu Żelaznej Korony I klasy, otrzymał indygenat w Galicyi 1833 roku. 

KRAUSZEWSKI v. KRAUSZOWSKI N., żonaty z Urszulą z Romanowa Świrską, posesor królewszczyzny Hołoskow, w wojew. podolskiem 1616 r. (Lustracya Podola). Jan Kanty wylegitymowany w Galicyi 1783 r. 

KRAUZ v. KRAUZA h. KRAUZ. Jan-Jakób, syn Teodora, w 1820 r. i Jan, syn Ignacego, w 1819 r. zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej. 

Wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty okręgu białostockiego: Kazimierz, Wincenty, Antoni i Szymon, synowie Piotra, i Wawrzyniec, syn Michała, z synem Rafałem 1861 r. 

KRAUZ h. KRAUZEN. Baronowie. Ebhard w 1799 r., a Jan-Krzysztof, edler von Krauz w 1849 r. zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej około 1860 r. 

KRAUZ. Jan, syn Józefa i Maryanny Lisickiej, wnuk Karola i Anny Gotardówny, wylegitymowany w Galicyi 1782 r. (Zbiory Dr. M. Dunina Wąsowicza). 

KRAUZE h. KRAUZA. Po Feliksie syn Mikołaj, porucznik wojsk koronnych, tego syn Jan 1772 r., po którym synowie, Marcin i Józef. 

Jan-Karol. subdelegat grodzki opoczyński 1749 r., miał synów, Marcina i Józefa; po Marcinie z Ewy Kowalskiej syn Bogumił, po którym z Róży Lochman syn Samuel, dziedzic dóbr Radzików, z Anny Zielińskiej pozostawił córki: Anielę za Dziewulskim, Emmę za Mieczysławem Malczem, Natalię za Władysławem Zalewskim i synów, Władysława i Adolfa, wylegitymowanych w Królestwie 1863 roku. 

Józef, drugi syn Jana-Karola, miał syna Karola, którego syn Albin z Karoliny Obruckiej pozostawił synów: Albina, Bronisława, Edmunda i Stanisława, wylegitymowanych w Królestwie 1858 r. 

Bogumił, dóbr Smardzew, Rudolf, dóbr Wilkszyce i Samuel, dóbr Radzików, w Królestwie, dziedzice 1858 roku. 

Kilku wylegitymowanych w Cesarstwie zapisano do ksiąg szlachty gub. kijowskiej około 1840 r., a w gub. kowieńskiej około 1860 r. 

KRAWCZEŃKO v. BOWDYNOWICZ. Iwan, pułkownik kozacki, otrzymał nobilitacyę 1661 r. i majątki Fastówkę i Porochomówkę prawem lennem. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1841 r. 

KRAWCZYKIEWICZ. W spisie urzędników galicyjskich cytowany jest jako szlachcic Szymon Krawczykiewicz, dyrektor kasy oszczędności we Lwowie 1864 r. 

KRAWCZYŃSKI. Walenty, dziedzic na Bobach, w wojew. lubelskiem 1676 r. (Ks. poborowe). 

KRAŻEWICZ. Mikołaj, z wojew. mińskiem podpisał elekcyę 1648 r. (Vol. Leg.). 

KRAŻOWSKI h. ŚWIEŃCZYC. Kazimierz, syn Michała, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1800 r. 

KRAŻYŃSKI. Michał z wojew. Witebskiem podpisał elekcyę 1697 r. 

KRAKOWSKI h. TRĄBY. Senatorowie w rodzinie: Wojciech-Kazimierz, kasztelan krzywiński 1690 r., um. 1717 r. Jan, kasztelan kamieński 1719 roku. 

Wzięli nazwisko od wsi Krąkowie, w wojew. sieradzkim. Po Mikołaju, dziedzicu na Krakowie, z żony Małgorzaty Przespolewskiej syn Mikołaj miał synów: Jana, Macieja i Marcina; po Janie z żony Iwańskiej córka Zofia za Wawrzyńcem Sławskim i syn Adam z Elżbiety Poniatowskiej pozostawił synów: Jana, Mikołaja i Wojciecha-Kazimierza, dziedzica dóbr Łąki i Obory, kasztelana krzywińskiego i starostę obornickiego, który w 1697 r. podpisał elekcyę z wojew. poznańskiem, i z Jadwigi Łąckiej miał córki: Annę za Bnińskim, Katarzynę Dąmbską, wojewodzinę brzesko-kujawską, Maryannę za Franciszkiem Suchorzewskim, chorążym bydgoskim, i Zofię za Kazimierzem Rokosowskim. 

Mikołaj Jordan, syn Adama, dziedzic Stojanowa 1690 r., z Maryanny Potockiej miał synów: Andrzeja, dziedzica Nasławic, Antoniego, dziedzica Krakowa i Zielonczyna, Jana, dziedzica dóbr Radomyśla, skarbnika Szadkowskiego, kasztelana kamieńskiego 1719 r., Łukasza, kanonika i dziekana uniejowskiego, proboszcza grodzickiego, i Władysława. 

Władysław, dziedzic Krakowa, Zielonczyna Małego, Rogaszyc i Grochocic, wojski wieluński i deputat na Trybunał koronny 1718 r., sędzia ziemski ostrzeszowski i wieluński 1740 r., miał trzy żony: Ludwikę Kołdowską, wojszczankę sieradzką, z niej synowie: Władysław, Ignacy i Dobrogost ożeniony z Jadwigą Pągowską, Annę Suchorzewską, chorążankę bydgoską, z której córka Aniela za Ignacym Walewskim, kasztelanicem spicymierskim, i syn Jan, i Maryannę Zapolską, kasztelankę spicymierską. 

Ignacy, dziedzic Budzisk i Olszyny, burgrabia ostrzeszowski 1773 r., po śmierci żony ksiądz i kanonik kaliski, z żony Maryanny Świechowskiej miał synów, Jana Kantego i Piotra, kapitana wojsk koronnych, po którym z Agnieszki Kosickiej syn Ignacy, dziedzic dóbr Wierzchy 1786 r., z Maryi Przeradzkiej miał syna Antoniego, dziedzica Tarnówki, który z Maryi Wolfówny pozostawił córkę Maryę za Marcelim hr. Tyszkiewiczem i synów, Antoniego i Ignacego, żonatego z Maryą Zabokrzycką. 

Jan Kanty, dziedzic Budzisk i Olszyny, podwojewodzy ostrzeszowski 1786 r., miał dwie żony, Maryę Pstrokońską i Kunegundę Psarską, z których córki: Albina za Henrykiem Szaniawskim, Julia za Szymonem Kożuchowskim, Prakseda Kobylańska i synowie, Antoni, proboszcz w Ostrowiu, i Szymon Erazm, porucznik ułanów 1815 r., major wojsk polskich 1830 r., i kawaler Legii Honorowej, po którym z Michaliny Brzeżańskiej synowie: Józef, Polikarp, Maksymilian i Władysław. Po Józefie z Salomei Koszutskiej synowie: Konstanty, Maksymilian ożeniony z Heleną Maciejowską, Stanisław i Zygmunt; Polikarp z Heleny Psarskiej pozostawił syna Franciszka, którego z Agnieszki Kussel synowie, Henryk i Konstanty; Maksymilian z Włodzimiery Jodłowskiej ma córki, Stefanię Hołubską i Felicyę, a Władysław, dziedzic dóbr Stobiecko Szlacheckie 1863 r., z Eufemii Witkowskiej pozostawił synów: Michała, Stanisława, Edwarda, Józefa i córki, Wandę Majewską i Jadwigę Urbańską. 

Michał, obywatel m. Warszawy i działacz społeczny, zaślubił 1889 r. w Warszawie, Ludwikę Komosińską i z niej ma córki, Zofię, Irenę i synów, Ludwika i Wacława. 

Edward, inżynier, zaślubił 1897 r. w Ciechocinie Izabelę, córkę Kazimierza Gozdawa-Drwęskiego i Klaudyi z Skoraszewskich, i z niej ma córkę Janinę i synów, Mieczysława i Władysława. 

Jan, syn Władysława i Suchorzewskiej, dziedzic Rogaszyc, podstoli bracławski 1780 roku, po śmierci żony kanonik kruszwicki, z Heleny Zajączkowskiej miał synów, Mikołaja, żonatego z Teklą Belinówną, i Władysława, ożenionego z Karoliną Kossecką, z której córka Joanna za Stefanem Madalińskim i syn Teodor.  

Teodor, dziedzic wsi Morawki, w pow. kaliskim, wylegitymowany w Królestwie 1837 r., z Domiceli Wiesiołowskiej pozostawił synów, Józefa, po którym z Aleksandry Zabłockiej synowie, Teodor, właściciel dóbr Żaby, pod Błoniem, żonaty z Baszczyńską i Władysław ożeniony z Trepczanką, i Władysława, żonatego z Oktawią Zabłocką, z niej córka Helena, żona Tadeusza Abramowicza (Żychl.). 

Wojciech w 1651 r. kupił wieś Norki od Lgockich (Akta Sieradzkie); jego syn Władysław miał syna Piotra, a ten syna Rocha, którego syn Jan z Scholastyki Romanówny pozostawił syna Wincentego w 1840 r. i córkę Bogumiłę w 1842 r. wylegitymowanych w Królestwie. 

Waleryan, dziedzic dóbr Kraków 1760 r., miał syna Waleryana, który z Agnieszki Czechowskiej pozostawił syna Ignacego, dziedzica wsi Tarnówka, wylegitymowanego w Królestwie 1837 r. 

Stanisław kupił w 1760 r. wieś Golonki od Józefa Pągowskiego; jego synowie, Stanisław z Agnieszki Stobieckiej miał syna Franciszka Ksawerego, wylegitymowanego w Królestwie 1838 r., a Kazimierz pozostawił syna Wawrzyńca, wylegitymowanego w Królestwie 1840 r. 

KRĄPIEWSKI h. KORAB. Erazm, Wojciech i Zygmunt, dziedzice Krąpiewa, w nakielskiem 1578 r. (Ks. poborowe). 

KRĄPLOWSKI. Kazimierz podpisał elekcyę 1697 r. z ziemią dobrzyńską (Vol. Leg.). 

KREBS Jan, nobilitowany 1793 r., zaślubił Paulinę Lebrechtównę i z niej miał synów, Jana, ożenionego z Maryą Pawłowską, i Józefa, oficera wojsk austryjackich. 

KRECHOWIECKI h. KOZŁOWSKI. Brali przydomek Maksymowicz. Jan, syn Bazylego, wnuk Michała, oraz Michał i Szczepan-Jerzy, synowie Andrzeja, wnukowie Jana, wylegitymowani w Galicyi 1782 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KRECHOWIECKI v. KRECHOWICKI h. SAS. Stara czerwonoruska rodzina, wzięła nazwisko od wsi Krechowiec, w ziemi halickiej. Hrycko 1496 r., ożeniony z Heleną Dzieduszycką, miał syna Michała, dziedzica Broszniowa, po którym synowie, Andrzej ożeniony z Rożniatowską i Gabryel, dziedzic Broszniowa 1578 r. Po Macieju z Anastazyi Strutyńskiej syn Maksymilian zaślubił Jadwigę ks. Kozieka i z niej miał syna Stefana 1650 r., po którym synowie: Jan, Piotr, Stefan i Teofan, archimandryta słucki 1694 r. 

Jan z przydomkiem Bukatczyc, poborca żydaczowski 1652 r., pułkownik korsuński 1658 r., miał dwie żony, Agnieszkę Ciemierzyńską, z niej syn Bazyli i Jadwigę Mężyńską, z której córka Marya za Franciszkiem Tatomirem. Po Bazylim z Urszuli Chojnackiej syn Marcin, posesor wójtowstwa w Łopiance 1721 r., z Barbary Mężyńskiej, podczaszanki żydaczowskiej, pozostawił synów: Michała, Stanisława i Szczepana, subdelegata grodzkiego żydaczowskiego, wylegitymowanego w Galicyi 1782 r., po którym z Heleny Moszyńskiej syn Andrzej, dziedzic Broszniowa, adwokat krajowy, z Walentyny Hornówny pozostawił córki, Eleonorę za Stanisławem Słoneckim i Walentynę za Ludwikiem Mazarakim.

Michał, syn Marcina i Mężyńskiej, ożeniony z Małgorzatą, córką Adama Masłowskiego, podstolego wieluńskiego, miał syna Franciszka, dziedzica Leszczynówki i Botwinówki, w humańskiem, z sędziego podkomorzego humańskiego 1815 r., który z Pauliny Wielobyckiej pozostawił syna Jana, dziedzica Leszczynówki, poktórym z Seweryny Przygodzkiej synowie: Antoni, proboszcz w Załoscach, Adam, Karol ożeniony z Pauliną Kownacką i Stanisław żonaty z Zofią Domańską. 

Adam, ur. 1850 r., szambelan dworu austryjackiego, znany powieściopisarz polski i redaktor we Lwowie, z żony Maryi Podoskiej ma córkę Maryę za Tadeuszem Pohoreckim i synów, Jana i Seweryna. 

Jan i Grzegorz, synowie Jana, wnukowie Andrzeja, 1782 r. i po Janie syn Teodor 1831 r., a po Grzegorzu synowie: Jan, Michał, Mikołaj i Bazyli 1827 r., oraz Grzegorz, syn Antoniego, wnuk Samuela, z synami: Bazylim, Janem i Szczepanem 1782 r. wylegitymowani w Galicyi z przydomkiem Mełymuka (Zap. i Wyr. Tryb. Lubel., Sumaryusze Wołyńskie, Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza, Bon.). 

KRECHOWIECKI. Maciej, syn Jana, Jan, syn Macieja, Bazyli i Michał, synowie Pawła, wnukowie Grzegorza, 1782 r., oraz Jan i Jerzy 1811 r. wylegitymowani w Galicyi z przydomkiem Bukatko. 

Jerzy, syn Grzegorza, 1782 r. z przydomkiem Czepielowicz, Ignacy, Aleksander, Mikołaj i Józef, synowie Andrzeja, wnukowie Senia, 1782 r. z przydomkiem Mełymuka, Teodor i Jan, synowie Jana, wnukowie Michała, i Michał, syn Stanisława, wnuk Stefana, 1782 r. z przydomkiem Myszko, a Jan i Jerzy, synowie Jana, wnukowie Remigiana, 1783 r. z przydomkiem Surajczyk, oraz Antoni, syn Jana, wnuk Grzegorza, i Dymitr i Konstanty 1782 r. wylegitymowani w Galicyi (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KRĘCZ. Józef z pow. mozyrskim podpisał elekcyę 1764 r. (Vol. Leg.). 

KRECZMER v. KRETCZMER h. PRUS III. Jan miał syna Andrzeja, a ten syna Adama, po którym synowie: Leopold, Michał i Wiktor wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1848 r. 

Flawian i Ludwik, synowie Dominika, wnukowie Andrzeja, 1861 r., a po Flawianie synowie, Adryan i Bazyli, i po Ludwiku syn Roman 1879-1891 r. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej. Roman, ur. 1865 r., zaślubił Zofię Janowską i z niej ma córki: Romanę ur. 1904 r., Maryę ur. 1908 r. i Annę ur. 1910 r.  

KRECZUNOWICZ. Grzegorz, sędzia apelacyjny, otrzymał przyznanie praw nowego szlachectwa w Królestwie 1840 r. Józef, sędzia pokoju pow. kalwaryjskiego 1866 r. 

KRECZYK-KRECZYŃSKI v. KRETZIG h. KRECZYK. Herb - tarcza przedzielona w poprzek, w części górnej błękitnej koń srebrny, w dolnej szachownica czarno złota; w koronie nad hełmem dwie trąby w połowie i na przemian czarne i złote, w środku których pół męża z głową przewiązaną i pasem o barwach czarno-złotych, trzymającego w prawem ręku miecz (Hr. Ostr.). 

Jan-Jerzy otrzymał indygenat 1685 r., a w 1697 r. podpisał elekcyę z wojew. krakowskiem; cześnik żytomierski, z żony Ewy Dembińskiej miał córkę Katarzynę za Józefem Piegłowskim i syna Adama, sekretarza królewskiego, kanonika przemyślskiego, kustosza piltyńskiego i proboszcza w Tczycy (Bon.). 

KREGER. N. N. wylegitymowani w Królestwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1860 r. 

KREIBICH h. BIBERSZTEIN. Antoni, syn Władysława, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1832 r. 

KREIBICH. N. wylegitymowany w Cesarstwie i zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1841 r. 

KREICHEL. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1843 r. 

KREMIENIECKI. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1837 r. 

KREMKY h. NADELWICZ. Herb - w polu czerwonem palma na zielonym pagórku, pod którą pies biały w obroży w lewo; nad hełmem w koronie pod drzewem palmowem pies jak na tarczy (Hr. Ostr.). Antoni, syn Bartłomieja, sprzedał Janowi Potockiemu swój majątek Zwłoczki, w ziemi mielnickiej 1760 r.; jego syn Jan miał syna Henryka, po którym z Izabeli Kuhnig syn Henryk wylegitymowany w Królestwie 1863 r. 

KREMPSKI v. KRĘPSKI. Mikołaj, syn Michała, wnuk Adama i Magdaleny Kozłowskiej, wylegitymowany w Galicyi 1782 r., miał syna Andrzeja (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KRENICKI. Zamożna niegdyś rodzina na Rusi Czerwonej. Wasil Chodyko założył w 1605 r. osadę Byków, w wojew. kijowskiem. Franciszek Wojciech wylegitymowany w Galicyi 1782 r. 

KRENTOWSKI v. KRĘTOWSKI. Jan, łowczy kijowski, należał do poselstwa Adama Kisiela do Bohdana Chmielnickiego 1649 r.; podpisał elekcyę 1648 r. z wojew. kijowskiem; jego córka N. 1v. za Zamojskim, podkomorzym łomżyńskim, 2v. za Śnitowskim 1657 r.

KREPSZTUL h. DRYA. Drobna szlachta w pow. oszmiańskim. 

KRESA N., kozak zaporożski, w nagrodę zasług i wierność dla Rzeczypospolitej otrzymał nobilitacyę 1652 r. (Vol. Leg.). 

KRETKOWSKI h. DOŁĘGA. Senatorowie w rodzinie: Jan, kasztelan rypiński 1418 r., kasztelan dobrzyński 1430 r. Jan, kasztelan kruszwicki 1448 r., wojewoda brzeski 1450 r. Andrzej, kasztelan kruszwicki 1454 r., brzeski 1460-1474 r., wojewoda inowrocławski 1475 r., brzeski 1481 roku. Mikołaj, kasztelan rypiński 1496 r., brzeski 1501 r., wojewoda inowrocławski 1501 r., brzeski 1512 r. Erazm, kasztelan brzeski 1538 r., gnieźnieński 1551 r. Sylwester, kasztelan bydgoski 1550 r., kruszwicki 1563 r. Grzegorz, kasztelan kruszwicki 1571 r., brzeski 1576 r., wojewoda brzeski 1579 r. Łukasz, kasztelan brzeski 1589 r. Andrzej, kasztelan brzeski 1632 r., wojewoda brzeski 1637 r., um. 1643 r. Damian, kasztelan rypiński 1660 r., chełmiński 1663 r. Feliks, biskup chełmiński 1722 r. Władysław, kasztelan chełmiński 1726 r. Józef, kasztelan kowalski 1727 r. Zygmunt, wojewoda chełmiński 1746 r. Feliks, kasztelan Królestwa 1820 r. 

Stara i zasłużona w Rzeczypospolitej rodzina, od początku XIV aż do połowy XVII stolecia posiadała pierwsze dostojności kujawskie, wzięła zaś nazwisko od swego dziedzictwa wsi Kretkowa, i Lasoccy, herbu Dołęga, są jednej z tą rodziną dzielnicy. Jan, z cześnika dobrzyńskiego 1410 r. kasztelan rypiński 1418 r., a dobrzyński 1430 r., i starosta radomski. Jan, podstoli dobrzyński, starosta radomski 1435 r. i brzeski, chorąży dobrzyński 1443 r., kasztelan kruszwicki 1448 r., wojewoda brzeski 1450 r., miał synów, Andrzeja i Wojciecha, kantora włocławskiego 1500 r. 

Andrzej, kasztelan kruszwicki 1454 r., z kasztelana brzeskiego wojewoda inowrocławski 1475 r., ostatnio wojewoda brzeski 1481 r., z żony Katarzyny Odrowążówny ze Sprowy miał córki: Barbarę za Bernardem z Lubrańca, kasztelanem brzeskim, Annę-Katarzynę za Sędziwojem z Czarnkowa, Małgorzatę za Piotrem z Żukowa i synów, Heronima i Mikołaja. 

Mikołaj, kasztelan rypiński 1496 r., brzeski 1501 r., wojewoda inowrocławski 1501 r., a brzeski 1512 r., starosta rogoziński, zaślubił Annę, córkę Ambrożego Pampowskiego, wojewody sieradzkiego i z niej pozostawił synów: Andrzeja, dziedzica Osiecza Wielkiego 1557 r., Erazma, dziedzica Biskupic, kasztelana brzeskiego 1538 r., starostę pyzdrskiego, a 1551 r. kasztelana gnieźnieńskiego, który posłował do sułtana 1538 r. i ustalił dobre stosunki Polski z Turcyą na lat kilkadziesiąt, za co otrzymał królewszczyzny Siemianowo, Kwilino i in.; Grzegorza, Mikołaja i Sylwestra (Lasotę), dziedzica Kałęczyna, kasztelana bydgoskiego 1550 r., a kruszwickiego 1563 r., po którym dwóch synów, Andrzej i Grzegorz.  

Grzegorz, syn wojewody Mikołaja, dziedzic Kretków Większych, kasztelan kruszwicki 1571 r., brzeski 1576 r., wojewoda brzeski 1579 roku, z żony Katarzyny Krasińskiej miał synów: Andrzeja, Erazma, archidyakona gnieźnieńskiego i kanonika kujawskiego, zm. 1594 r., Grzegorza, starostę wschowskiego, Jana, Łukasza, Mikołaja i Wojciecha, z których Andrzej i Łukasz są przedstawicielami dwóch linij tego rodu. 

Mikołaj, dziedzic na Łakienku 1600 r., z żony Anny Sokołowskiej miał syna Grzegorza, dziedzica dóbr Bystrzec, po którym córki, Marya Grodzicka, Teresa Umińska i syn Kazimierz. 

Linia Andrzeja. Andrzej, syn wojewody brzeskiego Grzegorza, dziedzic Kretkowa i Rusinowa 1590 r., z Marty Tylickiej miał syna Damiana, dworzanina królewskiego, który podpisał elekcyę 1648 r. i 1674 r., posła na sejmy, kasztelana rypińskiego 1660 r., chełmińskiego 1663 r., deputata na Trybunał radomski i do traktowania o pokój z Moskwą; Damian miał dwie żony, Jadwigę Działyńską, wojewodziankę pomorską, z niej synowie, Franciszek, komisarz do hiberny 1690 r., żonaty z Teresą Mycielską, i Andrzej bezpotomni, i córka Eleonora Dziewanowska, kasztelanowa dobrzyńska, i Annę Kryską, z której córki, Maryanna za Kazimierzem Zawadzkim, stolnikiem wieluńskim, Teresa Rozwadowska i synowie, Jan i Feliks, kanclerz kujawski, archidyakon 1710 r. i proboszcz gnieźnieński, kilkakrotnie prezydent Trybunału koronnego, referendarz wielki duchowny koronny 1717 r., biskup chełmiński 1722 r., um. 1730 r. 

Jan, dziedzic na Kretkowie, chorąży gostyński 1690 r., miał dwie żony, Zofię Pląskowską i Barbarę Święcicką, łowczankę gostyńską, z nich córka Magdalena 1v. Izbińska, łowczyna sochaczewska, 2v. Mietlicka i syn Andrzej, starosta kowalski, po którym z żony Teresy Gembartówny córka Jadwiga Kornecka i trzech synów: Andrzej, Jakób-Zygmunt i Feliks. 

Jakób-Zygmunt, starosta bobrownicki i przedecki 1780 r., drugie z tych starostw dostał w 1775 r. prawem emfiteutycznem na lat 50; kawaler orderu św. Stanisława i Orła Białego, z żony Konstancyi Wodzińskiej, chorążanki przedeckiej, miał córkę Józefę, 1v. za Janem Rutkowskim, 2v. za Ignacym Lipskim, oficerem wojsk rosyjskich, i syna Józefa, dziedzica dóbr Kamienna, radcę pow. kowalskiego w 1812 roku, wylegitymowanego w Królestwie 1837 r., a żonatego z Konstancyą Bardzińską. 

Feliks, podstoli radziejowski, poseł na sejm 1796 r., generał wojsk koronnych, należał do szczupłej liczby posłów protestujących przeciw Konstytucyi 3 Maja; kasztelan Królestwa 1820 roku, miał dwie żony, Barbarę Krosnowską i Klementynę Czarnecką, z której syn Włodzimierz, z sekretarza Stanu Królestwa, prezes Dyrekcyi Głównej Tow. Kredyt, w Królestwie, następnie rejent w Warszawie, z Melanią hr. Grabowską, wdową po Franciszku hr. Ożarowskim, 2v. z Amelią Terlecką, bezpotomny. 

Linia Łukasza. Łukasz, syn wojewody Grzegorza, posłując na sejm z wojew. brzesko-kujawskiego 1569 roku, podpisał Unię z Litwą; chorąży 1587 r., kasztelan brzeski 1589 r., dziedzic na Kazimierzu, z Barbary Drzewieckiej zostawił dwie córki. Katarzynę za Stanisławem Ligęzą, starostą opoczyńskim, a po jego śmierci zakonnicę, Zofię za Konarskim i pięciu synów: Łukasza i Grzegorza bezdzietnych, Jana, Jezuitę, zm. 1631 r., Erazma, kanonika płockiego i kujawskiego 1586 r., archidyakona i oficyała generalnego gnieźnieńskiego, a od 1613 r. kanonika krakowskiego, administratora opactwa hebdowskiego, który fundował w 1639 r. grób dla błogosławionego Prandoty Odrowąża, biskupa krakowskiego, i Andrzeja 

Andrzej, posesor Śmiłowic, poseł na sejm i deputat na Trybunał radomski 1618 r., podkomorzy kujawski 1623 r., kasztelan brzeski 1632 r., dodany do zarządu dworem królewiczowi Aleksandrowi, wojewoda brzeski, 1637 r., um. 1643 r., pozostawiwszy z dwóch żon, Konopackiej, wojewodzianki pomorskiej, i Jadwigi Tylickiej, cześnikówny kaliskiej, córki: Teofilę, która po śmierci męża swego Jana Zadzika została zakonnicą, Dorotę, Łucyę, Maryannę i synów: Łukasza, Stanisława i Wojciecha, po którym z Katarzyny Miłońskiej syn Ludwik, dziedzic na Chodczu, z pierwszej żony Ludmiły Kołudzkiej miał córkę Barbarę za Mikołajem Olszowskim, podkomorzycem wieluńskim, a z drugiej żony Maryanny Kaniewskiej pozostawił syna Zygmunta, starostę kowalskiego 1736 r., w 1738 r. mianowanego kasztelanem dobrzyńskim, której godności jednak nie objął i w 1746 r. został wojewodą chełmińskim i starostą kowalewskim, kawalera orderu Orła Białego, z Justyną Łaźniewską bezpotomnego. 

Łukasz, najstarszy syn wojewody Andrzeja, podpisał elekcyę 1648 r.; z żony N. Plichcianki miał synów, Marcina, dziedzica na Skrzynnie, żonatego 1v. z Barbarą Skrzyńską, 2v. z Barbarą Nieborską, i Jana, po którym z Katarzyny Guldensternówny, kasztelanki gdańskiej, syn Stanisław, z Eleonory Mycielskiej pozostawił syna Władysława, podkomorzego nadwornego koronnego 1720 r., kasztelana chełmińskiego 1726 r., z Anną Gorzycką, kasztelanką przemęcką, bezdzietnego. 

Stanisław, drugi syn wojewody Andrzeja, posesor Śmiłowic 1633 r., wojski brzeski 1661 r., z żony Barbary Łaszczówny miał syna Kazimierza, po którym syn Józef, z chorążego kasztelan kowalski 1727 r., z Marcyanny Dąmbskiej pozostawił syna Antoniego, który z Magdaleny Mierzejewskiej, 2v. za Michałem Mierzyńskim, podczaszym radziejowskim, miał córki, Esterę, Walentynę i syna Zygmunta, łowczego inowrocławskiego 1788 r., po którym z Salomei Jabłkowskiej córka Febronia za Antonim Kosińskim i syn Leon, dziedzic dóbr Więcławice, w gub. mazowieckiej, radca wojew. mazowieckiego, sędzia pokoju pow. kowalskiego 1842 r., wylegitymowany w Królestwie 1837 r., razem z synem Emilianem. Leon z Maryi Lenczewskiej oprócz Emiliana pozostawił synów, Bronisława i Józefa. 

Emilian, dziedzic Baruchowa, sędzia pokoju pow. kowalskiego, z Izabeli Chrząszczewskiej pozostawił córki, Bronisławę za Zygmuntem Mirosławskim, Katarzynę Zielińską i synów: Władysława, profesora politechniki we Lwowie, Leona, ożenionego z Maryą Skrzeszewską, i Mieczysława, dziedzica, Pokrzywnicy, ożenionego z Zofią Strzeszewską. 

Bronisław, najmłodszy syn Leona, dziedzic Więcławie i Dobrzelewic, z Ludwiki Korneckiej pozostawił córkę Helenę za Gustawem Epstejnem i synów: Bronisława, żonatego z Zofią Kornecką, Jana, ożenionego z Janiną Turską i Stefana (Metr. Kor., Ks. Gr. Płockie i Przedeckie, Sigil., Kancl., Zap. i Wyr. Tryb. Lub. i Piotrk., Don. Vars., Bon., Żychl.). 

KRETOWICZ h. DOŁĘGA. Pisali się z Wagin. Teofil, syn Stefana, dziedzic wsi Ostrowa, w pow. grodzieńskim 1770 r., miał syna Franciszka, po którym z żony Karoliny Ejsmontówny synowie, Aleksander, urzędnik skarbowy, wylegitymowany w Królestwie w 1843 r. i Ferdynand, którego z Katarzyny Sobolewskiej syn Henryk wylegitymowany w Królestwie 1844 r. 

Z tej rodziny Michał, syn Wojciecha i Anny Szołkiewiczówny, wylegitymowany w Królestwie 1844 r. 

KRETOWICZ h. GODZIEMBA. Tomasz, syn Szymona, z Apolonii Siedliskiej miał synów, Jana i Ignacego, subdelegata grodzkiego krasnostawskiego 1763 r., po którym z Ewy Prasałowiczówny synowie, Seweryn i Bogusław wylegitymowani w Galicyi 1783 roku. Bogusław, sędzia pokoju 1812-1826 roku, radca wojewódzki i deputowany na sejm z pow. krasnostawskiego 1824 r., z żony Antoniny Kicińskiej pozostawił syna Jana, dziedzica wsi Orchowiec, wylegitymowanego w Królestwie 1843 r. 

Jan, starszy syn Tomasza, miał syna Józefa-Tadeusza, po którym z Domiceli Sadkowskiej synowie, Augustyn i Kajetan-Piotr wylegitymowani w Galicyi 1830 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KRETOWICZ h. LESZCZYC. Aleksander miał syna Tomasza, tego syn Józef pozostawił synów, Franciszka i Wawrzyńca; po Wawrzyńcu syn Robert wylegitymowany w Cesarstwie 1849 r. i zapisany do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej. 

KRETOWSKI. Piotr, dziedzic na Ciechominie, w opoczyńskiem 1577 r. (Ks. poborowe). Franciszek-Tadeusz, sekretarz królewski, stolnik bracławski 1721 r. (Sigil.). 

KRETSCHMER v. KRECZMER. Dominik, syn Andrzeja, z synami, Flawianem i Ludwikiem wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1861 r. 

KREUTZ h. KREUTZEN. Hrabiowie i szlachta. Herb - w polu białem belka czarna wzdłuż tarczy, w środku nieco wygięta; nad tarczą bez korony trzy takież belki ogniem płonące. 

Dyderyk, zm. 1439 r., kupił dobra Heukenwald i Gersdorff; z jego trzech synów: Henryk poległ 1483 r., Wawrzyniec, przyłączywszy się do powstania Prus przeciw Krzyżakom 1454 r., walczył po stronie polskiej, a jego potomstwo, spolszczywszy się, brało herb Wadwicz, zmieniając nazwisko na Kraje, Kręcz it. p., i do nich, zdaje się, należeli Jan, rotmistrz, który odznaczył się w wyprawie chocimskiej 1621 r., Karol, Jezuita, uczony autor 1646 r., i Michał, Jezuita, zm. 1709 r.  

Hans, najstarszy z synów Dyderyka, dziedzic na Heukenwaldzie, z żony von der Ende miał dwóch synów, Dyderyka, zm. 1455 r., Jana, po którym z żony von Schonberg zostało ośmiu synów, i z nich Jan, sędzia nadworny w Lipsku, Wolfgang, pułkownik wojsk saskich, nabył w Prusach znaczny majątek Iławę, a Melchior, radca ks. pruskiego, dziedzic na Domnau i Schónau, z których utworzył ordynacyę dla swych potomków 1505 r., i otrzymał indygenat polski z herbem Wadwicz; po Wolfgangu synowie, Hans, kanclerz księstwa pruskiego, znakomity mąż Stanu swego czasu, założył majorat z swych majątków Peisten i Silginen, który w ręku jego potomków zostawał aż do 1816 r., był on protoplastą linii Krejców osiedlonych w Prusach Wschodnich, i Krzysztof, dziedzic dóbr Domnau, otrzymał od cesarza Maksymiliana II godność hrabiowską, i ten tytuł miał zatwierdzić król Zygmunt August w 1572 r.; z żony Doroty von Polentz zostawił trzech synów: Jerzego i Wolfganga, bezpotomnych i Melchiora, radcę i najwyższego sędziego w Prusach Wschodnich, zm. 1608 r., po którym z Anny von Packmohr pięciu synów i sześć córek. Z synów: Andrzej, landhofmistrz pruski, należał do układów o pokój między Polską a Szwecyą w Sztumie, Wolfgang, pułkownik rajtaryi polskiej 1651 r., zostawił potomstwo dziedziczące na majątku Domnau, Jerzy, po którym potomstwo i Krzysztof, właściciel majoratu Frohburg i dóbr Nosowicze, na Litwie, zm. 1610 r., po którym syn Wolfgang. 

Wolfgang, dzielny wojownik, stale osiadł w Polsce i był starostą taborowskim i nowodworskim i w nagrodę zasług otrzymał od Władysława IV majątek Rzawieczki, w ks. Smoleńskiem, poległ 1669 r. w bitwie z Tatarami; miał dwie żony, Eufemię Mleczkównę i Izabelę Guldenstern, z 1-ej żony miał dwóch synów, z 2-iej jednego, i z nich Wawrzyniec przeniósł się do Szwecyi, gdzie um. 1690 r., a jego syn Wawrzyniec bezpotomny, dwaj zaś starsi synowie Wolfganga, Stanisław-Władysław i Andrzej-Cypryan byli protoplastami dwóch linij tej rodziny w Polsce. 

Linia Stanisława-Władysława. Stanisław-Władysław, dziedzic dóbr Nosowicze, na Litwie, podług genealogii tej rodziny, stolnik orszański i starosta nowosielski, miał dwie żony, z 1-ej Maryanny Białozorówny pozostawił syna Stanisława-Antoniego, strażnika orszańskiego, po którym z Klary Karnkowskiej syn Józef-Achacy z Maryanny Koskowskiej miał syna Michała-Wincentego, zm. 1606 r., po którym z Cecylii Oskierczanki córka Teofila za dr. Danielem Spasowiczem, a z 2-iej żony Małgorzaty Oftenberg pozostawił Stanisław-Władysław syna Ludwika-Wolfganga, kapitana artyleryi rosyjskiej, po którym z Heleny Laskaris syn Ludwik-Cypryan, komornik ziemski wileński, podpisał elekcyę 1764 roku z wojew. wileńskiem, i pozostawił syna Ludwika-Melchiora, porucznika w wojsku litewskiem, zabitego w pojedynku 1786 roku.   

Linia Andrzeja-Cypryana. Andrzej-Cypryan, najstarszy z trzech synów Wolfganga, starosta taborowski, generał-major wojsk polskich, dowodził brygadą w wyprawie wiedeńskiej i poległ pod Parkanami 1683 r.; miał on dwóch synów, z nich August-Ildefons, generał-major wojsk saskich, poległ w bitwie ze Szwedami pod Rygą, i Michał, podkomorzy wendeński. który, wziąwszy stronę szwedzką, został generałem w wojsku Karola XII. Michał um. 1729 r., pozostawiwszy z żony Anny Białłozorówny syna Kazimierza Cypryana, generaław wojsku bawarskiem, który od elektora bawarskiego, następnie cesarza Karola VII otrzymał zatwierdzenie godności hrabiowskiej w 1742 r. z następującą odmianą herbową-tarcza na sześć części podzielona; w 1-ej części w polu czerwonem lew wspięty w prawo, w 2-iej części dwie złote ryby przedzielone belką czarną, pierwsza ryba w srebrnem, a druga w czerwonem polu, w 3-iej części w polu złotem lew skaczący na trzech czerwonych rzekach, w 4-tej części w złotem polu krzyż rozdarty, w środku którego aureola (?), na niej czarna belka w polu białem, w 5-tej części w polu białem herb rodziny czarna belka, w 6-ej części orzeł czarny niemiecki, jedna jego połowa w polu czerwonem, druga w białem, na piersiach orła mała tarcza z herbem pierwotnym Krejców. W środku głównej tarczy zamieszczona mała okrągła obita srebrnemi gwoździami w ilości odpowiedniej ilości pokoleń rodziny, licząc od jej protoplasty Henryka z XII wieku, ta tarcza opasana czarną wstęgą, na której srebrny napis: „Hoc me glorifico“ na tej małej tarczy w złotem polu czarny krzyż rozdarty, na jego środku znowu mała tarcza wzdłuż czarną belką przedzielona, na niej w prawej części czerwonej złota ryba, w lewej zaś części w polu srebrnem ryba czerwona (herb Wadwicz odm.) i cztery małe krzyżyki czarne, oznaczać mające cztery majoraty, należące niegdyś do tej rodziny: Belzig, Domnau, Frohburg i Iławę (Eylau); na tej środkowej tarczy w koronie trzy belki gorejące (jak w herbie pierwotnem). Główna tarcza w koronie hrabiowskiej ma trzy hełmy, w środkowym lew skaczący, na prawym proporzec srebrny, na którym czarna belka, na lewym proporzec z czarnym krzyżem, u dołu herbu dewiza z napisem „Sanguine et virtute“. 

Hr. Kazimierz-Cypryan, szambelan króla Augusta III, um. 1759 r., pozostawiając z żony Maryi-Antoniny Abramowiczówny, herbu Waga, trzech synów: Józefa-Hildebranda, chorążego wojsk saskich, zm. 1769 r. bezpotomnie, Michała-Melchiora, porucznika w wojsku polskiem, zm. 1774 r. bezpotomnego, i Antoniego-Augusta, porucznika wojsk saskich, a następnie rotmistrza wojsk koronnych, który otrzymał w 1775 r. od Stanisława Augusta zatwierdzenie herbów rodzinnych, a w 1789 r. pozwolenie poszukiwania dóbr przez dziada straconych na Litwie. Antoni-August z żony Konstancyi-Reginy Bogusławskiej miał córki: Klotyldę za Józefem Karwowskim, Teofilę za Janem Kretkowskim i synów: Bolesława-Henryka, pułkownika wojsk rosyjskich i komandora maltańskiego, zm. 1800 r., Alberta-Wincentego, podpułkownika wojsk rosyjskich, zm. 1810 r., i Gwalberta-Cypryana, generała korpusu wojsk rosyjskich, słynnego swego czasu wojownika, dziedzica dóbr Rytyn, na Litwie, Durben, w Kurlandyi, i majoratu Kościelec, w kaliskiem, który w 1839 r. otrzymał zatwierdzenie godności hrabiowskiej w Rosyi z herbem powyżej przytoczonym i z żony Karoliny baronówny Offenberg pozostawił córki: Julię za Ottonem von Meinander, generałem rosyjskim, Esperancyę za Ferdynandem bar. von Witzingerode, Karolinę Wandę za Mikołajem bar. Bistram, Angelikę za Aleksandrem bar. von Medem, Klotyldę za Adolfem bar. von Bistram, i synów: Aleksandra-Henryka, ordynata kościeleckiego, rotmistrza gwardyi rosyjskiej 1840 r., ożenionego z Antoniną Chrapowiecką, z niej syn Aleksander-Cypryan, właściciel majoratu Kościelec, i córki: Antonina za Oswaldem von Howicke, Ewelina i Marya-Karolina 1863 roku; Gwalberta-Cypryana, kapitana wojsk rosyjskich 1845 r., Piotra, generała rosyjskiego, Bolesława-Henryka, generała lejtnanta wojsk rosyjskich, zatwierdzonego w tytule hrabiowskim wraz z synem Andrzejem w Rosyi 1871 r., Witolda, rotmistrza rosyjskiego, dziedzica dóbr Kuprianowka, w gub. jekaterynosławskiej, ożenionego z Nadzieją ks. Wołkońską, córką ks. Borysa, kontradmirała rosyjskiego, z której córki, Nadzieja i Antonina.    

KREUZA. Lew (Leon), archimandryta wileński 1621 r., arcybiskup smoleński i czerniechowski unicki 1626 r., um. 1639 r. 

KREZA h. PRZEGONIĄ. Rodzina już zgasła, pisała się z Bobolic, wsi w wojew. krakowskiem. Po Andrzeju syn Andrzej, dziedzic na Zawadzie 1432 r. Jan bronił mężnie zamku żareckiego przeciw Ślązakom 1466 i 1472 r. Mikołaj z Bobolic, starosta lwowski 1498 r., a przemyślski 1500 r., był rotmistrzem królewskim. Mikołaj, dziedzic na Bobolicach, rotmistrz królewski 1545 r., z żony Anny Szafraniec, za którą dostał w posagu majątek Włoszczowę, w wojew. krakowskiem, miał trzech synów: Jana, Marcina i Jakóba; z nich Marcin podpisał uchwały pokrzywnickie 1587 roku, i miał syna Piotra, a Jan z żony N. ks. Sanguszkówny pozostawił córkę Urszulę za Krzysztofem Straszeni i syna Aleksandra, dobrego wojownika, zm. 1625 r., ostatnim z swojej familii. 

KRĘCIEJBWSKI h. ROLA. Wojciech z wojew. płockiem podpisał elekcyę 1764 r. Waleryan, dziedzic dóbr Szeligi 1690 r., w płockiem, miał syna Antoniego, a ten syna Jana, po którym, syn Michał z Katarzyny Trzebińskiej pozostawił syna Jana, dziedzica wsi Piekiełko, w pow. mławskim, wylegitymowanego w Królestwie 1847 r. 

KRĘĆKI h. KRĘĆKI. Herb - tarcza w poprzek przedzielona, w górnej części w polu czerwonem pół srebrnego jednorożca, po jego boku z lewej strony pół księżyc, nad którym trzy gwiazdy rzędem, dolna część szachowana biało i błękitno w trzy rzędy. 

Józef, kapitan regimentu pieszego wojsk koronnych 1787 r. Floryan, kanonik chełmiński 1788 r. Marcin, burgrabia grodzki wałecki 1733 r., miał syna Macieja, a ten syna Jana, po którym syn Józef z Katarzyny Wider pozostawił syna Wincentego, urzędnika celnego w Nieszawie, wylegitymowanego w Królestwie 1850 r.    

KRĘPSKI h. DĘBNO. Piszą się z Krępy, w radomskiem. Piotr i Oswald, dziedzice na Krępie 1470 r. (Lib. Benef.). Bogdan i Włodek, dziedzice Krępy i części Białobrzegów 1508 r. Jan, dziedzic na Krępie i Chotczy 1569 r. (Ks. poborowe). 

KRĘPSKI v. KREMPSKI h. NAŁĘCZ. Niektórzy z Nałęczan, dziedziców majątku Krępa v. Krempa, pisali się od niego Krempskimi v. Krępskimi, jak Wincenty, który z inną szlachtą dobrzyńską podpisał akt uznający za króla jednego z synów Władysława Jagiełły 1434 r.; jego synowie, Jan i Piotr, proboszcz kujawski 1435 roku. Andrzej, podsędek dobrzyński 1578 roku, dziedzic na Nogacie. 

KRĘPSKI h. OSTOJA. Gniazdem tej rodziny jest wieś Krempa, w Sandomierskiem, a będąc licznie rozrodzeni, brali przydomki Chrościel Kozak, Tuczeń i in. Marcin, dziedzic Krempy 1578 r. (Ks. poborowe). Jan sprzedał w 1592 r. Mikołajowi Oleśnickiemu swe majątki w wojew. Sandomierskiem m. Lipsk i wsie Krempa i Lipa; jego syn Maciej miał syna Jana, a ten syna Antoniego, którego syn Aleksander pozostawił syna Mateusza, dzierżawcę wsi Wyżyki Duże, w pow. pułtuskim, wylegitymowanego w Królestwie 1845 r. 

Jakób, regent ziemski i grodzki różański i makowski 1672 r., pisarz ziemski różański, podpisał elekcyę 1674 r.; z żony Teofili Przeczkowskiej miał synów: Wojciecha, Stanisława i Seweryna 1690 r. Po Wojciechu z Heleny Berenhauerówny synowie, Wojciech i Piotr, z których po Piotrze syn Jakób miał syna Stanisława, a ten syna Piotra, po którym syn Teofil z żony Teofili Rogińskiej pozostawił syna Stanisława, wylegitymowanego w Królestwie 1861 r. 

Zygmunt i Jakób 1648 r. z ziemią nurską, a Grzegorz, Karol, Jakób i Kazimierz 1697 r. z ziemią ciechanowską podpisali elekcye. Stanisław, podczaszy trembowelski 1700 r. Michał podpisał elekcyę 1764 r.; komornik 1775 r., a sędzia grodzki zawskrzyński 1791 r., z żony Katarzyny Mickiewiczówny miał synów: Jacentego, dziedzica dóbr Złotowo, prezesa dyrekcyi Tow. Kred, płockiego, w 1837 r., Macieja, dziedzica dóbr Olszewca, w pow. przasnyskim, i Franciszka w 1838 r. wylegitymowanych w Królestwie. 

KRĘSKI h. NADELWICZ. Hrabiowie i szlachta. Herb - w polu czerwonem srebrny wyżeł ze złotą obrożą na szyi, stojący na zielonym pagórku pod palmą; w koronie takiż herb jak na tarczy. 

Ignacy, chorąży wieluński 1548 r., miał synów, Feliksa i Joachima. Abraham, posesor wójtowstwa w Podmokłem 1567 r., żonaty z Barbarą Szlichtingówną. Abraham i Jan, dziedzice Przetoczna, a Jerzy, dziedzic Bobowiecka, w poznańskiem 1580 roku (Ks. poborowe). Cypryan, dziedzic Kręska, z żony Katarzyny Kleistówny miał córkę Zofię Rozdrażewską i syna Cypryana, który 1697 r. podpisał elekcyę z wojew. Sieradzkiem. Cypryan, starosta stawiszyński, chorąży wieluński 1704 r., z żony Katarzyny Łąckiej miał trzech synów: Stanisława, kanonika kaliskiego od 1717 r., kustosza, kantora 1730 r. i scholastyka krakowskiego, zm. 1747 r., Tomasza, kapitana gwardyi królewskiej, i Ignacego.  

Ignacy, dziedzic dóbr Kręsko, Myślniów, Zawady i inne, starosta stawiszyński, z podstolego chorąży wieluński 1735 r., poseł na sejmy 1733, 1735 i 1736 r., tytułował się również jak i jego przodkowie hrabią; z Konstancyi Koszuckiej miał cztery córki: Ludwikę Dobrzycką, Helenę Rupniewską, starościnę małogoską, Franciszkę Stoińską, sędzinę ziemską lubelską, Konstancyę, ksienię Norbertanek w Imbramowicach, i syna Joachima, dziedzica dóbr Grembanina 1775 r., który procesował się z siostrami o sumy posagowe na Grembaninie, na co komisya z sejmu 1775 r. 

Joachim, dziedzic na Grembaninie, z Jadwigi Magnuskiej zostawił cztery córki i dwóch synów, Floryana i Konstantego; z córek: Elżbieta Konstantowa Rekowska, Ewa Nerska, Maryanna Kiedrzyńska i Salomea. 

Floryan, dziedzic dóbr Masłowice, w pow. wieluńskim, walczył w 1794 r., a wylegitymowany w Królestwie 1837 r.; z żony Antoniny Karśnickiej pozostawił syna Edwarda, dziedzica dóbr Masłowice i Łask, sędziego pokoju pow. wieluńskiego 1868 r., żonatego 1v. z N. Łazarewiczówną, 2v. z Kręską, z których córki, Ewelina i Kamila. 

Konstanty, dziedzic Grembanina, w 1820 r. sędzia Trybunału kaliskiego, w 1843 r. otrzymał zatwierdzenie tytułu hrabiowskiego w Prusach; z żony Brygidy Kożuchowskiej pozostawił córki, Justynę, Antoninę i syna Napoleona, w 1856 r. dziedzica dóbr Grembanin, Flor,, anka, Lipsk i Zórawiniec, w pow. ostrzeszowskim, żonatego z Maryą Krzyżanowską (Hr. Bork.). 

KRĘŻELOWSKI v. KRĘŻYLOWSKI v. KRĘŻYŁOWSKI h. KORCZAK. Gniazdem tej rodziny wojew. łęczyckie, z którego przeniosła się na Ruś Czerwoną i w inne strony kraju. Jakób, syn Stanisława, Stanisław, syn Mikołaja, oraz Bartłomiej, Stanisław, Tomasz i Walenty, dziedzice Krężelewicz 1576 r. (Ks. poborowe). Andrzej, sędzia grodzki przedecki 1586 roku. Jan, syn Jana, 1603 r. Po Pawle, dziedzicu Kociubiniec, z Elżbiety Pyszkowskiej córki, Agnieszka za Adamem Stanisławskim, kasztelanem kamienieckim, i Katarzyna 1v. Kozietulska, 2v. za Marcinem Wolińskim, wojskim kamienieckim 1642 roku (Conv. Piotrk., Ks. Gr. Przedeckie, Bon.). Karol z przydomkiem Łada wylegitymowany w Galicyi 1782 r. 

KRIEG von HOCHFELDEN. Baronowie i szlachta. Bar. Franciszek, tajny radca austryjacki, prezes rządów krajowych w Galicyi, komandor orderu św. Szczepana, kawaler orderu Leopolda i św. Anny I klasy, otrzymał indygenat galicyjski na sejmie 1820 r. Wilhelm, sekretarz gubernialny we Lwowie 1843 r. Gustaw, radca we Lwowie 1845 roku i Franciszek, prezes sądu lwowskiego 1845 r.     

KRIEGSHABER h. KRIEGSHABER. Abraham otrzymał szlachectwo galicyjskie 1794 r., a Antoni-Adam, członek Stanów 1818 r., został w 1807 r. podniesiony do zgodności kawalerskiej (Ritterstand) z herbem - tarcza w połowie przedzielona czerwoną wstęgą, na której gwiazda złota, górna część przedzielona na dwa pola, w prawem białem dwa snopy złote, w lewem błękitnem ul złoty; dolna część przedzielona także na dwa pola, w prawem błękitnem złota kotwica, w lewem białem pół konia wspiętego w prawo. 

Z tej rodziny Antoni, dóbr Karbarowiec (?) 1828 r., Eugeniusz, dóbr Starzysz i Rudolf, dóbr Dobrzan 1860 r. dziedzice w Galicyi. 

KRIEGSTEJN. Karol nobilitowany 1795 r.; jego syn Rafał z żony Agnieszki Kozłowskiej pozostawił syna Maksymiliana, w wojsku ros., wylegitymowanego w Królestwie 1839 r. 

KRIGIER v. KRUGER h. KRYGIER. Herb - tarcza w podłuż przedzielona, w części prawej w polu złotem czarne orle skrzydło, a w części lewej w polu czerwonem skrzydło orle białe; w koronie dwa skrzydła orle, jedno białe, drugie czarne. 

Stara w Prusach rodzina, ma przydomek Wahl; jedna jej linia od swego majątku Sławkowa, w Prusach Zachodnich, wzięła nazwisko Sławkowski, druga została przy rodzinnej nazwie, i ta po wygaśnięciu Sławkowskich około 1650 r. odziedziczyła po niej majątek. 

Aleksander, podsędek i sędzia grodzki sieradzki 1712 r., miał syna Józefa, a ten syna Apolinarego, po którym Leopold ożeniony z Dorotą Kulpieńską pozostawił synów, Wojciecha, dziedzica dóbr Rzucowa, w pow. opoczyńskim, sędziego pokoju pow. szydłowieckiego, wylegitymowanego w Królestwie 1852 r., i Macieja, po którym z Maryanny Kantorskiej synowie: Leopold, Józef i Jan wylegitymowani w Królestwie 1855 r. 

Andrzej, kanonik chełmiński 1780-1788 r. Fryderyk, radca ministeryum skarbu w Berlinie, z żony Moszczeńskiej miał synów, N., prezesa sądów w Poznaniu, bezpotomnego, i Ferdynanda, inspektora ceł w Królestwie Polskiem, po którym z żony N. Zaborowskiej córki, Michalina, żona Alberta Grzymały 1830 r., Urszula za Gostkowskim i syn Józef bezpotomny. Jakób, radca pow. bydgoskiego 1812 r. i sędzia pokoju. 

KRIWCOFF v. KRYWCOW h. PANCERZ. Aleksander, syn Jana, generał-lejtnant wojsk rosyjskich, otrzymał przyznanie praw nowego szlachectwa w Królestwie 1837 r. 

KROBANOWSKI h. GRYF. W wojew. Sieradzkiem, wzięli nazwisko od wsi Krobanowa Wielkiego, z którego też pisali się. Wawrzyniec i Wojciech, dziedzice na Krobanówku 1552 r. Heronim i Andrzej, synowie Jana, 1576 r. Stanisław 1611 roku cytowany w aktach warszawskich. Walenty 1687 roku, z Anny Zaleskiej miał córkę Katarzynę za Kotnowskim i syna Jana-Antoniego, dziekana i kanonika katedralnego gnieźnieńskiego 1722 r. (Vol. Leg.), kanonika łowickiego, viceprezydenta w 1723 roku, a prezydenta Trybunału koronnego 1729 r. i proboszcza łęczyckiego. Wawrzyniec, chorąży piotrkowski 1728 r., miał syna Marcina, chorążego Szadkowskiego 1764 r. Marcin, Melchior i Stefan podpisali elekcyę 1764 r. z wojew. Sieradzkiem. Marcin, podwojewodzy Szadkowski 1773 r. Maciej, sędzia grodzki sieradzki 1779 r., wojski mniejszy Szadkowski 1781 roku. Lucyan-Felicyan, Karol-Kryspin i Teofil-Tomasz, synowie Walentego, wylegitymowani w Królestwie 1845 roku.     

KROBICKI h. TARNAWA. Jan, dziedzic Krobie 1424 r. Paweł i Marek, dziedzice wsi Krobice i Węgierce, w Sandomierskiem, zamieszczeni w Lib. Benef. około 1470 r. pod herbem Nieczuja. 

KROBICKI. Mikołaj i Stanisław z Rosprzy, synowie Wojciecha i Konstancyi Służewskiej, wnukowie Stefana, wylegitymowani w Galicyi 1782 r.; po Stanisławie z Anny Łyszkowskiej syn Eleutery, dziedzic dóbr Harklowy, w cyrkule sandeckim 1853 r., z Antoniny Hołubowiczówny pozostawił synów: Alfreda, Ignacego i Stanisława, dziedzica dóbr Dobieszyna 1832 r., który z Teresy Smetanówny miał synów, Aleksandra i Józefa. 

Ignacy z Józefy Gołaszewskiej miał synów: Leona, żonatego z Zofią Ładomirską, Macieja, Tadeusza i Wiktora, wylegitymowanych w Galicyi 1886 r.; po Macieju z Maryi Romerówny syn Kazimierz, a po Tadeuszu, doktorze medycyny, z Bronisławy Skolimowskiej syn Bronisław. 

KROBIŃSKI v. KROBIEŃSKI. Pisali się z Krobina, w ziemi ciechanowskiej. Mściszek z synem Jakóbem 1420 r. Sandko, podkomorzy ciechanowski, podpisany na przywileju z 1434 r. Stanisław cytowany w aktach ostrołęckich 1560 r. 

KROBLOWSKI. Marcin ustąpił 1568 r. części wsi Rudy bratu rodzonemu Zygmuntowi. 

KROBONOWSKI. Piszą się z Krobonoszy, w ziemi chełmskiej. Jan, dziedzic na Skrobonoszy (Krobonoszy), w chełmskiem 1564 r. (Ks. poborowe). Jan, komornik ziemski chełmski 1771 r. 

KROCHOWSKI. Piszą się z Krochowa, w pow. rawskim. Jakób, na Szczukach Wielkich, Heronim, Maciej i Tomasz, na Krochowie dziedzice 1579 r. Piotr-Kazimierz, skarbnik brzesko-litewski, podpisał pospolite ruszenie 1698 r. Po Wojciechu z Zofii Turobojskiej córka Ewa za Wojciechem Medyńskim 1778 r. (Don. Vars.). 

KROCZ. Józef, strażnikiewicz orszański, podpisał manifest szlachty litewskiej 1763 r. (Vol. Leg.).     

KROCZEWSKI v. KROCZOWSKI h. GRABIE. Piszą się z Kroczewa, w ziemi zakroczymskiej. Piotr z Kroczewa i Jan z Gzów, bracia rodzeni 1480 r. Andrzej z Konopnicy, wojski wieluński 1510 r. Mikołaj, cześnik ciechanowski, podkomorzy zakroczymski, wyznaczony do rewizyi praw mazowieckich 1536 r. Wojciech, sędzia ziemski zakroczymski 1552 r. Stanisław, wojski rawski 1557 r. Erazm, kuchmistrz koronny, podpisał Unię 1569 r. Stanisław, dziedzic Kroczewa, dworzanin królewski 1569-1572 r. Sebastyan, kanonik płocki, um. 1572 r. N. poległ w wojnie z Moskwą za Stefana Batorego. Jan, kanonik płocki, sekretarz królewski, um. 1647 roku. Ludwik, dziedzic na Kroczewie 1680 r. (Ks, Gr. Czerskie i Rawskie). 

KROCZEWSKI v. KROCZOWSKI h. JASTRZĘBIEC. Pochodzą z Kroczowa, w radomskiem. Grzegorz i Piotr, dziedzice na Kroczowie 1430 roku. Andrzej na Kaszowie, Jan z przydomkiem Zawisza, na Dużym Kroczowie, a Andrzej i Stanisław na Małym Kroczowie, i Mikołaj na Piotrowicach dziedzice 1569 r., oraz Jan i Stanisław, synowie Pawła, dziedzice na Kroczowie 1592 r. (Ks. poborowe). 

Po Walentym, dziedzicu na Kroczowie, synowie: Jan, Józef i Wojciech 1600 r.; po Wojciechu syn Tomasz, podwojewodzy 1633 r., a następnie podstarosta i sędzia grodzki radomski 1645 r., dziedzic Myśliszowic, z Anny Jasieńskiej miał synów: Abrahama, Andrzeja, Franciszka, Kazimierza, Mikołaja i Świętosława 1660 r. 

Stanisław Zawisza, syn Kacpra, miał syna Jana 1610 r. Abraham, Andrzej, Franciszek i Kazimierz z przydomkiem Zawisza, 1648 r., a Franciszek, Marcin, Stanisław i Tomasz 1697 r., oraz Adam, Jan i Paweł 1764 r. z wojew. Sandomierskiem podpisali elekcye. 

Jan zwany Ptaszek, syn Kacpra, dziedzic na Kroczowie 1690 r., żonaty z Teodorą Pilikówną. Maciej Ptaszek podpisał elekcyę 1697 r. z wojew. Sandomierskiem. Wojciech, syn Krzysztofa, dziedzic na Kroczowie 1710 r. Tomasz, syn Józefa, 1712 r. 

Waleryan, syn Marcina, 1716 r. Walenty, syn Mikołaja i Maryanny Janiszewskiej, z żony Zofii Gnatowskiej miał synów: Józefa, Klemensa - Andrzeja, Szymona, Walentego i Wojciecha, wylegitymowanych w Galicyi 1796 r.; po Wojciechu z Róży Rykaczewskiej synowie: Józef, Michał i Wojciech (Metr. Kor., Ks. Gr.Czerskie, Stężyckie i Radomskie, Don. Vars., Zap. i Wyr. Tryb. Lubek, Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KROCZOWSKI v. KROCZEWSKI h. KORAB. Paweł z przydomkiem Koczałka, podczaszy rzeczycki 1757-1764 r. 

KROCZYŃSKI h. GRABIE. Wojciech, dziedzic na Kaszowie Podsędkowym, w orłowskiem 1576 r. (Ks. poborowe), Jan, burgrabia grodzki kościański 1606 roku. Wawrzyniec, podczaszy żmudzki, podpisał elekcyę 1764 r.; jego syn Franciszek, dzierżawca dóbr w gub. lubelskiej, z Ksawery Ciemniewskiej pozostawił synów, Władysława-Andrzej a i Henryka-Jana, wylegitymowanych w Królestwie 1849 r.   

KRODNER. Kacper, subdelegat i susceptant grodzki sandecki 1753 r. 

KROGER v. KROGIER v. KROGER h. GRABIE. Michał, sędzia grodzki 1768-1770 r., a chorąży orszański 1771 r. Onufry wylegitymowany w Galicyi 1782 r. Jan, syn Tomasza-Michała, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1804 r. 

KROGULECKI h. JUNOSZA. W wojew. Sandomierskiem, zkąd się przenieśli na Ruś Czerwoną. Andrzej, dziedzic na Krogulczy, w radomskiem, a Mikołaj na Parznicach i Sycynie 1508 r. (Ks. poborowe). Jakób, podstarosta radomski 1524 r. Maciej, podstarosta żydaczowski 1570 roku. Grzegorz, Krzysztof i Sebastyan, synowie Sebastyana, dziedzica na Parznicach 1590 r. Krzysztof, syn Macieja, podstarosty urzędowskiego, ożeniony z Zofią Trembińską 1630 roku. Stanisław z wojew. Sandomierskiem 1648 r., Jan z wojew. ruskiem, a Jan i Mikołaj na Czestyłowie, łowczy żydaczowski, z ziemią halicką i Mikołaj, stolnik żydaczowski, z ziemią nurską 1697 r. podpisali elekcye. 

Mikołaj, ulubiony dworzanin Jana III, koniuszy królowej, w 1688 r. podstoli mielnicki. Michał, kanonik chełmski 1747 r. Kazimierz, podczaszy trembowelski 1752 r. (Zap. i Wyr. Tryb. Lubel). Ignacy, syn Stanisława i Teofili Kościńskiej, wnuk Jana i Heleny Łychowskiej, prawnuk Stanisława i Elżbiety Ramułtówny, wylegitymowany w Galicyi 1782 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KROGULSKI. Szymon, syn Michała i Zofii Korneckiej, z Anny Michałowskiej miał syna Szymona, po którym synowie, Jan i Jan wylegitymowani w Galicyi 1809 r. z przydomkiem Sieczka (Zbiory Dr. M. Dunina Wąsowicza). 

KROJĄ h. KROJE. Michał cytowany w aktach latyczowskich 1678 roku. 

KROJER. Tomasz, starosta kiwilski, miał synów: Adama, starostę wzbedzkiego 1734 r., Antoniego, Michała, starostę kiwilskiego 1747 roku i Piotra. Michał, towarzysz pancerny, za odznaczenie się w obronie kraju przeciw Prusakom dostał na sejmie 1775 r. dwa tysiące złotych nagrody (Vol. Leg.). 

KROKOCKI h. KORAB. Piszą się z Krokocic, w szadkowskiem. Jakób, dziedzic na Bałuczu 1470 roku. Mikołaj w Sieradzkiem 1500 r. N., dziedzic na Krokocicach 1511 r. (Ks. Gr. Sieradzkie).

KROKOWSKI h. KROKOWSKI. Hrabiowie i szlachta. Herb w polu złotem trąbka myśliwska czarna, otworem w prawo, wsparta na dwóch łapach ptasich; w koronie bez hełmu dwie złote ręce w. górę wzniesione jak do modlitwy. Do tego herbu miała ta rodzina przydatek od królów francuzkich, dwóch lilij rozwiniętych błękitnych, które kładła nad herbem rodzinnym; niektórzy zaś kładli w miejscu trąbki róg do picia czarny, wsparty na dwóch łapach gryfa. 

Senator w rodzinie, Teodor, kasztelan gdański 1724 r., um. 1725 r. 

Pochodzą od rodziny Wickerode, osiedlonej nad Renem. Albrycht von Wickerode miał przybyć do Prus 1232 roku z pierwszym mistrzem krzyżackim, a jego potomkowie osiedli na Pomorzu, gdzie wiele jest fundacyj ich imienia. Franciszek von Wickerode, podobno syn Albrychta, nabywszy przez ożenienie majątek Krokowo, w pow. puckim, od niego pierwszy pisał się von Krokow, które to nazwisko jego potomkowie po przyłączeniu Prus do Polski zmienili na Krokowski, zachowując jednak w niemieckich swoich tranzakcyach nazwisko Krokow, a niektórzy stale je używając. Gneomir (Gniewomir), syn Franciszka, gdy doniósł Mestwinowi ks. pomorskiemu wiadomość o uwolnieniu z więzienia szlązkiego jego zięcia ks. Przemysława, dostał majątek Gieleszyn, a w 1292 r. w nagrodę zasług rycerskich majątek Gościn. Z potomków Gneomira, Wawrzyniec, dworzanin królewski, poległ na Bukowinie 1496 r., Reinhold, starosta gorzdowski, kretyngski i połągski 1565 roku. Ernest, sędzia ziemski pucki 1630 r., ożeniony z Anną Konopacką, kasztelanką chełmińską, ufortyfikował zamek w Krokowie i w nim hojnie przyjmował króla Zygmunta III, jadącego do Szwecyi, który wywdzięczając się nadał jego synowi Ernestowi prawo wolnego ryb łowienia w morzu bałtyckim. Jerzy obłożony kondemnatą, którą sejm 1633 r. zawiesił pod warunkiem, aby Jerzy dostarczył 20 koni na wyprawę moskiewską, którego warunku gdy dopełnił i w tej wojnie chlubnie odznaczył się, kondemnata była z niego zniesioną. Reinhold-Gniewomir, pułkownik, sędzia bytowski od 1638 r., pizy pomocy Kostków i Konopackich zebrał 1500 zbrojnych i na ich czele walczył w usługach Henryka IV króla francuzkiego przeciw lidze przez lat trzy i w braku pieniędzy w skarbie otrzymał rewers od króla na 300,000 talarów, o które długo upominać się musiał; następnie służył jako pułkownik w wojsku Zygmunta III, i żadnej wyprawy nie opuścił. Pułkownik miał żonę Brygidę Heynównę, z której syn Jerzy-Ernest, sędzia ziemski pucki 1647 r. 

Potomkowie Reinholda mieli pewną sumę w skarbie koronnym, zabezpieczoną na starostwie mirachowskiem i kilku innych królewszczyznach i w skwitowaniu tej sumy dostali w 1667 r. zapewnienie czterech dożywoci na królewszczyznach Parchów, Białemburg, Cisów, Chylonia i Redłowo, nadto Joachim-Ernest dostał zapewnienie dożywocia na wsiach Prussau i Bzinie; po Joachimie-Erneście z Korduli Cyremberkówny synowie, Joachim-Ernest i Teodor-Bogusław. Wawrzyniec, starosta parchowski, i Mikołaj z wojew. pomorskiem, a Jerzy z wojew. chełmińskiem podpisali elekcyę 1697 r. Teodor, starosta parchowski, deputat na Trybunał koronny 1723 r., kasztelan gdański 1724 r., um. 1725 r. Ida za Antonim Ciecholewskim 1730 r. Ernest-Bogusław, sędzia ziemski pucki 1743 r. Karol, podpułkownik regimentu konnego 1766 roku (Metr. Kor., Sigil., Kancl., Don. Vars.). 

Jan-Kacper, generał-major pruski, umarł z ran 1759 r. Antoni, generał-lejtnant pruski, Otto-Karol, generał wojsk polskich i ich czterech stryjów: Henryk, syn Kacpra, Ernest-Krzysztof, Ernest-Maciej i August otrzymali w 1786 r. godność hrabiowską pruską, a zarazem zatwierdzenie godności dziedzicznego podczaszego pomorskiego dla seniora rodziny. W 1843 r. hr. Adolf, dziedzic majątku Krokow, otrzymał pozwolenie dołączania do swego nazwiska miana Wickerode; ten hr. Adolf, dożywotni członek Izby panów pruskiej, jako też jego bracia i synowie liczne mają potomstwo. 

KROKOWSKI h. ŚLEPOWRON. Senator w rodzinie, Dominik-Stefan, kasztelan buski 1783 r. 

Na Rusi Czerwonej. Jerzy podpisał elekcyę 1697 r. z ziemią chełmską. Jan, cześnik cwrucki 1731 r. Stanisław, sędzia kapturowy lwowski 1733 r. Michał, subdelegat grodzki chełmski 1746 r. Dominik-Stefan, pisarz grodzki krakowski 1725 r., miecznik czerwonogrodzki, łowczy podolski 1744 r., sędzia ziemski kamieniecki 1750 r., kasztelan buski 1783 r., z żony Teresy Łomżyńskiej miał syna Ignacego. 

Po Janie, kapitanie wojsk koronnych 1731 r., podstolim podolskim 1736 roku, synowie, Samuel i Tomasz. Franciszek, syn Grzegorza i Joanny Krassowskiej, dziedzic na Łopieni-Zyskach 1788 r. Po Tomaszu, stolniku kijowskim, z Maryanny Kaczkowskiej synowie, Adam, szambelan dworu polskiego 1796 r., żonaty z Anną Karwicką, i Tadeusz, dziedzice na Kochajewicach (Don. Vars., Bonj. 

Erazm, syn Tadeusza, z synami: Dominikiem, Gorgoniuszem i Olimpiuszem wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej 1842 r. 

Dominik, subdelegat lubelski 1720 r., pisarz grodzki podolski 1740 r., miał syna Mateusza, a ten syna Jakóba, po którym syn Feliks z Franciszki Chojnackiej pozostawił synów: 1) Leopolda, po którym z Klementyny Dębowskiej syn Władysław-Kazimierz, wylegitymowany w Królestwie 1852 r.; 2) Piotrą-Aleksandra, urzędnika celnego w Warszawie, wylegitymowanego w Królestwie 1852 roku. 

KROKOWSKI. Bogusław, syn Jana i Franciszki Spendowskiej, wnuk Macieja i Anny Dałkowskiej, wylegitymowany w Galicyi 1782 roku (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

Jan, Marcin z synem Konstantym i Wincenty, synowie Piotra-Pawła, 1848 r., Alfons, syn Dominika, 1868 r., Aleksander i Teodor, synowie Jana, 1865 roku, oraz Wiktor, syn Konstantego, 1878 r. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej.

KROKWIŃSKI Stanisław otrzymał nobilitacyę 1775 r. (Vol. Leg.). 

KRÓL h GRZYMAŁA. Jan z Kolczyna 1497 r. Adam i Jan, syn Marcina, 1499 r. Maciej, syn Jana Grzymały, dziedzic na Króli 1541 roku. Adam, Andrzej i Jan, dziedzice Króli, w płockiem 1578 r. Stanisław, dziedzic części dóbr Wierzejki 1705 r. (Metr. Kor., Ks. Gr. Płockie, Wyr. i Zap. Tryb. Lubel). 

KRÓL h. JASTRZĘBIEC. Jan, syn Krzysztofa, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1820 r. Kilku wylegitymowanych w Cesarstwie zapisano do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1848-1860 r. 

KRÓLEWSKI h. STRZEMIĘ. Podług Paprockiego w pow. sandeckim. Jan, dziedzic wsi Krolewice około 1470 roku (Lib. Benef.). Jan, posesor w Proskach i Mistrowicach 1508 r. (Ks. poborowe). Paweł 1560 r., ożeniony z Felicyą Stadnicką. Feliks, dziedzic na Krolewicach, 1579 r. (Ks. poborowe). Piotr, syn Heronima, ożeniony z Anną Suchodolską 1650 r. Mikołaj, podczaszy brzesko-litewski 1693 r., żonaty z Zofią Czychrowska, podpisał elekcyę 1697 r. z ziemią warszawską i nurską; miał on syna Józefa, kapitana wojsk królewskich 1712 r., i córki, Annę za Stanisławem Czosnowskim, podsędkiem warszawskim, i Ludwikę, żonę Ignacego Bąkowskiego, chorążego pomorskiego (Don. Vars., Wyr. Tryb. Lubel). 

KROLICKI. Krzysztof z żony Teresy Jaworskiej miał córkę Helenę za Józefem Załuskowskim (Bon.). 

KRÓLIKIEWICZ v. KRULIKIEWICZ h. KNUT. Niektórzy członkowie rodziny Knut od swego dziedzictwa wsi Królikowa wzięli nazwisko Królikiewicz. Antoni, syn Adama, podpisał elekcyę 1764 r. z wojew. Sandomierskiem; łowczy mozyrski 1774 r., łowczy mielnicki 1789 r., z żony Joanny Lasockiej pozostawił syna Jana, dziedzica Jasiony, majora w legionach włoskich 1800 r. Adam, kanonik, płocki proboszcz i komisarz cywilno-wojskowy łomżyński 1789 r., następnie archidyakon warszawski 1812 r., był kapelanem i profesorem w szkole kadetów za Stanisława Augusta i od tego monarchy był ozdobiony złotym medalem „bene merentibus“; um. 1827 r. (Don. Vars., Ks. Gr. Czerskie). 

Jan, burgrabia grodzki nurski od 1785 r., z żony Małgorzaty Śliwińskiej miał synów: Napoleona-Leona, dziedzica dóbr Huty i Górki, w pow. wieluńskim, wylegitymowanego w Królestwie 1840 r., i Marcelego-Adama, naczelnika zakładów górniczych, wylegitymowanego w Królestwie 1842 r. z synem Marcelim, urzędnikiem leśnym w Kozienicach, urodzonym z Henryki Bransówny. 

KRÓLIKIEWICZ h. RÓŻA. Biorą przydomek Knieź von Rożyc; z nich Marcin nobilitowany w Galicyi 1791 r. Ludwik, rotmistrz wojsk austryjackich 1828 r. 

KRÓLIKOWSKI h. PORAJ. Mikołaj 1436 r. podpisał traktat z Krzyżakami. Jan, rotmistrz królewski około 1620 r., miał trzech synów: Kazimierza, Grzegorza, dziekana i oficyała sandeckiego, proboszcza dobrzyckiego i grzybowskiego 1644 r., i Wojciecha, po którym syn Jan pozostawił syna Marcina 1710 r. Marcin podpisał elekcyę 1764 r. z ziemią bielską. Ignacy, syn Antoniego i Ewy Zabłockiej, 1769 r. Augustyn, syn Wojciecha i Konstancyi Sieczkowskiej 1780 roku (Don. Vars.). Józef, syn Piotra, wnuk Stefana, wylegitymowany w Galicyi 1782 r. 

Antoni, subdelegat grodzki lubelski 1730 r., miał syna Antoniego, a ten syna Tadeusza, po którym z Józefy Fabiańskiej synowie: Konstanty, lekarz pow. sarapulskiego, w Rosyi, wylegitymowany w Królestwie 1860 r., i Franciszek Ksawery, komornik sądowy w Lublinie, którego z Anieli Wodzyńskiej syn Henryk wylegitymowany w Królestwie 1860 r. 

Byli także na Podlasiu i na Litwie. Maryan, cześnik Słonimski 1717 roku. Kazimierz, ciwun tędziagolski, instygator litewski 1726 r., zm. 1731 r., ożeniony z Ludwiką Ogińską. Stanisław, oboźny inflancki 1782 r. Michał zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1799 r. 

Michał, ożeniony z Katarzyną Kuczborską, sprzedał Tyzenhauzom swój majątek Brzezie-Muchowszczyzna, na Podlasiu 1662 r.; pochodzący od niego Kacper miał synów: Józefa, po którym z Maryanny Ząbeckiej syn Antoni wylegitymowany w Królestwie 1843 r., i Piotra, po którym z Maryanny Różańskiej synowie: Kazimierz, żołnierz wojsk rosyjskich, 1843 r., Józef 1845 r., Maciej 1848 r. i Adam, rządca dóbr w gub. smoleńskiej, 1847 r. wylegitymowani w Królestwie. 

KRÓLIKOWSKI h. PORAJ odmienny. Jan Królikowski, dzielny wojownik przeciwko Tatarom, oraz brat jego Wojciech na przedstawienie Jerzego Strussa, starosty bracławskiego, zostali przywróceni 1591 roku do szlachectwa, które stracili ich przodkowie, zajmując się handlem we Lwowie, lecz z odmianą w herbie, t. j. na tarczy trójkątnej czerwonej ma być róża biała, a w koronie trzy wręby (Korczak) herb Strussów (Metr. Kor.). 

KRÓLIKOWSKI h. ZAPORAJ. Franciszek Ksawery, syn Franciszka, radca magistratu m. Warszawy, dyrektor lombardu warszawskiego, otrzymał przyznanie praw nowego szlachectwa w Królestwie 1841 r. 

KROMCZYŃSKI. W ziemi trembowelskiej. Wojciech, syn Antoniego i Doroty Wiszniewskiej, wnuk Franciszka, wylegitymowany w Galicyi 1782 r., z żony Maryanny Błażowskiej miał syna Antoniego (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KROMER h. KROMER. Herb - tarcza w poprzek przedzielona; w górnej części w polu czerwonem pół orła dartego, koloru białego, z wieńcem laurowym na szyi w lewo; w dolnej części na osobnej tarczy herb domu austryjackiego, w polu srebrnem pas czerwony poprzeczny; w koronie pół orła dwugłowego niemieckiego.  

Senator w rodzinie, Marcin, biskup warmiński 1579 r., um. 1589 r. 

Marcin, syn Grzegorza, rajcy m. Biecza, i Agnieszki Czermińskiej, nr. 1512 r., autor słynnej kroniki polskiej nap sanej po łacinie, jedenaście razy poseł do cesarzy niemieckich, a także na konsylium trydenckie, na sejm rzeszy niemieckiej i do miast hanzeatyckich, używany do różnych komisyj krajowych, czynny wziął udział na sejmie Unii 1569 r., i w 1552 r. wraz z braćmi, Mikołajem, opatem welgradzkim, w Morawii, i Bartłomiejem otrzymał nobilitacyę polską, a następnie niemiecką z herbem wyżej opisanym od cesarza Ferdynanda I, u którego w szczególniejszych był łaskach. Marcin, sekretarz królewski, kanonik warmiński i proboszcz rohatyński, kanonik krakowski, sandomierski, kielecki i kustosz wiślicki, od 1574 r. koadjutor, a w 1579 r. biskup warmiński, w 1580 r. otrzymał od sejmu podziękowanie za swą kronikę; biskup powszechnie dla swej nauki i zdolności szacowany i znany w kraju i całej Europie, um. 1589 roku. Marcin prócz kroniki jest autorem kilku dzieł teologicznych i historycznych, a w młodości zajmował się urządzeniem archiwum krajowego i spisał jego znaczniejsze dyplomaty. 

Bartłomiej, brat biskupa Marcina, miał synów, Sebastyana, kanonika warmińskiego, i Jana, od którego też wywodzi się rodzina Kromerów w Małopolsce, z której Henryk był urzędnikiem w Częstochowie 1836 r., a jego syn Henryk, właścicielem domu w Częstochowie 1870 r. 

KROMLEWSKI. Józef, syn Jana i Katarzyny Jasienieckiej, 1740 r. Franciszka, 1v. za Stanisławem Witwickim, 2v. za Franciszkiem Pszczołkowskim 1745 r. (Ks. Gr. Czerskie). 

KROMNOWSKI. Byli w ziemi wizkiej; z nich Leonard notowany 1613 r. (Akta Wizkie). 

KROMOLICKI h. CIOŁEK. Bronisz 1415 roku. Maciej, dziedzic na Krzekotowicach, Gembicach i Wilkowicach, a Jan, dziedzic na Trzebowie i Bobrach, w Wielkopolsce 1580 roku (Ks. poborowe). Wojciech z wojew. poznańskiem 1697 r. podpisał elekcyę. Wawrzyniec kupił 1700 r. od Gradowskich wieś Charzewo. 

KROMOŁOWSKI h. GRYF. Piszą się z Kromołowa, w lelowskiem. Marek z Kromołowa 1403 r. Stanisław, dziedzic na Kromołowie 1450 roku. Grzegorz, syn Piotra, 1480 roku (Bon.). 

de KROMPACH-HOLLO. Zygmunt Hollo de Krompach, szlachcic niemiecki, przyrzekł dostawić na przyszłą wojnę 200 husarzy i 100 petyhorskich, za co otrzymał indygenat 1673 r.  

KROMPNIEWSKI h. KORAB. Jerzy, syn Krzysztofa, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1804 r. 

KROMPOLC h. POBÓG. Jan, kapitan wojsk koronnych 1788 roku. Adam, burgrabia grodzki ostrzeszowski 1773 r., miał syna Józefa-Aleksandra, po którym z żony Dominiki Celińskiej syn Stanisław-Józef, dziedzic dóbr Strzelce Małe, w pow. piotrkowskim, wylegitymowany w Królestwie 1855 r. z synem Marcelim, urodzonym z Julii Siewieluńskiej. 

KROMSKI. Książęta. Ks. Iwan dostał 1440 r. od Kazimierza Jagielończyka dobra Biryminowo, Dajusino, Ponikowicy, Timenicy i Żylino, w pow. brańskim. Ks. Andrzej otrzymał 1494 r. Rosławl, w pow. brańskim (Bon.). 

KRONENBERG h. STRUGI. Baronowie i szlachta. Herb - w polu czerwonem trzy srebrne ukośne rzeki w prawo; nad hełmem w koronie pięć piór strusich, dwa srebrne, trzy czerwone. 

Leopold, bankier warszawski, otrzymał nobilitacyę 1868 r. i od dziedzictwa swego majątku Strugi, w gub. warszawskiej nazwał swój herb Strugi; z żony Róży Leo pozostawił córki, Maryę za Karolem hr. Zamojskim, Różę zaślubioną Aleksandrowi Orsettiemu i synów: Stanisława, właściciela dóbr Borzęcin i Ożarów, w gub. warszawskiej, żonatego z Elżbietą Połtoracką, Władysława, właściciela dóbr Żmudź, w gub. lubelskiej, ożenionego z Małgorzatą Chevreau, i Leopolda. 

Leopold, ur. 1849 r., dziedzic dóbr Brzezie i Wieniec, w pow. włocławskim 1890 r., członek Rady państwa, otrzymał 1897 r. od cesarza rosyjskiego Mikołaja II tytuł barona. 

KRONWALD de KRONAUGE h. KRONAUGE. Herb-tarcza srebrna przekrzyżowana dwoma czarnemi pasami, na środku tarczy, na przekrzyżowaniu czarnych pasów, mała tarcza, przez jej środek czarny pas, z prawej strony w polu czerwonem, a z lewej w polu srebrnem, po rybie złotej, te ryby do siebie łbami zwrócone i wygięte w środku; na tarczy korona szlachecka. 

Piotr-Paweł Kronwald, urzędnik w Galicyi, otrzymał nobilitacyę austryjacką 1796 r. Franciszek, podniesiony do stanu rycerskiego w 1818 r. z przydomkiem cle Kronauge, a będąc bezpotomnym, adoptował swego krewnego Teodora Christianiego-Grabieńskiego pod warunkiem, aby przybrał jego herb i nazwisko. 

KROP h. STRZEMIĘ. Wojciech, syn Jana, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1810 r. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej około 1840 r. 

KROPANOWICZ. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1850 r.  

KROPIDŁO. Kropidło było przydomkiem Jana, biskupa kujawskiego, pochodzącego z książąt Piastów szlązkich na Opolu, zm. 1422 r. 

KROPIŃSKI h. SULIMA. W wojew. brzesko-litewskiem. Piotr, posesor Korolówki, rotmistrz królewski 1724 r. z Anny Laskowskiej miał syna. Stanisława, sędziego grodzkiego brzesko-litewskiego i miecznika nowogrodzkiego 1752 r., dziedzica dóbr Paszuki, pułkownika królewskiego, który podpisał elekcyę 1764 r. z wojew. brzesko-litewskiem, i z żony Zuzanny Orzeszkówny pozostawił syna Ludwika. 

Ludwik, ur. 1767 r., podpułkownik artyleryi 1794 roku, trzynaście ran odniósł w obronie Pragi; w 1812 r. generał brygady, dowodził dywizyą wojsk Ks. Warszawskiego i zastępował jakiś czas ministra wojny. Wziąwszy dymisyę, osiadł w Woronczynie, swoim majątku na Polesiu Wołyńskiem, oddał się literaturze i napisał kilka utworów wierszem i prozą, z których tragedya Ludgarda powszechnie zyskała uznanie. Ludwik na starość zaniewidział i um. 1844 r., pozostawiwszy z żony Anieli Błędowskiej córkę Zofię, żonę Kaliksta ks. Czetwertyńskiego. 

Leopold, syn Jakóba, z synami: Aleksandrem-Wincentym i Ignacym Władysławem wylegitymowani w Cesarstwie 1845 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej. 

KROPIWA. Piotr Fedorowicz 1541 roku. Gabryel-Ignacy, regent grodzki włodzimierski 1645 r. (Sumaryusz Bracławski). 

KROPIWNICKI h. SAS. Już na początku XVI stolecia liczna rodzina na Podlasiu, w którem posiadała kilka osad Kropilnica v. Kropiwnica z różnemi dodatkami dla odróżnienia, jak Kropiwnica-Raciborowięta, Gajki hr. Kiernozki; od nazwy tych osad Kropilnica zwani też byli Kropilnickimi i brali rozmaite przydomki, jak Górka, Gąsiorek, Skipka, Broda, Jurczyk it. p. Ja sądzę, że gniazdem tej rodziny było północne Mazowsze, z którego przeniosła się na Podlasie, do Litwy i w południowe strony Królestwa, i również sądzę, że jej właściwym herbem był Ślepowron, który od czasu swego przesiedlenia się na Ruś Czerwoną zmieniła na miejscowy tamtejszy herb Sas. 

Seweryn Sudymontowicz, pisarz ziemski bracławski 1589 r., z żony Eudoksyi Kopciówny miał synów: Aleksandra, Jana i Michała. Michał, podsędek bracławski 1648 r., a w 1616 r. miecznik bracławski, ożeniony z Anną Hołowińską. Kazimierz, podczaszy starodubowski, i Bazyli na Litwie, podpisali konfederacyę olkienicką 1700 roku. Jakób i Jan, rotmistrz z wojew. Sieradzkiem, Józef i Tadeusz z wojew. brzesko-litewskiem podpisali elekcyę 1764 roku. 

Aleksander, syn Seweryna, wojski winnicki 1612 r.. pisarz ziemski 1613 r., podsędek bracławski 1629 r. i sekretarz królewski 1632 r., kilkakrotnie poborca i deputat na Trybunał radomski, dziedzic na Kropiwnie, podług akt Heroldyi Królestwa, ma być protoplastą kilku linij, wylegitymowanych w Królestwie, i miał mieć syna Wojciecha, który pozostawił czterech synów: Macieja, Jana, Józefa i Tomasza.  

Linia Macieja. Maciej miał syna Walentego, a ten syna Krzysztofa, po którym synowie, Andrzej i Bernard; po Andrzeju syn Michał z żony Maryanny Dobkówny pozostawił syna Józefa, wylegitymowanego w Królestwie 1855 r. 

Bernard, drugi syn Krzysztofa, miał syna Franciszka, po którym z Barbary Kropiwnickiej synowie, Jakóbi Grzegorz wylegitymowani w Królestwie 1855 r. 

Linia Jana. Po Janie trzech synów: Władysław, Jakób i Tomasz; z nich Władysław pozostawił syna Szymona, a ten syna Andrzeja, po którym z żony Konstancyi Ciborowskiej syn Jan Nepomucen wylegitymowany w Królestwie 1855 r. 

Po Jakóbie syn Maciej zaślubił Teresę Garbowską i z niej miał syna Pawła, wylegitymowanego w Królestwie 1855 r. 

Tomasz, trzeci syn Jana, miał syna Szymona, a ten syna Kazimierza, po którym z żony Franciszki Zaleskiej syn Wiktor wylegitymowany w Królestwie 1855 r. 

Linia Józefa. Po Józefie syn Walenty pozostawił synów: Piotra, Jana, Krzysztofa i Pawła; po Piotrze syn Mateusz z żony Maryanny Szulborskiej miał synów: Wawrzyńca, Grzegorza, Jana i Franciszka, wylegitymowanych w Królestwie 1849 r. 

Po Janie syn Felicyan, żonaty z Katarzyną Frankowską, pozostawił syna Andrzeja, wylegitymowanego w Królestwie 1839 r. 

Krzysztof, trzeci syn Walentego, z Maryanny Kropiwnickiej miał synów: Kazimierza, wylegitymowanego w Królestwie 1839 r., i Walentego, którego syn Stanisław wylegitymowany 1839 r. z synami, Tytusem, podoficerem wojsk ros., i Albinem, urodzonymi z Anieli Kropiwnickiej. 

Paweł, ostatni syn Walentego, miał syna Jana, żonatego z Katarzyną Roszkowską, z której syn Maciej wylegitymowany w Królestwie 1853 r. 

Linia Tomasza. Tomasz, ostatni z synów Wojciecha, miał syna Piotra, po którym synowie: Wojciech i Andrzej w 1839 r., Franciszek 1841 r. i Ignacy 1842 r. wylegitymowani w Królestwie. 

Prócz tego od Aleksandra, podsędka bracławskiego, wywodzą swoje pochodzenie: Wiktor, dziedzic wsi Dworaki, w pow. łomżyńskim, wylegitymowany w Królestwie 1838 r., syn Michała i Maryi z Niesieckich; Alfons-Ferdynand, syn Kajetana, budowniczy m. Warszawy, wylegitymowany w Królestwie 1839 r., a prawa nowego szlachectwa otrzymał 1847 r., a jego synowie: Kazimierz, Alfons i Wacław wylegitymowani w Królestwie 1862 r.; Franciszek-Stanisław, syn Dyonizego i Łucyi z Kapiców, wylegitymowany w Królestwie 1848 roku. 

W Galicyi wylegitymowani z przydomkiem Gzołożyc: Aleksy i Bazyli w 1791 r., a Michał wnuk i Józef, prawnuk Bazylego, 1840 r.  

KROPIWNICKI h. ŚLEPOWRON v. KORWIN. Pochodzą od Kobylińskich, z których Ścibor, dziedzic wsi Kropiwnica 1430 r., w ziemi łomżyńskiej, brał nazwisko Kropiwnicki które jego potomkowie stale przyjęli. Marcin miał synów: Bartłomieja, Jana i Tomasza 1549 r.; po Janie synowie: Andrzej, Jakób, Jan i Maciej, a po Tomaszu synowie: Andrzej, Jan, Maciej i Wojciech 1584 r. 

Z czasem większa część tej rodziny przeszła do herbu Sas, a Erazm, syn Bartłomieja, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1799 r. z herbem Korwin. 

KROPIWNICKI. Grzegorz, Michał i Szczepan z przydomkiem Chrapka 1782 r., Andrzej, syn Grzegorza, wnuk Teodora, prawnuk Jana, vicesgerent grodzki lwowski, z Kropiwnika 1782 r., Tomasz z przydomkiem Raszkow, a Bazyli Raczko-Herbanowicz 1799 r., Andrzej, syn Bazylego, 1782 r., a jego synowie: Bazyli, Jakób, Jan i Jerzy 1834 r., Jan, Marcin, Dominik i Władysław, synowie Antoniego, 1782 r., Wojciech, syn Józefa, 1782 r., a Szczepan 1782 r., i Stanisław Kostka 1783 r. wylegitymowani w Galicyi (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

Hipolit, syn Łukasza, z synami: Cezarym, Julianem i Ludwikiem wylegitymowani w Cesarstwie 1856 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej, Michał, syn Szymona, z synami, Danielem i Jakóbem 1838 r. do ksiąg szlachty gub. podolskiej, a Lucyan i Wawrzyniec, synowie Gabryela, 1852 r., i po Lucyanie synowie: Edmund, Eustachy, Maryan i Włodzimierz 1885 r. do ksiąg szlachty gub. kijowskiej. 

KROPOTKA-JEŁOWICKI. Książęta. Mają pochodzić od Bazylego Swiatosławowicza ks. Smoleńskiego, i od dóbr Jełowicze przybrali przydomek Jełowicki. Ks. Iwan Dymitriewicz otrzymał od Kazimierza Jagielończyka dobra Jełowicze, Czekon, Kotelew i Worsin, w pow. łuckim, i to nadanie zatwierdził 1496 r. Aleksander Jagielończyk. Ks. Bazyli, syn Iwana, dziedzic na Jełowiczach 1528 r., miał syna Jakóba, po którym z żony Eudoksyi Kozińskiej córki: Anna za Michałem ks. Rużyńskim, Anastazya za Hrehorym Danilewiczem Czekońskim, Apolonia za Stefanem Beresteckim i Marya za Bazylim Pryweredowskim (Metr. Litew., Bon.). 

KROSIŃSKI h. POMIAN. Jedna gałąź rodziny Chebda od swego majątku Krosina, w pow. bydgoskim pisała się z Krosina, a następnie Krosiński. Andrzej, syn Bogusza, 1403 r. Chebda, dziedzic Krosina 1429 roku. Alberyk kupił wójtowstwo w Ostrowążu od Aleksego z Woli 1457 r. Marcin, dziedzic Krosina 1580 r. (Ks. poborowe). Mikołaj-Józef, żonaty Elżbietą, posesorowie wójtowstwa w Ubenicach 1762 r. (Sigil.). 

KROSIŃSKI. Andrzej, syn Stefana i Anny Wolskiej, z żony Ewy Strupczeńskiej miał syna Józefa-Mikołaja, wylegitymowanego w Galicyi 1782 r., po którym z Elżbiety Radomyskiej syn Paweł, dziedzic Jankowy, w cyrkule sandeckim, członek Stanów galic. 1817 r., był żonatym z Elżbietą Fihauserówną (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza).   

KROSNIA h. DOŁĘGA. Senator w rodzinie. Mikołaj, kasztelan płocki 1485 roku. 

Na Mazowszu i w wojew. Sandomierskiem. Piszą się z Krośni, w ziemi warszawskiej. Mikołaj, starosta płocki, marszałek nadworny Kazimierza ks. Płockiego, i Jan, synowie Abrahama, otrzymali 1471 r. prawo chełmińskie dla swej wsi Krośni; ów Mikołaj w 1472 r. dostał dobra Dobrzyków, w gostyńskiem, w 1480 r. był sędzią ziemskim, a 1485 r. kasztelanem płockim. Feliks Pieniążkowicz, Stanisław, syn Adama Łysicza, dziedzice na Krośni Małej, a Feliks, syn Mikołaja, dziedzic na Krośni Wielkiej 1580 r. Po Feliksie Strzyga synowie: Jan, Paweł, dziedzic na Krośni 1616 roku, miał syna Stanisława, Szymon żonaty z Katarzyną Pruszkowską i Wojciech, dziedzic na Małej Krośni, ożeniony z Anną Rybińską. 

Jan, dziedzic na Krośni 1610 r., miał synów, Adama i Jana, po którym z Maryanny Witkowskiej syn Stefan podpisał elekcyę 1697 roku z wojew. Sandomierskiem; po Stefanie z Jadwigi Święcickiej syn Michał, skarbnik bracławski 1748 roku, z żony Anieli Latalskiej pozostawił córkę Barbarę za Tomaszem Treterem, viceregentem grodzkim stężyckim. 

Stanisław, syn Mikołaja, z Anny Myszczyńskiej miał synów: Gabryela, Jana, Wawrzyńca, : dziedziców na Myszczynie i Witkach, Adama 1630 r., po którym z Anny Prackiej syn Jan zaślubił Barbarę Kożuchowską i z niej pozostawił synów, Jana, żonatego z Elżbietą Załęską, z niej córki, Anna za Janem Lasockim, Maryanna Łazowska, i Felicyana, który 1697 r. podpisał elekcyę z ziemią warszawską; po Felicyanie z Maryanny Rybińskiej syn Józef, żonaty z Maryanną Grotówną, miał syna Franciszka, ożenionego z Klarą Kurzewską 1790 r. (Metr. Kor., Conv. i Don. Vars., Ks. Gr. Czerskie). 

KROŚNICKI h. LUBICZ. Stara rodzina w wojew. płockiem, wzięła nazwisko od wsi Krośnice. Andrzej, syn Jana i Urszuli Malewskiej, wnuk Stanisława, udowadniał 1575 r. szlachectwo w grodzie ciechanowskim, co stwierdzili bracia jego stryjeczni, Andrzej, syn Mikołaja, i Paweł, syn Feliksa (Metr. Kor.). Feliks i Stanisław, synowie Mikołaja, dziedzice Krośnic 1578 r. Jan podpisał elekcyę 1697 r. z ziemią ciechanowską. 

Po Stanisławie, synu Mikołaja, dziedzicu na Krośnicach 1580 r., syn Andrzej miał syna Jana, a ten syna Stanisława, którego syn Grzegorz pozostawił syna Franciszka, a ten syna Macieja, po którym dwóch synów, Franciszek i Łukasz; po Franciszku syn Antoni, dziedzic wsi Rąbieża, w pow. przasnyskim, wylegitymowany w Królestwie 1841 r., a jego syn Tomasz, podprokurator sądu w Łęczycy 1866 r. 

Łukasz, drugi syn Macieja, miał syna Kacpra, po którym z Katarzyny Rykowskiej trzech synów: Jan wylegitymowany w Królestwie 1841 r., Józef, po którym z Karoliny Pokrzywnickiej synowie: Franciszek, Pius i Karol wylegitymowani w Królestwie 1845 r., i Paweł, trzeci syn Kacpra, wylegitymowany w Królestwie 1848 r., pozostawił syna Stanisława, asesora Prokuratoryi 1866 r.

KROŚNIEWSKI h. ABDANK. Senator w rodzinie, Dobiesław, kasztelan spicymierski 1413 r. 

Piszą się z Krośniewic, w pow. łęczyckim. Jan, syn Sobiesława, podkoniuszy łęczycki 1386 r. Dobiesław z Błogiego, podczaszy sieradzki 1390 r., zaślubiwszy Machnę, córkę Jana, podkoniuszego, i otrzymawszy za nią Krośniewice, pisał się Krośniewski; ów Dobiesław, cześnik sieradzki 1408 r., został 1413 r. kasztelanem spicymierskim. Marcin, podstarosta 1478 r., łowczy łęczycki 1485 r., miał córkę Annę za Rafałem z Wilczyna. Grzegorz, miecznik 1506 r., cześnik łęczycki 1509 r., pozostawił córkę Annę za Zaleskim i synów, Jana, miecznika łęczyckiego 1538 roku, i Baltazara, dziedzica na Krośniewicach i Krajewicach 1552 r. (Metr. Kor., Ks. Gr. Łęczyckie i Przedeckie). 

KROŚNIŃSKI. Mikołaj z Krośnina 1412 r. Jan z Krośnina 1450 r. Wojciech, dziedzic na Krośninie 1461 r. (Ks. Gr. Kaliskie). 

KROSNOWSKI h. JUNOSZA. Hrabiowie i szlachta, Senatorowie w rodzinie: Mikołaj, biskup inflancki 1641 r., arcybiskup lwowski 1645 r., um. 1653 r. Mikołaj, wojewoda czerniechowski 1718 r., um. 1723 r. 

Wzięli nazwisko od wsi Krosnowy, w wojew. rawskiem, i mają być jednego pochodzenia z rodziną Załuskich, a począwszy od początku XVII stolecia pisali się z Załusk i Krosnowy i brali tytuł hrabiów z zasady, że nimi tytułowali się Załuscy. Już w początkach XVII stolecia niektórzy z członków tej rodziny przesiedlili się na Ruś Czerwoną i Podole, gdzie dotąd istnieją. 

Grot z Żelaznej nabył 1434 roku czwartą część Krosnowy od Bełskich. Jan, zwany Tobiasz, dziedzic na Krosnowy 1470 r. Stanisław, podczaszy rawski 1510 roku. Maciej z Krosnowy miał synów: Feliksa, Jerzego i Macieja, piszącego się z Załusk, wojskiego rawskiego 1570 r., po którym z Katarzyny Błędowskiej córka Anna 1v. za Anzelmem Strzeżeckim, instygatorem koronnym, 2v. za Andrzejem Zbyszewskim i synowie: Abraham, kanonik gnieźnieński 1581 r., kujawski 1589 r., zm. 1607 r., Floryan, kanonik gnieźnieński i łęczycki 1590 r., kantor gnieźnieński, sekretarz królewski 1599 r., zm. 1606 r., Jan, Kacper, dziedzic na Mrodze 1600 r., Melchior, Stanisław, dziedzic na Krosnowy, i Seweryn. 

Melchior, dziedzic na Mrodze 1580 r., miał synów: Pawła, ożenionego z Małgorzatą Bylinówną, Mikołaja, sekretarza królewskiego 1631 r., kanonika kujawskiego, biskupa inflanckiego 1641 r., arcybiskupa lwowskiego 1645 r. i administratora opactwa czerwińskiego 1647 r., zm. 1653 r., brachta i Jana, po którym z Katarzyny Staniszewskiej synowie, Franciszek ożeniony z Katarzyną Domiechowską i Łukasz. 

Olbracht, dziedzic na Bakowcach, Trybochowicach i Rzepichowie, starosta krzemieńczugski 1638 r., stolnik podolski 1653 r., chorąży warszawski i podstarosta lwowski 1662 r., ostatnio 1671 r. podkomorzy lwowski, miał dwie żony, Maryannę Strusiównę i Katarzynę z Wasiczyna i z jednej z nich pozostawił syna Mikołaja, stolnika 1682 r., podkomorzego lwowskiego 1702 r., a od 1718 r. wojewodę czernicchowskiego, po którym z Anny Rojewskiej, kasztelanki wiślickiej, córka Katarzyna 1v. za Jakóbem Potockim, starostą chmielnickim 1704 r. 2v. za Stefanem Humieckim, wojewodą podolskim. 

Jan, syn wojskiego Macieja i Błędowskiej, łowczy sochaczewski 1598 r., miał synów: Aleksandra, dziedzica dóbr Koziełki i Wola Cyrusowa, miecznika rawskiego 1628 r., żonatego z Małgorzatą Gostkowską, Samuela, Jezuitę, i Stanisława, miecznika rawskiego 1636 r., po którym z Jadwigi Płochockiej synowie: Jan, Maksymilian i Seweryn. 

Seweryn, syn wojskiego Macieja i Błędowskiej, dziedzic na Woli Krosnowskiej i Woli Wilczej 1560 r., z żony Elżbiety Skoszewskiej, 2v. za Adamem Nieborskim, stolnikiem wyszogrodzkim, miał synów: Jana, Macieja, łowczego sochaczewskiego 1609 r., ożenionego z Anną Okuniówną, stolnikówną rawską, Stanisława, żonatego z Jadwigą Rudzką, i Seweryna, łowczego sochaczewskiego 1620 r., żonatego z Krystyną Radzymińską. 

Jan z Załusk, dziedzic na Krosnowskiej Woli, dworzanin 1598 roku, a stolnik królewski 1600 roku, starosta rypiński 1618 r., podstoli koronny 1619 r., starosta ostrołęcki 1620 r., miał dwie żony, Jadwigę Humiecką i Elżbietę Wituską, stolnikównę gostyńską, 2v. za Adamem Parzniewskim, starostą rypińskim, i z nich pozostawił córki: Annę za Kacprem Rykalskim, pisarzem ziemskim czerskim, Katarzynę za Stanisławem Stempowskim, podkomorzycem gostyńskim, Urszulę 1v. za Pawłem Grodzickim, generałem artyleryi koronnej, 2v. za Mikołajem Bieganowskim, kasztelanem kamienieckim, i syna Feliksa, dziedzica dóbr Paszne Prace 1640 r. 

Mikołaj z Załusk, dziedzic na Krosnowy, Prądniku, Woli Krosnowskiej i Łęgonicach, w rawskiem 1580 r., wojski rawski 1586 r., miał dwie żony, Katarzynę Plichciankę, z niej córka Anna za Jerzym Oborskim, i Zofię Krzysztoporską, kasztelankę wieluńką, z której córka Maryna za Janem Ostrowskim i synowie: Mikołaj, Paweł, Stefan i Jan, z których Paweł, Stefan i Jan są przedstawicielami trzech linij tego rodu. 

Linia Pawła. Paweł, dziedzic Czosnowej Woli 1630 r., stolnik sochaczewski, podpisał elekcyę 1648 r., i z żony Jadwigi Odrowąż-Kietlińskiej pozostawił córkę Maryannę za Franciszkiem Załęskim i dwóch synów, Piotra i Teodora; po Piotrze z 1 ej żony Agnieszki Bykowskiej córki: Anna za Wojciechem Kruszewskim, Domicela za Andrzejem Sielskim, Katarzyna za Wojciechem Magnuskim i Maryanna za Maszkowskim, a z 2-iej żony Heleny Tarnowskiej miał Piotr synów: Kazimierza, ożenionego z Teresą Bębnowską, Michała, Stanisława i Wojciecha, kustosza katedralnego lwowskiego 1700 roku.  

Teodor, dziedzic Krosnowy 1680 r., z 1-ej żony Jadwigi Bielskiej, sędzianki sieradzkiej, miał syna Franciszka, a z 2-iej żony Maryanny Czechowskiej sześciu synów: Ignacego, Stanisława, Antoniego, Łukasza, Aleksandra i Jana. Z tych synów: Ignacy, szambelan królewski, bezpotomny; Stanisław, podczaszy trembowelski, major wojsk koronnych, ożeniony z Zofią Ulatowską, bezpotomny; Aleksander, podczaszy gostyński, z żony Zofii Moszyńskiej pozostawił synów Franciszka, Jezuitę, Józefa bezpotomnego, i córki: Anielę za Feliksem Straszeni, Maryannę za Kłopockim, Scholastykę za Domaszewskim, Rozalię za Wieckim i Ewę za Poradowskim; Antoni, cześnik gostyński 1750 r., ożeniony z Katarzyną Krosnowską. 

Franciszek, syn Teodora i Bielskiej, dziedzic dóbr Krosnowy, Mikułowie i Stoku 1692 r., z żony Konstancyi Kossowskiej, sędzianki ziemskiej łęczyckiej, miał synów: Adama, Antoniego i Ludwika, dziedzica na Mikułowicach, po którym z Maryanny Modlińskiej syn Łukasz, skarbnik żytomierski, żonaty z Maryanną Kraszkowską, podczaszanką trembowelską. 

Adam, regent grodzki opoczyński 1722 r., podwojewodzy opoczyński 1742 r., stolnik wendeński 1743 r., z Katarzyny Radońskiej, miecznikówny bracławskiej, miał synów, Jana i Antoniego-Wawrzyńca; z nich Jan, burgrabia drohicki 1742 r., łowczy stężycki 1744 r., cześnik, a następnie podstoli opoczyński 1770 r., starosta snochowski, poseł na sejm 1773-1775 r., z którego wyznaczony do traktowania z mocarstwami rozbierającemi Polskę i do komisyi umorzenia długów krajowych, dostał w nagrodę zasług prawem emfiteutycznem na lat 50 królewszczyzny Wolę Libertową, Snochowice i Kłonne; Jan z Anny Dunin-Brzezińskiej miał córki, Dorotę za Kraszkowskim, Zuzannę za Janem Śniegockim, i syna Juliana, miecznika pilznieńskiego 1790-1794 r., deputata na Trybunał koronny 1789 r., po którym z żony Izabeli Jakubowskiej córka Ludwika za Michałem Kuszlem i synowie: Adolf, tytułujący się hrabią, kawaler maltański, podpułkownik w 1831 r., odznaczył się pod Liwem i Rajgrodem, ożeniony 1v. z Ludwiką Herve, 2v. z Zuzanną Kossakowską; Romuald wylegitymowany w Królestwie 1837 r., dziedzic Jastrzębia, w opoczyńskiem, radca Tow. Kred. Ziem., ożeniony z Kazimierą Skórkowską; Stanisław, podporucznik inżynierów w komunikacyi lądowej i wodnej, wylegitymowany w Królestwie 1837 r.; Wojciech, dziedzic Krzczonowa, major wojsk polskich, kawaler krzyża złotego, wylegitymowany w Królestwie 1837 roku z synem Andrzejem, urodzonym z Bony Brzozowskiej. 

Wojciech, oprócz syna Andrzeja, miał z Bony Brzozowskiej córkę Izabelę 1v. za Stanisławem Dobieckim, 2v. za Juliuszem Skiwskim i synów, Michała i Maryana. 

Michał, doktór medycyny, inspektor lekarski gub. płockiej 1867 r., żonaty z Anielą-Ludwiką Strzegowską, pozostawił synów: Jana-Damazego, członka sądu okręgowego gub. ołonieckiej, Maryana-Stanisława, urzędnika Kontroli państwowej w Petersburgu, i Stanisława-Macieja, ożenionego z Zofią Krosnowską, z której synowie: Juliusz, Eugeniusz i Zygmunt.     

Maryan, syn Wojciecha, rzecz, radca stanu i kawaler orderów, profesor instytutu technologicznego w Petersburgu, z żony Zofii Przesmyckiej pozostawił córki: Józefę za Wincentym Siecheniewiczem-Szumkowskim, Maryę za dr. Janem Januszkiewiczem, Zofię za Stanisławem Krosnowskim i synów, Emila i Jana. 

Antoni-Wawrzyniec, drugi syn Adama i Radońskiej, miecznik chełmski 1770 r., z Barbary Łopackiej, kasztelanki zakroczymskiej, miał córkę Maryannę za Janem Lustem i synów: Wincentego, starostę trembowelskiego, od 1791 r. sędziego pow. kamienieckiego podolskiego 1801 r., zapisanego z tytułem hrabiego do ksiąg szlachty gub. podolskiej w 1802 r., Stanisława, szambelana polskiego, i Pawła, chorążego w wojsku polskiem, który w 1802 r. był zapisany z tytułem hrabiego do ksiąg szlachty gub. podolskiej. 

Łukasz, syn Teodora i Czechowskiej, stolnik buski 1744 r., z żony Zofii Szczuka, podczaszanki czerskiej, miał syna Antoniego, starostę petrykowskiego 1775 r. i kawalera orderu św. Stanisława, członka Stanów galicyjskich 1782 r., po którym z Justyny Popielówny syn Marceli-Wincenty, dziedzic dóbr Krzykosy, w łęczyckiem, i Siekierzyńce, na Podolu, zapisany z tytułem hrabiego do ksiąg szlachty gub. podolskiej w 1802 r., a w Królestwie Polskiem w 1822 roku otrzymał zatwierdzenie tytułu hrabiowskiego przez Senat. Marceli-Wincenty w 1841 r. otrzymał tytuł hrabiego austryjackiego z odmianą herbową na tarczy w krzyż przedzielonej, na małej środkowej tarczy herb Junosza; na głównej tarczy w 1-ej części herb Krzywda, w 2-iej części herb Belina, w 3-iej herb Ogończyk, a w 4-ej herb Nowina. Nad tarczą pięć hełmów z koronami: w 1-ym ogon pawi, w 2-im trzy pióra strusie, w 3-im pięć piór strusich, w 4-ym ramię zbrojne z mieczem do cięcia w lewo, w 5-ym klęcząca zbrojna noga, stopą w lewo. Hr. Marceli-Wincenty z żony Antoniny hr. Komorowskiej pozostawił córkę Danielę, żonę Feliksa Cygenberg-Orłowskiego. 

Linia Gostyńsko-Łęczycka. Stefan, syn Mikołaja, wojskiego rawskiego, z żony Anny Kietlińskiej miał córkę Barbarę za Wojciechem Magnuszewskim i synów: Andrzeja, Władysława i Stefana, wojskiego chęcińskiego 1661 roku, dziedzica na Prądniku i Domaniewicach, po którym z żony Anny Kamionomojskiej synowie, Andrzej i Władysław, dziedzice Idzikowic, i z nich Andrzej był właścicielem dóbr Trzeszkowice 1690 r. 

Andrzej, syn Stefana i Kietlińskiej, dziedzic dóbr Mnich, w ziemi gostyńskiej 1640 r., z żony Anny Kucińskiej, starościanki kruszwickiej, miał synów, Stefana, stolnika gostyńskiego, elektora 1697 r. z ziemi warszawskiej, po którym córka jedynaczka Anna za Michałem Humieckim, łowczym podolskim, i Władysława, po którym z Barbary Kleniewskiej syn Maciej, dziedzic dóbr Mnich, łowczy różański, z 1-ej żony Eufrozyny Wilkanowskiej, podczaszanki rawskiej, miał syna Jana, dziedzica na Krzyżanowie, stolnika inowłodzkiego 1780-1793 roku, zasłużonego w obywatelstwie i dobrego patryotę, po którym z Barbary Kożuchowskiej córka Józefa za Feliksem Kretkowskim, podstolim kowalskim.  

Maciej z 2-iej żony Zofii Kraśnickiej pozostawił cztery córki i czterech synów; z córek Teresa Grabowska, Helena za Norbertem Zdzieńskim, a z synów: Seweryn, w wojsku saskiem, Roch, towarzysz kawaleryi narodowej, żonaty z Joanną Hersztopską, walczył w 1794 roku, Ignacy, prezes rady pow. orłowskiej, ożeniony 1v. z Wiktoryą Ośniałowską, chorążanką rypińską, 2v. z Ludwiką Górską, i Michał, ks. komendarz kozienicki; po Ignacym z Ludwiki Górskiej synowie, Antoni, dziedzic dóbr Krzyżanówka, i Eustachy wylegitymowani w Królestwie 1837 r. 

Linia Warszawska. Jan, syn wojskiego Mikołaja i Krzysztoporskiej, dziedzic na Woli Krosnowskiej 1600 r., podczaszy rawski 1630 r., z żony Anny, córki Marcina Przeczenia, miał córkę Zofię za Stanisławem Szymanowskim, i synów: Jana, Jacka i ks. Seweryna, a z 2-iej żony Katarzyny Nowomiejskiej syna Mikołaja, podczaszego rawskiego 1654 roku, żonatego z Eleonorą Rusieńską, który 1648 r. podpisał elekcyę z ziemią rawską. 

Jan, dziedzic Parzniewka, Domaniewic i Wału, podpisał elekcyę 1648 r.; skarbnik warszawski 1638 r., miał dwie żony, Jadwigę Osuchowską, z niej córka Katarzyna za Stanisławem Szymanowskim, skarbnikiem warszawskim, i Maryannę Izbińską, z której synowie: Mikołaj, Stanisław i Władysław. 

Władysław z Załusk, żonaty z Urszulą Micowską, starościanką grabowską, miał synów: Andrzeja, po którym z Eufrozyny Odrowąż-Kietlińskiej, wojszczanki sandomierskiej, synowie, Antoni i Michał, Michała, Jezuitę, Aleksandra, rotmistrza pancernego, pułkownika królewskiego, stolnika gostyńskiego, starostę petrykowskiego i zagrobelskiego, po którym z Konstancyi Mrozowickiej, podstolanki halickiej, córki, Anna 1v. za Franciszkiem Łopackim, kasztelanem zakroczymskim, 2v. za Antonim Krosnowskim, starostą petrykowskim, i Barbara za Franciszkiem Szeptyckim, chorążym latyczowskim. 

Jacek, syn podczaszego Jana i Przeczeniówny, dziedzic na Prądniku, Domaniewicach i Myślakowicach, wojski 1676 r., następnie 1679 r. sędzia ziemski rawski, zaślubił Annę Kłoczewską i z niej miał córkę Agnieszkę za Wojciechem Jankowskim i synów: Jacka, podczaszego 1688 r., stolnika rawskiego 1696 r., żonatego z Justyną Boską, Jana, posesora dóbr Ulanowce, Hłubuczek i in., w pow. kamienieckim, stolnika gostyńskiego 1687 r., chorążego podolskiego, rotmistrza 1683 r. i pułkownika królewskiego, ożenionego z Anną Gumowską, Kazimierza, kanonika lwowskiego 1686 r., i Szymona. 

Szymon, dziedzic na Myślakowicach, stolnik rawski 1694 r., z Ludwiki Groszkowskiej miał córki: Annę Jezierską, starościnę grójecką, Ewę Krąkowską, Maryannę Bąkowską, stolnikowę owrucką, i synów, Andrzeja i Jana, stolnika rawskiego 1710 r., chorążego podolskiego 1718 r., ostatnio chorążego dobrzyńskiego 1757 r., po którym z Zofii Mokronowskiej, chorążanki rawskiej, córka Katarzyna Antoniowa Krosnowska i synowie, Maciej i Dominik, dziedzic Wałówie, stolnik czerniechowski 1776 r., z Maryanny Krasińskiej pozostawił córkę Agnieszkę za Kajetanem Czermińskim.   

Elżbieta, żona Stanisława Chądzyńskiego, podstolego drohickiego, 1630 roku. Po Janie, cześniku warszawskim, z Jadwigi Leżeńskiej córka Dorota za Kazimierzem Parulem i synowie, Mikołaj i Władysław 1654 r. Jacek, Jan i Piotr podpisali elekcyę 1674 r. z wojew. rawskiem. Jan, miecznik warszawski 1678 r., z Anny Korytowskiej miał córki, Annę za Łukaszem Puchałą, Maryannę za Aleksandrem Krosnowskim, wojskim rawskim, i syna Stefana, ożenionego z Zofią Szymanowską. 

Aleksander, stolnik trembowelski, z wojew. rawskiem, Jan z wojew. Sieradzkiem, Stefan z ziemią warszawską, Szymon z wojew. Sandomierskiem 1697 r., Antoni, starosta petrykowski, poseł halicki, z ziemią halicką, Jan, poseł łęczycki, Roch i Józef, sędzia kapturowy łęczycki, z wojew. łęczyckiem 1764 r. podpisali elekeye. Jan, podstoli smoleński 1782 r. Jan, podczaszy łęczycki 1784 r. (Metr. Kor., Conv. Vars., Ks. Ziem, i Gr. Opoczyńskie, Warszawskie, Piotrkowskie, Rawskie, Łęczyckie, Wareckie, Czerskie i Lwowskie, Don. Vars., Kancl., Sigil., Zap. i Wyr. Tryb. Piotrk. i Lubek, Zbiory sędziego Jana-Damazego Krosnowskiego). 

KROSNOWSKI h. LUBICZ. Aleksander, syn Józefa i Ewy Zdziarskiej, wylegitymowany w Galicyi 1782 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

von KROSTEN. Henryk, burgrabia i starosta piski 1529 r. Jerzy podpisał akt 1612 r. 

KROSTOWSKI. Mikołaj z Gierałtowic, skarbnik i burgrabia brzeski 1445 r. Mikołaj, dziedzic na Krostowie 1500 r. (Bon.). 

KROSZCZYŃSKI h. ŚLEPOWRON. Tadeusz, burgrabia grodzki brański 1739 r., miał syna Kazimierza, a ten syna Mikołaja, rejenta w Koninie 1830 r., po którym syn Władysław, dziedzic dóbr Domaniew, w pow. łęczyckim 1858 r., z Faustyny Lubeckiej pozostawił syna Mikołaja, wylegitymowanego w Królestwie 1862 r. 

KROSZYŃSKI h. KROSZYŃSKI. Książęta. Herb - w polu czerwonem srebrny trójząb na belce poprzecznej, załamanej ukośnie na bokach; w szczycie hełmu mitra książęca (Hr. Ostr.). Kojałowicz zowie ten herb lichtarzem, gdyż ma on podobieństwo z lichtarzem o trzech ramionach, stojącym na stole. 

Ta rodzina ma pochodzić od Wiganda ks. litewskiego, którego syn Hrehory, dostawszy udział na Siewierzu, założył miasto i zamek kroszyński i od nich mianowany był księciem Kroszyńskim. 

Ks. Fedor, w Smoleńskiem, miał syna Konstantego, okolniczego i skarbnego smoleńskiego 1486 roku, który dostał od Aleksandra Jag. 1482 r. wieś Bałwanicze i włość Bielicką, w Smoleńskiem, a dobra Dubno, w pow. grodzieńskim; z żony Anny, córki Iwana Roszki, miał on córki: Annę za Januszem Sapiehą, Maryę Kopciową, starościnę miednicką, i N. za Michałem Chaleckim, starostą owruckim. 

Ks. Iwan i Timofiej, synowie Filipa, dziedzice Babinicz, Czernatycz, Ożarowa, Nowogródka, Teszynów i im, w Smoleńskiem 1500 r.; z nich ks. Iwan, dworzanin królewski 1504 r.. z żony Hanny ks. Bujnickiej miał córki: Marynę za Michałem ks Massalskim, Owdotię za Iwanem Kmitą-Berezowieckim, Tatianę za Semenem Kmitą i synów, Aleksandra i Bazylego, po którym z Hanny Mikityczówny Boczarówny córka Polonia za Borkołabem Korsakiem i syn ks. Iwan z Oleny Tyszkiewiczówny pozostawił córkę Aleksandrę za Janem Baką. 

Ks. Timofiej, drugi syn Filipa, skarbny i okolniczy smoleński 1510 r., posesor królewszczyzny Rakiszki, miał dwóch synów, Iwana i Jana, którzy w 1547 r. otrzymali Rakiszki prawem lennem. 

Ks. Iwan, namiestnik upicki 1546 r., starosta brasławski 1554 r., starosta upicki 1564 r., podkomorzy brasławski 1566 r., ostatnio wojski wileński 1568 roku, z żony Bohdany Hornostajówny miał córkę Fedorę za Janem Zenowiczem, kasztelanem smoleńskim, i synów, Aleksandra, męża wykształconego wychowaniem zagranicznem, bezpotomnego, i Piotra. 

Ks. Piotr, dzierżawca poniewieżski i szawdowski, z ks. Hołowczyńskiej miał synów, Mikołaja, porucznika husarskiego w rocie kanclerza Lwa Sapiehy, dzielnego wojownika przeciw Moskwie i rokoszanom Zebrzydowskiego, zmarłego 1610 r. z ran, w oblężeniu Smoleńska poniesionych, i Jerzego, starostę inturskiego i nowosielskiego, wojownika przeciwko Szwedom, po którym z Halszki Wiesiołowskiej córka Halszka za Kazimierzem Kozieł Poklewskim, starostą upickim, i synowie, Karol-Jerzy podpisał z wojew. wileńskiem elekcyę 1648 r., ożeniony z Elżbietą Tyzenhauzówną, wojewodzianką derpską, i Piotr-Jerzy, podkomorzy brasławski 1666 r., z Elżbiety-Maryi Budbergówny pozostawił synów, Adama i Kazimierza, po bezpotomnej śmierci których Rakiszki przeszły do Tyzenhauzów, a od tych ostatnich do Przezdzieckich przez Maryę z hr. Tyzenhauzów Aleksandrową hr. Przezdziecką (Metr. Litew., Arch. hr. Przezdzieckich). 

KROSZYŃSKI. Hrehory, dziedzic na Giedroj ciach 1534 r., miał synów: Jana, Mikołaja i Piotra 1563 r. (Bon.). 

KROTKIEWSKI h. RADWAN. Dyonizy kupił majątek Kobylany, w ziemi mielnickiej; z jego trzech synów: Ludwik z Ewy Szymońskiej miał syna Romana, dzierżawcę dóbr, wylegitymowanego w Królestwie 1848 r.; Floryan z żony Zofii Fabryci pozostawił syna Seweryna, ekspedytora poczty w Łęczycy, wylegitymowanego w Królestwie 1861 roku; Wawrzyniec z Maryanny Bykowskiej miał synów, Ignacego w 1857 r. i Zygmunta w 1864 r., wylegitymowanych w Królestwie.     

KROTNICKI. Michał z wojew. wileńskiem podpisał elekcyę 1697 r. 

KROTOSKI v. KROTOWSKI h. LESZCZYC. Senatorowie w rodzinie: Wojciech, kasztelan szremski 1432 r. Jakób, kasztelan szremski 1460 r. Andrzej, kasztelan kowalski 1527 r., wojewoda inowrocławski 1552 r., a brzeski 1553 r. Jan, z kasztelana rogozińskiego kasztelan bydgoski 1540 r., inowrocławski 1553 r., wojewoda inowrocławski 1563 r. Jan, kasztelan inowrocławski 1582 r., um. 1584 r. Andrzej, kasztelan kaliski 1620 r. 

Wojciech z Krotoszyna, kasztelan szremski 1432 r., miał syna Jakóba, dziedzica na Wierzbiczanach, kasztelana szremskiego 1460 r., po którym dwóch synów, Jan, kanonik 1476 r.. scholastyk poznański 1485 r., kanonik włocławski 1496 r., a 1504 r. kanonik krakowski, i Wojciech. 

Andrzej, dziedzic Barcina, kasztelan kowalski 1527 r., wojewoda inowrocławski 1552 r., ostatnio 1553 r. wojewoda brzeski, z żony Anny Kościelskiej, wojewodzianki inowrocławskiej, pozostawił syna Jana, dziedzica dóbr Pakość i Łobżenica, kasztelana rogozińskiego, bydgoskiego 1540 r.. inowrocławskiego 1553 r., ostatnio wojewodę inowrocławskiego 1563 r., gorliwego dysydenta, który w 1564 r. z innymi panami swego wyznania wpłynął na Zygmunta Augusta, że wstrzymał nakaz wydalenia się z kraju wszystkim obcym dysydentom. Wojewoda posłował do cara moskiewskiego 1571 r., lecz gdy, wziąwszy z sobą Jana Rokitę, księdza wyznania braci czeskich, chciał przez niego nawracać Moskwę, dostał rozkaz opuszczenia tego kraju; w 1573 r. w czasie bezkrólewia był kandydatem od swych współwyznawców do tronu, w 1575 r. jednak oburzył szlachtę kujawską, gdyż, wyrobiwszy sobie przywilej na 600 beczek soli z składu w Bydgoszczy, tę gwałtem zabrał i przez to sprawił niezwykłą drożyznę tego produktu na Kujawach, o co były skargi na sejmie. Wojewoda miał trzy żony: z 1-ej Anny Potulickiej były córki, Anna za Krzysztofem Niewiarowskim i Katarzyna 1v. za Marcinem Herburtem, starostą barskim, 2v. za Janem Hlebowiczem, wojewodą trockim; z 2-iej żony Anny Latalskiej, wojewodzianki poznańskiej, miał córkę Zofię za Jakóbem Rostworowskim i syna Jana, kasztelana inowrocławskiego 1582 r., starostę rogozińskiego, dziedzica Krotoszyna, Wilkowa i in., stronnika Stefana Batorego, który w 1576 r. wysłany był do cesarza Maksymiliana z proźbą, aby przestał starać się o koronę, lecz gdy wracał do kraju z tego poselstwa, został aresztowany i przez 4 miesiące był więziony w Niemczech; z 3-iej żony Urszuli Ostroróg, generałówny wielkopolskiej, miał wojewoda Jan synów, Jakóba i Andrzeja, kasztelana kaliskiego 1620 r., po którym z Doroty Uchańskiej, wojewodzianki bełzkiej, córka Urszula-Zofia zaślubiła Mikołaja Sieniawskiego, podczaszego koronnego (Metr. Kor., Conv. Piotrk., Zap. Tryb. Lubek). 

KROTUŃSKI. Franciszek-Tadeusz, sekretarz królewski 1710 roku, stolnik bracławski i sekretarz pieczęci mniejszej koronnej, posesor wójtowstwa w Łubiance, w starostwie ujskiem (Metr. Kor., Don. Vars.).   

KROWICKI h. KORAB. Senator w rodzinie, Wojciech, kasztelan lędzki 1407 r. 

Piszą się z Krowicy, w kaliskiem, i mają być jednego pochodzenia z Łaskimi i Łopateckimi. Wojciech z Krowicy i Łaska, kasztelan lędzki 1407 r., miał syna Michała, kanonika 1398 r., scholastyka gnieźnieńskiego 1399 r., ostatnio kanonika krakowskiego 1400 r. Jan, pleban Samborski, sekretarz królewski, dziekan katedry lwowskiej 1487 r. Marcin, kanonik kaliski 1522 r. KROWICKI h. NOWINA. Stara rodzina pod Opocznem; z niej Pasek cytowany w aktach krakowskich 1425 r. Antoni, syn Szymona, wnuk Mikołaja, prawnuk Jacka, wylegitymowany w Galicyi 1808 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KRUCHOWSKI h. NAŁĘCZ. Bogusław z Kruchowa, podsędek kaliski 1430 r., poborca wielkopolski 1433 r., dziedzic Grabowa i Ławek, miał syna Jana 1450 r. Michał, syn Eliasza, wnuk Damiana, z synami: Aleksym, Andizejem, Bazylim, Janem i Grzegorzem wylegitymowany w Galicyi 1811 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KRUCKI. Ignacy, dziedzic dóbr Starosieleczko i Budki, w kijowskiem, generał-adjutant królewski 1786 r. Ignacy, towarzysz kawaleryi narodowej 1793 r. (Archiwum Jarmolinieckie). KRUCZEWSKI. Tomasz z wojew. płockiem podpisał elekcyę 1697 r. 

KRUCZKOWSKI h. KORWIN. Michał, subdelegat grodzki lubelski 1729 r. Leon i Tomasz, synowie Józefa, wnukowie Wawrzyńca, wylegitymowani w Galicyi 1783 r. Błażej-Julian i Kazimierz, synowie Franciszka, wnukowie Kazimierza, 1794 r., Teodor 1782 r., i po Tomaszu z Heleny Pągowskiej, synowie, Szczepan-Kazimierz i Sylwester wylegitymowani 1898 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). Anastazy, syn Jana, zapisany do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1802 r. 

KRUCZKOWSKI. Potomstwo Stanisława i Aleksandra, synów Józefa, wylegitymowane w Cesarstwie i zapisane do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1844 r. 

KRUCZKOWSKI. Tomasz otrzymał nobilitacyę 1790 r. (Vol. Leg.). 

KRUCZYŃSKI h. RAWICZ. Marcin, dziedzic na Cieślach 1578 r. (Ks. poborowe). Jan, syn Abrahama, dziedzic na Kruczynie 1589 r. (Wyr. Tryb. Łubek). Wawrzyniec, podczaszy żmudzki, podpisał konwokacyę generalną litewską 1764 r. Józef i Tomasz uznani za szlachtę 1782 r. Józef, syn Grzegorza, stanowy prystaw w pow. sejneńskim 1840 r. 

KRUDENER h. KRUDENER. Baronowie i szlachta. Herb - w polu złotem dwa poprzeczne pasy od góry i od dołu blankowane; nad hełmem w koronie kółko złote (Hr. Ostr.). 

Rodzina inflancka, z której Gotard-Ludwik, żyjący w drugiej połowie XVIII wieku, tytułowany w nadaniach królewskich i dokumentach urzędowych baronem, pozostawał kilku synów i ci na mocy powyższych danych otrzymali zatwierdzenie tytułu baronowskiego w Cesarstwie rosyjskiem 1855 r., a Mikołaj-Karol-Grzegorz, syn Pawła, pułkownik wojsk ros., i synowie jego, Teodor-Paweł i Antoni-Krysty an, Dymitr, syn Mikołaja, Aleksander-Konstanty-Piotr, syn Aleksandra, rotmistrz wojsk ros., oraz sztabsrotmistrz Ryszard-Paweł i kornet Edward-Aleksy, synowie Włodzimierza, zatwierdzeni w tytule baronowskim 1856, 1858 i 1860 r. 

KRUDBNER-STRUWE. Aleksander, Karol i Włodzimierz bar. Krudenerowie na mocy Najwyższego ukazu z 1877 r. otrzymali prawo połączenia swego nazwiska z nazwiskiem ojczyma swego pułkownika inżynieryi wojsk rosyjskich Amanda Struwe i tytułowania się baronami Krudener-Struwe. 

KRUGEL. Karol-Gotlib otrzymał nobilitacyę 1790 r. i herb-na tarczy przedzielonej w podłuż, w polu prawem błękitnem dwa pasy czerwone, ukośne w prawo między trzema parami gwiazd srebrnych, w polu lewem czarnem lew złoty; w koronie nad hełmem trzy pióra strusie (Hr. Ostr., Vol. Leg., Sigil., Don. Vars.). 

KRUGER v. KRYGER. Jakób otrzymał nobilitacyę 1812 r.; jego syn Jan-Jakób z Antoniny Frohlandowny pozostawił synów, Władysława i Aleksandra, wylegitymowanych w Królestwie 1844 r. 

KRUGLIK. Wylegitymowanych w Cesarstwie 1863 r. osób 12 zapisano do ksiąg szlachty gub. mińskiej. 

KRUHELSKI. Piotr otrzymał prawem lennem 1621 r. dobra Łukowice, Ostrówi Ostrówek, w czerniechowskiem (Metr. Kor.). Franciszek Antoni z wojew. brzesko-litewskiem podpisał pospolite ruszenie 1698 r. 

KRUKIENICKI h. KORCZAK. Pisali się z Chynowa i Drohojowa, a nazwisko wzięli po 1 wsi Krukienic, w przemyślskiem. Sebastyan z Drohojowa, syn Andrzeja, miał syna Sebastyana 1612 r. (Wyr. Tryb. Lubek). Andrzej i Wincenty podpisali elekcyę 1632 r. z wojew. ruskiem. 

KRUKOWICZ h. KORWIN. Konstanty, pułkownik wojsk polskich 1812 r., z Teresy Wiszniewskiej miał synów: Dawida, Józefa - Ignacego i Ludwika; Józef-Ignacy, dziedzic Ulicka i Szczerczyka, żonaty z Joanną Bykowską (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KRUKOWIECKI h. POMIAN. Hrabiowie i szlachta. Franciszek, podczaszy nowogrodzki 1602 r., z żony Krystyny Lubińskiej miał syna Macieja, po którym z Anny Przyłęckiej synowie, Franciszek i Krzysztof. Franciszek, dziedzic Łopuszki i Zagórza 1670 r., zaślubił Krystynę Piasecką i z niej pozostawił dwóch synów, Józefa i Wojciecha. 

Józef, podczaszy nurski 1714 r., miał dwie żony, Katarzynę Trzcińską i Konstancyę Złocką, z której synowie: Adam, Ignacy, Kajetan i Michał wylegitymowani w Galicyi 1782 r. 

Ignacy, szambelan Stanisława Augusta 1791 r., zaślubił Wiktoryę hr. Krukowiecką i z niej pozostawił córkę Leokadyę za Dunajewskim i dwóch synów, Feliksa-Karola, oficera wojsk polskich, żonatego z Brygidą Michalską, i Sylwerego. 

Kajetan, dziedzic Podliszek i Wiszenki 1790 r., ożeniony z Teklą Kretowiczówną, miał córki, Anielę Sokołowską, Ludwikę Drohojowską i synów: Czesława, żonatego z Pauliną Wieniawską, Januarego-Faustyna i Wincentego. 

Wojciech, drugi syn Franciszka i Piaseckiej, cześnik bracławski, żonaty z Teofilą Bonin-Sławianowską, miał syna Piotra, komornika grodzkiego krakowskiego, który podpisał elekcyę 1764 r.; Piotr, regent ziemski chełmski 1767 r., pisarz grodzki lwowski 1769 r., prezydent Trybunału lwowskiego, kawaler maltański, tajny radca i komisarz sejmu galicyjskiego, otrzymał tytuł barona austryjackiego 1780 r., a hrabiego austryjackiego w 1784 r. z odmianą herbową-tarcza, z każdej strony podparta przez tygrysa wspiętego, w kwadrat przedzielona, w jej środku mała tarcza błękitna z herbem Pomian; w 1-ej części głównej tarczy w polu złotem orzeł czarny dwugłowy z literą J i II na piersi (cyfrą cesarza Józefa II, nadawcy herbu), w 2-iej części w polu czerwonem ryba srebrna w prawo, w 3-iej części w polu czerwonem herb Jelita, w 4-ej części w polu złotem topór w prawo. W koronie hrabiowskiej pięć herbów z koronami złotemi kratami i złotemi medalionami na łańcuchach, na 1-m od prawej strony kozioł w lewo wyskakujący, na 2-im orzeł dwugłowy jak na tarczy, na 3-m ramię zbrojne z mieczem do cięcia w lewo, na 4-ym pawi ogon między dwoma złotemi kluczami, na 5-ym topór w prawo utkwiony końcem ostrza. Hr. Piotr zaślubił Apolonię Hordyńską, podstarościankę lwowską, i z niej miał córkę Wiktoryę za Ignacym Krukowieckim i syna Jana. 

Hr. Jan w młodości służył w wojsku austryjackim jako adjutant generała Wurmsera, następnie przeszedłszy do wojska Ks. Warszawskiego, został generałem brygady i brał udział we wszystkich bitwach 1807-1813 r., a w armii Królestwa Polskiego został generałem I dywizyi piechoty. W 1814 r. był wysłany od cesarza Aleksandra I do Anglii dla odebrania jeńców polskich, tam się znajdujących; komandor Legii Honorowej i orderu krzyża wojskowego, w 1831 r. był gubernatorem Warszawy i dyktatorem, lecz zrzucony z tej posady dla szorstkości charakteru i sporów z wyższemi władzami, kłócił się ciągle z naczelnym wodzem generałem Skrzyneckim, a po wyjściu z wojska, resztę życia spędził w wiejskiej zaciszy w Popieniu. Tytuł hrabiego przyznany mu był przez deputacyę Senatu w Królestwie 1819 r. i przez heroldyę 1843 r.; z żony Heleny Wolskiej, generałówny wojsk koronnych, jego synowie: Adam, wylegitymowany w Królestwie 1852 r., otrzymał przyznanie tytułu hrabiowskiego w Królestwie 1853 r.; Jan, dziedzic dóbr Popień, w pow. rawskim 1858 r., wylegitymowany w Królestwie 1837 r., Konstanty z Olszewskiej pozostawił córkę Maryę za Janem Marasse, a Aleksander, dziedzic dóbr Aksmanice i Kłokowice, poseł na sejmy galic., zaślubił Jabłońską, z której córka Julia zaślubiona Karolowi Sulikowskiemu (Zap. i Wyr. Tryb. Lubel., Bork., Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza).  

KRUKOWIŃSKI. Byli w wojew. mazowieckiem; z nich Paweł około 1620 r. ożeniony z Katarzyną Jeżowską. 

KRUKOWSKI h. GRYF. Kazimierz, syn Eliasza, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1819 r. 

KRUKOWSKI h. KORWIN. Na Mazowszu, z którego przenieśli się na Litwę, gdzie zmienili herb na Ślepowron odm. Jerzy i Stefan 1674 r. z pow. kowieńskim, Władysław z wojew. trockiem 1697 r., a Adam, budowniczy wiłkomierski, 1764 r. podpisali elekcye. Dominik, starosta Szymański 1701 r. Władysław, skarbnik upicki, starosta Szymański 1715 r. Jan, kraj czy wiłkomierski, podpisał manifest szlachty litewskiej 1763 r. 

Maciej Dzik 1428 r. (h. Ślepowron odm.) miał syna Piotra, a ten syna Jana, którego syn Andrzej pozostawił syna Pawła, po którym syn Marcin miał syna Fabiana, a ten syna Marcina, tego syn Dominik pozostawił syna Jana, po którym z Jadwigi Zdanowskiej synowie: Antoni, urzędnik w Izbie Obrachunkowej, Jan wylegitymowani w Królestwie 1852 r., i Felicyan, po którym z 1-ej żony Maryanny Piotrowskiej syn Aleksander, urzędnik Izby Obrachunkowej, wylegitymowany w Królestwie 1858 roku, a z 2-iej żony Julianny Potrykowskiej syn Felicyan, urzędnik w biurze Namiestnika, wylegitymowany w Królestwie 1858 r. 

Na początku XIX stolecia w pow. owruckim była wieś Kruki zamieszkana przez szlachtę częściową, której przodkowie osiedli w tej wsi w końcu XV stolecia. 

KRUKOWSKI h. ŁABĘDŹ. N. N. zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej przed 1831 r. 

KRUKOWSKI h. RADWAN. Konstanty, syn Józefa, zapisany do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1819 r. 

KRUKOWSKI h. ŚLEPOWRON. N. N. zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej przed 1831 r. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1850 r. 

KRUKOWSKI h. ŚLEPOWRON odm. Odmiana herbu - na tarczy herb Radwan, lecz na krzyżu chorągwi stoi ślepowron w lewo, w dziobie pierścień trzymający; w koronie trzy pióra strusie. Tę odmianę przyjęli Krukowscy, herbu Korwin, na Litwie osiedleni i biorący przydomek Korwin. 

Podług Milewskiego mają pochodzić od Glinków, z których Maciej i Przecław, noszący miano Dzik, dostali 1428 r. od Jana ks. Mazowieckiego przywilej na 10 włók gruntu pod Ostrołęką, na którym powstały wsie Drążewo i Drążewo-Kruki i od tych dóbr potomkowie obdarowanych wzięli nazwisko Drążewski i Krukowski. Będąc licznie rozrodzeni, Krukowscy przenieśli się na Litwę. 

Mikołaj, pisarz słucki 1637 r. Zacharyasz, skarbnik mścisławski. podpisał elekcyę 1648 r. z wojew. wileńskiem i mścisławskiem, a następnie był pisarzem grodzkim orszańskim. Wincenty-Mikołaj, skarbnik mścisławski, 1674 r. z wojew. mścisławskiem, a Fabian, Kacper, Mateusz, Wawrzyniec i Wojciech z ziemią nurską 1697 r. podpisali elekcyę. 

Mikołaj z Rotnej, podczaszy orszański. podstarosta słucki 1708 roku. Po Antonim, podczaszym orszańskim, syn Dominik z Rotnej, starosta karaczowski 1756 r. Aleksander z Rotnej, łowczy inflancki 1757 r., brat stryjeczny starosty Dominika (Arch. Dubr. i Szem). 

Władysław i Dominik, synowie Bazylego, zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1804 r. 

Wylegitymowani w Cesarstwie 1852 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej, synowie Stanisława: Antoni, Ignacy i Jan-Jerzy, ten ostatni z synami, Adamem i Dawidem. Franciszek, syn Michała, urzędnik pow. lucyńskiego 1840 r. 

KRUKOWSKI. Bartłomiej z synami: Eliaszem, Franciszkiem i Rufinem, oraz Stanisław z synami: Aleksandrem, Janem i Zenonem, synowie Wojciecha, wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub podolskiej 1838-1844 r., a po Eliaszu syn Hilary, po Franciszku syn Władysław i po Zenonie syn Gerard zapisani do ksiąg szlachty 1857-1870 roku. 

KRUKOWSKI. Henryk, wachmistrz gwardyi koronnej, otrzymał nobilitację 1790 r. i herb w polu czerwonem ręka zbrojna wzniesiona w górę, trzymająca szablę końcem do dołu; w koronie nad hełmem takaż ręka (Vol. Leg., Hr. Ostr.). 

KRULIKIEWICZ h. JASIEŃCZYK. Na Podlasiu. Antoni, łowczy mielnicki od 1763 r., miał syna Rafała, po którym z Kunegundy Zarzyckiej syn Feliks, oficyalista w dobrach Czarnków, w pow. miechowskim, wylegitymowany w Królestwie 1840 r. z synami: Tomaszem, Sewerynem, Ludwikiem i Józefem, urodzonymi z Julianny Lefeore. 

KRULIKOWSKI h. PORAJ. N. N. Wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1850 r.

KRUMMES. Jan, kapitan wojsk koronnych, otrzymał nobilitacyę 1790 r. i herb na tarczy przedzielonej w poprzek, w polu górnem złotem, pół lwa czerwonego, w dolnej części srebrnej trzy czarne litery S odwrócone; w koronie nad hełmem dwa skrzydła złote i srebrne, na których i między któremi litera S odwrócona (Vol. Leg., Hr. Ostr.). 

KRUNIEWICZ h. KRUNIEWICZ. Herb w polu błękitnem krzyż kawalerski srebrny, na którego środkowych ramionach, na każdym półksiężyc; w koronie trzy pióra strusie. 

Na Litwie, dokąd się przenieśli w XV stoleciu z Kijowszczyzny; zamożna i zasłużona rodzina w pow. lidzkim i mozyrskim. Siemaszko, namiestnik kijowski, pierwszy około 1460 r. osiedlił się na Litwie; jego syn Jacek, starosta owrucki, miał syna Bogdana, pisarza ziemskiego owruckiego, po którym było czterech synów: 1) Paweł, chorąży lidzki, pozostawił syna Jana. podkomorzego mozyrskiego 1627 r., którego syn Kazimierz-Aleksander, wojski i podczaszy mozyrski, dziedzic dóbr Kiwatycze 1671 r., podpisał elekcye 1648 i 1674 r.; 2) Filip, sędzia ziemski mozyrski; 3) Siemion, starosta hnidawski, rotmistrz królewski; 4) Filon, starosta zabalski, rotmistrz królewski 1590 r., po którym synowie, Wacław poległ w Inflantach, i Sebastyan, podstarosta lidzki i podstoli mozyrski 1609 r., którego syn Hrehory, chorąży mozyrski, sędzia generalny wojskowy, podpisał elekcyę 1648 r., a w 1658 r. w nagrodę zasług dostał na wieczność sześć służb Lekszyce i Chłynicze, w pow. mozyrskim (Vol. Leg., Arch. Dubr.). 

KRUPA h. TARNAWA. Piotr, dziedzic na Obrazowie, w Sandomierskiem, około 1470 r. (Lib. Benef.). Paweł nabył wójtowstwo we wsi Skwarczyńska Wola 1539 r. Wojciech odkupił młyn we wsi Pusnow 1541 r. (Metr. Kor.). 

KRUPCZYC. Bohusz Waskowicz, ziemianin brzeski, cytowany w Metryce Litewskiej 1528 r. 

KRUPCZYŃSKI h. KRUPKA. Jakób, subdelegat grodzki lubelski 1747 r. Stefan, posiadacz sołtystwa w Kislingu, w starostwie sztumskiem 1768 r. (Metr. Kor.). Augustyn, palestrant Komisyi skarbu koronnego 1788 r. (Wyr. Tryb. Lubek). 

KRUPECKI. Iwaszko Protasiewicz cytowany w Metryce Litewskiej 1528 r. Fedor żonaty z Anastazyą Kisielówną 1574 roku. Atanazy, biskup grecki przemyślski 1613 r. Balcer, dziedzic Kustyna, miał córkę 1v. Puzielewską, 2v. za Samuelem Wąsowiczem 1640 r. Kazimierz, burgrabia i namiestnik zamku włodzimierskiego 1698 roku. Andrzej, kanonik krakowski 1724 r. (Metr. Kor., Wyr. i Zap. Tryb. Lubek, Bon.). 

Michał i Mikołaj z synami: Aleksandrem, Anatolem, Bazylim, Jerzym, Michałem, Pawłem i Włodzimierzem, synowie Mateusza, wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej 1885 r.

KRUPEL h KORCZAK. Jan z synami, Janem i Mateuszem, oraz Józef z synami: Antonim, Ignacym i Stanisławem, synowie Antoniego, zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1818 r. 

KRUPICKI h. KORWIN. Wzięli nazwisko od wsi Krupice, w ziemi drohickiej. Mikołaj z przydomkiem Skirwin, dziedzic dóbr Krupice, miał córkę Zofię za Andrzejem Padkowskim, sędzią ziemskim mielnickim 1540 roku (Mil.). Stanisław, dziedzic Krupie 1580 roku. Baltazar, Heronim, Krzysztof, Mateusz i Melchior, synowie Stanisława, dziedzice na Krupicach 1589 r.; po Baltazarze synowie, Krzysztof i Stanisław 1618 r. (Wyr. Tryb. Lubel.). Kacper w pow. pińskim 1642 r. Józef, chorąży gwardyi koronnej, zapisał sumę synowi swemu Stanisławowi, cześnikowi bracławskiemu 1729 r. Jan, syn Melchiora, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1819 r. 

KRUPICKI h. SAS. Krzysztof i Stanisław w nagrodę zasług wojennych nobilitowani 1626 r. Karol i Andrzej, synowie Michała i Teresy Wyszyńskiej, w 1782 r., a Jan, Piotr i Ludwik, synowie Antoniego, wnukowie Karola, w 1833 r. wylegitymowani w Galicyi. 

KRUPICZ. Franciszek, sekretarz królewski 1665 r., został 1668 r. podstolim parnawskim (Zap. i Wyr. Tryb. Lubel.). 

KRUPIEN. Kazimierz ożeniony z Barbarą z Sawickich 1782 r. 

KRUPIENICZ. Piotr, syn Borysa, miał syna Sebastyana 1630 roku. Szymon, dziedzia dóbr Danilcowo, mostowniczy witebski 1720 r. Tomasz, podczaszy smoleński 1721 roku. Gabryel ożeniony z Maryanną Hurkówną 1724 r. (Bon.). 

KRUPIŃSKI h. KORCZAK. Jan, cześnik inflancki około 1710 r., miał syna Michała, kapitana regimentu dragonów 1717 r., oberst-lejtnanta, a następnie podpułkownika wojska królewskiego 1723 r., po którym syn Krzysztof-Fryderyk ożeniony z Reginą de Floes 1781 (Zap. i Wyr. Tryb. Lubel.). 

Józef, subdelegat grodzki mielnicki 1739 r., miał syna Dominika, a ten syna Wincentego, po którym syn Stanisław, żonaty z Józefą Stodolską, pozostawił syna Ferdynanda, wylegitymowanego w Królestwie 1862 r. 

KRUPIŃSKI h. KRUPKA. Jedna gałąź rodziny Krupka, herbu Krupka, osiadłszy na Litwie, wzięła nazwisko Krupiński, i z niej N. zapisany do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej 1830 r. 

KRUPKA h. KRUPKA. Herb - w polu czerwonem dwie lilie srebrne obok siebie; w koronie między dwoma czarnemi trąbami lilia srebrna. 

Rodzina miejska krakowska. Piotr Lang, rajca i wójt krakowski, osiadły w Krakowie, znaczny zebrał majątek, a od cesarzy niemieckich miał otrzymać szlachectwo, które Zygmunt I zatwierdził w 1515 r. jego synowi Jerzemu, zwanemu z Polska Krupek i Krupka. Jerzy posesor Proszowic, rajca krakowski 1480 r, z Anny Morsztynówny pozostawił pięciu synów, którzy od majątku Przecławice, w wojew. krakowskiem, nabytego przez ojca, brali nazwisko Przecławski v. Krupka-Przecławski.

Jan, rajca krakowski 1508 r., miał syna Malchra, dziedzica Czajenczyc i Mojkowic, w proszowskiem, po którym z żony Mężykówny synowie, Mikołaj i Stanisław; po Stanisławie z Zofii Dembińskiej córka Zofia 1v. za Samuelem Rzeszowskim, 2v. za Andrzejem Rylskim i syn Stanisław pozostawił synów: Jana, Krzysztofa, Mikołaja i Stanisława, z których Jan, Mikołaj i Stanisław podpisali elekcyę 1648 r. z wojew. krakowskiem. 

Krzysztof, łowczy sandomierski 1660 r., poseł na sejm i komisarz do rewizyi skarbu koronnego, z żony Anny Broniewskiej miał córkę Katarzynę i syna Stanisława, posesora królewszczyzny Zielonki, w krakowskiem 1682 r. 

Mikołaj, starszy syn Malchra, miał syna Krzysztofa, dworzanina królewskiego 1583 r., a od 1615 r. podczaszego królewskiego, po którym z Zuzanny Żeleńskiej córka Elżbieta była żoną Aleksandra Dembińskiego. 

Erazm, syn Jerzego, rajca krakowski 1511 r., dziedzic na Bogucicach i Czerniechowie, po przedstawieniu dowodów szlachectwa zachowany przy posiadaniu dóbr 1543 r., z żony Barbary miał córkę Barbarę 1v. za Piotrem Szydłowieckim, podkomorzym krakowskim, 2v. za Heronimem Kurozwęckim, starostą szydłowskim. 

Konrad, dziedzic na Przecławicach, sekretarz królewski 1520 roku, z żony Anny z Rołków pozostawił synów: Heronima, ożenionego z Niewiarowską, Konrada i Ludwika, po którym dwóch synów, Jarosz żonaty z Anną Chrząstowską i Samuel, piszący się Przecławskim, kanonik pułtuski, i gnieźnieński 1630 r., dziekan łowicki i kantor sandomierski, zm. 1659 r. Konrad, dziedzic Przecławic, Polikarczyc i Chorążyc 1580 r., sekretarz królewski, położył znaczne zasługi w legacyi do Prus i Turcyi, a w 1573 r. wysiany był jako goniec do Henryka Walezego z zowiadomieniem o wyborze na tron; w nagrodę licznych zasług otrzymał królewszczyzny Jadźwińgi, Kornice i Radzinice, i z żony Zofii Filipowskiej pozostawił synów: Andrzeja, Heronima, Jana i Piotra. 

Aleksander, dziedzic Wojciechowic, pisarz grodzki korczyński 1670 r., miał syna Piotra, pisarza grodzkiego korczyńskiego 1714 r., ożenionego z Jadwigą Bełdowską. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej około 1850 r. 

KRUPKA h. LELIWA. Samuel, syn Wojciecha, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1811 r. 

KRUPOCKI h. KLEINFELD odm. v. SCHONFELD. Herb - tarcza wzdłuż przedzielona; na prawej stronie, w polu czerwonem, trzy pasy białe, a na lewej stronie, w polu srebrnem, dwa pasy czerwone, i te pasy są tak ułożone, że czerwone jednej strony tarczy schodzą się ze srebrnemi drugiej strony. W koronie pawi ogon.

Stara saska rodzina Schonfeld za Krzyżaków osiedliła się w Prusach, a nabywszy majątek Krupocin, od niego w XVI stoleciu wzięła nazwisko Krupocki. Jerzy i Wojciech z wojew. pomorskiem 1648 r., a Maciej i Wojciech z wojew. pomorskiem, oraz Jakób z wojew. inowrocławskiem 1697 r. podpisali elekcye. N., dzielny rotmistrz konfederacji barskiej w Wielkopolsce 1769 r. 

KRUPOWICZ h. KRUPOS (?). Franciszek i Michał, synowie Józefa, potomkowie Augustyna, dziedzica Krupowszczyzny w 1600 r., zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1805 r. 

KRUPOWICZ h. LUBICZ. Andrzej z synem Janem, Bartłomiej z synami: Janem, Józefem, Michałem i Wincentym, Jan z synem Ludwikiem, synowie Michała; Adam, Jan z synami: Bonifacym, Józefem i Michałem, Karol z synami, Aloizym i Fulgentym, oraz Tomasz, synowie Andrzeja; Adam i Antoni, synowie Stefana, Andrzej, syn Kazimierza, z synami: Mateuszem, Michałem i Sylwestrem, Ignacy, syn Jakóba z synami: Janem, Maciejem i Michałem; Dominik z synem Adamem, Jan z synami: Józefem, Kazimierzem i Maciejem i Maciej z synem Aleksandrem, synowie Michała, których przodkowie zamieszkiwali w pow. lidzkim, zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1799-1824 r. 

KRUPOWICZ h. PRAWDZIC. Bartłomiej i Jan, synowie Tomasza, Jakób, syn Michała, oraz Kajetan, syn Franciszka, zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1834 r. 

KRUPOWICZ h. TOPÓR. Daniel i Jan z powiatem lidzkim podpisali pospolite ruszenie 1698 r. Daniel-Antoni, stolnik latyczowski, deputat pow. lidzkiego 1719 r. Stanisław, rotmistrz grodzieński, podpisał elekcyę 1764 r. Kazimierz, proboszcz Olszewski, na Litwie 1775 r. Józef, rotmistrz pow. grodzieńskiego 1780 r. Michał, palestrant asesoryi litewskiej 1788 r., regent grodzki wołkowyski 1791 r., regent sądów podkomorskich w pow. Słonimskim 1801 roku. August, oficer wojsk polskich 1830 r. (Vol. Leg., Arch. Dubr. i Szem.). 

Adam, syn Stefana, i Dominik, syn Felicyana, z synami: Michałem, Albertem i Józefem wylegitymowani w Cesarstwie 1841 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej około 1850 r. 

KRUPOWIES h. LUBICZ. Antoni, Dominik i Wincenty, synowie Jakóba, Aloizy, Karol i Onufry, synowie Ignacego, oraz Michał i Marcin, synowie Stanisława, potomkowie Stefana, dziedzica dóbr Sawaciszki, w pow. trockim, zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej. Kazimierz, prawnuk, Feliks, wnuk, i Jan, syn Marcina, wylegitymowani w Cesarstwie 1854 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej.

KRUPSKI h. KORCZAK. Senator w rodzinie, Jerzy, kasztelan bełzki 1509 r., kasztelan lwowski 1515 r., wojewoda bełzki 1533 r. 

Wzięli nazwisko od swego dziedzictwa wsi Krupę, w pow. krasnostawskim, a pisali się z Orchowa. Jan, Mikołaj i Stanisław, dziedzice na Orchowie 1470 r. Jerzy z Orchowa, starosta chełmski, bełzki, horodelski i hrubieszowski 1507 r., z kasztelana bełzkiego, a następnie 1515 r. lwowskiego wojewoda bełzki 1533 r., dziedzic obszernych włości na Rusi Czerwonej, znakomity swego czasu wojownik i dyplomata, w bitwie pod Koszycami 1491 r. ocalił króla Jana-Olbrachta, podawszy mu swego konia do ucieczki z placu boju; deputat do odbioru przysięgi wierności od Bogdana, hospodara wołoskiego i ułożenia stosunków handlowych, w 1525 r. podpisał przymierze z książętami pomorskimi. Jerzy, jako starosta chełmski i bełzki, własnym nakładem restaurował te zamki; poseł do sułtana Selima, zawarł z nim na trzy lata zawieszenie broni. Wojewoda miał dwie żony, Beatę Buczacką, wojewodziankę ruską, i Małgorzatę z Rozwady, węgierkę, zasłużoną na dworze królowej Izabeli, i z tych żon pozostawił synów: Heronima, kanonika chełmskiego 1532 r., Jana, kantora sandomierskiego, Janusza, podczaszego chełmskiego 1565 r., ożenionego z Maruszą Mylską, marszałkówną wołyńską, Krzysztofa i Stanisława. 

Krzysztof, dworzanin Zygmunta Augusta, starosta horodelski, w nagrodę zasług otrzymał dobra Dubnę i Strzelce, w horodelskiem 1550 roku, i z żony Mieleckiej miał syna Zygmunta, po którym pozostał syn Krzysztof. Heronim, dziedzic Uściługa, w krzemienieckiem, podstoli chełmski 1580 r., z Anny Grabina miał synów, Jana i Melchiora. 

Jan-Stanisław, komornik graniczny bracławski 1691 r., a kamieniecki 1696 r., podpisał elekcyę 1697 r. z ziemią chełmską; łowczy bracławski 1699 r., sekretarz królewski, z żony Anny Wierzchowskiej pozostawił dwóch synów, Antoniego i Piotra, cześnika czerniechowskiego 1701 r. Jan, cześnik oszmiański 1764 r. Józef, łowczy bracławski 1785 r. (Metr. Kor., Zap. i Wyr. Tryb. Lubek, Don. Vars.). 

Andrzej, syn Joachima, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1811 r., a Andrzej, Józef, Kazimierz i Michał, synowie Michała, do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1820 r. Jerzy, syn Michała, z synami: Brunonem, Jerzym i Józefem wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1867 r. 

KRUPSKI-DOWOJNA h. SZELIGA. Iwaszko, dziedzic Krup i Czaszyc 1450 r., miał syna Piotra, dziedzica Szyłowicz, po którym syn Feliks i córki: Elżbieta, Hanna za Floryanem Radohoskim i Katarzyna za Bohdanem ks. Świrskim (Metr. Litew., Arch. Szem.).

KRUPSKI Jan, towarzysz pancerny, na zalecenie hetmanów otrzymał 1685 r. nobilitacyę (Vol. Leg.). 

KRUSIEŃSKI v. KRUSIŃSKI h. DOŁĘGA. N., dzielny wojownik, rotmistrz w wojnie z Moskwą 1581 r., poległ w Moskwie 1606 r. Jerzy, podstoli i pułkownik podolski, otrzymał zapewnienie wypłaty za utrzymanie swego pułku na sejmie 1635 r.; podpisał elekcyę 1632 r. Olbrycht w nagrodę zasług wojennych uwolniony od kondemnaty 1659 r. Maciej z wojew. kaliskiem i Mikołaj z ziemią ciechanowską podpisali elekcyę 1697 r. Tadeusz, Jezuita, słynny podróżnik i misyonarz, przez lat osiemnaście przebywał w Konstantynopolu i w Persyi 1720 r. i pozyskał względy szacha; opisał wypadki zaszłe w tym kraju 1722 r., a umarł 1751 r. w Kamieńcu Podolskim. Jacek, członek Towarzystwa Przyjaciół Nauk Warszawskiego 1813 r. 

KRUSKI. Baltazar i Marcin, właściciele części wsi Kruszy Zarobkowej, w pow inowrocławskim 1579 r. (Ks. poborowe). 

KRUSZ h. POBÓG. Wzięli nazwisko od wsi Kruszę, w północnem Mazowszu, zkąd przenieśli się na Wołyń, a brali przydomek Lzcbnicki. Jan 1462 r., Wojciech 1506 r., Andrzej, podsędek 1534 r., sędzia ziemski łomżyński 1543 r., cytowani w aktach łomżyńskich. Franciszek, dziedzic Laszek, celnik królewski 1568 r., miał synów, Mikołaja i Stanisława. N., dziedzic na Leszczetowie, w bełzkiem 1578 r. (Ks. poborowe). Łukasz, Maciej, Piotr i Walenty, synowie Stanisława i Barbary z Łaszczów, 1620 r. (Zap. i Wyr. Tryb. Lubek). 

KRUSZCZOWSKI. Grzegorz, Jan, Leonard i Mikołaj, dziedzice na Kruszczowie, a Józef, dziedzic na Witoszynie 1531 r. (Ks. poborowe) Stanisław, syn Jerzego, dziedzic na Kruszczowie 1648 r. 

KRUSZCZYŃSKI. Pakosz, dziedzic Kruszczyna, w ziemi czerskiej 1417 r. (Akta Czerskie). Maciej z wojew. lubelskiem podpisał elekcyę 1648 r. Konstanty, urzędnik w Warszawie 1865 r. 

KRUSZELNICKI h. SAS. Rozrodzona rodzina na Rusi Czerwonej, wzięła nazwisko od majątku gniazdowego Kruszelnica, a dla odróżnienia powtarzających się imion brała przydomki: Czuleiuicz, Lepiszewicz, Salewicz, Zienieicicz i inne. Damian i Iwan otrzymali 1395 r. prawem lennem dobra Kruszelnicę i przywilej ten został zatwierdzony 1556 r. Piotr, dziedzic na Kruszelnicy i Tuchli 1508 roku (Ks. poborowe). Po Tomaszu, dziedzicu na Kruszelnicy i Skoli 1590 r., z żony Bystrzejowskiej synowi: Jerzy, Marcin i Piotr. Adama syn Aleksander, chorąży czerniechowski, rotmistrz królewski 1660 r., z żony Zofii Orchowskiej miał córkę Eufrozynę za Jordanem, podkoniuszym koronnym, i synów: Andrzeja, Marcina i Jana.

Piotr z żony Kuropińskiej miał syna Mikołaja, po którym z Górskiej syn Jan, którego z Joanny Dobrzyńskiej syn Krzysztof, stolnik czerniechowski 1717 r., podczaszy żydaczowski, sędzia kapturowy lwowski 1733 r., z podstolego sędzia ziemski lwowski 1744 r., poseł na sejm 1735 r., z żony Maryanny Humieckiej, łowczanki chełmskiej, pozostawił córki, Joannę za Kazimierzem Spendowskim, skarbnikiem owruckim, Urszulę za Cypryanem Zapolskim, podczaszym parnawskim, i synów: Macieja, Stanisława, Jana i Franciszka. 

Jan, dziedzic Dubia, z podstolego podczaszy lwowski 1772 r., zaślubił Joannę Szeptycką i z niej pozostawił córki, Teklę Wolańską, Annę Dubiecką i syna Ignacego, wylegitymowanego w Galicyi 1809 r., po którym z Karoliny Siemiginowskiej synowie: Jan, Kajetan, Leon i Seweryn; po Kajetanie z Julii Bemówny synowie, Bolesław ożeniony z Albiną Matlachowską i Mieczysław, dziedzic na Podlipiu, z Heleny Mierzyńskiej ma córkę Helenę i synów, Juliusza i Romana. 

Jerzy, syn Tomasza, 1618 r. miał syna Andrzeja, po którym z Łaźniewskiej synowie: Jan, ks. Karmelita, Stanisław i Władysław polegli na wojnach, oraz córki: Maryanna Lubieniecka, Apolonia Nahojewska, Helena Czaplińska i Anna Brzozowska. 

Aleksander, żyjący około 1600 r., z Teodory Słupiczanki miał synów: Aleksandra, Andrzeja, Augustyna, Franciszka, Jana, Ludwika i Stanisława, po którym z Anny-Maryanny Pasławskiej córka Zuzanna za Mikołajem Krasnosielskim. Stanisław, rotmistrz wojsk królewskich, odznaczył się w wojnie przeciwko Kozakom na Wołoszczyznie 1653 r. Jan i Stanisław, synowie Pawła i Barbary Strzemeskiej, 1664 r. Jan, syn Krzysztofa i Katarzyny Owadowskiej, 1680 r. (Zap. i Wyr. Tryb. Lubek, Conv. Vars., Don. Vars., Bon.). 

Kilkudziesięciu Kruszelnickich tego herbu z różnemi przydomkami legitymowali się w Galicyi. 

Z przydomkiem Czulewicz. Jan. Mikołaj, Antoni i Aleksander, synowie Andrzeja i Maryanny Hołyńskiej, 1782 r., oraz po Janie wnukowie, Jan i Ludwik, a po Antonim wnukowie: Józef i Jan 1837 r., Jan i Onufry 1841 r.; Jakób, Piotr i Benedykt, synowie Jakóba, 1782 r.; Jan, Andrzej i Grzegorz, bracia rodzeni, Jan, Grzegorz, Jacek i Eliasz, bracia rodzeni, oraz Teodor, Bazyli, Grzegorz, Szczepan i Jan, bracia rodzeni, 1782 r., i po Bazylim synowie: Szczepan, Eustachy i Aleksy 1840 r.; Michał, Józef i Jan, synowie Bazylego i Heleny Bereźnickiej, wnukowie Jana i Anny Jędrzejewskiej, 1809 r. 

Z przydomkiem Fryzowicz. Michał, Andrzej, Jan i Andrzej, bracia rodzeni, w 1782 r. 

Z przydomkiem Lepiszewicz. Grzegorz, Paweł i Jan, synowie Andrzeja i Zofii Hołyńskiej, oraz Jakób i Szymon, synowie Jana, i Teodor syn Stanisława, a wszyscy sześciu wnukowie Andrzeja, 1782 r.

Z przydomkiem Łazarewicz. Szczepan, Mikołaj, Szczepan i Teodor 1782 r., i po Szczepanie syn Jan, i tego synowie, Józef i Paweł 1841 roku; Szczepan, Grzegorz i Józef, synowie Andrzeja i Eudoksyi Sopowskiej, wnukowie Jana i Zuzanny Michalewskiej; Jan i Antoni, synowie Grzegorza, wnukowie Jana, oraz Jan, Antoni, Szczepan i Grzegorz 1782 r. 

Z przydomkiem Procewicz. Grzegorz, Stanisław, Teodor, Jan i Dymitr 1782 r., a Stanisław w 1824 r. miał przyznane dawne szlachectwo. 

Z przydomkiem Stawnikowicz. Grzegorz i Mikołaj 1783 r. i po Grzegorzu syn Jan 1841 r.; Jan, syn Aleksandra, wnuk Andrzeja, 1782 r., a Jerzy, syn Jana, 1805 r.; Bazyli, syn Jana, wnuk Jana, 1782 r.; Szczepan, Michał, Teodor i Jacek, synowie Jana, wnukowie Jana, Szczepan, Maciej, Symeon i Grzegorz, oraz Szczepan 1782 roku i po Teodorze syn Andrzej 1828 r.; Jan, syn Tomasza, Piotr, syn Pawła, Kazimierz i Benedykt, synowie Jakóba, 1838 r., oraz Teodor, Jan i Mateusz 1833 r. 

Z przydomkiem Surulewicz. Jakób, Szymon i Andrzej, oraz Teodor, Jan, Piotr i Jakób, bracia stryjeczni, 1782 r.. i po Szymonie wnuk Teodor, syn Stefana i Anny Krzyczkowskiej, 1844 r. Z przydomkiem Zieniewicz. Trzech Janów, braci stryjecznych, Bazyli, Teodor, Jan, Mikołaj, Maciej i Paweł, synowie Bazylego, wnukowie Grzegorza, 1782 r., i po Janie synowie: Konstanty, Jan, Andrzej i Symeon 1831 r., oraz Aleksander, syn Bazylego, wnuk Macieja, 1782 r. 

Michał, syn Jana, wnuk Piotra, Józef, syn Andrzeja, wnuk Bazylego, Antoni, syn Józefa, wnuk Wojciecha, 1782 r., oraz Ignacy 1809 r. wylegitymowani bez przydomku (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). Stanisław i Józef zapisani 1802 roku do ksiąg szlachty gub. kijowskiej. 

KRUSZEŃSKI h. POBÓG. Zobacz Kruszyński. 

KRUSZEWSKI h. ABDANK. Licznie rozrodzona rodzina w ziemi łomżyńskiej, i wzięła nazwisko od wsi Kruszewa. Bartłomiej, Jan i Piotr, synowie Andrzeja z Kruszewa, 1430 r. Adam, podstarosta łomżyński, z żony Świątki Grodzanowskiej, podkomorzanki wizkiej, miał córkę Anastazyę za Adamem Targońskim i syna Jana 1546 r. Tomasz, syn Marka, 1570 r., miał synów: Daniela, Marka i Stanisława, dziedziców na Kruszewie i Złoczewie 1587 r. Jan i Salomon, synowie Mojżesza, dziedzice na Kruszewie 1591 r. Andrzej, podstarosta i sędzia grodzki bobrownicki 1611 r., ostatnio podczaszy dobrzyński 1624 r. Bartłomiej, komornik zawskrzyński, podpisał elekcyę 1648 r. z wojew. płockiem. Kalikst-Kazimierz, syn Macieja, miał córkę Katarzynę Faszczewską 1685 r. 

Franciszek z wojew. płockiem, Franciszek z ziemią łomżyńską, Jan. Paweł i Stanisław z ziemią nurską, Łukasz z wojew. Sandomierskiem i Marcin z ziemią dobrzyńską 1697 r., Stanisław z ziemią łomżyńską, Andrzej Kazimierz i Wojciech z ziemią bielską, Jakób, regent zawskrzyński, z wojew. płockiem i Piotr z ziemią ciechanowską 1764 roku podpisali elekcye.

Paweł, podczaszy bielski, dziedzic dóbr Kruszewo-Wypychy 1732 r. Michał, podstoli wendeński 1766 r. Józef, pisarz grodzki zawskrzyński 1777 r. Jakób, pisarz grodzki i regent ziemski zawskrzyński 1779 r. Józef, skarbnik łęczycki 1780 r. (Mil., Zap. i Wyr. Tryb. Lubel., Don. Vars.). 

Adam kupił dobra Cybulice i Boczki Zarzeczne od Aleksandra Bykowskiego, chorążego sieradzkiego, w 1717 r.; jego syn Kazimierz miał synów, Jana, po którym syn Tobiasz wylegitymowany w Królestwie 1842 r., i Wojciecha, po którym z Klary Pogorzelskiej synowie, Bernard i Sylwester wylegitymowani w Królestwie 1842 r. 

Jan, pułkownik wojsk koronnych 1777 r., dziedzic dóbr Bąków, Ciepła i Świniów, miał syna Tadeusza, po którym syn Henryk, dziedzic wsi Rogalina, w pow. radomskim, wylegitymowany w Królestwie 1839 r. 

Jan, w 1661 r. dziedzic dóbr Truskolasy i Olszyny, kupił od Jakóba Czajkowskiego majątek Lubicze i Trypnice; jego syn Kacper miał syna Tomasza, a ten syna Kazimierza, którego syn Jakób pozostawił syna Romualda, wylegitymowanego w Królestwie 1849 r. Od tegoż Jana z 1661 r. pochodzący: Wojciech, syn Wojciecha i Teresy z Idźkowskich, dziedzic wsi Kruszewo, w pow. łomżyńskim, wylegitymowany w Królestwie 1844 roku; po Macieju z Maryanny Czajkowskiej synowie: Mikołaj wylegitymowany w Królestwie 1844 r. i Stanisław, po którym z Maryanny Roszkowskiej synowie: Kajetan, Franciszek i Jan wylegitymowani w Królestwie 1844 r.; Wincenty, syn Pawła, wylegitymowany w Królestwie 1845 r.; Idzi i Wincenty, synowie Tomasza z Barbary Raciborskiej, wylegitymowani w Królestwie 1846 r.; Tomasz i Józef, synowie Mateusza i Doroty Dzierżek, wylegitymowani 1848 r.; Wawrzyniec i Paweł, synowie Adama i Petroneli Perkowskiej, wylegitymowani 1848 r.; Jan, syn Pawła i Julianny Porowskiej, wylegitymowany w Królestwie 1849 r.; Paweł, syn Marcina i Anieli Płońskiej, wylegitymowany 1850 r.; Jan, syn Mateusza i Ludwiki Łapińskiej, wylegitymowany 1852 r.; Antoni, syn Antoniego i Eleonory Życińskiej, wylegitymowany 1857 roku. 

Mateusz sprzedał Janowi Kruszewskiemu majątek Kruszewo-Brodowo; pochodzący od niego wylegitymowani w Królestwie: Cypryan, dziedzic wsi Tybory-Wólka, w pow. łomżyńskim, 1839 r., syn Leona i Rozalii Gierałtowskiej; Andrzej 1845 r., syn Walentego i Małgorzaty Grabowskiej; Jan 1839 r., syn Kazimierza i Józefy Jabłońskiej; po Franciszku z Joanny Porowskiej synowie: Mikołaj 1839 r., i Tadeusz, tego syn Rafał 1845 r. z synem Józefem, żołnierzem w wojsku ros., 1852 r.; Jan 1843 r., syn Romualda i Katarzyny Broszczeńko; Tomasz 1843 r., syn Ludwika i Franciszki Koćmierowskiej. 

Mikołaj, dziedzic wsi Kruszę 1717 r., z Katarzyny Brzozowskiej miał syna Wojciecha, po którym syn Józef pozostawił syna Józefa, urzędnika policyi w Warszawie, wylegitymowanego w Królestwie 1857 r., a jego syn Franciszek, urzędnik leśny w Kampinosie, wylegitymowany w Królestwie 1855 r., urodzony z Marceliny Magnuskiej.

Michał, dziedzic wsi Kruszę 1737 r., z Rozalii Olszewskiej miał syna Kazimierza, po którym z Anny Piotrowskiej syn Kacper, podoficer wojsk ros., wylegitymowany w Królestwie 1849 r. 

Paweł, podczaszy bielski, poseł na sejm 1733 r., miał syna Antoniego, dziedzica na Wielkim Kruszewie, po którym z Rozalii Karwowskiej syn Wincenty pozostawił synów: Ignacego, Karola, kapitana inżynierów komunikacyi lądowej i wodnej w Królestwie, 1838 r. i Stanisława z synem Janem, urodzonym z Katarzyny Magnuszewskiej, wylegitymowanych w Królestwie 1843 r.; po Ignacym, pułkowniku wojsk polskich 1831 r., z Eufrozyny hr. Moszczeńskiej córki: Antonina, Karolina 1v. za Erazmem Skarżyńskim, 2v. za Wiktorem Grabiańskim, Marya za Stanisławem Kruszewskim i synowie, Józef i Michał-Bolesław, z których Józef z Katarzyny Eckel-Hillsenówny ma córkę Maryę, a Michał-Bolesław z Anny Sieczko Krogulskiej syna Ignacego (Bom). 

Od tegoż Pawła z 1733 r. pochodzący, a wylegitymowani w Królestwie: Tomasz, dziedzic wsi Faszcze, w pow. łomżyńskim 1838 r., syn Jana i Maryanny Drągowskiej; Stanisław, dziedzic dóbr Zdziechow, i Kazimierz, dziedzic dóbr Mnożniki, w pow. piotrkowskim 1839 r., synowie Dominika, wojskiego sanockiego, i Magdaleny z Bontanich; Seweryn 1838 r., syn Stanisława i Katarzyny Zabielskiej. 

Jakób, syn Adama, w 1737 r. dziedzic wsi Borówek-Szeligi, miał syna Aleksandra, a ten syna Pawła, żonatego z Jadwigą Bońkowską, którego syn Stanisław, adjunkt w pow. przasnyskim, wylegitymowany w Królestwie 1847 r. z synem Edwardem, urodzonym z Józefy Jezierskiej. 

Paweł, syn Szymona, podczaszy i poseł bielski 1736 r., skarbnik bracławski, kupił w 1738 r. od Jakóba Sokołowskiego majątek Chmielewo; z żony Anny-Scholastyki Wyszkowskiej miał dwóch synów, Zacharyasza, dziedzica dóbr Chmielewo 1787 r., po którym z Róży Szopskiej synowie: Ignacy-Stanisław, dziedzic dóbr Chmielewo, w pow. łomżyńskim, 1839 r., Wiktor-Albin i Melchior-Kacper w 1840 r. i Romuald-Klemens w 1842 r. wylegitymowani w Królestwie, i Adama, po którym syn Andrzej wylegitymowany w Królestwie 1839 r. 

Jakób kupił od Przeradowskich majątek Gołuszyn 1766 r.; jego syn Joachim-Antoni, współdziedzic dóbr Umierzysz, wylegitymowany w Królestwie 1843 roku. 

Marcin kupił w 1756 r. od Agnieszki Idźkowskiej majątek Truskolasy-Lachy i Olszyna; jego syn Mateusz z Teresy Sikorskiej pozostawił synów, Antoniego, dzierżawcę dóbr Chorzęcin, w pow. rawskim, i Grzegorza, wylegitymowanych w Królestwie 1839 r. 

Jan, cześnik 1744 r., stolnik, ostatnio chorąży bielski i starosta Wasilkowski 1762-1780 r., marszałek sądów kapturowych bielskich, podpisał elekcyę 1764 r. z ziemią bielską; z Maryanny Komarnickiej jego syn Ludwik, starosta Wasilkowski od 1775 r., chorąży bielski 1791-1794 r., po którym z Anieli Ossolińskiej synowie: Wincenty, dziedzic wsi Łasewicz i Stankun, w pow. sejneńskim, deputowany na sejm z pow. maryampolskiego 1830 r., wylegitymowany w Królestwie 1837 r., i Antoni, dziedzic dóbr Lejpun i Liszków, w pow. sejneńskim, deputowany na sejm 1830 r., wylegitymowany w Królestwie 1837 roku; po Wincentym z Maryi Giełażewskiej córki, Marya za Michałem-Ksawerym Osipowskim, Zofia Zyzniowska i synowie: Artur, Konstanty, dziedzic dóbr Łowicze, i Stanisław, dziedzic dóbr Czaprynów, w grodzieńskiem, a po Antonim, marszałku pow. sejneńskiego, z Wawrzyny Abłamowiczówny córki, Stefania za Gustawem. hr. Ronikierem, Teofila za Aleksandrem hr. O’Rourke i synowie, Antoni, żonaty z Leontyną Łączyńską, bezpotomny i Jan, po którym z Maryi hr. Ronikierówny syn Jan ożeniony z Maryą Gąsowską.

Józef z przydomkiem Skarbek, syn Wojciecha i Katarzyny Szczepkowskiej, wnuk Mikołaja, prawnuk Bartłomieja, wylegitymowany w Galicyi 1782 r., z Konstancyi Porzyckiej miał synów, Wincentego, baszę tureckiego, i Henryka-Rafała, po którym z Elżbiety Osmólskiej córka Henryka-Stefania za Teodorem Serwatowskim i syn Wincenty-Mieczysław, dziedzic Chorobrowa, porucznik ułanów austryjackich, z Anny Rybickiej ma córki: Izabelę Rozwadowską, Maryę, Zofię i synów, Mieczysława i Romana (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

Wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej: synowie Pawła: Józef, Ignacy i Jan, ten ostatni z synem Juliuszem 1837 r., oraz Juliusz i Andrzej, synowie Ignacego, 1839 r.; gub. wileńskiej: Dyonizy, syn Jana, z synami: Adamem, Janem, Faustynem i Aleksandrem 1857 r. 

KRUSZEWSKI h. PNIEJNIA. Wojciech w 1598 r. dziedzic wsi Krusze-Łubnica, w pow. zambrowskim; jego syn Maciej miał syna Kaliksta, a ten syna Mikołaja, którego syn Franciszek pozostawił syna Tadeusza, a ten syna Franciszka, po którym z Maryanny Zarzeckiej syn Tomasz, majtek floty rosyjskiej, wylegitymowany w Królestwie 1861 r. 

KRUSZEWSKI h. RADWAN. Pochodzą z Kruszewa, w liwskiem. Maciej i Mikołaj z Kruszewa i Chmielewa, synowie Piotra, i po Macieju wnukowie, Paweł i Stanisław 1607 r. występowali w grodzie warszawskim jako świadkowie w sprawie o szlachectwo. Wincenty, syn Jana, skarbnika sieradzkiego, i Katarzyny Kucharskiej, zaślubił Katarzynę Kossowską, regentównę nurską, 1790 roku (Don. Vars.). 

KRUSZEWSKI h. ROGALA. Biorą przydomek Tifanowicz, a piszą się z Kruszewa, w ziemi warszawskiej. Marcin, syn Mikołaja Tifana, oraz Jan i Marcin, synowie Feliksa, otrzymali w 1555 r. potwierdzenie nadania ich przodkowi Lutkowi wsi Kruszewa w 1334 r. Stanisław, dziedzic Małego Kruszewa 1563 r. Krzysztof i Franciszek, synowie Jana, dziedzice na Kruszówku i Pniowach 1589 r.; po Franciszku synowie, Jan i Walenty, dziedzice na Pniowach 1650 r. Stanisław podpisał elekcyę 1697 r. z ziemią warszawską (Ks. poborowe, Ks. Gr. i Ziem. Czerskie).

KRUSZEWSKI. Maciej, kapitan wojsk Ks. Warszawskiego 1811 r., otrzymał przyznanie szlachectwa w Królestwie 1839 r. z zasady posiadanego stopnia oficerskiego; z żony Anny Gebhardówny jego synowie, Józef i Antoni wylegitymowani w Królestwie 1839 r. 

Karol, syn Antoniego, major wojsk polskich 1830 r., następnie podpułkownik inwalidów w wojsku rosyjskiem, otrzymał przyznanie praw nowego szlachectwa w Królestwie 1862 r. 

KRUSZKOWSKI. Dymitr, Karol, Teodor i Michał, synowie Tomasza, zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1816 r. Eugeni, syn Jana, deputat sądów pow. nieżyńskiego 1840 r. 

KRUSZLOWSKI h. ODROWĄŻ. Jedna linia rodziny Pieniążek, herbu Odrowąż, brała przydomek Kruszlowski, jak Andrzej, podstoli krakowski, dziedzic wsi Laski 1465 r. (Lib. Benef.) Prokop, dziedzic z Mogilny i Tomaszowa, cytowany w aktach krakowskich 1467 r. 

KRUSZNIEWSKI. Jan z wojew. podlaskiem podpisał elekcyę 1697 r. (lecz może mylnie wydrukowany zamiast Kruszewski). 

KRUSZOWSKI h. GRYF. Piszą się z Kruszowa, w piotrkowskiem. Jakób zwany świder, podsędek sieradzki 1497 r., sędzia ziemski i poborca sieradzki 1504 r. Jan, burgrabia kruszwicki 1520 r. Jan i Wojciech, dziedzice na Kruszowie 1552 r. Stanisław, pisarz grodzki nakielski 1620 roku (Metr. Kor., Bon.). 

KRUSZOWSKI h. KRUSZOWSKI. Herb - na tarczy niedźwiedź w prawo, wspięty na dwóch tylnych łapach, przestrzelony w gardło dwoma strzałami, jedną z przodu drugą z tyłu; w koronie pół takiegoż niedźwiedzia. 

Andrzej, syn Tomasza, zapisany do ksiąg szlachty gub. mińskiej 1802 roku. 

KRUSZYNA h. MĄDROSTKI. Piszą się z Galowa. Jan, dziedzic Galowa i Tarnowca 1454 r., miał córkę Katarzynę za Rafałem Gołuchowskim. Po Piotrze z Tarnowca syn Jan, dziedzic Brzozówki, w bieckiem 1510 r. Krzysztof, Marcin i Mikołaj, synowie Marcina, 1600 r. (Zap. i Wyr. Tryb. Lubel., Bon.). 

KRUSZYNA h. MORA. Jan, nobilitowany 1790 r., (Metr. Litew.), sekretarz królewski, z żony Teresy Obołoszyńskiej pozostawił syna Tomasza, urzędnika w Komisyi Wojny, wylegitymowanego w Królestwie 1838 r. 

KRUSZYŃSKI h. JUNOSZA. Potomstwo Wawrzyńca wylegitymowane w Cesarstwie i zapisane do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1849 r.

KRUSZYŃSKI h. KRZYWDA. Ignacy z synami, Aleksandrem i Konstantym wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1838 r. 

KRUSZYŃSKI v. KRUSZEŃSKI h. POBÓG. Mikołaj Szamota, nabywszy za przywilejem Władysława ks. Mazowieckiego w 1435 r. majątek Kruszenicę, w wojew. płockiem, wziął od niego nazwisko Kruszeński v. Kruszyński. Stanisław Śmietanka, dziedzic na Kruszenicy 1490 roku. Mikołaj, Nikodem i Stanisław, synowie Arnolda z Kruszenicy 1530 roku. Zygmunt, syn Feliksa Śmietanki, dziedzic na Kruszenicy, 1531 r. Krzysztof, burgrabia grodzki wizki 1545 r. Jan, Walenty, Jakób i Adam otrzymali zatwierdzenie przywileju nadawczego na Kruszenicę 1559 r.; z nich Jakób z Doroty Otrębusówny zostawił cztery córki i trzech synów: Wawrzyńca, po którym z Jadwigi Naropińskiej syn N. poległ pod Chocimem 1621 r.; Jerzego, pułkownika wojsk koronnych i stolnika podolskiego, męża zasłużonego krajowi, który dzielnie walczył przeciw Szwedom 1626-1628 r., a w 1633 r. był delegatem do Turcyi i w nagrodę zasług dostał pewne majątki na Podolu, i który miał dwie żony, Magdalenę Witkowską i Dorotę Bełżecką, chorążankę bełzką; Daniela, który służył w wojsku cesarskiem jako generał. 

Po Janie z 1559 r., synowie, Wojciech i Krzysztof, który walcząc przeciw Szwedom w Prusach, stracił rękę. Marcin z wojew. kijowskiem i Wojciech z wojew. płockiem podpisali elekcyę 1648 r. 

Ludwik, syn Tomasza, zapisany do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1802 r. Synowie Franciszka: Melchior z synami, Aleksandrem i Leonardem, oraz Heronim. a także Jan, syn Michała, wylegitymowani w Cesarstwie 1859 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej. 

KRUSZYŃSKI h. POMIAN. Na Kujawach, zkąd się przenieśli na Litwę. Sebastyan i Wacław, dziedzice na Jaruntowicach i Osięcinach 1559 r. (Ks. poborowe); po Wacławie synowie: Eremian, Jan i Wojciech. Melchior, syn Marcina, dziedzic na Kruszynie 1590 r. Adryan, pisarz grodzki kruszwicki 1626 r. Krzysztof, syn Remigiana, z żony Małgorzaty Wolskiej miał córkę Zofię za Jakóbem Smarzewskim 1620 r. 

Ksawery, opat sieciechowski 1705 r. Wojciech, burgrabia radziejowski 1730 r. Stanisław-Kazimierz, cześnik liwski 1731 r., z Elżbiety Hołodyńskiej pozostawił synów, Michała i Stanisława; po Michale, kapitanie wojsk koronnych, z żony Katarzyny Borowskiej synowie, Kacper, skarbnik sanocki, ożeniony z Brygidą Rzuchowską i Stanisław. Po Jakóbie z Teresy Zaleskiej syn Józef 1740 r. z żony Maryanny Sarnowskiej miał syna Józefa-Antoniego, kapitana gwardyi koronnej 1768 r. Ignacy podpisał elekcyę 1764 r. z ziemią bielską. 

Józef, dziedzic wsi Wulki 1767 r., z Rozalii Szczygielskiej miał syna Jana, który służył w powstaniu Kościuszki i odznaczył się męztwem w oblężeniu Warszawy; podporucznik inżynieryi 1794 r., w 1812 r. został sekretarzem generalnym w ministeryum skarbu, a w 1828 r. referendarzem Stanu. Jan wylegitymowany w Królestwie 1837 r., tegoż roku otrzymał przyznanie praw nowego szlachectwa; z żony Barbary Poświatowskiej pozostawił synów, Władysława i Józefa-Kazimierza, rotmistrza wojsk ros., wylegitymowanego w Królestwie 1839 r.

Michał, dziedzic wsi Kruszenicy 1777 r., herbu Pobóg, miał syna Kacpra, po którym z Maryanny Stanisławskiej syn Onufry-Benon, urzędnik skarbowy w Maryampolu, wylegitymowany w Królestwie 1843 r. z herbem Pomian. 

KRUSZYŃSKI h. PRAWDZIC. Senator w rodzinie, Waleryan, kasztelan gdański od 1709 r. 

W Prusach Zachodnich, piszą się z Bolemina; z nich Bernard, dziedzic dóbr Nawry 1610 r., dzielny wojownik przeciw Szwedom i Moskwie, z Anny Wedelsztedówny miał córkę Pudencyannę za Marcinem Piwnickim, pisarzem ziemskim chełmińskim, i syna Jana, który kupiwszy majątek Neidak, w Prusach Wschodnich, w nim osiadł, i 1648 r. podpisał elekcyę z wojew. chełmińskiem; po Janie z Konstancyi Wedelsztedówny syn Waleryan, podwojewodzy chełmiński, miecznik ziem pruskich, ostatecznie kasztelan gdański 1709 roku, miał dwie żony, Joannę Kitnowską, sędziankę ziemską malborgską, z niej synów, Jana i Piotra, i córki, Konstancyę 1v. Czapską, miecznikową ziem pruskich, 2v. Kalkszteinową, i Ludwikę za Bogdanem Mostowskim, kasztelanem sierpskim, z 2-iej zaś żony Teresy Konopackiej, kasztelanki chełmińskiej, pozostawił córkę Magdalenę za Stanisławem Wałdowskim, skarbnikiem wschowskim, i synów, Antoniego i Michała (Arch. hr. Przezdzieckich). 

Z synów kasztelana Waleryana: 1) Piotr, poseł na sejm 1736 r. (Vol. Leg.), z Zofii Czapskiej, kasztelanki elblągskiej, miał córkę Konstancyę za Kazimierzem Korytowskim; 2) Antoni, poseł na sejm 1736 r., wierny stronnik Leszczyńskiego, deputat na Trybunał radomski, z 1-ej żony Eleonory Kochanowskiej, starościanki niechorowskiej, miał córki, Ludwikę za Ksawerym Kochanowskim, Apolonię za Andrzejem Duninem-Wąsowiczem, starostą brodnickim, a z 2-iej żony Ludwiki Kochanowskiej, podczaszanki radomskiej, syn Konstanty, szambelan pruski, z Ludwiki Wilksyckiej pozostawił syna, Józefa, dziedzica dóbr Nawra, i córki: Helenę, Paulę, Rozalię i Teodorę; 3) Michał, poseł na sejm 1736 r., z Maryanny Kawęczyńskiej miał syna Wojciecha, po którym z Domiceli Szeliskiej syn Antoni-Ignacy dziedzic Konopatu, podpisał elekcyę 1764 r. z ziemią bielską. 

Jakób miał syna Spirydyona 1790 r., którego synowie: Wojciech, Jan i Wawrzyniec zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej 1802 r. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie 1848 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej 1802 r. Wawrzyniec wylegitymowany w Królestwie 1860 r. z synem Apolinarym, urzędnikiem celnym w Warszawie, urodzonym z Heleny Poznańskiej.

KRUSZYŃSKI. Kacper i Stanisław z Wielkiej Kruszelnicy wylegitymowani w Galicyi 1782 r.; po Kacprze synowie Józef i Tomasz, dziedzic Komina, w kijowskiem, pozostawił syna Ludwika, a ten z Rozalii Dobrowolskiej syna Kazimierza, a po Stanisławie syn Dyonizy z Józefy z Lacyosów pozostawił synów: Feliksa, Jana, Józefa i Michała, i po Janie syn Jan Chryzostom, a po Józefie synowie: Jan, Ignacy i Kajetan (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KRUTTA h. KRUTTA. Herb - na tarczy przedzielonej w poprzek pasem złotym przez środek, w polu górnem zielonem trzy złote gwiazdy, w polu dolnem błękitnem serce czerwone, nad niem złota gwiazda, a pod niem orzeł srebrny (Hr. Ostr.). 

Antoni, tłomacz języków oryentalnych, w nagrodę kilkunastoletniej gorliwej służby dla Rzeczypospolitej, dostał indygenat 1775 r. (Vol. Leg.). 

KRUZ. Józef podpisał manifest szlachty litewskiej 1763 roku. 

KRUZER h. KRUZER. Herb - w polu błękitnem trzy srebrne krokwie, jedna nad drugą, nad górną dwa kubki srebrne, po jednym z każdej strony, pod dolną w środku jej złamania takiż kubek srebrny.

Eneasz, syn Jana Krauser, szlachcic niderlandzki, dzielny wojownik, wstąpiwszy do wojska polskiego, walczył w niem przeciw Turkom i Kozakom jako generał-adjutant i pułkownik, i odznaczył się męztwem pod Chocimem 1674 r., a pod Głuchowem był dwukrotnie raniony w gardło; w nagrodę zasług otrzymał indygenat 1683 r., a umarł łowczym inflanckim, pozostawiwszy z żony Teresy Fredrówny, wojszczanki przemyślskiej, córki, Joannę za Janem Kurdwanowskim, Konstancyę za Janem Mazarakim i trzech synów: Karola-Maksymiliana, miecznika czerniechowskiego 1690 r., a żydaczowskiego 1695 r., podstolego latyczowskiego, burgrabiego, podstarostę i sędziego grodzkiego 1713 r., ostatnio sędziego ziemskiego kamienieckiego 1721 r., żonatego z Heleną Orchowską, Ludwika, łowczego inflanckiego, po którym z Suchodolskiej syn Stanisław, łowczy inflancki 1746 r., zaślubił Teresę Wilczewską i z niej pozostawił syna Joachima, generała-adjutanta króla Stanisława Augusta, i deputata na Trybunał koronny 1790 r., który po wygaśnięciu starszej linii rodu Croiser, hrabiów belgijskich, otrzymał majorat i ten zamienił z Adamem Ponińskim, podskarbim wielkim koronnym, na dobra na Podolu, a syn jego Prymus, oficer wojsk polskich 1812 r., dobry żołnierz i dobry gospodarz, ożeniony z Zofią Raciborowską, miał syna Karola-Adama i córkę N. za Kajetanem Dorożyńskim. 

Marcin, ostatni syn Eneasza, dziedzic Morozowa, z podczaszego chorąży latyczowski 1721 r., posesor dóbr Bachwicy, w wojew. podolskiem, deputat na Trybunał koronny, z żony Zofii Paplińskiej miał syna Józefa, starostę bachwickiego, dziedzica Bolanowic i Bolanówki 1750 r. (Metr. Kor., Bon.). 

KRWACKI h. LEWART. Pochodzą od Firlejów, lecz zgaśli już w końcu XVI stolecia. Piotr Firlej-Krwacki cytowany w aktach krakowskich 1454 r. Adam, zastępca podkomorzego sandomierskiego 1535 r.

KRYCKI. Jakób z pow. wiłkomierskim podpisał elekcyę 1674 r. 

KRYCZEWSKI. Na Litwie; jestto zapewne taż rodzina, co Krzyczęwski. N., sędzia ziemski brzeski-litewski, wyznaczony do rewizyi Statutu litewskiego 1569 r. 

KRYCZYŃSKI h. RADWAN odm. (?). Rodzina tatarska na Litwie, lecz wielu z jej członków przeszło w różnych czasach na wyznanie katolickie. N., rotmistrz i stronnik Stanisława Leszczyńskiego, poległ pod Kryszborgiem 1704 r. Daniel Murza, dziedzic dóbr Polany, w oszmiańskiem 1769 r. Po Mustafie, rotmistrzu królewskim, syn Dawid, rotmistrz wojsk litewskich, miał syna Eliasza, rotmistrza królewskiego, dziedzica dóbr Kryczyn 1774 r. 

Józef, chorąży wojsk litewskich 1777 r., kupił dobra Bandury od Dawida Abramowicza; jego syn Samuel, dziedzic dóbr Ortel, w pow. kalwaryjskim, wylegitymowany w Królestwie 1843 r. z synem Józefem, żołnierzem w wojsku rosyjskiem. 

Józef, syn Jana, zapisany do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1830 r. Zacharyasz, syn Jana, dziedzic dóbr Szyłajce, radca Tow. Kred. Ziem, gub. augustowskiej, i Józef, dziedzic dóbr Makowszczyzna, w pow. kalwaryjskim 1858 r. 

KRYDEL h. ODSIECZ. Herb - w polu błękitnem dwie białe chorągwie ukośnie skrzyżowane, a pośrodku nich kopia żeleżcem do góry; w koronie nad hełmem chorągiew biała (Hr. Ostr.). 

Antoni, chorąży regimentu pieszego wojsk litewskich, nobilitowany 1790 r., miał trzech synów: Aleksandra, prezesa sądu grodzkiego lidzkiego 1826 r., Jerzego i Onufrego; po Onufrym, urzędniku w Wilnie, z Jakóbiny Fonbrezilinówny syn Michał-Rudolf, wylegitymowany w Cesarstwie 1847 r. i zapisany do ksiąg szlachty gub. wileńskiej, zaślubił Stefanię Ryłłównę i z niej pozostawił syna Władysława-Onufrego. 

KRYEGSTEIN v. KRIEGSTEIN h. WŁASNEGO. Herb - w polu srebrnem rycerz stojący w zbroi, trzymający listki koniczyny w prawej ręce, a lewa ręka oparta na biodrze; w koronie nad hełmem dwa skrzydła srebrne (Hr. Ostr.). 

Karol, kapitan wojsk koronnych, otrzymał nobilitacyę na sejmie 1790 r. (Vol. Leg.). 

KRYGIER v. KRUGER v. KRYJER h. WŁASNEGO. Herb - tarcza przedzielona na dwoje w podłuż, w polu prawem złotem skrzydło czarne, a w lewem czerwonem skrzydło srebrne; w koronie nad hełmem skrzydło srebrne (Hr. Ostr.). 

Brali przydomek Wojewski. Paweł, kapitan królewski 1727 r., od 1735 r. podkomorzy derpski, był żonatym z Reginą z Gasparych. Paweł, starosta siniński 1752-1762 r. Ignacy, starosta siniński 1766 r., ożeniony z Eleonorą z Przyborów (Sigil., Arch. Dubr.).

KRYJERSKI. Antoni, subdelegat grodzki kamieniecko - podolski 1720 r. (Akta Radomskie). 

KRYLIŃSKI h. GODZIEMBA. Aleksander-Teofil, pisarz grodzki sanocki 1604 r, żonaty z Jadwigą Kolankowską. N., dziedzic na Rogoźniku, w siewierskiem 1623 r. Michał, podczaszy latyczowski 1768 r. (Zap. i Wyr. Tryb. Lubek). 

KRYLNICKI. Andrzej, Antoni i Piotr z wojew. ruskiem podpisali elekcyę 1697 r. (Vol. Leg.). 

KRYŁOSZAŃSKI h. SAS. Mają przydomek Turek. Antoni, przyznany w starodawnem szlachectwie w Galicyi 1782 r., zaślubił Brygidę Wierzbicką i z niej pozostawił córkę Urszulę za Janem Jarmołowiczem-Łozińskim i synów: Antoniego, Jana, Pawła i Piotra; po Antonim z Anny Żerebeckiej syn Onufry, a Paweł z Katarzyny Jarmołowiczówny-Łozińskiej miał synów, Jana i Piotra, wylegitymowanych w Galicyi 1834 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KRYŁOWSKI. Byli na Litwie w pow. prużańskim. Jakób z wojew. nowogrodzkiem podpisał elekcyę 1697 r. Michał, ożeniony z Rozalią Hurtowską, właściciel części dóbr Krzywobłota, w pow. prużańskim 1709 r. 

KRYMSKI. Daniel, syn Marcina, zapisany do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1803 r. 

KRYMUSKI h. DOŁĘGA. Jakób w 1783 r., a jego syn Wawrzyniec w 1833 r. wylegitymowani w Galicyi. 

KRYNICKI h. KORAB odm. Herb - tarcza wzdłuż przedzielona, w prawej części czerwonej herb Korab, w lewej srebrny gryf rozpięty w prawo, przednia łapa prawa podniesiona wyżej nad lewą; w koronie pół gryfa wspiętego w prawo. 

Ten herb w nagrodę zasług wojennych otrzymał Jan, którego nobilitacyę sejm 1613 r. zatwierdził. Teodor na Basaniach, podstoli czerniechowski 1638 r., komisarz z sejmu, z żony Anny z Sadkowic miał syna Stefana, posesora królewszczyzn Mołoczki, Rudka i Podhonne, w owruckiem, który w 1674 r. podpisał elekcyę z wojew. kijowskiem, a w 1691 r. występował jako cześnik żytomierski. 

Łukasz, podczaszy owrucki 1702 r. Mikołaj, skarbnik trembowelski, wspólnie z ks. Sanguszką Pawłem, marszałkiem wielkim litewskim, fundowali Kapucynów w Lubartowie 1738 r. Józef, subdelegat lubelski 1750 r. Andrzej, subdelegat chełmski 1752 r., vicegerent łukowski 1762 r., żonaty z Joanną Dobiecką. Michał, burgrabia liwski 1759 r. Franciszek, Antoni i Jan, synowie Macieja i Anny Andruchowskiej, wnukowie Antoniego, i Teresy Janowskiej, 1789 r. Ludwik, syn Stanisława i Konstancyi Stylińskiej, 1790 r. N., pułkownik w powstaniu 1794 roku, uwięziony w Głogowie, następnie przeszedł na Wołoszczyznę.

Mateusz w 1692 r. kupił od Piotra Radzińskiego majątek Krynice, na Podlasiu; jego syn Marcin miał syna Jana, a ten syna Franciszka, poborcę obwodu łomżyńskiego, wylegitymowanego w Królestwie 1842 r. 

Wylegitymowani w Galicyi następujący Kryniccy: 

Z przydomkiem Adamkowicz v. Adamczak. Ignacy i Jan, synowie Stanisława, Paweł i Michał z Anny Mieczykowskiej i Michał z Barbary Katyńskiej, synowie Macieja, Jan i Łukasz, synowie Andrzeja i Katarzyny Pasławskiej, Mikołaj, syn Andrzeja, i Bazyli, syn Michała i Anny Wieliczańskiej, 1782 r., a po Łukaszu z Tekli Opoczyńskiej synowie, Benedykt i Antoni 1821 r., oraz Wojciech, syn Tomasza i Anny Kraińskiej, 1828 r. 

Z przydomkiem Eliaszewicz v. Eliaszowie: Szczepan i Teodor, synowie Jana, 1782 r. i po Teodorze syn Aleksander 1810 r., Jan, Bazyli. Paweł i Michał, synowie Bazylego, 1782 r., Piotr, Bazyli, Jan i Łukasz, synowie Aleksandra i Maryanny Turzańskiej, 1782 r., a po Bazylim wnukowie: Onufry, kanonik honorowy przemyślski, doktór i prof, teologii, i Piotr, proboszcz w Żółtańcach, synowie Andrzeja i Teresy Mystkowskiej, 1835 r., oraz po ks. Piotrze z Maryi Kaweckiej synowie, Lucylian i Julian 1850 r. 

Z przydomkiem Tymkowicz. Michał, syn Piotra i Maryanny Krynickiej, wnuk Grzegorza i Maryanny Bratkowskiej, 1782 r., oraz po bracie jego Teodorze synowie: Jerzy, Stefan i Teodor 1787 r. 

Bez przydomku: Maciej-Józef, Bazyli, Jan, syn Teodora i Maryanny Turzańskiej, 1782 r., oraz Kazimierz i Tomasz 1783 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KRYNICKI h. SAS. Piszą się z Krynicy, w ziemi lwowskiej. Aleksander i Sandro otrzymali 1400 r. od Władysława Jagiełły grunt zwany Krynica. Fedko, syn Symka, 1463 r. Iwaszko, syn Klimaszka i Katarzyny z Czołowiec, ożeniony z Anastazyą Bratkowską 1480 r. Eliasz i Sienko, dziedzice na Kryniczkach 1552 r. Eliasz, Jerzy, Piotr i Tymko, dziedzice na Kryniczkach 1589 r. (Ks. poborowe). Stanisław, posesor dóbr Mizuryńce, w krzemienieckiem, i Zwiszcze, w łuckiem 1583 r. Andrzej, syn Fedka, a wnuk Romana, 1591 r. (Wyr. Tryb. Lubel.). 

Wojciech, syn Michała i Anny-Magdaleny Bereznickiej, wylegitymowany w Galicyi 1782 r. 

KRYNICKI. Pantaleon i Grzegorz w nagrodę zasług wojennych na przedstawienie hetmana otrzymali nobilitacyę na sejmie 1673 roku (Vol. Leg.). 

Aleksander, syn Fortunata, Emeryk, Izydor i Józef, synowie Mikołaja, i po Emeryku synowie, Jan i Tadeusz wylegitymowani w Cesarstwie 1848-1870 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej.

KRYNICKI. Rodzina tatarska na Litwie; z niej Szaban, syn Samuela, zapisany do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1819 r. 

KRYŃSKI h. KORAB. W wojew. podlaskiem, w którem posiadali majątki Krynki Wielkie i Krynki Sobole; szlachta zagonowa. Jan, żyjący w 1595 r., miał synów, Melchiora i Łukasza; potomkowie Łukasza przenieśli się do Litwy i zmienili herb Korab na Przegonią. Po Melchiorze synowie, Kacper 1665 r. i Adam, z których Adam miał syna Jana, a ten syna Adama, żonatego z Miłkowską, po którym synowie: Paweł pozostawił syna Andrzeja, burgrabiego drohickiego 1775 roku, a Maciej podpisał elekcyę 1764 r., i z żony Mielnickiej miał syna Kacpra 1775 r.  

Wojciech z Doroty Brzezińskiej miał synów: Walentego, Jana i Melchiora 1756 roku i z nich Melchior z Gutowskiej pozostawił synów: Mikołaja, Leona, Józefa i Jana, z których Mikołaj z Maryanny Siekierzyńskiej pozostawił synów, Stanisława, urzędnika w Warszawie 1813 r., i Jakóba, inżyniera wojew. mazowieckiego 1820 r., ożenionego z Anną Grossówną (Zap. i Wyr. Tryb. Lubel.). 

KRYŃSKI h. PRZEGONIĄ. Na Podlasiu i na Litwie. Jerzy, syn Jakóba, i Leonard, syn Feliksa, dziedzice na Krynkach 1586 r. Mateusz, syn Mikołaja, dziedzic na Krynkach-Białokunkach 1587 r. Jerzy, syn Jana, dziedzic na Krynkach Borowych 1594 r. Wacław, burgrabia krzemieniecki 1633 r. Jan, komornik graniczny bracławski 1680 r., ożeniony z Zuzanną Wojnianką (Zap. i Wyr. Tryb. Lubel.). 

Adam, Józef i Łukasz z wojew. podlaskiem i Jan-Kazimierz z ziemią bielską 1674 roku, a Franciszek z ziemią chełmską 1697 r. podpisali elekcye. 

Paweł, burgrabia grodzki łukowski 1700 r., miał syna Stefana, a ten syna Józefa, tego syn Paweł, po którym synowie: 1) Jan żonaty z Wiktoryą Arciszewską, z niej syn Franciszek wylegitymowany w Królestwie 1851 roku i po nim z Zofii Wasilewskiej synowie: Leon ożeniony z Czachorowską, Józef, Franciszek, Kazimierz i Wacław; 2) Wawrzyniec, urzędnik sądowy w Siedlcach, którego synowie: Kalikst 1851 r., a Adam i Karol w 1859 r. wylegitymowani w Królestwie. Kalikst, urzędnik w Warszawie, z żony Józefy Czerniawskiej pozostawił córkę Zofię za Pawłem Kuczyńskim i synów: Stefana, ożenionego z Heleną Frąckiewiczówną, Leona, profesora Uniwersytetu krakowskiego, Włodzimierza, inżyniera ożenionego z Heleną Mrozowską, a Adam, profesor Uniwersytetu lwowskiego, z Zofii Rojkiewiczówny ma syna Mirosława i córki, Maryę i Irenę (Bon.). 

Jan, syn Wawrzyńca, dziedzic dóbr Czaplin 1725 r., cześnik bracławski 1736 r., miał syna Krzysztofa, a ten pozostawił syna Jana, dziedzica folwarku Bąki, w pow. warszawskim, wylegitymowanego w Królestwie 1840 roku z synami, Andrzejem i Aleksandrem, urodzonymi z Maryanny Grabskiej.

Wylegitymowani w Galicyi: Adam, Jakób, Jan, Jerzy i Tadeusz, synowie Antoniego, wnukowie Józefa, prawnukowie Jana, cześnika liwskiego, oraz Michał, Franciszek, Łukasz, dwóch Mikołajów i Wojciech 1782 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

Wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani: a) do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej: Ignacy, syn Marcina, z synami: Józefem, Ignacym i Piotrem 1839 r.; b) do ksiąg szlachty okręgu białostockiego: 1) synowie Benedykta, Walenty i Stefan, ten drugi z synami, Piotrem i Wiktorem; 2) synowie Marcina, Paweł i Jan, ten drugi z synami, Rochem i Marcinem; 3) Michał, Jan i Tomasz, synowie Andrzeja, i po Tomaszu synowie: Ferdynand, Adolf, Józef i Jan; 4) Józef, syn Jana, z synem Stanisławem i tego synem Tomaszem wszyscy 1840 r.; 5) Piotr, syn Wawrzyńca, z synami, Efimem i Andrzejem 1841 r.; 6) Jan i Paweł, synowie Marcina, i Ignacy, Feliks, Aureli i Wojciech, synowie Wojciecha, 1836 r.; 7) Franciszek, syn Bartłomieja, z synem Andrzejem i Antoni, syn Wojciecha, z synami, Franciszkiem i Józefem 1862 r.; 8) Antoni, syn Macieja, z synami: Grzegorzem, Wiktorem i Adamem 1853 r.; 9) Zygmunt, syn Tomasza, 1853 r.; 10) Józef, Franciszek i Mateusz, synowie Antoniego, i po Franciszku syn Konstanty 1852 r.; 11) Wojciech i Franciszek z synem Janem, synowie Wincentego, i po Janie, synu Franciszka, synowie: Aleksander, Mateusz, Paweł, Antoni i Franciszek, 12) Jan, syn Mateusza, i Antoni, syn Benedykta, 1859 r.; 13) synowie Pawła, Leon i Jan, ten drugi z synami, Felicyanem i Kazimierzem i tego drugiego syn Kamil 1845 r. 

KRYPSKI h. TOPACZ. Licznie rozrodzeni w ziemi liwskiej; piszą się z Kryp. Jan, syn Wojciecha, Mikołaj, syn Mścisława, Urban i Piotr Pierzchała otrzymali przywilej 1476 r. Jan, dziedzic wsi Rosicy, w pow. bracławskim 1572 r. Krzysztof, syn Stanisława, 1613 r. Grzegorz, syn Jana, oraz synowiec jego Jakób, syn Pawła, 1695 r. Maciej z wojew. podlaskiem i Piotr-Antoni z ziemią chełmską podpisali elekcyę 1697 r. 

Mateusz i Szymon, synowie Franciszka, dziedzice na Suchodołach 1778 r. Mikołaj, chorąży bełzki 1786 r. (Don. Vars.. Wyr. Tryb. Lubel.). 

Erazm z synami, Grzegorzem i Lucyanem, Maciej i Wincenty, synowie Wojciecha, wylegitymowani w Cesarstwie 1850 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej. 

KRYSIŃSKI h. LELIWA. Jan, kapitan artyleryi, Ksawery, generał audytor wojsk litewskich, Walenty i Maciej, chorążowie w wojsku litewskiem, otrzymali nobilitacyę 1793 r. Po Macieju synowie: Julian, komisarz obwodu gostyńskiego, Heronim, nauczyciel szkół w Warszawie, i Teofil urzędnik Komisyi Skarbu, wylegitymowani w Królestwie 1838 r., a Ksawery miał syna Tomasza-Ksawerego, po którym z Barbary Rydeckiej syn Aleksander, urzędnik w Cesarstwie, wylegitymowany w Królestwie 1839 r. 

Dominik otrzymał nobilitacyę 1793 r.; biegły ekonomista polityczny, profesor w Uniwersytecie warszawskim, deputowany na sejm 1824 i 1826 r., autor kilku pism dotyczących ekonomii politycznej, członek Tow. Przyjaciół Nauk w Warszawie i Akademii paryzkiej, zm. 1853 r., z żony Eleonory Józefowiczówny pozostawił synów: Zygmunta, mecenasa w Warszawie, Michała, urzędnika w rządzie gub. warszawskim, i Ksawerego, prokuratora sądowego, wylegitymowanych w Królestwie 1858 r.

KRYSKI h. PRAWDZIE. Senatorowie w rodzinie: Paweł, kasztelan sierpski 1458 r. Ninogniew, kasztelan czerski 1462 r., warszawski 1464 r., płocki 1464 r., wojewoda płocki 1466 roku. Ninogniew, kasztelan raciażski 1482 r., wizki 1495 r., wojewoda płocki 1500 r., zm. 1507 r. Piotr, kasztelan sierpski 1515 r., płocki 1519 r. Jan, kasztelan ciechanowski 1517 r., zakroczymski 1525 r. Stanisław, kasztelan raciążski 1572 r., wojewoda mazowiecki 1576 r., zm. 1595 r. Wojciech, kasztelan sierpski 1609 r., raciążski 1613 r., a płocki 1614 r. Feliks v. Szczęsny, podkanclerzy koronny 1609 r., kanclerz wielki koronny 1613 r., um. 1618 r. Stanisław, kasztelan raciążski 1640 r. Stanisław, kasztelan raciążski 1667 r. 

Zasłużona i do końca XVII stolecia zamożna rodzina; jej przodkowie do połowy XV stolecia pisali się z Drobnina, Grodzanowa i Łaszewa. Ninogniew, Paweł i Tomasz, synowie Leona, dziedzice na Łaszewie, w nagrodę wiernych zasług dostali w 1429 r. od książąt Mazowieckich Ziemowita, Kazimierza i Władysława 120 łanów roli, w ziemi wizkiej, gdzie założyli wsie Krzewo i Grodzanów, a w 1444 r. z tych braci Ninogniew, chorąży zakroczymski i podsędek płocki, i Paweł dostali od ks. Władysława Mazowieckiego 10 włók pola przyległego ich wsi Krzew, i z nich Paweł, kasztelan sierpski 1458 r., miał synów, Mikołaja i Piotra, a Małgorzata, córka Leona, była za Janem Wężem z Mnichu, podskarbim mazowieckim. 

Ninogniew, dziedzic na Krysku i Grodzanowie, podsędek płocki 1436 r., chorąży płocki 1436 r., chorąży zakroczymski 1440 r., sędzia ziemski zakroczymski i wyszogrodzki 1451 r., sędzia ziemski płocki 1462 r., kasztelan czerski 1462 r., warszawski 1464 r., płocki 1464 r., ostatnio wojewoda płocki 1466 r., protoplasta rodziny Kryskich, miał dwie żony, N. N. i Dorotę z Węgrzynowa, i z pierwszej żony miał córki, Dorotę za Świętosławem z Żukowa i Katarzynę za Ziemakiem z Borukowa, kasztelanem wyszogrodzkim, i czterech synów: Jana, kanonika płockiego i podkanclerzego mazowieckiego 1464 r., Łazarza, Ninogniewa i Stanisława. 

Ninogniew, kasztelan raciążski 1482 r., wizki 1495 r., wojewoda płocki 1500 roku, z żony Anny Boglewskiej, wojewodzianki mazowieckiej, miał córki: Dorotę za Feliksem Zielińskim, Elżbietę, Katarzynę Bartnicką, kasztelanowę płocką, i Małgorzatę za Andrzejem Radziejowskim, oraz synów: Bartłomieja, Jana, Mikołaja, Pawła, Stanisława i Piotra, kasztelana sierpskiego 1515 r., starostę płockiego 1517 r, kasztelana płockiego 1519 r., który w wojnie pruskiej dowodził wojskiem mazowieckiem i zdobył m. Nidzborg; z tych synów wojewody, Jan i Paweł są przodkami dwóch linij tej rodziny.

Linia Jana. Jan, dziedzic na Drobninie i Grodzanowie. z kasztelana ciechanowskiego kasztelan zakroczymski 1525 r., podpisał dekret przeciw heretykom; z żony Anny Lasockiej, kasztelanki wyszogrodzkiej, miał córki: Annę, Dorotę, Elżbietę, Małgorzatę i synów: Erazma, Jakóba, po którym syn Floryan, wojski zakroczymski, z Anny Wichorowskiej pozostawił córkę Zofię za Adamem Olęckim, Jerzego, Ninogniewa, Rosłańca, dziedzica na Brwilnie, cześnika zakroczymskiego 1532 r., ożenionego z Barbarą Brudzewską, wojewodzianką łęczycką, i Stanisława. 

Stanisław z Kryska miał syna Jana, podczaszego zakroczymskiego 1591 r., po którym z Zofii Wichorowskiej, pisarzówny ciechanowskiej, córki, Elżbieta za Erazmem Łochockim, Katarzyna za Marcyanem Sierakowskim, i synowie: Stanisław, Jakób i Wojciech, starosta przedecki. 

Linia Pawła. Paweł, syn wojewody Ninogniewa, dziedzic dóbr Drobnin, starosta mławski 1530 roku, z Anny Szreńskiej, wojewodzianki płockiej, miał córki: Annę Brzosko, kasztelanowę wizką, Barbarę Osuchowską, Agnieszkę za Jakóbem Uchańskim, Małgorzatę Kostkową, kasztelanowę zakroczymską, matkę św. Stanisława Kostki, i synów: Wojciecha, podkomorzego płockiego, starostę dobrzyńskiego i mławskiego, dworzanina królewskiego, posła do Hiszpanii i Anglii 1555 r., zm. młodo, Feliksa, wojskiego zakroczymskiego 1557 r., i Stanisława. 

Stanisław, starosta dobrzyński 1569 r., kasztelan raciążski 1572 roku, wojewoda, mazowiecki 1576 r., od 1576 r. starosta płocki, w bezkrólewiu 1575 r. był zrazu gorliwym stronnikiem domu austryjackiego, lecz pozyskany nagrodą, przyłączył się do partyi Batorego i przyłożył się do wyniesienia go na tron; w 1576 r. był na czele poselstwa do Moskwy dla układów o pokój, które nie doszły do skutku, um. 1595 r. Wojewoda był żonatym 1v. z Małgorzatą Uchańską, wojewodzianką płocką, 2v. z Katarzyną Kosińską, 2v. za Zbigniewem Ossolińskim, wojewodą sandomierskim, i z tej żony pozostawił czterech synów, z których Paweł umarł dzieckiem, Piotr, Wojciech i Feliks v. Szczęsny. 

Wojciech podpisał ugodę będzińską 1589 r.; deputat na Trybunał koronny 1592 r., kasztelan sierpski 1609 r., kasztelan raciążski 1613 r., starosta ostrowski, kasztelan płocki 1614 r., z żony Anny Duninówny-Wolskiej miał syna Stanisława, starostę ostrowskiego 1623 r., cześnika 1628 r., a następnie podkomorzego płockiego 1636 r., ostatnio kasztelana raciążskiego 1640 r., deputata na Trybunał radomski i posła na sejmy, po którym z Konstancyi Orzelskiej córka Agnieszka za Ludwikiem Krasińskim, kasztelanem ciechanowskim, i synowie, Jan, podstoli ciechanowski 1654 r., i Stanisław, kasztelan raciążski 1667 r., który 1674 roku podpisał elekcyę z wojew. płockiem. 

Feliks v. Szczęsny, ostatni z synów wojewody Stanisława, jeden z najzdolniejszych dyplomatów i najgorliwszych stronników Zygmunta III, wielkiej wymowy i ztąd Demostenesem polskim nazywany, deputat na Trybunał koronny 1592 r., marszałek sejmu 1603 r., referendarz koronny i starosta kruszwicki 1606 r., podpisał ugodę będzińską 1589 r.; lustrator na Rusi Czerwonej i Wołyniu 1601 r., podkanclerzy 1609 r., a kanclerz wielki koronny 1613 r., starosta przedecki i zakroczymski, z żony Zofii Lubieńskiej pozostawił kilku synów, z których Paweł, dworzanin Zygmunta III i starosta kowalski 1614 r., wielkich zdolności, umarł młodo 1624 r., Wojciech, starosta przedecki 1630 r., Heronim i Arnolf, dziedzic na Drobninie i Grodzanowie, podpisał elekcyę 1648 r. z wojew. brzesko-kujawskiem i z Heleny Grabskiej pozostawił córki, Annę za Damianem Kretkowskim, kasztelanem chełmińskim, i Teresę za Stanisławem Gniewoszem.

Heronim, podczaszy wyszogrodzki 1638 r., zaślubił Maryannę Karnkowską, wojewodziankę płocką, i z niej miał syna Jana-Kazimierza, cześnika zakroczymskiego 1658 r., podkomorzego wyszogrodzkiego 1663 roku, który miał dwie żony. Ewę Gumowską, stolnikównę zakroczymską, i Dorotę Rejównę, i z nich pozostawił córkę Maryannę i syna Wincentego. 

Józef, podkomorzy zakroczymski 1467 r. Po Janie, podstolim zakroczymskim, syn Wojciech 1640 roku. Piotr elektor z wojew. płockiego 1648 r. Aleksander, podstoli ciechanowski 1656 r. Feliks z Zofii Walickiej pozostawił syna Michała 1691 r. Po Marcyanie z Maryanny Sielskiej córka Małgorzata za Ignacym Waligórskim i syn Wawrzyniec 1760 r. (Metr. Kor., Ks. Gr. Płockie, Conv. i Don. Vars., Zap. i Wyr. Tryb. Lubel., Ks. Gr. Przedeckie i Czerskie). 

KRYSOWSKI. Pochodzą z Krysowie, w przemyślskiem. Mikołaj, dziedzic na Krysowicach 1466 roku, miał córkę Małgorzatę za Maciejem Trzcieńskim i synów: Macieja, Mikołaja i Stanisława, dziedziców na Krysowicach; po Stanisławie córka Barbara i syn Jan (Bon.). 

KRYSTAŁOWSKI. Wojciech, regent geometrów na Wołyniu i Podlasiu 1554 r. 

KRYSTIAN v. KRYSTAN. Jan, adwokat we Lwowie, otrzymał szlachectwo austryjackie w 1807 r. z przydomkiem von Grodeck i nazwiskiem Gródecki. 

KRYSZKA h. PRAWDZIC. Jan, subdelegat sandomierski w 1732 r., miał syna Franciszka, tego syn Jakób z Maryanny Brzezińskiej pozostawił synów, Antoniego, naczelnego lekarza szpitala św. Rocha w Warszawie, profesora w Akademii medycznej i Szkoły Głównej warszawskiej, autora kilku dzieł medycznych, wylegitymowanego w Królestwie 1856 r., i Romualda, urzędnika skarbowego w Warszawie, wylegitymowanego w Królestwie 1859 roku. 

KRYSZPIN-KIRSZENSZTEIN h. KRYSZPIN. Herb - tarcza w podłuż przedzielona, w jej środku pieniek dębowy stojący, z jego prawej strony dwa, a z lewej trzy sęki; w prawej części tarczy, w polu złotem, dwa łby jelenie w lewo, jeden nad drugim, w lewej części w polu błękitnem lew w prawo stojący z ogonem pod brzuch podwiniętym, przednie łapy trzyma na dwóch górnych sękach pieńka. W koronie ogon pawi między dwoma orlemi rozwiniętemi skrzydłami. 

Senatorowie w rodzinie: Heronim, podskarbi wielki litewski 1663 r., rezygnował 1676 r. Jan-Heronim, biskup żmudzki 1695 r., um. 1708 r. Andrzej-Kazimierz, wojewoda witebski 1695 r., um. 1704 r. Marcin, kasztelan trocki 1697 r., um. 1700 r. Jerzy; Heronim, kasztelan żmudzki 1722 r., um. 1737 roku. 

Rodzina niemiecka i właściwe jej nazwisko Kirschenstein, miała w 1437 r. otrzymać szlachectwo niemieckie, które w 1678 r. odnowiła z dodatkiem herbowym. Kryszpin za Zygmunta Augusta osiedlił się na Żmudzi i był protoplastą gałęzi polskiej tej rodziny, która brała jego imię Kryszpin za nazwisko, dodając tylko Kirschenstein jako przydomek; linia jednak pruska zachowała ojcz ste nazwisko aż do swego wygaśnięcia na początku XVIII stolecia i posiadała majątki Rundwiese, Dargau, Prassnicken i inne, i z niej Ludwik-Krystyan i Zygmunt, dziedzice dóbr Prassnicken, otrzymali od cesarza niemieckiego Leopolda, odnowienie swego szlachectwa. Kryszpin, protoplasta linii polskiej, miał syna Kryszpina, dziedzica na Radwani, ciwuna pojurskiego 1632 r., dzielnego wojownika przeciw Szwedom, który popadłszy w niewolę moskiewską wraz z swoim bratem Krystynem, kilka lat w niej zostawał, i Krystyn w niej umarł. Kryszpin z 1-ej żony Anny Szemetówny, kasztelanki smoleńskiej, pozostawił synów, Karola, młodo zmarłego, i Heronima, a 2-iej żony Anny Pacówny miał córkę Elżbietę za Stanisławem Wojną, kuchmistrzem litewskim, i syna Józefa. 

Heronim, dworzanin królewski i ciwun pojurski 1648 r., marszałek kowieński 1658 r., kuchmistrz litewski 1658 r. i starosta szereszewski, a ostatecznie w 1663 r. podskarbi wielki litewski 1663 r., rezygnował 1676 r. W wojnie ze Szwedami, wierny Janowi Kazimierzowi, był uwięziony, a majątek jego został skonfiskowany; podpisał elekcyę 1648 r. z ks. żmudzkiem, i z żony Anny Młockiej zostawił cztery córki: Apolonię, żonę Jana Zawiszy, starosty brasławskiego, Barbarę 1v. Aleksandrowę Wołłowiczową, starościnę płotelską, 2v. Konopacką, kasztelanowę chełmińską, Elżbietę, 1v. za Wojciechem Opackim, podkomorzym warszawskim, 2v. za Władysławem Łosiem, wojewodą malborgskim, i Krystynę za Denhoffem, kasztelanem witebskim, i pięciu synów, z których Jan-Heronim, kanonik wileński 1676 r., z referendarza litewskiego 1687 r. biskup żmudzki 1695 r., zm. 1708 roku, przeciwnik Sapiehów i gorliwy stronnik Augusta II; Andrzej-Kazimierz, pilarz polny litewski 1690 r., wojewoda witebski 1695 r., starosta szereszewski, puński i batocki, marszałek izby poselskiej 1703 r., podpisał elekcye 1674 i 1697 r., najzdolniejszy z braci, gorliwy w 1697 r. stronnik elekcyi saskiej, posłował do Karola XII w 1701 r. z żądaniem pokoju; z żony Racheli Brzostowskiej, referendarzówny litewskiej, miał córkę Konstancyę 1v. za Kazimierzem Pakoszem, starostą rzeczyckim, 2v. za Janem Sołohubem, podskarbim litewskim; Franciszek-Kazimierz, kanonik wileński 1690 r.; Michał-Antoni, generał artyleryi litewskiej 1670-1673 r., ciwun pojurski, leśniczy białowiezki, starosta gieranoński i lipnicki, stronnik Jana III, marszałek sejmu 1693 r., z żony Katarzyny ks. Sanguszkówny, starościanki surażskiej, miał syna Ludwika, młodo zmarłego; Marcin, pułkownik królewski i poseł na sejm 1667 r., ciwun wileński, podpisał elekcyę 1674 r.; podstoli, podczaszy litewski 1689 r. i starosta płungiański i orszański 1697 r., wreszcie od 1697 r. kasztelan trocki, stronnik saski, a nieprzyjaciel Sapiehów, z żon, Anny Zawiszanki, pisarzówny litewskiej, i Katarzyny Rudominianki-Dusiackiej, miał córki: Katarzynę za Janem Biegańskim, starostą starodubowskim, Ludwikę za Adamem Grotuzem, starostą wilkijskim, Elżbietę Janczyńską, łowczynę wileńską, i dwóch synów, Jerzego-Heronima i Kazimierza. 

Jerzy-Heronim, starosta płungiański, podpisał elekcyę 1697 roku z wojew. mińskiem; generał-lejtnant wojsk litewskich, starosta orszański, podczaszy litewski 1707 r. z nominacyi Stanisława Leszczyńskiego, rezygnował 1709 r., ostatecznie kasztelan żmudzki 1722 r., żonaty z Anną Chreptowiczówną, wdową po Michale Rajeckim, staroście worklańskim. 

Kazimierz, starosta płungiański 1699 r., ciwun gondyński 1700 r., strażnik litewski z nominacyi Leszczyńskiego 1708 r., rezygnował 1709 r. (Metr. Kor., Don. Vars., Ks. Gr. Czerskie, Arch. Dubr. i Szem.). 

KRYSZTECKI v. KRYSTECKI Tomasz, żonaty z Justyną Rudzińską, był posesorem dóbr Sobieni Szlacheckich, w Czerskiem 1747 r. (Ks. Gr.Czerskie). 

KRYSZYŁOWSKI. Zobacz Krzyszyłowski. 

KRYWECZKI h. KRYWECZKI. Herb - na ukos przez tarczę od lewej ku prawej stronie szeroki pas niebieski, na nim szabla o złotej rękojeści ostrzem w lewo; w górnej części tarczy jednorożec w lewo, w dolnej na zielonej podstawie palma zielona. W koronie palma zielona między dwoma dartemi czarnemi orlemi skrzydłami. Jan, radca apelacyjny austryjacki i prezydent sądów ziemskich lwowskich, otrzymał indygenat galicyjski 1784 r. 

KRYWKOWSKI v. KRZYWKOWSKI. Piotr podpisał elekcyę 1697 r. z ziemią nurską. 

KRZACZKOWSKI. Paweł, syn Sylwestra i Zofii Gajewskiej, zaślubił Franciszkę Grabowską i z niej miał synów: Franciszka, Ignacego, subdelegata grodzkiego nowokorczyńskiego 1788 r., a od 1790 r. sandomierskiego, i Wincentego (Don. Vars.). 

KRZAKOWSKI h. SZELIGA. Niektórzy z Mierzejewskich, herbu Szeliga, dziedziczących w XV i XVI wieku we wsi Krzakowie, brali nazwisko Krzakowski; z nich Jan, Heronim i Maciej 1506 r. cytowani w aktach ostrołęckich. 

KRZANOWSKI. Andrzej, podporucznik wojsk polskich do 1830 r., następnie podporucznik inwalidów rosyjskich, otrzymał przyznanie praw nowego szlachectwa w Królestwie 1838 r. 

KRZANOWSKI-PAWŁOWICZ. Andrzej, vicegerent grodzki chełmski, 1775 roku (Wyr. Tryb. Lubel.). 

KRZATKOWSKI. Wzięli nazwisko od wsi Krzatkowa, w płockiem. Mikołaj, z przydomkiem Lewiska, miał synów, Mikołaja i Piotra 1540 roku (Ks. Gr. Płockie). 

KRZCZONANOWSKI h. ŚWINKA. Wawrzyniec, Maryan, Wojciech, Michał i Leon, synowie Jakóba, oraz inni wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1837-1863 r. 

KRZCZONOWICZ h. SZELIGA odm. Odmiana herbu - na półksiężycu półtora krzyża, t. j. krzyż podwójny, któremu prawego górnego ramienia brakuje. 

Na Litwie; brali przydomki od majątków Strawiński i Hrebiński. Z Krzczonowiczów-Strawińskich Mikołaj, starosta newelski, miał synów, Stanisława i Piotra; z nich Stanisław poległ na wojnie moskiewskiej, a Piotr zaślubił ks. Pruńską, 2v. wojewodzinę Nasiłowską około 1540 r. Jerzy, syn Mikołaja, chorąży wileński 1539 r., miał synów: Jana-Jerzego, podkomorzego parnawskiego, i Piotra zabitego w walce z Tatarami; po Janie Jerzym z Hanny Hołowczyńskiej synowie, Jerzy, Karmelita w Wilnie, protonotaryusz apostolski 1666 r., i Konstanty 1653 r. (Arch. Dubr. i Szem.). Stanisław i Samuel polegli pod Chocimem 1621 r. Jan i Adam-Kazimierz, dzielni rotmistrze i z nich Adam-Kazimierz, cześnik trocki, 1648 r., a Jan, skarbnik mozyrski, 1674 r. podpisali elekcyę ze Żmudzią. Aleksander-Michał podpisał pospolite ruszenie 1698 r. z wojew. nowogrodzkiem. 

N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1850 r. 

KRZCZONOWSKI h. ŁABĘDŹ. Piszą się z Krzczonowa, w opoczyńskiem. Jan i Piotr, syn Krystyna, dziedzice na Krzczonowie 1420 roku. Dziersław, syn Mikołaja, dziedzic na Krzczonowie 1440 r. Urszula, dziedziczka Krzczonowa, części Idzikowic i Woli 1508 r. (Ks. Ziem, i Gr. Radomskie, Ks. poborowe). 

KRZCZONOWSKI. Dziersław, Paweł, Piotr, Wielisław, Marcisz i Wojciech, dziedzice na Krzczonowie, w Sandomierskiem 1425 r. Mikołaj, posesor Kozłowa, podstarosta 1499 r., pisarz ziemski buski 1500 r. Piotr, kanonik wiślicki 1511 r. (Bon.).

KRZECZANOWSKI. Wojciech, syn Jana, i inni zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1805 r. 

KRZECZETOWSKI. Jan, namiestnik witebski 1661 r. Jan-Antoni, cześnik nowogrodzki, sędzia grodzki i deputat witebski. Antoni, skarbnik i rotmistrz witebski 1704 r. (Arch. Dubr.). 

KRZECZEWSKI. Stanisław, pułkownik czechryński, pozwany o najazd dóbr 1648 r. (Zap. Tryb. Lubek). 

KRZECZKOWSKI h. KORAB. Na Litwie; z nich Michał z wojew. Witebskiem podpisał elekcyę 1764 r. Wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej, synowie Józeia: Ignacy z synami, Ferdynandem i Julianem i Wiktor z synami, Aleksandrem i Antonim, oraz Jan, syn Augustyna, z synem Konradem 1842 r. 

KRZECZKOWSKI h. LUBICZ. Aleksander i Feliks, synowie Stanisława, wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty okręgu białostockiego 1852 r. 

KRZECZKOWSKI h. ŁODZIĄ. W północnym Mazowszu. Stanisław 1452 r. (Akta Zambrowskie). Jan, syn Heronima, 1592 r. Albert po śmierci żony został księdzem i był dziekanem łomżyńskim; jego syn Paweł, ksiądz 1647 r. (Akta Ostrołęckie). Jan miał córkę Dorotę Tymińską 1692 roku. Ignacy, subdelegat grodzki sandomierski 1793 r. 

Stanisław (h. Prawdzie), dziedzic wsi Kunowo i Krzeczkowo Stare, w ziemi nurskiej 1712 r., z Felicyanny Kuczewskiej miał syna Antoniego, po którym syn Stanisław z żony Tekli Piętkówny pozostawił syna Józefa, dziedzica wsi Krzeczkowo-Szepielaki, w pow. ostrołęckim, wylegitymowanego w Królestwie 1843 r. 

KRZECZKOWSKI h. PRAWDZIC. Licznie rozrodzeni na Mazowszu. Feliks, Jan, Mikołaj i Wojciech, dziedzice na Krzeczkowie-Nagórkach, a Mikołaj, Stanisław, Wojciech i Feliks, na Krzeczkowie-Rosochatem 1578 i. (Ks. poborowe). Po Mikołaju syn Jan, żonaty z Katarzyną Sutkowską, miał synów, Łukasza i Wojciecha 1670 r. Stanisław, syn Wojciecha, z ziemi nurskiej, zaślubił Zofię Żuchorską i z niej miał synów: Bartłomieja, Jakóba, Wawrzyńca, Władysława i Wojciecha 1680 r. Andrzej i Piotr z ziemią nurską i Gabryel z ziemią ciechanowską podpisali elekcyę 1697 r. 

Mikołaj-Paweł, dziedzic na Krzeczkowie Starem, ożeniony z Joanną ks. Szujską, cześnikówną nurską, 1700 r., posesorowie wójtowstwa w Przybysławicach. Wojciech, cześnik nurski 1706 r., żonaty z Scholastyką Zuchorską, 2v. za Teodorem Szaniawskim, stolnikiem trockim. 

Bartłomiej, syn Stanisława, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1804 r.

KRZECZKOWSKI h. SAS. Licznie rozrodzeni na Rusi Czerwonej. Samuel, syn Piotra, wylegitymowany w Galicyi 1782 r., a Andrzej, Bazyli, Dymitr, Jacek, pięciu Janów, Samuel i Teodor 1782 r., i po Andrzeju synowie: Jacek, dwóch Janów i Szczepan 1809 r., piszący się z Pacławia, oraz Grzegorz i Szczepan, synowie Jerzego, wnukowie Romana i Zofii Siewakowskiej, Jerzy, Mikołaj i Szczepan, synowie Bazylego, Piotr i Mikołaj, synowie Jana, Paweł i Szczepan, synowie Kazimierza, Szczepan, syn Mikołaja, Michał, syn Szczepana, 1782 r., i po Michale z Anny Nanowskiej syn Antoni, a po Antonim synowie: Jakób, Andrzej, Teodor, Jan, Stanisław i Bazyli 1835 r. wylegitymowani w Galicyi bez wskazania herbu. 

KRZECZKOWSKI h. ZAREMBA. Wylegitymowano w Cesarstwie i zapisano do ksiąg szlachty gub. mińskiej w 1862 r. osób 31. 

KRZECZOT. Samuel z wojew. mińskiem podpisał elekcyę 1648 r. 

KRZECZOTOWSKI. N., chorąży witebski, żonaty z Barbarą Chrapowicką, z niej córka Katarzyna Koszczycowa 1710 r. 

KRZECZOWSKI h. KORCZAK. Senator w rodzinie, Sienko, kasztelan lwowski 1438 r. 

Zamożna już w początkach XV wieku rodzina na Rusi Czerwonej, pisała się z Siennowa. Sienko, podkomorzy przemyślski, kasztelan lwowski 1438 r., od majątku Krzeczowice, w ziemi przemyślskiej, pisał się z Krzeczowic, a jego potomkowie Krzeczowskimi i Krzeczkowskimi; ta zamiana nazwiska trwała jeszcze w początkach XVIII wieku. Michał, syn kasztelana Sienka, z Małgorzaty Dolińskiej miał synów, Jana, ożenionego z Katarzyną Streptowską, i Michała, żonatego z Barbarą Trzecieską. Andrzej, podsędek przemyślski 1538 r., miał syna Heronima, starostę szereszowskiego i połońskiego, ożenionego z Elżbietą Fredrówną, który skarżył się na sejmie 1574 r. o zajechanie starostwa szereszowskiego przez Chodkiewicza, starostę żmudzkiego. 

Stanisław, dziedzic Domachościsk, wojski gródecki 1586 r., pozostawił synów: Kacpra, Marcina, Mikołaja, Piotra i Waleryana, żonatego z Anną Uściańską. Jan, Jerzy i Wojciech, synowie Jana, 1621 r. Andrzej, stolnik przemyślski 1632 r. Po Stanisławie z Elżbiety Jordanówny synowie, Michał, cześnik trembowelski, starosta hadziacki 1690 r., i Stanisław, koadjutor opata w Obrze 1709 r. Samuel, pułkownik chorągwi tatarskiej, ożeniony z Pauczylą Szczucką 1712 r. (Wyr. Tryb. Lubek, Arch. Dubr.). 

Krzysztof-Franciszek z Buchwałowa 1700 r., ożeniony z Maryanną Morską, miał córkę Krystynę za Stadnickim, podczaszym bracławskim, i syna Joachima, który z 1-ej żony Maryanny Czarneckiej pozostawił syna Antoniego, a z 2-iej Anny Bełdowskiej syna Szymona-Antoniego; Antoni z Maryanny Łapanowskiej pozostawił syna Jana Kantego 1782 r., a Szymon-Antoni z Heleny Bieleckiej synów, Andrzeja 1782 r. i Teodora 1787 r., wylegitymowanych w Galicyi.

Joachim miał mieć też syna Macieja, po którym z Apolonii Jasińskiej syn Tomasz wylegitymowany w Galicyi 1809 r. 

Michał, dziedzic dóbr Koczubienice 1701 r., cześnik trembowelski, miał mieć syna Michała, który pozostawił synów, Kazimierza i Stanisława; po Kazimierzu syn Rafał, dzierżawca we wsi Miączynie, w pow. kaliskim, a po Stanisławie z Maryanny Rohozińskiej syn Józef wylegitymowani w Królestwie 1844 r. 

KRZECZUNOWICZ h. KRZECZUNOWICZ. Herb tarcza w poprzek przedzielona; w górnej części, w polu srebrnem, na zielonej murawie baran czarny w prawo, w dolnej części, w polu czerwonem, na zielonej murawie rumak biały, biegnący w prawo. W koronie pół rumaka białego wspiętego w prawo między dwoma orlemi dartemi skrzydłami, z których prawe w górnej połowie białe w dolnej czarne, lewe zaś przeciwnie. 

Grzegorz, otrzymawszy nobilitacyę austryjacką 1785 r., kupił majątki Olejowo i Karolówkę, w cyrkule kołomyjskim, i od pierwszego z tych majątków jego potomkowie piszą się z Olejowa. Waleryan, wnuk Grzegorza, członek Stanów galic., dziedzic dóbr Jaryczowo, otrzymał indygenat galicyjski 1843 r.; jego synowie, Ignacy, członek Stanów galic., dziedzic dóbr Jaryczowo 1864 r., i Korneli, dziedzic dóbr Bonszowa, w cyrkule stanisławowskim, poseł na sejmy lwowskie, zdolny i wymowny patryota. 

Jan Nepomucen, radca sądowy w Stanisławowie, um. 1845 r. Krzysztof 1831 r., a Zenon 1864 r. dziedzice dóbr Korszów, w cyrkule kołomyjskim. Ksawery, dziedzic dóbr Komarowo 1860 r. Waleryan, dziedzic dóbr Bołszowice, w cyrkule brzeżańskim 1864 r., w Galicyi. 

KRZEKOTOWSKI. Tomasz z Krzekotowa, w gnieźnieńskiem 1460 r. Jan z Krzekotowa, w Wielkopolsce, żonaty z Heleną Zakrzewską 1470 r. Stanisław, dziedzic Krzekotowa, i Krzysztof, dziedzic Kołudy Wielkiej, w pow. bydgoskim 1580 r. (Ks. poborowe). Po Stefanie z Konstancyi Pobiedzińskiej syn Adam-Franciszek 1711 r. (Bon.). 

KRZELCZEWSKI. Stanisław, pisarz grodzki kowalski 1689 roku, obrany plenipotentem Brodzińskiego (Zap. Tryb. Lubek). 

KRZELCZYCKI h. OSTOJA. Wzięli nazwisko od wsi Krzelczyce, w chęcińskiem, i noszą przydomek Mrożek. Andrzej Gołąb, Jan Zientek i Paweł Tworzjan, dziedzice na Krzelczycach 1540 r. Jan, Piotr i Stanisław Mrożkowie, dziedzice na Jarząbkach 1579 r. (Ks. poborowe). Marcin i Jan, synowie Stanisława, 1650 r. 

Po Stanisławie z Konstancyi Niewiarowskiej córka Helena za Pawłem Bryszewskim 1701 r. Franciszek, podczaszy nowogrodzki 1731 roku. Antoni, wojski sanocki 1734 r. Józef, podczaszy nowogrodzki 1740 roku. Paweł, podczaszy wieluński 1741 r. Antoni, stolnik zakroczymski 1751 r.

Adam, Franciszek Ksawery, Kazimierz i dwóch Pawłów z przydomkiem Mrożek podpisali elekcyę 1764 roku z wojew. Sandomierskiem. Stanisław, skarbnik kijowski 1774 r., ożeniony z Konstancyą Oraczewską, burgrabianką krakowską (Zap. i Wyr. Tryb. Lubek). 

KRZEMIENIECKI. Stanisław podpisał elekcyę 1697 r. z wojew. inowrocławskiem. N., pułkownik kozacki, stronnik Leszczyńskiego, należał do wyprawy Grudzińskiego 1712 r. Michał na Litwie 1726 r. 

KRZEMIENIEWSKI h. ŚLEPOWRON. Andrzej i Piotr, synowie Jakóba, dziedzice na Krzemieniewie, w łęczyckiem, a Jan, dziedzic na Grotowicach, w brzezińskiem 1576 r. (Ks. poborowe). Stanisław, Tomasz, Walenty i Wojciech, synowie Rafała i Elżbiety Rudnickiej, 1720 r. Teofil, syn Wojciecha, dziedzic na Wielgiej Wsi, w szadkowskiem 1747 r. Antoni i Rafał, synowie Wojciecha, 1762 r. (Ks. Gr. Sieradzkie). 

KRZEMIENIOWSKI h. GRZYMAŁA. Piszą się z Krzemieniewie, w piotrkowskiemu Stanisław i Elżbieta, dziedzice Krzemieniewie 1552 r. (Ks. poborowe). Stanisław ustąpił części Karlina synowi Kacprowi 1579 r. Szczęsny (Feliks), kanonik krakowski, poznański, warszawski i kaliski 1646 r., syn Marcina i Łucyi z Modrzewskich. Aleksander, syn Stanisława i Zofii Kruszewskiej, podpisał elekcyę z wojew. Sieradzkiem. Antoni, syn Jana i Zofii z Grotowskich, wnuk Jana, 1726 r. (Akta Radomskie). 

N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. mińskiej 1850 r. 

KRZEMIEŃSKI h. GRZYMAŁA. Osób 11 wylegitymowano w Cesarstwie i zapisano do ksiąg szlachty gub. mińskiej 1843 r. 

KRZEMIEŃSKI v. KRZEMIŃSKI h. PRUS III. Stanisław, dziedzic na Kaleniu i Studziance, w piotrkowskiem 1552 r. Franciszek na Krzemieńcu podpisał elekcyę 1697 r. z wojew. ruskiem. Antoni z Kremna, subdelegat grodzki opoczyński 1719 r., miał syna Mikołaja, tego syn Jakób pozostawił syna Wojciecha, którego z Maryanny Sochackiej synowie: Antoni, Piotr i Tytus, oraz córka Władysława wylegitymowani w Królestwie 1862 roku. 

KRZEMIŃSKI h. PRUS III. Józef i Michał, synowie Andrzeja, oraz Józef i Szczepan, synowie Antoniego, wylegitymowani w Galicyi 1782 roku (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KRZEMKOWSKI. Kazimierz, burgrabia grodzki kowalski 1781 r., był w 1790 r. inkwizytorem sądów marszałkowskich (Don. Vars.). 

KRZEMOWSKI. Krzysztof, ożeniony z Anną Ławecką, posesorowie wójtowstwa w Dochnie 1642 r. (Don. Vars.).

KRZEPCZOWSKI h. JUNOSZA. Piszą się z Krzepczowa, a biorą przydomek Otto. Wacław, dziedzic Krzepczowa 1552 r. (Wittyg). 

KRZEPICKI h. PORAJ. Walenty, pisarz skarbu koronnego, otrzymał nobilitacyę 1580 r., a do herbu przyjętym został przez Bużeńskiego, kasztelana sieradzkiego; z żony Barbary Kazimierskiej miał on trzech synów, z których: 1) Waleryan. z żony Zofii Trzebińskiej pozostawił syna Władysława i trzy córki: Konstancyę Czeską, Zofię za Zygmuntem Świątkowskim i Barbarę za Janem Wiśniowskim; 2) Stefan ożeniony z Maryanną Kijańską; 3) Walenty z Jordanówny miał potomstwo, a owdowiawszy, został księdzem. 

Andrzej, syn Szymona i Franciszki Szymańskiej, wnuk Adama i Anny Zborowskiej, wylegitymowany w Galicyi 1787 roku, był żonatym z Barbarą Buszkowską (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KRZESIMOWSKI h. JASTRZĘBIEC. Podług Paprockiego dom dawny w wojew. lubelskiem, piszą się z Krzesimowa. Andrzej, syn Andrzeja, Andrzej, syn Jerzego, Krzysztof, Mikołaj i Stanisław, dziedzice na Witowicach, a Andrzej i Stanisław, dziedzice na Pełczycach 1578 r. (Ks. poborowe). Antoni, opat koprzywnicki 1693 r. Krzysztof podpisał elekcyę 1697 r. z wojew. Sandomierskiem. 

Andrzej, dziedzic Ulanowie, cześnik dobrzyński 1740 r. Tomasz podpisał elekcyę 1764 roku z wojew. Sandomierskiem. Kazimierz, dziedzic dóbr Koćmierzów, cześnikowicz latyczowski 1790 r. 

Tomasz, dziedzic dóbr Miłoszewice w 1766 r., z Tekli Sosnowskiej miał syna Kazimierza, którego synowie: Stanisław, pułkownik wojsk polskich, kawaler krzyża Virtuti Militari, radca wojew. sandomierskiego 1824-1830 r., dziedzic dóbr Miłoszewice, ożeniony z Maryą Rehlewską, zm. 1857 r., Ignacy, dziedzic dóbr Kobierniki, w wojew. Sandomierskiem, i Benedykt-Wincenty wylegitymowani w Królestwie 1837 r. 

KRZESIŃSKI h. NIECZUJA. W Wielkopolsce. Jakób, sekretarz królewski 1573 r. Jakób, Jan i Sebastyan, dziedzice Krzesin, w poznańskiem 1580 r. (Ks. poborowe). Jan z wojew. kaliskiem i Michał z wojew. Witebskiem 1697 r. podpisali elekcyę. 

Jan około 1770 r. w Wielkopolsce ożeniony z Jadwigą Breza, 2v. Kraszowską. Józef, syn Pawła i Barbary Tomickiej, wnuk Piotra, dziedzic dóbr Bąk, w kcyńskiem, 1782 r. Jan, syn Józefa, cześnika dźwinogrodzkiego, i Katarzyny Rożnowskiej, sprzedał połowę Paniewa, w gnieźnieńskiem, Tomickiemu 1783 r. (Ks. Gr. Radziejowskie). 

Józef, dziedzic dóbr Paniewo, pod miastem Powidzem, i Witkowice, w obw. kujawskiem 1793 r., z Joanny Dobieckiej pozostawił syna Antoniego, urzędnika w Płocku, wylegitymowanego w Królestwie 1842 r. Heronim, nauczyciel gimnazyum w Trzemesznie 1854 roku Sebastyan, dziedzic wsi Wólka Zastawska, w pow. łukowskim 1858 r.

Wojciech, ur. 1736 r., z żony Anny Zionikowskiej miał syna Jana Felicyana, ur. 1770 roku w Warszawie, artystę dramatycznego, po którym z Felicyanny-Petroneli Derengowskiej syn Adam-Feliks, ur. 1823 r., pozostawił syna Józefa-Michała, ur. 1868 r., i córkę Matyldę-Maryę; po Józefie Michale syn Wacław. 

KRZESIŃSKI. Piszą się z Krzesina, w łęczyckiem. Jan i Tomasz, synowie Stanisława (Wysockiego), dziedzice na Krzesinie, a Tomasz, dziedzic na Krzesinku i Osicach 1576 roku (Ks. poborowe). Antoni, syn Kazimierza i Konstancyi Komierowskiej, 1730 r. Józef i Szymon, posesorowie Witowiecka 1774 r. (Ks. Gr. Brzeskie i Radziejowskie). 

KRZESKI. Patrz Krzewski. 

KRZESZ h. LELIWA. Gniazdem ich rodowem jest wieś Słupów, w krakowskiem, nazwisko wzięli od imienia Krzesław, a pisali się z Męciny, w sądeckim. Piotr, dziedzic na Pirocicach 1430 r. Mikołaj, dziedzic Kwapinki 1470 roku. Prokop, komornik króla Zygmunta Augusta 1571 r. Stanisław, dziedzic na Miczakowie i Głodny 1580 r., w sądeckiem (Ks. poborowe). 

Po Janie synowie, Jan i Stefan, który z Zofii Morsztynówny miał synów: Jana, Stanisława i Wacława; z nich Jan i Wacław podpisali elekcyę 1648 r. z wojew. krakowskiem, i Wacław, chorąży sanocki, walczył przeciw Szwedom, Kozakom i Rakoczemu, um. 1671 r., a Stanisław, posesor Kleszczowy, w starostwie żarnowskiem, za zasługi wojenne, pozostawił córkę Annę za Krzysztofem Miroszewskim. 

Stanisław, komornik ziemski 1682 r., sędzia grodzki 1692 r., podstarosta biecki 1695 r., cześnik krakowski 1697 r. Stanisław podpisał elekcyę 1697 r. z wojew. ruskiem; łowczy chełmski, z Teresy Wielopolskiej pozostawił synów: Franciszka, generała wojsk litewskich 1710 r., Jana i Stanisława, podpułkownika wojsk koronnych 1714 r. 

Jan i Stanisław, dziedzice Męciny 1720 r., i z nich Stanisław, cześnik wieluński, z Aleksandry Gostkowskiej miał synów, Antoniego i Ignacego, wylegitymowanego w Galicyi 1783 r.; po Antonim z Katarzyny Rychterówny synowie, Joachim i Onufry wylegitymowani w Galicyi 1782 roku bez wskazania herbu. 

Stanisław, łowczy smoleński 1738 r. Michał, łowczy chełmski, sprzedał 1758 r. wsie Zbyszyce i Strugę. 

KRZESZCZYŃSKI. Kazimierz notowany 1725 r. w aktach oświęcimskich (Bon.). 

KRZESZEWSKI h. KROJE. Heronim i Zygmunt, dziedzice Krzeszowa, w łęczyckiem 1576 r. (Ks. poborowe). Andrzej, syn Jakóba, 1590 r. Maciej, pleban sieciechowski 1598 r. Jan, łowczy kijowski 1653 r. Jan, regent ziemski wschowski 1775 r. (Zap. i Wyr. Tryb. Lubek). 

KRZESZOWSKI. Michał i Franciszek synowie Jana, zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1804 r. 

KRZETOWSKI i KRZENTOWSKI. Zobacz Krzętowski. 

KRZEWICKI. Jasiek z Krzewicy, w bełzkiem 1439 r. Jan i Wojciech Kierdejowie-Krzewiccy zostali uznani za szlachtę w 1798 r. przez ziemian wojew. bracławskiego (Bon.). KRZEWIŃSKI. Józef, syn Jana i Anny Gostkowskiej, wnuk Benedykta i Justyny Małczurzyńskiej, prawnuk Józefa, nabył 1787 r. części Czechowic (Don. Vars). Mikołaj, Wiktor, Józef, Bazyli i Kazimierz, synowie Ksawerego, zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1832 r. 

KRZEWSKI v. KRZESKI h. BOŃCZA. Wzięli nazwisko od wsi Krzeska, w łukowskiem. Leonard i inni, dziedzice na Krzesku, Wesółce i Królowej Niwie 1552 r. Adam, syn Jarosza, Adam, syn Mikołaja, Jerzy, syn Floryana, Floryan i inni, dziedzice na Krzesku i Wesółce 1580 r. (Ks. poborowe). Floryan z Anny Żeleskiej miał córkę Małgorzatę za Zygmuntem Płomieńskim i syna Maksymiliana 1585 r. Anastazy, Feliks, Jan i Stanisław, dziedzice na Starym Krzesku 1585 r. Po Mikołaju synowie, Adam i Marcin, dziedzice na Królowej Niwie 1589 r. Gabryel i Krzysztof, synowie Jana, 1636 r. Daniel, posesor wójtowstwa w Woli Rębkowskiej, podpisał elekcyę 1648 r. z ziemią czerską. Adam, wojski łukowski 1643 r., ożeniony z Katarzyną Ryszkowską. Adam, syn Aleksandra i Maryanny Kazanowskiej, dziedzic na Krzesku i Woli Chomętowej, skarbnik łukowski 1667 r., z żony Heleny Rusieckiej pozostawił syna Antoniego, dziedzica Turowa, podstolego kijowskiego 1690 r. 

Jan, skarbnik łukowski 1662 r., łowczy chełmski 1667 r. Daniel, posesor Dziecinowa 1670 r., z żony Anny Drzewieckiej miał córkę Barbarę, żonę Adama Wojczyńskiego, podwojewodzego rawskiego. Jan, Józef i Kazimierz, synowie Stanisława, podpisarza grodzkiego lubelskiego 1675 r. Adam i Dominik, synowie Andrzeja, 1677 r. Andrzej, syn Krzysztofa, wojski żytomierski 1689 r. Michał, cześnik połocki 1691 r. Piotr, syn Bartłomieja, dziedzic wsi Krzesko Nowe 1695 roku, z Zofii Łapińskiej miał synów: Józefa, Jakóba i Floryana, dziedziców Cibory Gołockie (Akta Łomżyńskie). Andrzej z wojew. chełmińskiem, Michał, podczaszy inflancki, z wojew. malborgskiem i Heronim z wojew. bracławskiem 1697 r. podpisali elekcyę. 

Piotr, regent wielki koronny 1701 r. Andrzej podpisał konfederacyę sandomierską 1705 r. Władysław, cześnik nowogrodzki 1731 r., z Heleny Kaletyńskiej, chorążanki bracławskiej, miał córki: Justynę za Piotrem Jełowickim, starostą perejasławskim, Zofię za Janem Modryńskim, stolnikiem różańskim, Zuzannę za Antonim Mysłowskim, skarbnikiem mścisławskim, i synów: Andrzeja, Ignacego, Jacka, podstolego żydaczowskiego, i Jana, cześnika nowogrodzkiego. Andrzej, burgrabia rawski 1749 roku. Po Józefie z Doroty Osuchowskiej córka Justyna, żona Kazimierza Twardzickiego, cześnika nowogrodzkiego 1750 r. Bazyli, syn Andrzeja, żonaty z Agnieszką Białecką 1754 r. (Ks. Gr. Czerskie, Don. Vars., Zap. i Wyr. Tryb. Lubek, Sigil., Sumaryusze Bracławskie, Czerniechowskie i Kijowskie). 

Stanisław, komornik graniczny wizki w 1521 r., miał syna Leonarda, tego syn Jakób, po którym syn Marcin pozostawił syna Jana, ten syna Pawła, a ten syna Wojciecha, po którym synowie: 1) Piotr, jego syn Stanisław z Maryanny Konopka miał syna Franciszka, podoficera we flocie ros., wylegitymowanego w Królestwie 1862 r.; 2) Michał, po którym syn Bartłomiej miał syna Jakóba, wylegitymowanego w Królestwie 1847 r. 

Byli Krzewscy i w łęczyckiem, a nazwisko wzięli od wsi Krzewią, pisząc się niekiedy Krzowskimi. Kielcz, kanonik 1389 r., kustosz łęczycki 1396 r., ostatnio kanonik gnieźnieński 1411 r. Łukasz, dziedzic Malonowa, w dobrzyńskiem 1564 r. Aleksy, Mikołaj, Piotr, syn Stanisława, Tomasz i Tomasz Żabka, dziedzice na Krzewie, w łęczyckiem 1576 r. (Ks. poborowe). Adam i Jakób, synowie Aleksego, 1600 r. Paweł, syn Mikołaja, dziedzic na Sławoszewie 1601 r. Piotr, syn Andrzeja, 1625 r. Paweł, syn Walentego, dziedzic na Sławoszewie 1633 r. (Ks. Gr. Przedeckie). 

Stanisław sprzedał w 1616 r. wieś Krzewo, w wojew. łęczyckiem; jego syn Jan miał synów, Pawła i Jana; po Pawle syn Wojciech, tego syn Mateusz pozostawił syna Krzysztofa, po którym z Katarzyny Zajkowskiej synowie: 1) Mikołaj, po którym z Julii Grodzkiej synowie, Stanisław i Jan Aleksander wylegitymowani w Królestwie 1841 r ; 2) Jan wylegitymowany w Królestwie 1841 roku z synami, Antonim i Tomaszem, urodzonymi z Marcyanny Grabowskiej. Po Janie, drugim synu Jana, syn Stanisław, tego syn Andrzej miał syna Macieja, a ten syna Grzegorza, którego synowie: 1) Dyonizy, jego syn Krzysztof, ożeniony z Maryanną Maliszewską, pozostawił syna Walentego, zamieszkałego w pow. Słonimskim, na Litwie, wylegitymowanego w Królestwie 1857 r. z synami, Konstantym i Feliksem, urodzonymi z Zofii Rzepnickiej; 2) Stanisław, po którym z żony Franciszki Jamiołkowskiej syn Wawrzyniec miał syna Jana, wylegitymowanego w Królestwie 1862 r. 

KRZĘCIEWSKI v. KRZĘCIBJEWSKI h. ROLA. Wzięli nazwisko od wsi Krzęcieszki, w pow. orłowskim, a pisali się z Paśnik; często zmieniali nazwisko na Kręciejewski. Jakób i Mikosz, synowie Przecława, 1401 roku. Jan, syn Andrzeja, 1409 r. Jan, syn Macieja Kropki, Sebastyan i Tyburcy, synowie Wojciecha, Jan i Maciej, synowie Bartłomieja, Krzysztof, syn Piotra Kropla, i wielu innych z przydomkami dziedzice Krzęcieszek 1576 r. (Ks. poborowe). Marcin, pleban grodziski, Jan i Franciszek, bracia, oraz Marcin, instygator koronny, i jego brat Jakób, kanonik gnieźnieński, biegły w prawie, żyjący 1600-1640 r. Marcin z Grochowa, w pow. piotrkowskie w 1608 roku. Adam, syn Macieja Zielonki i Jadwigi Zaborowskiej, 1610 r. Jan, kanonik gnieźnieński 1614 r. Piotr, Stanisław i Wojciech z wojew. łęczyckiem podpisali elekcyę 1697 roku. Jan, komornik ziemski 1689 r., łowczy gostyński 1704 r. (Zap. i Wyr. Tryb. Lubek, Don. Vars.). 

Marcin, syn Walerego, miał syna Marcina, tego syn Szymon pozostawił syna Hilarego, dziedzica dóbr Radzięcin, sędziego pokoju okręgu zamojskiego 1862 roku, po którym z żony Zofii Lanoe synowie, Stanisław i Władysław wylegitymowani w Królestwie 1857 r. 

KRZĘCIEWSKI. Antoni, porucznik wojsk polskich do 1831 r., otrzymał prawa nowego szlachectwa w Królestwie 1837 r. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1860 r. 

KRZĘCKI v. KRZECKI h. ŁODZIĄ. Wzięli nazwisko od wsi Krzęty, w Wielkopolsce. Andrzej, posesor wójtowstwa międzyrzeckiego 1571 r., miał syna Jana. Wawrzyniec, posesor Olszówki, syn Jana, ożeniony z Elżbietą Chłapowską, sędzianką kaliską, miał syna Bogusława, zm. 1593 roku. Jan, sekretarz królewski, żonaty z Anną Chłapowską, um. 1599 r. Antoni, podstoli i poseł poznański 1764 r. (Metr. Kor., Ks. poborowe). 

KRZĘTOWSKI v. KRZETOWSKI h. TOPÓR. Podług Paprockiego w ziemi łomżyńskiej. Stefan-Leon 1631 r. (Vol. Leg.). 

KRZĘTOWSKI v. KRZETOWSKI h. ZADORA. Wzięli nazwisko od wsi Krzętowa. w Sieradzkiem, a pisali się z Brzezia i mają być jednego pochodzenia z Lanckorońskimi. Stanisław, Jakób i Piotr, synowie Stanisława, dziedzice na Rożenku, a Salomon, dziedzic na Stawowiczkach 1577 r. (Ks. poborowe). Jakób żonaty z Jadwigą Bukowską 1578 r. Samuel 1632 r., jego brat Stanisław, sekretarz królewski, 1648 r. podpisali elekcye. Stanisław osiedlił się na Litwie; jego synowie: Heronim, Jan i Andrzej, i po jednym z nich Karol, syn Andrzeja, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1819 r. 

Jan z Brzezia i Adam 1648 r. z wojew. Sieradzkiem, a Waleryan z wojew. nowogrodzkiem 1674 roku podpisali elekcye. Stanisław, cześnik parnawski 1681 r. 

Stanisław, zm. 1590 r., dziedzic dóbr Krzętów, Rogi, Wola Życińska i Sudzin, w wojew. Sieradzkiem, miał synów, Stanisława i Piotra; z nich po Piotrze syn Heronim, tego syn Jan pozostawił syna Wojciecha, a ten Stanisława, po którym syn Jakób miał syna Wincentego, ożenionego z Wiktoryą Bogusławską, z niej synowie, Michał i Grzegorz wylegitymowani w Królestwie 1843 r. 

KRZOWSKI v. KRZEWSKI. Piszą się z Kierza, w lubelskiem. Feliks Grot, dziedzic na Kierzu 1531 r. Marcin, w wojew. lubelskiem 1570 r., ożeniony z Zofią Mańkowską. Wojciech, syn Mikołaja Grota, oraz Maciej, Paweł i Wawrzyniec, synowie Jakóba, dziedzice na Kierzu 1594 r. Abraham, syn Andrzeja, dworzanin i sekretarz królewski 1600 r., wojski lubelski 1618 r. Paweł na Wołyniu, żonaty z Anną Rzyszczewską 1660 r. (Zap. i Wyr. Tryb. Lubek). 

KRZUCKI h. TOPÓR. Antoni, syn Jana, wnuk Marcyana, z Rozalii Broniewskiej miał córki: Barbarę Komornicką, horodniczynę łucką, Anielę 1v. za Bonawenturą Niemiryczem, starostą nowosieleckim, 2v. za Walentym Łaźnińskim, łowczym wielkim koronnym, Helenę za Piotrem Micowskim, Maryannę za Michałem Ponińskim, wojewodzicem poznańskim, i dwóch synów, Ignacego i Jana. 

Ignacy, dziedzic dóbr Budki, Starosielecko i Bałaklie, generał adjutant królewski, poseł wołyński na sejm czteroletni, był przeciwnikiem Konstytucyi 3 Alaja i przeciw niej protestował, a Jan, miecznik podlaski, podkomorzy lwowski 1793 r., wylegitymowani w Galicyi 1782 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KRZYCHOWSKI. Adam z żony Zofii Kopkowskiej miał córkę Rozalię za Michałem Olszewskim 1698 r. (Ks. Gr. Czerskie). 

KRZYCKI h. KITA. Herb - w polu czerwonem ramię zbrojne trzymające kitę czarną; w koronie takież ramię. 

Rodzina czeska, osiedlona na Litwie, pisała się z Byszowa. Adam, starosta ejszyski, gdy w skutku układów z Moskwą stracił 33 wsie, które nabył w Siewierszczyznie, a te przeszły do Rosyi, dostał w wynagrodzeniu 16,000 kop litewskich na starostwie ejszyskiem 1647 r.; podpisał elekcyę 1648 r. z wojew. wileńskiem. N., scholastyk wileński, proboszcz grodzieński 1660 r. 

Kazimierz, h. Kotwicz, dziedzic dóbr Pukawica, Sromotka, Łobudzice i Grębocin, które sprzedał 1760 r, podpisał elekcyę z wojew. Sieradzkiem 1764 r.; miał on dwóch synów, Teodora i Franciszka, z których Teodor, komornik, graniczny wileński 1790 r., z żony Wiktoryi Przybylskiej miał syna Stanisława, dzierżawcę wsi Upala, w pow. łęczyckim, wylegitymowanego w Królestwie 1840 r. z synem Lucyanem, urodzonym z Wiktoryi Włostowskiej. 

Franciszek, drugi syn Kazimierza, rewizor komór wielkopolskich, miał syna Aleksandra, po którym z Katarzyny Fortunatówny syn Stanisław, wylegitymowany w Królestwie 1856 r., z Franciszki Olesińskiej pozostawił syna Rudolfa-Waleryana. 

Teodor, syn Adama, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1804 roku. 

KRZYCKI h. KOTWICZ. Senatorowie w rodzinie: Andrzej, biskup przemyślski 1525 r., płocki 1527 r., arcybiskup gnieźnieński 1535 r., um. 1537 r. Stanisław, kasztelan poznański 1678 r. Jan, kasztelan nakielski 1713 r. Antoni, kasztelan krzywiński 1765 r., um. 1772 r. Józef, kasztelan biechowski 1780 roku. 

Dawna wielkopolska rodzina, wzięła nazwisko od wsi Krzycka, w ziemi wschowskiej. Mikołaj z żony Tomickiej, chorążanki wschowskiej, miał córki, Annę Iłowiecką, Elżbietę, żonę Wojciecha Zebrzydowskiego, i czterech synów: Mikołaja, kanonika gnieźnieńskiego 1494 r., scholastyka, i kanonika, dziekana krakowskiego i proboszcza poznańskiego 1501 r., Piotra, dziedzica na Krzycku, po którym z Zofii Suchorzewskiej synowie, Andrzej i Jan, kanonik gnieźnieński i krakowski, Andrzeja i Jana. 

Andrzej, jeden z najlepszych poetów i najzdolniejszych dyplomatów swojego czasu, odbywszy nauki zagranicą, został kanonikiem poznańskim 1504 r., scholastykiem poznańskim 1511 r., sekretarzem królewskim i kanclerzem królowej 1512 r., kanonikiem krakowskim i proboszczem płockim 1516 r., biskupem przemyślskim 1525 r., płockim 1527 r., wreszcie arcybiskupem gnieźnieńskim 1535 r.; um. 1537 r. Jako dyplomata odznaczył się biegłością, w 1521 r. wysłany był dla uspokojenia zamieszek węgierskich, w 1523 r. pozyskał od Zygmunta I edykt potępiający książki heretyckie, w 1524 r. posłował do Ludwika, króla węgierskiego, odwodząc go od wojny z Turcyą, w 1530 r. przyłożył się do ogłoszenia królem Zygmunta Augusta, w 1527 r. i w 1530 r. posłował do Węgier dla pogodzenia króla Ferdynanda z Januszem Zapolskim, i był używany do urządzania spraw wewnętrznych krajowych. 

Jan, ostatni syn Mikołaja i Tomickiej, podsędek, sędzia ziemski wschowski 1517 r., z żony Katarzyny Ossowskiej miał synów: Jana, żonatego z Katarzyną Karchowską, Jerzego, Łukasza, gwardyana Bernardynów łowickich, i Mikołaja, dziedzica na Krzycku Dużym i Małym, podkomorzego poznańskiego, starostę łowickiego i skierniewickiego 1537 r., po którym z Anny Strzeleckiej synowie: Andrzej, Jan, Krzysztof, Ludwik, Stanisław i Mikołaj. 

Andrzej, dziedzic na Krzycku, Bukowcu i Siedmirogowie 1580 r., zaślubił Jadwigę Przyborowską i z niej miał synów: Jana, sekretarza królewskiego, kanonika poznańskiego i proboszcza wschowskiego, ostatnio opata Cystersów w Byszowie, Andrzeja, Krzysztofa, Feliksa, Mikołaja i Zygmunta, sędziego ziemskiego wschowskiego 1619 r., po którym z Małgorzaty Baszkowskiej synowie: Andrzej, Heronim i Wojciech. Po Andrzeju z Małgorzaty Kębłowskiej synowie: Jakób, Maciej, pisarz ziemski wschowski 1662 r., wojski poznański 1671 r., żonaty z Anną Bielicką, i Jan z Franciszki Koszutskiej pozostawił syna Marcina, po którym z Wiktoryi Mroczkowskiej syn Andrzej żonaty z Anną Pawłowską. 

Krzysztof, syn podkomorzego Mikołaja, zaślubił Apolonię Radzewską i z niej miał córkę Annę za Kacprem Skrzydlewskim i synów, Macieja i Stanisława, po którym z Zofii Młodawskiej syn Piotr z Jadwigi Marszewskiej pozostawił synów, Stanisława i Wojciecha, sekretarza królewskiego 1649 r., stolnika czerskiego, ożenionego z Jadwigą Świnarską. 

Stanisław, stolnik, surogator grodzki 1659 r., sędzia ziemski kaliski 1661 r., podkomorzy kaliski 1667 r., wreszcie kasztelan poznański 1678 r., człowiek czynny, w obywatelstwie zasłużony i szanowany, stronnik demokracyi szlacheckiej, w elekcyi 1669 r. za podnietą Olszowskiego, późniejszego prymasa, pierwszy dał głos na króla za Michałem Wiśniowieckim i za nim poszła wszystka szlachta, za co został marszałkiem sejmu koronacyjnego w 1669 r. Kasztelan miał trzy żony: Annę Golińską, z niej córki, Anna za Janem Linowskim, Jadwiga Kowalska, Zofię Głembocką, i Ewę Raczyńską, z której córki, Urszula za Janem Korzeniowskim, Apolinara 1v. za Maciejem Malczewskim, 2v. Granowska i syn Jan. 

Jan, dziedzic Dzbarza i Służewca, podstoli kaliski 1695 r., kasztelan nakielski 1713 r., z Eleonory Suchorzewskiej pozostawił córki, Antoninę za Janem Grabowskim, kasztelanem elblągskim, Joannę za Stanisławem Bnińskim, starostą nakielskim, i synów: Antoniego, Józefa, ożenionego z Katarzyną Bronikowską, Stanisława, Wojciecha, Władysława i Macieja, po którym z Anny Świnarskiej córka Weronika, 1v. za Maciejem Mycielskim, kasztelanem sieradzkim, 2v. za Stefanem Garczyńskim, generałem wojsk koronnych. 

Antoni, podstoli poznański 1761 r., kasztelan krzywiński 1765 roku, zaślubił Franciszkę Skoroszewską, kasztelankę przemętską, i z niej miał córki, Eleonorę 1v. za Adamem Grudzińskim, 2v. za Ksawerym Grabskim, 3v. za Antonim Wyganowskim, Teresę za Zygmuntem hr. Grudzińskim, i dwóch synów, Józefa, żonatego z Franciszką Miaskowską, kasztelanką gnieźnieńską, i Onufrego, posła na sejm 1791 r., kawalera orderu św. Stanisława, żonatego 1v. z Anną Przeuską, 2v. z Józefą Szołdrską. 

Władysław, starosta zelgniewski 1724 r., z Teresy Nieżychowskiej pozostawił córki: Annę, Eleonorę, Teofilę za Janem Korytowskim, podstolim kaliskim, i trzech synów: Józefa, Kazimierza, dziedzica Sromotki, Łobudzic i Grębocina, generała-adjutanta buławy wielkiej koronnej, żonatego z Teofilą Nieżychowską, i Stanisława, szambelana Stanisława Augusta 1769 r., chorążego wschowskiego 1778 r. i kawalera orderu św. Stanisława, żonatego z Anną Nieżychowską. 

Józef, dziedzic dóbr Niepruszewa i Radwankowa, major wojsk koronnych 1785 r., podczaszy poznański 1769 r., kasztelan biechowski 1780 r. i kawaler orderu św. Stanisława z Maryanny Piotrowskiej miał córki: Józefę 1v. Kołudzką, 2v. za Dezyderym Baszczyńskim, Katarzynę 1v. Koczorowską, 2v. za Kazimierzem Mielęckim i trzech synów: Jana, Konstantego i Franciszka, dziedzica Krzycka i Niepruszewa, szambelana Stanisława Augusta i kawalera orderu św. Stanisława 1789 r., po którym z Seweryny Bieńkowskiej córki, Ludwika za Andrzejem Skórzewskim i Teodora za Józefem hr. Sierakowskim. 

Mikołaj, ostatni syn podkomorzego Mikołaja i Strzeleckiej, dziedzic na Małym Krzycku 1566 r., surogator grodzki wschowski, miał dwie żony, Zofię Przyborowską. z niej córki: Jadwiga za Jerzym Ossowskim, Maryan na za Heronimem Mierczyńskim, Urszula za Walentym Kwiatkowskim i synowie: Aleksander, Stanisław ożeniony z Anną Kwiatkowską i Wacław, i Petronelę Grudzińską, z której córki: Anna za Krzysztofem Nieżychowskim, Barbara Dobrzycka, Dorota za Stanisławem Sarnowskim i trzech synów: Bartłomiej, Zygmunt żonaty z Zofią Wszołowską i Piotr, po którym z Urszuli Temrycówny córki: Barbara za Drzewieckim, Urszula za Henrykiem Wojszem i Zofia Krajewska. 

Aleksander, starosta babimostski 1611 r., z Zofii Głoskowskiej miał córki: Brygidę, zakonnicę, Elżbietę Kowalską, Aleksandrę Głogowską, Konstancyę za Wojciechem Pakosławskim i synów, Baltazara, żonatego z Maryanną Granowską, i Tomasza. 

Bartłomiej, syn Mikołaja i Grudzińskiej, wojski kaliski 1622 r., miał dwie żony, Agnieszkę Księską i Reginę Gembicką, z których córki: Magdalena Głembocka, Regina Janowa Wichrowska, Zofia Jemielska i dwóch synów, Andrzej, Karmelita, i Stefan, dziedzic Pomorzan, po którym z Maryanny Cieleckiej, kasztelanki szremskiej, córki Anna 1v. za Kacprem Leszczyńskim, 2v. za Janem Tolibowskim, Dorota, Elżbieta, Katarzyna za Wojciechem Lipskim i syn Mikołaj, dziedzic Pomorzan i Parczowa, pozostawił syna Andrzeja, którego syn Ignacy był dziedzicem Pomorzan, Parczowa i Tudorowic 1775 r. (Metr. Kor., Zap. i Wyr. Tryb. Lubek, Sigil., Kanck, Don. Vars., Żychk, Bon.). 

KRZYCKI h. LUBICZ. Mieli być w ziemi zakroczymskiej i pisali się z Krzyczek. Przybysław, dziedzic Krzyczek, otrzymał 1416 r. prawo chełmińskie. Dadzibog, Jan, Piotr i Wojciech otrzymali 1428 r. od Jana ks. Mazowieckiego 20 włók pod Jadowem. Michał, podstarosta ciechanowski 1540 r. (Metr. Kor., Ks. Gr. Zakroczymskie). 

KRZYCZEWSKI v. KRZYCZOWSKI h. KRZYCZEWSKI. Herb w polu czerwonem biała litera ruska, przez której środek przechodzi strzała ostrzem na dół, u góry rozdarta; w koronie nad hełmem ptak z pierścieniem w dziobie. Ten herb mylnie Niesiecki nazywa Radwanem odmiennym. 

Na Litwie, wzięli nazwisko od wsi Krzyczewa, w pow. prużańskim, którą posiadali jeszcze w XVIII wieku; pisali się z ruska niekiedy Kryczewski. Kierdej, chorąży brześciański, sędzia ziemski brzesko-litewski, deputat do korekty statutu litewskiego 1569 roku. Adam, sędzia ziemski brześciański 1590 r. Krzysztof, deputat na Trybunał litewski 1618 r., sędzia ziemski brzesko-litewski 1631 r. Władysław, pułkownik królewski, strażnik wojskowy, um. 1622 r. Mikołaj-Krzysztof, deputat na Trybunał litewski z wojew. brzesko-litewskiego 1635 r. Andrzej, Jezuita, ratując zapowietrzonych, um. 1656 r. Mikołaj-Achacy w pow. prużańskim, ożeniony z Maryanną Telatycką 1695 r. Andrzej, horodniczy połocki, podpisał pospolite ruszenie 1698 r. Władysław, dziedzic dóbr Krzyczewo, ożeniony z Krystyną Białobłocką, i Jakób, dziedzic dóbr Stojów 1746 r., ożeniony z Ludwiką Zarzecką, bracia rodzeni. 

Krzysztof sprzedał Karmelitom wileńskim swój folwark Dusieniaty; jego syn Józef miał syna Jerzego, po którym z Anny Ostrowskiej synowie: Józef, kapitan wojsk polskich, w 1837 r., Nikodem, zastępca wójta gminy w Jeziornie pod Warszawą, w 1841 r. i Stanisław w 1854 r. wylegitymowani w Królestwie. 

N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1848 r. 

KRZYCZEWSKI h. RADWAN. Józef, syn Krzysztofa (właściwie herbu Krzyczewski), zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1799 r. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1850 r. 

KRZYCZEWSKI. Rodzina tatarska na Litwie. Samuel, rotmistrz chorągwi tatarskiej, ocalił w bitwie pod Parkanami 1683 r. życie Janowi III; wdzięczny monarcha mianował go pułkownikiem i nadał mu wieś Kruszyniany niedaleko od Grodna, dokąd jadąc na sejm 1688 r., odwiedził Krzyczewskiego. Potomkowie Samuela, dziedzice Kruszynian, zachowują dotychczas krzesło, na którem spoczywał monarcha w czasie wspomnianych odwiedzin. 

KRZYCZKOWSKI h. LUBICZ. Wzięli nazwisko od wsi Krzyczki, w pułtuskiem, która to wieś jeszcze 1850 r. była w ręku tej rodziny. Maciej, poseł z Prus Zachodnich na sejm 1733 r., miał dwóch synów: 1) Jakóba, po którym synowie: Jan w 1844 r., Walenty w 1848 r. wylegitymowani w Królestwie, i Modest, którego synowie z Julianny Krzyczkowskiej: Leon, ks. wikary w Karniewie, Franciszek, dziedzic części we wsi Krzyczki. w 1845 r., a Tomasz i Józef w 1848 r. wylegitymowani w Królestwie; 2) Pawła, po którym z żony Barbary Jasińskiej syn Walenty, poborca kasy pow. pułtuskiego, wylegitymowany w Królestwie 1845 r. 

KRZYCZKOWSKI h. ODROWĄŻ Rafał, dziedzic części wsi Idzikowice 1470 r. (Lib. Benef.). Wojciech podpisał elekcyę 1674 r. z wojew. lubelskiem. Jacenty, dziedzic wsi Glice i części we wsi Krzyczkowie, w pow. pułtuskim 1758 roku, miał dwóch synów: a) Adama, po którym z Anny Krzyczkowskiej trzech synów: 1) Bartłomiej, właściciel części wsi Przewodowo, w pow. pułtuskim, wylegitymowany w Królestwie 1839 r. z synami, Wincentym i Karolem, urodzonymi z Małgorzaty Szeretkiewiczowej; 2) Józef wylegitymowany w Królestwie 1841 roku; 3) Stanisław wylegitymowany w Królestwie 1839 roku z synem Wincentym, urodzonym z Emilii Blankówny; b) Sebastyana, po którym syn Stanisław miał syna Jana, a ten z Józefy Mieszkowskiej syna Klemensa, wylegitymowanego w Królestwie 1849 r. Od Jacentego z 1759 r. pochodził Klemens, syn Antoniego i Wiktoryi Zbikowskiej, wylegitymowany w Królestwie 1841 r. 

KRZYKAWSKI h. TRĄBY. Wzięli nazwisko od wsi Krzykawy, w pow. olkuskim. Wojtko i Jakusz, dziedzice wsi Krzykawy, cytowani w aktach krakowskich 1398 roku. Michał i Stanisław, synowie Szymona z Małej Krzykawy 1570 r. Po Michale córki, Anna za Janem Zaporskim, burgrabią sanockim, Barbara za Wawrzyńcem Wybranowskim, rotmistrzem 1583 r., i syn Seweryn, podstarosta miednicki, burgrabia sanocki 1597 roku (Akta Sanockie). Krzysztof, sekretarz królewski, profesor Akademii krakowskiej, kanonik krakowski u św. Anny, proboszcz w Szydłowie 1694 r. Tomasz cytowany w aktach krzemienieckich 1702 r.

Jan i Stanisław, synowie Stefana i Maryanny Łysakowskiej, wnukowie Aleksandra i Anny Wolańskiej, wylegitymowani w Galicyi 1789 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KRZYKOWICZ. Stanisław Wojciechowicz, podstarosta oszmiański 1594 r. (Arch. Dubr.). 

KRZYKOWSKI h. JUNOSZA. Wzięli nazwisko od wsi Krzykosy, w wojew. łęczyckiem. Grzymisław, kanonik katedralny płocki i archidyakon dobrzyński 1389 r. Ścibor, kanonik kujawski, scholastyk łęczycki, w 1557-1573 r., kanonik krakowski, sekretarz królewski, scholastyk kujawski; jego brat Wojciech, sekretarz królewski, podsędek sieradzki, w elekcyi 1575 r. stronnik Stefana Batorego, jeździł od tego monarchy do Prus Zachodnich z zawiadomieniem o jego wyborze na tron i do Królewca z wezwaniem księcia do uznania wyboru i złożenia hołdu, od którego książę wymawiał się. 

Jerzy, podstarosta, sędzia grodzki i poborca łęczycki 1603 r. Aleksander i Stanisław, synowie Leonarda z Krzykos, 1609 r. Szymon, od 1628 r. miecznik łęczycki, a podsędek 1644 r., kilkakrotnie poseł na sejmy, deputat na Trybunał radomski 1631 r., komisarz do zapłaty wojska 1634 r. i 1644 roku. Andrzej, syn Waleryana, z Anny Krajkowskiej miał synów: Wawrzyńca 1634 r. i Walentego, dziedzica dóbr Zakuzie (?) 1642 r., ożenionego z Katarzyną Pilochowską. Stanisław, rektor Jezuitów lwowskich 1665 r., był na kolokwium toruńskiem 1645 r. Wacław, dwukrotnie rektor Jezuitów w Lublinie, dobry kaznodzieja, um. 1660 r. 

Heronim, podsędek łęczycki 1661 r., podpisał elekcyę 1674 roku z wojew. łęczyckiem; pochodzący od niego Michał, syn Jana, wnuk Stanisława, dziedzic dóbr Pomorzany, w wojew. mazowieckiem, wylegitymowany w Królestwie 1837 r. 

Podpisali elekcye: Jan z wojew. łęczyckiem 1648 r., Jan 1674 r., Bartłomiej, Jan, Walenty i Wojciech 1697 r, z ziemią dobrzyńską. 

KRZYKOWSKI h. POBÓG. Pochodzą z Krzykos, w płockiem. Mścisław stawał jako świadek przy wywodzie szlachectwa 1425 r. (Metr. Due. Masoviae). 

KRZYKOWSKI. Jan, dziedzic na Krzykosach, w Sandomierskiem 1508 r. Jan, dziedzic na Parczewie i Parczówku, w opoczyńskiem 1508 r. (Ks. poborowe). 

KRZYLIŃSKI. N. z wojew. lubelskiem podpisał elekcyę 1697 r. 

KRZYMIŃSKI. Jan i Mikołaj, synowie Jakóba, zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1802 r. 

KRZYMOWSKI h. ŚLEPOWRON. W północnem Mazowszu, na Podlasiu i na Litwie. Franciszek z ziemią nurską, Jan z wojew. podlaskiem i Michał z wojew. brzesko-litewskiem podpisali elekcyę 1607 r. Stanisław, cześnik parnawski 1770-1778 r. Maciej w ziemi drohickiej 1775 r. 

Józef i Wojciech, synowie Andrzeja, zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1802 roku. 

Po Krzysztofie, burgrabim grodzkim kamieńczykowskim, syn Franciszek, dziedzic dóbr Gostków 1714 r., miał czterech synów; z nich: a) Stanisław z Agnieszki Sobiczewskiej pozostawił syna Floryana, pomocnika naczelnika pow. bialskiego, wylegitymowanego w Królestwie 1848 r.; b) Jakób miał synów: 1) Grzegorza, po którym syn Ludwik z Zuzanny Wyrzykowskiej pozostawił syna Ignacego, dziedzica części wsi Swory, w pow. bialskim, w 1845 r. i Kajetana w 1848 r. wylegitymowanych w Królestwie; 2) Wincentego, po którym z Maryanny Wybikówny syn Józef wylegitymowany w Królestwie 1861 r.; c) Tomasz, po którym z Wiktoryi Kurowickiej synowie, Aleksander w 1845 r. i Józef w 1849 r. wylegitymowani w Królestwie; d) Stanisław, którego synowie: Ksawery, Ludwik i Franciszek wylegitymowani w Królestwie 1848 r. 

KRZYMUSKI h. DOŁĘGA. Jakób, syn Stanisława, wnuk Piotra i Zofii Czerkaskiej, wylegitymowany w Galicyi 1783 roku, miał syna Wawrzyńca, wylegitymowanego 1833 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KRZYMUSKI h. RADWAN. Wzięli nazwisko od wsi Krzymusy, w Wielkopolsce. Andrzej, pisarz kancelaryi koronnej 1660 r. Jan, w ziemi wieluńskiej, z Anny Janiszewskiej miał syna Andrzeja, który podpisał elekcyę 1674 r.; po Andrzeju z Zofii Kłomnickiej trzech synów: Stefan-Jan, Aleksander i Szymon 1722 r., po którym z Katarzyny Radowickiej było czterech synów: Jan 1740 r., Paweł, Walenty i Maciej-Jakób, który kupił dobra Dzierżysław i Buszków 1756 r., i z Zofii Domaradzkiej, pułkownikówny wojsk koronnych, pozostawił syna Karola. 

Karol, dziedzic dóbr Dzierżysław, Buszków i inne, z Ludwiki Radońskiej miał pięciu synów, z których Marcin, naddzierżawca ekonomii Lubotyń, w pow. kujawskim, Tadeusz, Kazimierz, dziedzic dóbr Wilczyna, i Tomasz, dziedzic dóbr Ostrowite, w pow. konińskim, wylegitymowani w Królestwie 1848 r. 

Marcin, dziedzic Wierzbia, z Teodory Komierowskiej miał córki, Feliksę Karnkowską, Maryę Antoniową Rzętkowską i synów: Józefa, Karola i Marcina; po Józefie z Jadwigi Tomickiej córki, Irena Koźmianowa, Janina Kisielnicka i syn Jan żonaty z Maryą Karnkowską, z której córka Elżbieta i synowie: Jerzy, Tadeusz i Zygmunt; po Karolu z żony Anny Waga córka Marya za Januszem Wiesiołowskim, a po Marcinie, dziedzicu Falborza i Sinogaci, we włocławskiem, prezesie dyrekcyi szczegółowej Tow. Kred. Ziem, w Warszawie, z Maryi Koźmianówny córki: Marya za Stanisławem Watraszewskim, Teodora za Kazimierzem Glińskim, Zofia Godlewska i synowie, Henryk żonaty z Maryą Mirosławską i Czesław żonaty z Anną Mlicką. 

Tadeusz, syn Karola i Radońskiej, dziedzic Kruszyna, sędzia pokoju w pow. brzeskim 1866 r., z 1-ej żony Leokadyi Sokołowskiej miał synów, Józefa i Ludwika, a z 2-iej żony Felicyi Wojdówny synów: Edmunda, profesora Uniwersytetu krakowskiego, ożenionego z Heleną Jasińską, Kazimierza i Tadeusza; po Ludwiku z Praksedy Kossobudzkiej córki, Marya, Zofia i syn Ludwik. 

Kazimierz, syn Karola i Radońskiej, dziedzic Wilczyna, z Teresy Gałczyńskiej pozostawił córki: Franciszkę za Zygmuntem Taczanowskim, Józefę za Teodorem Radońskim, Jadwigę za Adamem Rzeszotarskim, Kazimierę za Andrzejem Grabskim, Ludwikę za Janem Mielęckim, Teodorę za Władysławem Karnkowskim, oraz trzech synów: Stanisława, Wincentego i Władysława; po Stanisławie z Maryi Orzechowskiej córki, Anna za Henrykiem Opieńskim, Julia za Kisielewskim, Stanisława i synowie, Feliks i Ignacy; po Wincentym z Pauliny Czarnowskiej syn Stanisław, a po Władysławie z Maryi Dzierzbickiej córki: Gabryela, Janina, Kazimiera, Marya i synowie, Feliks i Władysław (Bon.). 

KRZYNECKI v. KRZYNIECKI h. LUBICZ. Pisali się także Skrzynecki i Skrzyniecki i pierwszą z tych odmian jedna z gałęzi tego domu jako nazwisko dotychczas używa (zob. Skrzynecki); wzięli nazwisko od wsi Krzyniec, w wojew. lubelskiem. Piotr, dziedzic Krzyńca 1531 r. Jan i Stanisław, synowie Sebastyana, dziedzice na Krzyńcu 1579 r. Jan, pisarz i podstarosta grodzki stężycki, ożeniony z Zofią Chamcówną 1583 r. Dersław, syn Krzysztofa, dziedzic na Sobieszczanach 1661 r. Krzysztof, podstarosta kazimierski 1670 r. Stanisław, komornik ziemski sandomierski 1692 roku (Zap. i Wyr. Tryb. Lubel.). 

Józef, Stanisław i Stefan 1697 r. i Felicyan 1764 r. z wojew. Sandomierskiem podpisali elekcye. Mikołaj, skarbnik trembowelski 1715 roku, pułkownik wojsk koronnych 1740 r. Stefan, komornik ziemski sandomierski 1736 r., z Maryanny Gorzkowskiej miał syna Felicyana, skarbnika stężyckiego, po którym z Katarzyny Mycielskiej, miecznikówny kaliskiej, córka Maryanna za Jakóbem Mszanieckim i synowie, Kazimierz, skarbnik grabowiecki 1764 r., i Stanisław (Bon.). 

KRZYNIECKI v. KRZYNICKI h. NIECZUJA. Brali przydomek Dzierżcie. Andrzej, Jan, Krzysztof i Mikołaj, synowie Jana, dziedzice na Sobieszczanach 1598 r.; po Janie synowie, Stefan i Jacek 1650 r. (Zap. i Wyr. Tryb. Lubek). Antoni, syn Jakóba, podpisał elekcyę z wojew. krakowskiem; wylegitymowany w Galicyi 1782 r., z Wiktoryi Chomentowskiej miał syna Piotra-Andrzeja, wylegitymowanego 1839 r. bez wskazania herbu. 

KRZYNOWŁOCKI v. KRZYNOWŁOSKI h. BRODZIĆ. Brali nazwisko od wsi Krzynowłoga, w ziemi ciechanowskiej. Mikołaj, dziedzic na Krzynowłodze, umarł bezpotomny około 1542 r.; jego siostra Dorota przeniosła majątek w dom męża Radzimińskiego, herbu Brodzie, który wziął nazwisko Krzynowłocki; jego wnuk Jakób, syn Jana, pisany Krzynowłoski v. Radzimiński, miał siostrę za Janem Wróblewskim 1609 r., a w 1611 r. odstąpił części Krzynowłogi Zygmuntowi Krzynowłoskiemu (Don. Vars.). 

KRZYNOWSKI. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1860-1870 r. 

KRZYPKOWSKI. Jan z ziemią nurską podpisał elekcyę 1697 r. 

KRZYSKI h. TOPÓR. Stanisław, posesor Podłęża, w szczyrzyckiem 1562 r. (Wittyg. Nieznana szlachta polska). Felicyan z wojew. poznańskiem podpisał elekcyę 1764 r. Kryskich, herbu Prawdzie, zwano niekiedy Krzyskimi. 

KRZYSTAŁOWICZ h. PRUS II odm. Odmiana herbu - pole tarczy błękitne, krzyż złoty i nie prawego, lecz lewego ramienia spodniego przekrzyżowania mu brakuje. 

Ten herb, nobilitacyę i przydomek Turbia otrzymał w 1805 roku Antoni, urzędnik i dziedzic dóbr w Galicyi. 

KRZYSZCZANOWICZ. Jan z pow. lidzkim podpisał elekcyę 1674 r. 

KRZYSZCZĘWSKI h. RADWAN. Aleksander, syn Jana, miał syna Antoniego, a ten syna Jana, wylegitymowanego w Cesarstwie i zapisanego do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1843 r. 

KRZYSZCZKOWSKI. Wzięli nazwisko od wsi Krzyszczki Wielkie, w ziemi zakroczymskiej; z tej familii Mikołaj 1618 r. 

KRZYSZEWSKI h. GRYF. Michał żonaty z Maryanną Piszczatowską 1790 r. (Don. Vars.). 

KRZYSZKA. Zdaje się, że taż sama rodzina co Kryszka; z niej Mikołaj cytowany w aktach mińskich 1634 r. 

KRZYSZKOWSKI h. BOŃCZA. Piszą się z Krzyszkowic, w pow. radomskim. Jan i Wojciech, dziedzice na Kochanowie 1442 r. Jan Socha, dziedzic Krzyszkowic około 1470 roku (Lib. Benef.). Marcin, dziedzic na Krzyszkowicach, a Piotr na Małęczynie, w radomskiem 1569 r. (Ks. poborowe). Zofia z Krzyszkowic 1v. za Janem Wieszczyckim, podstarostą radomskim, 2v. za Stanisławem Skorkowskim, wojskim bracławskim 1630 r. (Ks. Gr. Radomskie i Czerskie).  

KRZYSZKOWSKI h. BRÓG (P. Wittyg). W wojew. poznańskiem. Mikołaj, dziedzic na Mielustowie 1563 r. Andrzej i Jan, dziedzice dóbr Linie, a Jan, dziedzic części Rudki 1580 r. Andrzej, dziedzic m. Kamiony, w pow. poznańskim 1582 r. (Ks. poborowe). 

KRZYSZKOWSKI v. KRZYSKOWSKI h. ODROWĄŻ. W wojew. Sandomierskiem. Jan, opat sulejowski 1550 r. Wawrzyniec słynny swego czasu teolog i kaznodzieja dysydencki, pastor zboru kalwińskiego w Nieświeżu 1559 r., przyczynił się do założenia w tem mieście drukarni dysydenckiej; następnie superintendent zborów aryańskich na Litwie, należał do przekładu biblii Budnego i był autorem kilku pism treści teologicznej. Seweryn burgrabia grodzki sandecki 1597 r. Zofia za Stefanem Dembińskim 1615 r. Stanisław podpisał elekcyę 1632 r.; z Krystyny Frąckiewiczówny-Radzimińskiej miał córkę Annę za Janem Denhoffem, kasztelanem witebskim 1650 roku. Andrzej w Wielkopolsce około 1640 r., jego córka Barbara Szczaniecka i syn Zygmunt. Wojciech, wojski włodzimierski 1676 roku. Marcin z Barbary Przyborowskiej miał syna Franciszka, a ten z Magdaleny Kędzierskiej syna Andrzeja, skarbnika bielskiego 1703 r., ożenionego 1v. z Maryanną Graniewską, z której córka Salomea za Antonim Kozłowskim, a z 2-iej żony Andrzeja, Justyny Zborowskiej, synowie: Jan, Maurycy, Paweł, Teodor i Wojciech wylegitymowani w Galicyi 1782-1783 r. Po Pawle z Barbary Bandrowskiej synowie, Waleryan-Piotr i Stanisław Kostka, a po Waleryanie-Piotrze z Salomei Szandrowskiej synowie, August i Waleryan wylegitymowani 1829 r. (Zb. Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

Andrzej, Jan, Kazimierz, dwóch Stanisławów i dwóch Szymonów podpisało elekcyę 1697 r. z ziemią zakroczymską. Józef, rotmistrz radomski 1715 r. Władysław-Krzysztof, starosta włodzimierski, wicemarszałek konfederacyi tarnogrodzkiej, czynny wziął w niej udział i ze strony wojska był delegatem do traktowania z królem 1717 r. Stanisław, strażnik i deputat wojew. mścisławskiego 1717 r. (Metr. Kor., Arch. Dubr.). 

Antoni, podczaszy bielski, subdelegat grodzki chęciński od 1750 r., miał syna Tomasza, po którym syn Kajetan, zastępca wójta gminy we wsi Topola, w pow. miechowskim, wylegitymowany w Królestwie 1842 r. z synem Józefem, urodzonym z Tekli Zaborowskiej. Ludwik, syn Kajetana, patron Trybunału w Kielcach 1865 r. 

Franciszek, syn Wincentego, z synami, Andrzejem i Antonim, oraz Ignacy, syn Kacpra, wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej 1845 r. 

KRZYSZTOFOWICZ. Dawna i zasłużona rodzina ormiańska na Rusi Czerwonej. Jerzy, chorąży gwardyi królowej, otrzymał nobilitacyę 1676 r. Józef, kanonik katedralny kamieniecki 1804 r. Grzegorz, proboszcz w Nawaryi, um. 1818 r. Antoni, dziedzic dóbr Ubin 1833 r. Jan w 1833 r., a Ignacy 1864 r., dziedzice dóbr Jasienowo Polne. Krzysztof, dziedzic dóbr Jankowo, i Józef, dziedzic dóbr Piętrzyć 1833 r. Antoni, członek Towarzystwa agronomicznego lwowskiego 1864 r. Stefan, dóbr Uropiwnicz, i Eustachy, dóbr Trybuchowiec 1864 r. dziedzice.

Była także tego nazwiska szlachta wołoska, z której Jan, obywatel pow. bukowińskiego z synami: Mikołajem, Waleryanem, Kajetanem i Greczunem jako szlachta wołoska otrzymali przyznanie szlachectwa w Galicyi 1792 r. 

Roman, dziedzic Korapczyjowa, na Bukowinie 1871 r., z Emilii bar. Romaszkan pozostawił córkę Helenę, żonę Tadeusza Potockiego, i syna Alfreda, żonatego z Teklą hr. Łubieńską (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KRZYSZTOPORSKI h. NOWINA. Senator w rodzinie, Jan, kasztelan wieluński 1566 r., a sieradzki 1581 r. 

Wzięli nazwisko od wsi Krzysztoporzyce, w wojew. krakowskiem, zkąd przeszli do wojew. sieradzkiego i pisali się Chrystoporski, Krysztoporski i Krzysztoforski; stara i zasłużona rodzina. Wawrzyniec i Tomasz z Krzysztoporzyc w 1396 r., a Fryczko 1430 r. cytowani w aktach krakowskich. Mikołaj ożeniony z Elżbietą Kliszowską 1434 r. Bartosz, syn Stanisława, dziedzic na Krzysztoporzycach 1450 r. Przecław w wojew. krakowskiem 1451 r. Jan, zmarły 1465 r., dziedzic wsi Krzysztoporzyce, miał syna Mikołaja, który poległ na Bukowinie 1495 r., zostawiwszy córkę Magdalenę Konopińską, starościankę wieluńską, i synów, Stanisława z Elżbietą i Piotra z Katarzyną, siostrami Rokszyckiemi, zaślubionych. Stanisław umarł bezdzietny, a po Piotrze, dziedzicu Woli Krzysztoporskiej, zm. 1558 r., został syn Jan, jeden ze zdolniejszych mężów swojego czasu, dworzanin i sekretarz królewski pisarz ziemski sieradzki 1562 roku, kasztelan wieluński 1566 r., następnie sieradzki od 1581 r. zdolny i uczony, czynny brał udział w sprawach krajowych: posłował na sejmy, podpisał Unię 1569 r., deputat do kwarty 1579 r., i do traktowania z mocarstwami zagranicznemi. Kasztelan z żony Doroty Glińskiej miał córki, Annę za Zygmuntem Drzewieckim, Zofię Krosnowską i synów: Mikołaja, poetę, Piotra, stolnika sieradzkiego, Jana, Stanisława i Pawła, starostę buskiego. 

Jan, z podstolego stolnik sieradzki, starosta ostrzeszowski, gorliwy dysydent, był deputowanym z synodu toruńskiego 1595 r. do Zygmunta III z przełożeniem mu skarg dysydentów; z żony N. Zdrowskiej pozostawił córkę Zofię za Kacprem Lipskim, kasztelanem rawskim, i dwóch synów, Łukasza i Józefa; z nich Łukasz z żoną Zofią Czerską miał syna Bartłomieja, po którym z Barbary Więckowskiej zostali synowie: Tomasz młodo zmarły, Wincenty-Kazimierz, i Marcin, po którym syn Ignacy z Salomei Grefkowiczówny pozostawił syna Łukasza, podoficera straży policyjnej w Warszawie, wylegitymowanego w Królestwie 1863 r.   

Wincenty-Kazimierz, dziedzic dóbr Kruszowa, w pow. piotrkowskim, subdelegat i burgrabia piotrkowski, ostatnio sędzia ziemiański i sieradzki 1792 r., wylegitymowany w Królestwie 1837 r., z żony Józefy Bogusławskiej pozostawił córki, Honoratę za Edwardem Zambrzyckim, Leonidę za Adamem Chrzanowskim i dwóch synów, Klemensa, sędziego pokoju i radcę Dyrekcyi Szczegółowej kaliskiej Tow. Kred. Ziems., żonatego 1v. z Maryą Straszewską, 2v. z Waleryą Rostkowską, i Józefa-Piotra, majora wojsk polskich, kawalera orderu Virtuti Militari, po którym z Józefy Skaławskiej syn Mikołaj-Kazimierz, dziedzic Dobczyna, w szremskiem, z Eleonory Moszczeńskiej ma synów: Jana-Kazimierza, Piotra-Pawła i Antoniego-Benedykta (Metr. Kor., Sigil., Ks. Gr. Piotrkowskie, Żychl.). 

KRZYSZYŁOWSKI. W wojew. nowogrodzkiem, z ruska pisano ich także Kryszyłowski. Adam podpisał elekcyę 1697 r. z wojew. nowogrodzkiem. Michał, koniuszy nowogrodzki, i Tadeusz, rotmistrz i poseł nowogrodzki, podpisali elekcyę 1764 r. Michał, sędzia ziemski nowogrodzki 1770- 1778 r., dziedzic dóbr Filipowicze. 

KRZYWAŃSKI h. JASTRZĘBIEC. Piszą się z Krzywanic, w pow. radomskowskim. Marek i Piotr, rotmistrze królewscy 1472 r. Adam i Piotr, dziedzice Krzywanic 1552 r. (Ks. poborowe). Mikołaj, burgrabia sieradzki 1607 r. Jan, posesor sołectwa w Trzebuchowcach, w starostwie łwowskiem 1640 r. Stanisław żonaty z Zofią Czaplińską 1649 r. (Metr. Kor., Ks. Gr. Czerskie i Piotrk.). 

KRZYWAŃSKI. Brali przydomek Skarbek. Piotr z żony Barbary miał córki, Katarzynę, Małgorzatę i syna Stanisława 1497 r. (Metr. Kor.). 

KRZYWCEWICZ v. KRYWCEWICZ. Bieniasz Zdanowicz, podstarosta oszmiański 1589 r. (Arch. Dubr.). 

KRZYWCZYCKI h. SAS. Piszą się z Krzywczyc, w ziemi lwowskiej, i są jednego pochodzenia z Uruskimi. Stanisław, dziedzic na Krzywczycach i Dussanowie 1440 r., miał córkę Annę za Mikołajem Romanowskim, podczaszym lwowskim, i synów: Jakóba, Piotra, sędziego grodzkiego lwowskiego 1501 r., żonatego z Anną Słupską, i Stanisława. 

Wawrzyniec, dziedzic Uhrowska, w chełmskiem 1566 r., z żony Pudencyanny Uhrowieckiej, łowczanki chełmskiej, pozostawił córkę Elżbietę za Jerzym Polanowskim i synów, Aleksandra i Zbożnego; po Aleksandrze, dziedzicu Uhrowska, z Elżbiety Gniewoszówny córki: Izabela 1v. Karwicka, 2v. za Michałem Pociejem, Jadwiga 1v. za Aleksandrem ks. Szujskim, chorążym brzeskim, 2v. Cieciszewska, kasztelanowa liwska, Katarzyna, zakonnica, Potencyanna Humnicka i syn Jan-Tomasz. 

Jan-Tomasz, dworzanin królewski i starosta chełmski 1643 r., deputat na Trybunał radomski 1650 r., z żony Barbary Noskowskiej miał córkę Teresę 1v. za Mikołajem Podoskim, podkomorzym różańskim, 2v. Grzybowską, podkomorzynę czerską, 3v. za Andrzejem Sługockim, chorążym chełmskim. Mikołaj, rotmistrz pow. chełmskiego 1642 r. (Zap. i Wyr. Tryb. Lubek, Metr. Kor., Sumaryusze Wołyńskie i Bracławskie). 

KRZYWICKI h. KIERDEJA. Wzięli nazwisko od majątku Krzywice, w ziemi chełmskiej. Feliks, komornik ziemski chełmski 1528 r. Mikołaj, dziedzic dóbr Krzywice 1564 r. Andrzej, syn Stanisława, i Adam, syn Mikołaja, dziedzice wsi Krzywice 1613 r. Jan, ożeniony z Zofią Jankowską 1727 r., syn Kazimierza i Anny z Małachowskich. 

Aleksander i Józef, synowie Zygmunta i Barbary z Piotrowskich, dziedzice wsi Czasławice, w wojew. lubelskiem 1735 r.; z nich Aleksander, dziedzic na Magnuszewie i Grzybowie, z Joanny Łąckiej miał córkę Franciszkę za Antonim Pileckim i syna Józefa, burgrabiego 1762 r., sędziego kapturowego ziemi czerskiej 1764 r., komornika ziemskiego radomskiego 1778 r., ostatnio komisarza cywilno-wojskowego pow. radomskiego, po którym z Katarzyny Pułaskiej synowie. Ignacy i Stanisław, szambelan Stanisława Augusta, żonaty z Felicyanną Gogolewską (Ks. Gr. Czerskie). Po Stanisławie dwóch synów: 1) Józef wylegitymowany w Królestwie 1842 r., którego z żony Maryanny Cybulskiej synowie: Julian wylegitymowany w Królestwie 1842 r. i Aloizy, po którym syn Aleksander wylegitymowany w Królestwie 1862 r.; 2) Michał, którego syn Franciszek z żony Konstancyi Brzozowskiej pozostawił synów, Apolinarego, wachmistrza straży granicznej, i Maryana, wylegitymowanych w Królestwie 1862 r. 

Tomasz, horodniczy kijowski 1714 r., miał syna Jana, a ten pozostawił syna Jana, po którym z Aurory-Eleonory Zimmerman syn Jan wylegitymowany w Królestwie 1855 r. 

KRZYWICKI h. LUBICZ. N. N. zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej 1830 r. 

KRZYWICKI h. MASSALSKI. Ignacy i Dyonizy, synowie Józefa, wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. mińskiej 1853 roku. 

KRZYWICKI h. MASSALSKI odm. Odmiana herbu - nad literą M nie miecz, lecz strzała bez piór, żelezce w kształcie haków, dwa razy przekrzyżowane; w koronie trzy pióra strusie. 

Na Litwie pisali się także Krzywiecki. Po Janie, pośle na sejm 1648 r., syn Józef miał syna Piotra, a ten syna Piotra, po którym syn Piotr z żony Maryanny Bobrowiczówny pozostawił czterech synów: 1) Ambrożego, dziedzica wsi Żabickie, w pow. augustowskim, wylegitymowanego w Królestwie 1849 r. z synem Kornelim; 2) Józefa, po którym z Teodory Burakiewiczówny synowie: Piotr, oficer w wojsku ros., Dominik i Paweł wylegitymowani w Królestwie 1849 r.; 3) Benedykta, rządcę dóbr Choroszczewice, w gub. grodzieńskiej, wylegitymowanego w Królestwie 1849 r.; 4) Józefa, którego z Teodozyi Krzywickiej syn Józef wylegitymowany w Królestwie 1849 r.  

KRZYWICKI h. OSTOJA. Tomasz, syn Jana, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1808 r. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1860 r. 

KRZYWICKI h. POGONIĄ. Tadeusz, syn Dominika, z synem Justynem i wnukami, Józefem i Justynom wylegitymowani w Cesarstwie 1846 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej. 

KRZYWICKI h. STRZEMIĘ. Adam, Józef i Jerzy, synowie Stanisława, Andrzej, Jerzy, Onufry i Wincenty, synowie Tadeusza, zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1820 r. 

KRZYWICKI. Jan i Paweł, synowie Jana, wnukowie Stefana, tytułowanego skarbnikiem sanockim, i Katarzyny Sieniawickiej, wylegitymowani w Galicyi 1808 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KRZYWIEC h. OSTOJA. Na Litwie. Lew Iwanowicz, dworzanin królewski 1510 r. Olechno Teodorowicz, dworzanin królewski, dostawiał 4 konie na potrzeby wojenne 1528 r.; horodniczy i ciwun trocki 1536 r., dzierżawca somiliski, z żony Hanny Żabianki miał córkę Polonię 1v. za Januszem ks. Lubeckim, 2v. za Iwanem Mikuliczem. Bieniasz Zdanowicz, sędzia grodzki 1605 r., namiestnik nowogrodzki 1610 r. (Arch. Dubr.). Krzysztof-Władysław 1669 r. Andrzej-Kazimierz z wojew. nowogrodzkiem i Jan z wojew. wileńskiem podpisali elekcyę 1697 r. Jerzy i Jan podpisali pospolite ruszenie 1698 r. Jan podpisał konfederacyę olkienicką 1700 r. Adam, stolnik smoleński, dziedzic Darewa, żonaty z Teofilą Szaszewską 1740 r. Jan, mostowniczy inflancki 1765-1780 r. 

Krzysztof, syn Kacpra, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej. Jerzy, syn Jana, i Benedykt, syn Pawła, z synem Józefem wylegitymowani w Cesarstwie 1860 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej. 

KRZYWIECKI v. KRZYWICKI h. KIERDEJA. Melchior, dziedzic Borsowa, w ziemi lwowskiej 1578 r. (Ks. poborowe). Andrzej, Felicyan, Paweł i Piotr, synowie Stanisława i Heleny Pieniążkówny, 1692 r. Jakób i Piotr, synowie Bazylego, wnukowie Jana, dziedzice na Wiciowie 1782 r. (Zap. i Wyr. Tryb. Lubek). 

KRZYWIECKI h. MASSALSKI. Jan Chrzciciel, syn Sebastyana i Barbary Gruszeckiej, wnuk Andrzeja, 1812 r., oraz Piotr, syn Jana, wnuk powyższego Andrzeja, z synami: Janem, Onufrym, Antonim i Pawłem 1832 r. wylegitymowani w Galicyi (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza).  

KRZYWIECKI h. POGONIĄ. Justyn, syn Tadeusza, z synami, Józefem i Nikodemem zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1819 r. 

KRZYWIŃSKI h. ABDANK. W Wielkopolsce; wzięli nazwisko od wsi Krzywina. Janusz, dziedzic dóbr Wełma, w pow. poznańskim 1580 r. (Ks. poborowe). N., ks. Benedyktyn w Lublinie, napisał kronikę tego klasztoru, którą doprowadził do 1630 r. Sebastyan 1699 r. Jan, skarbnik nowogrodzki siewierski 1726 roku. Po Janie, pisarzu solnym, z Katarzyny Dynowskiej córka Agnieszka za Dominikiem Winklerem, stolnikiem owruckim (Ks. Gr. Czerskie). 

Stanisław, podczaszy czerniechowski, zm. 1702 r., miał syna Józefa, a tego syn Jan z Tekli Nowowiejskiej pozostawił syna Onufrego-Antoniego, rządcę dóbr Wielgolas, w pow. stanisławowskim, wylegitymowanego w Królestwie 1842 roku. 

KRZYWISZ. Mateusz podpisał konwokacyę generalną litewską 1764 r. 

KRZYWKOWSKI h. BAWOLA GŁOWA odm. Odmiana herbu - głowa bawola mieczem przebita. 

Antoni zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1804 r. 

KRZYWKOWSKI h. PÓŁKOZIC. Gniazdem tego domu wieś Krzywki, w wojew. płockiem, a będąc licznie rozrodzeni, brali różne przydomki i przenieśli się w różne strony kraju. Stanisław, syn Macieja, dziedzic na Krzywkach 1533 r. Marcin, syn Adama, i Maciej, syn Jana Klosz, dziedzice Krzswek 1534 r. Stanisław, sędzia grodzki płocki 1536 r. Stanisław, syn Andrzeja, 1538 r. Walenty, syn Piotra Spyta, 1541 r. Maciej, syn Andrzeja, dziedzic na Krzywkach 1542 r. Stanisław, syn Jana, i Wojciech, syn Jana Staszaka, dziedzice na Krzywkach 1544 roku. Bartłomiej, syn Andrzeja, Marcin, syn Adama, Andrzej Kania, Andrzej Zwierzyna, Stanisław Żurek, Wojciech Rossol i wielu innych, dziedzice na Krzywkach-Bratkach 1578 r. (Ks. Gr. Płockie i poborowe). 

Sebastyan, miecznik płocki 1620 r., starosta starogrodzki, słynny gospodarz swojego czasu, przeniósł się do Prus Zachodnich i, wziąwszy zarząd majątków swego krewnego biskupa Kuczborskiego, w krótkim czasie dochody z nich więcej niż potroił; kupił majątki Dorposz, Rybieniec i inne, które z żoną Jadwigą Mostowską, jako bezpotomny, 1623 r. przekazał swemu bratu Wojciechowi, kanonikowi i proboszczowi chełmińskiemu, sekretarzowi królewskiemu, który również człowiek gospodarny i rozumny, lubiony od króla Jana Kazimierza, zarządzał jego stołowemi majątkami w Prusach i używany był tak do spraw publicznych jak i prywatnych tego monarchy, i odbył kilka misyj do elektora brandeburskiego, a um. 1659 r. Marcin-Ludwik, syn Feliksa, dziedzic Szymborna 1642 r. Ludwik, stolnik ciechanowski, sekretarz królewski 1646 r. (Zap. i Wyr. Tryb. Lubel.).  

Józef z ziemią chełmską 1697 roku, a Jakób, Łukasz, Józef, Mateusz, Teodor, Walenty i Wojciech z wojew. płockiem 1764 r. podpisali elekcye. Ignacy i Jan, synowie Andrzeja i Joanny z Laskowskich, wnukowie Zygmunta, wylegitymowani w Galicyi 1782 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

Stanisław, dziedzic dóbr Myślino, w pow. szreńskim 1724 r., z Anny Sławęckiej miał syna Michała, a ten syna Wojciecha, po którym syn Adam z Balbiny Nartowskiej pozostawił syna Ignacego, osiedlonego w gub. kijowskiej, wylegitymowanego w Królestwie 1861 r. 

Tomasz, dziedzic dóbr Myślino w 1778 r., z Teodory Sławińskiej miał syna Rocha, a ten z Barbary Rochackiej syna Franciszka, wylegitymowanego w Królestwie 1856 r. 

Byli także na Litwie. Jan-Karol 1685 r. w grodzieńskiem. Stanisław, strażnik mścisławski, i Antoni, stolnik smoleński, 1697 r. podpisali elekcyę, a konfederacyę olkienicką 1700 r. Antoni, pisarz skarbowy litewski 1704 r. Piotr, skarbnik Słonimski 1707 r. Antoni, strażnik Słonimski 1733 roku. Jan i Leonard kupili majątek Janowicze, w pow. kowieńskim 1733 r. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej około 1850 r. 

KRZYWOBŁOCKI h. LELIWA. Gniazdem tego domu wieś Krzywobłota, w pow. prużańskim. Jan z wojew. Witebskiem podpisał elekcyę 1697 r. Jan, syn Jana, dziedzic majątku Drozdzinowszczyzna, w pow. prużańskim 1689 r. Jan, ożeniony z Konstancyą Załęską, dziedzic dóbr Lewoszki 1704 r. Krzysztof, dziedzic dóbr Krzywobłota, um. 1706 r. Zygmunt Ernest, major wojsk litewskich 1728 r. Kazimierz, łowczy piński 1746 r. Antoni, strażnik oszmiański 1753 r. Stanisław żonaty z Anną Jezierską 1756 r., w pow. prużańskim. Józef i Kazimierz podpisali manifest szlachty litewskiej 1763 r. Jerzy, syn Antoniego, strażnik oszmiański 1778-1793 r., podpisał elekcyę 1764 r. Maciej, rotmistrz orszański 1775 r., regent 1780 r., sędzia grodzki trocki 1788 r., a kowieński 1791-1793 r. Aleksander, komornik oszmiański 1778-1780 r. Aloizy, ze strażnika oboźny trocki 1791 r. Michał, sędzia grodzki kowieński 1793 r. Józefa, żona Floryana Baranowskiego, rotmistrza pow. lidzkiego 1787 r. 

Aleksander, Antoni, Józef i Wincenty uznani w Galicyi 1784 roku przez magnatów galicyjskich za starożytną szlachtę. 

Ignacy, syn Michała, i Stefan, syn Jakóba, z wnukami: Stanisławem, Jakóbem i Stefanem wylegitymowani w Cesarstwie 1842 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej, a Ludwik, syn Antoniego, w gub. mińskiej w 1843 r. 

KRZYWOKOLSKI v. KRZYWOKULSKI h. PRUS I. W ziemi burskiej, zkąd się przenieśli na Ruś Czerwoną i do Wielkopolski. Stanisław, ksiądz, teolog, z nauczyciela w Akademii krakowskiej, Jezuita, zm. 1633 r, autor kilku dzieł teologicznych w języku łacińskim. Mikołaj, wojownik przeciw Turkom pod Chocimem 1673 r., miał dwóch synów, Jana, po którym syn Stanisław, łowczy nurski 1735 r., i Stanisława, po którym synowie, Jan i Stanisław. Stanisław podpisał elekcyę z ziemią czerską 1764 r. (Ks. Gr. Czerskie).  

Dorota, żona Karola Chłapowskiego, szambelana królewskiego 1770 r. Zeflryn, syn Jana, zapisany do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1820 r. 

KRZYWONOS. Wasil 1640 r., miał córkę Justynę za Janem Kozłowskim. Bazyli Stefanowicz 1659 r. (Bon.). 

KRZYWONOSKI h. LUBICZ. Wzięli nazwisko od wsi Krzywonogi, w ziemi ciechanowskiej. Mikołaj, dziedzic na Krzywonodze 1535 r. Stanisław Zakościelny, dziedzic na Krzywonosie 1578 r. (Ks. poborowe). Jakób 1600 r. (Ks. Gr. Ciechanowskie). 

KRZYWOPIS v. KRZYWOPISZ. Jakób z wojew. nowogrodzkiem podpisał pospolite ruszenie 1698 r. Antoni, Dominik, Marcin i Tadeusz, synowie Bogusława, mostowniczego mścisławskiego, i Konstancyi Woroniczówny 1753 r. Karol cytowany w aktach nowogrodzkich 1788 roku. Cztery osoby zapisane do ksiąg szlachty gub. mińskiej 1832 r. 

KRZYWOPISEC. N. N. zapisani do ksiąg szlachty gub. mińskiej 1800 roku. 

KRZYWOSĄDZKI h. NIESOBIA. Jedna z tych małej liczby naszych rodzin, której istnienie zapiastowskie da się udowodnić pomnikami historycznemi; jej mianem pierwotnem było Krzywosąd wspólne z nazwą dziedzicznego jej majątku w pow. ostrzeszowskim, to miano nawet używane było jako imię przez wielu z członków rodziny, od której wyprowadzają się jeszcze Kierznowscy i Mijomscy. Nazwisko Krzywosądzki ustaliło się dopiero w końcu XV wieku. Krzywosąd, pedagog Bolesława, syna Konrada ks. Mazowieckiego, 1218 r., podpisał nadanie Krzyżakom ziemi chełmińskiej 1228 r. Krzywosąd, łowczy 1242 r., a cześnik 1246 r. (Cod. Rzysz.). Krzywosąd, podsędek kujawski 1318 r. Krzywosąd, starosta kaliski i łęczycki 1323 r.; jego syn Jan, podczaszy sandomierski 1339 r. (Akta katedry krakowskiej). Przybko, stolnik kujawski 1431-1433 r. Jan, dziedzic na Mijomicach, jak się zdaje, przodek rodziny Mijomskich, w 1447 r. Jan z Krzywosądzy miał synów, Jana i Mikołaja 1450 r. N., dziedzic części wsi Krzywosądzy, w pow. przedeckim 1557 roku (Ks poborowe). Floryan, poborca w poznańskiem 1629 r. 

Marcin z żony Dąmbskiej miał trzech synów: Łukasza, Zygmunta i Andrzeja; z nich Łukasz z Katarzyny Ponińskiej pozostawił trzech synów: Wojciecha z Kaniewską bezpotomnego, Andrzeja, po którym z Maryanny Zakrzewskiej syn Walenty, pisarz grodzki poznański 1769-1775 r. (Vol. Leg.), i Bartłomieja, po którym z Jadwigi Zakrzewskiej synowie: Michał, komornik ziemski gnieźnieński 1786-1793 r., Adam, sędzia kapturowy poznański 1764 r., Nereusz i Wojciech.

Zygmunt, drugi syn Marcina i Dąmbskiej, z żony Rynarzewskiej miał syna Antoniego, a Andrzej trzech synów: Karola, ożenionego z Szymańską, Ludwika i Franciszka. N., dziedzic dóbr Obiecanowo, w pow. gnieźnieńskim 1803 r. Elżbieta, żona Konstantego Bieganowskiego 1810 r. 

KRZYWOSZEWSKI h. OSSORYA. Wojciech, subdelegat liwski, poseł na sejm 1764 r., miał syna Dominika, mecenasa w Warszawie, zdolnego prawnika, dziedzica dóbr Drwalewo, po którym z żony Zuzanny Kohler synowie, Bolesław wylegitymowany w Królestwie 1850 r. i Władysław, dziedzic dóbr Jaworznia, w pow. opoczyńskim, po którym z żony Zofii Jasińskiej syn Ksawery; wylegitymowany w Królestwie 1850 r.  

KRZYZANKOWSKI h. ABDANK (P. Wittyg). Piszą się z Krzyżanek, w pow. kościańskim. Jan, dziedzic Krzyżanek 1566 r. Łucya i sukcesorowie Łukasza, dziedzice Krzyżanek 1580 r. (Ks. poborowe). 

KRZYŻANOWSKI h. DĘBNO. Wzięli nazwisko od wsi Krzyżanowice, w pow. radomskim. Jan, Piotr i Dobiesław, synowie Zbigniewa z Oleśnicy, podzielili się dobrami w 1410 r.; Jan odziedziczył Oleśnicę, Piotr Krzyżanowice, a Dobiesław dostał Sienno, i od dóbr powyższych przybrali nazwiska rodowe. Piotr, łowczy sandomierski, miał synów: Jakóba, Jana, Dziersława, kanonika krakowskiego i proboszcza wiślickiego, i Stanisława, który fundował kościół św. Michała w Krzyżanowicach. 

Jan, dziedzic Krzyżanowic, łowczy sandomierski 1457 r., pozostawił córki, Barbarę, Zofię i synów. Jakoba, kanonika łęczyckiego 1483 r., a od 1485 r. gnieźnieńskiego, i Jana, dziedzica Krzyżanowic i Woli Sienieńskiej, łowczego sandomierskiego 1487 r., posła w 1504 r. do Rzymu, po którym z żony Katarzyny Branickiej, herbu Gryf, córka Konstancya za Feliksem z Bukowca i syn Jan, łowczy sandomierski 1512 r. 

Jarosz, Jerzy, Mikołaj, Piotr, Sebastyan i Stanisław, dziedzice na Krzyżanowicach, Heronim na Jedlance, Eustachy na Woli Sienieńskiej, a Krzysztof na Borui, w radomskiem i Sandomierskiem 1569 roku (Ks. poborowe). 

Po Krzysztofie z Krzyżanowic synowie: Arnolf, Eustachy, Jan, Marcin, Piotr, Stanisław i Wiktoryn, łowczy warszawski 1618 r., po którym córka Magdalena za Marcinem Szczepanowskim; Jan z Maryanny Wilckiej miał syna Kazimierza. Jan i Stanisław z wojew. Sandomierskiem, a Kazimierz z ziemią czerską podpisali elekcyę 1648 r. 

Wojciech, syn Mikołaja, dziedzic Gorzejowy, podwojewodzy pilzneński 1672 r. z żony Małgorzaty Kotkowskiej miał syna Krzysztofa, po którym z Konstancy Duninówny-Głuszyńskiej synowie: Jan, Józef, kanonik katedralny kamieniecki 1741 r., i Ludwik, podstoli czerniechowski, z Katarzyny Jastkowskiej, cześnikówny tembowskiej, pozostawił córki: Barbarę, Salomeę za Ignacym Wodzińskim i Teresę za Dominikiem Łazowskim, oraz synów, Józefa i Ludwika; po Józefie z Zofii Jaworskiej córki: Barbara, Jadwiga, Elżbieta za Janem Suligowskim i synowie, Franciszek i Jacek.

Franciszek, dziedzic na Przybówce 1798 r. miał syna Michała, ożenionego 1v. z Konstancyą Horodyską, z niej córka Karolina za Tytusem Szczepkowskim, 2v. z Teklą Piątkowską, z której synowie: Franciszek, Ludwik i Stanisław; po Franciszku z Emilii Szadbejówny syn Franciszek, po Ludwiku, radcy sądowym w Krakowie, z żony Stefanii Kadorówny synowie: Stanisław, dyrektor Archiwum m. Krakowa, żonaty z Wandą Korytowską, Jan ożeniony z Maryą Hablińską i Józef, sędzia w ministeryum sprawiedliwości w Wiedniu, żonaty z Jadwigą Lubomęską, a Stanisław ostatni syn Michała i Piątkowskiej, pozostawił synów, Adama, profesora Uniwersytetu krakowskiego, żonatego z Zofią Berynger, i Maryana, żonatego z Anielą Leśkiewiczówną. 

Jan, syn Krzysztofa i Głuszyńskiej, dziedzic Gorzejowy, miał dwie żony, Helenę Nieradzką, z niej syn Piotr, i Zuzannę Trzecieską, z której córki: Anna 1v. za Tomaszem Tokarzewskim, 2v. za Kazimierzem Jordanem, 3v. za Józefem Pohoreckim, Justyna za Janem Miłkowskim, Zofia 1v. za Grzegorzem Rzeczyckim, 2v. za Janem Napiórkowskim i dwóch synów, Antoni-Onufry i Michał. 

Piotr, dziedzic Gorzejowy, wylegitymowany w Galicyi 1782 r., pozostawił syna Piotra, żonatego z Magdaleną Ossowską, a Michał z żony Eleonory Wyszyńskiej miał syna Piotra, po którym z Katarzyny Sanickiej synowie: Michał, Piotr i Tadeusz, z których Michał pozostawił synów: Andrzeja, Józefa i Walentego, a Tadeusz synów, Marcelego i Wincentego. 

Antoni-Onufry, syn Jana i Trzecieskiej, dziedzic na Gorzejowy, skarbnik pilzneński. wylegitymowany w Galicyi 1782 r., z Barbary Kamieńskiej miał synów: Józefa, Ludwika, oficera wojsk polskich 1830 r. i kawalera orderu Virtuti Militari, żonatego z Celiną Cellini, i Michała. 

Józef, oficer wojsk polskich 1830 r., z Heleny Jezierskiej pozostawił córki: Celinę za Gryziewiczem, Eleonorę za Stanisławem Sobańskim, Helenę Dębicką, Karolinę Falęcką, Maryę i synów: Antoniego, Bolesława, Ludwika i Mieczysława; po Ludwiku z Heleny Terleckiej syn Mieczysław. 

Michał, syn Antoniego-Onufrego, dziedzic Czerpowód 1831 r., z Idalii Różańskiej pozostawił syna Stanisława-Filipa, dziedzica Czerpowód i Józefpola, znanego archeologa i heraldyka (Metr. Kor., Sigil., Kancl., Zap. i Wyr. Tryb. Lubel., Don. Vars., Ks. Gr. Radomskie i Czerskie). 

Franciszek, dziedzic dóbr Brudzeń 1766 r., w dobrzyńskiem, miał synów: Michała, Walentego, Franciszka i Ignacego, których potomkowie jedni wylegitymowali się z herbem Dębno, inni z herbem Świnka; z herbem Dębno synowie Franciszka, Albin i Ignacy, i z nich po Albinie z Domiceli Mańkowskiej synowie: Tymoteusz, urzędnik w Płocku, Dominik, Albin, Michał, Sabin i Wincenty wylegitymowani w Królestwie 1837 roku; a po Ignacym z Bogumiły Przyłuskiej syn Adryan, profesor Uniwersytetu warszawskiego 1830 r., członek towarzystwa do ksiąg elementarnych, znakomity matematyk i historyk, z żony Cecylii Kamockiej pozostawił synów, Bronisława, urzędnika skarbu w Komisyi, i Teodozego, wylegitymowanego w Królestwie 1851 r.

Ignacy, syn Stanisława i Anny Krzekowskiej, zaślubił Maryannę Terlecką i z niej miał synów: Ignacego, Jana i Szczepana, wylegitymowanych w Galicyi 1782 r.; po Ignacym synowie, Antoni i Józef, po Janie syn Prokop, a po Szczepanie z Katarzyny Wapińskiej synowie: Antoni, Franciszek, Jan, Michał i Stefan wylegitymowani 1838-1882 r. 

Po Aleksandrze, synu Marcina, z 1-ej żony Heleny syn Bonawentura 1789 r., a z 2-iej żony Anny Wybickiej syn Jerzy pozostawił synów: Andrzeja, Antoniego, Jana, Lucyana, Michała i Pawła, 1810 r. wylegitymowanych w Galicyi (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

Wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty: 1) w gub. grodzieńskiej synowie Kazimierza, sztabs kapitana wojsk ros. w 1816 r., wnukowie Tymoteusza: Kazimierz, Aleksander z synami, Aleksandrem i Józefem, Michał, Jan, Wiktor, Wacław z synem Aleksandrem, Otto z synem Ryszardem i Rajnold 1843-1861 r.; 2) w gub. wileńskiej, Józef, syn Aleksandra, w 1839 r. 

KRZYŻANOWSKI h. DOŁĘGA. Jan, dwóch Aleksandrów, synowie Antoniego, i inni wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1849 r. 

KRZYŻANOWSKI h. JASNA-GÓRA. Herb w polu czerwonem dębowa zielona gałązka z listkami i żołędziami; w koronie nad hełmem takaż gałązka (Ks. Kanch.). 

Bazyli i Jakób, bracia rodzeni, neofici, otrzymali nobilitacyę i herb powyższy 1786 r.; po Bazylim synowie, Franciszek i Stanisław, a po Jakóbie synowie: Leon. Michał, Marcin, Wawrzyniec i Wojciech, synowie których wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej i wołyńskiej 1841 roku. 

KRZYŻANOWSKI h. KRUCYNI. Konstanty z synami: Markiem, Omelkiem i Tychonem, Józef, Jakób z synem Antonim, Atanazy, Dyonizy i Cyryl z synem Piotrem, synowie Jana, zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1817 r 

KRZYŻANOWSKI h. MORA. Samuel, syn Piotra, zapisany do ksiąg szlachty gub, kowieńskiej 1804 r. 

KRZYŻANOWSKI h. SKRZYDŁO. N. N. zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej przed 1830 r.

KRZYŻANOWSKI h. SULIMA. Joachim, posesor dóbr Prądnika i Kosmołowa, w krakowskiem, a Sebastyan, dziedzic na Boczowie, w szczyrzyckiem 1573-1579 r. (Wittyg). Erazm, Jan, Joachim, Ludwik i Sebastyan, synowie Joachima, 1594 r. (Wyr. Tryb. Lubel). 

KRZYŻANOWSKI h. ŚWINKA. Senator w rodzinie, Michał, kasztelan santocki 1786 r., a międzyrzecki 1790-1794 r. 

Rodzina wielkopolska, wzięła nazwisko od wsi Krzyżanowa, w kościańskiem. Maciej, burgrabia i podsędek poznański 1518 r., pozostawił synów: Heronima, opata tynieckiego 1568 r., Jana, wojskiego poznańskiego 1570 r., i Marcina, dworzanina Zygmunta Augusta, który jeździł do Prus, w imieniu tego monarchy, zagaił sejm pruski po polsku i ganił mieszanie się szlachty do spraw religijnych. Mikołaj, syn Łukasza, dziedzic na Czamaninie 1619 r. Władysław podpisał elekcyę 1648 r. z wojew. kaliskiem; jego córka za Władysławem Wyszogotą-Zakrzewskim. Łukasz, dziedzic dóbr Słupi, podpisał elekcyę 1674 r. z wojew. kaliskiem; regent grodzki kościański, żonaty z Heleną Bronikowską, starościanką soleńską 1700 r. 

Łukasz, pisarz grodzki 1731 r., następnie ziemski poznański 1740 r. Józef, kanonik lwowski 1759 r. Adam podpisał elekcyę 1764 r. z wojew. kaliskiem. Stanisław, ożeniony z Dorotą Bystramówną, prowadził proces z Kłokockimi o majątek, na co komisya z sejmu 1775 roku. Po Łukaszu z Barbary Śniegockiej synowie: Łukasz, pisarz ziemski wschowski 1787 r., Franciszek, Marcin, Michał, Piotr, wojski gnieźnieński 1788 r., i Zygmunt. 

Michał dostał prawem emfiteutycznem na lat 50 wieś Płowce 1775 r.; miecznik kaliski 1773 r., podczaszy poznański 1783 r., kasztelan santocki 1786 r., marszałek Trybunału koronnego 1788 r., kasztelan międzyrzecki 1790 r., kawaler orderów Orła Białego i św. Stanisława, miał córkę Melanię za Wiktorem hr. Szołdrskim i syna Józefa, żonatego z Anielą Kołaczkowską, z której syn Henryk. 

Marcin, starosta ulejski 1761 r., pułkownik wojsk koronnych 1794 r., z żony Urszuli Miaskowskiej miał synów: Atanazego, starostę ulejskiego, Jakóba, starostę rumiejewskiego, i Józefa, skarbnika 1776 r., łowczego 1790 r., ostatnio 1792 r. cześnika poznańskiego, żonatego z Barbarą Świnarską (Ks. Gr. Kaliskie). 

Karol-Józef, syn Ignacego i Anny Bielawskiej, wylegitymowany w Galicyi 1808 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

Wojciech z Woli Sienieńskiej, h. Dębno, podwojewodzy pilzneński 1703-1714 r., dziedzic dóbr Gorzejowy, miał syna Andrzeja, tego syn Wawrzyniec pozostawił syna Tomasza, po którym synowie: 1) Stanisław ożeniony z Zuzanną Żyliczówną, z niej syn Albert, naczelnik straży celnej w Warszawie, wylegitymowany w Królestwie 1843 r.; 2) Antoni żonaty z Scholastyką Węgrynowiczówną, z której syn Feliks, obrońca sądowy w Siedlcach, wylegitymowany w Królestwie 1843 r.

Józef, skarbnik poznański od 1776 r., miał syna Józefa, po którym z Salomei Suliszewskiej syn Heronim, profesor Uniwersytetu petersburskiego, wylegitymowany w Królestwie 1852 r. 

Po Franciszku, herbu Dębno, dziedzicu dóbr Brudzeń 1773 r., pochodzący: i) Jan, syn Jana, naddzierżawca ekonomii Przasnysz, wylegitymowany w Królestwie 1838 r. z synami, Sewerynem i Wincentym, urodzonymi z Maryanny Żebrowskiej; 2) Adam, syn Walentego, dziedzic dóbr Czarnocin, wylegitymowany w Królestwie 1839 r. 

Piotr, syn Jana, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1805 r. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1860 r. 

Po Marcinie syn Tomasz z Julianny Lichockiej miał synów: Adama, Jacka, Jana, inspektora Uniwersytetu warszawskiego, następnie kuratora honorowego Instytutu szlacheckiego w Warszawie, żonatego z Zuzanną Arnoldówną, i Ludwika, sędziego apelacyjnego w Krakowie; po Adamie, profesorze Uniwersytetu krakowskiego 1807 r. i deputowanym na sejmy Rzeczypospolitej krakowskiej, z Józefy Wiktorówny syn Józef zaślubił Maryę bar. Lewartowską i z niej pozostawił synów: Józefa, Romana, Kazimierza i Włodzimierza (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KRZYŻANOWSKI h. WŁASNEGO. Herb - Leliwa, a nad gwiazdą krzyż równoramienny. 

Jan i Józef, synowie Stanisława i Józefy Łozickiej, wylegitymowani w Galicyi 1782 r.; po Janie córki: Franciszka, Karolina i Magdalena za Stanisławem de Almassy, a po Józefie z Maryanny Żukowskiej syn Franciszek i córki, Anastazya i Julia (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KRZYŻANOWSKI. Łukasz, podstoli mozyrski 1750 r. Stefan, miecznik parnawski 1780 r., z Józefy Niezwojowskiej miał synów, Jana i Pawła. Henryk-Zdzisław, łowczy owrucki 1777 r. Józef, syn Kajetana, szef wydziału Ministeryum policyi, zm. 1851 r., z żoną Salomeą Szadkowską bezpotomny (Bon.). 

Po Piotrze z Agnieszki Zawiszanki syn Michał zaślubił Annę Terlecką i z niej miał synów, Bazylego i Jana, którzy otrzymali 1820 roku potwierdzenie dawnego szlachectwa (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KRZYŻANOWSKI. Franciszek 1764 r., a Stefan 1776 r. otrzymali nobilitacyę. Tomasz, komisarz w rządzie gub. augustowskiej 1837 r., Maciej, podporucznik wojsk polskich 1830 r., następnie podporucznik inwalidów ros.. 1838 r., i Michał, inspektor urzędu lekarskiego gub. płockiej, 1840 r. otrzymali przyznanie praw nowego szlachectwa w Królestwie z zasady swych urzędów.

KRZYŻAŃSKI h. JUŃCZYK. Dominik, Franciszek, Józef i Klemens, synowie Karola, i po Dominiku synowie: Jan, Mikołaj i Stefan, po Franciszku synowie: Aleksander, Bolesław i Flawian, a po Józefie syn Wiktoryn wylegitymowani w Cesarstwie 1833-1887 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej. Ludwik, dziedzic wsi Sapowice, w poznańskiem 1855 r. 

KRZYŻEWICZ h. KOŚCIESZA. Jakób, syn Macieja, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1799 r. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1850-1860 r. 

KRZYŻEWICZ h. OSTOJA. Stanisław, syn Jana, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1797 r. 

KRZYŻEWICZ h. PRAWDZIC. Na Żmudzi, gdzie posiadali dobra Krzyżajcie i Burnie. Kazimierz podpisał manifest szlachty litewskiej 1763 r. Jan, kanonik żmudzki i proboszcz okmiański 1791 r. N. N. zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1798-1799 roku. Antoni, dziedzic dóbr Tarwidy, w pow. żorańskim, sędzia graniczny telszewski 1821 r. 

KRZYŻEWICZ h. SZONDZIC (?). Wincenty, syn Walentego, Jan i Augustyn, synowie Stanisława, w 1799 r. w gub. kowieńskiej, a Tomasz, syn Antoniego, w 1798 r. w gub. wileńskiej zapisani do ksiąg szlachty. 

KRZYŻEWSKI h. GRZYMAŁA. Piszą się z Krzyżewa, w pow. różańskim. Maciej i Piotr, synowie Marcina, i Mikołaj, syn Jana, dziedzice na Krzyżewie Nadrzecznym 1563 r. (Wittyg); po Macieju z Anny Kobylińskiej synowie: Jan, Mateusz, Piotr i Walenty 1592 r., i po Mateuszu syn Paweł, dziedzic na Krzyżewie 1660 r. (Metr. Kor., Don. Vars.). 

Jan i Piotr, synowie Ignacego, Jan i Józef, synowie Piotra, Feliks i Franciszek, synowie Józefa, zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej i kijowskiej 1802-1817 r., a Józef, Julian, Waleryan i Władysław, synowie Grzegorza-Tomasza, Mikołaj i Wificenty, synowie Kazimierza, oraz Aleksander, Stanisław i Wiktor, synowie Prokopa, wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej 1858-1860 r 

KRZYŻEWSKI h. PRUS I. Wzięli nazwisko od wsi Krzyże, w pow. zambrowskim, którą sprzedawszy, pisali się z Krawczów, nowego swojego dziedzictwa. Mikołaj sprzedał siedm włók gruntu we wsi Krzyże Maciejowi Jabłońskiemu 1449 r. Wojciech z Krawczów 1450 r. Mirzon, syn Stanisława, 1480 r. Marcin 1502 r., jego syn Piotr 1553 r. Stanisław i Urban, synowie Piotra, 1528 r. Franciszek, syn Wojciecha, 1618 roku. 

Przesiedliwszy się na Podlasie, założyli wsie Krzyżewo i Krzyżewko, w ziemi bielskiej. 

KRZYŻYŃSKI. Wojciech na Krzyżynie podpisał elekcyę 1697 r. z wojew. lubelskiem.

KSIĄZEŃSKI Podług Niesieckiego zamieszkiwali w ostrzeszowskiem w XVI wieku. 

KSIĄŻNICKI h. OSTOJA. Podług Niesieckiego zamieszkiwali w wojew. Sieradzkiem 

KSIĄŻNICKI h. RADWAN. Piszą się z Książnic, w szczyrzyckim. Jan i Mikołaj, synowie Piotra, dziedzice Książnic 1415 r. Jan i Piotr, dziedzice Książnic 1470 r. N. N., dziedzice na Szczegłowie, w szczyrzyckiem 1581 r. (Ks. poborowe). 

KSIENIEWICZ. Jan, syn Adama, z synami wylegitymowany w Cesarstwie i zapisany do ksiąg szlachty gub. mińskiej 1861 r. 

KSIĘGŁOWSKI. Jan podpisał pospolite ruszenie z wojew. wileńskiem 1698 r. 

KSIĘSKI h. ŁODZIĄ. Podług Paprockiego dom starodawny i znaczny w Wielkopolsce. Mikołaj, łowczy koniński 1447 r. Mikołaj, kanonik włocławski 1449 r., gnieźnieński 1452 r., poznański 1465 r., krakowski 1468 r., kantor gnieźnieński 1467 r. Jan, kanonik gnieźnieński i poznański 1474 r., kustosz włocławski i archidyakon gnieźnieński 1472 r. Wojciech, kanonik gnieźnieński i krakowski 1472 r., scholastyk krakowski i kantor łęczycki 1476 r. Piotr, dziedzic Książa 1480 r. (Bon.). 

KSIĘSKI h. POBÓG. Piszą się z Księtego, w ziemi dobrzyńskiej. Piotr, syn Bernarda z Księtego, podczaszy dobrzyński 1434 roku. Tomasz, kanonik płocki 1443 r., archidyakon i oficyał pułtuski 1446 r. (Bon.). Jan utracił dobra 1497 r. za niestawienie się na wojnę (Metr. Kor.). 

KSIĘSKI h. TOPÓR. Wzięli nazwisko od majątku Książa, w lubelskiem, lecz pisali się z Wronowa, będąc jednej z Wronowskimi Toporczykami dzielnicy. Jan, Jerzy, Krzysztof, Piotr i Stanisław, synowie Andrzeja, dziedzice na Wronowie 1590 r. Po Wojciechu synowie: Marcin, Stanisław, pisarz grodzki nowokorczyński 1617 roku, pisarz grodzki krakowski 1631 r., kilkakrotnie deputat na Trybunał, Andrzej i Jan, scholastyk wojnicki; po Stanisławie synowie: Ignacy, Jan, Mikołaj i Stefan. 

Mikołaj, z podstarosty cześnik krakowski 1668 r., dzielny wojownik przeciw Szwedom, Kozakom i Rakoczemu, delegat do hana tatarskiego, kilkakrotnie regimentarz wojskowy, podpisał elekcyę 1674 r.; był ożeniony z Maryanną Chełmską i miał syna Stanisława, dziedzica Mokrska, miecznika owruckiego, po którym z Barbary Ossolińskiej córka Konstancya. 

Stefan z Wronowa, pisarz grodzki nowokorczyński 1649 r., burgrabia, podstarosta i sędzia grodzki krakowski 1667 r., i jakiś czas instygator koronny, poseł na sejm 1661 r., rewizor 1669 r., a pisarz i komisarz skarbu koronnego 1673 r., zdolny prawnik, podpisał elekcyę 1674 r.; stronnik Jerzego Lubomirskiego, na sejmie 1665 roku występował w imieniu szlachty w jego obronie przed Janem Kazimierzem; umarł 1677 r., pozostawiwszy synów: Stanisława, wojskiego krakowskiego i starostę wolbromskiego 1684 r., żonatego z Elżbietą Lipską, Adama, Andrzeja, Franciszka, Mikołaja, stolnika krakowskiego 1688 r., i Wojciecha.

Antoni, podczaszy drohicki 1741 roku, z Antoniny Drohojowskiej miał córkę Justynę 1v. za Stanisławem Walewskim, łowczym sieradzkim, 2v. Podoską, sędzinę grodzką bobrownicką, i syna Pawła, żonatego z Małgorzatą Zawadzką. Wojciech podpisał elekcyę 1764 roku z wojew. krakowskiem; miecznik nowogrodzki, z Rozalii Miroszewskiej, łowczanki łęczyckiej, pozostawił córki, Barbarę, Teklę i synów: Jana, Jerzego, Józefa i Karola (Wyr. i Zap. Tryb. Lubek, Ks. Gr. Krakowskie, Bon.). 

KSIĘŻOPOLSKI h. ŚLEPOWRON. Piszą się z Księżopola, w ziemi drohickiej. Adam, syn Mikołaja, Andrzej i Marcin, synowie Leonarda, dziedzice na Księżopolu 1582 r., a Jan, Krzysztof, Leonard, Stanisław i inni, dziedzice na Księżopolu-Jałmużny 1586 r. (Zap. i Wyr. Tryb. Lubek). 

Stanisław-Bartłomiej, syn Stanisława i Katarzyny Suchozebrskiej, dziedzic na Regułach-Malichach, burgrabia grodzki warszawski 1711 roku, podpisarz grodzki drohicki 1714 r., ostatnio komornik ziemski warszawski 1725 r., miał dwie żony, Annę Kolberkównę i Maryannę Drozdowską (Ks. Gr. Czerskie, Don. Vars.). 

Antoni i Jan-Walenty, synowie Mikołaja, wylegitymowani w Królestwie 1851 r., używając pisowni Xiężopolski. 

KTARSKI v. KTERSKI. Piszą się z Ktar, w łęczyckiem. Dziersław, syn Wojciecha, Bartek, Jaśko, Mikosz i wielu innych notowani w aktach łęczyckich 1387-1419 r. Andrzej, dziedzic na Ktarach 1424 r. (Ks. Ziem, i Gr. Łęczyckie). 

KUBACKI h. SAMSON. Jan, syn Tomasza z Kubaczyna, w kościańskiem 1472 r. (Bon.). Jan stracił dobra Kubaczyno za niestawienie się na wojnę 1497 r. (Metr. Kor.). Anna, żona Jana Gnińskiego 1570 r. 

KUBALSKI h. DOŁĘGA. Podług Ledebura w Prusach Wschodnich, w których posiadali majątek Lentzk. Mikołaj, urzędnik w Komisyi skarbu 1830 r., następnie urzędnik w intendenturze armii polskiej 1831 r.

KUBALA. Maciej 1604 r. otrzymał grunt w perszteńskiem leśnictwie (Metr. Litew.). Władysław podpisał elekcyę 1697 r. z wojew. podlaskiem. 

KUBARSKI Heronim i Józef, synowie Michała, cześnika sandomierskiego, i Anny Borowskiej; z nich Heronim, posesor wójtowstwa w Wilczkowicach, w starostwie ryczywolskiem 1757 r., a Józef, porucznik artyleryi wojsk litewskich 1761 r., został 1773 r. kapitanem (Don. Vars., Metr. Kon., Kancl.).

KUBASZEWSKI. Sebastyan, syn Jana. Aleksander, Ksawery i Mikołaj, synowie Stefana, i Jan, syn Piotra, wylegitymowani w Cesarstwie 1848 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej. 

KUBECKI. Pisano ich także Kubacki. Michał, cześnik żytomierski 1779 r., ożeniony z Apolonią Fabrycy. Antoni z przydomkiem Szala, syn Jana i Apolonii Popielowny, wnuk Stanisława i Teresy Olszewskiej, wylegitymowany w Galicyi 1782 r., z Maryanny Czajkowskiej pozostawił córkę Maryannę za Janem Skupskim i synów: Ambrożego, żonatego z Anną Hoszowską, Franciszka i Jana (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KUBECKI. Józef otrzymał nobilitacyę 1790 r.; z żony Maryanny Laskiewiczówny jego syn Aleksander, radca wojew. krakowskiego, dziedzic dóbr Trzebieniec, w pow. olkuskim, wylegitymowany w Królestwie 1838 r. z synem Edwardem, urodzonym z Franciszki Wysockiej. Konstanty, dziedzic dóbr Trzebieniec 1858 r. 

KUBERSKI h. DOŁĘGA. Wzięli nazwisko od wsi Kubry, w ziemi wizkiej. Jan z synami, Pawłem i Dobrogostem, oraz Mikołaj cytowani w aktach wąsoskich 1422 r.; po wyż wspomnionym Mikołaju syn Stanisław, piszący się z Rogosowa, w 1445 r. dostał od Władysława ks. Mazowieckiego prawo niemieckie dla wsi Kubry. Andrzej, w nagrodę zasług na wyprawie wołoskiej, dostał od króla Jana Alberta w 1497 r. majątki skonfiskowane tej szlachcie mazowieckiej, która nie stawiła się na wojnę wołoską a w 1490 r. był starostą wizkim. 

Krystyn, chorąży i starosta wizki 1525-1547 r., podpisał uchwałę przeciw heretykom 1525 r., a w 1526 r. po wygaśnięciu Piastów odbierał od szlachty wizkiej i wąsoskiej przysięgę wierności dla króla Zygmunta I; jego synowie: Rosław 1560 r., Samuel 1561 i Jan 1550 r. Stanisław, łowczy wizki 1545 r., miał syna Heronima, dziedzica dóbr Kubry 1575 r. 

Jan, wojski wizki 1680 r., z Maryanny Czołhańskiej, starościanki cieszkowskiej, miał córki: Barbarę za Antonim Lubienieckim, cześnikiem czerniechowskim, Helenę Jełowicką, miecznikową rzeczycką, Zofię za Sebastyanem Sasinem, pisarzem grodzkim halickim, i dwóch synów, Aleksandra i Kazimierza, stolnika parnawskiego, po którym z Agnieszki Potockiej syn Hipolit młodo zmarły. 

Tomasz, syn Jana, zapisany do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1802 r. Antoni, ksiądz, radca pow. michałowskiego 1812 r. 

KUBIATOWICZ h. PILAWA. Po Andrzeju, posiadaczu dóbr Hory 1738 r., w wojew. Witebskiem, potomkowie udowodnili szlachectwo 1773 r. w sądzie ziemskim witebskim (Herbarz Witebski). 

KUBICKI h. KOLUMNA SKRZYDLATA. Herb - w polu czerwonem między dwoma srebrnemi skrzydłami słup złoty; w koronie nad hełmem pięć piór strusich, na nich kolumna jak na tarczy (Ks. Kancl.).

Maciej, podporucznik inżynieryi, i Jakób, podporucznik wojsk koronnych, otrzymali nobilitacyę 1790 r. Leopold, Łukasz, Walenty i Wojciech, synowie Jana, wnukowie Jakóba; po Łukaszu z Leokadyi Klickiej syn Leon Józef, urzędnik we Lwowie z Heleny Rakowskiej pozostawił córkę Karolinę za Zygmuntem Lisiewiczem i synów, Zygmunta-Jana i Stanisława-Adama (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KUBICKI h. KOŚCIESZA. Kajetan i Onufry, synowie Mateusza, zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1800 r. Zenon, syn Pawła, z synem Adamem wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej 1848 r. 

KUBICZEK h. NA BRAM. Biorą przydomek Waldorff. N. otrzymał od biskupa Małachowskiego szlachectwo w ks. siewierskiem 1697 r.; jego syn Kazimierz miał syna Jana, po którym było dwóch synów: 1) Andrzej z żony Katarzyny Bielikówny pozostawił synów: Jakóba, naddzierżawcę dóbr rządowych Wawrzeńczyce, wylegitymowanego w Królestwie 1846 r., i Jana, po którym z Maryanny Goniewiczówny syn Wojciech wylegitymowany w Królestwie 1848 r.; 2) Jakób, po którym z Reginy Massalskiej syn Jan Kanty, dziedzic dóbr Milowiec, w pow. olkuskim, wylegitymowany w Królestwie 1838 r. 

KUBILECKI. Mikołaj, posiadacz Kunina 1549 r. (Bon.). 

KUBIŁOIĆ h. KROJE. Aleksander, ziemianin oszmiański 1683 roku. Jan, syn Mikołaja, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1820 r. 

KUBIŃSKI h. LUBICZ. N. N. byli zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej przed 1830 r. 

KUBISZOWSKI. Wojciech, w oświecimskiem, sekretarz królewski 1761 r., miał synów: Bartłomieja, Ignacego, Józefa i Seweryna (Wyr. Tryb.Lubek). 

KUBLICKI h. OSTOJA odm. Herb tej rodziny zowie Niesiecki Księżyc i Miecz, Małachowski zaś nazywa go Domaradzkim, a w Cesarstwie wylegitymowani zostali Kubliccy z herbem Ostoja. 

Rodzina białoruska, wzięła nazwisko od wsi Kublicze, w wojew. połockiem. Bohdan 4 konie, a Hawryło 2 konie dawali na potrzeby wojenne, jako bojarzy połoccy 1528 r. (Metr. Litew.). Piotr, syn Hrehorego, podstarosta orszański 1594 r. Maciej w 1616 r. wyznaczony do rewizyi akt starych Winnickich. Jan, Jerzy i Stefan, synowie Gabryela, dziedzica Weśnika, w połockiem 1650 r. Jan żonaty z Katarzyną Świacką 1663 roku, a Stefan ożeniony z Heleną Duninówną-Rzuchowską 1665 r. 

Po Piotrze, dziedzicu dóbr Kublicze i Stawry, podsędku orszańskim 1598 r., dwóch synów, Jerzy i Krzysztof żonaty z Zofią Pruską. Jerzy zaślubił N. Wodoradzką i z niej pozostawił synów: Jana-Aleksandra, pisarza grodzkiego połockiego, który podpisał elekcyę 1674 r., Piotra i Jana, podsędka orszańskiego, po którym syn Karol był koniuszym orszańskim.

Piotr, dziedzic dóbr Sołosz i Uchwiszcze, poseł 1667 r., podczaszy połocki 1674 r., podpisał elekcyę 1674 r.; podczaszy miał dwie żony, Judytę Kimbarównę, z niej synowie: Michał, kanonik smoleński, Stefan i Władysław, i Krystynę Rejtanównę, z której synowie: Franciszek, pisarz grodzki 1709 r., krajczy inflancki 1712 r., żonaty z Petronelą Szadurską, stolnikówną inflancką, Józef-Joachim i Jerzy. 

Józef-Joachim, podwojewodzy połocki 1715 r., z żony Petroneli Korsakówny miał córki: Anielę za Andrzejem Karnickim, cześnikiem inflanckim, Franciszkę 1v. Jeleńską, 2v. za Tadeuszem Wołczkiem, Joannę za Tadeuszem Przysieckim, sędzim ziemskim połockim, i Petronelę za Ludwikiem Wereszczyńskim, chorążym inflanckim. 

Jerzy, rotmistrz i łowczy inflancki 1741 r., zaślubił Rozalię Korsakównę i z niej pozostawił synów, Eliasza i Marcina, skarbnika 1765 r., a od 1767 r. sędziego ziemskiego połockiego i kawalera orderu św. Stanisława, po którym z 1-ej żony Maryi Juniewiczówny córka Julianna Reutt, podwojewodzina witebska, a z 2-iej żony Ludwiki Sokołowskiej córki: Anna za Augustem hr. Brzostowskim, Franciszka Antoniowa Bielikiewiczowa i Katarzyna za Serafinem Roszkowskim, marszałkiem pow. połockiego. 

Eliasz, poseł i łowczy połocki 1764 r., miał córkę Elżbietę za Benedyktem Wawrzeckim, marszałkiem brasławskim, i syna Józefa, dziedzica dóbr Lauder, sędziego granicznego zawilejskiego 1802 r., po którym z Karoliny Sołtanówny, marszałkówny nadwornej litewskiej, synowie, Adolf i Stanisław wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1835 r. 

Adolf, sędzia graniczny zawilejski 1819 r., z żony Idy ks. Ogińskiej pozostawił syna Karola, żonatego z Zofią Ejsymontówną, 2v. za Henrykiem hr. Łubieńskim (Bon.). 

KUBLICKI-PIOTTUCH h. WŁASNEGO. Herb - w polu błękitnem półtora krzyża srebrnego, z prawej strony którego półksiężyc złoty, zwrócony rogami do dolnej odnogi krzyża, a z lewej strony krzyża pół srebrnej podkowy barkiem do góry; nad tarczą hełm z koroną. 

Pierwotnem nazwiskiem tej rodziny było Pietuch i dopiero w XVIII stoleciu od dóbr Kublicze przybrała przydomek Kublicki, i zmieniła nazwisko na Kublicki-Piottuch. Aleksander, chorąży połocki, starosta piński, dziedzic dóbr Błoszniki i Opole 1567 r., żonaty z Anną ks. Massalską. Grzegorz, Mikołaj, Piotr i Szymon, synowie Marcina, dziedzice dóbr Samułek, w mohylowskiem 1625 r.; z nich Mikołaj, horodniczy połocki 1639 r., miał synów, Jana i Michała, Piotr, strażnik smoleński, był żonatym z N. Horainówną, a Szymon, dziedzic Samułek, pozostawił syna Konstantego-Michała. 

Konstanty-Michał, dziedzic Lachowszczyzny, w rzeczyckiem, dworzanin i sekretarz królewski 1671 r., podczaszy rzeczycki 1684 r., podstoli orszański 1687 r., ostatnio horodniczy mohylowski 1686 r., wraz z żoną Justyną Ordyńcówną nabyli 1671 roku dobra Kublicze-Piotuchowszczyznę i Kublicze-Cierpihorowszczyznę i pozostawił trzech synów: Dominika, Jana i Michała-Kazimierza, dziedzica dóbr Kublicze-Komorowszczyzna, w połockiem, podczaszego rzeczyckiego i rotmistrza orszańskiego 1710 r., po którym z N. Janowiczówny syn Adam.

Dominik, dziedzic Lachowszczyzny i Sieliszcz, miecznik rzeczycki 1697 r., miał dwie żony, Maryannę Dobkiewiczównę, łowczankę wileńską, z niej córka Apolonia za Janem Galińskim, cześnikiem wieluńskim, i syn Franciszek-Krzysztof, i N. Leśniewską, z której syn Józef. 

Franciszek-Krzysztof, miecznik rzeczycki 1713 r., z żony Maryanny Święcickiej, horodniczanki mińskiej, miał synów: Ignacego, Feliksa, regenta grodzkiego mińskiego 1773 r., Dominika, regenta grodzkiego rzeczyckiego 1768 r., regenta grodzkiego wiłkomierskiej. o 1784 roku, Antoniego, miecznika rzeczyckiego, regenta grodzkiego mińskiego 1769 r., po którym z Janiszewskiej, stolnikówny mińskiej, synowie, Józef i Kazimierz, i Józefa. 

Józef, dziedzic Komarowszczyzny, podpisał elekcyę 1764 r. z pow. wiłkomierskim; regent ziemski i grodzki 1767 r., łowczy 1769 r. i pisarz grodzki wiłkomierski 1773 r., poseł na sejm 1775 r., z żony Anieli Tomaszewiczówny, sędzianki grodzkiej wiłkomierskiej, miał syna Tadeusza. 

Tadeusz, dziedzic Komarowszczyzny i Powieryńcia, regent grodzki 1779 r., łowczy wiłkomierski i sędzia graniczny 1792 r., ostatnio 1793 r. komisarz cywilno-wojskowy, zaślubił Elżbietę Morykoniankę, podkomorzankę wiłkomierską, i z niej pozostawił córkę Annę Gintowtową i synów, Antoniego, marszałka pow. nowo aleksandrowskiego, i Justyna-Józefa. 

Justyn-Józef, dziedzic dóbr Powieryńcia 1830 r., zaślubił Konstancyę hr. Broel-Platerównę i z niej pozostawił córki: Helenę za Mikołajem Pisanim, Maryę Ignacową Kamieńską, Stefanię, żonę Michała Broel-Platera i synów: Józefa, Stanisława, dziedzica Powieryńcia, po którym z Felicyi Walickiej córka Marya, i Włodzimierza. 

Włodzimierz, dziedzic Hermaniszek i Piotuchowszczyzny, z żony WTmdy Jeżewskiej pozostawił córki, Aurelię, Józefę i synów: Alfreda, Stefana i Tadeusza, po którym z Izabeli Chełmickiej córka Izabela 

Józef, syn Dominika i Leśniowskiej, dziedzic Lachowszczyzny i Siliszcz 1708 r., zaślubił Różę Kublicką i z niej miał syna Mikołaja, dziedzica Lachowszczyzny, miecznika rzeczyckiego 1766 r., po którym z Anny Jakukiewiczówny synowie: Ignacy, Kazimierz i Wincenty żonaty z Danilewiczówną; po Kazimierzu, dziedzicu Chociewicz 1808 r., z Konstancyi Sakowiczówny córki, Anna 1v. za Aleksandrem von Salzem, 2v. za Justynem Korsakiem i Emilia, żona N. Obrompalskiego (Arch. Duor., Bon.). 

KUBLICZ. Stanisław cytowany w aktach latyczowskich 1726 r. 

KUBLIŃSKI. Jan z Łabiszyna, podstarosta mielnicki, poseł ciechanowski na sejm 1668 r. (Vol. Leg.). 

KUBŁOWSKI. Szymon z żony Elżbiety Bierzyńskiej miał syna Stanisława 1585 r. (Ks. Gr. Przedeckie).

KUBNIEWSKI. Adryan, Albert. Andrzej, Jan, Mikołaj, Paweł, Piotr i Stanisław podpisali z ziemią liwską elekcję 1648 r. Zdaje się jednak, że to jest taż rodzina co Skubniewski. 

KUBRYCKI. Wawrzyniec podpisał elekcyę 1697 r. z wojew. brzesko-litewskiem.

KUCEWICZ h. BAWOLA GŁOWA. Jan, bojar Słonimski 1528 r. (Metr. Litew.). Wojciech, syn Tomasza, cytowany w aktach łomżyńskich 1631 r. Konstanty, rotmistrz królewski 1666 r. Jan-Antoni podpisał konwokacyę generalną litewską 1764 r. Grzegorz, syn Franciszka, zapisany do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1798 r.; jego synowie, Tadeusz i Józef, ten z synem Aleksym-Ignacym, wylegitymowani w Cesarstwie 1845 roku i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej.

KUCEWICZ. Potomstwo Jana, syna Teodora, wylegitymowane w Cesarstwie i zapisane do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1846 r. 

KUCHARSKI h. GODZIEMBA. Senator w rodzinie, Jan, kasztelan zakroczymski 1451 r. 

Stara w ziemiach wyszogrodzkiej i zakroczymskiej rodzina, wzięła nazwisko od wsi Kuchary. Jan, dziedzic wsi Kuchary, podpisany na przywileju Janusza ks. Mazowieckiego 1421 r., chorąży ciechanowski 1422 r., kasztelan zakroczymski 1451 r., z żony Przybki z Okunina miał córkę Łękowską, kasztelanicowę wyszogrodzką, i synów: Mikołaja, kanonika katedralnego płockiego 1469 r., Ścibora i Wojciecha. 

Ścibor, podsędek wyszogrodzki 1451 r., sędzia ziemski ciechanowski 1468 r., z żony Doroty z Nieborzyna miał córki, N. za Janem Lasockim, podkomorzym warszawskim, i Dorotę za Jakóbem z Nieborzyna. 

Wojciech, dziedzic na Noskowie, podkomorzy ciechanowski 1471 r., zaślubił Małgorzatę Narwot-Prusinowską i z niej pozostawił córki, Annę i Elżbietę. 

Piotr, sędzia wyszogrodzki 1516 r., podpisał dekret przeciw heretykom; miał on córkę Dorotę za Marcinem Jeżewskim, chorążycem zakroczymskim 1583 r. Marcin i Tomasz z ziemią zakroczymską podpisali elekcyę 1648 roku. 

Jan otrzymał 1768 r. nobilitacyę i herb Godziemba; po Janie powyższym z żony Katarzyny Combalusier synowie: Jan, Stanisław Kostka i Szymon wylegitymowani w Galicyi 1782 r., a po Stanisławie z Maryanny Kosińskiej synowie: Aleksander, Felicyan, Józef, komisarz cyrkułu stryjskiego, Stanisław i Tomasz (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KUCHARSKI h. JASTRZĘBIEC. Wzięli nazwisko od wsi Kuchary, w wojew. płockiem. Mikołaj z Kuchar i Bolesta z Koziebród, bracia, wystawili kościół w Koziebrodach 1373 roku. Krystyn zamieszczony w przywileju danym Jastrzębczykom od Ziemowita ks. Mazowieckiego w 1408 r. Bolesta, sędzia ziemski wyszogrodzki 1411 r. Piotr, proboszcz płocki 1468 r. Jan Bagienny, Mikołaj Miziołek i Wojciech Łaszcz, dziedzice Kuchar 1578 r. (Ks. poborowe). Jakób, dziedzic Modlnicy, zm. 1619 r., miał syna Stanisława, zm. 1648 roku, po którym z Katarzyny Przybysławskiej synowie: Jan, Piotr i Jacek. 

Maciej i Piotr 1632 r., a Franciszek, Jan i Wojciech 1697 r. z wojew. płockiem podpisali elekcye. Piotr, cześnik dobrzyński 1690 r. Remigian, starosta małogoski 1715 r. N., dziedzic dóbr Bahrendorf i Ostrowo, w Prusach Zachodnich 1782 roku. N., dziedzic dóbr Gierkowo, pod Toruniem 1820 roku. 

KUCHARSKI h. KORAB. Dom dawny w wojew. Sieradzkiem. Wacław, dziedzic na Kucharach, skarbnik kaliski 1368 r. Przecław, syn Macieja, 1410 r. (Ks. Gr. Kaliskie). Łukasz, dziedzic na Kucharkach, w kaliskiem 1579 roku. Sebastyan, pisarz grodzki piotrkowski, pobożny i hojny na kościoły, podpisał elekcyę 1648 r.; jego synowcowie, Władysław, pisarz grodzki sieradzki 1693 r., i Kazimierz, Jezuita, zm. 1704 r., synowie Franciszka, który podpisał elekcyę 1648 r. z wojew. Sieradzkiem. Władysław, instygator Trybunału lubelskiego 1677 r., podwojewodzy 1689 r., pisarz grodzki 1693 r., ostatnio skarbnik sieradzki 1698 r., miał syna Kazimierza, pisarza grodzkiego 1712 r., skarbnika sieradzkiego 1721 r., po którym córki: Anna za Józefem Młodzianowskim, miecznikiem smoleńskim, Elżbieta za Marcinem Tarnowskim, Helena Gumowska, podczaszyna grodzieńska, Katarzyna Kruszewska i Zofia za Ludwikiem Nekanda-Trepką. 

Józef, syn Stanisława i Heleny Strońskiej, dziedzic Tomaszewic i Podskalany 1715 r. Stefan, burgrabia grodzki nurski 1740 r., z żony Anny Iskrzanki miał syna Gabryela, burgrabiego opoczyńskiego 1767 roku, wylegitymowanego w Galicyi 1783 r. 

Po Ignacym, synu Józefa, cześniku dobrzyńskim, z żony Katarzyny Haudryng, stolnikówny inflanckiej, synowie, Marcin i Tadeusz wylegitymowani w Galicyi 1783 r. 

Maciej, syn Aleksandra, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1819 r. Jan, syn Tymoteusza, z synem Mikołajem, wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1852 r, 

KUCHARSKI h. LUBICZ. Sukcesorowie Mikołaja, i Jan Gutek, dziedzice na Kucharach, Stanisław, syn Piotra, Jan, syn Wojciecha Parawy, dziedzice na Kucharach i Jarochowie w łęczyckiem 1576 r. (Ks. poborowe). 

KUCHARSKI h. POBÓG. Mieli zamieszkiwać w wojew. łęczyckiem. Jan, Stanisław, Władysław i Wojciech 1648 r. i Jan 1674 r. podpisali elekcye z wojew. łęczyckiem. Stanisław, wojski halicki 1659 roku. Mikołaj, cześnik podolski 1699 r., posesor wójtowstwa w Haliczu Płoskini (Bon.). 

KUCHARSKI h. PRAWDZIC. W ziemi ciechanowskiej. Jan, chorąży ciechanowski 1448 r. (Metr. Kor.). Stanisław, dziedzic Kuchar 1567 r. (Ks. poborowe). Tomasz, syn Stanisława, dziedzic wsi Kuchary 1647 r. Marcin i Wojciech podpisali elekcyę 1648 r. z ziemią ciechanowską. 

Po Stefanie, dziedzicu wsi Ćwierkowo, w ziemi ciechanowskiej w 1718 r., pochodzący Felicyan z żony Zofii Bociakowskiej miał syna Ignacego, posesora dóbr Piaskowo, w pow. łęczyckim, wylegitymowanego w Królestwie 1837 r. 

Franciszek, skarbnik ciechanowski 1720 r. Adam, posesor wójtowstwa w Sobiesiłach, w ciechanowskiem 1724 r. Hipolit, skarbnik ciechanowski 1746 r. Wawrzyniec i Tomasz, synowie Jakóba, wnukowie Stanisława, dziedzice na Złotopolicach, w zakroczymskiem 1752 roku. Felicyan, podwojewodzy zakroczymski 1770 r. (Sigil., Don. Vars., Ks. Gr. Czerskie). 

Byli i w ziemi bełzkiej. Jan, dziedzic na Łahodowie, z Ewy Porudeńskiej miał synów, Stanisława i Trojana 1589 r. Heronim, syn Stanisława, 1607 r. Wojciech, elektor 1697 r. z ziemi bełzkiej, ożeniony z Jadwigą Petrykowską. 

Michał, dziedzic na Podlodowie, w bełzkiem, miecznik podolski 1688 r., z żony Konstancyi Gruszeckiej, sędzianki kamienieckiej, miał synów, Andrzeja i Stanisława, posesora Denisk, po którym z Heleny Rostkowskiej córki: Antonina Łepkowska, Katarzyna za Michałem Ochockim i Teresa Mirecka. 

Andrzej, cześnik buski 1750 r., z Konstancyi Lepkowskiej pozostawił córki, Bogumiłę Ubyszową, stolnikowę kijowską, Teresę Badowską i synów: Bonawenturę-Jakóba, Jakóba, miecznika podolskiego, ożenionego z Katarzyną Konarzewską, i Józefa, żonatego z Franciszką Pieścioroską, stolnikówną dobrzyńską. 

Bonawentura-Jakób, dziedzic na Podlodowie 1769 r., z Wiktoryi Konarzewskiej, podstolanki smoleńskiej, miał córki, Anielę za Pawłem Niebyłowskim, subdelegatem grodzkim bełzkim, Małgorzatę i synów, Ignacego Stanisława i Józefa, wylegitymowanych w Galicyi 1782 r. bez wskazania herbu. Po Józefie z Justyny Kobierskiej synowie: Jan, proboszcz w Trembowli, profesor Uniwersytetu we Lwowie, Paweł, doktór medycyny, Wincenty, po którym z Emilii Ehrenreich synowie, Bogusław i Maryan, i Antoni, którego z Teresy Żelazowskiej syn Piotr-Jan, doktór medycyny, wiceprezes Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie, z Ludwiki de Hennig-Heydenreich ma synów, Pawła i Michała (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KUCHARSKI h. ROLA. Wzięli nazwisko od wsi Kuchary, w pow. łęczyckim. Mikołaj, dziedzic wsi Kuchary, w pow. łęczyckim 1557 roku (Ks. poborowe). Jan 1753 r., z żony Doroty Rozdrażewskiej miał synów: Wojciecha, Stanisława, Jacka i Franciszka. Gabryel, syn Antoniego, zapisany do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1803 r. 

KUCHARSKI h. ZAGŁOBA. W wojew. łęczyckiem i na Rusi Czerwonej, wzięli nazwisko od wsi Kuchary, w wojew. płockiem. Michał, wojsk halicki 1658 r., ożeniony z Konstancyą Gruszecką, posiadał dobra Korsów Stary, w ziemi halickiej, które sprzedał 1667 r.; jego syn Stanisław miał syna Andrzeja, a ten syna Bonawenturę, którego syn Stanisław-Ignacy pozostawił syna Jakóba, po którym z żony Karoliny Weinertówny synowie, Józef i Kazimierz wylegitymowani w Królestwie 1854 r. 

KUCHARSKI. Józef przyznany w szlachectwie 1783 r. przez Komisyę magnatów w Galicyi. Bazyli i Piotr, synowie Mikołaja, wylegitymowani w Cesarstwie 1845 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej, a Jan-Antoni, syn Tymoteusza, z synem Mikołajem 1855 r. do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej. 

KUCHARSKI. Andrzej, jeden ze znakomitszych badaczy słowiańszczyzny w XIX stoleciu, przez lat kilka zwiedzał południowe ziemie słowiańskie i dał o nich ciekawe szczegóły; wróciwszy do ojczyzny był starszym nauczycielem gimnazyum warszawskiego i w 1843 r. otrzymał przyznanie praw nowego szlachectwa; um. 1862 r. 

KUCHARZEWSKI. Wiszko, na Rusi Czerwonej 1427 r., używał pieczęci podobnej nieco do herbu Godziemba. Jan, dziedzic Charenkowa i Klibowa 1654 r. Byli i w Warmii, gdzie gniazdem ich wieś Kucharzewo, nad jeziorem Pluśnem. Maciej z Kucharzewa, w olsztyńskiem, posesor dóbr Kranz 1680 r. Daniel, posesor dóbr Kołpaki 1689 r. 

KUCHCICKI h. ROCH. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej 1841 r. 

KUCHCIŃSKI h. ROCH. Na Litwie. N., regent grodzki połocki 1791 r. Adam, syn Jana, z synami, Ludwikiem i Janem wylegitymowani w Cesarstwie 1859 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej. 

KUCHCZYŃSKI. Jan, ożeniony z Konstancyą Kunowską, cytowany w aktach łomżyńskich 1680 r. 

KUCHŁOWSKI. Sebastyan, szafarz pow. sieradzkiego 1589 r. 

KUCHMISTRZOWICZ h. LELIWA. Piotr Olechnowicz, kuchmistrz litewski 1494 r., namiestnik olicki i niemonojski 1495 r., ostatnio namiestnik skierstomoński 1505 r. i uciański 1514 r., z żony N. Zabrzezińskiej miał dwóch synów, Mikołaja i Stanisława, którzy od posiadanego urzędu ojca swego zwali się Kuchmistrzowicze. Stanisław, namiestnik szawleński, dostarczał 1528 r. na potrzeby wojenne 3 konie, a Mikołaj, dworzanin królewski 1532 r., miecznik litewski 1539 r., zaślubił Marynę ks. Łukomską i z niej miał synów: Jakóba, Jana, Mikołaja, Piotra i Stanisława, którzy od dóbr Dorohostaje przybrali nazwisko Dorohostajski (Metr. Litew., Bon.). 

KUCHNICKI. Kazimierz z wojew. ruskiem podpisał elekcyę 1697 r. 

KUCHOWICZ Kazimierz-Władysław za zasługi wojenne pod Beresteczkiem, Białocerkwią, Kamieńcem i Żwańcem z Kozakami i Tatarami, a pod Opocznem i Warszawą ze Szwedami, otrzymał 1669 r. nobilitacyę i herb - w polu błękitnem przedzielonem w poprzek linią białą, w części górnej róża czerwona, a w dolnej księżyc złoto-żółty; w koronie nad hełmem, między dwoma rogami, dwie czerwone róże, objęte księżycem złoto żółtym (Metr. Kor.). 

KUCHOWSKI. N., posesor Mzurowy, w lelowskiem 1581 r. (Ks. poborowe). 

KUCHWINOWICZ. Iwan, Juchwin i Onyszko dostali od Władysława IV w 1635 r. pewne grunta w wojew. kijowskiem (Lustracya wojew. kijowskiego). 

KUCICKI v. KUCZYCKI h. LUBRZA. Wzięli nazwisko od wsi Kucice, w pow. przedeckim. Stanisław i Henryk, dziedzice na Kucicaah 1418 r. Świętosław z Kucie podpisał akt z 1434 r., mocą którego szlachta kujawska uznawała królem jednego z synów Władysława Jagiełły. Michał, syn Jakóba, miał synów, Jana i Walentego 1526 r. Piotr, syn Jana, dziedzic na Kucicach 1526 r., pozostawił synów, Floryana, żonatego z Ewą Bierzyńską, i Wojciecha, po którym syn Floryan. Maciej, syn Stanisława, 1537 r. Po Stanisławie, dziedzicu na Kucicach, synowie, Andrzej i Floryan 1553 r. Po Stanisławie z Anny Rożnieckiej synowie: Erazm, Jakób, Jan, Marcin i Wojciech, dziedzice na Kucicach 1574 r.; po Wojciechu synowie: Adryan, subdelegat grodzki przedecki 1598 r., pozostawił synów, Daniela i Pawła, Andrzej, Grzegorz, Sebastyan i Stanisław. 

Jakób, syn Stanisława, dziedzic na Kucicach i Różnieczycach Świętomirowych 1600 r., miał synów: Krzysztofa, Macieja, Marcina i Sebastyana, posesora dóbr Strzygi 1630 r., po którym z Barbary Jasińskiej syn Jan i córki: Elżbieta, Jadwiga i Teofila. Jeremiasz żonaty z Dorotą Ossowską 1652 r. (Ks. Gr. Przedeckie). 

Antoni z synami, Celestynem i Władysławem, Adolf, Jan, Józef, Julian, Leon, Paweł i Wiktor, synowie Andrzeja, wylegitymowani w Cesarstwie 1845-1866 r. zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej. 

KUCICKI h. POBÓG. W ziemi wyszogrodzkiej; właściwie była to gałąź rodziny Bromirskich, herbu Pobóg, która wzięła od wsi Kucice, swego dziedzicznego majątku, nazwisko Kucicki. 

KUCICKI. Potomstwo Kaliksta, syna Joachima, wylegitymowane w Cesarstwie i zapisane do ksiąg szlachty gub. wołyńskej 1845 r. 

KUCIEJEWSKI. Jacek 1787 r. (Wyr. Tryb. Lubel.). Józef cytowany w aktach warszawskich 1796 r. (Don. Vars.). 

KUCIEŃSKI v. KUCIŃSKI h. OGOŃCZYK. Senatorowie w rodzinie: Andrzej, kasztelan dobrzyński 1371 r., um. 1395 r. Jan, kasztelan gostyński 1442 r. Mikołaj, wojewoda rawski 1465 r., łęczycki 1467 r. Andrzej, kasztelan gostyński 1493 r., wojewoda rawski 1497 r. Mikołaj, kasztelan gostyński 1504 r. Andrzej, kasztelan gostyński 1508 r., wojewoda rawski 1519 r. Stanisław, wojewoda rawski 1530 r Jerzy, kasztelan sierpski 1560 r. Andrzej-Władysław, kasztelan gostyński 1681 r. 

Wzięli nazwisko od miasta Kutna, swego dziedzictwa w ziemi gostyńskiej; dom dawny, jednej z Kościelskimi i Działyńskimi dzielnicy, a w XV wieku należący do najzamożniejszych w Mazowszu. Andrzej z Radzikowa, kasztelan dobrzyński, miał syna Mikołaja, po którym synowie: Andrzej, Jakusz, Jan, Janusz, Otto i Piotr w 1413 r. podzielili się dobrami ojczystemi, i Andrzej z bratem Ottonem wzięli Kuczbork, Kozielsk i Olszewo, Jakusz dostał Radzikowo Małe i Wielkie, Jan otrzymał Kutno, Janusz, dziedzic Kościoła, został właścicielem dóbr Skąpe, a Piotr zatrzymał Działyń, Wolę i Zembowice. 

Jan, dziedzic Kutna, ze stolnika, kasztelan gostyński 1442 r., pozostawił synów, Andrzeja, Jakóba, kanonika włocławskiego 1447 r., i Mikołaja, stolnika i starostę gostyńskiego 1461 r., wojewodę rawskiego 1465 r., ostatnio 1467 r. łęczyckiego i starostę wielkopolskiego, jednego ze znakomitszych dyplomatów i ludzi stanu swojego czasu, gorliwego stronnika jedności państwa po wygaśnięciu linii Piastów na Płocku i Rawie, który nie uważając na prawa Konrada ks. Mazowieckiego, poddał zamek gostyński Kazimierzowi IV, za co był hojnie wynagrodzony i przy starostwie gostyńskiem utrzymanym. Wojewoda wprowadzał 1471 r. królewicza Władysława na królestwo czeskie i przymierze między nim, Zygmuntem I i Maciejem, królem węgierskim umówił, córki Kazimierza IV, Jadwigę Jerzemu ks. Bawarskiemu w 1475 r., a Zofię Fryderykowi, margrabi brandeburgskiemu w 1479 r. zaślubione, odprowadzał ich małżonkom. 

Wojewoda, pan znacznych włości, zaślubił Barbarę z Miłonic, której zapisał wiano 800 grzywien szerokich półgroszków polskich na połowie Kutna, i z niej miał córkę Annę za Przedborem z Koniecpola i syna Mikołaja, dziedzica na Kutnie, Rykowie, Łękoszynie i Gołębiowie, kasztelana gostyńskiego 1504 r., ożenionego z Anną Dembowską. 

Andrzej, syn kasztelana Jana, dziedzic Skorzewa, z cześnika kasztelan gostyński 1493 r., wojewoda rawski 1497 r., miał córki: Agnieszkę za Mikołajem z Markowa, Annę, żonę Stanisława Potockiego, kasztelana gostyńskiego, Petronelę-Barbarę 1v. za Mikołajem z Górki, kasztelanem gnieźnieńskim, 2v. za Piotrem Myszkowskim, wojewodą łęczyckim, i syna Andrzeja, dziedzica dóbr Łanięta i Pomorzany, kasztelana gostyńskiego 1508 r., wojewodę rawskiego 1519 r., który w 1530 r. zrzekł się tej godności na rzecz syna Stanisława. 

Stanisław, dziedzic Kutna, dworzanin królewski, wojewoda rawski 1530 r., zaślubił Jadwigę Łaską i z niej pozostawił córkę Jadwigę za Cudzińskim i czterech synów: Jana, Mikołaja, Stanisława i Jerzego, sekretarza królewskiego, kasztelana sierpskiego 1560 r., którym król Zygmunt August nadał w 1555 r. jarmarki dla ich miasta Kutna. 

Po Mikołaju synowie: Heronim, Jerzy i Stanisław, a Jan, dziedzic na Kutnie i Sieciechowie, miał syna Wojciecha, dziedzica Nowego, na Mnichu i Dębowej Górze, ożenionego z Plecką, podkomorzego gostyńskiego, który pozostawił synów: Andrzeja, Stefana, Jana, Mateusza i Stanisława, podkomorzego gostyńskiego 1579 r., delegata do Szwecyi 1582 r., po którym był syn Jerzy, starosta kruszwicki 1628 r., który z Elżbiety Krasińskiej, wojewodzianki płockiej, miał córki, Annę 1v. za Andrzejem Krosnowskim, 2v. za Jakóbem Brodzińskim, Ewę i trzech synów: Andrzeja Władysława, Mikołaja i Jerzego. 

Andrzej-Władysław, kasztelan gostyński 1681 r., zm. 1680., z żony Zofii Słoniewskiej miał dwie córki, Teresę 1v. Rozwadowską, starościnę szmeltyńską, 2v. za Nenckim, podkomorzym inflanckim, i Annę, Brygitkę we Lwowie, oraz synów, Jana-Bogusława, po którym z żony Teresy Rembowskiej syn Antoni, starosta pokutyński, a owdowiawszy, został księdzem, był kanonikiem lwowskim, proboszczem łańcuckim i deputatem na Trybunał koronny 1714 r., i Stanisława, dziedzica na Kamiennej Woli, podstolego gostyńskiego 1712 r., łowczego brzezińskiego, ostatnio chorążego gostyńskiego 1719 r., po którym z żony Zuzanny Kownackiej był syn Józef, podstoli gostyński, podczaszy łęczycki, deputat na Trybunał koronny 1759 r . który podpisał elekcyę 1764 roku z wojew. łęczyckiem, i z żony Salomei Tomaszewskiej pozostawił syna Adama, dziedzica Wierzbicy, podczaszego wendeńskiego, wylegitymowanego w Galicyi 1782 r. z herbem Leliwa. 

Mikołaj, drugi syn starosty Jerzego, starosta kruszwicki, trzykrotnie żonaty, miał córkę Ewę za Janem-Franciszkiem Morykonim i synów, Stanisława i Jana, podczaszego gostyńskiego, po którym z Elżbiety Romockiej córka Maryanna Brodowska, cześnikowa buska; po Stanisławie z Barbary Ozubkiewiczówny syn Stefan, skarbnik horodelski, był żonatym z Franciszką Duninówną-Sulgostowską. 

Mikołaj, dziedzic dóbr Nowawieś, w pow. łęczyckim 1557 r. Jan i Stanisław 1648 r., Adam, Stanisław i Mikołaj na Łękoszynie i Mikołaj na Kucinie 1674 roku z wojew. łęczyckiem podpisali elekcye. Po Franciszku z Agnieszki Tarnowskiej syn Franciszek 1687 r., zaślubił Magdalenę Bębnowską i z niej miał córkę Annę za Janem-Franciszkiem Wittanem, podczaszym inowłodzkim. Mikołaj, podsędek łęczycki 1701 r. Jan, dziekan Szadkowski 1729 r. Stefan, syn Macieja, wnuk Jana, wylegitymowany w Galicyi 1782 r. (Metr. Kor., Ks. Gr. Radomskie, Przedeckie, Brzeskie i Sochaczewskie, Zap. i Wyr. Tryb. Lubek, Sigil., Kanck, Don. Vars., Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

Mikołaj z żony Maryanny Wnorowskiej, miecznikówny brzeskiej, miał córki, Marcyannę za Aleksandrem Wituskim, Wiktoryę za Kazimierzem Wodzińskim, stolnikiem kowalskim, i trzech synów: Antoniego, Józefa, po którym z Anny Wolskiej syn Mikołaj, podczaszy rawski 1763 r., stolnik bielski 1766 r., i Macieja, łowczego brzezińskiego 1736 r., dziedzica wsi Łękoszyn i Zawady, po którym z Weroniki Lubiatowskiej synowie: Józef, Ignacy i Franciszek. Z nich Józef, dziedzic Przewocowicz i Raduczy, z żony Anny Leszczyńskiej pozostawił syna Antoniego, obywatela miasta Rawy, wylegitymowanego w Królestwie 1837 r.  

KUCKIEWICZ. Po Michale, synu Mikołaja, podkomorzym kamienieckim 1794 r., z Ludwiki Olszewskiej synowie: Erazm, Mateusz i Urban zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej 1817 r., a wylegitymowani w Cesarstwie 1845 r.; po Erazmie syn Narcyz wylegitymowany w Cesarstwie 1855 r. i zapisany do ksiąg szlachty gub. podolskiej. 

KUCZ. Karol, autor dramatyczny i poeta, redaktor Kuryera Warszawskiego, poprzednio zaś był urzędnikiem w biurze ministra Stanu Turkułła i szefem kontroli w Izbie Obrachunkowej Królestwa Polskiego, i w 1847 r. otrzymał przyznanie praw nowego szlachectwa w Królestwie 

KUCZA. Ilia Jakimowicz, podstarosta piński 1563 r., a kobryński 1566 r., dworzanin królewski, w 1576 r. koadjutor metropolity kijowskiego, i od 1577 r. metropolita, umarł w 1579 r. 

KUCZABSKI v. KUCZAPSKI. W wojew. lubelskiem i na Wołyniu. Piotr żonaty z Barbarą Grotowską 1600 r. Krzysztof z wojew. lubelskiem podpisał elekcyę 1697 r. i był ożenionym z Konstancyą Stępkowską (Ks. Gr. Czerskie, Zap. Tryb. Lubel.). Józef 1702 r. (Akta Krzemienieckie). Paweł, syn Mikołaja i Katarzyny ze Stępkowskich, sprzedał swą część we wsi Sosnowicy 1748 r. (Akta Lubelskie). Franciszek, dziedzic czyści wsi Maiki 1778 r. (Akta Lubieńskie). 

KUCZAKIEWICZ h. PĘDZIĆ. Herb - w polu błękitnem lilia srebrna, pod nią zając w biegu; nad hełmem w koronie trzy pióra strusie. 

Jan-Leopold, komisarz w rządzie gub. podlaskiem, otrzymał przyznanie praw nowego szlachectwa w Królestwie 1836 roku. 

KUCZALSKI. N., miecznik Winnicki 1750 r. N., stolnik Winnicki, um. 1757 (Bon.). Heronim-Edward, Paulin, Floryan i Władysław, synowie Stanisława, zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1802-1838 r. Damazy, syn Eliasza, i inni wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1837 r. 

KUCZAN h. NAŁĘCZ. Andrzej, syn Ławryna, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1811 r. 

KUCZANKIEWICZ. Maciej, sekretarz królewski, doktór obojga prawa i filozofii, profesor akademii krakowskiej 1662 r. (Metr. Kor.).  

KUCZARSKI. Anna, żona Jana-Tomasza Kłomowskiego 1671 roku (Ks. Gr. Sochaczewskie). 

KUCZBORSKI h. OGOŃCZYK. Senatorowie w rodzinie: Andrzej, kasztelan dobrzyński 1371 r. Jan, biskup chełmiński 1613 r. Stanisław, kasztelan sierpski 1631 r. Jan, kasztelan rypiński 1669 r. 

Przodkiem tej rodziny był Andrzej, syn Piotra, kasztelana dobrzyńskiego, dziedzic Radzikowa, któremu, nagradzając jego zasługi, Ziemowit ks. Mazowiecki sprzedał 1384 r. majątek m. Kuczbork, w wojew. płockiem, nadając mu zarazem jarmarki i prawo miecza w tem mieście. Ów Andrzej, kasztelan dobrzyński 1371 r., miał syna Mikołaja, dziedzica na Kutnie, po którym synowie podzielili się dobrami, i Andrzej z bratem Ottonem, otrzymawszy Kuczbork, dali początek temu rodowi. Mikołaj, dziekan kujawski 1461-1480 r. (Cod. Rzyszcz). Piotr, kanonik włocławski 1503 r. 

Mikołaj, skarbnik dobrzyński 1508 r., miał synów, Piotra, ożenionego z Katarzyną Dąmbską, i Zbigniewa, dziedzica na Kuczborku, sędziego grodzkiego bobrownickiego 1541 r., a od 1547 r. podsędka dobrzyńskiego. Mikołaj z przydomkiem Podstolic 1532 r., żonaty z Katarzyną Mlicką, pozostawił córki, Emerencyannę za Aleksym Olszewskim, Zofię za Bogusławem Miszewskim i synów: Aleksego, Franciszka, Jakóba, Pawła i Stanisława. 

Jakób, dziedzic na Ciołkówku, w płockiem 1578 r., zaślubił Dorotę Ciołkowską i z niej miał synów: Jana, sekretarza królewskiego, kanonika płockiego i scholastyka gnieźnieńskiego 1601 r., archidyakona warszawskiego i kanonika krakowskiego 1610 r., regenta kancelaryi wielkiej koronnej 1613 r., ostatnio biskupa chełmińskiego 1613 r., który będąc mianowany biskupem płockim, nie objąwszy tej godności, um. 1624 r., Macieja, z łowczego płockiego podsędka 1601 r., pisarza ziemskiego zawskrzyńskiego 1609 r., na koniec podkomorzego płockiego 1618 r., i Marcina. 

Marcin, łowczy płocki 1601 r., miał syna Stanisława, dworzanina królewskiego, chorążego płockiego 1629 r., kasztelana sierpskiego 1631 r., dziedzica dóbr Kuczborka i dobrodzieja Jezuitów, po którym z żony Jadwigi Dulskiej córki, Maryanna za Janem Działyńskim, a 2v. za Stanisławem Karnkowskim, kasztelanem dobrzyńskim, i Rozalia za Samuelem Konarskim, wojewodzicem malborgskim, oraz dwóch synów, Maciej, zm. 1656 r., ożeniony z Magdaleną Żdżarską, z której syn Jakób, żonaty 1v. z Katarzyną Oborską, kasztelanką warszawską, 2v. z Teresą Wodzińską, i Jana. 

Jan, kasztelan rypiński 1669 roku, podpisał elekcyę 1674 r.; żonaty z Rozalią Tarnowską, miał córkę Elżbietę za Łukaszem Gajewskim, kasztelanem santockim, i dwóch synów, Adryana i Jakóba, którzy podpisali elekcyę 1674 roku z ziemią dobrzyńską, i z nich Adryan był ożenionym z Barbarą z Łajszczewa.  

Walenty, sekretarz królewski, a archidyakon pomorski 1569 r.. kanonik krakowski i warszawski, um. 1573 r. Bartłomiej, chorąży dobrzyński 1629 r., miał syna Tomasza, dworzanina królewskiego, chorążego dobrzyńskiego 1636 roku, ożenionego z Maryanną Nowowiejską. Stanisław, łowczy płocki 1665 r., żonaty 1v. z Maryanną Karwacką, 2v. z Zofią Białobrzeską, wojszczanką radomską. Jan i Wojciech z ziemią dobrzyńską, i Kazimierz, podczaszy dobrzyński, z wojew. płockiem 1674 r. podpisali elekcyę. Ów Kazimierz z Teresy Oborskiej miał córkę Annę za Wojciechem Kisieluickim, podstolim grabowieckim. 

Felicyan, dziedzic dóbr Równe, w ziemi nurskiej, z miecznika łowczy 1701 r., podczaszy 1713 r., podkomorzy zakroczymski 1717 r., był żonatym z Katarzyną Gumowską. Jan, pisarz ziemski płocki 1720 r., z Maryanny Szydłowskiej pozostawił syna Franciszka, skarbnika zakroczymskiego 1761 r., po którym z Ewy Tańskiej syn Teodor. 

Teodor, szambelan Stanisława Augusta 1779 r., łowczy zakroczymski 1789 r., komisarz cywilno-wojskowy, żonaty z Feliksą Radzicką, miał synów, Jana i Bonifacego. Jakób, podsędek. 1748 r., sędzia ziemski płocki 1754 r. Michał, syn Andrzeja, regent grodzki piotrkowski 1738 r. Michał, syn Marcina, cześnik podolski 1742 r., z Zofii Oborskiej miał dzieci: Ignacego, Annę za Janem Przezdzieckim, Agnieszkę i Zofię; po Ignacym, dziedzicu dóbr Osiny, synowie: Dyonizy, Benedykt, Antoni, Leon i Stanisław. Michał, łowczy zawskrzyński 1762 r., stolnik raciążski 1779 r. 

Felicyan, miecznik grodzieński, starosta bułakowski, i Władysław z pow. lidzkim podpisali elekcyę 1674 r.; Felicyan, podstoli trocki 1678 r. Bogusław, skarbnik trocki 1781 r. Tadeusz, kapitan wojsk litewskich 1790 r. (Metr. Kor., Ks. Gr. Płockie i Czerskie, Don. Vars., Vol. Leg., Bon.). 

Michał, dziedzic dóbr Chromaków 1732 r., po nim Michał z Katarzyny Orłowskiej pozostawił syna Jana, urzędnika, wylegitymowanego w Królestwie 1837 r. wraz ze swym wnukiem Antonim, urodzonym ze Stanisława i Teodozyi z Bramińskich. 

Michał, dziedzic dóbr Zdżarów 1747 roku, miał syna Ignacego, po którym z Józefy Dembowskiej synowie: Piotr, dziedzic dóbr Kąty, Leon, dziedzic dóbr Węglewice, w pow. łęczyckim, Dyonizy z synem Ignacym, urodzonym z Józefy Bagniewskiej, i Stanisław z synami, Józefem, Alfonsem i córkami, Teresą i Salomeą, urodzonymi z Elżbiety Zakrzewskiej, wylegitymowani w Królestwie 1837 r. 

Maciej sprzedał w 1771 r. swój majątek Tłubice Adamowi Trzcińskiemu; jego syn Józef, dziedzic dóbr Bagienice, w pow. mławskim, wylegitymowany w Królestwie 1838 r. 

Aleksander sprzedał swój majątek Wilkowice, w pow. gnieźnieńskim, Maciejowi Rosnowskiemu; jego syn Jan miał syna Macieja, a ten z Zofii Grodzickiej syna Bartłomieja, dziedzica dóbr Dąbrowicy, w pow. kaliskim, wylegitymowanego w Królestwie 1843 r. razem z córką Magdaleną Trzcińską.  

KUCZERA von TRAUBENTHAL h. KUCZERA. Herb-tarcza w czworo przedzielona: w 1-szem i 4 polach złotych ptasia czarna noga w prawo, trzymająca w szponach grono winne z liśćmi, w 2-m i 3 polach czerwonych pół konia białego w prawo; nad tarczą dwa hełmy z koronami szlacheckiemu, na prawem noga z winogronem jak na tarczy, lecz w lewo zwrócona, na lewem hełmie pół konia białego w prawo. 

Franciszek Kuczera, starosta cyrkułowy w Bełżu, otrzymał w 1778 r. szlachectwo galicyjskie z przydomkiem von Traubenthal i tytułem Ritter. 

KUCZEWSKI h. ŁADA. Jeszcze w XVI wieku brali miano Kucz i zamieszkiwali w ziemi wizkiej, dziedzicząc na majątkach Kucze-Przestrzele i Kucze-Trzcianki; w ostatnich czasach przeszli do herbu Poraj, i niektórzy tylko, głównie na Wołyniu zamieszkali, zachowali herb Łada. Jaszczołd i Stefan, dziedzice na Brodowie i Kuczach 1453 r. Bartłomiej z synami: Daćbogiem, Janem i Piotrem 1456 roku, a po Daćbogu synowie, Stanisław i Mikołaj 1496 r. cytowani w aktach wizkich. Jakób i Piotr, dziedzice dóbr Kuczę 1585 r., cytowani w aktach ostrołęckich. 

Michał, podstarosta i poborca wizki 1609 roku. Jan, sędzia ziemski wizki 1615 r. Piotr i Wojciech 1648 r., Jakób, Józef, Samuel i Wojciech 1674 r., a Dominik, Jan i Kazimierz, regent wizki, 1697 r. podpisali elekcye z ziemią wizką. 

Andrzej, dziedzic na Łazach, pisarz grodzki 1691 r., podstarosta i sędzia grodzki mielnicki 1707 roku. Franciszek podpisał elekcyę 1697 roku z ziemią chełmską. Jan, stolnik drohicki 1710 r. Stanisław, Michał i Stefan, synowie Stanisława, wnukowie Felicyana, 1718 r. Jan, pisarz grodzki brański 1726 r. Stefan, łowczy bielski, pisarz grodzki trembowelski 1731 r., z Urszuli Wilczyńskiej miał synów, Józefa i Ignacego; po Józefie synowie: Wojciech, kapitan, Jan, chorąży i Franciszek, rotmistrz 1764 r. Aleksander, stolnik, a syn jego Antoni, cześnik bielscy 1757 r. Kazimierz, regent ziemski wizki 1763 r. Ignacy, sędzia trembowelski, podpisał elekcyę 1764 r. z ziemią bełzką. Jan, burgrabia wizki 1791 r. (Mil., Zap. i Wyr. Tryb. Lubel., Don. Vars.). 

Potomstwo Antoniego, syna Józefa, i inni wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1845 r. 

KUCZEWSKI v. KUCZOWSKI h. PORAJ. Gniazdem tej rodziny wieś Kuczewo, w wojew. Sieradzkiem, lecz już w XVII wieku do tego herbu przeszli Kuczewscy, herbu Łada, zamieszkali w ziemi wizkiej, a pochodzący od rodziny Kucz. Paweł, dziedzic dóbr Kleszczów i części Kuczewa, w pow. radomskim 1552 r. (Akta poborowe). Andrzej, opat świętokrzyski 1557 r. Mikołaj, Stanisław, Heronim i Krzysztof, bracia rodzeni, dziedzice dóbr Kuczów i Kleszczów 1570 r. Daćbog, syn Mikołaja, dziedzic wsi Kucze-Przestrzele 1571 r.; jego synowie: Daniel, Piotr i Bartłomiej 1588 roku. Jerzy z wojew. Sandomierskiem i Mikołaj z wojew. Sieradzkiem podpisali elekcye 1618 r. Aleksander, podkomorzy wendeński 1663 r. Franciszek, delegat do rozgraniczenia sprawy ze Ślązkiem 1667 r., łowczy wendeński;1670 r. Jan, skarbnik rawski 1667 r. 

Franciszek, stolnik latyczowski 1703 roku. Po Felicyanie synowie: Adam, Aleksander, stolnik latyczowski 1721 r., Michał, Stanisław i Stefan, oraz córka Magdalena za Janem Zwolskim 1718 r.; po Stanisławie z Maryanny Szulcówny synowie, Bogdan i Kazimierz, a po Michale syn Adam, burgrabia kijowski 1788 r., pozostawił dwóch synów, Jana i Joachima, z których Jan miał synów, Inocentego i Teofila, a Joachim synów: Andrzeja, Jana, Mikołaja i Stefana, wylegitymowanych w Cesarstwie i zapisanych do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1850 r. (Ks. Gr. Piotrkowskie i Sochaczewskie, Zap. i Wyr. Tryb. Piotrk.). 

Ignacy, wojski krasnostawski 1779-1793 r., pozostawił synów: 1) Tomasza, po którym z Agnieszki Laskowskiej synowie: Franciszek, proboszcz w Drzewicy, w pow. miechowskim, Marceli i Jan-Augustyn wylegitymowani w Królestwie 1844 r.; 2) Józefa, po którym z Tekli Lgockiej syn Jan, naddzierżawca ekonomii rządowej Słomniki, w pow. miechowskim, wylegitymowany w Królestwie 1839 r. 

Po Janie, sędzim ziemskim wizkim, dziedzicu dóbr Makomazy 1617 r., h. Łada, pochodzący: 1) Józef, właściciel części wsi Kucze-Trzcianki, w pow. łomżyńskim, Karol i Stanisław, synowie Wojciecha, wylegitymowani w Królestwie 1838 r.; 2) Piotr, syn Bonifacego, wnuk Adama, wylegitymowany w Królestwie 1845 r.; 3) Maksymilian, urzędnik w Królestwie, syn Franciszka, wnuk Adama, wylegitymowany w Królestwie 1852 r.; 4) Daniel, syn Franciszka, wylegitymowany w Królestwie 1852 r. 

Jan, strażnik ziemski bielski 1776 r., miał syna Jakóba, a ten syna Bernarda, po którym z Anny Leguckiej synowie: 1) Franciszek, po którym syn Władysław, urzędnik w Warszawie, wylegitymowany w Królestwie 1848 r.; 2) Wincenty, dzierżawca folwarku Zubronajcie, w pow. sejneńskim, wylegitymowany w Królestwie 1840 r., i 3) Justyn, po którym z Konstancyi Kulwińskiej syn Cypryan wylegitymowany w Królestwie 1848 r. 

Stefan, łowczy bielski 1747 r., pozostawił syna Ignacego, po którym syn Jan, dziedzic dóbr Starościna, w pow. lubelskim, wylegitymowany w Królestwie 1840 r. 

Byli i na Litwie Kuczewscy tego herbu. Antoni podpisał manifest szlachty litewskiej 1763 r. Ignacy, strażnik 1765 r., horodniczy 1777 roku, ostatnio cześnik trocki 1788 r. Tadeusz, podstoli trocki 1775 r. Józef, strażnik 1788 r., horodniczy wiłkomierski 1790 r. 

Michał-Maciej 1800 r., a Benedykt, syn Piotra, 1811 r. zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej. Edward, syn Adama, i Ignacy, syn Józefa, z synem Tadeuszem-Edwardem wylegitymowani w Cesarstwie 1850 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej. 

KUCZKOWSKI h. JASTRZĘBIEC. Hrabiowie i szlachta. Podług Paprockiego dom starodawny i znaczny w wojew. krakowskiem, i piszą się z Kuczkowa, w pow. lelowskim. Piotr, dziedzic wsi Wola Kuczkowska 1440 r., miał córkę Katarzynę za Jakóbem Suchoskim. Marcin, dziedzic na Kuczkowie 1470 r. Andrzej, burgrabia lelowski 1490 r. Jan Cielec cytowany w aktach krakowskich 1496 r. Po Jakóbie synowie, Jan i Stanisław 1540 r. Krzysztof i Stanisław, dziedzice Kuczkowa 1581 r. Stanisław, żupnik krakowski, dzierżawca żup wielickich 1590-1602 r., podpisał uchwały proszowskie 1587 r.; z żony Barbary z Mysłowic miał córki: Katarzynę za Marcinem Małachowskim, Urszulę za Stanisławem Gomolińskim, Zofię za Stanisławem Ligęzą i syna Mikołaja, dworzanina królewskiego, starostę wojnickiego, który sprzedał Korycińskim swój majątek Żarki. Jerzy, koniuszy królewski 1602 roku.   

Po Filipie z Zofii Bolmińskiej synowie: Jakób, kanonik kamieniecki i kantor sandomierski 1631 roku, Jan i Stanisław, dziedzic na Zakrzewie 1634 r., po którym z Maryanny Wałkanowskiej synowie: Andrzej-Aleksander, Filip, Jan, Marcin, Samuel i Stefan-Zbigniew; po Filipie syn Stanisław z żony N. Trzemeskiej pozostawił syna Jana-Stanisława, kanonika łuckiego i dziekana zasławskiego 1741 r., archidyakona łuckiego i deputata na Trybunał lubelski 1766 r. 

Andrzej-Aleksander, dziedzic na Branicy i Bąkowie 1668 r., komornik graniczny sandomierski i wiślicki 1682 r., z żony Zofii Rdułtowskiej miał córki: Annę Karwicką, kasztelanowę zawichostską, Katarzynę 1v. Malczewską, 2v. Dąmbską, kasztelanowę wojnicką, i Zofię, żonę Samuela Kuczkowskiego. 

Stefan-Zbigniew z Justyny Gajewskiej pozostawił synów: Aleksandra, Filipa, księdza, i Tomasza, Jezuitę; po Aleksandrze, cześniku nurskim 1734 r., z Magdaleny Taszyckiej córka Justyna za Józefem Popieleni i synowie, Antoni, proboszcz w Dobrkowie, i Stanisław. 

Stanisław, miecznik pilzneński i sędzia kapturowy, podpisał elekcyę 1764 r. z wojew. Sandomierskiem; łowczy 1764 r., cześnik 1765 r., podstoli, ostatnio podczaszy pilzneński 1772 r., z żony Urszuli Kosmowskiej, łowczanki nowogrodzkiej, miał córki: Barbarę za Andrzejem Strzegockim, Kunegundę za Janem Olszewskim, łowczym nowogrodzkim, Maryannę Jawornicką, Teresę, żonę Michała Nieborowskiego, Urszulę, ksienię Benedyktynek sandomierskich, i syna Andrzeja. 

Andrzej, szambelan królewski, dziedzic dóbr Trzęsówka, Jagodniki, Kossowy i inne, wylegitymowany w Galicyi 1782 r., członek Stanów galicyjskich, został hrabią austryjackim 1807 r.; miał dwie żony, Annę Prószyńską, z którą się rozwiódł, i Annę Popielównę, i z 1-ej żony pozostawił syna hr. Józefa, członka Stanów galicyjskich 1818 r., po którym z Antoniny hr. Stadnickiej syn hr. Kazimierz, dziedzic Zassowa i Woli Justowskiej, w cyrkule tarnowskim, członek Stanów galicyjskich 1841 r., zaślubił Henrykę z hr. Ankwiczówiz niej miał córkę Maryę, zaślubioną Filipowi hr. Bertelli d’Algarotti. 

Po Ambrożym synowie: Andrzej, Heronim, Sebastyan, Stefan i Wacław 1591 r. Krzysztof, syn Stanisława, 1598 r., z Katarzyny Szydłowskiej miał córki, Annę za Wojciechem Świeżawskim, burgrabim grodzkim, kowalskim, i Krystynę za Mikołajem Wełsnowskim. Jan, burgrabia krakowski 1659 r. Aleksander, syn Stanisława i Elżbiety Marchockiej, regent sandomierski 1672 r., podpisał elekcyę 1674 r. z wojew. Sandomierskiem; ostatnio pisarz i podstarosta sandomierski 1681 r. Aleksander, Piotr i Stanisław podpisali elekcyę 1697 r. z wojew Sandomierskiem. 

Stanisław, miecznik i sędzia kapturowy pilzneński 1764 roku, miał syna Wawrzyńca, po którym z Maryanny Karczewskiej synowie: 1) Leon, kasyer w m. Opocznie, wylegitymowany w Królestwie 1861 r., i 2) Franciszek Ksawery, po którym potomstwo wylegitymowane w Królestwie 1846 r. z herbem Ślepowron. 

Wojciech, Jerzy, Krzysztof i Sebastyan, synowie Pawła, dziedzice Komorowa i Pakoszowic, w halickiem 1582 r. Marek, podsędek halicki 1670 r. Mikołaj, podstoli owrucki 1759 r. Ignacy, chorąży dobrzyński 1765 r. Seweryn, sędzia pograniczny podolski 1770 r., łowczy czerwonogrodzki 1783 r. Antoni i Jan wylegitymowani w Galicyi 1782 r.; po Antonim córka Józefa za Józefem Stoińskim i syn Narcyz, dziedzic Chrzanowa Szlacheckiego, w Lubelskiem 1825 r. (Zap. Tryb. Lubel., Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza, Ks. Gr. Sandomierskie, Sigil., Bon.). 

Potomstwo Mikołaja, syna Andrzeja, wylegitymowane w Cesarstwie i zapisane do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1866 r. 

KUCZKOWSKI h. ŚLEPOWRON. Po Stanisławie, mieczniku pilzneńskim 1764 r. (herbu Jastrzębiec), Franciszek Ksawery, drugi syn Wawrzyńca, nauczyciel w Sandomierzu, z żony Augusty Muller miał synów, Teodora i Waleryana, oraz córki, Aleksandrę i Bronisławę, wylegitymowanych w Królestwie 1846 r. 

KUCZKOWSKI h. WĄŻ. W Wielkopolsce, piszą się z Kuczkowa, w pow. kaliskim. Wojciech, dziedzic części wsi Kuczkowo, a Marcin, dziedzic dóbr Jankowo i Kotarby, w pow. kaliskim 1579 r. (Ks. poborowe). Mikołaj 1648 r. z wojew. rawskiem, a Jan 1697 r. z wojew. kaliskiem podpisali elekcyę. Mikołaj, dziedzic dóbr Chrzanowo 1760 r. (Akta Kaliskie). Antoni-Benedykt, wojski brzeski 1764 r. Antoni, łowczy Winnicki 1764 r. miał synów, Jana i Stanisława. Jan, wojski rypiński 1776 r., a dobrzyński 1778 r., wojski większy rypiński 1781 r., a dobrzyński 1788 r., łowczy 1790 r., podczaszy rypiński 1791 r., ostatnio sędzia ziemiański rypiński 1792 r. Stanisław, pisarz grodzki bobrownicki 1764 r., sędzia grodzki bobrownicki 1779 r., wojski mniejszy dobrzyński 1790 r. Michał, regent grodzki kaliski 1775 roku (Vol. Leg.). Stefan, viceregent grodzki inowrocławski 1777 r. Grzegorz, burgrabia warszawski 1779 r. Ludwik, kanonik kujawski 1788 r., a archidyakon kujawski 1812-1824 r. 

Jan, w 1774 r. dziedzic dóbr Zaduszniki, miał syna Wincentego, po którym z Katarzyny Narzymskiej synowie: Nikazy, dziedzic części wsi Oleszno, w pow. płockim, Antoni, Floryan i Jan, oraz córka Karolina wylegitymowani w Królestwie 1837 r. 

KUCZUK h. SIESTRZENIEC. Stara i niegdyś można litewska rodzina. N. był pokojowym dworzaninem króla Władysława Jagiełły. N., rotmistrz królewski 1454 roku. Jan, marszałek królewski 1470 r., namiestnik lidzki i grodzieński 1478 r., miał syna Wojciecha, marszałka litewskiego 1494 r. i namiestnika włodzimierskiego 1495 r., po którym córka za Stanisławem Kiszką. Kuczuk Siostrzeniec cytowany w Metr. Lit. 1528 roku. Marcin i Michał, bojarowie krzyczewscy 1547 roku. Piotr, syn Grzegorza, 1654 r. Andrzej 1764 r. podpisał elekcyę z wojew. mścisławskiem (Metr. Litew., Bon.). 

Klemens, syn Jana-Anzelma, zapisany do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1805 r., a syn jego Aleksander-Jan wylegitymowany w Cesarstwie 1816 r. i zapisany do ksiąg szlachty tejże gubernii. 

KUCZWALSKI. Wojciech podpisał manifest szlachty litewskiej 1763 roku (Vol. Leg.). 

KUCZYK h. LECZYSŁAW. Franciszek Ksawery, syn Franciszka doktór medycyny i chirurgii, otrzymał nobilitacyę 1837 r. w nagrodę zasług położonych w 1831 r. przy leczeniu cholery i rannych, w 1843 r. zaś otrzymał przyznanie praw nowego szlachectwa w Królestwie. 

KUCZYN. Daniel, syn Bazylego, wylegitymowany w Cesarstwie i zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1851 r. 

KUCZYŃSKI h. ŚLEPOWRON. Senatorowie w rodzinie: Wiktoryn, kasztelan podlaski 1730 r. Dominik, kasztelan senator Królestwa 1815 r. 

Pochodzą od rodziny Śłepowrończyków Gąsiorowskich, z której Floryan z Gąsiorowa, nabywszy 1429 r. Kuczyn Wielki, na Podlasiu, nazwał się od niego Kuczyński. Jan 1462 r. Po Klemensie z Kuczyna synowie, Abraham i Jan 1508 r. Adam, w ziemi drohickiej, dawał 2 konie na wyprawę wojenną (Metr. Lit. 1528 r.), był ożenionym z Barbarą Jakacką. Jan, sędzia grodzki drohicki 1530 r., z żony Katarzyny z Pietkowa miał synów: Abrahama, Mikołaja i Stanisława; po Abrahamie syn Jan, po Mikołaju synowie: Andrzej, Daniel, Maciej i Mikołaj, a po Stanisławie synowie: Andrzej, Jan, komornik ziemski drohicki 1577 r., i Wawrzyniec. 

Jan, syn Abrahama, dziedzic na Kuczynie-Gródku, poborca drohicki 1580 r., pozostawił synów, Abrahama i Wojciecha, po którym z Jadwigi Kostrówny synowie: Jan, Maciej i Piotr. 

Andrzej, syn Marcina, dziedzic na Kuczynie 1518 r., miał synów: Adama, Jakóba, Jana i Pawła, po którym syn Jakób, dziedzic na Kuczynie-Trojanowie, zaślubił Katarzynę Wojsławską i z niej pozostawił córkę Dorotę za Mikołajem Laskowskim i dwóch synów, Jana i Pawła. Paweł, zwany Pawłowicz, z żony Jadwigi Laskowskiej miał synów, Jana i Wojciecha, którzy 1674 r. podpisali elekcyę z wojew. podlaskiem.      

Wojciech, dziedzic na Kuczynie-Gródku 1670 r., miał syna Adama, komornika ziemskiego ostrowskiego, który 1674 r. podpisał elekcyę z wojew. podlaskiem, następnie łowczego drohickiego 1694 r., po którym z Katarzyny Wysockiej synowie, Jan i Paweł-Jakób. 

Michał, komornik ziemski drohicki 1688 r., komornik graniczny bielski 1695 r., wojski, podstarosta i burgrabia drohicki 1710 r., z Maryanny Hryniewieckiej miał córki, Annę, Justynę za Tomaszem Wolińskim, burgrabim drohickim, i synów: Antoniego, miecznika nowogrodzkiego 1718 r., żonatego z Agnieszką Zaborowską, Franciszka, Karola, Ludwika, Sebastyana, miecznika nowogrodzkiego 1722 r., i Tomasza. 

Po Łukaszu, dziedzicu na Kuczynie-Gródku, Kapłani i Malinowie, synowie: Jakób, Piotr i Stanisław, i z nich Stanisław, dziedzic na Kuczynie i Trojanowie 1612 r., miał synów, Wawrzyńca i Wojciecha, z których Wawrzyniec miał syna Lenarta, po którym z Zofii Rosochackiej córka Konstancya za Franciszkiem Piętką-Sobolewskim, komornikiem ziemskim drohickim, i synowie, Mateusz i Stanisław; po Stanisławie z Maryanny Wronowskiej syn Walenty, burgrabia grodzki mielnicki 1724r., był żonatym z Eleonorą Łyczkówną.

Wojciech, drugi syn Stanisława, a wnuk Łukasza, dziedzic na Klukowie i Łuniewie, komornik ziemski drohicki 1601 r., miał synów: Aleksandra, Krzysztofa, żonatego z Ewą Morzkowską, i Mateusza, komornika ziemskiego drohickiego 1640 r., po którym z Barbary Pętkowskiej córka Helena za Łukaszem Sułkowskim, i synowie, Aleksander i Jakób. 

Aleksander, starszy syn Wojciecha, komornika, z żony Jadwigi Świnołęskiej miał syna Walentego, który podpisał elekcyę 1648 r. z ziemią nurską; łowczego, podsędka i podstarostę drohickiego 1676-1676 r., po którym z Joanny Niemiera, stolnikówny podlaskiej, było dwóch synów, Wiktoryn i Marcin, dziedzic Kuczyna Wielkiego, Gródka, Molina i in., skarbnik drohicki 1694 r., pisarz grodzki brański, deputat na Trybunał 1713 r., stolnik, a wreszcie chorąży bielski 1727 r., poseł na sejm 1733 r., z żoną Konstancyą Gąsowską, podkomorzanką bielską, bezpotomny. 

Wiktoryn, starszy syn Walentego, dziedzic dóbr Kluków, Trojanów, Kapłanie i in., instygator Trybunału piotrkowskiego 1687 r., łowczy mielnicki, podpisał elekcyę 1697 r. z ziemią mielnicką; następnie podstoli 1710 r., a chorąży mielnicki 1712 r., sędzia grodzki i podstarosta drohicki 1713 r., podkomorzy drohicki 1713 r., kilkakrotnie deputat na Trybunały koronne, wreszcie kasztelan podlaski 1730 roku, rządny i zabiegły gospodarz, znaczny zebrał majątek, i z żony Anieli Chądzyńskiej, podstolanki drohickiej, wnuczki wojewody Andrzeja, pozostawił pięciu synów: Mikołaja, Jana, podczaszego mielnickiego 1726 r., starostę jadowskiego, chorążego 1737 r., a ostatnio 1765 r. podkomorzego mielnickiego, Szczepana, Jezuitę, Kazimierza i Leona, oraz córki, Barbarę za Stanisławem Brzezińskim, chorążym nurskim, i Maryannę 1v. za Janem Zaleskim, kasztelanem wizkim, 2v. za generałem Kamińskim. 

Mikołaj, podstoli drohicki 1729 r., fundował Bernardynów w swem majątku Krześlinie 1743 r.; dziedzic dóbr Zbylitowa, Branicy, Suchej woli i Kopina, na Podlasiu, z żony Ludwiki ks. Szujskiej pozostawił córkę Konstancyę za Józefem Matuszewiczem, pułkownikiem wojsk polskich, i synów: Wiktoryna, miecznika 1752 r., podstolego i stolnika drohickiego, który w 1764 r. podpisał elekcyę, szambelana Stanisława Augusta, a wreszcie chorążego drohickiego 1788 r. i kawalera orderu św. Stanisława, posła na sejm czteroletni, Józefa, starostę jadowskiego, dziedzica dóbr Łysowskich, szambelana Stanisława Augusta, który podpisał elekcyę 1764 r., i Ignacego, miecznika 1765 r., łowczego 1775 r., cześnika 1777 r., podczaszego, stolnika 1782 r., a chorążego mielnickiego 1790 r., posła na sejm czteroletni, który podpisał elekcyę 1764 r. z ziemią mielnicką. 

Kazimierz, syn kasztelana Wiktoryna, starosta jadowski 1734 r., podstoli podlaski 1735 r., z chorążego podkomorzy bielski 1752 r., z żony Anny Narzymskiej, 2v. za Piotrem Zaleskim, starostą surażskim, jego córki, Barbara za Michałem hr. Starzeńskim, starostą brańskim, Maryanna i synowie, Joachim i Józef, komisarz poborów ziemi bielskiej 1789 r. 

Leon, piąty syn kasztelana Wiktoryna, dziedzic Korczewa, deputat na Trybunał 1754 r., chorąży husarski, stolnik mielnicki 1739 r., podpisał elekcyę 1764 r. z ziemią mielnicką; podkomorzy drohicki 1765 r., mąż znakomitych przymiotów i dobry patryota, zwany był królikiem podlaskim, gdyż szlachta tego województwa zwykle kierowała się jego radą lub wolą. Podkomorzy z żony Magdaleny Kossakowskiej, chorążanki Wołyńskiej, miał dwie córki: Konstancyę Ciecierską, stolnikowę drohicką, Wiktoryę Adamowę Szydłowską, starościnę mielnicką, i trzech synów: Antoniego, Dominika i Feliksa. 

Antoni, dziedzic Hruszniewa, podpisał elekcyę 1764 r. z ziemią mielnicką; dworzanin królewski, wojski mniejszy mielnicki 1775 r., cześnik, podczaszy 1782 r., ostatnio stolnik mielnicki 1790 r., miał synów, Ignacego, szambelana, i Joachima, pułkownika wojsk koronnych 1778 r. 

Dominik, dziedzic Pietkowa, starosta żurobicki, gorący patryota i niezwykłej hojności dla biednych, którym całe dochody znacznego swojego majątku nieraz rozdawał, ztąd też był jedną z najpopularniejszych osób w Warszawie za czasów Księztwa Warszawskiego, w 1806 r. znaczne sumy oddał na formacyę wojska narodowego i był jednym z organizatorów Departamentu podlaskiego, a w 1814 r. deputatem do ułożenia konstytucyi dla Królestwa. W 1815 r. mianowany kasztelanem, złożył tę dostojność 1817 r., a umarł 1819 r. w Warszawie nieżonaty, i swój majątek Korczew i inne przekazał swemu synowcowi Aleksandrowi. 

Feliks, trzeci syn podkomorzego Leona, deputat na Trybunał 1789 r., skarbnik drohicki 1789 r., miecznik, a ostatnio cześnik podlaski 1794 r., miał dwie żony, Aloizę Jabłonowską, kasztelankę wizką, i Józefę Butlerównę, starościankę preńską, z której córka Józefa za Franciszkiem Katerlą, majorem wojsk polskich, i syn Aleksander, dziedzic Korczewa, szambelan rosyjski, marszałek szlachty gub. podolskiej, prezes dyrekcyi wyścigów konnych w Królestwie 1856 r., z Joanny Wulfersówny zostawił tylko trzy córki, z których Ludwika za Tadeuszem hr. Ostrowskim, Józefa za Adamem hr. Męcińskim i Cecylia, zakonnica (Metr. Litew., Conv. i Don. Vars., Zap. i Wyr. Tryb. Lubek, Sigil., Kanck, Bon.).   

Po Michale, skarbniku drohickim, zostali synowie, Franciszek i Tomasz, dziedzic dóbr Kuczyno, Gródek, Wyliny-Ruś i inne 1715 r.; po jednym z nich syn Ludwik miał syna Kazimierza, a ten syna Kacpra, po którym z Maryanny Ordon córki: Wanda i Bronisława, oraz syn Władysław, w wojsku ros., wylegitymowany w Królestwie 1851 r. 

Po Marcinie, zm. 1732 r., dziedzicu dóbr Biłaszówka, pochodzący: 1) Stefan, po którym z Maryanny Borychowskiej syn Fabian, dziedzic części wsi Wyrożęby, w pow. bialskim, wylegitymowany w Królestwie 1838 roku z synami, Wiktorem i Janem i tego drugiego synami, Józefem i Wiktorynem; 2) Jan, syn Łukasza, wylegitymowany w Królestwie 1838 r.; 3) Jan Paweł w 1842 r. i Polikarp, synowie Jerzego i Anny z Redlerów, oraz synowie; Polikarpa, Justyn i Aleksander wylegitymowani w Królestwie w 1840 r. 

Ignacy, syn Jana i Katarzyny Zielińskiej, wnuk Wojciecha i Maryanny Laskowskiej, wylegitymowany w Galicyi 1782 r., z żony Katarzyny Grodzkiej miał synów: Józefa, żonatego z Katarzyną Horodyską, Andrzeja, Jana, członka Stanów, i Pawła, wylegitymowanych w Galicyi 1788 r.; po Janie, dziedzicu Łukowa, z Teresy Witowskiej syn Marceli-Napoleon-Tymoteusz wylegitymowany 1841 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

Stanisław, syn Bartłomieja, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1799 r., a Tomasz, syn Michała, zapisany do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1815 r. 

Wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty: 1) gub. wileńskiej 1846 r.: Tadeusz, syn Marcina, z synem Edwardem i Barnabasz, syn Tadeusza, z synami, Adamem i Romualdem; 2) gub. mińskiej w 1846 r. osób, a w 1860 r. osób 16; 3) gub. kowieńskiej około 1840 r. osób dziewięć; 4) gub. wołyńskiej, potomstwo Jakóba, syna Stanisława, Jan, syn Józefa, 1848 r. i inni 1851 roku. 

KUCZYŃSKI h. ŻNIN. Wojciech, syn Zygmunta, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1805 r. 

KUCZYŃSKI. Antoni i Józef, synowie Aleksandra i Katarzyny Brodzkiej, wnukowie Franciszka, wylegitymowani w Galicyi 1783 r.; po Józefie, kapitanie wojsk polskich, z Franciszki Zawadzkiej syn Gaudenty-Aleksander, dziedzic Chmielowy, w Galicyi, z żony Joanny bar. Heydel pozostawił synów, Jana-Rudolfa-Bartłomieja i Władysława-Witalisa-Wojciecha, wylegitymowanych w Galicyi 1847 r.

Jan-Rudolf-Bartłomiej, dziedzic Chmielowy, z Maryi Pogórskiej pozostawił synów: Adama, Kazimierza i Stanisława, a Władysław-Witalis-Wojciech z Eweliny Zielińskiej pozostawił synów: Maryana-Walentego, Ludwika-Eustachego-lgnacego i Franciszka, wylegitymowanych w Galicyi 1883 r.; po Maryanie-Walentym z Heleny Veith synowie: Władysław, Maryan i Tadeusz, a po Franciszku z Tekli Pajgertówny syn Adam (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KUCZYŃSKI. Franciszek-Jerzy, syn Jana, prezes Trybunału w Siedlcach 1842 r., otrzymał przyznanie praw nowego szlachectwa w Królestwie 1837 r.; z żony Tekli Kamionowskiej pozostawił synów: Józefa, Franciszka Ksawerego, Konrada i Edwarda, z których Franciszek Ksawery z żony Stefanii Guttówny ma synów, Franciszka, żonatego z Maryą Wernerówną, z niej synowie, Stanisław-Justyn i Janusz-Paweł, i Stanisława-Rajmunda, po którym z Wandy Otwinowskiej synowie, Witold i Leon. 

Konrad, drugi syn Franciszka-Jerzego i Kamionowskiej, zaślubił Wandę Chrzanowską i z niej ma synów, Wiktora-Jana i Jana-Józefa (Bon.). 

KUDAK h. MORA. Michał, syn Aleksandra, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1807 r. 

KUDELSKI h. ŚLEPOWRON. Wzięli nazwisko od wsi Kudelczyna, w ziemi drohickiej. Andrzej, syn Jakóba, Jakób, Jan, Stanisław i inni, dziedzice Kudelczyna 1580 r. (Ks. poborowe). Szymon, Bartłomiej, Sebastyan i inni 1594 r. Jan, syn Marcina, dziedzic na Kudelczynie 1598 r. (Wyr. Tryb. Lubek). Maciej-Aleksander, syn Mikołaja, nabył części Kudelczyna 1647 r. Andrzej, syn Stanisława, Mateusz-Aleksander, i Stanisław, syn Macieja, 1648 r., Samuel 1674 r. z wojew. podlaskiem, a Tomasz 1764 r. z ziemią mielnicką podpisali elekcye. 

Franciszek, syn Aleksandra i Elżbiety Jastrzębskiej, 1710 r. Antoni, burgrabia drohicki 1730 r. Jan, syn Aleksandra, towarzysz chorągwi husarskiej 1744 r., żonaty z Barbarą Trzcińską (Ks. Gr. Sochaczewskie). Aleksander, kapitan wojsk polskich 1749 r. Łukasz, syn Antoniego, dziedzic na Kudelczynie 1750 r., z Małgorzaty Dmowskiej miał synów: Ignacego, Jacka, Krzysztofa, Piotra i Tomasza. 

Maciej, syn Stanisława, 1736 r. Antoni burgrabia liwski 1759 r. Marcin, w 1617 r. dziedzic wsi Kudelczyno, miał syna Jana, tego syn Stanisław pozostawił syna Walentego, a ten syna Franciszka, po którym syn Antoni miał syna Marcina, a ten syna Jana, którego syn Paweł Andrzej, żonaty z Elżbietą Fermans, pozostawił syna Władysława, patrona Trybunału w Warszawie 1866 r., wylegitymowanego w Królestwie 1854 r. Z tej linii Paweł, syn Jana i Maryanny Królikowskiej, wylegitymowany w Królestwie 1855 r. 

Po Tomaszu, subdelegacie rawskim w 1745 r., pochodzący Łukasz, syn Tomasza, dziedzic dóbr Kutaski, w gub. podlaskiej, wylegitymowany w Królestwie 1842 r. z wnukami: Andrzejem, Eligiuszem i Karolem, synami Edwarda i Bronisławy z Lesieckich.   

Narcyz, Jakób i Michał, synowie Tomasza, zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1816 r. Potomstwo Stanisława, syna Onufrego, wylegitymowane w Cesarstwie i zapisane do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1857 r. 

KUDEREWSKI v. KUDEROWSKI h. BEŁTY. Walenty, syn Józefa, z synami, Stanisławem i Bernardem, oraz tego synowie: Konstanty i Waleryan wylegitymowani w Cesarstwie 1837 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej. 

Franciszek, podpułkownik ułanów wojsk polskich 1831 r., kawaler krzyża Virtuti Militari, umarł jako emigrant we Francyi 1834 roku. 

KUDEROWICZ. Samuel Hreczka, rotmistrz królewski 1655 r., był posesorem dóbr Malkowicze, w pow. dzisieńskim (Don. Vars.). 

KUDREWICZ h. ŁABĘDŹ odm. Odmiana herbu - w koronie trzy pióra strusie. 

W pow. kowieńskim. Bohdan, bojar kowieński 1528 r. (Metr. Litew.). Józef, cześnik żmudzki, z ks. żmudzkiem, i Mikołaj, pisarz grodzki i poseł pow. kowieńskiego, podpisali elekcyę 1648 r. Samuel, rotmistrz pancerny 1658 r. Kazimierz, pleban miński, sekretarz królewski 1664 r., jeździł z tajnemi poleceniami od króla Jana III do cesarza Leopolda 1. Mikołaj, dziedzic Poniewieża, pisarz ziemski 1670 r., sędzia ziemski kowieński, z żony Białozorówny miał córkę Salomeę Zabiełło. Jan, horodniczy kowieński 1788 r. Maciej, syn Jana, deputat sądów pow. kaniowskiego 1840-1845 r. 

Stanisław, syn Michała, i Szymon 1799 r., a Stanisław, syn Jana, 1819 r. zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej. Stefan, syn Jana, z synami: Filipem, Antonim i Ambrożym wylegitymowani w Cesarstwie 1847 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej, a N. N. do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1848 r. 

Jacek, Łukasz i Wojciech, synowie Kazimierza i Konstancyi z Andrusiewuczów, wnukowie Marcina i Anny Żółcińskiej, prawnukowie Samuela, rotmistrza królewskiego, wylegitymowani w Galicyi 1783 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KUDROWSKI. Zygmunt, komornik sieradzki 1762 r. 

KUDRZYCKI h. KRZYWDA. W wojew. trockiem. N. podpisał elekcyę 1632 r. N. zapisany do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej przed 1831 rokiem. 

KUDUŁTOWSKI h. JASTRZĘBIEC (P. Wittyg). Jakób, Marcin i Piotr, dziedzice Kodułtowa 1578 r., w raciążskiem (Ks. poborowe).      

KUDYOWSKI. Byli w wojew. lubelskiem. N. dostał wieś Kudyowce, na Podolu od królowej Bony. Jachno, Fedor, Iwan i Panas, synowie Tychny, Dymitr, Iwan, Michał i Wasil, synowie Chryńcia, i inni wnieśli pretensye do tej wsi 1615 r. Po Aleksandrze, synu Eliasza, wnuku Kośmy, prawnuku Teodora, dziedzicu Kudyowce, synowie: Stefan, Paweł, Aleksander i córki, Katarzyna i Maryanna, wdowa po Bazylim Milewskim 1724 r. (Zap. i Wyr. Tryb, Lubek). 

KUDZINOWICZ h. PRZYJACIEL. Z wywodów złożonych w gub. mińskiej 1787 i 1792 r. okazuje się, że ta białoruska rodzina nosiła pierwiastkowe miano Kudzin, z którego w XVI wieku powstało nazwisko Kudzinowicz. Szczęsny, syn Gabryela, żyjący około 1530 r., miał trzech synów: Mikołaja, Andrzeja i Aleksandra; po Andrzeju syn Jan, po Aleksandrze syn Andrzej, a po Mikołaju synowie, Wojciech i Teodor. 

Teodor, dziedzic dóbr Ossowiecko, miał trzech synów: Bazylego, bezpotomnego, Piotra, po którym syn Mikołaj, a po tym syn Stanisław, i Jakóba, po którym czterech synów: Hrehory, tego syn Michał, a wnuk Stanisław, Hrehory, po którym syn Konstanty miał syna Bohdana, a ten syna Bazylego, Stanisław bezpotomny, i Maciej, po którym trzech synów: Paweł bezpotomny, Stanisław, po którym syn Andrzej, rotmistrz smoleński 1642 r., i Michał, dziedzic dóbr Świdłowszczyzna, którego synowie: Andrzej i Kazimierz bezpotomni i Jan z żony Święcickiej pozostawił synów: Marcina, Kacpra, Aleksandra, bezpotomnych, i Daniela. 

Daniel, zm. 1691 r., zaślubił Reginę Zahorską i z niej miał synów: Jana, Kazimierza, Piotra, dziedzica dóbr Borkowa, i Michała, po którym z Anny Kurniewiczówny synowie: 1) Bazyli, 2) Grzegorz, tego syn Paweł wylegitymowany w Cesarstwie 1787 r., i 3) Aleksander ożeniony z Aleksandrą Dembyszówną, z której trzech synów: Jan, pisarz ziemski i humeński, Ignacy, szambelan królewski, regent ziemski miński, i Tomasz, rotmistrz i komornik miński, który z synami, Joachimem i Stanisławem, urodzonymi z Wiktoryi Kostrowickiej, zapisany do ksiąg szlachty gub. mińskiej. 

RUDZIŃSKI h. BĄKOWSKI v. RYŚ. Karol, syn Jana, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1799 r. 

KUFARSKI. N. poległ pod Kircholmem 1605 r. 

KUFLEWSKI v. KUFLOWSKI h. NOWINA (P. Wittyg). Stanisław 1614 r. w Łucku. Michał w Kujdańcach, w halickiem 1669 r. (Bon.). 

KUGIELEWICZ Jan, syn Piotra, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1809 r. 

KUGLAND. Kazimierz, syn Jakóba, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1820 r. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1841 r.   

KUHN Franciszek, syn Franciszka, z zasady urzędu zapisany do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1835 r. 

KUHNL h. PRACOMIR. Herb - na tarczy przedzielonej wzdłuż, w polu prawem błękitnem, złoty klucz, zębem do góry w lewo, z wężem na około zwitym i w lewo do góry wspiętym, w lewem zaś czerwonem polu pod wagą o dwóch talerzach pszczoła złota; nad hełmem w koronie trzy pióra strusie (Hr. Ostr.). 

Franciszek, syn Gotfryda, inspektor poczt w Królestwie Polskiem, otrzymał przyznanie praw nowego szlachectwa 1839 r. 

KUHNL. Stefan sprzedał Kazimierzowi Łubie swój majątek Bodaki Małe, w ziemi bielskiej 1731 r.; jego syn Jan-Filip, po którym syn Gotfryd miał syna Edwarda, ożenionego z Emilią Jansenówną, z której dzieci: Stanisław, Bolesław, Wanda i Marya wylegitymowani w Królestwie 1862 r. 

KUIŁOWSKI h. SAS. Bazyli, dziedzic na Kulczycach, i Mikołaj, pleban w Kołbajowicach, synowie Aleksandra, plebana w Kulczycach, i Tacyanny Kuczkowskiej; po Mikołaju, plebanie, wylegitymowanym w Galicyi 1782 r. bez wskazania herbu, z żony Elżbiety Kaczkowskiej, synowie, Józef, Benedykt i córki, Katarzyna za Grzegorzem Pohoreckim i Marya za Andrzejem Nowosielskim. 

Benedykt, dziekan komarnieński, proboszcz w Koniuszkach Królewskich, zaślubił Katarzynę Koszczykiewiczównę i z niej miał synów: Jana, Juliana i Leona, wylegitymowanych w Galicyi 1830 r. 

Julian, proboszcz w Ruskiej Wsi 1859 r., kanonik przemyślski, dziekan birecki, archipresbiter stanisławowski, sufragan przemyślski, biskup stanisławowski 1891 r., szambelan papieski, asystent tronu papieskiego, członek Izby Panów, hrabia rzymski, arcybiskup lwowski i metropolita Rusi 1898 r., um. 1900 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KUIR. Karol podpisał manifest szlachty litewskiej 1763 r. 

KUJACEWICZ. Piotr podpisał pospolite ruszenie z pow. oszmiańskim 1698 r. 

KUJANOWSKI. Jakób podpisał konlederacyę olkienicką 1700 r. 

KUJAWA h. KUJAWA. Herb - tarcza wzdłuż przedzielona, w prawej części korona, w lewej skrzydło. Rodzina szlązka. N., major wojsk pruskich 1800 r. N., urzędnik na Szlązku 1845 r. 

KUJAWSKI h KOŚCIESZA. Franciszek, syn Jana i Anieli z Kowalskich, lekarz w mieście Błoniu, z synami, Rafałem i Stefanem wylegitymowany w Cesarstwie 1852 r. i zapisany do ksiąg szlachty okręgu białostockiego z herbem Kościesza, lecz ciż sami wylegitymowani w Królestwie w 1847 r. bez wskazania herbu.      

KUJAWSKI h. RAWICZ. Wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej 1829 i 1848 r. synowie Fabiana: Jan, Antoni z synami, Kazimierzem i Teodorem, Tomasz z synami: Janem, Aleksandrem, Albertem i Julianem i Józef. 

KUJAWSKI h. RAWICZ odm. Odmiana herbu - w polu złotem, na czarnym niedźwiedziu w lewo panna w białej sukni z koroną na głowie, z rozpuszczonemi włosami, z rękami wzniesionemi do góry; nad tarczą korona (Hr. Ostr.). 

Baltazar, cześnik wendeński, szambelan Stanisława Augusta 1793 r., sędzia pokoju pow. augustowskiego 1802-1820 r., z żony Tekli Heybowiczówny miał syna Bolesława, wieczystego dzierżawcę folwarku Olszanki, w pow. augustowskim, sędziego pokoju okręgu dąbrowskiego 1858-1866 r., wylegitymowanego w Królestwie 1843 r. 

KUJAWSKI. Andrzej, syn Sebastyana i Maryanny Hołyńskiej, wnuk Jana, wylegitymowany w Galicyi 1790 r., dziedzic części dóbr Meducha, z Agnieszki Słupskiej miał córki: Anastazyę Sumisławską, Maryannę Klepacką, Rozalię i synów: Jana, Kazimierza i Ludwika (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowieża). 

KUJELEWICZ. Na Litwie, zdaje się, że jest to taż sama rodzina co Kugielewicz. Józef, regent ziemski upicki 1764 r., komisarz do rewizyi pogłównego żydowskiego (Vol. Leg.). 

KUJELIŃSKI. Mateusz z wojew. brzesko-litewskiem. podpisał elekcyę 1697 roku. 

KUKALSKI h. PRAWDZIC. Podług Paprockiego dom rozrodzony w ziemi liwskiej. Aleksander-Benedykt miał sprawę o dobra 1779 r. 

KUKAWSKI h. JASTRZĘBIEC. Maciej i Paweł, dziedzice na Górkach-Kukawkach, w drohickiem 1580 r. Marcin, syn Mikołaja, dziedzic na Kukawkach 1582 r. (Wyr. Tryb. Lubel.). Piotr, komornik ziemski mielnicki, kupił majątek Kąty, w ziemi drohickiej, który jego synowie, Mikołaj i Wojciech sprzelali Józefowi Troczewskiemu; z tych synów Mikołaj miał syna Mateusza, po którym syn Krzysztof pozostawił syna Franciszka, ożenionego z Józefą Olędzką, z niej syn Antoni wylegitymowany w Królestwie 1856 r. 

Wojciech, drugi syn komornika Piotra, miał syna Jana 1740 r., po którym syn Franciszek pozostawił syna Wincentego, ożenionego z Franciszką Skwierczyńską, z której syn Józef, dziedzic wsi Tuczno, w pow. bialskim, wylegitymowany w Królestwie 1856 r.     

KUKIEL-KRAJEWSKI h. LELIWA. Mają przydomek Krajewski; na Białej Rusi. Mikołaj, syn Abrahama, dziedzic Deksznian, w mińskiem 1626 r. Tomasz 1628 r. (Akta Mińskie). Krzysztof i Stanisław, synowie Wojciecha, dziedzice na Trusowiczach 1630 r. Franciszek, Tadeusz i Ignacy, bracia, w wojew. połockiem 1775 r. Maciej, dziedzic na Trusowiczach, rotmistrz wileński 1790 r., komornik graniczny wilejski 1804 r. Feliks, dziedzic na Kukielowszczyźnie, rotmistrz wileński 1790 r., regent graniczny wileński 1800 roku, miał syna Edwarda, deputata sądów gub. wileńskiej 1851 r. Adam, syn Michała, kanonik łucki, proboszcz międzyrzecki 1816 r., archidyakon podlaski 1824-1830 r. 

Stefan, syn Antoniego, wnuk Jana, potomek Gabryela, dziedzica Horodziewicz, w połockiem 1732 r., zapisany do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1820 r. 

Fabian, syn Michała, dziedzica Stodolnik, w oszmiańskiem, rotmistrz brasławski 1789 r., miał syna Adolfa, kapitana wojsk polskich, po którym z Zofii Fredrówny syn Jan zaślubił Emilię Świrską i z niej pozostawił syna Adolfa, po którym z Heleny Sroczyńskiej synowie, Jan i Maryan (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KUKIEWICZ h. MOGIŁA. Na Litwie. Jan-Józef z Pycha, koniuszy żmudzki 1762 r. Ignacy, podczaszy i poseł grodzieński, Stanisław, instygator litewski, wojski i poseł grodzieński, podpisali elekcyę 1697 r. z wojew. trockiem. Stanisław, koniuszy orszański 1765 r. Jan, koniuszy orszański 1771 r., ożeniony z Teofilą Śliźniówną. Józef, oboźny 1773 r., koniuszy orszański 1783 r. N., dziedzic Kryczyna, w pow. borysowskim 1847 r. 

Tadeusz, syn Wincentego, urzędnik w Wilnie z synami: Kazimierzem, Tadeuszem, Aleksandrem i Konstantym wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1837 r. 

KUKIEWICZ h. PRAWDZIC. Szymon, syn Józefa, potomek Jana, dziedzica Okmineli, na Żmudzi, z synami: Hilarym, Justynem i Wincentym zapisani 1820 r. do ksiąg szlachty gub. wileńskiej. 

KUKIEWICZ h. TĘPA PODKOWA. N. N. zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1800 r. 

KUKIZOWSKI. Wzięli nazwisko od majątku Kukizowa, na Czerwonej Rusi, który już w końcu XV wieku sprzedali Herburtom, i odtąd niema śladu tej rodziny; natomiast Herburtowie, dziedzice tegoż majątku Kukizowa, pisali się od niego niekiedy Kukizowski. 

KUKLA h. LUBICZ. N. N. zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej przed 1831 r. 

KUKLICKI. Iwan, dziedzic części Swaryczowa, w żydaczowskiem 1578 r. (Ks. poborowe). 

KUKLICZ. Stanisław, Antoni i Maciej, bracia, przeprowadzili dział majątkowy 1702 r. (Akta Krzemienieckie). Paweł z Katarzyny Czachrowskiej miał córkę Annę za Samuelem Wyrzykowskim i syna Stanisława, dziedzica na Brzośniowie 1718 r.; po Stanisławie córka Wasilewska i synowie, Marcin i Antoni. Leon, syn Antoniego, pozostawił syna Szymona, zm. 1812 r., po którym z żony Pelagii syn Jan ur. 1798 r. (Arch. Jarmolinieckie). 

KUKLINOWSKI h. PRAWDZIC. Pisali się z Kuklinowa, w pyzdrskiem. Albin 1544 r. (Akta Poznańskie). Jerzy żonaty z Katarzyną Kawęczyńską, 1v. Mycielską, 1560 r. Andrzej, dziedzic dóbr Laskowiec, w pow. konińskim 1578 r. Jerzy, dziedzic dóbr Kuklinowo, a Jan, dziedzic dóbr Wola, w pow. pyzdrskim 1578 r. (Ks. poborowe). N., dziedzic wsi Pieruszyce 1598 r., w Wielkopolsce.

KUKLIŃSKI h. PRAWDZIC. Pisali się z Łabiszyna i mają być jednej dzielnicy z Latalskimi, a pochodzą z Kuklina, w pow. szreńskim. Piotr, kanonik płocki 1533-1551 r. Po Macieju synowie, Piotr, dziedzic na Kuklinie, i Stanisław, dziedzic Nużewa i Nużewka, stolnik ciechanowski 1567 r. Sebastyan, kanonik płocki 1576 r. 

Jan, podkomorzy ciechanowski 1603 r. Jan, pisarz ziemski ciechanowski 1611 r., miał syna Aleksego. Andrzej, pisarz przy żupie olkuskiej 1635 r. Jakób, podstoli zakroczymski, z ziemią zakroczymską i warszawską, Paweł, podstoli mielnicki, z wojew. podlaskiem, a Paweł - Samuel, dziedzic na Nużewie, cześnik ciechanowski, z ziemią ciechanowską 1648 r. podpisali elekcyę; po Pawle-Samuelu z żony Felicyanny Pieściorowskiej syn Adam. 

Jan, syn Jakóba, piszący się z Łabiszyna, podstoli mielnicki, stolnik ciechanowski, podpisał elekcyę 1674 r. z ziemią ciechanowską; z żony Ewy Wesslówny miał córki, Barbarę za Jakóbem Krasińskim, kasztelanem ciechanowskim, i Maryannę za Adamem Jeżewskim, podkomorzym płockim. 

Jan żonaty z Teresą Zawiszanką 1716 r. Antoni, ożeniony z Maryanną Grąbczewską 1760 r., miał syna Józefa 1787 r. (Metr. Kor., Don. Vars., Zap. i Wyr. Tryb. Lubek, Ks. Gr. Czerskie). 

Franciszek, syn Jakóba, z synem Ksawerym wylegitymowani w Cesarstwie 1883 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej. 

KUKOLNIK. Rodzina węgierska. Bazyli-Wojciech, doktór obojga prawa, filozofii i nauk wyzwolonych, osiedlił się w Galicyi po 1772 roku, był profesorem w różnych szkołach polskich i napisał kilka dzieł dla uczącej się młodzieży, a umarł 1821 r. w Nieżynie, w Rosyi, jako rektor liceum; z jego synów, Paweł, radca stanu, profesor Uniwersytetu wileńskiego, wylegitymowany w Cesarstwie i zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1853 r., i Nestor, jeden ze znakomitszych literatów i autorów rosyjskich 1841-1858 r. 

KUKOLSKI Pochodzą ze wsi Kukły v. Kukole, w łuckiem. Michał, dziedzic dóbr Podhorce 1590 r. Bohdan, Iwan i Piotr, dziedzice dóbr Kukły i Woli Kukolskiej 1600 r. 

KUKOWICZ. Jerzy podpisał pospolite ruszenie 1698 r. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie 1834 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej. 

KUROWSKI h. JASTRZĘBIEC. Gniazdem tej rodziny ziemia dobrzyńska, z której przenieśli się w różne strony kraju. Marcin, Marek, Mikołaj, Piotr i inni, dziedzice Kukowa, w lipnoskiem 1564 r. (Ks. poborowe). Wacław, dziedzic Kobrzyńca Starego, w rypińskiem 1570 r. Jerzy, syn Tomasza, miał synów: Pawła, Tomasza, dziedzica na Kukowie 1580 roku, i Wawrzyńca (Zap. i Wyr. Tryb. Lubek). Wojciech 1632 r. na Podlasiu. Balcer, żyjący około 1660 r., na Litwie, miał czterech synów: Jana, w pow. grodzieńskim, Adama, Kacpra i Samuela. 

Jan, Przecław, Zygmunt i Grzegorz z ziemią dobrzyńską i Adam z wojew. płockiem podpisali elekcyę 1697 r. Antoni, dziedzic wsi Połczyn, w bytowskiem, na Kaszubach 1784 r.; ta wieś Połczyn należy do Kukowskich od XVII wieku. 

KUKSZYN. Na Białej Rusi, biorą przydomek Szepiatowski v. Szepietowski. Dominik - Kazimierz z wojew. Witebskiem podpisał elekcyę 1697 roku (Vol. Leg.). 

KUL h. JASTRZĘBIEC. Po Stanisławie, dziedzicu dóbr Dziakowo, w oszmiańskem 1680 roku, pochodzący: Antoni, Jerzy z synem Michałem i Zacharyasz z synem Franciszkiem, synowie Wincentego, zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1824 r. 

KULA h. JASTRZĘBIEC. Dawna krakowska rodzina, biorąca przydomek Niemsta, jako znak wspólnego pochodzenia z Niemstami, a pisząca się ze Skroniowa, w pow. książskim. Mikołaj, kanonik krakowski, proboszcz u św. Floryana w Krakowie od 1387-1403 r. Niemsta, dziedzic na Skroniowie i Wojciechowicach 1401 r., miał syna Mikołaja. Jakób z Wojciechowic, dziedzic Zielonki, Krzcięcice, Krzeszów i Szczytnik około 1470 r. (Lib. Benef.). Stanisław z Małego Książa, cytowany w aktach krakowskich 1498 r. Jan, dziedzic Pęcławic, w Sandomierskiem 1508 r. (Ks. poborowe). Jakób, opat czerwieński, zm. 1538 r. Po Jakóbie z Małego Książa synowie: Jan, Krzysztof, Mikołaj i Stanisław 1550 r. N., starosta warszawski, um. 1583 r. Waleryan, syn Walentego, dziedzic wsi Książ Mały, w krakowskiem, um. 1587 r. 

Jan, Piotr, Sebastyan, Stefan, Walenty i Zygmunt, synowie Stanisława, 1600 r. Paweł ożeniony z Katarzyną Policką 1646 r. Franciszek, syn Baltazara i Maryanny Ożarowskiej, dziedzic na Desznie i Ważynie 1677 r. (Zap. i Wyr. Tryb. Lubek).   

Wilhelm-Jerzy, Jan, Felicyan i Wincenty, synowie Michała, wylegitymowani w Cesarstwie 1857 roku i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej. 

KULA h. ROCH. Pisali się z Soból, i zczasem wzięli nazwisko Sobolewski. Wawrzyniec, Marcin, Szymon, Jan, Stanisław i Tomasz cytowani w aktach łomżyńskich 1556 r. 

KULABIŃSKI. Na Wołyniu. Iwan, w łuckiem 1622 r. Aleksander żonaty z Anną Mordwinówną 1636 r. (Bon.). 

KULAWY. Szymon, rotmistrz królewski, nobilitowany 1504 roku, otrzymał kilkakrotnie należne sobie wynagrodzenie za dostarczenie 200 i 500 żołnierzy. W 1512 r. uczynił zapis całego swego majątku na rzecz biskupa przemyślskiego (Metr. Kor.). 

KULBACKI h. RADWAN. Marcin, Antoni i Ludwik podpisali pospolite ruszenie 1698 r. z pow. grodzieńskim. Mateusz sprzedał część dóbr Kulbaki, w grodzieńskiem 1793 r. (Don. Vars.). 

Józef, syn Jakóba, zapisany do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1802 r. Albin, syn Igora, urzędnik pow, wołkowyskiego 1845 r. Wojciech, syn Igora, z synem Karolem wylegitymowani w Cesarstwie 1851 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej. 

KULBICKI h. DWIE KOPJE. Jan, syn Jana, wnuk Bazylego i Anny Syczyńskiej, prawnuk Kazimierza i Maryanny Negryczówny, wylegitymowany w Galicyi 1826 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KULBIECKI. Chadzibej, rotmistrz tatarski, dostał zapewnienie szlachectwa 1661 r. (Vol. Leg.). 

KULBIŃSKI. Jan-Wawrzyniec, syn Jana i Maryanny Berezowskiej, wnuk Tomasza i Anastazyi Boratowiczówny, 1782 r., a Andrzej, syn Łukasz i Parascewii Pasirskiej, wnuk Michała, 1783 r. wylegitymowani w Galicyi (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KULCZA. Tomasz, porucznik powiatu wiłkomierskiego, podpisał manifest szlachty litewskiej 1763 r. (Vol. Leg.). 

KULCZEWSKI v. KULCZOWSKI. Andrzej, skarbnik różański 1724 r., żonaty z Rozalią Jeżewską. 

KULCZYCKI h. KRUCYNI. Stefan wylegitymowany w Galicyi 1787 roku. 

KULCZYCKI h. KRZYWDA. Franciszek, syn Michała i Anny Sosnowskiej, wnuk Antoniego, dziedzica Werbiec, zapisany 1803 r. do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej, a Wincenty, syn Ignacego i Domiceli Wanda łowskiej, wnuk Tomasza i Julianny Nowosielskiej, potomek powyższego Antoniego, dziedzica Werbiec, wylegitymowany w Cesarstwie 1871 roku i zapisany do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej. 

KULCZYCKI h. SAS. Licznie rozrodzona na Rusi Czerwonej rodzina, brała przydomki: Śmietanka, Buczka, Krycynicz, Chapka i wiele innych i pisała się z Kolczyc v. Kulczyc. Hryćko Śmietanka, łowczy królewski 1422 r. Andrzej i Stefan 1508 r., Michał 1515 r., a Hryćko, Klimek, Wańko, Hrehory i inni 1589 r. dziedzice na Kolczycach. Krzysztof, posesor królewszczyzny Smażyna, cześnik latyczowski, z wojew. wołyńskiem i Jan z wojew. brzesko-kujawskiem podpisali elekcyę 1674 r. Teodor, sekretarz królewski 1679 roku. 

Jerzy-Franciszek, urodzony w Samborzu, zamieszkiwał w Wiedniu w czasie oblężenia tego miasta przez Turków 1683 r., i znając język i zwyczaje tureckie, podjął się przeniesienia listów od oblężonych do obozu polskiego, co też, przebrawszy się za Turka, szczęśliwie dokonał i odpowiedź Jana III zaniósł Wiedeńczykom; w nagrodę otrzymał przywilej na założenie pierwszej kawiarni w Wiedniu. Paweł, syn Bazylego, dziedzic części wsi Różanka 1698 r. Piotr-Porfiry, syn Michała, plebana w Ratnie, na Wołyniu, wychowany we Francyi, był misyonarzem w południowej słowiańszczyźnie, a głównie w Serbii i Bulgaryi; wróciwszy do kraju, został biskupem pińskim i turowskim grecko-unickim 1703 r., i został mianowany od Leszczyńskiego metropolitą ruskim i arcybiskupem połockim, lecz się nie utrzymał; był też superiorem Bazylianów całej Rusi, oraz archimandrytą ławryszowskim i leszczyńskim, na Wołyniu; um. 1716 r. 

Jan, starosta oszkiński 1710 r. Jan, subdelegat przemyślski 1721 r. Jan, cześnik latyczowski 1730 r. Po Teodorze syn Paweł, vicegerent grodzki przemyślski 1751 r., żonaty z Heleną Buchalską. Jakób i Pantaleon, synowie Piotra Sztokajło, wylegitymowani w Galicyi 1782 r. wraz z Aleksandrem i Janem Sztokajłami. 

Krzysztof, skarbnik czerniechowski, podpisał elekcyę 1674 r.; jego syn Jan, tego syn Jerzy z Małgorzaty Bońkowskiej miał synów, Jacka, dzierżawcę dóbr Prawda, w pow, łukowskim, i Tomasza, zamieszkałego w gub. grodzieńskiej, wylegitymowanych w Królestwie 1847 r. 

Teodor, syn Hrynki, miał syna Jana, tego syn Andrzej pozostawił syna Bazylego, po którym syn Andrzej, ożeniony z Praksedą Piasecką, miał syna Kasyana, wylegitymowanego w Królestwie 1854 r. 

Po Bazylim z 1671 r. syn Jan miał syna Dymitra, po którym pochodzili, Franciszek i Jan; z nich Franciszek pozostawił synów: Aleksandra, Roberta, Władysława, Bronisława, Eustachego, Juliana i Leona w 1847 r., a Ludwika w 1860 roku wylegitymowanych w Królestwie z przydomkiem Ruczka.    

Jan, drugi syn Dymitra, z Maryanny Kropiwnickiej miał synów: Ignacego, podleśnego lasów rządowych olsztyńskich, Donata i Edwarda, wylegitymowanych w Królestwie 1850 r. 

Franciszek, chorąży parnawski, zm. 1768 r., miał syna Józefa, po którym z żony Maryanny Blumówny syn Józef, urzędnik, wylegitymowany w Królestwie 1842 r. 

Waleryan, przywrócony do prerogatyw szlacheckich 1676 r., miał syna Pawła, a ten syna Franciszka, po którym synowie, Ignacy i Dominik; z nich Ignacy pozostawił syna Jana Nepomucena, po którym z Józefy Olszewskiej synowie: Wincenty, dziedzic dóbr Udorza, w pow. olkuskim, Ignacy, w wojsku ros., i Ferdynand wylegitymowani w Królestwie 1845 r. 

Po Dominiku, drugim synu Franciszka, syn Józef z Gertrudy Strzyżewskiej miał syna Maurycego, urzędnika w Miechowie, wylegitymowanego w Królestwie 1855 r. 

Po Sebastyanie z 1676 r. syn Paschalis miał syna Teodora, a ten syna Andrzeja, ożenionego z Maryanną Tyczewską, z której syn Jan Chrzciciel, archiwista akt dawnych w gub. kieleckiej, wylegitymowany w Królestwie 1843 r. 

Wylegitymowani w Galicyi z przydomkami. Prokop Abramowicz 1872 r.; Stanisław i Jan Ghapka-Tarasoioicze 1782 r.; Bazyli 1782 r., a Jerzy, Jan, Szczepan, Teodor i Bazyli Cmajłowie 1809 r.; Jan Dasiewicz 1782 r.; Samuel, Paweł, Jan, Grzegorz, Antoni i inni Daszynicze 1782 r.; Bazyli i Paweł 1782 r., a Michał i Teodor Daszynicze-Okopski 1808 r.; dwóch Michałów, Jerzy i Onufry Gurwie 1782 r.; Piotr i Andrzej Gut-Tarasowicze 1832 roku; Samuel i Jan Hawicze 1782 r.; Teodor, Michał, Aleksander i inni łłrycynicze 1782 r., a Dymitr, Leon Andrzej i inni 1833 r.; Samuel, Jan, Bazyli i Andrzej Hubiakowie 1782 r., a Jakób, wnuk i Jan, prawnuk Bazylego, 1849 r.; Jerzy, Teodor, Bazyli i inni Hustowiew 1782 r. i Tomasz, syn, Jerzy, Jan, Bazyli i Jakób, wnukowie Jerzego, 1850 r.; Bazyli, Andrzej, Szczepan, Jan i Aleksander Adamowicze 1782 r.; Paweł, Mikołaj, Bazyli i inni Kołodczakowie 1782 r., a Mateusz, Antoni, Grzegorz i Jan 1805 r.; Andrzej, Grzegorz, Jan i inni Kostykowie 1782 r.; Dyonizy, Jakób, vicesgerent grodzki bełzki, i Tomasz z Kulczyc 1782 roku; Paweł Makarowicz 1782 r.; Szczepan, Mikołaj, Bazyli, Jan i inni Mielkowicze 1782 r.; Jan, Jakób i Andrzej Mielkowicz-Tarasowicze 1782 r., a Paweł i Mikołaj, synowie, oraz Andrzej i Józef, wnukowie Andrzeja, 1834 r.; Teodor, Szczepan i Jan Poliwkowie 1782 r., a Sebastyan i Wawrzyniec, prawnukowie Jana, 1831 r., Daniel, syn Teodora, 1840 r., Jan, Paweł i Floryan, synowie Szczepana, 1841 r.; Szczepan i Jan Szelestowicze 1782 r.; Jan, Szczepan, Grzegorz, Teodor i inni Szumiłowie 1782 r., a Jan, Maciej i Grzegorz, wnukowie Teodora, 1836 r.; Mikołaj, Jan, Szczepan i inni Szumiło-Tarasowicze 1782 roku; Paweł, burgrabia grodzki rawski, Karol, adwokat lwowski, Bazyli, ksiądz i inni Śmietankowie 1782 r.; Grzegorz, Jan, adwokat w Przemyślu, Dymitr, Jerzy i inni Śmietanka-Ruczkowie 1782 r., Franciszek i Jan, synowie, a Ignacy, Donat i Edward, wnukowie Dymitra, 1833 r.; Jan, Mikołaj, Andrzej, Bazyli i Samuel Tarasowicze 1782 r.; Adam, Jerzy i Teodor Tulukowie 1782 r., a Jan i Kajetan, wnukowie Jerzego, 1841 r.; Jan, Bazyli, Jacek i inni Wacynicze 1782 r.; Andrzej, Jan, Mateusz i Piotr, wnukowie 1830 r., a Antoni, wnuk, i Michał, prawnuk Bazylego, 1832 r.; Piotr, Jan, Teodor, Stanisław i drugi Jan Waskowicze 1782 r.; Jan, Jacek, Grzegorz i inni Wołczek v. Wołczkowie 1782 r.; Jakób, syn Jacka, 1838 r.; Teodor, Jan i Antoni Zychajłowie Samuel Zychajło-Smuk 1782 r., a Szczepan 1808 r.; zaś Teodor i Bazyli 1782 r., Jan i Stanisław 1789 r., Antoni i Grzegorz 1802 r., Jacek i Paweł 1803 r. wylegitymowani w Galicyi bez przydomku.   

Franciszek Ksawery, syn Józefa, zapisany do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1802 roku, a potomstwo Aleksandra, syna Jana, z przydomkiem Sztukajło 1847 r., i potomstwo Macieja, syna Andrzeja, 1848 r. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej. 

Józef, syn Teodora, urzędnik, z synami: Cezarym-Wiktorem, Zenonem-Jakóbem i Leopoldem, oraz córką Sabiną-Wandą wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1846 r. 

KULCZYCKI. Stefan, syn Antoniego, wylegitymowany w Cesarstwie 1835 r. i zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej. 

KULCZYKOWSKI. Tomasz, syn Onufrego, wnuk Sebastyana. dziedzic Politanki, na Podolu, wylegitymowany w Cesarstwie 1843 r. i zapisany do ksiąg szlachty gub. podolskiej, a synowie jego, Wacław i Zygmunt 1873 r. (Bon.). 

KULCZYŃSKI. Na Litwie. Wojciech, proboszcz w Świrze, w pow. oszmiańskim, odebrał przez proces 1630 r. fundusze kościelne swojej parafii, zagarnięte przed 40 latami przez kalwinów. Ignacy, przełożony Bazylianów w Rzymie, ozdobił ich kościół pięknym marmurowym ołtarzem, w którym zamieszczony został cudowny obraz Matki Boskiej; napisał dzieje kościoła grecko-unickiego w Polsce, um. 1747 r. Antoni żonaty z Ewą Jankowską 1760 r. (Ks. Gr. Sochaczewskie). Felicyan z wojew. brzeskolitewskiem podpisał elekcyę 1764 r. Benedykt kupił część dóbr Jasiennicy 1787 r. (Akta Dubieńskie). 

KULEŃ-SŁAWIŃSKI h. LUBICZ. Wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej 1847 r. synowie Mikołaja: Kazimierz i Józef, ten drugi z synem Mikołajem i synowie Marcina: Józef z synem Adamem, Benedykt z synem Kazimierzem i Adam z synem Konstantym. 

KULESZA h. JASTRZĘBIEC. Po Wojciechu (h. Ślepowron), regencie grodzkim brańskim 1622 r., pochodzący Michał, syn Dominika i Rozalii Krajewskiej, wnuk Walentego i Józefaty Gumowskiej, wylegitymowany w Królestwie 1850 r.     

Wojciech (h. Ślepowron), wojski bielski 1723 r., miał syna Ludwika, po którym pochodzący: Józef, syn, Helena i Paulina, córki Wojciecha i Karoliny Borzęckiej, wylegitymowani w Królestwie 1850 r. 

KULESZA h. ŚLEPOWRON. Stara rodzina w ziemi łomżyńskiej, z której przeniosła się już w XV wieku na Podlasie, a ztąd na Litwę. Paweł 1421 r. Piotr 1423 r. Jan z Rokitnicy 1462 r. Świach i Jan z Przyborowa 1471 r. Erazm, syn Wawrzyńca, Piotr, syn Jana, i kilkudziesięciu innych podpisało pewien akt z 1500 r. w grodzie zambrowskim. N. N., szlachta zagrodowa w kilku wsiach Kulesze, w wojew. podlaskiem, cytowani w Metr. Litew. 1528 r. Mikołaj, dziedzic wsi Kulesze, jego synowie: Mojżesz, ksiądz, Stanisław, Jan, Filip i Józef 1530 r. (Akta Brańskie). Jan, syn Stanisława, sędzia grodzki brański 1568 r., komornik ziemski bielski 1570 r. Piotr, Jezuita, misyonarz obozowy hetmanów Jana Zamoyskiego i Żółkiewskiego 1600 r., wszystkie obozowe trudy dzielnie znosił, a szacowany i kochany od wojska, wielki wpływ wywierał na umysły. 

Jan, wojski i poborca 1618 r., a chorąży i poseł bielski 1627 roku. Feliks, komornik ziemski bielski 1618 roku. Wojciech, pisarz grodzki, podstarosta brański 1626 r. Stanisław, komornik ziemski bielski 1634 roku. Stanisław, skazany na infamię za zakłócenie sejmiku w Ostrowiu, przywrócony do czci 1646 r.; wojski ostrzeszowski 1655 r., w 1656 r. jeden z pierwszych wystąpił przeciw Szwedom i przyłożył się do ich pobicia pod Wieluniem. Paweł przywrócony do czci 1653 r. (Vol. Leg.). Stanisław, stolnik wieluński, zm, 1690 r., pozostawił syna Zygmunta, stolnika wieluńskiego 1690 r. Maciej, syn Jana, ożeniony z Zofią Konopka 1693 r., i Andrzej, syn Adama, ożeniony z Anną Jawor, dziedziczką majątku Jawory, Zalesie i inne 1694 r. Andrzej, Bazyli i Józef z wojew. podlaskiem, Grzegorz, Stanisław, Walenty i dwóch Wojciechów z ziemią nurską, a N. z wojew. bełzkiem podpisali elekcyę 1697 r. 

Wojciech-Franciszek, dziedzic dóbr Długie, wojski bielski, z żony Maryanny Orzeszkówny miał córkę Barbarę, zakonnicę w Łowiczu 1717 r. Konstanty, podczaszy mielnicki, z Heleny Pogroszewskiej miał syna Józefa 1721 r. Kazimierz-Michał, stolnik bielski, deputat na Trybunał 1751 roku. Wojciech, wojszczyc mielnicki, podpisał elekcyę 1764 r. z ziemią mielnicką. Józef, burgrabia 1785 r., a od 1788 r. komornik ziemski (Mil. Zap. i Wyr. Tryb. Lubek, Ks. Gr. Łomżyńskie, Wizkie, Zambrowskie i Zakroczymskie, Don. Vars.). 

Mateusz, dziedzic wsi Kulesze 1624 r.; jego blizki krewny Jan miał syna Wojciecha, a ten syna Kazimierza, po którym synowie, Kazimierz i Antoni; po Kazimierzu z Rozalii Konopka syn Grzegorz wylegitymowany w Królestwie 1854 r., a po Antonim z Franciszki Wnorowskiej syn Ignacy wylegitymowany w Królestwie 1854 r. 

Wojciech, regent grodzki 1622 r., a podstarosta brański 1624 roku, jest przodkiem większej części Kuleszów, wylegitymowanych od 1837 r. w Królestwie; jego dwóch synów, Stanisław i Paweł zostawili potomstwo, a mianowicie: Stanisław miał dwóch synów, Szymona i Jana; po Szymonie synowie, Bartłomiej i Michał, po Bartłomieju syn Andrzej miał syna Jana, a ten syna Andrzeja, tego syn Aloizy, po którym z Anieli Czarnowskiej syn Dominik wylegitymowany w Królestwie 1855 r.; po Michale syn Bartłomiej, po którym syn Maciej z żony Barbary Kulesza pozostawił syna Jana, wylegitymowanego w Królestwie 1861 r.

Jan, drugi syn Stanisława, miał syna Mateusza, a ten syna Marcina, po którym syn Paweł z żony Franciszki Krzymowskiej pozostawił syna Edwarda, wylegitymowanego w Królestwie 1861 r. 

Paweł, drugi syn podstarosty Wojciecha, miał dwóch synów Tomasza i Wojciecha; po Tomaszu, syn Mateusz miał syna Piotra, a ten syna Adama, tego syn Michał pozostawił syna Józefa, po którym syn Tomasz z Teofili Konczewskiej miał synów: Władysława, Zenona, Aleksandra i Franciszka, wylegitymowanych w Królestwie 1846 roku. Po Wojciechu, drugim synu Pawła, synowie, Ignacy i Michał; po Ignacym syn Wiktor miał syna Wojciecha, po którym z Karoliny Borzęckiej syn Waleryan wylegitymowany w Królestwie 1844 r. Michał, drugi syn Wojciecha, miał syna Tomasza, a ten syna Świętosława, tego syn Mateusz pozostawił syna Walentego, żonatego z Józefatą Gumowską, z której syn Jan wylegitymowany w Królestwie 1847 r. 

Pochodzący po Wojciechu, regencie i podstaroście brańskim 1624 r., protoplaście powyżej wylegitymowanych. 

1) Kacper miał syna Józefa, który pozostawił syna Andrzeja, a ten syna Michała, żonatego z Anielą Sobieszczańską, z której syn Jan, zastępca wójta gminy Lubcza, w pow. hrubieszowskim, wylegitymowany w Królestwie 1842 r.; 2) Kazimierz, którego synowie, Maciej i Franciszek; po Macieju syn Antoni miał syna Jana, żonatego z Maryanną Rogowską, z której syn Karol wylegitymowany w Królestwie 1863 r., a po Franciszku syn Bartłomiej miał syna Andrzeja, a ten syna Michała, który pozostawił synów: Jana, po którym syn Franciszek 1854 r., a Piotr i Melchior 1858 r. wylegitymowani w Królestwie, i Walentego, po którym z Magdaleny Kalinowskiej synowie: Jakób, Onufry i Andrzej wylegitymowani w Królestwie 1854 r.; 3) Adam, tego synowie, Roch i Mikołaj; po Rochu syn Kalikst, którego synowie, Franciszek, obywatel m. Nura, i Józef wylegitymowani w Królestwie 1843 r., a po Mikołaju syn Joachim miał syna Bartłomieja, żonatego z Katarzyną Grodzką, z której syn Marcin wylegitymowany w Królestwie 1866 r.; 4) Piotr miał syna Walentego, a ten syna Wawrzyńca, żonatego z Apolonią Podbielską, z niej syn Stefan, dziedzic wsi Gumowo, w pow. łomżyńskim, wylegitymowany w Królestwie 1843 r.; 5) Maciej, tego synowie, Wawrzyniec i Stefan; po Wawrzyńcu syn Wojciech z Gertrudy Kołakowskiej pozostawił syna Łukasza, wylegitymowanego w Królestwie 1854 r., a po Stefanie syn Walenty, żonaty z Urszulą Tyborowską, miał synów: Jana, Michała i Stefana, wylegitymowanych w Królestwie 1848 r.; 6) Stanisława synowie, Kazimierz i Piotr; po Kazimierzu syn Szymon, tego synowie, Wojciech z Franciszki Grodzkiej miał synów, Leona, wylegitymowanego w Królestwie 1844 r., i Andrzeja, po którym synowie, Franciszek i Leon wylegitymowani w Królestwie 1854 r., a Maciej, drugi syn Szymona, z Katarzyny Godaszewskiej pozostawił syna Szymona, wylegitymowanego w Królestwie 1851 r.; po Piotrze, synu Stanisława, syn Józef miał syna Sylwestra, a ten syna Franciszka, którego syn Piotr pozostawił syna Stanisława, żonatego z Maryanną Grodzką, z której syn Waleryan wylegitymowany w Królestwie 1855 r.; 7) Paweł miał syna Józefa, a ten syna Kacpra, którego syn Józef pozostawił syna Mateusza, po którym z Zofii Modzelewskiej syn Wawrzyniec, burmistrz m. Sieradza, wylegitymowany w Królestwie 1844 r.; 8) Jan, którego synowie, Walenty i Wojciech; po Walentym syn Piotr z Agnieszki Świeszowskiej miał synów, Jana, właściciela części we wsi Swierze-Leśniówko, w pow. ostrołęckim, i Ignacego, wylegitymowanych w Królestwie 1844 r., a po Wojciechu syn Piotr z żony Scholastyki Mioduszewskiej pozostawił syna Macieja-Andrzeja, wylegitymowanego w Królestwie 1858 r.; 9) Szymon miał syna Wojciecha, a ten syna Tomasza, po którym z Barbary Bruszewskiej syn Stanisław wylegitymowany w Królestwie 1859 r.; 10) Grzegorz pozostawił syna Mateusza, a ten syna Walentego, żonatego z Karoliną Monnie, z której syn Augustyn wylegitymowany w Królestwie 1862 r. 

Mikołaj, sędzia grodzki brański, sprzedał majątki Kulesze i Niesiołki w 1676 r. Szymonowi Kuleszy; pochodzący od niego: 1) Augustyn miał syna Jacentego, a ten syna Grzegorza, żonatego z Apolonią Jamiołkowską, z której synowie, Maciej, dziedzic majętności Stypułki-Giemzino, w pow. łomżyńskim, i Michał wylegitymowani w Królestwie 1843 roku; 2) Adam pozostawił syna Pawła, po którym z Apolonii Czajkowskiej synowie, Wincenty i Benedykt wylegitymowani w Królestwie 1848 r.; 3) Jacek miał syna Stanisława, a ten syna Feliksa, żonatego z Antoniną Wnorowską, z której syn Michał wylegitymowany w Królestwie 1849 r.; 4) Pawła syn Piotr miał syna Adama, a ten syna Jana, po którym syn Marek z Maryanny Grodzkiej pozostawił syna Tomasza, wylegitymowanego w Królestwie 1858 r. 

Wojciech, wojski bielski, kupił w 1723 r. od Eutrozyny Olszewskiej wieś Stawki Puste; jego syn Ludwik miał syna Marcina, po którym z Anieli Henkel syn Stanisław, właściciel części majątku Kopce, w pow. bialskim, wylegitymowany w Królestwie 1843 r. Z tej linii Julian, syn Leona Franciszka i Apolonii Szymańskiej, wnuk Jerzego-Józefa, wylegitymowany w Królestwie 1862 r. 

Franciszek, cześnik nowogrodzki 1721 r. Ludwik, cześnik nowogrodzki 1730 r. Franciszek, podstarosta włodzimierski 1731 r., z Teresy Suszczańskiej-Proskurzanki, podczaszanki kijowskiej, miał córkę Franciszkę za Stanisławem Duninem-Wąsowiczem, stolnikiem nowogrodzkim, i synów, Heronima, prowincyała Trynitarzów, i Stefana, podstolego liwskiego, ostatnio chorążego czerwonogrodzkiego. Antoni, subdelegat grodzki Winnicki 1776 r., sędzia pograniczny bracławski, vicesgerent grodzki Winnicki 1778 r. Stanisław, surogator grodzki Winnicki 1790 r. (Bon.).            

Tadeusz, syn Stanisława i Reginy Zaremba, wnuk Józefa i Katarzyny Roszkowskiej, prawnuk Jana, i Franciszek Ksawery wylegitymowani w Galicyi 1782 r. bez wskazania herbu (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

Z Kuleszów osiedlonych na Litwie. Stanisław, skarbnik trocki 1673 r., z Jadwigi Humnickiej miał synów: Antoniego, Józefa, Konstantego i Michała. Jan-Jakób, archimandryta żydyczyński 1671 r. i drohobuski 1685 r. Aleksander, oboźny upicki 1685 r., z żony Anny Szczuka miał córkę Helenę za Kazimierzem Sufczyńskim, kasztelanem lubelskim. Józef otrzymał libertacyę swego domu w Wilnie 1690 r. Józef, z łowczego sędzia ziemski smoleński 1690 r. Aleksander, Franciszek, Piotr, Stanisław i Wojciech podpisali 1697 r. elekcyę z wojew. nowogrodzkiem. Stanisław, Andrzej i inni podpisali pospolite ruszenie 1698 r. 

Jan, starosta oszkiński 1703-1710 roku (Vol. Leg.). Karol, Jezuita, um. 1717 r. Stanisław, dziedzic dóbr Zdzitów 1718 r. (Akta Grodzieńskie). Antoni, Michał, Konstanty i Józef w pow. grodzieńskim 1719 r. Antoni, rotmistrz 1727 r., a pułkownik wojsk litewskich 1730 r. Kazimierz, pisarz grodzki sielecki 1732 r. Krzysztof, cześnik upicki 1733 r. Maciej, koniuszy lidzki 1738 r. Ignacy, cześnik upicki 1762 r. Józef, koniuszy, Ignacy, cześnik upiccy, Wincenty, Michał, Piotr i Tadeusz podpisali manifest szlachty litewskiej 1763 r. Józef-Onufry, podsędek smoleński, i Jan podpisali elekcyę 1764 r. z wojew. Smoleńskiem; ów Józef-Onufry, dziedzic dóbr Pokolnie, sędzia ziemski smoleński 1765-1791 r. i poseł na sejmy. Jerzy, rotmistrz połocki 1775 r. Kazimierz, stolnik brasławski 1781 r. Franciszek, podczaszy 1790 r., marszałek wołkowyski 1797 r. 

Józef-Michał, łowczy smoleński, poseł na sejm 1668 r., sędzia ziemski podlaski, deputat na Trybunał litewski 1694 r., miał synów, Michała i Franciszka; z nich po Michale syn Jan pozostawił syna Kazimierza, a ten syna Jana, którego syn Ludwik, żonaty z Maryanną Juraszewską, miał syna Jana-Filipa, doktora medycyny i chirurgii, naczelnego lekarza szpitala cholerycznych w 1831, 1837 i 1852 r., autora kilku pism lekarskich, wylegitymowanego w Królestwie 1840 r. 

Franciszek, drugi syn Józefa-Michała, miał synów, Wiktora i Tomasza; po Tomaszu syn Karol pozostawił syna Wawrzyńca, patrona Trybunału w Augustowie, wylegitymowanego w Królestwie 1838 r. z synem Janem, urodzonym z Zofii Krajewskiej, a po Wiktorze syn Andrzej z Jadwigi Śleszyńskiej miał syna Pawła, wylegitymowanego w Królestwie 1849 r. 

Paweł, syn Dobiesława, 1799 r., Stanisław i Jan, synowie Michała, Adam, syn Władysława, 1804 r., Jerzy, syn Samuela, 1805 r., Teofil, syn Mikołaja, 1806 r., Jan-Kazimierz, syn Michała, i Kacper, syn Wojciecha, 1817 r. zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej, a Aleksander, Stanisław i Teodor, synowie Grzegorza, zapisani do ksiąg szlachy gub. kijowskiej 1802 r.    

Wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty: 1) gub. grodzieńskiej: Ksawery, syn Mikołaja, z synami: Stanisławem, Mikołajem i Bolesławem 1851 r., Michał, syn Michała, z synami Wojciechem i Wandalinem 1859 r.; 2) gub. wileńskiej: Jan, syn Macieja, Piotr, syn Ignacego, Stanisław, syn Gabryela, z synami, Antonim i Józefem 1861 r.; 3) gub. wołyńskiej, potomstwo Jana, syna Adama, i inni 1841-1859 r. 

KULESZKA h. ŚLEPOWRON. Niektórzy członkowie rodziny Kulesza, herbu Ślepowron, od swego dziedzictwa wsi Kuleszki, w ziemi nurskiej, brali nazwisko Kuleszka. Wawrzyniec, syn Stanisława, 1691 r. i Wojciech, syn Macieja, ożeniony z Katarzyną Podbielską 1693 r., dziedzice wsi Kuleszki. Wojciech, Łukasz, Jan i Marcin podpisali elekcyę 1697 r. z ziemią nurską. Większa część, a może wszyscy Kuleszkowie, już w XVIII wieku wzięli nazwisko Kulesza. 

KULESZYŃSKI h. ŚLEPOWRON. Niektórzy z członków rodziny Kulesza, herbu Ślepowron, wzięli nazwisko Kuleszyński. Wojciech, viceregent mielnicki 1732 r., miał syna Walentego, a ten syna Pawła, po którym z Małgorzaty Lubańskiej było trzech synów: Franciszek, naddzierżawca ekonomii rządowej Kurzelów, w pow. kieleckim, z synem Edwardem, urodzonym z Antoniny Śląskiej, Aleksander, dzierżawca dóbr Rudniki, w pow. kieleckim, Józef, po którym z Józefy Brzezińskiej synowie, Florenty i Kazimierz wszyscy wylegitymowani w Królestwie 1857 r. 

RULEWSKI h. JASTRZĘBIEC. Wylegitymowani w Cesarstwie 1851 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1800, 1849 i 1850 r. synowie Piotra: Wincenty i Maciej-Hilary, ten z synami, Wincentym i Piotrem. 

RULEWSKI h. STRZEMIĘ. W pow. sandeckim. Teodor z żoną N. Pogroszewską bezpotomny około 1600 r. 

KULICKI h. LUBICZ. Osób 21 wylegitymowanych w Cesarstwie zapisano do ksiąg szlachty gub. mińskiej 1846 r. 

KULICKI h. ŁADA. Andrzej z pow. grodzieńskim podpisał pospolite ruszenie 1698 r. Jerzy, syn Adama, zapisany do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1808 r. 

KULICZKOWSKI h. ROGALA. N., rotmistrz królewski, lubiony od Chodkiewicza, był na wyprawie chocimskiej 1621 roku i w Prusach przeciw Szwedom 1627 r. Józef w ziemi lwowskiej 1651 r. Tomasz z wojew. ruskiem podpisał elekcyę 1697 r. 

Stanisław żonaty z Agnieszką Siedlecką 1745 r. Andrzej ożeniony z Teresą Zubówną, komornikówną halicką 1775 r. Andrzej, Jan, Jerzy i Michał, synowie Marcina i Heleny Swaryczewskiej, wnukowie Tomasza, wylegitymowani w Galicyi 1782 r.; po Jerzym z Maryanny Daszkowskiej synowie, Andrzej i Józef, i po Józefie z Zofii Wereszczyńskiej synowie, Antoni i Karol 1821 r. wylegitymowani w Galicyi (Zbiory Dr. M. Dunina Wąsowicza).

KULICZKOWSKI. Andrzej i Jan wylegitymowani w Galicyi 1782 r. 

KULIGOWSKI h. DĘBNO. Na Litwie. Mateusz-Ignacy, archidyakon bakoński, dziekan wołkowyski, protonotaryusz stolicy apostolskiej, poeta 1680-1700 r. Paweł, syn Adama, z synami, Kajetanem i Wilhelmem, oraz Michał, syn Adama, z synem Cypryanem zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1798 i 1820 r., a wylegitymowani w Cesarstwie 1845 r. 

KULIGOWSKI h. DROGOMIR. Licznie rozrodzeni w ziemi nurskiej. Jan, Albert i Stanisław, synowie Marcina, cytowani w aktach ostrołęckich 1495 r. Stefan i Wojciech, dziedzice Kuligowa-Popowa 1578 r. Bartłomiej, Sebastyan i Wojciech, synowie Sylwestra, a Jan i Tadeusz, synowie Łukasza, dziedzice na Kuligach-Lipkach 1594 r. 

Jan i Maciej, synowie Wawrzyńca, 1640 r. Kazimierz, syn Marcina, 1680 r. Mateusz, syn Mateusza, ożeniony z Reginą Wypyską 1683 r. Walenty, syn Macieja, 1692 r. Wojciech, syn Jana, 1694 r. Adam, Franciszek, Tomasz, Bartłomiej, Kazimierz i Mateusz podpisali elekcyę z ziemią nurską 1697 roku. 

Jacek, syn Bartłomieja, 1715 roku. Aleksander, stolnik chełmski do 1760 r. Władysław, syn Michała i Franciszki Zadzianki, 1799 roku (Zap. i Wyr. Tryb. Lubek, Ks. Gr. Nurskie, Don. Vars.). Cypryan, syn Michała, pisarz komory celnej w Wierzbołowie 1842 r. 

Jan, sędzia ziemski wizki, sprzedał w 1685 r. majątek Drozdowo Pawłowi Górskiemu; jego syn Paweł miał syna Wincentego, którego syn Stanisław z Elżbiety Pieńczykowskiej pozostawił syna Pawła, dziedzica części wsi Pieńczykówka, w pow. augustowskim, wylegitymowanego w Królestwie 1839 r. 

KULIK h. DROGOMIR. Jakób, Józef, Teodor i Jan, synowie Jana, zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1807 r. 

KULIK. Szymon zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1829 r. 

KULIKOWSKI h. DROGOMIR. Pisali się z Kulikówka-Szaciły, w ziemi bielskiej i brali przydomek Szaciło. Feliks, Jakób, Łukasz, Marcin i Mikołaj, dziedzic na Kulikówce 1580 r.; po Marcinie, dziedzicu na Kulikówce i Żędzianach, synowie: Andrzej, Bartłomiej, Feliks, Grzegorz, Maciej i Mikołaj. Jerzy i Stanisław, synowie Piotra i Zofii Wąskiewiczówny, 1639 r. Grzegorz, syn Marcina, dziedzic na Kulikówce 1624 r., miał synów: Jakóba, Marcina, Mikołaja i Walentego; po Jakóbie syn Wojciech z Doroty Kapicówny pozostawił syna Michała, którego syn Stanisław, był dziedzicem na Kapicach i Milewie Leśnym 1736 r.  

Jan, podstarosta drohicki 1659 r. Jan, podstoli mielnicki 1665 roku. Jan, podsędek wizki, podpisał elekcyę 1674 r. z ziemią wizką. Paweł podpisał elekcyę 1697 r. z ziemią łomżyńską, a od 1719 r. był łowczym łomżyńskim. Baltazar, dworzanin królewski 1684 r. 

Michał, syn Wojciecha i Katarzyny Bagińskiej, dziedzic na Kulikówce-Szaciłach 1740 r. Antoni, syn Tomasza, komornika zambrowskiego 1750 r. Adam, syn Szymona, dziedzic na Żędzianach 1770 r. Piotr, syn Michała i Maryanny Olszewskiej, 1780 r. Kazimierz, burgrabia 1783 r., regent grodzki ziemski 1785 roku, sędzia grodzki zambrowski 1786 r. (Mil., Zap. i Wyr. Tryb. Lubek, Ks. Gr. Zambrowskie, Łomżyńskie, Wizkie, Mielnickie i Drohickie). 

Jan, podsędek wizki 1678 r., marszałek sejmiku łomżyńskiego 1671 r., sprzedał Jakóbowi Górskiemu wieś Drozdowo 1685 r.; z żony Zofii Mokrzeckiej jego syn Jan, po którym synowie, Antoni i Maciej; po Antonim synowie: 1) Paweł, tego syn Mikołaj, po którym syn Kajetan, żonaty z Teklą Zaboklicką, pozostawił synów: Jana i Władysława, wylegitymowanych w Królestwie 1860 r.; 2) Jakób z żony Anny Kochańskiej pozostawił synów: a) Kazimierza, porucznika wojsk polskich, wylegitymowanego w Królestwie 1855 r. b) Stanisława, którego syn Andrzej z Eleonory Gąsowskiej miał syna Józefa, wylegitymowanego w Królestwie 1861 roku, c) Ludwika, tego syn Ignacy z Anieli Kropiwnickiej pozostawił syna Jana, wylegitymowanego w Królestwie 1842 r.; 3) Szymon miał synów: a) Mateusza, tego synowie: Józef z Joanny Milewskiej pozostawił synów: Macieja 1839 r., Piotra 1849 r. i Wojciecha 1841 r., a tego syn Ludwik 1861 r., wylegitymowanych w Królestwie; Tomasz żonaty z Maryanną Sikorską, z której syn Józef wylegitymowany w Królestwie 1861 r.; b) Antoniego, żonatego z Julianną Browarską, z której syn Erazm, dziedzic dóbr Łęki, Podstole i Cieśle, w pow. piotrkowskim, wylegitymowany w Królestwie 1840 r.; c) Mikołaja, tego synowie: (1) Michał, żonaty z Małgorzatą Bujno, miał syna Stanisława, wylegitymowanego w Królestwie 1844 r. z synem Marcinem, urodzonym z Bogumiły Jaworowskiej; (2) Szymon żonaty z Teklą Zagajewską, z której synowie, Apolinary i Nikazy, urzędnicy przy kolei żelaznej, wylegitymowani w Królestwie 1851 roku; d) Kacpra, tego syn Józef miał syna Mateusza, po którym z Anieli Babińskiej syn Wilhelm wylegitymowany w Królestwie 1845 r.; 3) Andrzeja, a ten pozostawił syna Bartłomieja, po którym synowie, Marcin i Jan wylegitymowani w Królestwie 1845 r. 

Po Macieju, drugim synu podsędka Jana, syn Karol z Maryanny Żelechowskiej miał synów, Feliksa, dziedzica dóbr Praszki, w pow. łomżyńskim, i Tomasza, wylegitymowanych w Królestwie 1839 r. Z tej linii Nikodem, syn Józefa i Anieli Mroczek, wylegitymowany w Królestwie 1849 r. 

Z osiedlonych na Litwie. Jerzy z pińskiego podpisał elekcyę 1632 r. Aleksander i Jerzy w wileńskiem 1690 roku. Franciszek podpisał elekcyę 1697 r. z wojew. mińskiem, Franciszek i Jan podpisali konfederacyę olkienicką 1700 r. Michał-Kazimierz, deputat na Trybunał litewski 1690 r., pisarz grodzki piński i poseł 1703 r., wojski piński 1706 r. Kazimierz, strażnik smoleński, podpisał elekcyę 1764 r. z pow. wiłkomierskim. Dominik, archidyakon smoleński 1780 r. Antoni, krajczy piński 1788 r.

Zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej z przydomkiem Uszak. Antoni i Tomasz, synowie Jerzego, Kazimierz, syn Szymona, 1804 r. i Mateusz, syn Daniela, 1805 r. 

Wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty: 1) gub. grodzieńskiej: Franciszek i Bolesław, synowie Ludwika, Michał, syn Jerzego, Józef, syn Bartłomieja, z synem Janem 1849 r., a Wiktor i Augustyn, synowie Jana, 1861 r.; 2) gub. wileńskiej, synowie Szymona: Stanisław z synem Jerzym i Kazimierz z synami, Janem-Adolfem i Piotrem Władysławem 1856 r.; 3) gub. mińskiej: Franciszek, Jan i Szymon, synowie Jana, 1843 r., a 26 osób 1846 r.; 4) gub. wołyńskiej: Bartłomiej, Antoni i Daniel, synowie Andrzeja, 1835 r. 

Są w Cesarstwie Kulikowscy wywodzący się z Mołdawii przez Prokopa Kulikowskiego, który był pułkownikiem wojsk kozackich; z jego synów, Konstanty poległ w bitwie z Zaporożcami 1719 r., a Jerzy w 1727 r. otrzymał zatwierdzenie posiadania majątków nadanych jego ojcu przez Piotra Wielkiego; potomkowie tego Jerzego istnieją dotychczas w gub. słobodzko-ukraińskiej, ich herb jest złożony, lecz na głównem jego środkowem polu znajduje się herb polski Drogomir, co przekonywa, że ci Kulikowscy nie z Multan, lecz z Polski pochodzą. 

KULIKOWSKI h. DRZEWICA. Piszą się z Kulikowa, w ziemi lwowskiej. Mikołaj, dziedzic Kulikowa 1401 roku, fundował kościół parafialny w Kulikowie. Jan, syn Mikołaja, miał córki, Agnieszkę, 1v. Chełmską, 2v. za Janem Wysockim, podsędkiem lwowskim, Ofkę za Tomaszem Korytką i synów, Jana i Piotra. 

Jan, dziedzic Kulikowa, Kolczyna i Sopuszyna, podczaszy 1466 r., podstoli lwowski 1496 r., miał syna Jana, dziedzica na Macoszynie, Przedrzymiechach i Sopuszynie, po którym z żony Anny Herburtówny córki: Agnieszka za Marcinem Broniewskim, starostą lubaczowskim, Aleksandra i Zuzanna. 

Piotr, dziedzic na Kulikowie 1450 r., zaślubił Fennę Herburtównę, dziedziczkę Drohoszowa, i z niej pozostawił córki: Agnieszkę za Janem z Krzywczy, Barbarę za Piotrem Goworkiem z Lipicy, Fennę za Stanisławem z Rzeplina, N. Bobrowską, i syna Mikołaja, dziedzica dóbr Nahorce 1500 r. (Bon.). 

KULIKOWSKI h. KULIKOWSKI. Herb - tarcza przedzielona w poprzek; w polu górnem czerwonem półtora krzyża srebrnego, bez prawego ramienia, w polu dolnem błękitnem dwie gwiazdy złote sześciopromienne, pod niemi złoty półksiężyc. W koronie nad hełmem ręka uzbrojona mieczem (Hr. Ostr.).

Jakób i Kacper, bracia, otrzymali nobilitacyę i herb powyższy 1676 roku; z nich Jakób, posesor dóbr Kossobudy, z Katarzyny Lanczówny miał syna Wojciecha, a ten syna Michała, po którym syn Stanisław pozostawił dwóch synów, Krzysztofa i Andrzeja; po Krzysztofie z Agnieszki Zimnochówny syn Piotr-Leon, dziedzic wsi Kapice Stare, w pow. łomżyńskim, 1840 r., a po Andrzeju syn Piotr z Urszuli Grabowskiej pozostawił syna Franciszka 1862 r., wylegitymowanych w Królestwie bez wskazania herbu. 

KULIKOWSKI h. NAŁĘCZ. Piszą się z Kulikowa, w pow. krzemienieckim; a biorą przydomek Uszak. Aleksander, podstarosta krzemieniecki 1538 r. Grzegorz, dziedzic na Kulikowie 1590 r., podsędek krzemieniecki 1619 r., z Anastazyi Łąckiej pozostawił córki, Aleksandrę za Szymonem Hulewiczem-Wojutyńskim, Stefanią Horodyską i synów: Jana, Jerzego, Pawła, Samuela i Stefana. Aleksander, dziedzic Borku, sędzia grodzki krzemieniecki 1626 r., z Teodory Dederkałówny miał syna Andrzeja, po którym z Katarzyny Parulskiej córka Eufrozyna, żona Jana Łaszcza. 

Po Pawle z Maryanny Rohozińskiej syn Teodor, dziedzic na Kulikowie 1680 r., zaślubił Aleksandrę Kurdwanowską i z niej miał syna Daniela, miecznika bracławskiego 1705 r., wojskiego bracławskiego 1724 r., ostatnio 1739 roku wojskiego wołyńskiego, po którym syn Teodor żonaty z Elżbietą Kaletyńską. 

Michał-Kazimierz, stolnik czerniechowski, pisarz grodzki piński 1701 r., poseł na sejmy, został 1708 r. wojskim pińskim. Antoni podpisał elekcyę 1764 r. z pow. starodubowskim. Antoni, krajczy piński 1780 r. (Wyr. Tryb. Lubel., Sumaryusze Wołyńskie i Kijowskie, Bon.). 

KULIKOWSKI. Augustyn-Jakób, radca honorowy, urzędnik w pow. sejneńskim, otrzymał przyznanie praw nowego szlachectwa z zasady posiadanego urzędu 1856 roku; jego synowie: Ludwik 1857 r., Daniel i Tytus 1859 r. wylegitymowani w Królestwie. 

KULIŃSKI h. ODROWĄŻ. Piotr, skarbnik nurski, podpisał elekcyę 1764 r. z wojew. Sandomierskiem; zostawił synów: Józefa, Kajetana i Onufrego; z nich Józef miał syna Antoniego, a ten syna Michała, po którym z Elżbiety Petelewiczówny synowie, Józef, urzędnik w Kielcach, i Władysław wylegitymowani w Królestwie 1859 roku; po Kajetanie z żony Anieli Snarskiej synowie, Klemens-Andrzej i Wawrzyniec wylegitymowani w Królestwie 1848 roku. 

Tomasz, syn powyższego Michała i Elżbiety Petelewiczówny, dziedzic dóbr Brzuchów 1858 r., kanonik 1860 r., sędzia surrogat konsystorza kieleckiego, profesor seminaryum kieleckiego, kanonik honorowy lubelski 1863 r., administrator biskupstwa kieleckiego od 1870 r., a od 1886 r. biskup kielecki, um. 1908 r.

Józef w 1770 r. kupił od Antoniego Grabowskiego wieś Soczówkę; jego syn Felicyan, dzierżawca dóbr rządowych Marzysz, w pow. kieleckim, wylegitymowany w Królestwie 1838 r. 

KULIŃSKI h. POKORA. Andrzej z Mazowsza przeniósł się na Podole, i z Teresy Wielochowskiej miał synów, Józefa, Aleksandra, Jezuitę i córkę Rozalię Michałowską, cześnikowę Winnicką (Nieś.). Michał i Piotr, synowie Sebastyana, zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1802 r. 

KULISKI. Bokiejowie od dóbr Kulichy, w bielskiem, wzięli przydomek Kuliski i pisali się Bokiej-Kuliski. 

KULISZEWSKI. Mateusz, horodniczy brański, podpisał pospolite ruszenie 1698 r. 

KULKOWSKI. Maciej, posesor królewszczyzny Kuliczkowiec i Ossowca, w starostwie kowelskiem 1628 r. (Ks. poborowe). 

KULMAN h. GOŃCZ. Herb - w polu srebrnem pas czerwony poprzeczny; w koronie nad hełmem sajdak ze strzałami. 

Teodor, syn Jana, za zasługi wojskowe, wylegitymowany w Cesarstwie 1859 r. i zapisany do ksiąg szlachty gub. wileńskiej. 

KULMIŃSKI h. DĄB odm. Odmiana herbu - z lewej strony dębu złotego z korzeniami o dwóch listkach i trzech żołędziach lampart z ogonem centkowanym zwiniętym między nogi, wspinający się na drzewo; w koronie nad hełmem gałązka dębowa o dwóch listkach i trzech żołędziach jak na tarczy (Hr. Ostr.). 

Marcin fundował ołtarz w kościele oo. Dominikanów w Gdańsku około 1640 r. Jan i Marcin, posesorowie dóbr na Żmudzi 1650 r. 

KULNOW h. LUBICZ. Andrzej piszący się z Podsonia Piatnickiego 1650 r. Jan, sędzia kapturowy witebski 1668 r. (Bon.). Jan, stolnik smoleński, deputat na Trybunał litewski 1679 roku. 

KULPIŃSKI h. KULPIŃSKI. Herb - w polu złotem orzeł czarny z tarczą na piersiach, na której w polu czerwonem róża srebrna pięciolistna; w koronie nad hełmem takiż orzeł (Kancl). 

Adam z potomstwem otrzymał nobilitacyę 1775 r. (Vol. Leg.); jego syn Ignacy, kapitan wojsk polskich 1824 r., kawaler orderu Virtuti Militari, z Anieli Usarzewskiej miał synów, Jana Nepomucena, geometrę rządowego, i Jana Kantego, wylegitymowanych w Królestwie 1839 r. 

Ignacy, opat Benedyktynów płockich, wyrobił na sejmie 1775 roku przywilej na 12 jarmarków w mieście Szczepankowie, w wojew. płockiem, należącem do opactwa. 

KULPIŃSKI. Piotr-Mikołaj, syn Piotra i Doroty Kozłowskiej, wnuk Kazimierza i Maryanny Wyszpolskiej, wylegitymowany w Galicyi 1783 r., z Anny Dierzkówny miał synów, Kazimierza i Piotra-Mikołaja, wylegitymowanych w Galicyi 1831 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

Stanisław, syn Jana, Izydor, syn Józefa, 1837 r., i po Izydorze synowie, Stefan i Zygmunt 1867 r. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej. 

KULPOWICZ h. LUBICZ. Stefan, regent ziemski i grodzki mozyrski 1780-1794 r., z Bogumiły Choroszewskiej miał syna Ignacego. Marcin, syn Stanisława, zapisany do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1832 r. 

KULSKI h. SAMSON (P. Wittyg). Jakób żonaty z Maryanną Lutoborską 1698 r. (Ks. Gr. Czerskie). 

KULSZEWSKI. Wojciech, pisarz grodzki żytomierski 1643 r. Stanisław podpisał manifest szlachty litewskiej 1763 r. 

KULWANOWSKI. Osób 38 wylegitymowanych w Cesarstwie 1840 r. zapisano do ksiąg szlachty gub. mińskiej. 

KULWICKI. Podług Małachowskiego w wojew. Sandomierskiem. 

KULWIEC h. BRODZIĆ. Romuald, syn Onufrego, wylegitymowany w Cesarstwie 1847 r. i zapisany do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej. 

KULWIEC h. GINWIŁŁ i HIPOCENTAURUS. Herb - tarcza w poprzek przedzielona, w górnej części herb Hipocentaurus, dolna część wzdłuż złotą linijką przedzielona, w prawej części herb Ginwiłł, w lewej herb Łabędź; na hełmie korona szlachecka, lub mitra książęca. 

Stara litewska rodzina, podług familijnej tradycyi ma być jednego pochodzenia z książętami Gedroicami, która od dóbr Kulwa v. Kulwie brała nazwisko Kulwietes, zamienione następnie na Kulwiec, od imienia zaś swego przodka Ginwiłła brała przydomek Ginwiłł; jej właściwym herbem był jak wszystkich pochodzących rodzin plemienia Dowsprungów herb Hipocentaurus, który zamieniła na herb zwany Ginwiłł (jastrząb szary na pieńku w lewo), herb zaś Łabędź brała, odziedziczywszy majątki po Goliguntach tego herbu; obecnie łączą wszystkie te trzy herby. 

Augustyn, koniuszy królewski 1537 r. Mikołaj Janowicz, bojar królewski 1549 roku; jego brat Piotr. Andrzej, towarzysz pancerny, podpisał elekcyę 1697 r. z wojew. trockiem; z żony Dolińskiej miał dwóch synów, Adama, stolnika kowieńskiego, deputata na Trybunał litewski, i Jana, starostę pelikańskiego, strażnika upickiego, po którym córka Karolina 1v. Sakowicz, 2v. za Jerzym Soroką, podczaszym zawilejskim, i syn Józef, pułkownik w wojsku cesarskiem 1784 r., szambelan królewski 1786 r., deputat na Trybunał litewski 1788 r., komisarz cywilno-wojskowy 1790 roku, sędzia ziemski oszmiański i rotmistrz kawaleryi litewskiej 1790 r., stolnik, zawilejski i generał-major wojsk litewskich od 1794 r., był żonaty z N. Komarówną, dziedziczką znacznych dóbr Naduny, Bujcian i Wojtuń.

Jan z pow. kowieńskim podpisał elekcyę 1764 r. Benedykt, kanonik inflancki, pleban ławaryjski 1770 r. Michał, mostowniczy kowieński 1771-1788 r., żonaty z Różą Mejsztowiczówną. Józef, namiestnik kowieński 1780 r., strukczaszy kowieński 1788-1793 r., konfederat barski, dziedzic dóbr Wysoki Dwór; po Jakóbie córka Anna, dziedziczka tych dóbr 1822 r. Onufry, chorąży wojsk litewskich, Bonawentura dworzanin skarbu litewskiego, pisarz grodzki preński, i Mikołaj, regent wiłkomierski 1796 roku. Tadeusz, sekretarz szlachty guberni litewskich 1798 roku. Konstanty, syn Antoniego, dziedzic dóbr Kropiły, Antoni, syn Wincentego, dziedzic dóbr Maciejuny-Kompy i inni 1882 r. w gub. kowieńskiej. 

Maciej, ożeniony z Anną Narkiewiczówną, kupił w 1739 r. od Bacewiczów majątek Kretkompie; jego syn Ignacy z Róży Dobrowolskiej miał synów: Antoniego, urzędnika sądowego w gub. augustowskiej, Macieja, dziedzica dóbr Kretkompie, radcę wojew. augustowskiego 1830 r., Dominika, podsędka w Sejnach, i Bartłomieja, dziedzica dóbr Skordupiany, radcę Towarzystwa Kredytowego Ziem. 1830 r., wylegitymowanych w Królestwie 1841 r.; po Dominiku z Emilianny Zyniewówny synowie: Adam, Aleksander i Franciszek Ksawery wylegitymowani 1852 r. 

Romuald, syn Onufrego, wylegitymowany w Cesarstwie 1847 roku i zapisany do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej. 

KULWIŃSKI h. BOŃCZA odm. Odmiana herbu-jednorożec biegnie w prawo. 

Na Litwie, w pow. kowieńskim, wzięli nazwisko od majątku Kulwy. Wojciech, poborca kowieński 1589 r. Kazimierz, pisarz ziemski kowieński 1619 r., żonaty z Jadwigą Myślińską. Kazimierz, sekretarz królewski, ożeniony z Anną Bogusławską, zmarły 1678 roku, wojownik przeciw Szwedom i Moskwie. 

Eliasz, Heronim, regent, i Piotr, strukczaszy kowieńscy, podpisali elekcyę 1697 r. z wojew. trockiem. Eliasz, strukczaszy kowieński. Kazimierz i Antoni 1700 r. Jan, cześnik i deputat kowieński 1754 r. na Trybunał litewski. Stanisław podpisał konwokacyę generalną warszawską 1764 r. Felicyan z pow. kowieńskim i Floryan z wojew. nowogrodzkiem 1764 r. podpisali elekcyę. 

Jerzy, syn Józefa, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1817 r. Antoni, syn Stanisława, z synami, Michałem i Bronisławem wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej. Michał, syn Jana, dziedzic dóbr Piadzie, w gub. kowieńskiej 1882 r. 

KULWOWSKI Tomasz wywiódł swoje szlachectwo w grodzie goniądzkim 1529 r. 

KUŁACKI h. BOŃCZA. Podług Duńczewskiego w ziemi nurskiej, na Podlasiu i na Wołyniu. Sebastyan 1760 r., ożeniony z Katarzyną Kosińską, syn Andrzeja i Agnieszki Różańskiej, wnuk Jana i Zofii Słowieńskiej. 

KUŁACZKOWSKI h. JANINA. N. N. zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej przed 1830 r. 

KUŁAGOWSKI. Grzegorz, kanonik, koadiutor krakowski 1775 r., kanonik sandomierski, scholastyk kielecki, dziekan opatowiecki, proboszcz w Iłży, um. 1788 r. 

KUŁAK h. KUŁAK. Herb - w polu czerwonem topór srebrny w lewo, z lewej strony którego sześciopromienna złota gwiazda, a z prawej złoty półksiężyc rogami w prawo; przy prawej stronie trzonka dwa kawalerskie złote krzyże. 

Biorą przydomek Okołow o v. Około i piszą się Około-Kułak. Floryan, Jan, Kazimierz, Samuel-Kazimierz i Wacław podpisali elekcyę 1648 roku z wojew. wileńskiem. Kazimierz, rotmistrz, poległ pod Szkłowem w wojnie z Moskwą 1660 r. Jan, namiestnik grodzki mścisławski 1663 r. Aleksander, miecznik mścisławski, Daniel i Jerzy podpisali konfederacyę olkienicką 1700 r. N., dziedzic dóbr Sadłowo, w gub. płockiej 1880 r. 

KUŁAKIEWICZ h. PÓŁWĘŻA (?). Jan w nagrodę zasług wojennych nobilitowany 1673 r. Osób 11 wylegitymowanych w Cesarstwie 1817 roku zapisano do ksiąg szlachty gub. mińskiej. 

KUŁAKOWICZ. Aleksander, syn Heronima, 1677 r. (Ks. Gr. Sochaczewskie). Jan z wojew. poznańskiem i Władysław z wojew. kaliskiem podpisali elekcyę 1697 r. 

KUŁAKOWSKI h. DROGOMIR. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej 1841 r. 

KUŁAKOWSKI h. KOŚCIESZA. Taż rodzina co Kołakowski, herbu Kościesza. Piszą się z Kułaków, w ziemi ciechanowskiej. Marcin ożeniony z Zofią Przeciszewską 1696 r. (Akta Warszawskie). Adam i Jakób z ziemią ciechanowską, Bartłomiej z ziemią dobrzyńską, Piotr z wojew. bracławskiem i Stanisław z wojew. lubelskiem 1697 r. podpisali elekcye. Wojciech, podczaszy poznański, um. 1697 r. 

Aleksander, żonaty z Anną Ciszewską, miał synów: Feliksa i Tomasza 1756 r.; po Feliksie syn Wojciech-Józet wylegitymowany w Galicyi 1785 r. Jakób i Wojciech z wojew. płockiem i Jerzy z ziemią bielską podpisali elekcyę 1764 r. 

Józef i Zygmunt, synowie Jana, wylegitymowani w Galicyi 1783 r.; po Józefie z Maryanny Tauszówny syn Floryan zaślubił Honoratę Szłapównę i z niej miał synów, Kacpra i Wojciecha. Kacper z Rozalii Kanickiej pozostawił syna Władysława. Wojciech, urzędnik skarbowy, z Katarzyny Barączówny miał synów: Floryana, Maryana i Tytusa, wylegitymowanych w Galicyi 1854 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza).   

Franciszek, syn Antoniego, i inni zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1803 r., a Maciej, syn Stanisława, 1799 r. i Antoni, syn Stanisława, 1820 r. do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej. 

Wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty: 1) gub. grodzieńskiej 1848 i 1851 r.: Władysław, syn Grzegorza, Dominik, syn Józefa, z synami: Pawłem, Romualdem, Stefanem i .Franciszkiem i tego ostatniego syn Cypryan; Ignacy, syn Stanisława, Heronim, syn Stanisława, z synami, Julianem i Kajetanem; Józef, syn Zacharyasza, z synami, Wincentym i Julianem; Adam, syn Bazylego, z synami, Józefem i Michałem; Ludwik, syn Bazylego, i Włodzimierz, syn Ignacego; 2) gub. wileńskiej, Mateusz, syn Antoniego, 1839 r.; 3) gub. wołyńskiej 1853 r., potomstwo Sylwestra, syna Stanisława. 

KUMAN. Piotr podpisał elekcyę 1697 r. z ziemią ciechanowską. 

KUMANIECKI h. LELIWA. Piszą się z Kulczyc, a wzięli nazwisko od wsi Kumańczy, w sanockiem. Po Jerzym, podczaszym owruckim, z Heleny Trzecieskiej córki, Anna 1v. za Stanisławem Prandotą-Trzcińskim, stolnikiem nowogrodzkim, 2v. za Dominikiem Reklewskim, łowczym wiślickim, Katarzyna za Dominikiem Lubienieckim, starostą pilzneńskim, i synowie, Andrzej i Ignacy. 

Andrzej miał synów, Michała, wylegitymowanego w Galicyi 1785 r., i Teodora, po którym z Maryi Czernieckiej synowie, Jan, członek Stanów, i Jan wylegitymowani w Galicyi 1833 r.; po Janie, członku Stanów galicyjskich, dziedzicu Mikuliniec, z żony N. Nemetty córki, Cezaryna za Zdzisławem Duninem-Wąsowiczem, Magdalena Ustianowska i synowie: Michał, Jan, dziedzic Sołotwiny, i Władysław (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KUMANOWSKI h. TRĄBY. Wzięli nazwisko od wsi Kumanowce, w starostwie barskiem, na Podolu, którą N. dostał od Zygmunta I w 1539 r. prawem lennem i nadanie to zatwierdził Zygmunt August 1548 r. Oleksa żonaty z Nastazyą Śpiczyńską 1583 r. Iwan, Steczko i Wasil, synowie Waśka, 1604 r. Aleksander, syn Hrynia, 1605 r. Feder, Hryćko i Steczko, dziedzice, na Kumanowcach 1606 r. Hrehory i Seweryn, synowie Pawła, i Łukian, syn Charytona, dziedzice na Kumanowcach 1616 r. (Wyr. Tryb. Lubel., Lustracya starostwa Barskiego). 

Adam-Antoni, syn Jana i Anny Storcówny, cześnik żydaczowski 1709 r., miał córkę Jadwigę za Franciszkiem Stadnickim, chorążym podolskim. Po Janie, dziedzicu na Kumanowcach, z Anny Sierakowskiej córka Elżbieta za Stanisławem Wronowskim i synowie: Antoni, łowczy gostyński 1741 r., Michał i Szymon, stolnik inowrocławski.

Michał, cześnik owrucki 1748 r., miał córkę Kunegundę za Pawłem Pilchowskim, stolnikiem wyszogrodzkim, i synów: Antoniego, Fabiana i Marcina, wylegitymowanych w Galicyi 1782 r.; po Fabianie synowie: Adam, Jan z synem Mikołajem i Jerzy z synem Aleksandrem, a po Marcinie synowie, Erazm i Teodor wylegitymowani w Cesarstwie 1835 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej. 

Tomasz, syn Józefa, wnuk Jerzego, prawnuk Jana, syna Charytona, wylegitymowany w Galicyi 1782 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KUMELSKI h. PRUS. Wzięli nazwisko od wsi Kumelsko, w ziemi łomżyńskiej. Dobiesław 1421 r. Floryan, Stanisław, Tomasz i inni 1425 r. Jakób, dziedzic wsi Kumelsko 1431 r. Paweł i Jan 1471 r. (Akta Łomżyńskie). Stanisław, vicegerent grodzki i ziemski łomżyński 1473 r. Po Stanisławie córka Zofia za Wojciechem Kisieinickim 1508 r. Stanisław, dworzanin Zygmunta Augusta 1572 r. Po Stanisławie syn Krzysztof 1600 r. Jan, Paweł i Wojciech podpisali elekcyę 1697 r. z ziemią łomżyńską. 

Wincenty, vicesgerent grodzki latyczowski 1788-1793 r. Norbert Alfons, bibliotekarz, a następnie w 1833 r. profesor Uniwersytetu wileńskiego, redaktor gazety rządowej w Warszawie 1842 r., tłomacz i autor dzieł treści naukowej w Warszawie; um. 1853 r. 

KUMERNICKI Wojciech, towarzysz pancerny, walczył przeciwko Moskwie i Kozakom, i w nagrodę dzielnej szesnastoletniej wojennej służby otrzymał nobilitacyę 1673 r., a w 1678 r. dożywotnio posesyę w Postupli, w ziemi chełmskiej (Vol. Leg.). 

KUMING. Jerzy, porucznik wojsk królewskich 1660 r. otrzymał pewien oblig (Ks. Gr. Sochaczewskie). 

KUMIŃSKI. Pisali się z Kumina. Jakób, syn Stanisława, cytowany w aktach warszawskich 1691 r. Stanisław żonaty z Wiktoryą Raszewiczówną 1788 r. (Ks. Gr. Sochaczewskie). 

KUMORNICKI. Niektórzy z Komornickich pisali się Kumornicki. Michał, poseł 1667 r. Heronim, rotmistrz radomski 1667 r., podpisał elekcyę 1697 roku z wojew. Sandomierskiem. Stanisław, podczaszy czerniechowski 1753 roku. 

KUMOWICZ. Chwedko, właściciel osady Poczobutowszczyna, niedaleko m. Zdzitowa 1546 r. 

KUMPIKIEWICZ h. JASTRZĘBIEC. Bartłomiej, syn Andrzeja, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1800 r. 

KUMPIKIEWICZ h. TĘPA PODKOWA. Jan, syn Kazimierza, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1799 r. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1850 r.     

KUNA. Byli na Litwie, w pow. wołkowyskim; z nich Kazimierz, syn Andrzeja, 1693 r. 

KUNACHOWICZ h. KORWIN. N. N. zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej przed 1830 r. 

KUNASZEWICZ. Iwan kupił wójtowstwo w Berchach, na Rusi Czerwonej 1545 r. 

KUNASZOWSKI h. RADWAN. Na Rusi Czerwonej. Piotr Snopek z Kunaszowa 1402 r. Konrad, komornik sądowy halicki 1438 r., miał synów: Andrzeja, Jana, Konrada i Marcina; po Andrzeju synowie, Jan i Marcin. Andrzej, Jan i Marcin, synowie Jana, dziedzice na Czeremchowie 1580 r. Jan, Feliks i Mikołaj, synowie Marcina, 1595 r. 

Walenty, komornik ziemski halicki 1617 r., z Anny Szumlańskiej miał syna Mikołaja, komornika halickiego 1636 r., po którym z Anny Gajeskiej synowie: Jan, Rafał i Wojciech, dziedzice Harasimowa, Łuki i Niezwiszcza. Piotr, skarbnik bracławski 1669 r., miecznik halicki 1672 r., żonaty z Heleną ze Stawina. Jan, skarbnik 1672 r., miecznik bracławski 1687 r., pozostawi! syna Jana, po którym z 1-ej żony Katarzyny Glińskiej synowie, Piotr i Szczepan, a z 2-ej Maryanny Zamojskiej synowie: Antoni, Dymitr, Franciszek i Michał. 

Szczepan, dziedzic Łuki i Zarwanicy, cześnik drohicki, wylegitymowany w Galicyi 1783 r., zaślubił Annę Świrską i z niej miał córkę Ksawerę za Szymonem Lewickim i synów: Franciszka, ożenionego z Teklą Kępską, Leopolda, oficera wojsk austryjackich, i Wincentego, po którym z Tekli Wójcickiej synowie, Stanisław wylegitymowany w Galicyi 1821 r. i Franciszek, dziedzic Kruchowa. 

Antoni, syn Jana i Zamojskiej, wylegitymowany w Galicyi 1782 r., z Heleny Batowskiej pozostawił syna Jana, wylegitymowanego w Galicyi 1832 r. wraz z synami: Kazimierzem, Józefem, Medardem i Medardem-Janem, urodzonymi z Barbary Bieleckiej. 

Michał, najmłodszy syn Jana i Zamojskiej, z żony Konstancyi Podhorodeckiej miał synów, Marcina i Wojciecha; po Wojciechu z Maryi Grocholskiej synowie: Izydor, proboszcz, infułat w Żółkwi, Julian i Maciej, dziedzic Łuki i Kuliszówki, dyrektor Tow. Kred. Ziem, galicyj., z Anieli Hoszowskiej pozostawił córkę Anielę za Tadeuszem Prekiem (Zap. i Wyr. Tryb. Lubel., Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

Po Mikołaju, dziedzicu Kunaszowa, syn Wojciech, rotmistrz wojsk koronnych 1683 r., skarbnik bracławski 1687 r., z Teresy Poniatowskiej miał synów, Adama i Antoniego, regenta grodzkiego halickiego 1728 roku, skarbnika 1765r., miecznika kołomyjskiego, po którym z Barbary Popielówny, stolnikówny krzemienieckiej, córki, Julianna za Antonim Zawadzkim, Karolina, Karmelitanka we Lwowie, i syn Karol wylegitymowany w Galicyi 1782 r.

Adam, dziedzic Kunaszowa, podczaszy bracławski 1726 r., z Eleonory Turzańskiej pozostawił córki, Maryannę 1v. Dominikowę Zbykalską, 2v. za Michałem Stadnickim, kasztelanicem sanockim, Wiktoryę za Janem Żukowskim, komornikiem ziemskim halickim, i synów: Feliksa, Karmelitę, Narcyza, Trynitarza, i Onufrego, dziedzica Kunaszowa, skarbnika trembowelskiego 1770 r., wylegitymowanego w Galicyi 1782 r., po którym z Antoniny Broniewskiej synowie: Józef, Norbert i Wiktor. 

Józef, dziedzic Lipicy Górnej, żonaty z Bogumiłą Wojakowską 1802 r., Norbert z Tekli Szeptyckiej miał synów, Heronima i Władysława, wylegitymowanych w Galicyi 1837 r., a Wiktor, dziedzic Kunaszowa, członek Stanów galic., z Katarzyny Zawadzkiej pozostawił córki: Agnieszkę za Alfonsem hr. Dzieduszyckim, Maryannę za Tytusem Zawadzkim, Paulinę Żurawską i synów, Damazego, żonatego z Teresą Cywińską i Maksymiliana (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KUNAT h. TOPÓR. Na Rusi Czerwonej i na Litwie, lecz zdaje się, że pochodzą z Małopolski. Kunat, podstarosta krakowski 1408 r., miał syna Jana, dziedzica Tuligłów, po którym synowie: Jan, Jerzy i Mikołaj. Piotr, dziedzic Nowosiedlec 1470 r., pozostawił synów, Marcina i Tobiasza, dziedziców Miłoszowie. Marcin, rotmistrz królewski, posesor dóbr Siemianówki 1566 r., był żonatym 1v. z Reginą Taszycką, 2v. z N. Łaską, wojewodzianką sieradzką. Andrzej i Eustachy, synowie Walentego, dziedzice na Tustanowicach 1590 r. 

Karol, pisarz aktowy smoleński 1792 r., z Wiktoryi Konarskiej miał syna Teofila, sędziego pokoju w Kalwaryi, dziedzica dóbr Krasnogruda, w pow. sejneńskim 1858 r., wylegitymowanego w Królestwie 1850 r. 

Wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej: Jan-Bogumił, syn Krzysztofa, wnuk Ignacego, z synami, Karolem i Stanisławem w 1853 r. 

KUNATOWSKI. Piszą się z Kunatowiec, na Podolu. Siemion 1564 r., a Andruszko, Jurko i Siemiaszko 1576 r. dziedzice Kunatowiec. Bogdan, Daniło i Ławryn, synowie Iwana, dziedzice na Halczyńcach 1592 r. (Bon.). 

KUNCEWICZ h. JELITA. Kuńca Sokołowicz 1502 r., miał synów, Kacpra, dziedzica Mokran, marszałka i namiestnika borysowskiego 1525 r., dzierżawcę przewalskiego, ożskiego i ozierskiego 1555 r., po którym syn Mikołaj żonaty z Maryą ks. Sanguszkówną, i Wojciecha Kmitę, namiestnika wileńskiego 1522 r., dzierżawcę wiłkomierskiego i onikszteńskiego, po którym z Małgorzaty Ginwiłłowiczówny syn Jan, dworzanin królewski 1551 r., marszałek królewski, dzierżawca wiłkomierski i onikszteński 1554 r., był żonatym z Zofią, córką Jerzego Ościka, wojewodzica trockiego (Metr. Litew., Arch. Dubr.).

KUNCEWICZ v. KONCEWICZ h. ŁABĘDŹ. Senator w rodzinie, Jakób-Teodor, kasztelan miński 1661 r., tegoż roku kasztelan żmudzki 1661 r., wojewoda brzesko-litewski 1664 r. 

Stara litewska rodzina. Maciej, ciwun trocki, poseł do Moskwy 1502 i 1503 r., posiadał królewszczyzny Lejpuny i Olkieniki 1524 r. Jakób, dziedzic wsi Rostia, namiestnik olkienicki i lejpuński 1504 r., koniuszy dworny 1510 r., koniuszy trocki 1511 r., starosta wilkiski i stokliski, leśniczy grodzieński 1512 roku, z żony Anny Sapieżanki miał synów: Mikołaja, Michała i Macieja. 

Mikołaj, dworzanin królewski 1546 r., z żony Miłosławy, córki Bohdana Wołłowieża, miał dwie córki, Barbarę za Mikołajem Naruszewiczem, podskarbim litewskim i Katarzynę, żonę Mikołaja Talwosza, kasztelana żmudzkiego. 

Michał, dziedzic Hanuszyszek, zaślubił N. ks. Kurbską i z niej miał synów: Baltazara, podstarostę oszmiańskiego, Jakóba-Teodora i N., po którym córka Helena, zakonnica, i syn Maciej-Aloizy, prałat i kantor smoleński 1667 r., fundował kościół w Żyrnanach. 

Jakób-Teodor, starosta koniawski i dubicki 1627 r., pisarz ziemski 1635 r., chorąży 1638 r., podkomorzy lidzki 1652 r., komisarz do zapłaty wojska, kasztelan miński 1661 r. i tegoż roku kasztelan żmudzki, a w 1664 r. wojewoda brzesko-litewski, miał trzy żony: Helenę Sapieżankę, kuchmistrzównę litewską, Elżbietę Sapieżankę, z niej syn Jan-Waleryan, i Felicyannę Wojniankę, chorążankę, z której syn Dominik. 

Jan-Waleryan, starosta koniawski i dubicki 1667 r., podpisał elekcyę 1674 r. z pow. lidzkim; ożeniony z Anną Wołłowiczówną, stolnikówną litewską, pozostawił dwie córki, Barbarę za Stefanem Kurczeni, starostą pilwickim, i Katarzynę za Franciszkiem Mosiewiczem, wojewodzicem brzeskim. 

Maciej, ostatni syn Jakóba i Sapieżanki, żonaty z Zofią Bakałarówną, miał syna Jana, podkomorzego nowogrodzkiego 1581 r., leśniczego mereckiego, orańskiego i przełajskiego 1584 r., po którym z Barbary Owsianikówny córki, Aleksandra za Janem Szunkiem, Krystyna za Albrechtem Brzuchańskim i syn Samuel. 

Samuel, dziedzic Ciepielun, Koleśnik, Sworotwy i inne, pisarz ziemski 1618 r., sędzia ziemski lidzki 1635 r., wybudował kościół w Sworotwie; z żony Anny ks. Połubieńskiej miał córki, Katarzynę za Heronimem Wołłowiczem, kasztelanicem nowogrodzkim, Krystynę, Benedyktynkę, i synów: Jana, Kazimierza-Teofila, Konstantego, Krzysztofa, Michała i Eustachego. 

Kazimierz-Teofil, sekretarz królewski, wojski 1665 r., podstarosta 1669 r., podsędek lidzki 1672 r., podpisał elekcyę 1674 r.; chorąży lidzki 1688 r., deputat na Trybunały, miał dwie żony, Katarzynę N. i Annę Tyszkiewiczównę i miał pozostawić syna Konstantego, skarbnika 1687 r., cześnika 1690 r., ostatnio wojskiego lidzkiego 1698 r., żonatego z Joanną Kostrowicką.

Michał, syn sędziego Samuela, miał dwie żony, Katarzynę Drozdowiczównę i Annę Wawrzecką, i pozostawił synów: Aleksandra, Konstantego Michała i Krzysztofa, dziedzica dóbr Poturza i Wersoki, wojskiego czerniechowskiego 1700 r., żonatego z Katarzyną Tyszkiewiczówną. 

Konstanty-Michał, dziedzic Wersoki i Koleśnik, stolnik latyczowski 1669 r., podpisał elekcyę 1697 r. z wojew. wileńskiem; pisarz grodzki lidzki i deputat na Trybunał litewski 1709 roku, fundator klasztoru Karmelitów w Koleśnikach, miał dwóch synów, Józefa i Michała. 

Michał, dziedzic dóbr Wersoki, z żony Judyty Dzieżycówny pozostawił syna Jerzego, dziedzica dóbr Monoliszki, pisarza grodzkiego lidzkiego 1780 r., po którym z Agnieszki Engelfeldówny synowie: Aleksander, dziedzic Poturza, porucznik wojsk polskich 1815 r., Antoni, Jerzy, Józef, dziedzic dóbr Wersoka, sędzia ziemski lidzki 1812 r., żonaty z Julią Michałowską, i Zygmunt. 

Antoni, posesor dóbr Noniszki i Szejbakpole, sędzia graniczny pow. lidzkiego 1818 r., zaślubił Maryannę Rodkiewiczównę i z niej miał synów: Jana, Konstantego i Tadeusza-Waleryana, po którym z żony Stefanii Zajączkowskiej synowie, Gustaw ożeniony z Maryą Butkiewiczówną i Władysław żonaty z Moniką Kamieńską. 

Jerzy, dziedzic na Nowym dworze i Mieżyskach, regent 1811 r. pisarz grodzki lidzki 1813 r., z Maryanny Popławskiej miał synów: Rudolfa, Józefa, Romualda, Aleksandra i Konstantego, po którym z Benigny Oskierkówny synowie, Wiktor i Rajnold. 

Zygmunt, dziedzic na Nowym dworze i Mieżyszkach, regent 1813 r., sędzia grodzki lidzki 1818 r., zaślubił Konstancyę Paszkiewiczównę i z niej pozostawił synów: Stefana, Edwarda, Atanazego, Jerzego i Leonarda. 

Eustachy, ostatni z synów sędziego Samuela, dziedzic dóbr Jastrabli i Sworotwy 1670 r., z żony Maryanny Wojewódzkiej miał synów: Jana i Wincentego, którzy podpisali elekcyę 1697 r. z wojew. nowogrodzkiem, i Kazimierza; po Kazimierzu z żony Scholastyki Bułhakówny syn Józef. 

Józef, poseł województwa nowogrodzkiego, podpisał elekcyę 1764 r. jako Koncewicz; z rotmistrza horodniczy nowogrodzki 1766 r., miał syna Stefana, dziedzica dóbr Sworotwa Mała, deputata na Trybunał litewski 1777 r., horodniczego nowogrodzkiego 1780 r., po którym z Anny Galimskiej córki: Brygida, Franciszka za Jakóbem Niezabytowskim, Helena za Leonem Osztorpem, marszałkiem gub. mińskiej, Izabela, i synowie: Eustachy, Józef i Leon, sędzia graniczny 1814 r., chorąży Słonimski 1817 r., z Ludwiki Korsakówny pozostawił syna Stefana (Metr. Litew., Arch. Dubr. i Szem., Bon.). 

Jerzy, syn Michała, zapisany do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1817 r. Franciszek, syn Jakóba, z synami, Kacprem i Gorgonim wylegitymowani w Cesarstwie 1858 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej. Ignacy, syn Antoniego, w 1844 r., a przeszło trzydziestu członków tej rodziny w 1840-1860 r. wylegitymowanych w Cesarstwie zapisano do ksiąg szlachty gub. mińskiej. 

KUNCEWICZ h. RÓŻA. Jan, syn Gabryela, urodzony na Wołyniu, wstąpiwszy do zakonu Bazylianów, przyjął imię Józefata, i odznaczywszy się gorliwością, został archimandrytą wileńskim, a w 1617 r. biskupem witebskim i koadiutorem arcybiskupa połockiego, a ostatnio był arcybiskupem połockim, biskupem witebskim i mścisławskim; gorliwy zwolennik Unii, wywołał niezadowolenie ludu i został zamordowany w Witebsku 1623 roku, a przez Rzym kanonizowany w końcu XIX wieku. 

Do tego herbu przeszło wielu Kuncewiczów, herbu Łabędź. Jan, skarbnik grodzieński, sędzia kapturowy lidzki 1764 r., miał syna Michała, tego syn Michał, ożeniony z Salomeą Przybylską, pozostawił syna Wojciecha, wylegitymowanego w Królestwie 1855 r. 

Stanisław zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1800. Wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej: Marcin, syn Jana, i Ludwik, syn Stanisława, z synami: Adamem, Józefem, Rochem-Dominikiem i Stanisławem 1852 r. 

KUNCEWICZ h. ŻNIN. Stanisław Szczęsnowicz. chorąży rudomiński 1543 r., miał synów: Grzegorza, Kacpra i Mikołaja, dworzanina królewskiego 1552 r., który otrzymał prawem lennem dobra Wieszuny, w wileńskiem, i z żony Fursówny pozostawił syna Stanisława. 

Szymon, rotmistrz oszmiański 1763 r., podpisał elekcyę 1764 roku. Mikołaj, syn Szczepana, dziedzic Baranowicz 1640 r., miał syna Jana, po którym syn Marcin v. Marcyan-Antoni, dziedzic Karłowszczyzny, Olszan i Skrzyplewa, horodniczy i podstarosta oszmiański 1680 r., ciwun szawdowski 1723 r., pozostawił syna Adama-Tadeusza, horodniczego 1775 r., sędziego ziemskiego oszmiańskiego, po którym synowie: Hilary i Leon zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1800 r. i Józef (Arch. Dubr. i Szem.). Po Leonie syn Wiktor-Adam zapisany do ksiąg szlachty 1834 r., a po Józefie synowie: Aleksander, Adam z synem Józefem i Paweł z synem Józefem wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1858 r. 

KUNCEWICZ. Iwan, dziedzic Dziewagoły, dzierżawca jurborski 1536 r. i jaświoński 1552 r., miał córki, Hannę za Andrzejem ks. Neledińskim, Owdotię za Andrzejem Wołłowiczem i synów: Abrahama, dworzanina królewskiego, poborcę kowieńskiego 1564 r., żonatego z Hanną ks. Ogińską, Fedora, Konstantego, dworzanina królewskiego 1568 r., i Marcina. 

Fedor, pisarz ziemski 1555 r., chorąży i poborca grodzieński 1568 r., miał syna Jakóba, starostę ostryńskiego, leśniczego mereckiego i orańskiego 1579 r., chorążego 1589 r. i poborcę grodzieńskiego, po którym z Barbary Fursówny syn Mikołaj, podstarosta piński 1632 r., z rotmistrza podkomorzy piński 1633 r., deputat na Trybunał litewski 1634 r., był żonatym z Anną Podbereską (Bon.). 

KUŃCZYCKI. Piszą się z Kuńczyc, w pow. radomskim. Po Andrzeju synowie: Jakusz, Mikołaj i Racibor 1416 r. Wojciech i Piotr, dziedzice Kuńczyc 1453 r. Stanisław, syn Jana, 1454 r. (Ks. Ziem, i Gr. Radomskie). Krzysztof, syn Marcina, ożeniony z Zuzanną Goliszewską 1589 r. (Wyr. Tryb. Lubek).  

KUNDEREWICZ h. ŁABĘDŹ. Paweł-Leon, syn Kazimierza, Michał, Jan i Tadeusz, synowie Aleksandra, Zacharyasz z synem Szczęsnym i Feliks, synowie Michała, wylegitymowani w Cesarstwie 1852 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej. 

KUNDZICZ h. POGONIĄ IV. Biorą przydomki Daszkowicz i Poczobutt, a nazwisko wzięli od dóbr Kundzicze. Mikołaj wzięty do niewoli w Witebsku przez Moskwę, zostawał w niej przez lat czternaście, o czem konstytucya z sejmu 1677 r. Tadeusz, z Jezuity kanonik wileński, sufragan trocki, następnie wileński i administrator dyecezyi 1810 r., profesor Uniwersytetu wileńskiego, um. 1829 r. Michał, syn Dominika, z synami, Stefanem i Wacławem, Baltazar, syn Franciszka, z synami: Janem, Apolinarym i Kajetanem wylegitymowani w Cesarstwie 1850 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej. 

KUNECKI. Józef i Walenty, synowie Stanisława, dziedzice wsi Kunki, w pow. brańskim 1779 r. (Don. Vars.). 

KUNECKI. Stefan, Wasil, Anastazy, Dymitr, Fedor i Iwan, Kozacy zaporozcy, nobilitowani 1673 r. za dzielność rycerską i wierność dla Rzeczypospolitej (Vol. Leg.). W księgach Sigillatorum powyżsi Kuneccy zaznaczeni są jako Kuniccy. 

KUNEJKO h. TOPÓR. Józef, syn Jana, 1799 r. i Jerzy, syn Bartłomieja, 1800 r. zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1860 roku. 

KUNHL h. ZŁOTOWĄŻ. Herb - w polu błękitnem drzewo oliwne, mające po dwie odnogi w prawo i lewo, i na jednej z prawych odnóg wąż złoty wije się w górę; nad tarczą korona, w której pięć piór strusich, boczne błękitne, środkowe czerwone. 

Karol, doktór medycyny i chirurgii, w nagrodę pracy w szpitalach wojskowych dostał nobilitacyę 1826 r. z herbem Złotowąż. 

KUNICKI h. ABDANK. W Wielkopolsce. Piotr, chorąży poznański 1415 r. Stanisław, kanonik poznański, dworzanin i sekretarz Zygmunta Augusta 1550 r., scholastyk poznański, deputat na Trybunał lubelski 1579 r. (Zap. i Wyr. Tryb. Lubel.). 

Mikołaj, Dymitr i Bazyli, synowie Samuela, wnukowie Bazylego w 1782 r., Andrzej, Teodor, Łukasz i Jan, synowie Bazylego, 1831 r., Klemens, syn, a Jan, Mikołaj, Michał, i Marcin wnukowie Mikołaja, 1834 r. wylegitymowani w Galicyi.  

KUNICKI h. BOŃCZA. Senator w rodzinie, Stefan, kasztelan chełmski 1760 r., um. 1766 r. 

Dawna rodzina w pow. opoczyńskim, wzięła nazwisko od wsi Wielkie Kunice. Wawrzyniec, dziedzic na Kunicach 1360 r., miał synów: Stanisława, Piotra, Klemensa, Wawrzyńca i Jana 1426 r.; potomstwo Jana osiadło w wojew. lubelskiem, gdzie posiadało majątek Kamień, potomkowie Klemensa dziedziczyli na Kunicach i tak się rozrodzili, że na osiem części tę wieś rozdzielili i przybrali dla odróżnienia różne przydomki jak: Chruściel, Bernat, Golian, Brzostowski, który to przydomek zmienił się z czasem w nazwisko, i inne. Podobnież i od innych ze wspomnionych pięciu braci, liczne było potomstwo na Wołyniu, Litwie i na Kusi Czerwonej. Mikołaj, właściciel części wsi Chroberz, cytowany w aktach krakowskich 1440 r. Piotr, proboszcz sądecki 1470 r. Klemens, kustosz kolegiaty sądeckiej 1471 r. Mikołaj Golian z Kunic, dziedzic części wsi Kunice 1476 r. Jan, kanonik płocki i wileński 1500 r. Jan, łożniczy królewski 1502 r. Mikołaj i Paweł, dziedzice na Kunicach 1508 r. Heronim, Mikołaj i Paweł, dziedzice na Kunicach 1510 r.; po Mikołaju syn Łukasz miał syna Łukasza, dziedzica na Kunicach 1580 r. 

Heronim zaślubił Jadwigę Starzechowską i z niej pozostawił syna Wacława, po którym dwóch synów, Jan i Wacław, kanonik łowicki, proboszcz opoczyński, autor, 1615 roku. Jan, żonaty z Reginą Boratyńską, miał synów, Adama i Aleksandra; po Adamie z Katarzyny Kaszyńskiej córka Zofia 1v. Janowa Sarnowska, 2v. Przeczkowska, 3v. Papieska i syn Witalis-Agrykola, a po Aleksandrze synowie, Kazimierz i Poncyan, dziedzice na Kunicach, i z nich Poncyan podpisał elekcyę 1697 roku z wojew. Sandomierskiem. 

Feliks, dziedzic dóbr w lubelskiem, z żony Zofii Luberackiej miał córkę Katarzynę za Pawłem Rusieckim, i synów, Jakóba i Kacpra; Kacper, dziedzic Kamienia 1620 r., z żony Zofii Baranowskiej pozostawił syna Mikołaja, po którym z Elżbiety Święcickiej było trzech synów: Jan, Maciej v. Mateusz i Kacper. 

Kacper, podczaszy czerniechowski 1683 roku, a następnie chełmski i starosta czołczycki, człowiek zamożny i wielkiego w obywatelstwie znaczenia, miał dwie żony, Maryannę Bieniewską, wojewodziankę czerniechowską, z niej synowie: Dominik, Franciszek i Stanisław młodo zmarli i córka Eleonora-Ludwika, żona Stanisława Rzewuskiego, wojewody bełzkiego i hetmana wielkiego koronnego, i Annę Potocką, kasztelankę kamieniecką, wdowę po Michale-Floryanie Rzewuskim, podskarbim koronnym, z której córka Agata Stempkowska, kasztelanowa bracławska, i synowie, Michał, kanonik warmiński, kustosz sandomierski, sufragan i archidyakon krakowski, biskup arsioneński, dziekan gnieźnieński i opat mogilski, zm. 1751 r., był opiekunem Ignacego Krasickiego, poety, któremu był dziadem ciotecznym, i Józef, podkomorzy chełmski 1738 r., starosta rudzieński, deputat na Trybunał koronny, był żonatym z Anną Wyżycką.   

Jan, najstarszy syn Mikołaja i Święcickiej, cześnik latyczowski 1697 r., miał dwie żony, Maryannę Romanowską, z niej synowie: Mikołaj, Wojciech i Stanisław, Helenę Dobraczyńską, z której syn Aleksander i córka Anna za Antonim Libickim. 

Mikołaj, porucznik wojsk koronnych, miecznik chełmski 1705 roku, starosta chotecki, z żony Antoniny Liniewskiej, łowczanki kijowskiej, miał córki, Annę Peretiatkowiczowę, podczaszynę łucką, Franciszkę Gintowtowę i synów, Jana i Stefana, starostę choteckiego 1731 r., podstolego chełmskiego 1746 r., stolnika krasnostawskiego 1752 r., ostatnio kasztelana chełmskiego 1760 r., zm. 1766 r., na pogrzebie którego w wypowiedzianym panegiryku, wymieniona cała procedencya. 

Jan, chorąży krasnostawski 1775 r., podpisał elekcyę 1764 r. z ziemią chełmską; starosta czułczycki i chotecki 1766 r., zaślubił Teodorę Sługocką, podczaszankę chełmską, i z niej miał córkę Urszulę za generałem Michałem Szwejkowskim i syna Franciszka. 

Franciszek, dziedzic Hańska, Czułczyc, Łowczyc, Serebryszcz i Płowanic, starosta czułczycki, członek Stanów galic., wylegitymowany w Galicyi 1782 r., podkomorzy chełmski 1784 r., cztery razy poseł na sejmy, kawaler orderów św. Stanisława i Orła Białego, w 1792 r. przystąpił do Targowicy i stracił dużo majątku; miał dwie żony: Konstancyę Węglińską, kasztelankę chełmską, z niej synowie, Marek i Wojciech i córki: Antonina, za Janem hr. Męcińskim, Agata Grodzicka, Teodora za Janem hr. Suchodolskim, Urszula Leszczyńska, i Maryannę Jabłońską, z której syn Jan, dziedzic dóbr Hańsko, w pow. radzyńskim, oficer wojsk polskich 1831 r., wylegitymowany w Królestwie 1837 r., umarł nieżonaty. 

Wojciech, dziedzic dóbr Hańsko, poseł na sejm 1826 r., radca wojew. podlaskiego 1830 r., sędzia pokoju pow. włodawskiego 1842 r., wylegitymowany w Królestwie 1837 r., z żony Tekli Bielskiej pozostawił córki, Antoninę za Józefem Scipio del Campo i Celestynę za Teofilem hr. Suchodolskim, synem Jana i Teodory Kunickiej. 

Marek, dziedzic Stulna i Majdanu, sędzia pokoju pow. włodawskiego, wylegitymowany w Królestwie 1837 r., z żony Wiktoryi Świeszewskiej pozostawił synów, Stefana, dziedzica Stulna, ożenionego z Eugenią Urbańską, i Leona, powieściopisarza, po którym z Ewy Drohojowskiej syn Stanisław z Maryi Bielskiej ma syna Wojciecha. 

Maciej v. Mateusz, ostatni syn Mikołaja i Święcickiej, łowczy żydaczowski 1691 r., podpisał elekcyę 1697 roku z ziemią chełmską; łowczy chełmski i deputat na Trybunał koronny. 1702 r., miał trzy żony: Joannę Jełowicką, z niej syn Stanisław, Helenę Rzepecką, i Urszulę Borzymowską, skarbnikównę wizką, z której syn Wojciech i córki: Anna 1v. za Franciszkiem Rzewuskim, starostą czułczyckim, 2v. za Jaślikowskim, 3v. za Ołtarzewskim, Elżbieta za Franciszkiem Nitosławskim, łowczym chełmskim, Katarzyna za Wiktorynem Wereszczyńskim, kasztelanem lubelskim, i Małgorzata za Krzysztofem Kruszelnickim, sędzią ziemskim lwowskim (Metr. Kor., Ks. Ziem, i Gr. Opoczyńskie i Sandomierskie, Zap. i Wyr. Tryb. Lubel, Sigil., Kancl., Bon.).   

Wojciech, dziedzic Polichna, w lubelskiem, tytułowany łowczym chełmskim 1737 r., żonaty z Apolonią Dluską. miał syna Józefa, po którym z Ludwiki Bukowskiej syn Franciszek, ur. 1792 r. w Krajkowie, w płockiem, oficer wojsk polskich 1831 r., kawaler krzyża Virtuti Militari, zaślubił 1817 r. Apolonię-Scholastykę Dłużniewską i z niej pozostawił synów, Juliana, w wojsku ros., Konstantego i córki: Florentynę, Paulinę i Adryannę, wylegitymowanych w Królestwie 1840 r. Z córek: Florentyna za Franciszkiem Rutowskim, profesorem Szkoły Głównej, Paulina za Ignacym Kreczunowiczem i Adryanna za Kossobudzkim. 

Konstanty, ur. 1825 r., rzeczywisty radca stanu, dyrektor wydziału ministeryum komunikacyi, z żony Julii Puczniewskiej pozostawił córkę Jadwigę za Stanisławem Juszyńskim i synów: Stanisława, inżyniera, żonatego z Katarzyną Słobodzińską, Jana, kapitana wojsk ros., zm. 1902 r., Kazimierza, inżyniera, po którym z Ryszardy Puciatówny synowie, Zbigniew i Kazimierz, Maryana, sędziego na Kaukazie, ostatnio rejenta w Stopnicy, Henryka, dziedzica na Klateczce, w grodzieńskiem, po którym z Józefy Dziekońskiej syn Stanisław i córka Maryanna, i Józefa, dziedzica na Klateczce, po którym z Zofii Dziekońskiej córka Zofia (Zbiory P. rejenta Maryana Kunickiego). 

Kuniccy zamieszkali na Wołyniu brali przydomek Golian, i dziedziczyli na Mokrem. Bohdan-Sylwester, dziedzic na Kopijowcach, w bracławskiem 1560 r. Po Wojciechu z Katarzyny Bieniedzkiej syn Józef 1680 r., z Heleny Potockiej miał synów, Władysława i Zbigniewa, dziedziców Piatyhorki i Zalutyniec. Władysław, podczaszy mielnicki, zaślubił Magdalenę Paskucką i z niej pozostawił synów, Franciszka i Stanisława. 

Franciszek, major wojsk polskich 1791 r., z Maryanny Biernackiej miał synów, Jana i Wincentego; po Janie z Katarzyny Trypolskiej synowie: Aleksander, Aloizy, Henryk i Teofil wylegitymowani w Cesarstwie 1858 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej, a po Wincentym syn Władysław, zapisany 1855 roku do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej, z żony Maryi Berezowskiej pozostawił syna Władysława. 

Stanisław, drugi syn podczaszego Władysława, porucznik wojsk koronnych 1783 r., miał syna Hilarego, po którym synowie: Antoni, Witalis i Władysław wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1855 r.; po Antonim synowie: Bronisław, Kazimierz i Stanisław (Bon.). 

KUNICKI h. LUBICZ. Tomasz-Wincenty z synem Adamem i Jerzy Justyn, synowie Michała, wylegitymowani w Cesarstwie 1859 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1851 r.

KUNICKI h. ŁABĘDŹ. W wojew. Sandomierskiem i na Rusi Białej, biorą przydomek Dunin. Andrzej, starosta brański i surażski 1545 r. Maciej i Stanisław z wojew. nowogrodzkiem podpisali elekcyę 1697 r. Nazary, stolnik witebski 1791 r. 

Potomstwo Franciszka, syna Stanisława, wylegitymowane w Cesarstwie i zapisane do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1855 r. 

KUNICKI h. SAS. Właściwie Kunecki. Stefan, Kozak zaporożski z innemi Kuneckimi nobilitowany 1673 r; jego potomkowie zmienili nazwisko na Kunicki, i z nich Michał z Doroty Kłem miał synów: Stanisława, którego syn Ludwik wylegitymowany w Królestwie 1844 r., i Aleksandra, urzędnika w gub. podlaskiej, wylegitymowanego w Królestwie 1838 r. wraz z synem Józefem, urzędnikiem w Radzyniu, urodzonym z Nepomuceny Karmińskiej. 

KUNICKI. Wojciech wylegitymowany w Galicyi 1782 r. Szczepan i Michał, synowie Samuela i Maryi Popielówny, wnukowie Stefana, wylegitymowani w Galicyi 1782 r., a Daniel, syn Jana i Anny Drohomireckiej, wnuk Konstantego, wylegitymowany w Galicyi 1826 r. (Zbiory Dr. M. Dunina Wąsowicza). 

Bazyli z synami, Antonim i Michałem, Grzegorz, Jan z synami, Marcinem i Sofroniuszem oraz Mikołaj wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej 1848 r. 

KUNIEWICZ h. PORAJ. Maryan, horodniczy oszmiański, słynny patron Trybunału litewskiego 1716 r. Szymon podpisał manifest szlachty litewskiej 1763 r. Izydor, urzędnik 1856 r. 

KUNIEWSKI v. KUNIOWSKI h. PIETYROG. Jednego pochodzenia z Malińskimi i mają przydomek Jęło, niegdyś można rodzina na Wołyniu. Andrzej, dziedzic Kuniewa, horodniczy 1545 r., a sędzia ziemski krzemieniecki 1569 r., podpisał Unię Wołynia z Koroną; z żony Bohdany Deniskówny miał córki: Annę Jarmolińską, Maryę za Gniewoszem Piasoczyńskim, Marynę za Lwem ks. Woronieckim, sędzią grodzkim krzemienieckim, Owdotię za Kirykiem ks. Rużyńskim i syna Jana, żonatego z Temilą Ostryjowską. 

KUNIGLIS h. KUNIGLIS. Herb - w polu zielonem zając w lewo skaczący; w koronie trzy pióra strusie. 

Byli na Żmudzi, pisano ich także Kiniglis; z nich Jan, starosta sowiecki około 1580 r. 

KUNIK. Jan Jerzy, kanonik płocki, warszawski i pułtuski, prałat kujawski, proboszcz łomżyński 1681 r. 

KUNIKOWSKI. Piotr z wojew. krakowskiem podpisał elekcyę 1697 r.     

KUNIŃSKI h. ABDANK. Piszą się z Kunina, w pow. poznańskim. Iwo i Mroczek z Kunina 1394 r. Piotr zwolniony od wyprawy wojennej 1497 r. Stanisław, syn Marcina, kanonik 1554 r., scholastyk 1585 r. poznański. Krzysztof, dziedzic Chraplewa, komornik poznański 1620 r., żonaty z Katarzyną Cielecką. Stanisław podpisał elekcyę 1697 roku z wojew. poznańskiem. 

KUNIŃSKI h. ŁABĘDŹ. Biorą przydomek Dunin. Andrzej cytowany w Vol. Leg. 1732 r. Paweł, sędzia pograniczny litewski z wojew. połockiego 1699 r. (Vol. Leg.). 

KUNIŃSKI h. PORAJ. Wzięli nazwisko od wsi Kunina, w ziemi nurskiej; licznie rozrodzeni w XV wieku. Marek, kanonik sandomierski 1417 r. Andrzej, Bartosz, Grzegorz i Jan-Marek, synowie Piotra, 1460 r. Michał z Losowa 1467 r. (Akta Ostrołęckie); jego synowie: Wojciech, Jakób, Tomasz i Gotard 1500 r. Wojciech miał synów: Wawrzyńca, ożenionego z Anną Lipnicką, dziedzica dóbr Kunina i Ciarnowa-Siestrzanki, Stanisława, Jana i Floryana 1580 r. Wojciech, poborca różański 1632 r. Wojciech i Krzysztof z ziemią różańską i Franciszek z ziemią nurską podpisali elekcyę 1632 r. Aleksander, komornik grodzki ostrowski 1647 roku. Jakób, Jan i Kazimierz z ziemią nurską 1697 r. podpisali elekcye. Jan, syn Aleksandra, dziedzic dóbr Żmijewo; jego brat Stanisław, dziedzic wsi Łady, a stryj Paweł 1690 r. (Metr. Kor., Mil.). 

Maciej, dziedzic dóbr Gosie, w ziemi różańskiej 1789 r., z Elżbiety Olkowskiej miał syna Mateusza, a ten z Maryanny Małkowskiej syna Franciszka, wylegitymowanego w Królestwie 1860 roku. 

KUNIOWSKI. Jan, porucznik w legionach włoskich, następnie kapitan wojsk polskich 1816 r., z żony Wiktoryi Stuart pozostawił syna Kajetana, urzędnika w Królestwie Polskiem, któremu z zasady stopnia oficerskiego ojca przyznano szlachectwo w Królestwie 1846 r. 

KUNISZ h. LUBICZ. Ksawery, subdelegat drohicki 1764 r., miał synów: 1) Wincentego, zamieszkującego w gub. włodzimierskiej, wylegitymowanego w Królestwie 1858 r. z synem Mikołajem, urodzonym z Katarzyny Janiszewskiej; 2) Józefa, po którym z Olimpii Kownackiej synowie: Adam, Mikołaj, Wiktor i Albin wylegitymowani w Królestwie 1858 r. 

KUNOWSKI h. ŁODZIĄ. Z Wielkopolski przenieśli się na Ruś Białą i do Litwy. Jan, sekretarz królewski, posłował do Moskwy 1636 r. od króla Władysława IV. Jerzy, cześnik mozyrski, sędzia wojskowy, dostał w nagrodę zasług pięć służb w majątku Krotów 1658 r.; jego synowie: Cypryan, Jezuita, Heronim, Dominikanin, dobry mówca, i Michał-Hilary. 

KUNOWSKI h. NAŁĘCZ. Jan, Maciej i Stanisław, dziedzice Kunowa, w nakielskiem 1578 r. (Ks. poborowe). Jan, starosta czerniechowski 1628 r. Franciszek-Ferdynand, sekretarz królewski 1671 roku. Franciszek, cześnik czerniechowski, poseł i sędzia kapturowy różański 1697 r. Paweł, syn Pawła, ożeniony z Elżbietą Różańską 1698 r. (Akta Radomskie, Sigil.).

KUNOWSKI h. NAŁĘCZ odm. Odmiana herbu - tarcza w czworo podzielona, i w jej środku mała tarcza z obwódką złotą, na niej herb Nałęcz, którego końce zakończone złotą frendzlą; na głównej tarczy w 1 i 4 polach srebrnych trzy czerwone róże, w 2 i 3 polach błękitnych trzy złote gwiazdy. W koronie ramię zbrojne z mieczem w ręku. 

Jerzy, generał-major wojsk pruskich, inspektor zakładów artyleryi, i jego brat Maurycy, urzędnik sądowy we Frankfurcie nad Odrą, otrzymali nobilitacyę w Pruszach z herbem powyżej opisanym 1856 r. 

KUNOWSKI h. NOWINA. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie 1840 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. mińskiej. 

KUNOWSKI h. RADWAN. Piszą się z Kunowy, w pow. bieckim. Jan i Piotr Chrząstowie, dziedzice na Kunowej 1420 r. Jan, sędzia grodzki biecki 1424 r. Jan z Kunowy 1433 r. Jan, Mikołaj i Tworzyan, dziedzice na Kunowej 1431 r. Jan, podstarosta i sędzia grodzki biecki 1437 r. Mikołaj, starosta tarnowski 1508 r. (Bon.). 

KUNOWSKI h. TOPÓR. Mikołaj z Kunowy udowodnił szlachectwo 1416 r. (Akta Krakowskie). Jan i Racław 1419 r. Jan cytowany w aktach krakowskich 1447-1466 r. 

KUNOWSKI. Kazimierz, syn Ignacego i Maryanny Horoszkiewiczówny, wylegitymowany w Galicyi 1782 r. bez wskazania herbu. (P. Wąsowicz daje mu herb Łodzią), miał synów: Ignacego, Tadeusza i Ksawerego, po którym z Agnieszki Józefowiczówny syn Tomasz, kapelan unicki w Bystrzycy, z Dominiki Unickiej pozostawił synów, Heronima i Marcelego, wylegitymowanych w Galicyi 1866 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KUNRADZKI h. JANINA. Mikołaj 1421 r. Piotr, dziedzic Mniszkowa i Potoka, a Jan i Mikołaj, dziedzice Pilchowic 1508 r. (Ks. poborowe). Banciszek, dziedzic Kunradza 1569 r. (Vide Konradzki). 

KUNSINOWICZ h. SZELIGA. Jerzy, syn Kazimierza, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1812 r. 

KUNSTETER h. ROGALA. Bernard, subdelegat i poseł drohicki na sejm 1764 r., miał syna Michała-Wacława, radcę wojew. lubelskiego 1830 r., po którym z Tekli Zienkowiczówny syn Władysław, dziedzic dóbr Baranów, w wojew. lubelskiem, wylegitymowany w Królestwie 1852 r. 

KUPALSKI. Kacper-Antoni żonaty z Katarzyną Świeszkowską 1721 r. Józef-Stanisław, dzierżawca Jureczkowy, w sanockiem 1731 r., podczaszy biecki 1742 r., ożeniony z Maryanną Tyską (Bon).    

KUPARA Bazyli, Wołoszyn, na zalecenie hetmana i hospodara wołoskiego, nobilitowany 1676 r., a w 1694 r. dostał przywilej na posiadanie królewszczyzny dóbr Szeptyce (Vol. Leg.). 

KUPCEWICZ h. ŁABĘDŹ. Jerzy, syn Michała, z synami: Aleksandrem, Józefem. Jerzym, Zygmuntem i Antonim wylegitymowani w Cesarstwie 1836 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1817 i 1832 r. 

KUPCEWICZ h. PORAJ. Leon, syn Adama-Tadeusza, z synem Wiktorem-Adamem wylegitymowany w Cesarstwie 1837 roku i zapisany do ksiąg szlachty gub. wileńskiej. 

KUPCEWICZ. Michał, sekretarz królewski 1618 r., pisarz kancelaryi koronnej, posesor wójtowstwa Dybowa i w Częstochowie, z żony Anny Hegnerówny miał syna Jana, posesora dóbr Niepli i Biernówki (Metr. Kor., Ks. Gr. Czerskie, Don. Vars.) 

KUPEL. Józef z wojew. nowogrodzkiem podpisał elekcyę 1697 r. 

KUPIATYCKI h. ŚWIERCZEK. Piszą się z Kupiatycz, w ziemi przemyślskiej. Po Henryku z Orska, sędzim ziemskim przemyślskim, syn Jakób, otrzymawszy Kupiatycze, wziął nazwisko Kupiatycki; z żony Anny z Siedlisk pozostawił synów: Adama, Jana i Rafała, dziedziców na Kupiatyczach i Siedliskach, i po Rafale córka Felicyanna za Wawrzyńcem Grochowskim (Bon.). 

KUPIEŃSKI v. KUPIŃSKI. Jakób 1468 r. (Akta Łomżyńskie). Grzegorz miał syna Stanisława, po którym syn Andrzej 1680 r. (Akta Wizkie). Wojciech, kanonik lwowski 1759 r. 

KUPRASZEWICZ h. NAŁĘCZ. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. witebskiej 1837 r. 

KUPRASZEWSKI. Jan z ziemią chełmską podpisał elekcyę 1764 r. 

KUPREL. Jan z Doroty Michniewiczówny miał syna Michała, podsędka upickiego 1613 r., komisarza wyznaczonego na sejmie do spraw Kurlandyi (Vol. Leg.). 

KUPREWICZ h. LUBICZ. Mikołaj, syn Jana, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1811 roku. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1860 r. 

KUPREWICZ h. PORAJ. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1850 r. 

KUPŚĆ h. GOZDAWA. Paweł i Krzysztof, synowie Jana, zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1799 r. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1860 r.  

KUPSĆ h. KOŚCIESZA. Józef, budowniczy wiłkomierski, komisarz z sejmu 1775 r. (Vol. Leg.). Jerzy, chorąży rosieński 1786 r. Felicyan, chorąży wilkiski 1786 r. Ambroży, syn Stanisława, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1804 r. 

Po Józefie, dziedzicu dóbr Pojościa, w wiłkomierskiem 1760 r., synowie: Dominik, Melchior, Michał, Stefan i Wincenty; po Dominiku syn Bolesław. Nikodem, dziedzic Konceptu i Skoczun, marszałek wiłkomierski, miał synów, Mirosława i Medarda, po którym z Maryi Pac-Pomarnackiej syn Bronisław (Bon.). 

KURADOWSKI. Byli w wojew. Smoleńskiem. Jan z synem Janem, piszącym się z Szewnina, szli do obrony Smoleńska 1654 r. (Bon.). 

KURAKOWSKI h. KUR. Herb - w polu czerwonem kogut biały stojący w prawo. 

Właściwe nazwisko tej rodziny było Kur, które dopiero w końcu XVII wieku zmieniła na Kurakowski. Mikołaj, ożeniony z Anną Majkowską, cytowany w aktach ostrołęckich 1585 r. Aleksander podpisał elekcyę 1697 r. z wojew. Sandomierskiem. Stanisław Kur v. Kurakowski, vicegerent chęciński, dziedzic dóbr Żupniów 1744 r., z żony Zuzanny Majewskiej miał syna Jana, po którym syn Władysław z żony Maryanny Kruszewskiej pozostawił syna Joachima, urzędnika celnego w Zawichoście, wylegitymowanego w Królestwie 1854 r. 

KURANOWICZ. Jerzy z wojew. bełzkiem podpisał elekcyę 1697 r. 

KURANOWSKI h. LESZCZYC. Jakób, dziedzic wsi Kuranowa, w pow. kościańskim 1564 r., a części wsi Lipna 1580 r. Wojciech, dziedzic części wsi Karsznice 1581 r. (Ks. poborowe). 

KURBSKI v. KURPSKI h. KURBSKI. Książęta. Herb - lew wspięty z głową zwróconą w lewo. 

Mają pochodzić od Ruryka w. ks. Kijowskiego i należeć do linii Jarosławskiej. Andrzej, bojar i wojewoda cara Iwana Groźnego i bliski krewny jego pierwszej żony Anastazyi Romanówny, chlubnie odznaczył się w wojnach z Tatarami, a zrażony surowemi czynami cara Iwana, przeszedł do Polski 1564 r., i od Zygmunta Augusta otrzymał starostwo kowelskie i krewskie, a na dziedzictwo dziesięć wsi w pow. upickim. Mąż zdolny i waleczny, lecz niespokojnego charakteru, w ciągłych był sporach ze swymi sąsiadami; miał dwie żony: Maryę ks. Holszańską-Dubrowicką, z którą się rozwiódł, i Aleksandrę Siemaszkównę, starościankę krzemieniecką, z której córka Maryna, żona Mikołaja Wizgirda i syn Dymitr. 

Ks. Dymitr, posesor Kryniczyna 1615 r., wojski 1637 r., podkomorzy i marszałek upicki, miał dwie żony, Jadwigę Grużewską, z niej córka Anna 1v. za Romanem Sumoroką, sędzią ziemskim wiłkomierskim, 2v. za Adamem Sokołowskim i synowie, Andrzej-Kacper, i Jan-Eustachy, i Krystynę Ejgirdównę.   

Ks. Andrzej-Kacper, rotmistrz królewski, z podczaszego podkomorzy upicki 1662 r., marszałek upicki 1666 r., ożeniony z Cecylią ks. Gedroicówną, um. 1668 r. bezpotomnie. 

Ks. Jan-Eustachy, podstoli 1647 r., pisarz grodzki upicki 1650 roku, dziedzic dóbr Kryniczyn, był żonatym z Krystyną Zarankówną-Horbowską, i umarł bezdzietnie. 

KURCEWICZ h. KURCZ. Książęta. Herb - w polu czerwonem litera T wywrócona, rozdarta i pod rozdarciem przekrzyżowana; z lewej jej strony półksiężyc rogami w prawo, z prawej gwiazda sześciopromienna. W koronie trzy pióra strusie. 

Stara wołyńska rodzina, biorąca tytuł książęcy. Konstanty ks. Piński, dziedzic Buremla, przydomku Kurcz, miał syna Michała, dziedzica Buremla, Korsowa i Nowosielec, który nazywał się Kurcewiczem, i z żony Maruszy, dziedziczki Olszanicy, pozostawił dwóch synów, Fedka, protoplastę książąt Buremlskich, i Wasila, po którym syn Iwan. 

Ks. Iwan, dziedzic Obzyra 1510 r., miał synów: Bohdana, Michała i Wasila, biorącego przydomek Bułyha, dziedziców Jahodna, Nowosiółek i Turyczyna. 

Ks. Michał, sędzia grodzki włodzimierski 1554 r., podpisał 1569 r. przyłączenie Wołynia do Korony; z żony Polonii ks. Czetwertyńskiej miał synów: Aleksandra, dziedzica Jahodna, podstarostę włodzimierskiego 1578 r., Fedora, Konstantego, podstarostę włodzimierskiego 1580 r., po którym z Maryny Szklińskiej syn Job, w zakonie Ezechiel, i Prokopa. 

Ks. Fedor, dziedzic na Jahodnie, Nowosiółkach i Turyczynie, podstarosta 1581 r., sędzia grodzki włodzimierski 1585 r., zaślubił Eudoksię Orańską i z niej pozostawił synów: Jana, Lwa, po którym z Mireckiej syn Aleksander, i Pawła. 

Ks. Paweł, dziedzic Nowosiółek, rotmistrz królewski 1631 r., miał dwie żony, Zofię Szaszkiewiczównę i Marynę Podhorodeńską, i pozostawił córki, Barbarę i Teofilę za Wacławem Bohowitynem. 

Ks. Wasil Bułyha, dzierżawca rówieński i berezdowski 1546 roku, rotmistrz królewski 1552 r., z żony Maryny Szymkówny miał syna Dymitra, dziedzica Turyczyna, podstarostę białocerkiewskiego 1578 r., dzierżawcę woniaczyńskiego 1590 r., po którym z Jadwigi Krajewskiej córka Ewa za Aleksandrem ks. Massalskim i synowie, Jan v. Janusz i Konstanty. 

Ks. Jan v. Janusz, dziedzic Jahodna i Turyczyna, podstarosta czerkaski 1601 r., a białocerkiewski 1609 r., zaślubił Barbarę Zaborowską i z niej miał syna Samuela, piszącego się Koryatowicz-Kurcewicz Bułyha, po którym z Anny Bohowitynówny synowie, Franciszek i Aleksander, którego z Gostkowskiej synowie, Antoni i Wojciech. 

Ks. Antoni Bułyha, podczaszy sandomierski 1736 r. Ks. Kacper Bułyha, miecznik żytomierski 1738 roku, z żony Maryi Kościuszkiewiczówny miał synów, Adama, skarbnika czerniechowskiego, i Józefa; po Adamie córki, Apolonia za Kazimierzem Kowalskim i Wiktorya za Piotrem Lipowieckim. Franciszek, cześnik żytomierski 1768 roku. Szymon, vicegerent grodzki chełmski 1790 r., sędzia ziemiański bełzki 1792 r. (Sumaryusze Bracławskie, Wołyńskie, Wyr. Tryb. Lubel., Bon.).    

KURCEWICZ-KORYATOWICZ. Właściwie Koryatowicz-Kurcewicz. Antoni, major wojsk rosyjskich, z synem Piotrem wylegitymowani w Cesarstwie 1846 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej, a Joachim, Grzegorz i Feliks, synowie Michała, Andrzej, syn Szymona, z synami, Aleksandrem i Karolem, Erazm, syn Augustyna, z synami, Juliuszem i Konstantym, oraz Franciszek, syn Aleksandra, zapisani do tychże ksiąg w 1847- 1875 roku. 

KURCEWSKI v. KURCZEWSKI h. SZRENIAWA. Podług familijnej tradycyi przodkowie tej rodziny zwali się Komorskimi, i dopiero gdy Jan Komorski, rotmistrz królewski, nabył majątek Kurcew v. Kurczew, w wojew. Sieradzkiem, od niego wziął nazwisko Kurcewski v. Kurczewski. Maciej i Michał, dziedzice Kurcewa, w pow. kaliskim 1579 r. (Ks. poborowe). Jan Michał 1632 r. miał trzech synów: Piotra, Stanisława i Krystyana bezpotomnego; z tych braci Piotr pozostawił syna Wawrzyńca, po którym z Katarzyny Rokossowskiej trzech synów: Józef, ksiądz, Antoni, dziedzic dóbr Złotkowo 1758 r., po którym z 1-ej żony Maryi Kurcewskiej syn Walenty, dziedzic dóbr Paprotni, w pow. konińskim, wylegitymowany w Królestwie 1837 r., a z 2-iej żony Świnarskiej syn Wit-Modest, po którym syn Adolf z Justyny Kuzniców pozostawił syna Antoniego, wylegitymowanego w Królestwie 1855 r. 

Piotr, syn Wawrzyńca, dziedzic dóbr Modligobowice 1758 r., z 1-ej żony Radolińskiej miał syna Joachima, który z Józefy Otockiej pozostawił synów, Nepomucena i Serafina, a z 2-iej żony Piotra, Maryanny Skórzewskiej synowie: Ignacy, Andrzej i Ksawery, dziedzic dóbr Siernicze Małe, w pow. konińskim, wylegitymowani w Królestwie 1839 r. 

Krzysztof, syn Bartłomieja, żonaty z Anną Mycielską, pisarzówną grodzką łęczycką, miał synów: Franciszka, Kazimierza i Michała. Michał z wojew. krakowskiem, a Wawrzyniec z wojew. Sandomierskiem 1697 r. i Karol z wojew. poznańskiem 1764 r. podpisali elekcye. 

Józef, burgrabia wschowski 1761 r., z Maryanny Mieruckiej miał synów, Ferdynanda i Romualda. Kazimierz, burgrabia gnieźnieński 1771 r., z Maryanny Mycielskiej pozostawił synów: Franciszka, burgrabiego kaliskiego, Karola i Konstantego. Grzegorz, syn Pawła, subdelegat grodzki 1774 r. burgrabia 1777 roku, ostatnio komornik ziemski warszawski. Jan Kanty, syn Zygmunta i Niegolewskiej, prowadził proces z Zakrzewskimi, na którego uspokojenie wyznaczona komisya z sejmu 1775 r. Piotr, podwojewodzy 1777 r., burgrabia kaliski 1788 r., miał syna Stanisława, wojskiego poznańskiego 1780 r. Paweł, burgrabia poznański 1793 roku. Józef, dziedzic dóbr Kowalewo, poseł na sejm poznański 1841 r., dyrektor Towarzystwa kredytowego poznańskiego 1854 r., miał córkę Pelagię za Dezyderym Radońskim. Andrzej, dziedzic Zakrzewa, w kaliskiem 1858 r.   

Piotr kupił majątek Ozczyn (?) od Biskupskich 1691 r.; pochodzący od niego Michał z żony Zuzanny Niniewskiej miał syna Antoniego, posesora wsi Poleszyno, w pow. sieradzkim, wylegitymowanego w Królestwie 1838 r. 

KURCYUSZ. Fryderyk, porucznik w regimencie pieszym, nobilitowany 1775 r.; jego syn Karol-Fryderyk z żony Doroty Junge miał syna Stanisława, majora wojsk polskich, następnie naczelnika komory celnej w Tykocinie, wylegitymowanego w Królestwie 1839 r. z synem Aleksym. 

KURCZ h. RADWAN. Senatorowie w rodzinie: Marcin, wojewoda derpski 1600 r. Eustachy, kasztelan witebski 1647 roku. Stefan, kasztelan 1668 r., wojewoda brzesko-litewski 1672 r. 

Po Semenie syn Daniel, dworzanin królewski 1555 r., miał synów, Makarego i Marcina; po Makarym syn Andrzej, dworzanin królewski 1628 r., posesor królewszczyzny Kołodzierzna, pisarz ziemski nowogrodzki 1633 r. i deputat na Trybunał skarbowy. 

Marcin, dziedzic dóbr Przewozy, wojski witebski 1573 r., rotmistrz królewski 1576 r., otrzymał sioło Dawgiałowicze v. Wiszniewko, w grodzieńskiem; marszałek królewski 1585 r., starosta ulski, fełiński i dzierżawca adzelski, wojewoda derpski 1600 r., miał dwie żony, Apolonię Korsakównę, z niej córki: Bohdana za Jarosławem ks. Łukomskim, podkomorzym lidzkim, Hanna za Józefem Kolenda-Kuścińskim, Raina za Krzysztofem Wężem, i synowie, Eustachy i Lew żonaty z Krystyną ks. Massalską, podkomorzanką grodzieńską, posesor sioła Tarwidy, i Zofię Sapieżankę, z której synowie: Jan, poborca 1607 r., wojski 1610 r., ostatnio marszałek orszański 1619 r., Michał żonaty ze Szczęsną Nielubówną, i Stanisław. 

Eustachy, dziedzic na Siennie, otrzymał w posesyę wieś Wiśniów; podkomorzy parnawski 1602 r., starosta upicki 1629 r., kasztelan witebski 1647 r., fundator klasztoru Franciszkanów w Grodnie, miał trzy żony: Rainę Wołłowiczównę, Annę Mirską i Zuzannę Tyszkiewiczównę, wojewodziankę brzeską, 2v. za Samuelem Statkiewiczem, kasztelanem nowogrodzkim. 

Stanisław, dziedzic dóbr Kasprowszczyzny i Pielesy, podpisał elekcyę 1648 r. z wojew. nowogrodzkiem; Stanisław, żonaty z Dorotą Puciatówną, miał synów: Jana, Kazimierza i Stefana, z których Jan, dworzanin królewski, podpisał elekcye 1648 i 1674 r. z wojew. nowogrodzkiem, chorąży lidzki 1668 r., był żonatym z Barbarą ks. Drucką-Sokolińską, Kazimierz, zm. 1656 r. i Stefan, z wojskiego 1658 r. podkomorzy lidzki 1666 r., deputat na Trybunał skarbowy litewski 1673 r., marszałek Trybunału litewskiego 1677 r., kasztelan 1668 r., a następnie 1672 roku wojewoda brzesko-litewski, leśniczy koniawski i dubicki, fundował klasztor Dominikanów w swej wsi Wałówce 1685 r. i nadał kościół w Płużanach, co sejm 1667 r. zatwierdził. Kasztelan z żony Joanny Sapieżanki, kasztelanki wileńskiej, miał córki, Teodorę Kuczborską, podstolinę trocką, Zofię Kotowską, starościnę mozyrską, i dwóch synów: Jana, który podpisał elekcyę 1674 roku, i Franciszka, porucznika wojsk litewskich 1700 r., deputata na Trybunał litewski 1701 r., leśniczego koniawskiego, żonatego z Maryanną Chrapowicką, wojewodzianką witebską, z której syn Jan-Michał. 

Po N., podstolim brzeskim, z Anny Nowackiej, sędzianki ziemskiej witebskiej, córka Teresa Szawlińska, skarbnikowa smoleńska, i synowie, Anzelm, żonaty z Hoziuszówną, i Idzi-Kazimierz, sędzia ziemski orszański 1765 r. (Metr. Litew., Arch. Szem., Sumaryusze Wołyńskie, Kijowskie i Bracławskie, Wyr. Tryb. Lubek, Bon.). 

KURCZ. W ziemi drohickiej. Cherubin i Jan, synowie Serafina, Feliks, Floryan i Wojciech, synowie Feliksa, oraz Aleksander, Jan i Stanisław, synowie Krzysztofa, dziedzice dóbr Kurcze i Kurcze - Skibniewo, w drohickiem 1580 r. (Zap. i Wyr. Tryb. Lubel.). 

KURCZ. Jakób, major wojsk koronnych, nobilitowany 1685 r., podstoli bracławski 1690 r., podpułkownik wojsk koronnych 1692 r., miał córkę Franciszkę-Krystynę za Krzysztofem Hondorftem, cześnikiem nowogrodzkim (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KURCZEWSKI Szymon, nobilitowany 1790 r., nabył dobra Wolę Paprotną (Sigil., Don. Vars.). 

KURCZYŃSKI h. PRUS I. Ich gniazdem wieś Kurczyn, w wojew. bełzkiem, z którego przesiedlili się na Podlasie. Walenty, łowczy, sędzia i podstarosta grodzki drohicki, podpisał elekcyę 1674 r. Stanisław, syn Stanisława, porucznik gwardyi narodowej 1808 r., profesor w szkole artyleryi i inżynieryi od 1809 r., biegły rysownik i malarz widoków, um. 1822 r.; Stanisław, ożeniony z Teklą Zaborowską, cześnikówną zakroczymską, miał syna Ignacego, tego syn Stanisław, po którym z żony Maryanny Mościckiej synowie, Stanisław i Franciszek. 

KURDWANOWSKI h. PÓŁKOZIC. Senatorowie w rodzinie: Paweł, kasztelan zawichostski 1658 r., ustąpił 1665 r., um 1669 r. Maurycy-Stanisław, kasztelan halicki 1713 r. Mikołaj-Michał, kasztelan halicki 1735 r. 

Stara mazowiecka rodzina, ma być gałęzią rodziny Ligęza, a nazwisko wzięła od wsi Kurdwanowa, w wojew. rawskiem, i dziedziczyła na Błędowie, Świdnie i Stamirowicach. Po Mikołaju, dziedzicu na Kurdwanowie 1440 r., synowie, Marcin i Paweł. Mikołaj, pisarz ziemski sochaczewski 1517 r. Kacper, pisarz ziemski sochaczewski 1534 r., miał synów: Jana, dziedzica na Jasionnie, Macieja i Wawrzyńca, dziedziców Kurdwanowa i Borzymowej Woli. Seweryn, dziedzic Lendu 1590 roku, pisarz grodzki brański 1604 r., wojski czerski 1628 r., właściciel Klwowa i Radzanowa, z żony Zofii Męcińskiej pozostawił syna Pawła. 

Paweł, dziedzic Jasionny, Klamów i Korzenia, miecznik krakowski, podpisał elekcyę 1648 r.; kasztelan zawichostski 1658 r., złożył tę dostojność 1665 r.., został księdzem i um. 1669 r. Paweł, deputat na Trybunał radomski 1658 r. z żony Anny Branickiej, podkomorzanki krakowskiej, miał córki: Zofię Jełowicką, łowczynę wołyńską, Annę Adamowę Walewską, kasztelanowę inowłodzką, i synów: Wojciecha-Kazimierza, Heronima i Jana-Franciszka. 

Jan-Franciszek, dziedzic m. Klwowa, Radzanowa i in., kanonik krakowski 1680 r., proboszcz żółkiewski, opat bledzewski, kanclerz królowej 1698 r.; pisarz najwyższy skarbu koronnego, proboszcz, kanonik warmiński, sufragan warmiński, biskup marokoński 1713 r., znakomity i wymowny kaznodzieja, um. 1730 r. 

Wojciech-Kazimierz, dziedzic Jasionny, Klamów, Korzenia i in., łowczy mielnicki 1674 r., z Teresy Kurdwanowskiej miał córki, Katarzynę za Kazimierzem Kurdwanowskim i Maryannę, żonę Stefana Wielogłowskiego. 

Heronim, wojski radomski 1681 r., zaślubił Katarzynę Leduchowską i z niej pozostawił córki, Maryannę Chrzanowską, Teresę Wodzińską i synów: Józefa-Wawrzyńca, Opata sieciechowskiego 1718 r., Franciszka, Pawła i Tomasza, kanonika przemyślskiego 1714 r., pisarza wielkiego koronnego 1716 roku, proboszcza katedralnego przemyślskiego i deputata na Trybunał koronny 1724 r., zm. 1735 r. 

Paweł, wojski halicki 1725 r., z Teresy Leduchowskiej miał synów, Kajetana i Franciszka, chorążego czerniechowskiego 1743 r., po którym z Rozalii Magnuskiej syn Kajetan, podpisał elekcyę 1764 z ziemią halicką; Franciszek, generał-major wojsk koronnych, starosta uszycki 1774 r., poseł na sejm czteroletni, był żonatym z Antoniną Paszkowską. 

Franciszek, syn wojskiego Heronima, kapitan wojsk koronnych 1750 r., z Maryanny Jarockiej pozostawił synów: Pawła, Remigiana, dziedzica na Klwatce, i Tomasza; po Pawle, dziedzicu na Klwatce, z Maryi Olbrychtówny syn ks. Remigian wylegitymowany w Królestwie 1838 r. 

Stanisław, dziedzic dóbr Kurdwanów i Czerwone Niwy, z Anny Bieleckiej miał synów: Konstantego i Mikołaja, poborcę sochaczewskiego 1619 r. Konstanty podpisał elekcyę 1648 r. i z żony Agaty Jukowskiej pozostawił syna Pawła, dziedzic dóbr Kurdwanowa, oraz Gradowa Wielkiego i Borzymowej Woli, które kupił w 1701 r. od Aleksandra Lipskiego; Paweł miał trzy żony: Sienińską, z której syn Jan, Katarzynę Głaczyńską, z której synowie. Stanisław zabity na wojnie i Antoni, i Zofię Morską, z której miał czterech synów: Franciszka, kanonika łęczyckiego, Pawła, stolnika sochaczewskiego 1738 r., Stefana bezpotomnego i Konstantego, podwojewodzego gostyńskiego 1745 r., skarbnika sochaczewskiego 1746 r., wojskiego gąbińskiego 1765 r., po którym z Franciszki Milewskiej córka Rozalia za Franciszkiem Świętosławskim i synowie, Paweł i Kazimierz. 

Paweł, komornik ziemski gostyński 1767 r., sędzia grodzki sochaczewski 1775 r., łowczy 1780 r., cześnik gąbiński 1782 r., ostatnio sędzia grodzki łęczycki 1789-1794 r., deputat na Trybunał piotrkowski, po którym z żony Róży Paprockiej, chorążanki sochaczewskiej, synowie Stanisław, radca departamentu warszawskiego, i Jakób.    

Kazimierz, drugi syn wojskiego Konstantego i Milewskiej, komornik graniczny gostyński 1770 r., podstoli gostyński 1778 r., podczaszy gąbiński, z podczaszego gostyńskiego stolnik 1780 r., z żony Teresy Pintowskiej miał synów: Ignacego, Józefa i Wincentego, dziedzica wsi Osin, w pow. gostyńskim, sędziego okręgu gąbińskiego 1842 r., wylegitymowanego w Królestwie 1838 r. z synem Julianem, żołnierzem w wojsku ros., urodzonym z Maryanny Łączyńskiej. 

Mikołaj, drugi syn Stanisława i Bieleckiej, poborca sochaczewski 1619 r., osiadł na Rusi Czerwonej, gdzie jego potomkowie znaczne wkrótce nabyli majątki; miał on sześciu synów: Andrzeja, podwojewodzego bracławskiego 1668 r., po którym z Doroty Jelec, chorążanki kijowskiej, córka Zofia Bystramowa; Stanisława, łowczego halickiego 1664 r., który miał trzy córki: Maryannę Gurską, Helenę Gidzińską i Konstancyę Jakóbową Nasiorowską, stolnikowę ciechanowską; Prokopa, tego córki: Helena 1v. Kurdwanowska, sędzina sandomierska, 2v. Andrzejewa Ossowska, skarbnikowa łomżyńska, Zofia Żeliborska i N. Kramkowska; Jana, Stefana i Michała Aleksandra. 

Jan, podstarosta 1659 r., sędzia grodzki 1670 r., ostatnio sędzia ziemski halicki 1672 r., z żony Jadwigi Łabęckiej miał córki, Maryannę Bardzką, Teodorę Rykaczewską i trzech synów: Belicyana, Mikołaja, łowczego 1691 r., podstolego halickiego 1695 r., deputata na Trybunał koronny, po którym z Jadwigi Chrząstowskiej synowie, Andrzej i Józef, i Kazimierza, łowczego halickiego 1695 r., który podpisał elekcyę 1697 r. z wojew. Sandomierskiem i z żony Katarzyny Kurdwanowskiej, kasztelanicówny zawichostskiej, pozostawił syna Jana i córkę Jadwigę 1v. za Aleksandrem Łąckim, 2v. za Arnoldem Pilichowskim. 

Stefan, podstoli halicki 1660 r., zaślubił N. Mirecką i z niej miał synów, Tyburcego, podstolego kijowskiego, i Jana, podczaszego latyczowskiego, po którym z Barbary Aksakówny córki, Teofila za Józefem Kulikowskim, Teresa 1v. za Andrzejem Cichowskim, wojskim kamienieckim, 2v. za Józefem Kuropatnickim, kasztelanicem bieckim, i dwóch synów, Stefan, Jezuita, i Stanisław. 

Stanisław, stolnik lubaczowski 1736 r., z Teresy Lubowieckiej, cześnikówny nowogrodzkiej, miał córki, Maryannę Iwanicką, łowczynę nowogrodzką, Zofię za Mikołajem Radeckim, podczaszym grabowieckim, i synów: Andrzeja, żonatego z Teofilą Złoczowską, Dezyderego i Makarego, stolnika lubaczowskiego 1746 r., który podpisał elekcyę 1764 r. z wojew. bełzkiem; Makary, szambelan Stanisława Augusta 1765 r., podkomorzy buski 1767 r. i kawaler orderu św. Stanisława, był członkiem Rady Nieustającej i rotmistrzem chorągwi narodowej.       

Michał-Aleksander, najstarszy z synów poborcy Mikołaja, podstoli 1658 r., podsędek halicki 1680 r., z żony N. Łabęckiej miał synów, Michała-Jerzego, starostę baranowskiego, po którym z Konstancyi Rybińskiej córki: Aleksandra 1v. za Władysławem Wiktorem, 2v. za Duninem, Ludwika 1v. Górska, 2v. Gajewska, 3v. Karszowa, i Wiktorya za Antonim Tyszkowskim, i Maurycego-Stanisława.

Maurycy-Stanisław, miecznik 1699 r., chorąży 1709 r., ostatnio kasztelan halicki 1713 r., starosta baranowski, z Barbary Radeckiej miał córki, Gertrudę, ksienię Benedyktynek we Lwowie, Teresę Jarczewską i synów: Jana, Krzysztofa, przeora Dominikanów w Kołomyi, i Mikołaja-Michała, starostę baranowskiego, stolnika bełzkiego 1718 r., z podkomorzego kasztelana halickiego 1735 r., po którym z Anieli Wyhowskiej, wojewodzicówny kijowskiej, córka Barbara za Wincentym hr. Krasickim, starostą korytnickim, i syn Maurycy-Józef, rotmistrz królewski, starosta baranowski, kończacki i bruśniowski, podpisał elekcyę 1764 r. z wojew. bełzkiem; starosta z Humbeliny Potockiej, kasztelanki słońskiej, pozostawił syna Jana-Placyda i trzy córki: Rozalię za Stanisławem Męcińskim, starostą wieluńskim, Teresę 1v. za Michałem hr. Krasickim, 2v. za Wincentym ks. Czetwertyńskim, i Anielę 1v. za Joachimem Łosiem, starostą bereżańskim, 2v. Chrzanowską. 

Jan-Placyd, kuchmistrz koronny 1773 r., rezygnował 1780 r.; starosta baranowski i bruśniowski, kawaler orderów św. Stanisława i Orła Białego, miał dwie żony, Annę Miączyńską, wojewodziankę podlaską, z niej córka Maryanna 1v. za Adamem hr. Ostrorogiem, 2v. za Ratomskim, pułkownikiem wojsk rosyjskich, i Rozalię Granowską, starościankę tarnogórską, z której córki, Tekla za Michałem-Jakóbem Hulewiczem, konsyliarzem austryjackim, Aleksandra za Michałem Wielhorskim, generałem wojsk polskich, i synowie: Konstanty zmarł dzieckiem, Jan um. 1825 r. bezdzietny, Ludwik, ożeniony z Józefą Jezierską, wylegitymowany w Królestwie 1838 r., po nim córka Ludwika, i Józef, dziedzic Ustrobny, poległ nad Berezyną 1812 r., po którym z żony Kazimiery Lemnickiej, starościanki janowskiej, córka Justyna, Kanoniczka w Warszawie, i syn Wincenty-Henryk, dziedzic dóbr Ustrobny 1860 r., w Galicyi, porucznik strzelców konnych 1824 roku, ożeniony z Maryanną Stojowską. 

Jakób, syn Adama, dziedzic na Toustobabach 1670 r., z Urszuli Kuropatwianki miał córki: Annę, żonę Marka Minora, podstolego chełmińskiego, Katarzynę za Piotrem Wigurą, cześnikiem halickim, Teresę za Kazimierzem Siedliskim, stolnikiem inflanckim, i syna Jana-Stefana, podstolego kijowskiego, po którym z Barbary Korytkówny synowie, Antoni, łowczy halicki 1724 r., i Józef, dziedzic Harasymowa, podczaszy latyczowski 1731 r., zaślubił Katarzynę Dąbrowską i z niej pozostawił córkę Apolonię, żonę Marcina Pliszki. 

Jan podpisał elekcyę 1674 r. z wojew. Sandomierskiem; podsędek sandomierski 1685 r., był żonatym z Zofią Tułkowską. Jan, stolnik trembowelski 1690 r. Jan, skarbnik drohicki 1694 r., następnie ksiądz i proboszcz katedralny przemyślski 1711 r. Józef, cześnik halicki 1710 r. Józef, podstoli halicki 1727 r. Antoni, podstoli halicki 1764 r. (Metr. Kor., Ks. Gr. Czerskie, Sochaczewskie i Wareckie, Zap. i Wyr. Tryb. Lubek, Don. Vars., Sigil., Kancl., Bon ).

Eliasz-Jakób, posesor wójtowstwa w Rajgrodzie 1757 r., miecznik wieluński, pozostawił synów: Jakóba, Jana i Szymona, wylegitymowanych w Galicyi 1782 r.; po Szymonie z Eleonory Wyszkowskiej córki, Anna lv. za Antonim Duninem-Wąsowiczem, starościcem kiślackim, 2v. za Wittygiem, Józefa za Edwardem Zielińskim i syn Wincenty wylegitymowany w Galicyi (Zbiory Dr. M. Dunina Wąsowicza). 

KURDWANOWSKI h. SYROKOMLA. Senator w rodzinie, Jakób, biskup płocki 1396 r. 

Pochodzą z Kurdwanowa, w szczyrzyckiem. Jakób, syn Floryana, kanonik katedralny krakowski 1389 r., biskup płocki 1396 r., poseł na sobór w Pizie 1409 r. i Konstancyi 1414 r., towarzyszył Władysławowi Jagielle w wyprawie przeciw Krzyżakom 1410 r.; um. 1425 r. Piotr, brat poprzedniego, miał synów: Andrzeja, kanonika płockiego i poznańskiego 1421 roku, Floryana, archidyakona krakowskiego, zm. 1417 r., i Szymona, kanonika krakowskiego 1397 r. i kustosza poznańskiego 1400 r. 

KURDWANOWSKI. Tomasz, syn Kajetana, z synami wylegitymowany w Cesarstwie i zapisany do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1845 r. 

KURDYBANOWSKI. Mikołaj cytowany w Vol. Leg. 1697 r. Antoni, posesor Borzechowa, w pow. starogrodzkim 1710 roku, żonaty z Anną Opolską (Zap. Wyr. Tryb. Lubek). 

KUREK h. KUR. Na Litwie, brali przydomek Gamrat. Grzegorz 1670 r. Dyonizy, Jan, towarzysz pancerny, Tadeusz, Stefan i inni podpisali manifest szlachty litewskiej 1763 roku. Michał i Tadeusz z wojew. mścisławskiem podpisali elekcję 1764 r. 

KUREK. Byli w wojew. lubelskiem. Jan, dziedzic Tarnawki 1676 r., miał synów, Antoniego i Krzysztofa. Jan, Mikołaj, Stanisław i inni, dziedzice na Piszkowicach 1690 r. (Zap. i Wyr. Tryb. Lubek). 

KURELLA. Ludwik, inspektor generalny poczt w Królestwie, otrzymał przyznanie praw nowego szlachectwa w Królestwie 1837 r. z racyi swego urzędu; jego synowie, Roman, urzędnik pocztowy, i Józef wylegitymowani w Królestwie 1856 roku. 

KURENDOWICZ. Na Litwie. Jerzy ustanowił plenipotentów 1698 r. Aleksander pozwany o spór 1715 r. Antoni, cześnikowicz brzeski 1774 r. (Zap. Tryb. Lubek). 

KUREWICZ. Jerzy cytowany w aktach krzemienieckich w 1702 r. 

KUREZ. Jakób, kapitan królewski, po którym córka Anna Krzysztofowa Hundorfowa pozwana o kasacyę wyroku 1721 r. (Zap. Tryb. Lubek). 

KURHANOWICZ. Józef, syn Stefana i Zofii z Chrościechowskich, 1764 r. (Akta Lubelskie). 

KURHANOWICZ. Tomasz, syn Jana, wylegitymowany w Cesarstwie z zasady stopnia urzędniczego i zapisany do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej 1841 r. 

KURHANOWSKI. N. N. zostali zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej przed 1830 r. 

KURKIEWICZ. N., oficer w legionach włoskich 1800 r. N. zapisany do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej przed 1830 r. 

KURKLEWSKI h. HOŁOWNIA. Tomasz, ziemianin nowogrodzki 1607 r. (P. Wittyg). 

KURKLIŃSKI. Jan i Balcer, dziedzice części wsi Zalesie, na Białej Rusi 1598 r. 

KURKOWSKI h. KORWIN. Na Mazowszu i Litwie. Jan 1474 roku (Akta Łomżyńskie). Stanisław, Jezuita 1522 r. Wawrzyniec, syn Mikołaja, 1577 r. Marcin, syn Stanisława z Kurkowa, w ziemi wyszogrodzkiej 1692 r. Łukasz 1697 r. z ziemią wizką podpisał elekcyę. Wincenty, ksiądz, prałat w Opatowie 1830 r. Józef, urzędnik w Kielcach 1842 r. Ludwik, burmistrz w m. Bobrownikach gub. lubelskiej 1865 r. Alfons, syn Feliksa, podpułkownik wojsk rosyjskich 1865 r. 

Mikołaj, syn Kazimierza, z synami: Feliksem, Maciejem, Fabianem i Józefem wylegitymowani w Cesarstwie 1836 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1798-1830 r. 

KURKOWSKI. Jan Nepomucen, syn Kazimierza i Anastazyi Otfinowskiej, wnuk Urbana, prawnuk Macieja, wylegitymowany w Galicyi 1782 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KURKUĆ. Zamieszczeni w dodatkach Bobrowicza do Niesieckiego ze wzmianką, że zamieszkują na pograniczu Litwy i Kurlandyi. 

KURMANOWICZ. Bartłomiej, syn Jana, z synami, Ludwikiem i Szymonem, Jan, syn Eliasza, z synami, Piotrem i Wacławem, Wojciech, syn Wawrzyńca, z synami: Józefem, Leonem, Michałem i Witalisem, Adam i Maurycy, synowie Teodora, i inni wylegitymowani w Cesarstwie 1848 - 1865 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej. 

KURMAŃSKI. Jan cytowany w aktach krzemienieckich 1701 r. 

KURMIN h. LACKI. Herb - tarcza w polu czerwonem wzdłuż przedzielona, na środku której smok skrzydlaty w prawo, w połowie prawej srebrny, w lewej czarny z krzyżem kawalerskim nad głową; nad hełmem w koronie trzy pióra strusie (Hr. Ostr.)

Maciej, syn Krzysztofa, z synami: Janem, Stanisławem i Maciejem i tego synowie, Stanisław i Bolesław wylegitymowani w Cesarstwie 1842 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1820 i 1836 r. 

KURMIN h. ŚLEPOWRON. Na Litwie, biorą przydomek Lacki, sądzę, że to jest taż rodzina co Kurmin, herbu Lacki. Jan-Kazimierz i Aleksander podpisali pospolite ruszenie 1698 r. Kazimierz, strażnik upicki, poseł wileński 1733 r. Tadeusz podpisał manifest szlachty litewskiej 1763 r.; regent ziemski wiłkomierski 1775-1781 r., krajczy wiłkomierski 1782 r. 

Jan, Maciej i Stanisław, synowie Macieja, oraz Jan i Józef, synowie Jana, zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1820 r. Józef-Mikołaj i Tadeusz, synowie Stanisława, wylegitymowani w Cesarstwie 1834 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej. 

KURNATOWSKI h. ŁADA. Cztery osoby zapisane do ksiąg szlachty gub. mińskiej 1802 r. 

KURNATOWSKI h. ŁODZIĄ. W Wielkopolsce, piszą się z Kurnatowic, a w XVII wieku pisali się z Bytynia. Jakób i Dobrogost, dziedzice dóbr Orzeszkowo, a Stanisław i Andrzej, dziedzice dóbr Kurnatowice 1580 r., w pow. poznańskim (Ks. poborowe). Wojciech z Bytynia z wojew. kaliskiem 1648 r., Andrzej, Dobrogost i Stanisław z kaliskiem, Aleksander, Antoni, Jan i Zygmunt z wojew. poznańskiem 1697 r., oraz Michał z wojew. kaliskiem i Michał z Bytynia z wojew. rawskiem 1764 r. podpisali elekcye. 

Po Adamie, dziedzicu Gwiazdowa 1645 r., z Zofii Boboleckiej synowie, Jan i Marcin; po Janie z Zofii Smoguleckiej syn Adam pozostawił syna Ignacego, dziedzica Rusinowa, po którym z dwóch żon, Teresy Trąpczyńskiej i Maryanny Żychlińskiej synowie: Aleksander, Feliks i Wawrzyniec. 

Marcin, dziedzic Łobowa, podczaszy brzesko-kujawski 1701 r., z Katarzyny Trlęskiej miał synów, Jana i Stanisława; po Janie, pisarzu grodzkim konińskim, skarbniku wschowskim, deputacie na Trybunał poznański 1719 r., ostatnio podwojewodzym poznańskim 1721 r., syn Maciej z Maryanny Lipskiej miał synów, Franciszka i Michała, żonatego z Franciszką Zgierską; po Franciszku córka Eleonora za Stanisławem Rembowskim i syn Jan, dziedzic Dusina z Zofii Bojanowskiej pozostawił córkę Zofię za Stanisławem bar. Chłapowskim i syna Jana, dziedzica Dusina i Pożegowa, po którym z Ludwiki Potworowskiej synowie, Feliks ur. 1867 r. i Stanisław ur. 1873 r. 

Po Stanisławie z Bogumiły Gruszczyńskiej syn Andrzej, dziedzic Chalina 1736 roku, z Ewy Bronikowskiej miał córkę Franciszkę za Janem Nieświastowskim i syna Krystyna, dziedzica Skrzetuszewa, po którym z Korduli Kurnatowskiej syn Adam. 

Adam, dziedzic Pożarowa 1760 r., z żony Anny Unrug pozostawił synów, Wilhelma, dziedzica Chalina, i Zygmunta-Aleksandra; po Wilhelmie córka Eugenia za Stanisławem Żychlińskim i syn Apolinary z Izabeli Ponińskiej miał córkę Adelę 1v. za Bolesławem Świnarskim, 2v. za Józefem Trzebińskim. 

Zygmunt-Aleksander, dziedzic Pożarowa, generał dywizyi wojsk polskich 1831 roku, generał - lejtnant wojsk ros., prezes Heroldyi Królestwa 1853 roku, wylegitymowany w Królestwie 1837 roku, z Anny Stamówny miał syna Stanisława, dziedzica Pożarowa, Biezdrowa i Przysieki, posła do parlamentu berlińskiego, po którym z Eleonory Potworowskiej córki: Anna, Franciszka za Gustawem Potworowskim, Marya za Romanem Komierowskim i synowie: Edward, dziedzic Biezdrowa, żonaty z Heleną Wojnicz-Sianożęcką, Stanislaw i Zygmunt, dziedzic Przysieki, po którym z Maryi hr. Mielżyńskiej córki: Emilia, Eleonora, Marya i synowie: Adam, Andrzej i Józef. 

Jan, syn Piotra, podstoli sochaczewski 1700 r., miał synów, Konstantego i Krzysztofa; po Krzysztofie, dziedzicu dóbr Żerniki, z Ludwiki Szczanieckiej syn Jerzy, dziedzic Brudzewa, oficer wojsk polskich, z Wiktoryi Mojaczewskiej pozostawił córkę Anielę za Henrykiem Unrugiem i synów: Jana i Wiktora, wylegitymowanych w Królestwie 1837-1838 r., Ludwika i Stanisława. 

Ludwik, dziedzic Brudzewa 1818 r., z Anny Bronikowskiej pozostawił synów: Bolesława, po którym z żony Szczuckiej syn Bogusław, Ludwika i Włodzimierza; po Ludwiku z Zuzanny Karczewskiej syn Kazimierz i córki: Halina, Jadwiga i Wanda, i po Włodzimierzu, dziedzicu Strzyżewa, z Karoliny Biernackiej córki, Anna Walewska, Marya Jarantowska i synowie: Ludwik żonaty z Waleryą Malinowską, Lucyan żonaty z Eugenią Groffe, Mścisław ożeniony z Jadwigą Czarnowską i Wiesław. 

Aleksander, dziedzic Bodzewa 1758 r., z Joanny Mielęckiej pozostawił syna Ludwika, ożenionego z Anną Kosicką, z której syn Ludwik z Heleny Żychlińskiej pozostawił syna Telesfora, sędziego apelacyjnego w Bydgoszczy, po którym z Konstancyi Karczewskiej córki: Helena za Konstantym Węsierskim, Pelagia, Zofia i syn Stanisław (Don. Yars., Zap. i Wyr. Tryb. Piotrk. i Lubel., Ks. Gr. Sochaczewskie, Żychl.). 

Michał, burgrabia grodzki łęczycki 1764 r., miał syna Stanisława, po którym z Rozalii Pągowskiej syn Felicyan-Aleksander-Bogumił wylegitymowany w Królestwie 1852 roku. 

Wylegitymowani w Cesarstwie 1850 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej: Jan, syn Heronima, z synami: 1) Tytusem i tego synowie: Bogusław, Władysław, Maryan, Oskar i Jan; 2) Wacławem i tego synowie, Rafał i Felicyan, Józef, syn Krzysztofa, z synami: Władysławem, Krzysztofem i Zygmuntem, Felicyan, syn Władysława, z synem Bogusławem, Aleksander, syn Gabryela, z synem Henrykiem, i Władysław, syn Gabryela, z synami, Konstantym i Edwardem.    

KURNICKI h. ABDANK. Grzegorz, syn Ignacego, zapisany do ksiąg szlachty gub. mińskiej 1802 r. 

KURNICKI h. JUNOSZA. Jan otrzymał 1585 r. dzierżawę drujską. N. na Żmudzi 1651 roku. Maksymilian, vicesgerent grodzki sandomierski 1786 r., wylegitymowany w Galicyi 1805 r. 

KURNICKI. Antoni, syn Stanisława i Apolonii z Fajglów, wylegitymowany w Galicyi 1782 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KURNIEWICZ h. KORNICZ. Aleksander-Kazimierz, podczaszy i poseł mozyrski 1648 r. Hrehory, chorąży mozyrski 1677 roku (Vol. Leg.). Józef, regent grodzki witebski 1760 r. 

N. N. zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej przed 1830 r., a N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. mińskiej 1840 r. 

KURNIKOWSKI. Łukasz i Michał, synowie Marcina i Maryanny z Kilanowiczów, wnukowie Stanisława i Katarzyny Kułakowskiej, wylegitymowani w Galicyi 1782 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KURNOCH h. TRZASKA. W wojew. rawskiem; od połowy XVII stolecia wzięli nazwisko Kurnochowski. Samuel, pisarz grodzki 1611 r., poborca i podstarosta 1616 r., podsędek 1623 r., a sędzia ziemski rawski 1624 r., zm. 1637 r., był żonatym z Justyną Lipską. Adam z wojew. rawskiem podpisał elekcyę 1648 r. 

KURNOCHOWSKI h. TRZASKA. Pochodzą od rodziny Kurnoch. Jan i Tomasz z ziemią sochaczewską podpisali elekcyę 1648 r. 

KUROCZYCKI h. SAMSON. Mają przydomek Bamiutycz. Jan w pow. Słonimskim 1697 r., ożeniony z Anną Sudnik. Paweł i Daniel z pow. Słonimskim podpisali pospolite ruszenie 1698 r. 

Wylegitymowani w Cesarstwie 1851 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej- Antoni, syn Stanisława, z synem Stanisławem, Cypryan, syn Stanisława, Wincenty, syn Heronima, z synami, Antonim i Józefem i tego syn Stanisław, Maciej i Efim, synowie Heronima, i synowie Efima, Ksawery i Ambroży; Wincenty, syn Teodora, z synami, Karolem i Janem, Jan, syn Teodora, z synami, Leopoldem i Mikołajem, i synowie Mikołaja, Ksawery i Konstanty, a Leopolda synowie: Wincenty, Aleksander i Ignacy, Wincenty, syn Konstantyna, z synami, Julianem i Adamem, Michał, syn Jana, z synem Julianem, Felicyan, syn Dominika, z synem Antonim. 

KURODOWSKI. Iwan, bojar piński, cytowany w Metr. Litew. 1528 roku.          

KUROJED. Balcer Lenartowicz, ziemianin upicki, dziedzic na Borkłaniach, żonaty z Zofią Kiełpszówną 1586 r. (Bon.). 

KUROPATNICKI h. NIECZUJA. Hrabiowie i szlachta. Senatorowie w rodzinie: Andrzej-Michał, kasztelan biecki 1676 r., um. 1706 r. Heronini, kasztelan kijowski 1691 r., um. 1696 r. Ewaryst-Andrzej, kasztelan buski 1764 r., bełzki 1766 r., ustąpił 1781 r., um. 1788 r. 

Pochodzą od Gembickich, herbu Nieczuja, z których Maciej Gembicki, wojski żydaczowski 1528 r., pierwszy od swego majątku Kuropatniki, w pow. brzeżańskim, wziął nazwisko Kuropatnicki; wojski miał synów, Jana i Mikołaja, dziedziców na Kuropatnikach. 

Mikołaj, wojski żydaczowski 1570 roku, pozostawił synów: Macieja, dziedzica Obertyna, Sebastyana i Wojciecha, dziedzica Budyłowa, posesora dóbr Perchińska 1590 r., po którym z Katarzyny z Wyżnian synowie: Andrzej, Jan i Wiktoryn, podstarosta buski 1630 r., deputat na Trybunał lubelski 1627 r., z żony Elżbiety Świętopełk-Zawadzkiej miał syna Mikołaja. 

Andrzej, dziedzic Budyłowa 1630 roku, zaślubił Zofię Stamirowską i z niej miał synów, Heronima i Andrzeja-Michała. Heronim, podstoli podolski 1666 r., podczaszy sanocki 1670 r., sędzia ziemski lwowski 1681 r., kasztelan kijowski 1691 r., podpisał elekcyę 1674 roku; sędzia kapturowy lwowski 1674 r., poseł na sejm 1681 r., walczył pod Wiedniem. Kasztelan z żony Joanny Sokolnickiej, chorążanki lwowskiej, miał córki: Judytę, żonę Michała Ankwicza, chorążego nowogrodzkiego, Brygidę za Franciszkiem Świrskim, podczaszym sanockim, a 2v. za Kazimierzem Szeptyckim, miecznikiem gostyńskim, Magdalenę, ksienię Benedyktynek we Lwowie, i synów, Andrzeja, dziekana lwowskiego, kilkakrotnie deputata na Trybunał koronny, kanonika lwowskiego 1691 r., i Mikołaja. 

Andrzej-Michał, rotmistrz królewski 1666 r., kasztelan biecki 1676 r., z żony Marcybelli Łaszczówny, skarbniczanki bracławskiej, pozostawił córki, Maryannę za Adamem Stawskim, 2v. Chlewicką, Dorotę za Stefanem Rzeczyckim, i syna Jana-Gabryela, dziedzica Budyłowa, Nieledwi i Tarnowca, posesora dóbr Glinnik po którym z Antoniny Wilczewskiej, cześnikówny malborgskiej, 2v. za Janem Tarłą, starościcem pilzneńskim, 3v. za Józefem Załuskim, starostą rawskim, córka Franciszka, żona Kacpra Załuskiego, starosty regnowskiego, i syn Józef. 

Józef, dziedzic Budyłowa, Nieledwi i Tarnowca 1710 r., miał dwie żony, Annę Tarłównę, kasztelankę lubelską, z tą rozwiedziony, i Teresę Kurdwanowską, z której córka Domicela 1v. za Kazimierzem Sutczyńskim, miecznikiem łukowskim, 2v. za Gabryelem Aksakiem, generałem wojsk koronnych, i syn Ewaryst-Andrzej. 

Ewaryst-Andrzej, poseł i sędzia kapturowy bełzki, podpisał elekcyę 1764 r.; kasztelan buski 1764 r., kasztelan bełzki 1766 r., kawaler orderów św. Stanisława i Orła Białego, złożył tę dostojność 1781 r., a umarł 1788 r.; deputat na Trybunał koronny 1762 r., mąż uczony i zacny, zajmował się głównie dziejami i heraldyką krajową i napisał dzieło pod tytułem: „Wiadomość o klejnocie szlacheckim, oraz herbach domów szlacheckich w Koronie Polskiej i W. Ks. Litewskiem, tudzież w przyległych prowincyach“, w którem wiele szczegółów ciekawych dotyczących naszej szlachty znaleźć można. Kasztelan w 1779 r. został hrabią austryjackim i członkiem Stanów galic., i z żony Konstancyi Łętowskiej, podkomorzanki krakowskiej, pozostawił córkę Konstancyę i syna Józefa-Ksawerego, członka Stanów i deputata galicyjskiego 1822 r., komisarza sejmu galicyjskiego 1825 r., szambelana austryjackiego, dziedzica dóbr Lipniki, w cyrkule jasielskim, w Galicyi, który zebrał bogatą bibliotekę i tę ofiarował bibliotece Przyjaciół nauk w Warszawie; szambelan um. 1832 r. bezżenny (Metr. Kor., Zap. i Wyr. Tryb. Lube!., Ks. Gr. Czerskie, Bon., Hr. Bork.).   

KUROPATWA h. JASTRZĘBIEC. Senatorowie w rodzinie: Jasiek, kasztelan zawichostski 1412 r. Jan, marszałek nadworny koronny 1455 r Stanisław, kasztelan chełmski 1497 r. 

Długosz w Lib. Benef. daje im herb Szreniawę. Zamożna, lecz już zgasła rodzina, pisała się z Łańcuchowa. Jan (Jaśko) podpisany na przywileju z 1392 r. Przybek z Grodziny, łożniczy królewski 1394 r. Piotr, kanonik krakowski, kustosz gnieźnieński 1399 r. Jasiek (Jazdo) z Łańcuchowa, starosta lubelski, łowczy 1400 r., sędzia ziemski 1403 r., ostatnio 1412 r. kasztelan zawichostski, z żony Elżbiety z Widuchowy miał syna Jana, podkomorzego lubelskiego 1439 r., starostę sanockiego i chełmskiego 1447 roku, marszałka nadwornego koronnego 1455 r., który w 1440 r. towarzyszył Kazimierzowi IV obranemu wielkim księciem litewskim w podróży do tego kraju dla objęcia tronu i skłonił bełżan do poddania się Kazimierzowi IV i odebrał od nich przysięgę wierności 1462 r. Marszałek jako starosta dokuczał szlachcie chełmskiej, o co były częste skargi do Kazimierza IV, a wysłany na poskromienie rozbojów i rabunków, popełnianych w Małopolsce przez Jana ks. Oświęcimskiego, obiegł go w Oświęcimiu, zmusił do uległości i poddania się Polsce, i był rządcą w Oświęcimiu. Jan z żony Jadwigi miał córki: Annę za Janem z Żelechowa, Jadwigę, Katarzynę za Adamem Piwo i synów, Jana i Stanisława. 

Stanisław, dziedzic Mogielnicy, dworzanin królewski 1484 r., dzierżawca parczowski i nowosielecki, kasztelan chełmski 1497 r., starosta lubelski i chełmski, zaślubił Barbarę z Kobylan, stolnikównę krakowską, i z niej pozostawił synów, Jana, łożniczego królewskiego, i Mikołaja. 

Mikołaj z Grodziny z żony Katarzyny Ligęza miał synów, Jakóba i Stanisława, posła na sejm, który podpisał ugodę bendzińską 1589 roku, i miał syna Heronima. 

Paweł, dziedzic na Hryniowcach, stolnik halicki 1468 r., pozostawił córki, Annę, Małgorzatę i synów: Franciszka, dziedzica Połachicz, Przybyłowa i Bankowiec, podczaszego 1487 r., miecznika halickiego 1489 r., Guntera, Jana, plebana w Jazłowcu, Stanisława i Mikołaja, dziedzica na Hryniowcach 1475 r., żonatego z Heleną, córką Jana Śwircza.  

Mikołaj, dziedzic Połachicz, Budkowa, Chotkowa i in., wojski halicki 1555 r., pozostawił synów: Mikołaja, Pawła i Stanisława, żonatego z Anną Wężykówną. 

Mikołaj, dziedzic na Prusach, posesor Nowego Sioła i Zniesienia, stolnik halicki 1603 r., z Anny Bełżeckiej miał syna Aleksandra, posesora królewszczyzn Chomikowa i Czerniejowa, w halickiem, po którym z Elżbiety Gołuchowskiej synowie: Andrzej, Michał i Mikołaj. 

Paweł, syn wojskiego Mikołaja, posesor na Bratkowicach, podstoli halicki 1590 r., z żony Anny Makowieckiej pozostawił synów: Heronima, Jana, żonatego z Cecylią Rodzińską, i Pawła, po którym z Zofii Stanisławskiej córka Zofia 1v. za Stanisławem Kochanowskim, 2v. za Stanisławem Koniecpolskim, wojewodą parnawskim. 

Heronim, dziedzic dóbr Nadworna, posesor na Bratkowicach, z żony Zofii Pieczychojskiej miał córkę Justynę za Stanisławem Kurdwanowskim i syna Stanisława-Heronima, dziedzica Bobuliniec, Kajdanowa i Nadwornej, po którym z Krystyny Chmielówny, łowczanki bielskiej, syn Jerzy, miecznik halicki, deputat na Trybunał lubelski, um. 1727 r. 

Piotr-Stanisław 1670 r., zaślubił Teresę Truskolaską i z niej pozostawił córki, Helenę Bełżecką, stolnikowę halicką, Salomeę za Antonim Stadnickim, podczaszym bełzkim, i synów: Aleksandra, kanonika katedralnego lwowskiego, deputata na Trybunał lubelski 1695 r., Kazimierza i Michała (Metr. Kor., Conv. Vars., Zap. i Wyr. Tryb. LubeL, Don., Vars., Bon.). 

KUROSZ h. OSTOJA. Na Białej Rusi. Jan, poborca w wojew. mścisławskiem 1578 i 1609 r. Jan, podstarosta miński 1599 r. Jan-Antoni z wojew. połockiem podpisał elekcyę 1697 r. 

KUROSZ h. RAWICZ. Stara w wojew. Sandomierskiem rodzina, wzięła nazwisko i pisała się ze wsi Woli Kuroszowej, w wojew. Sandomierskiem, która pierwotnie była nazywaną Wolą-Ninkowską. Maciej, dziedzic części wsi Proszowice i Mikołaj, dziedzic wsi Wola 1470 r. (Lib. Benef.). Paweł żonaty z Małgorzatą Herburtówną w aktach krakowskich 1501 r. N., dziedzic Woli Ninkowskiej 1508 r. Michał, proboszcz w mieście Grabowie 1531 r. 

Heronim, żonaty z Urszulą Odrowąż-Białaczewską, miał synów, Andrzeja i Kacpra, dziedzica Woli Kuroszowej v. Ninkowskiej. Tomasz walczył przeciw Szwedom w Prusach 1627 r. N., rotmistrz w lekkiej chorągwi ks. Jeremiasza Wiśniowieckiego, wojownik przeciw Kozakom 1648 r. Heronim, syn Andrzeja, 1650 r., zaślubił Poliksenę Świerczewską i z niej miał synów, Jana-Heronima i Stanisława, po którym z Karnickiej syn Adam podpisał elekcyę 1697 r. z wojew. Sandomierskiem. 

Jan-Heronim, dziedzic Jakubowa 1683 r., z żony Elżbiety Pawłowskiej miał synów, Kazimierza i Konstantego; po Kazimierzu z 1-ej żony Tuszyńskiej synowie, ks. Franciszek i Rajmund, z 2-iej żony Katarzyny Zegartówny syn Jakób, a z 3-iej żony Wolskiej córka Zuzanna Koziarska. Jakób zaślubił Magdalenę Zawiszankę i z niej miał syna Waleryana, wylegitymowanego w Zachodniej Galicyi 1804 r., podpisarza sądowego w Garwolinie 1820 r.

Konstanty, drugi syn Jana-Hieronima, subdelegat grodzki radomski 1726 r., miał dwie żony, Agnieszkę Szydłowską, z niej syn Józef-Tomasz, i Rozalię Siemiradzką, z której synowie: Antoni, Ksawery i Michał. 

Józef-Tomasz, subdelegat grodzki radomski, podpisał elekcyę 1764 r. z wojew. Sandomierskiem; z żony Maryanny Petrykowskiej pozostawił syna Antoniego, po którym z Domiceli Ublińskiej syn Kacper-Michał wylegitymowany w Królestwie 1840 r., był żonatym z Anną Potkańską. 

Antoni, subdelegat 1778 r., regent grodzki radomski 1784 r., z Antoniny Gorzkowskiej miał synów, Feliksa i Józefa, dziedzica Guzowa i Woli Guzowskiej; po Feliksie z Antoniny Orzechowskiej syn Benedykt wylegitymowany w Królestwie w 1837 r., a po Józefie, sędzim pokoju w Garwolinie 1820 r., z Ewy Zdziechowskięj córka Domicela za Edmundem Kietlińskim i syn Marceli, dziedzic Łękawicy, Duckiej Woli i Trzebienia, z 1-ej żony pozostawił syna Ludwika, żonatego z Martyną Olszewską, a 2-iej żony Ludwiki Okęckiej córki, Leokadya za Maurycym Boskim, Marya za Alfredem Reklowskim i syn Bolesław. 

Ksawery, syn Konstantego i Siemiradzkiej, z Anny Ciborowskiej miał córki, Maryę Młodzianowską, Teklę Zawiszynę, i synów, Jana i Cypryana. Urszula za Ignacym Gruszeckim 1800 r. (Ks. Gr. Radomskie i Czerskie, Don. Vars., Quaterniones, Wyr. Tryb. Lubel., Bon.). 

KUROSZYCKI. Cytowani w aktach nowogrodzkich 1773 i 1791 r. 

KUROSZYŃSKI. Albin, Bonawentura i Heliodor z synem Karolem, synowie Jana, wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej 1834-1852 r. 

KUROWICKI h. NOWINA. Stanisław, Wiktor i Zacharyasz z synami: Franciszkiem, Julianem i Stanisławem, synowie Stanisława, wylegitymowani w Cesarstwie 1853 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub kijowskiej. 

KUROWICKI h. PRUS. Wzięli nazwisko od wsi Kurowice, w ziemi drohickiej. Wacław i Benedykt podpisali elekcyę 1674 r. z wojew. brzeskolitewskiem. Daniel, cześuik i burgrabia drohicki 1692 r. 

Franciszek, podczaszy 1702 r., burgrabia drohicki, ostatnio chorąży mścisławski 1727 r., ożeniony z Katarzyną Oborską. Mikołaj, kanonik kamieniecki 1703 r. Jan, cześnik brzeski 1712 r. Stanisław, cześuik brzeski 1720 r. Leon, wojski mielnicki, ożeniony z Agnieszką Madalińską 1725 r. Aleksander, podczaszy drohicki 1727 r. Ignacy, podczaszy drohicki 1755 r. Marcin, wojski drohicki 1764 r., miał syna Jana. Maurycy, chorąży podlaski 1769 r., z Anny Komorowskiej, łowczanki buskiej, pozostawił synów: Emanuela, Fryderyka i Władysława (Don. Vars., Zap. i Wyr. Tryb. Lubel.).   

Antoni i Michał, synowie Antoniego, i Tomasz, syn Franciszka, wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej. 

KUROWICKI h. RAWICZ. Siedm osób wylegitymowanych w Cesarstwie 1851 r. zapisano do ksiąg szlachty gub. mińskiej. 

KUROWICZ. Jan, dzielny żołnierz przy szturmie Mścisławia 1654 r. Fabian-Sebastyan, sędzia grodzki czerniechowski 1698 r., został cześnikiem żydaczowskim 1712 r., a był żonatym z Maryanną z Korczewa (Zap. i Wyr. Tryb. Lubel.). 

KUROWICZ. Szymon w nagrodę zasług nobilitowany 1673 r.; sekretarz królewski, viceinstygator litewski, podpisał elekcyę 1674 r. z wojew. trockiem; instygator litewski 1676 r., głównie przyłożył się do potępienia Łyszczyńskiego obwinionego o herezyę 1689 r. N., strażnik trocki, ożeniony z Kręską, starościanką stawiszyńską 1740 r. 

KUROWICZ-WERWICZ Jan, dzielny żołnierz, nobilitowany na zalecenie hetmana na sejmie 1673 r. (Vol. Leg.). 

KUROWSKI h. LUBICZ. Wzięli nazwisko od wsi Kurowa, w pow. konińskim. Jan z Małego Kurowa i Mikołaj z Wielkiego Kurowa pozbawieni dóbr za niestawienie się na wojnę 1497 r. (Metr. Kor.). Ambroży i Wojciech, dziedzice na Kurowie Wielkim 1579 r. (Ks. poborowe). Po Adamie synowie: Andrzej, Bazyli i Feliks 1699 r. (Zap. Lubel.). 

KUROWSKI h. LUBICZ i NAŁĘCZ. Antoni, syn Ludwika, z synami i inni wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1848 r. 

KUROWSKI h. NAŁĘCZ. W wojew. kaliskiem, na Litwie, Wołyniu i na Podlasiu, w którem w XVI wieku założyli wieś Kurowo. Maciej i Mikołaj, synowie Marcina, 1414 roku. Bartłomiej, Grzegorz, Feliks, Sebastyan i Stanisław, dziedzice na Kurowie 1579 r.; po Sebastyanie syn Marcin 1640 r. Feliks, podstarosta odolanowski, dziedzic na Jankowie i Chwalczewie, w pow. kaliskim 1579 r. (Ks. poborowe). Józef i Kazimierz podpisali elekcyę 1697 r. z wojew. kaliskiem. 

Po Grzegorzu z Eufrozyny Dębowskiej syn Łukasz, dziedzic na Romanowie 1732 r., miał synów: Franciszka, Ignacego-Piotra i Wincentego, regenta i pisarza grodzkiego krasnostawskiego 1780 r.; po Ignacym-Piotrze, wylegitymowanym w Galicyi 1782 r., z Rozalii Rościszewskiej córki: Bogumiła, Helena, Kunegunda, Maryanna i Tekla za Józefem Władem (Don. Vars., Quaterniones, Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

Jan Chrzciciel 1782 r., a Wincenty, Jan i Stanisław 1809 r. wylegitymowani w Galicyi bez wskazania procedencyi. 

Byli i w wojew. płockiem i pisali się z Kurowa. Mikołaj, syn Andrzeja, dziedzic na Wilkowie 1537 r. Wojciech, syn Marka z Kurowa-Pianek, 1540 r. Paweł i Wojciech, synowie Pawła, dziedzice na Kurowie Małym 1542 r. Jan, syn Tomasza, dziedzic na Kurowie 1579 r. Jan podpisał elekcyę 1648 r. z wojew. płockiem (Ks. Gr. Płockie, Ks. poborowe).     

Jan, syn Andrzeja, dziedzic dóbr Piotrowice 1728 roku. Stanisław, dziedzic Gawartowej Woli, cześnik wyszogrodzki 1734 r., miał syna Ignacego 1767 r. Szymon, syn Jana, dziedzic wsi Łysakowo, w wojew. płockiem 1736 r., z Magdaleny Olszewskiej miał syna Jana, po którym synowie, Kazimierz i Paweł; po Kazimierzu synowie: 1) Jakób pozostawił syna Jakóba, po którym z Anny Krasuskiej syn Tomasz, dziedzic wsi Kurowo, wylegitymowany w Królestwie 1852 r.; 2) Maciej, tego synowie: a) Józef, po którym syn Antoni wylegitymowany w Królestwie 1853 r., b) Wiktoryn, po którym z Joanny Nowosielskiej syn Franciszek wylegitymowany w Królestwie 1852 r. i c) Michał, po którym z Zofii Wierzejskiej syn Andrzej wylegitymowany w Królestwie 1852 r.; 3) Marcin, tego syn Tomasz miał syna Kazimierza, ożenionego z Małgorzatą Rzążewską, z której synowie, Józef i Jacek wylegitymowani w Królestwie 1860 r. 

Po Pawle, drugim synu Jana, syn Marcin miał syna Stanisława, po którym z Agnieszki Pogonowskiej syn Michał wylegitymowany w Królestwie 1862 r. 

Po Grzegorzu, dziedzicu wsi Kurowo, w ziemi łukowskiej 1764 r., z Maryanny Domoszyńskiej synowie, Jan, urzędnik w Przasnyszu, i Onufry, porucznik wojsk polskich 1830 r., wylegitymowani w Królestwie 1839 r. 

Jan, podstarosta i poborca rzeczycki 1615 r. Andrzej z wojew. wileńskiem 1648 r., Jan z pow. starodubowskim 1674 r. podpisali elekcye, 

Grzegorz, syn Józefa, i inni wylegitymowani w Cesarstwie 1860 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej. 

KUROWSKI h. STRZEMIĘ. Jednego pochodzenia z Lenczewskimi i pisali się z Górnych Lencz. Andrzej z 1-ej żony Iskrzyckiej miał córkę Chronowską, stolnikowę mielnicką, a z 2-iej żony Moszyńskiej syna Marcina 1740 r. Andrzej, syn Jana i Anny Mikuszewskiej, z żony Magdaleny Wróblewskiej pozostawił syna Józefa, wylegitymowanego w Galicyi 1782 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KUROWSKI h. SZRENIAWA. Senatorowie w rodzinie: Mikołaj, biskup poznański 1395 r., a kujawski 1399 r., arcybiskup gnieźnieński 1402 r., um. 1411 r. Klemens, kasztelan żarnowski 1396 r. Piotr, kasztelan sandecki 1440 r., lubelski 1460 r., a sandomierski 1461 r.

Wzięli nazwisko od wsi Kurów, w pow. szczyrzyckim. Klemens, kasztelan żarnowski 1396 r., miał synów: Jana, Mikołaja i Piotra; z nich Mikołaj, z dziekana krakowskiego i kantora gnieźnieńskiego biskup poznański 1395 r., a kujawski 1399 r., został arcybiskupem gnieźnieńskim 1402 r.; człowiek zdolny i uczony, kilkakrotnie układał się z Krzyżakami i na wyprawę grunwaldzką zbrojną chorągiew wystawił; umarł 1411 r., a majątki po nim odziedziczył jego brat Piotr, z których Rytwiany sprzedał arcybiskupowi Wojciechowi Jastrzębcowi.

Piotr, starosta lubelski 1431 r., kasztelan sandecki 1440 r., lubelski 1460 r., a w 1461 r. sandomierski, dobry gospodarz zebrał znaczny majątek, który otrzymała córka jego Jadwiga, żona Jana z Pilcy, wojewody krakowskiego; Piotr w 1436 r. podpisał traktat z Krzyżakami, w 1446 r. stale wierny królowej Zofii, i będąc już kasztelanem sandeckim, posłował od panów koronnych do Kazimierza IV z zaproszeniem do przyjęcia Korony, a jako kasztelan lubelski wyznaczony był od Kazimierza IV do zmuszenia duchowieństwa krakowskiego do przyjęcia za biskupa Gruszczyńskiego i to polecenie surowo wykonał. 

Antoni i Mateusz wylegitymowani w Galicyi 1790 r. bez wskazania procedencyi, lecz czy należeli do powyżej wskazanego rodu, niema żadnej pewności. 

KUROWSKI h. WĄŻ. Podług Paprockiego dom dawny w wojew. kaliskiem. Jan, dziedzic dóbr Czerniewo 1746 roku, z Maryanny Zawiszanki miał syna Macieja, tego syn Marcin z Magdaleny Czerniewskiej miał syna Dominika, wylegitymowanego w Królestwie 1842 r. 

Andrzej, łowczy żytomierski 1750 roku, miał syna Józefa; tego syn Tadeusz żonaty z Nepomuceną Starczewską, pozostawił synów: Maryana, Konrada, Jana i córkę Marcelę, wylegitymowanych w Królestwie 1851 r. 

KUROWSKI h. WŁASNEGO. Herb - w polu błękitnem podkowa srebrna, ocelami do góry, w środku której krzyż kawalerski srebrny; w koronie nad hełmem kruk czarny z pierścieniem w dziobie (Hr. Ostr.). 

Joachim, Józef i Kazimierz otrzymali nobilitacyę 1775 r. (Vol. Leg ); z nich Józef był porucznikiem wojsk koronnych, a Kazimierz, chorążym artyleryi koronnej (Don. Vars.). 

KUROWSKI. Jan, chorąży sanocki, zm. 1511 r. Jan, Mikołaj i Stanisław 1560 r. Andrzej i Stanisław, synowie Jana, dziedzice na Chojnowie 1630 r. Jan, syn Jana, z Katarzyny Gosławskiej pozostawił córki, Annę za Maksymilianem Zawiszą i Katarzynę za Janem Laskowskim 1670 r. Stanisław, syn Jana, z żony Maryanny Zdziarskiej miał synów: Józefa, Michała i Stanisława, łowczego bracławskiego 1720 r. (Zap. i Wyr. Tryb. Lub., Ks. Gr. Czerskie). 

Adalbert, syn Marcina, Aleksander, syn Tomasza, Antoni, syn Macieja, Antoni, syn Mikołaja, Bartłomiej, syn Wawrzyńca, Ignacy i Józef, synowie Jakóba, Mateusz, syn Jakóba, Maciej, syn Kazimierza, Michał, syn Jana, Piotr-Ignacy, syn Wojciecha-Józefa, zamieszkali w ziemi łukowskiej, wylegitymowani w Zachodniej Galicyi 1803 i 1804 r. (Quaterniones). 

KUROZWĘCKI h. PORAJ. Senatorowie w rodzinie: Dobiesław, kasztelan wiślicki 1356 r., wojewoda krakowski 1368 r., kasztelan krakowski 1380 r., um. 1397 r. Zawisza, kanclerz koronny 1374 r., biskup krakowski 1380 r., um. 1382 r.. Krzesław, kasztelan sandecki 1375 r., a sandomierski 1384 r. Mikołaj, kasztelan wojnicki 1400 r., wojewoda sandomierski 1410 r., kasztelan krakowski 1430 r. Krzesław, kasztelan wiślicki 1438 r., a lubelski 1444 r. Dobiesław, kasztelan rozpierski 1472 r., wojewoda lubelski 1484 r., a sandomierski 1494 r. Piotr, marszałek nadworny koronny 1475 r., podskarbi koronny 1479 r., kasztelan sandomierski 1494 r. Stanisław, podkanclerzy 1476 r., kanclerz wielki koronny 1479 r. Mikołaj, kasztelan rozpierski 1482 r., sieradzki 1485 r., wojewoda lubelski 1502 r., um. 1507 r. Krzesław, biskup kujawski 1494 r., kanclerz wielki koronny 1483 r., um. 1503 r.

Pierwszorzędna w XV wieku rodzina, pisała się z Chodowa, a następnie z Kurozwęk, od których wzięła nazwisko Kurozwęcki, niektórzy jednak jej członkowie pisali się już w XV wieku z Michałowa; jedna jej linia od majątku dziedzicznego Męczyny v. Męciny wzięła nazwisko Męciński, inna od Grzybowa Grzybowski. Właściwi Kurozwęccy dość byli liczni w końcu XV wieku i brali dla odróżnienia przydomek Piorun i Wrzód, lecz zgaśli w pierwszej połowie XVI wieku. 

Dobiesław, syn Zawiszy, chorążego sandomierskiego, podstoli krakowski 1345 r., z podkomorzego sandomierskiego kasztelan wiślicki 1356 r., wojewoda, a następnie kasztelan krakowski, zm. 1397 r., gorliwy stronnik, wraz z swym synem biskupem Zawiszą, systematu Kazimierza Wielkiego i króla Ludwika mianowany był jednym z rządców kraju w nieobecności królewskiej i miał sobie zdane dowództwo nad wojskiem przeznaczonem do odporu Litwy, pustoszącej ziemię lubelską; Dobiesław sprzeciwiał się małżeństwu królowej Jadwigi z arcyksięciem Wilhelmem i tego nie chciał puścić na zamek krakowski, i w pierwszym roku panowania Jadwigi był rządcą ziemi krakowskiej, a nawet całego kraju. Kasztelan miał córkę Małgorzatę za Zbigniewem z Oleśnicy i synów: Krzesława, Mikołaja, archidyakona lubelskiego, kanonika krakowskiego 1382 r., i Zawiszę, jednego z najzdolniejszych ludzi stanu swojej epoki, gorliwego Stronnika Kazimierza Wielkiego, który popierał wybór Ludwika na króla, a następnie głównie przyłożył się, że Stany państwa przyznały dziedzictwo tronu jednej z jego córek. 

Zawisza, kanonik krakowski 1364 r., podkanclerzy 1372 r., a od 1374 r. kanclerz wielki koronny, biskup krakowski 1380 r., nadał katedrę krakowską i w swej rodzinnej włości Chodowie wraz z bratem Krzesławem fundował kościół. 

Krzesław, dziedzic Kurozwęk, Grzybowa i in., z kasztelana sandeckiego kasztelan sandomierski 1384 roku, starosta generalny wielkopolski, był starostą łuckim i rządcą Wołynia, miał synów: Dobiesława, podstarostę 1432 r., burgrabiego krakowskiego, po którym córka Ofka za Janem Chorzelowskim, Henryka, Jana, burgrabiego krakowskiego, i Mikołaja, dziedzica na Michałowie, z kasztelana wojnickiego wojewodę sandomierskiego 1410 r., wreszcie kasztelana krakowskiego 1430 r., a zarazem starostę krakowskiego, i jakiś czas starostę w Brodnicy, wojownika przeciwko Krzyżakom, zm. 1438 r., po którym podług familijnej tradycyi trzech synów: Jan, dziedzic na Michałowie, wziął nazwisko Michałowski i herb Jasieńczyk, Michał, dziedzic na Michałowicach, w ziemi przemyślskiej, którego potomkowie, także Michałowskimi nazywający się, wzięli herb Trzaska z przydomkiem Skarbek, i Mikołaj, dziedzic na Tłuchowie w ziemi dobrzyńskiej, który od tego majątku wziął nazwisko Tłuchowski i herb Wczele.

Krzesław, dziedzic na Grzybowie, podkomorzy sandomierski 1436 r., kasztelan wiślicki 1438 r. a lubelski 1444 r., starosta generalny wielkopolski, piotrkowski i pilzneński, był z Władysławem III na wojnie z Turkami na Węgrzech 1443 r. i pod Warną 1444 r., w nagrodę zasług hojnie majątkami nadany; z żony Ewy miał córki, Annę za Stanisławem Lanckorońskim, marszałkiem nadwornym koronnym, Urszulę za Eustachym, Odrowążem ze Sprowy, kasztelanem wiślickim, i sześciu synów: Piotra, zwanego Piorun, wojskiego krakowskiego, marszałka nadwornego koronnego, podskarbiego koronnego 1479 r., ostatnio kasztelana sandomierskiego 1494 r., starostę oświęcimskiego i krakowskiego, Krzesława, kanonika włocławskiego 1461 r., kanonika krakowskiego 1476 r., dziekana gnieźnieńskiego 1478 r. i kantora poznańskiego 1480 r., kanonika przemyślskiego 1482 r. i kantora krakowskiego 1485 r., kanclerza wielkiego koronnego 1483 r., ostatnio biskupa kujawskiego 1494 r., Jana, starostę piotrkowskiego, Stanisława, sekretarza królewskiego i kanonika krakowskiego 1461 r., podkanclerzego 1476 r., ostatnio kanclerza wielkiego koronnego 1479 r., Dobiesława i Mikołaja, którzy od godności swego ojca kasztelana lubelskiego brali przydomek Lubelczyk. 

Dobiesław, dworzanin królewski 1471 r., kasztelan rozpierski 1472 r., krajczy koronny 1476 r., wojewoda lubelski 1484 r., a sandomierski 1494 r., starosta krzepicki i piotrkowski, poseł do Czech w sprawie wyniesienia na tron królewicza Władysława, zaślubił Elżbietę Tarnowską, kasztelankę krakowską, i z niej miał syna Stanisława, dziedzica Balczyna, Baranowa, Borzykowy, Młynów, Suchorzewa, Zakrzewa, Mikułowie i in., starostę krzepickiego i wieluńskiego 1490 r., po którym z Zofii Zborowskiej córka Barbara za Andrzejem z Górki, kasztelanem poznańskim. Podobno starosta miał zostawić i synów, od których wywodzą się Męcińscy, herbu Poraj, dowodząc, że ich przodek, gdy Kurozwęki wyszły z rąk rodziny, od swego majątku Męcina, wziął nazwisko Męciński. 

Mikołaj, ostatni syn kasztelana Krzesława, dziedzic Kurozwęk, Grzybowa, Czyżowa, Lucyanowic i Szańca, starosta szydłowski 1481 r., kasztelan rozpierski 1482 r., sieradzki 1485 r., wojewoda lubelski 1502 r., z żony Ewy, córki wojewody krakowskiego, Jana z Rytwian, za którą otrzymał część Rytwian, pozostawił córkę Elżbietę, żonę Jana Oleśnickiego i synów, Adama i Heronima. 

Adam, dziedzic Goszyc i Lucyanowic, starosta brzeźnicki 1501 r., zaślubił Jadwigę z Tęczyna, 2v. za Piotrem Opaleńskim, i z niej pozostawił córkę Annę, żonę Heronima Łaskiego, krajczego koronnego.

Heronim, dziedzic dóbr Kurozwęki i Kościelniki 1504 r., starosta szydłowski 1510 r., zaślubił Barbarę Krupkównę i z niej pozostawił córki, Annę i Barbarę; umarł 1520 r. ostatni z linii męzkiej Kurozwęckich, a dobra Kurozwęki otrzymała córka Anna i te wniosła w posagu mężowi swemu Janowi Lanckorońskiemu (Metr. Kor., Ks. Ziem. Wiślickie, Bon.). 

KUROZWOŃSKI. Piszą się z Kurozwonów, w pow. łuckim. Iwan Patryk, dziedzic dóbr Denysko, podkomorzy krzemieniecki 1568 r., poborca wołyński 1576 r., żonaty 1v. z Oleną Dziusanką, z niej córki, Teodora za Teodorem i Anastazya za Damianem Hulewiczami i syn Bazyli, 2v. z Pelagią Ozdowską, z której córki, Marya za Teodorem Omelańskim i Potencya za Mikołajem Święcickim (Wyr. Tryb. Lubek, Sumaryusze, Bracławski i Wołyński). 

KURP h. JASTRZĘBIEC. W północnem Mazowszu; wzięli nazwisko od wsi Kurpie, w pow. ostrołęckim, i w XVI wieku zmienili nazwisko na Kurpiewski. 

KURP h. ŚLEPOWRON. Podług Paprockiego zamieszkiwali w wojew. Sieradzkiem. 

KURPIEWSKI h. JASTRZĘBIEC. Brali przydomek Bolesta. Trojan ze Zraijewa v. Żmijewski, nabywszy w 1440 r. dwie włóki gruntu we wsi Kurpie, w ziemi łomżyńskiej, wziął nazwisko Kurpiewski. Nadbor cytowany 1436 r. w aktach ostrołęckich. Marcin w pow. zambrowskim 1444 r. Jakób, syn Nadbora, i Mikołaj, syn Marcina, dostali pewne grunta we wsi Kurpie 1468 r. od Konrada ks. Mazowieckiego. Wawrzyniec 1480 r. Trojan, syn Jana, 1506 r. Jan, sędzia ostrołęcki 1523 r., komornik ostrołęcki 1544 roku. Paweł, syn Jana, i Jan, syn Mikołaja, 1564 r. Mikołaj, syn Trojana, w Prusach Wschodnich 1590 r. Adam, syn Michała, 1610 r. Jakób, Kazimierz i Tomasz podpisali elekcyę 1697 r. z ziemią nurską. Wojciech, syn Kazimierza, wnuk Stanisława, dziedzic wsi Kurpie 1750 r. Józef, dziedzic dóbr Sumowe Góry 1790 r., miał synów, Wawrzyńca i Jakóba; z nich Wawrzyniec pozostawił syna Michała, dziedzica części we wsi Sumowe Góry, w pow. łomżyńskim, wylegitymowanego w Królestwie 1855 r. 

KURPSKI. Książęta. Zobacz Kurbski. 

KURSKI h. PRAWDZIC. W Mazowszu i Wielkopolsce, brali przydomki Polak i Luka. Stanisław z Rogowa cytowany w aktach ostrołęckich 1506 r. Piotr sprzedał swą wieś Kursk, w pow. poznańskim, Szczanieckim 1513 r., a jego potomkowie wzięli nazwisko Luka. Marcin, dziedzic Łężca 1570 r. Leonard-Jarosław z przydomkiem Polak 1593 r. Peregryn, opat paradyski 1593 r., jego synowcowie: Jan, sekretarz i dworzanin królewski, wojski poznański od 1643 r., i Stanisław podpisali elekcyę 1648 r. z wojew. poznańskiem, a Maciej Maryan, Bernardyn, został biskupem bakońskim 1649 r., lecz porzucił tę dostojność i był sufraganem poznańskim; kapłan wielkiej pobożności, nauki i gorliwości, autor, um. 1681 r.

Jan i Kacper Szczanieccy, około 1520 roku dziedzice wsi Kursk, w Wielkopolsce, wzięli nazwisko Kurski; z nich Jan, zabiegły gospodarz, kupił dobra Nojewo, Oporówi Jaryszew, i zostawił dwóch synów, Krzysztofa i Franciszka, oraz córki, Katarzynę za Janem Przystanowskim i Małgorzatę za Kurskim. 

Po Franciszku z żony Anny Kalkreuth córka Anna za Wojciechowskim i synowie, Jan, po którym z żony Doroty Zeydlic syn Krzysztof ożeniony z Małgorzatą Kręską, i Krzysztof ożeniony z Barbarą Krzyszkowską. 

Kacper 1562 r. z żony Doroty Luka miał synów: Jerzego 1619 roku, ożenionego z Dorotą Nostic, z niej córka Anna za Jerzym Leben, Erazma v. Asmana, dziedzica Kurska 1593 r., po którym syn Kacper-Otton, Kacpra 1640 r. i Wita 1634 r., po którym z żony Barbary Unruhówny syn Kacper bezpotomny. 

Antoni, Tomasz, Paweł i Michał, synowie Sebastyana, zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1802 r. 

KURSZ. Nie wiem, czy nie omyłką druku zamiast Kurcz zamieszczony w Vol. Leg. Piotr z Łubnicy-Kursz, który z wojew. wołyńskiem podpisał elekcyę 1648 r. 

KURSZANOWSKI. Byli w wojew. lubelskiem; z nich Józef 1765 r., syn Stefana i Zofii Chrościechowskiej. 

KURSZEWSKI. Melchior 1676 roku, syn Piotra i Agnieszki Ropp. Stanisław z wojew. podlaskiem podpisał elekcyę 1697 r. 

KURYEWICZ. Osób 15 wylegitymowano w Cesarstwie i zapisano do ksiąg szlachty gub. mińskiej 1840 r. 

KURYŁOWICZ h. OSTOJA. Józef, komornik ziemski podolski 1757 r. Antoni, kanonik unicki chełmski 1812 r. N. N. zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej przed 1830 r. Ignacy, syn Piotra, urzędnik w gub. mińskiej 1851 r. 

KURZAŃSKI h. ODROWĄŻ. Zamożna niegdyś na Rusi Czerwonej rodzina, pochodzi od Wysockich, herbu Odrowąż, od których oddzieliła się nazwiskiem w połowie XVI wieku. Po Janie Wysockim, podsędku lwowskim, syn Mikołaj, otrzymawszy za żoną dobra Kurzany, nazwał się Kurzańskim, i ów Mikołaj, komornik ziemski lwowski 1480 r., pozostawił syna Dobiesława, ożenionego z Katarzyną Krzywiecką. Jan i Mikołaj, dziedzice na Kurzanach 1578 r. (Ks. poborowe). Jan, wojski lwowski 1621 r. 

Józef, syn Jana i Katarzyny Bukowskiej, stolnik wendeński 1767 r., żonaty z Justyną Andrychiewiczówną (Don. Vars.). Augustyn i Karol, synowie Ignacego, wnukowie Jana, wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub podolskiej 1835 r.

KURZĄTKOWSKI h. ABDANK. Mieli być na Litwie i z tym herbem jest zapisany do ksiąg szlachty gub. wileńskiej Józef, syn Piotra, wylegitymowany w Królestwie Polskiem z herbem Brodzie. 

KURZĄTKOWSKI h BRODZIĆ. Niesiecki mylnie pisze ich Kurządkowski; wzięli nazwisko od wsi Kurzątki, w wojew. płockiem. Po Wojciechu 1595 r., dziedzicu wsi Kurzątki, synowie, Bartłomiej i Jan podpisali elekcyę 1632 roku; po Janie synowie, Łukasz i Franciszek, i z nich Łukasz kupił w 1678 r. majątek Popiele od Walentego Bieńkowskiego, i z żony Anny Młochowskiej miał syna Tomasza 1721 r., po którym z żony Katarzyny Łomińskiej synowie, Wojciech i Jan. 

Jan, dziedzic części wsi Kurzątki i Suminy 1754 r., pozostawił syna Jana, a ten syna Michała, dzierżawcę dóbr Lipiny, w pow. zamojskim, wylegitymowanego w Królestwie 1838 r. Z tej linii Seweryn-Gaweł-Florenty, syn Onufrego, radcy pow. soleckiego 1813 r., i Tekli Wendorff, wylegitymow Królestwie 1840 roku. 

Franciszek, Jacek, Józef, Michał i Onufry, synowie Jana i Franciszki Czerwińskiej, wnukowie Józefa, wylegitymowani w Galicyi Zachodniej 1804 r. (Quaterniones). 

Paweł, Kalikst, Tomasz i Szymon, synowie Wojciecha, sprzedali 1759 r. Szymonowi Truskolaskiemu swój majątek Kurzątki, Byczki i Rogale; po Szymonie syn Piotr z żony Justyny Budziszewskiej miał syna Józefa, dziedzica części wsi Sokołów, wylegitymowanego w Królestwie 1841 r. a zapisanego do ksiąg szlachty gub. wileńskiej z herbem Abdank. 

Michał, syn Jakóba, z żony Justyny Glinojeckiej 1721 r. miał syna Michała 1783 r. (Akta Warszawskie), a ten syna Stanisława, po którym syn Aleksander-Franciszek, właściciel części wsi Borowe, w pow. pułtuskim, wylegitymowany w Królestwie 1852 r. 

KURZĄTKOWSKI h. ROGALA. Wzięli nazwisko od wsi Kurzątki, w ziemi łomżyńskiej. Stanisław, Dobiesław i Alberyk dostali w nagrodę zasług w 1411 r. od Janusza Starszego ks. Mazowieckiego 10 włók gruntu niedaleko miasta Nowogrodu Mazowieckiego. Jan, syn Sandka, 1471 roku. Andrzej i synowcowie jego: Dziersław, Jan i Wacław, synowie Sandka, 1473 r. Maciej, syn Piotra, w ziemi różańskiej 1529 r. Jan, Paweł, Boruta i Mikołaj, synowie Jakóba, 1580 r. Maciej i Tomasz z ziemią łomżyńską podpisali elekcyę 1697 r. 

KURZĄTKOWSKI. Józef, syn Tomasza, wnuk Jakóba Nartowskiego, przysposobiony syn Elżbiety z Sielskich, 1v. żony Jakóba Pęgowskiego, zapisał sumę na dobrach Popiele żonie swej Maryannie Pęgowskiej 1746 r. (Ks. Gr. Sochaczewskie).

KURZEJAMSKI. Pisali się z Kurzej jamy, w łęczyckiem. Jan, syn Wawrzyńca, Paweł, syn Floryana, i inni, dziedzice na Kurzej jamie 1576 r. Adam, Maciej i Wojciech, synowie Stanisława, 1580 r. Maciej, syn Macieja, 1620 r. Andrzej i Wojciech, synowie Bartłomieja, 1626 r. (Ks. Gr. Przedeckie, Zap. i Wyr. Piotrk.). 

KURZENIECKI h. BOGORYA odm. Odmiana herbu - żelezce strzał schodzą się z sobą, tworząc jednę całość; w koronie trzy pióra strusie. 

Senator w rodzinie, Ignacy, kasztelan witebski 1793-1796 r. 

Wzięli nazwisko od wsi Kurzeniec, w pow. oszmiańskim, którą mieli otrzymać od książąt Jarosławiczów; mieli także nadania od książąt Pińskich i królowej Bony. Po Michale, koło 1490 roku żyjącym, syn Jan, starosta piński 1536 r., gródecki, kiecki, kobryński i rohaczewski, dziedzic dóbr Kurzeńca, Zapola, Horcza, Kutyna i innych; po Janie synowie: Kacper, dworzanin Zygmunta Augusta 1572 r., wojownik przeciw Moskwie 1579-1581 r., Łukasz, po którym z Zofii Sapieżanki córka Anna za Gabryelem Wojną, podkanclerzym litewskim, i Jerzy. 

Jerzy, dziedzic Jasionówki, Kalinówki i Słomianki, miał synów: Olbrachta, stolnika i posła bielskiego, który podpisał elekcyę 1648 roku z wojew. podlaskiem, dziedzica dóbr Juchnowiec i Kalinówka, z żoną Barbarą Szczawińską, wojewodzianką podlaską, bezpotomnego, Jana, dziedzica Kalinówki, żonatego z Heleną Dolską, i Marcina, po którym synowie, Marcin i Stefan, dziedzic dóbr Strabli, w wojew. podlaskiem; po Stefanie z żony Zofii Napiórkowskiej trzech synów Stefan bezpotomny, Gabryel i Michał. 

Gabryel, podstoli podlaski 1671 roku, chorąży parnawski, podpisał elekcyę 1674 r. z ziemią bielską; podkomorzy bielski 1690 r., dziedzic dóbr Petrykozy, zaślubił Zofię Turowską i z niej miał synów, Zygmunta, dziedzica dóbr Juchnowicze, który podpisał elekcyę 1697 r. z wojew. podlaskiem; łowczego trockiego 1698 r., miecznika 1703 r., a ostatnio pisarza ziemskiego bielskiego 1713 r., żonatego z Maryanną Wężykówną, i Kazimierza. 

Kazimierz, dziedzic dóbr Petrykozy i Zalesie-Zdziechy, miecznik bielski 1693 r., podpisał elekcyę 1697 r. z ziemią czerską; cześnik podlaski 1703 r., miał dwie żony, Konstancyę Nieroszyńską i Teresę Zwierzchowską, z których córki: Anna 1v. za Józefem Przyłuskim, podstolim halickim, 2v. Grzybowska, kasztelanowa czerska, Maryanna za Leonem Żyrzyńskim, Salomea i synowie: Marcin, prowincyał Jezuitów w Nieświeżu, Stanisław, kanonik poznański 1759 r., i Szymon, cześnik podlaski. 

Michał, ostatni z synów Stefana i Napiórkowskiej, stolnik bielski 1665 r., ożeniony 1v. z Anną Gedroiciówną, podkomorzanką pińską, a 2v. z Maryanną Kotowską, stolnikówną starodubowską, z tych żon miał pięć córek i trzech synów; z córek: Zofia 1v. Janowa Chrapowicka, 2v. Kossakowska, 3v. Hołyńska, horodniczyna mścisławska, Anastazya za Wincentym Wołłowiczem, referendarzem litewskim, Katarzyna Kociełłowa, starościna mścisławska, Teresa i Helena panny; z synów: Stanisław, kustosz krakowski, kanonik gnieźnieński, krucyfer prymasa Szembeka, miał sobie powierzone pod straż klejnoty koronne, um. 1717 r., Stefan i Jerzy.

Stefan, podstoli bielski 1710 r., skarbnik i sędzia ziemski piński 1721 r., podpisał elekcyę 1697 r. z wojew. brzesko-litewskiem; z żony Florencyi Wołłowiczówny jego synowie, Szymon bezdzietny i Tomasz, pisarz ziemski piński 1766-1788 r., łowczy bielski 1765 r., poseł na sejm i deputat na Trybunał litewski, z żony Buchowieckiej, pisarzówny brzesko-litewskiej, pozostawił synów, Norberta bezpotomnego i Franciszka Ksawerego, komisarza cywilno-wojskowego pińskiego 1791 r., ożenionego z Karoliną Skokowską, sędzianką pińską. 

Jerzy, trzeci syn stolnika Michała, podstoli bielski 1701 r., z żony Franciszki Tokarskiej, podsędkówny pańskiej, miał czterech synów; z nich: 1) Ludwik, porucznik pancerny, konsyliarz konfederacyi pow. pińskiego, podpisał elekcyę 1764 r.; pisarz grodzki smoleński, cześnik 1765 r., podstoli 1778 r., a podczaszy piński 1780 r., otrzymał na sejmie 1775 r. wynagrodzenie 20,000 zł. za 40-letnią służbę wojskową, bezpotomny; 2) Stefan podpisał elekcyę 1764 r.; chorąży wojsk litewskich, sędzia grodzki piński, z żoną Franciszką Korsakówną, marszałkówną mozyrską, bezpotomny; 3) Ignacy, rotmistrz 1768 r., koniuszy i sędzia grodzki piński 1775 r., bezpotomny; 4) Józef, dziedzic dóbr Kurzeńca, poseł piński 1736 r., podczaszy, sędzia grodzki, a w 1764 r. chorąży piński, podpisał elekcyę 1764 r. z wojew. brzesko-litewskiem; marszałek piński 1773 r., kawaler orderu św. Stanisława, dostał w 1775 r. prawem emflteutycznem na lat 50 starostwo Szymańskie, w pow. upickim; Józef z żony Heleny Plaskowickiej, podstolanki pińskiej, miał córki, Annę Skokowską, sędzinę grodzką pińską, i Teresę, Kanoniczkę w Warszawie, następnie żonę Zawistowskiego, sędziego grodzieńskiego, i czterech synów: Franciszka-Józefa Ignacego, Michała, kanonika inflanckiego 1786 r., proboszcza lackiego i dombrowskiego, i Wiktora. 

Franciszek-Józef, łowczy 1775 r., skarbnik 1790 r., sędzia ziemiański piński 1793 r., starosta swałowicki, poseł na sejm i deputat na Trybunał litewski, ożeniony z Ludwiką Jachimowiczówną, oboźnianką mozyrską. 

Ignacy podpisał elekcyę 1764 roku z wojew. brzesko-litewskiem; łowczy, sędzia grodzki piński, pułkownik pancerny, poseł 1775 r., chorąży piński 1782 r., konsyliarz Rady Nieustającej 1775 i 1784 r., rotmistrz petyhorski, poseł kilkakrotnie na sejmy, kasztelan witebski 1793-1796 roku, i kawaler orderu św. Stanisława, deputat od szlachty litewskiej na koronacyę cesarza Pawła 1797 r., był za zniesieniem delegacyi i niedozwalaniem na rozbiór kraju; Ignacy dostał w 1775 r. prawem emflteutycznem na lat 50 starostwa, markowskie i wilejskie, oraz wieś Zarudzie z przyległościami, a był żonatym z Barbarą Jabłonowską. 

Wiktor, podczaszy piński 1784 r., podpisał elekcyę 1764 r.; pułkownik wojsk litewskich, deputat na Trybunał litewski od Targowiczan, w 1794 r. stolnik piński, poseł na sejm grodzieński 1793 r., miał syna Józefa, po którym synowie, Michał i Gustaw wylegitymowani w Cesarstwie 1838 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej; Gustaw żonaty z Oktawią hr. Ilińską, córką hr. Jana (Zap. i Wyr. Tryb. Lubek, Ks. Gr. Czerskie, Don. Vars., Kanck, Sigil.).

Stanisław i Józef, synowie Antoniego, wylegitymowani w Cesarstwie 1863 r. i zapisani do ksiąg szlachty okręgu białostockiego. 

KURZENIEWSKI h. BOGORYA. Mikołaj, porucznik roty husarskiej ks. Hołowczyńskiego 1621 r. Stanisław, kustosz krakowski 1706 r. Antoni, strażnik upicki 1791 r. 

KURZEWSKI h. PORAJ. Podług Paprockiego w wojew. Sandomierskiem. Wawrzyniec 1697 r. podpisał elekcyę z wojew. Sandomierskiem. Jan 1711 r. Stanisław z Kurzeszyna, syn Wawrzyńca i Zofii Kietlińskiej, 1772 r. (Akta Radomskie). 

KURZEWSKI v. KURZESKI h. TOPACZ. Podług Paprockiego dom znaczny w wojew. rawskiem; wzięli nazwisko od wsi Kurzeszyna. Piotr Żuczek dostał w 1439 r. w nagrodę zasług od Władysława ks. Mazowieckiego wójtowstwo we wsi Kalinowie, w ziemi wizkiej. Piotr, Stanisław i Sebastyan, synowie Jana i Ewy z Duninów, 1574 r. Wawrzyniec i Wojciech, synowie Jana, dziedzice na Kurzeszynie 1579 r., a Tomasz, dziedzic Nogawki tegoż roku. Feliks i Stanisław, synowie Jana, dziedzice Nogawki 1622 r. Seweryn, komornik graniczny rawski, podpisał elekcyę 1648 r. z wojew. rawskiem; podstarosta i sędzia grodzki rawski 1650 r. Jan, podstarosta i sędzia grodzki 1664 r., skarbnik rawski 1672 r., podpisał elekcyę 1674 roku z wojew. rawskiem. 

Jakób, syn Aleksandra, ustąpił części dóbr Nogawki bratu Pawłowi 1674 r. Kazimierz, syn Łukasza, 1676 r. Paweł, syn Wojciecha, z 1-ej żony Anny Kostrówny miał synów, Andrzeja i Walentego, a z 2-iej żony Katarzyny Gośniewskiej syna Jakóba, dziedzica na Gośniewricach-Hołdakach, po którym syn Józef, podwojewodzy rawski 1777 r. 

Andrzej był żonatym z Katarzyną Ublińską, a Walenty, dziedzic na Chrzanowie Małym, z Anny Pruskiej pozostawił syna Piotra, żonatego z Anną Chrzanowską, z której syn Jan, dziedzic na Chrzanowie 1780 r. 

Franciszek, kanonik kijowski, Marcin i Jan, bracia rodzeni, 1704 r. Antoni, syn Marcina, 1713 r. Andrzej i Walenty, synowie Pawła, 1719 r. Stanisław, komisarz wyznaczony z sejmu do rozpatrzenia sprawy 1775 r. (Ks. Gr. Sochaczewskie, Czerskie, Don. Vars., Vol. Leg.). 

Po Janie-Stefanie, dziedzicu wsi Zamłynie 1692 r., pochodzący Józef z żony Zofii Zelazkowskiej miał synów, Feliksa, dziedzica wsi Ossowice, w pow. rawskim, wylegitymowanego w Królestwie z herbem Topacz, i Franciszka, wylegitymowanego w Królestwie z herbem Topór 1837 r. Od tegoż Jana-Stefana pochodzący Heronim, syn Mikołaja i Zuzanny Kucińskiej, wylegitymowany w Królestwie 1839 r.

KURZEWSKI h. TOPÓR. Po Janie-Stefanie, dziedzicu wsi Zamłynie 1692 r. (herbu Topacz), pochodzący: Walery, syn Antoniego i Zofii Boskiej, wylegitymowany w Królestwie 1837 r. i Franciszek, syn Józefa. 

KURZĘCKI. Jan cytowany w Vol. Legum 1697 r. 

KURZYNA h. KUR. N. N. zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej przed 1839 r. 

KURZYNA h. PIELESZ. Stara rodzina w ziemi łomżyńskiej, wzięła nazwisko od wsi Kurzyny, osiadłszy zaś na Podlasiu, założyła tam kilka osad zwanych także Kurzyny. Jan w 1700 r. sprzedał wieś Kurzyny, Garbowo i Kłoski Mateuszowi Garbowskiemu, i miał trzech synów: Adama, Mateusza i Tomasza; z nich Adam pozostawił syna Franciszka, po którym synowie: 1) Cypryan, właściciel części we wsi Hermany, w pow. łomżyńskim, wylegitymowany w Królestwie 1840 r.; 2) Ignacy, po którym z Ludwiki Targońskiej syn Ignacy wylegitymowany w Królestwie 1860 r. 

Mateusz, drugi syn Jana, miał syna Pawła, a ten synów: Hipolita i Juliusza, wylegitymowanych w Królestwie 1848 r., oraz Wojciecha, po którym synowie, Piotr i Walenty wylegitymowani w Królestwie 1850 r. 

Tomasz, trzeci syn Jana, pozostawił syna Szymona, a ten synów: Marcina, po którym z Agnieszki Perkowskiej syn Grzegorz wylegitymowany w Królestwie 1848 r.; Stanisława, którego z Anny Kurzyna synowie: Paweł 1850 r., Julian, podoficer wojsk rosyjskich 1852 r., i Józef 1853 r. wylegitymowani w Królestwie; Jakóba, po którym syn Ignacy z Franciszki Stypułkowskiej miał syna Antoniego, wylegitymowanego w Królestwie 1862 r. Z tej linii wylegitymowani w Królestwie: Ignacy, syn Wilhelma i Kunegundy Frankowskiej, 1848 r., oraz Krzysztof i Stanisław, synowie Franciszka i Teresy Idzikowskiej, 1862 r. 

Marcin, syn Stanisława, kupił majątek Kurzyny od Macieja Kazańskiego 1745 r.; jego syn Hilary z żony Konstancyi Garbowskiej miał syna Michała, dziedzica wsi Garbowo Stare, w pow. łomżyńskim, wylegitymowanego w Królestwie 1849 r. 

KURZYNA h. SULIMA. Andrzej Garbowski, nabywszy na Podlasiu 1473 r. majątek Kurzyny, wziął od niego nazwisko Kurzyna; z jego synów: 1) Paweł miał synów: Augustyna, Mikołaja i Stanisława 1545 r.; 2) Maciej pozostawił syna Rafała; 3) Andrzej miał synów: Mikołaja, Marcina i Wojciecha 1569 r. Jakób, syn Augustyna, dziedzic na Kurzynach 1580 r. Jan, syn Tomasza, 1642 r. ożeniony z Magdaleną Makowską. 

KUŚCIŃSKI Jan, komornik grodzki miński 1780 r. Stefan, regent grodzki połocki 1794 r., z Elżbiety Terpiłowskiej miał syna Franciszka, dziedzica Zawidzicz, w lepelskiem, po którym z N. Świackiej syn Michał, dziedzic Zawidzicz, zaślubił Konstancyę Machcińską i z niej pozostawił córkę Maryę za Danielem Więcławowiczem i syna Czesława, żonatego z Dziedzielanką (Hr. Koss.).

KUSIENICKI h. WŁASNEGO. Herb - w polu czerwonem krzyż św. Andrzeja, na którym pięć róż pięciolistnych w piątkę; w koronie nad hełmem ogon pawi. Niesiecki zamiast piór pawich, podaje róże czterolistne. 

Piszą się z Kusienic, w przemyślskiem. Po Konradzie, dziedzicu dóbr Kusienice, Batycze, Bortatyn i Zabłoćce, synowie: Fryderyk, Jerzy, przodek Ramultów, Mikołaj, protoplasta Czelatyckich, i Konrad, dziedzic Kusienic 1412 r., po którym synowie: Fryderyk, Jan, Konrad i Zygmunt, dziedzic Kusienic; po Janie syn Seweryn, po Konradzie syn Stanisław, ja Zygmunt, dziedzic części Kusienic i Żurowic Wielkich miał syna Zygmunta (Bon.). 

KUSIKOWSKI. N. N., dziedzice Kusikowiec, na Podolu 1578 r. (Ks. poborowe). 

RUSIŃSKI. N. z woje w. podlaskiem podpisał elekcyę 1697 r. Stanisław, podporucznik, i Romuald, podoficer wojsk polskich 1830 r. 

KUSKOWSKI h. JUNOSZA. Taż rodzina co Koskowski i Ruszkowski. Wojciech, dziedzic dóbr Wierzbno, w pow. konińskim 1578 r. (Ks. poborowe). Stanisław z wojew. płockiem podpisał elekcyę 1764 r. Jan, dziedzic wsi Koski-Rycharcice, w wojew. płockiem 1784r., miał syna Klemensa, po którym z żony Agaty Grabowskiej syn Jan wylegitymowany w Królestwie 1862 r. 

KUSLICKI. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1840 r. 

KUŚNIERZ. Posiadali z nadania Zygmunta Augusta część ziemi Kuwieczyckiej, w wojew. kijowskiem, i zdaje się, że zmienili nazwisko na Kuwieczyński i Kuwieczycki. 

KUŚNIEWICZ Grzegorz, podporucznik w wojsku polskiem, następnie podporucznik inwalidów rosyjskich, otrzymał przyznanie praw nowego szlachectwa w Królestwie 1839 r. KUSSOCKI. Andrzej notowany w Wyr, Lubelskich 1751 r. 

KUSSOWSKI h. KUSZABA. Piszą się od wsi Kussy, w pow. grójeckim. Jan i Zygmunt, synowie Stefana, 1470 roku. Stanisław, syn Mikołaja, 1560 r., miał córkę Annę za Mikołajem Turowskim. Stanisław, syn Jakóba, 1563 r. Po Heronimie synowie: Adam, Jan i Mikołaj, dziedzice Kuss 1570 r.; po Mikołaju synowie, Jan i Paweł 1580 r. Andrzej, syn Idziego, żonaty z Zofią Puczniewską 1614 r. (Ks. Gr. Czerskie, Wareckie, Don. Vars.).

KUSTOWSKI. Potomstwo Marcina, syna Pawła, wylegitymowane w Cesarstwie i zapisane do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1848-1852 r. 

KUSTRA. Pisali się z Krzyszowa; z nich Jaśko założył miasto Leżajsk i wieś Łukową, na Rusi Czerwonej. 

KUSTRZYCKI h. ŁADA. Stanisław, syn Jana i Anny Mieszkowskiej, wnuk Wojciecha, z Anieli Zambrzyckiej pozostawił synów: Jacka i Jakóba, wylegitymowanych w Galicyi 1806 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KUSTYCKI. Aleksander, Grzegorz i Roman, synowie Michała, dziedzice na Cybulowie, Kalniku, Paryjówce i Skomoroszkowicach 1610 r. 

KUSTYŃSKI. Jan, pisarz grodzki orszański 1625 r. 

KUSZABA h. KUSZABA. Feliks, dziedzic dóbr Kuszaby, w pow. krasnostawskim 1564 roku (Ks. poborowe). Dorota za Piotrem Grotowskim 1591 r. (Ks. Gr. Czerskie). 

KUSZABSKI. Jakób, Jan i Wojciech, synowie Marcina, 1661 r. (Ks. Gr. Sochaczewskie). 

KUSZCZYCKI. Krzysztof, cześnik latyczowski, podpisał elekcyę 1674 r. 

KUSZEL h. DROGOSŁAW. Na Litwie, z której przenieśli się na Podlasie, i pisali się z Hulidowa, lub Hulidowskimi od majątku Hulidowa, w wojew. wileńskiem. Mikołaj żonaty z Zofią Smorczewską 1589 r. Mikołaj Kuszel-Hulidowski, żonaty z Katarzyną, córką Piotra-Pawła Przezdzieckiego, dziedzica Szemetowszczyzny, w oszmiańskiem 1637 r. Mikołaj, zaślubiwszy Zofię Hincza, majętną dziedziczkę na Podlasiu, pierwszy osiedlił się w tem województwie; jego syn Jan miał synów, Przecława i Stefana, po którym z Joanny Chądzińskiej synowie: Jan, Konstanty i Władysław. 

Konstanty, z podczaszego cześnik podlaski, wojownik przeciw Turkom za Jana III i od nich wzięty do niewoli, z której wróciwszy, zaślubił Franciszkę Ciecierską, stolnikównę drohicką, i z niej miał córki, Anielę Brzozowską, Teresę 1v. Antoniowę Zaleską, łowczynę podlaską, 2v. za Jackiem Rostworowskim, podczaszym podlaskim, i dwóch synów, Stefana, młodo zmarłego, i Michała, stolnika podlaskiego, który podpisał elekcyę 1764 r.; Michał, szambelan Stanisława Augusta, dziedzic Kamionny, z żony Teresy Ossolińskiej, kasztelanki gostyńskiej, miał trzy córki i czterech synów: Franciszka, Józefa, Michała i Konstantego, kanonika kijowskiego i warszawskiego, proboszcza drzewickiego, kanonika gnieźnieńskiego i poznańskiego, kawalera orderu św. Stanisława, zm. 1820 r. Z córek: Ludwika za Franciszkiem Kossowskim, podkomorzym drohickim, Antonina za Karolem Urbańskim, cześnikiem drohickim, Franciszka 1v. Czarnocka, podczaszyna drohicką, 2v. za Antonim Siarczyńskim, sekretarzem królewskim.

Franciszek, stolnik podlaski 1775-1793 r., podpisał elekcyę 1764 r.; z Franciszki Świdzińskiej, kasztelanki radomskiej, jego synowie: Aloizy, Tadeusz, Józef i Antoni, pułkownik wojsk polskich, kawaler Legii Honorowej i krzyża wojsk polskich, deputowany na sejm 1824 i 1826 r., wylegitymowany w Królestwie 1838 r., um. 1854 r., pozostawiwszy z żony Teresy hr. Załuskiej córki: Anielę Walewską, autorkę pod imieniem Bożenny, Józefę Dernałowiczowę i Wandę Odrowążynę. 

Józef, wojski mniejszy drohicki 1778 r., miecznik podlaski 1794 r., żonaty z Teresą Ossolińską, podkomorzanką mielnicką, miał synów: Ignacego, dziedzica dóbr Nowej Wsi, w pow. siedleckim, wylegitymowanego w Królestwie 1839 r., sędziego pokoju węgrowskiego, zm. 1878 r., po którym z Maryi Zaleskiej synowie, Józef i Teodor, i Michała-Kazimierza, po którym z Maryanny Markowskiej synowie, Lucyan i Ignacy wylegitymowani w Królestwie 1839 r. Ignacy, dziedzic Przytoczna, zaślubił Walentynę Przanowską i z niej pozostawił syna Wacława, dziedzica Przytoczna, żonatego z Różą Orsetówną. 

Michał, trzeci syn stolnika Michała, z żony Ludwiki Krosnowskiej miał synów, Juliana i Atanazego-Stanisława, wylegitymowanych w Królestwie 1839 r.; po Julianie, dziedzicu Niwisk i Żeliszewa, z Maryi Popławskiej córki, Julia za Kazimierzem Przanowskim, Ludwika Komierowska i synowie, Władysław ożeniony z Maryą Hołowińską i Bohdan żonaty z Zofią Darowską, a po Atanazym z Krystyny Grabianka syn Antoni wylegitymowany w Królestwie 1859 r. 

Stanisław z wojew. brzesko-litewskiem podpisał elekcyę 1697 r. Franciszek, skarbnik Słonimski, dostał 1712 r. przywilej na nabycie dóbr Lisowicze, w wojew. nowogrodzkiem; pochodzący od niego Ignacy z żony Anny Pazowskiej miał synów: Dominika, obywatela m. Warszawy, Jana, urzędnika w Banku Polskim, Karola, dziedzica dóbr Załazy, w pow. radomskim, Józefa i Stanisława, wylegitymowanych w Królestwie 1842 r.; po Dominiku z Joanny Giewartowskiej trzech synów, z których Witold, dziedzic dóbr Kozuby-Dobrogosty, z Maryi Kłobskiej ma synów, Jana i Witolda. 

Zygmunt, syn Dominika, wylegitymowany w Cesarstwie 1862 r. i zapisany do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej. 

KUSZELEWICZ h. JUNOSZA. Karol, Klemens i Marcin, ten z synem Józefem, synowie Józefa, wylegitymowani w Cesarstwie 1861 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1841 r. 

KUSZELEWSKI h. BRODZIĆ. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1850 r. 

KUSZELEWSKI h. ODROWĄŻ. Antoni z synem Ksawerym i Michał, synowie Andrzeja, zapisani do ksiąg szlachty gub. mińskiej 1825 r.

KUSZELEWSKI h. PRAWDZIC. Na Litwie. Jan z wojew. trockiem podpisał elekcyę 1697 r., a pospolite ruszenie 1698 r. Jan, łowczy upicki 1755 r. Tomasz z żoną Katarzyną otrzymali wójtowstwo giedrojskie, w wiłkomierskiem 1755 r. (Metr. Kor.). Stefan, cześnik owrucki i Jan z pow. grodzieńskim podpisali elekcyę 1764 r. Tadeusz, Stefan, Szymon i inni podpisali konwokacyę generalną litewską 1764 r. Tomasz, podczaszy wiłkomierski 1765 r. Ignacy, horodniczy trocki 1766 roku. Adam, mostowniczy upicki 1768 r. Józef, poseł smoleński 1776 r., sędzia ziemski wiłkomierski 1775-1791 r. Roch, cześnik i sędzia grodzki 1775-1780 r., podstarosta 1788 r., ostatnio pisarz ziemski upicki 1791 r. Józef, koniuszy upicki 1780 r. Piotr, pisarz ziemski upicki 1793 roku. 

Jan, syn Adama, wnuk Jana, wylegitymowany w Galicyi 1782 roku (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

Michał, syn Adama, 1817 r., Andrzej, syn Jana, 1820 r. zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1850 r. 

KUSZEWICZ. Jan, Jezuita w Krakowie 1715 r. (Wyr. Tryb. Lubek). Teodor, syn Michała, zapisany do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1803 r. 

KUSZEWSKI h. JUNOSZA. Wzięli nazwisko od wsi Kuszewa, w pow. pilzneńskim. Michał, Jezuita, ratując zapowietrzonych w Warszawie, sam zaraził się i um. 1652 r. Paweł-Konstanty, kanonik kolegiaty tarnowskiej 1685 r. Paweł, Andrzej i Tomasz podpisali elekcyę 1697 r. z wojew. Sandomierskiem. 

Antoni, dziedzic dóbr Bączalki 1717 r., po którym pochodzący: 1) Ludwik-Aleksy, dzierżawca dóbr Kobylany, w pow. radomskim, syn Jana, wylegitymowany w Królestwie 1838 r.; 2) Aleksander, dziedzic dóbr Bieganowa, w pow. kieleckim, syn Andrzeja i Brygity Dłuskiej, wylegitymowany w Królestwie 1838 r. Antoni, Jan, Adam, Stanisław, Kazimierz, Franciszek i Piotr, synowie Tomasza i Krystyny Kendzierzyńskiej, sprzedali majątek Średnie Łęki Szymonowi Paszkowskiemu 1728 r.; z tych braci Jan z Anny Niewiarowskiej miał syna Andrzeja, po którym z Katarzyny Gołębiowskiej synowie: Kazimierz, kapitan wojsk koronnych, Jan Chryzostom, urzędnik w skarbie koronnym, i Stanisław-Benedykt, subdelegat grodzki czerski 1775 r., regent kancelaryi koronnej 1790 r., metrykant kancelaryi koronnej 1793 r., z Agnieszki Wittofówny miał córkę Teodozyę Olszewską wylegitymowaną w Królestwie 1838 r. 

Mikołaj i Kazimierz, synowie Mikołaja i Franciszki Kaczkowskiej, wnukowie Tomasza, wylegitymowani w Galicyi 1782 r. 

Kajetan, syn Wawrzyńca, wnuk Jana, wylegitymowany w Cesarstwie 1847 r. i zapisany do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej.

KUSZKOWSKI h. JUNOSZA. Taż rodzina co Koskowski i Kuskowski. Jan i Piotr, synowie Karola, sprzedali odziedziczony po nim majątek Wolicę Wawrzyńcowi Jaworowskiemu 1769 r.; pochodzący od tych braci: 1) Jan z żony Franciszki Bortnowskiej miał synów: Teodora, Tomasza, Józefa i Stanisława, podporucznika wojsk polskich, ten z synem Ludwikiem, wylegitymowanych w Królestwie 1838 r.; 2) Józef i Karol, synowie Walentego i Ludwiki Jodłowskiej, wylegitymowani w Królestwie 1838 r. 

KUSZLEJKO h. KOŚCIESZA. Iwan, sekretarz i pisarz króla Kazimierza IV od 1440-1460 r. Andrzej podpisał manifest szlachty litewskiej 1763 r. Teodor podpisał elekcyę 1764 r. z księztwem żmudzkiem. 

Maciej, syn Jana, i Stanisław, syn Macieja, zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1817 r. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1840-1860 r. 

KUSZLEJKO h. NIESOBIA. Teodor, syn Jana, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1810 r. 

KUSZOROWSKI Piotr otrzymał nobilitacyę 1793 r.; dziedzic dóbr Załęże, żonaty z Katarzyną Granowską (Don. Vars.). 

KUSZYŃSKI h. JUNOSZA. Piszą się z Kuszyna, w kaliskiem. Wojciech, dziedzic Smuszewa 1579 r. Łukasz 1670 r. 

KUTKIEWICZ h. BIAŁYNIA. Samuel na Żmudzi 1671 r. Andrzej, syn Jakóba, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1799 roku. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1850 r. 

KUTKLAŃSKI h. DOŁĘGA. Piszą się z Kutklan; zamieszkiwali w wojew. wileńskiem i mińskiem. 

KUTKORSKI. Piszą się z Kutkorza, w ziemi lwowskiej. Jan i Marcin Żelazkoioie, dziedzice Kutkorza 1490 r. Mikołaj, dziedzic Kutkorza, żonaty z Anastazyą Ostrowiecką 1504 r. N., podsędek buski, um. 1536 r. Bartłomiej żonaty z Barbarą Jordanówną 1600 r. (Bon.). 

KUTKOWSKI. Michał i Dadzibóg podpisali elekcyę 1764 r. z wojew. trockiem. Teofil, podporucznik wojsk polskich 1830 r. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1860 r. 

KUTLEWSKI h. POBÓG. W wojew. trockiem. 

KUTNARSKI. N., sekretarz hospodara wołoskiego, przychylny Polsce, zawiadomił ją 1652 r. o nowych knowaniach Chmielnickiego, a w 1653 r. jako poseł żądał pomocy od Rzeczypospolitej przeciw temuż Chmielnickiemu; w 1650 r. otrzymał indygenat polski.

KUTNOWSKI h. OGOŃCZYK. Właściwie Kuciński; niektórzy, jako piszących się z Kutna, zowią Kutnowskimi. 

KUTOWIŃSKI. Potomstwo Antoniego, syna Jana Kantego, wylegitymowane w Cesarstwie zapisano do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1852 roku. 

KUTROWSKI. Piszą się z Kutrowa, w pow. łuckim. Mikita żonaty z Anną Sieniuta-Lachowicką 1550 r. (Bon.). Andrzej, Piotr, Mateusz i Jan, synowie Andrzeja, zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1800 r. 

KUTURMAŃSKI h. JUNOSZA. Jakób otrzymał nobilitacyę 1512 r., a do herbu został przypuszczonym przez Radziejowskiego (Metr. Kor.). 

KUTWICKI. Franciszek z wojew. Sandomierskiem podpisał elekcyę 1764 roku. 

KUTYCKI. N. z wojew. nowogrodzkiem podpisał elekcyę 1697 r. 

KUTYJOWSKI. N. na Wołyniu 1702 r. (Akta Krzemienieckie). 

KUTYŁOWSKI h. LIS. Wzięli nazwisko od wsi Kutyłowo, w ziemi nurskiej. Jakób, syn Marcina, w ziemi nurskiej 1556 r. Walenty, dziedzic Kotyłowa-Perysi, pisarz ziemski 1569 roku, wojski nurski, starosta łowicki 1580 r. Stanisław, syn Macieja, kanonik gnieźnieński 1576 roku. Tomasz, 1648 r., Wojciech, Walenty, Andrzej, Stanisław i Kazimierz 1697 r. z ziemią nurską podpisali elekcye. 

Franciszek, syn Wojciecha, zapisany do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1817 r., a Wojciech, syn Antoniego, z synami: Fortunatem, Janem i Józefem, oraz Bohdan i Michał, synowie Fortunata, wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej 1862-1872 r. 

KUTZNER. Franciszek nobilitowany 1790 r. N., dzierżawca dóbr Kacprowo, w pow. mogilskim, w Wiek Ks. Poznańskiem 1857 r. 

KUWICZYŃSKI. Teodor, syn Dymitra, z synami wylegitymowany w Cesarstwie i zapisany do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1840 r. 

KUWIECZYCKI-BOŁOTOWICZ. Posiadali w wojew. kijowskiem z nadania wojewody Gasztolda prawem wiecznem wsie Truchanowszczyznę, Sukaczewszczyznę i Krzywice; to nadanie zatwierdził Zygmunt August w 1571 r. Łukasz, dziedzic Truchanowszczyzny w 1600 r. 

KUŻA. Jan-Stanisław 1672 r. Aleksander podpisał pospolite ruszenie z wojew. trockiem 1692 r.

KUŻELEWSKI h. RADWAN. Ludwik, dziedzic dóbr Strzemilcze 1771 r., miał syna Józefa, po którym syn Wojciech, dzierżawca wsi Żuławy, w wojew. podlaskiem, wylegitymowany w Królestwie 1837 r. 

KUZIEMSKI h. LUBICZ. Teodor i Mikołaj, synowie Konstantego, wnukowie Łukasza, wylegitymowani w Galicyi 1782 roku. Michał, kanonik unicki, poseł na sejm lwowski i wiedeński 1861 r., gorliwy obrońca narodowości ruskiej w Galicyi, biskup unicki chełmski od 1868 r. 

KUŹMICKI h. JASTRZĘBIEC. Mają przydomek Iwaszkiewicz, albo raczej Iwaszkiewicz jest ich właściwem nazwiskiem, a Kuźmicki przydomkiem. Joachim podpisał elekcyę 1764 r. z pow. orszańskim. Hugo i Jakób, synowie Kazimierza, wylegitymowani w Cesarstwie 1838 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej. 

KUŹMICZ. Ihnat, Kacper i inni, bojarzy wołkowyscy 1528 r. Michał żonaty z ks. Opranią Sokolińską-Konoplanką 1546 roku (Metr. Litew.). Bazyli i Teodor, bracia rodzeni, 1625 r. 

KUŹMINICZ. Jan, bojar i namiestnik Winnicki 1533 r. (Bon.). 

KUŹMIŃSKI h. LUBICZ. Na Litwie; taż rodzina co Koźmiński, herbu Lubicz. Jaśko i Daniłko, dziedzice na Kuźminie 1530 r. Kazimierz, syn Michała, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1800 r. Bonifacy, syn Bazylego, deputat szlachty pow. zwinogrodzkiego 1845 r. Antoni, syn Sylwestra, deputat sądów pow. i humeńskiego 1851 r. 

Józef, syn Wojciecha, z synami: Maciejem, Stanisławem i Teodorem, Gabryel i Ludwik, synowie Józefa, Aleksander, Antoni i Kazimierz, synowie Józefa, i inni wylegitymowani w Cesarstwie 1849-1876 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej. 

KUŹMIŃSKI. W ziemi czerskiej. Sebastyan, syn Stanisława, dziedzic na Myszczynie, burgrabia warszawski 1732 r., żonaty z Franciszką Modzelewską, miał synów, Jerzego, Jezuitę, i Walentego (Ks. Gr. Czerskie). 

KUŹNICKI h. WŁASNEGO. Herb - w polu błękitnem dwa topory srebrne ostrzami od siebie ukośnie skrzyżowane; nad hełmem w koronie trzy pióra strusie. 

Na Litwie, cytowani w aktach grodzkich i ziemskich grodzieńskich. Jan, syn Teodora, prowadził proces 1542 roku o ziemię zwaną Budziłowszczyzna. Mikołaj, bojar litewski, sprzedał w 1557 r. Bouffałowi Doroszkiewiczowi folwark nad Niemnem. Stanisław i Jan podpisani na instrukcyi szlachty pow. grodzieńskiego, danej posłom jadącym na sejm do Warszawy w 1765 r. Stanisław wymieniony w spisie szlachty pow. grodzieńskiego, stawającej zbrojno do popisu z parafii Kamionka w 1765 r. 

Jan, podporucznik korpusu weteranów wojska polskiego 1830 roku. Piotr, właściciel Malczowa, pod Radomiem, zmarły 1886 r., żonaty z Anielą Żelechowską, pozostawił synów: Franciszka, Stanisława i Władysława. Z nich:

Franciszek, właściciel Malczowa, zm. 1903 roku, żonaty z Jadwigą Truszkowską, pozostawił syna Wacława-Józefa, żonatego z Wandą Tchorzewską icórki: Jadwigę, Stanisławę, Zofię zamężną Ropelewską i Reginę. 

Stanisław, właściciel Krężnicy i Wronowa, zmarły 1903 r., żonaty z Rozalią Guzowską, pozostawił syna Stanisława, żonatego z Zofią Ligowską i córki: Jadwigę zamężną Sieklucką, Maryę zamężną Krzęciewską i Władysławę. 

Władysław, ostatni syn Piotra, właściciel Kowali, zmarły 1909 r., żonaty z Maryą Suligowską, pozostawił córkę Maryę. (Wydawnictwo Komisyi Archeograficznej w Wilnie, Kalendarzyk polityczny z 1830 r., Hypoteka Malczowa, Zbiory mecenasa St. Kozłowskiego). KUŹNICZOW h. BRONISŁAW. Herb - w polu czerwonem półtora krzyża białego między dwoma ramionami zbrojnemi ku sobie zwróconemi, każde dzierży szablę; nad krzyżem półksiężyc złoty rogami w górę, nad nim srebrna gwiazda. Nad hełmem korona szlachecka bez ozdób. Jan, pochodzenia rosyjskiego, kupiec i przedsiębiorca, deputat na sejmy 1812-1824 r., otrzymał nobilitacyę 1812 r.; z żony Katarzyny Szatkowskiej jego syn Julian-Lucyan wylegitymowany w Królestwie 1837 r. 

KUŹNIECOW. Jakób, syn Andrzeja, wylegitymowany w Cesarstwie i zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1841 r. 

KUZOWSKI. Jakób został pozbawiony dóbr w lubelskiem 1497 r. za niestawienie się na wojnę (Metr. Kor.). 

KWACZYŃSKI - JAROSZEWICZ h. PRZYJACIEL. Jerzy, dziedzic Ostupiszcz, regent grodzki witebski 1710 r. Franciszek podpisał konwokacyę generalną litewską 1764 r. 

KWADER. Michał, syn Szymona, wnuk Aleksandra, wylegitymowany w Galicyi 1782 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KWAPISZEWSKI h. PIELESZ. Na Litwie. Wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej: a) Łukasz, syn Józefa, z synami: 1) Kazimierzem, 2) Janem, ten z synami, Justynem i Michałem, 3) Julianem, ten z synami, Pawłem i Konstantym, 4) Filipem, ten z synami: Janem, Sebastyanem i Atanazym; b) synowie Bartłomieja: 1) Andrzej z synami, Janem i Mikołajem, 2) Adam z synem Paulinem, 3) Jan z synem Stanisławem; c) Ludwik, syn Augustyna, 1844 r., Apolinary i Władysław, synowie Andrzeja, Edmund, syn Jana, Zygmunt, syn Juliana, Kalikst i Karol, synowie Jana, 1856 i 1862 roku, Aleksander, syn Jana, oraz Stanisław i Bronisław, synowie Leona, 1865 r.

KWAPISZEWSKI h. ZAGŁOBA. Na Podlasiu. Jan. burgrabia mielnicki 1732 r., miał syna Adama, a ten syna Józefa, żonatego z Józefą Kaszewską. z której syn Antoni, dzierżawca dóbr Wola Mystkowska 1856 r., a w 1858 r. dziedzic dóbr Mystkowiec Stary, w pow. pułtuskim, wylegitymowany w Królestwie 1856 roku z córką Izabelą urodzoną z Zofii Filipeckiej. 

KWASIEBORSKI v. KWASIBORSKI h. CHOLEWA. Wzięli nazwisko od wsi Kwasieborzyna, w pow. raciążskim i mieli przydomek Śniczak. Andrzej i Jan, synowie Piotra, dziedzice Kwasieborzyna 1530 r. Andrzej Sójka miał synów: Jana, Stanisława i Wawrzyńca 1540 r. Jakób i Marcin, synowie Mikołaja Telaga, 1542 r. Tomasz, syn Piotra Ziekowicza, 1543 r. Jan i Wawrzyniec, synowie Andrzeja, Jakób i Piotr, synowie Jana Pieczonki, dziedzice na Kwasieborzynie Wielkim 1579 roku (Ks. Gr. Płockie i Ks. poborowe). Piotr podpisał elekcyę 1697 r. z wojew. płockiem. 

Tomasz, dziedzic dóbr Cybulinka 1765 r., pozostawił synów: 1) Klemensa, po którym syn Antoni wylegitymowany w Królestwie 1842 r. z synem Leopoldem, urodzonym z Agnieszki Szymańskiej; 2) Szymona, którego synowie, Antoni, dziedzic dóbr Wempiły, w pow. płockim, i Wojciech, sędzia pokoju okręgu płockiego, wylegitymowani w Królestwie 1837 r. 

Maryan, syn Antoniego, urzędnik w Płocku 1865 r. Floryan, syn Wojciecha, podpisarz sądu Apelacyjnego w Warszawie 1861-1866 r. 

KWASKOWSKI h. BOGORYA. Jan został cześnikiem inflanckim 1761 r.; jego synowie: 1) Tadeusz, radca pow. brzezińskiego, z żony Józefy Raczyńskiej miał syna Floryana, dziedzica wsi Żubki, w pow. rawskim, wylegitymowanego w Królestwie 1842 r.; 2) Franciszek pozostawił syna Nikodema, po którym z żony Antoniny Radłowskiej synowie, Kwiryn, Bronisław, Czesław i córki: Aleksandra, Kazimiera i Nikodema wylegitymowani w Królestwie 1844 r. 

KWAŚNICKI v. KWAŚNIŃSKI h. PIELESZ. Biorą przydomek Złoty, i mają pochodzić od N. wychodźcy z Moskwy za Zygmunta Augusta; pisano ich też Kwaśniński i Kwaszniński. Andrzej, arcybiskup smoleński 1640 r., wierny Polsce, ustępując przed wojskiem moskiewskiem, wziął biskupstwo pińskie i turowskie 1654 r., był także archimandrytą czerejskim, um. 1665 r. Powyższy Andrzej, Adam, miecznik trocki, i Jan podpisali elekcyę 1648 r. z wojew. Smoleńskiem. 

Ignacy, syn Mateusza, z synami: Augustynem, Ferdynandem i Janem, Jakób, syn Aleksandra, z synami: Aleksandrem, Janem, Longinem i Szymonem wylegitymowani w Cesarstwie 1863 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej. 

KWAŚNICKI. Potomstwo Jana, syna Adama, wylegitymowane w Cesarstwie i zapisane do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1863 r.

KWAŚNIEWSKI h. NAŁĘCZ. W wojew. Sandomierskiem i na Litwie. Marcin, rotmistrz kwarciany, główny przywódca związku wojskowego o żołd niezapłacony 1591 r., wyrokiem hetmana Jana Zamoyskiego 1592 r. pozbawiony czci, lecz uwolniony przez sejm. Antoni podpisał elekcyę 1697 r. z wojew. Sandomierskiem. Stanisław cytowany w aktach radomskich 1713 r. Stanisław, miecznik stężycki 1738 r., rotmistrz i pułkownik pancerny 1759 r., z Anny Janickiej, podczaszanki radomskiej, miał córki: Aleksandrę Jankowską, Annę, Katarzynę Bełdowską, Magdalenę Dunin Brzezińską i synów: Antoniego, generał-majora wojsk koronnych, Aleksego, kapitana wojsk koronnych, Jana, Felicyana, Stanisława, miecznika stężyckiego 1760 r., i Rocha, miecznika stężyckiego 1750 r., który w 1760 roku został księdzem i był scholastykiem chełmskim 1779 roku, proboszczem w Skrzyńsku, ostatnio sufraganem chełmskim. 

Felicyan, dziedzic Ostałówka i części Chruślic, rotmistrz kawaleryi narodowej 1759 r., pułkownik wojsk koronnych 1769 r., starosta nowosielecki, z Antoniny Sudrawskiej, miecznikówny dobrzyńskiej, miał synów, Tadeusza, porucznika kawaleryi narodowej 1792 r., po którym syn Stanisław, podsędek w Szydłowcu 1866 r., Walentego i Franciszka. 

Walenty, pułkownik wojsk koronnych 1794 r., z żony Eufemii Potkańskiej pozostawił syna Zenona, oficera artyleryi w wojsku polskiem 1830 r., dziedzica dóbr Dąbrówka Podłężna, w pow. radomskim, radcę Tow Kred. Ziem. 1842 r., wylegitymowanego w Królestwie 1838 r., a po Franciszku potomstwo wylegitymowane z herbem Pielesz. 

KWAŚNIEWSKI h. PIELESZ. Franciszek, syn Felicyana, herbu Nałęcz, a potomek Stanisława, który w 1713 r. kupił majątek Chronówek, pozostawił syna Wojciecha, wylegitymowanego w Królestwie 1838 r., którego synowie: 1) Wojciech, lekarz w Radomiu, wylegitymowany w Królestwie z synem Henrykiem, urodzonym z Maryanny Hołownia, i 2) Stanisław, po którym z Salomei Bietka syn Aleksander wylegitymowany w Królestwie 1853 r. 

KWAŚNIEWSKI. Kazimierz, cześnik bracławski 1730 r. Jan Nepomucen, cześnik gostyński 1765 r., posesor Wierzchówki, żonaty z Antoniną Gurowską, podczaszanką buską. Józef, podczaszy parnawski 1767 r. Wawrzyniec, cześnik zwinogrodzki 1770 r. (Don. Vars., Kancl.). Potomstwo Wawrzyńca, syna Adama, wylegitymowane w Cesarstwie i zapisane do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1856 r. 

KWAŚNIEWSKI Józef nobilitowany 1764 r. 

KWAŚNIOWSKI v. KWAŚNIEWSKI h. STARYKOŃ. Jaśko 1394 r. Jan, podstarosta krakowski 1431 r. Piotr z Kwaśniowa 1440 r. Jan, dziedzic Kwaśniowa i Ryczówka 1470 r. Stanisław, dziedzic Kwaśniowa 1580 r., miał synów, Jana i Stanisława, dziedziców Ryczowa (Ks. poborowe, Wyr. Tryb. Lubek).

KWAŚNOBORSKI. N., rotmistrz, zostawiony był na załodze w Kamieńcu Podolskim przez Jana Sobieskiego 1666 r. 

KWASSOWSKI. Piszą się z Kwassowic, w pow. szczyrzyckim. Marek 1416 r., a Klemens z Kwassowic 1468 r. cytowani w aktach krakowskich. Jakób 1530 r. Wojciech ożeniony z Zuzanną Załuską 1687 r. (Ks. Gr. Sochaczewskie). 

KWECEWICZ h. JASIEŃCZYK. Kazimierz, syn Jana, wylegitymowany w Cesarstwie i zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1838 r. 

KWEISSER. Jan-Bogumił, kapitan wojsk polskich 1818 r., następnie urzędnik ministeryum wojny, otrzymał przyznanie szlachectwa w Królestwie 1838 r. z zasady stopnia oficerskiego; jego synowie, Józef, w wojsku ros., i Juliusz, naczelnik kancelaryi konsystorza ewangielickiego w Warszawie, urodzeni z Anny Tray, wylegitymowani w Królestwie 1838 r. 

KWERFELDT. Jan-Karol, syn Jana-Grzegorza, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1820 r. 

KWETKO h. LIS. Mikołaj, syn Mikołaja, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1805 r. 

KWIATKIEWICZ h. JELITA. Jan, Jezuita, rektor kolegiów w Jarosławiu, Sandomierzu i Krakowie, słynny swego czasu autor i poeta, szczególniej zajmował się wymową i historyą, oraz pisał o tych przedmiotach; um. 1703 r. Jakób-Antoni, stryj, i Jan Nepomucen, synowiec, zostali nadani szlachectwem 1764 r., ponieważ dla zatraconych dokumentów nie byli w możności udowodnić swego szlachectwa (Ks. Kancl.). Jakób, podczaszy żydaczowski 1780 r. 

KWIATKOWSKI h. GRYF. Senatorowie w rodzinie: Jerzy, kasztelan biechowski 1405 r. Jan, kasztelan inowłodzki 1717-1734 r. 

Biorą przydomek Jaksa, ich przodkiem ma być Jaksa, sędzia ziemski sieradzki, który kupiwszy w 1357 r. od Chebdy, kasztelana sieradzkiego, majątek Kwiatkowice, pisał się z Kwiatkowic, a jego potomkowie wzięli nazwisko Kwiatkowski. Jaksy syn Mikołaj 1383 r., miał syna Adama, po którym z Jadwigi Malskiej, synowie, Mikołaj i Marcin, i z nich Marcin, ożeniony z Jeżowską, osiedlił się w wojew. krakowskiem, a Mikołaj, chorąży sieradzki 1480 r., z żony Katarzyny Rzan, dziedziczki na Szydłowie, miał synów, Jana i Jaksę. 

Jan z Radoszewskiej pozostawił synów: Heronima (Jarosza), Balcera i Zygmunta; po Heronimie z Bętkowskiej syn Stanisław, a z Mączyńskiej synowie: 1) Andrzej, 2) Świętosław, i z nich 1) Andrzej z Rogozińskiej miał synów: Maksymiliana, Adryana i Remigiana, po Remigianie z Bętkowskiej był syn Wawrzyniec, po Adryanie z Jadwigi Zborowskiej synowie, Krzysztof i Remigian, a po Remigianie z Anny Kędzierzyńskiej synowie: Aleksander, Michał i Jan 1685 r.

Krzysztof, pisarz grodzki i nowokorczyński 1659 r., cześnik lubelski, podstarosta i sędzia grodzki nowokorczyński, dziedzic dóbr Pleśni, dwukrotnie deputat na Trybunał, poseł na sejm 1677 r., wojownik przeciw Kozakom i Szwedom, z żony Zofii Silnickiej pozostawił synów, Michała proboszcza zbylitowskiego, i Gabryela, po którym z 1-ej żony Stawskiej syn Józef, a z 2-iej żony Zofii Brzechfa syn Piotr, Jezuita, poeta i autor 1744 roku. 

Świętosław, drugi syn Stanisława i Mączyńskiej, z żony Bętkowskiej miał syna Jerzego, po którym z żony Trzcińskiej syn Kazimierz, ożeniony ze Straszewską, pozostawił synów, Kazimierza i Jana, miecznika halickiego 1702 r., kasztelana inowłodzkiego 1717 r., po którym z 1-ej żony Maryanny Żłobnickiej syn Józef, a z 2-iej żony Maryanny Dembińskiej, kasztelanki oświęcimskiej, córka Maryanna za Felicyanem Szamowskim, podczaszym orłowskim. Józef, poseł łęczycki, podpisał elekcyę 1764 r.; deputat na Trybunał koronny, łowczy 1767 r., cześnik, podstoli inowłodzki 1772 r., ostatnio podstoli łęczycki 1777 r. 

Kazimierz, cześnik czerniechowski 1739 r., miał syna Adama, po którym synowie, Kazimierz i Józef-Antoni. Józef-Antoni pozostawił syna Jana Stefana, rzeczywistego radcę stanu, prokuratora Sądu apelacyjnego, członka Senatu, ostatnio marszałka szlachty gub. warszawskiej, wylegitymowanego w Królestwie 1852 r., i który otrzymał przyznanie praw nowego szlachectwa 1837 r. 

Kazimierz, syn Adama, zaślubił Teresę Światłowską, i z niej miał synów: Teofila, tego syn Kazimierz, i Piotra-Leona, po którym z Anny Nikielówny synowie, Kazimierz i Wacław. 

Balcer, syn Jana i Radoszewskiej, z żony Wituskiej miał synów, Stanisława, dziedzica dóbr Zalesie, i Macieja, dziedzica dóbr Podgórze, Świerczew i Wielkawieś 1599 r.; po Macieju z żony Jadwigi Korytowskiej synowie: Wojciech, dziekan kijowski, i Chryzostom, zm. 1636 r., po którym z Gomolińskiej syn Bonifacy, tego zaś z Aniszewskiej synowie: Franciszek, Balcer i Kazimierz. 

Zygmunt, ostatni syn Jana i Radoszewskiej, miał syna Jana, po którym z Chojnowskiej synowie: 1) Wojciech, tego z Gajewnickiej synowie: Jakób, Walenty, Stefan i Rafał; 2) Świętosław, po którym z Wolskiej syn Jan, dziedzic dóbr Białurz (?); 3) Paweł, po którym z Bielickiej syn Jan; 4) Jakób, po którym syn Piotr. 

Jaksa, drugi syn Mikołaja, chorążego sieradzkiego, pozostawił syna Mikołaja, tego syn Bartłomiej miał syna Jakóba, po którym syn Paweł, dziedzic dóbr Leśnicy, pozostawił synów: Kazimierza, Jana, Hipolita i Aleksandra; po Aleksandrze syn Adam, dziedzic dóbr Biernaty 1790 r., z żony Maryi Niskiej miał synów, Antoniego, dziedzica wsi Zaborowo, w pow. mławskim, i Jana, wylegitymowanych w Królestwie 1840 r.

Wojciech, w 1700 r. dziedzic dóbr Kwiatkowo i Liwki, w wojew. rawskiem, miał syna Antoniego, po którym synowie, Wawrzyniec i Tomasz; po Wawrzyńca syn Stanisław pozostawił syna Antoniego, po którym z żony Katarzyny Charzyńskiej syn Antoni wylegitymowany w Królestwie 1855 roku. 

Po Tomaszu syn Józef zaślubił Magdalenę Napiórkowską, i z niej pozostawił synów, Szymona, wylegitymowanego w Królestwie 1845 r., i Józefa, po którym z Maryanny Złobnickiej syn Antoni, zamieszkały w Cesarstwie, wylegitymowany w Królestwie 1857 r. 

Jan, dziedzic dóbr Tokary i Gozdów, w wojew. Sieradzkiem 1682 r., miał synów, Szymona i Tomasza; po Szymonie syn Wojciech, tego syn Ignacy pozostawił syna Józefa, a ten syna Wincentego, po którym syn Maciej, urzędnik policyjny w Warszawie, wylegitymowany w Królestwie 1860 roku. 

Karol sprzedał majątek Buczek pod Nakłem, w Wielkopolsce, Jakóbowi Karłowskiemu 1740 r.; jego syn Ernest-Fryderyk miał syna Antoniego-Andrzej a, a ten syna Tytusa, po którym z Maryanny Schlemmer synowie: Stanisław 1859 r. Józef, urzędnik w Komisyi Skarbu, 1861 roku i Antoni 1862 r. wylegitymowani w Królestwie. 

Wojciech, dziedzic dóbr Charchówko, w wojew. Sieradzkiem 1745 r., miał syna Jakóba, a ten syna Józefa, lekarza w Koniecpolu, żonatego z Ludwiką Zawadzką, z której syn Karol wylegitymowany w Królestwie 1851 roku. 

Jan 1804 r., a Andrzej, syn Hrehorego, 1817 r. zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej. 

Wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty: a) gub. wileńskiej 1849 r.: Onufry, syn Jerzego, z synem Witowdem i Jerzy, syn Antoniego, z synami, Onufrym i Kazimierzem; Antoni-Justyn, sztabs-kapitan w korpusie leśnym, syn Jakóba, wnuk Wincentego, prawnuk Kazimierza, praprawnuk Józefa, wylegitymowany w Cesarstwie 1861 r.; b) w okręgu białostockim: Dominik, Antoni i Jakób, synowie Wincentego, i po Jakóbie syn Antoni, a po Dominiku synowie, Mieczysław i Leon 1863 r. 

KWIATKOWSKI h. JASTRZĘBIEC. Józef, syn Tomasza, w 1774 r. dziedzic wsi Lutkówka, skarbnik trembowelski, z żony Maryanny Borkowskiej miał syna Kajetana, szambelana Stanisława Augusta, a 1828 r. kuratora szkół pijarskich w Warszawce i członka Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Warszawie, wylegitymowanego w Królestwie 1837 r., tłumacza i autora kilku dzieł literackich i historycznych, który napisał historyę panowania Władysława IV, i po którym z Tekli Wągrodzkiej córki: Aniela za Józefem Soleckim, Felicya Drewnowska, Franciszka i syn Karol, mecenas w Warszawie, zm. 1850 r., był żonatym z Katarzyną Bojarską. 

Ignacy, Józef i Marcin, synowie Józefa, i inni wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1852-1855 r.

KWIATKOWSKI h. KORAB. Senatorowie w rodzinie: Jurek, kasztelan biechowski 1397 r. Jan, kasztelan lendzki 1419 r. 

Wyszli z Kwiatkowa, w pow. kaliskim, a piszą się z Lutyni i są jednego pochodzenia z Lutyńskimi. Jurek, kasztelan biechowski 1397 r. Jan, z łowczego konińskiego kasztelan lendzki 1419 r., sędzia ziemski kaliski 1422 r. Dersław, podczaszy kaliski 1480 r. Mikołaj i Stanisław, dziedzice Kwiatkowa 1579 r. (Ks. Gr. Kaliskie, Ks. poborowe). 

KWIATKOWSKI h. NAŁĘCZ. Karol, Stanisław, Andrzej i Paweł, synowie Jana, wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1847 r. 

KWIATKOWSKI h. NOWINA. W wojew. krakowskiem, z którego przesiedlili się w kaliskie i brali przydomek Kawalec. Jakób, dworzanin i trukczaszy Zygmunta I. Wojciech, syn Mikołaja i Anny Szołdrskiej, archidyakon szremski 1542 r. Andrzej, Kacper i Tomasz, synowie Walentego, 1591 r.; po Andrzeju synowie: Andrzej, Jan, Marcyan, Wojciech i Stanisław. Jan, pisarz grodzki przedecki 1617 r. Erazm i Łukasz, synowie Łukasza, 1619 r. (Ks. Gr. Przedeckie). 

Michał i Wincenty-Dyonizy wylegitymowani w Wydziale Stanów, w Galicyi 1810 r. bez wskazania procedencyi. 

Klemens, syn Tymoteusza, z synami, Janem i Piusem wylegitymowany w Cesarstwie i zapisany do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1824 r. 

KWIATKOWSKI h. SZALA-NOWINA Michał, syn Antoniego, rzeczywisty radca stanu, sędzia najwyższej instancyi, otrzymał przyznanie praw nowego szlachectwa w Królestwie 1837 r. 

KWIATKOWSKI. Jakób, Tadeusz i Tomasz, synowie Andrzeja i Heleny Rokoszówny, wnukowie Jana i Anny Sochackiej, oraz Antoni i Walenty, synowie Józefa i Franciszki Sroczyńskiej, wylegitymowani w Galicyi 1782 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza). 

KWIATKOWSKI. Aloizy, nobilitowany 1790 r. miał syna Adama, po którym z Salomei Smorongiewiczówny syn Józefa-Adam wylegitymowany w Królestwie 1843 r. 

KWIATKOWSKI. Tomasz, urzędnik Komisyi Skarbu, otrzymał przyznanie praw nowego szlachectwa w Królestwie 1842 r.; jego syn Ksawery Michał-Czesław wylegitymowany w Królestwie 1848 r. 

Piotr, podporucznik wojsk polskich 1830 r., po 1831 r. podporucznik w wojsku rosyjskiem, otrzymał przyznanie praw nowego szlachectwa w Królestwie 1838 roku; jego syn Erazm wylegitymowany w Królestwie 1853 roku.

Franciszek, sztabs-lekarz w wojsku polskiem 1830 r., z żony Maryanny Konarzewskiej miał synów, Konstantego, urzędnika przy drodze żelaznej, 1847 r., i Aleksandra, 1850 r. wylegitymowanych w Królestwie. 

KWIATONIOWSKI. Piszą się z Kwiatoniowic, w pow. bieckim. Jan, dziedzic na Szczytnikach i Czyżowie 1470 r. Andrzej 1472 r. Po Stanisławie synowie: Baltazar, Jan, Maciej i Sebastyan 1530 r. Tomasz ożeniony z Urszulą Otfinowską 1598 r. (Wyr. Tryb. Lubek). 

KWIECEWICZ. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1860 r. 

KWIECIŃSKI h. GRYF. Jan, dziedzic części wsi Huzarówki, w pow. pińskim 1740 r., miał syna Mateusza, po którym syn Wojciech wylegitymowany w Królestwie 1840 r. 

Jakób, subdelegat grodzki międzyrzecki 1769 r., żonaty z Anną Lasocką, pozostawił syna Szymona, po którym z Anieli Malinowskiej synowie: Tomasz, Józef, Wojciech, Jan i córka Antonina wylegitymowani w Królestwie 1849 r. 

Do tego herbu przypuszczony został Józef, neofita litewski, któremu na sejmie 1764 r. przyznano szlachectwo; jego syn Edward miał syna Szymona, ożenionego z Krystyną Grudziewiczówną, z której syn Wincenty, pomocnik zarządzającego pałacami cesarskiemi w Warszawie, wylegitymowany w Królestwie 1861 r., otrzymał przyznanie praw nowego szlachectwa 1866 roku. 

KWIECIŃSKI h. NIECZUJA. Stanisław, syn Jana, zapisany do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1805 r. August, syn Jana, kapitan wojsk rosyjskich, horodniczy pow. pińskiego 1840 r. Fortunat, syn Ignacego, deputat sądów pow. gowdeckiego, w gub. witebskiej 1845 r. 

KWIECISZOWSKI. N. z wojew. Sandomierskiem podpisał elekcyę 1697 r. (Vol. Leg). 

KWIELIŃSKI. Melchior, syn Nikodema, w ziemi warszawskiej 1651 r. (Don. Vars.). 

KWIETKO. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1850 r. Jan i Piotr, synowie Onufrego, i Alfons, syn Józefa, dziedzice dóbr Gedgowdy, w kowieńskiem 1882 r. 

KWILECKI h. SZRENIAWA. Hrabiowie i szlachta. Senatorowie w rodzinie: Łukasz, kasztelan santocki 1736 r., a lendzki 1737 r. Jan-Józef, kasztelan biechowski 1778 r., rogoziński 1780 r., międzyrzecki 1785 roku. Adam-Klemens, kasztelan przemęcki 1782-1796 roku. Franciszek-Antoni, kasztelan kaliski 1790 r.

Obecnie w jednej linii zamożna i hrabiowska rodzina, wzięła nazwisko od wsi Kwilcz, w wojew. poznańskiem; Jakób 1495 roku miał dwóch synów: Tomasza, księdza, i Marcina 1514 roku, po którym z Małgorzaty Przystanowskiej było cztery córki: Katarzyna Niemierzycka, Małgorzata Więckowska, Anna Turkowska, Anna za Wolanem, oraz trzech synów: Jan młodo zmarły, Heronim, pisarz litewski, dworzanin królewski 1580 r., używany od Stefana Batorego do urządzania królewszczyzn, rządca dóbr litewskich królowej Bony 1545 r., łożył na wychowanie swego siostrzeńca słynnego Wolana, i Marcin 1559 r., po którym z Anny Przetockiej cztery córki: Anna Gruszczyńska, Urszula Szremska, Agnieszka za Stefanem i Helena za Pawłem Krzyckimi i dwóch synów, Jan i Kacper. 

Kacper z 1-ej żony Doroty Gruszczyńskiej miał syna Jerzego, bezpotomnego, a z 2-iej żony Jadwigi Bzowskiej czterech synów: Melchiora, bezpotomnego, Jana, po którym i Jadwigi Schlichting córka Maryanna Domaradzka, Piotra i Wojciecha, przodków dwóch gałęzi tego domu. 

Gałąź Piotra. Piotr, syn Kacpra, dwukrotnie żonaty, z Anną Kurnatowską i Katarzyną Zawadzką, miał z drugiej żony syna Melchiora, rotmistrza wojsk królewskich, po którym było dwie córki, Katarzyna Goczałkowska, Konstancya 1v Kendzierzyńska, 2v. Ciecierska i dwóch synów, Jan i Franciszek; z nich Franciszek z Joanny Karsznickiej miał trzy córki: Katarzynę Rowińską, Maryannę, Bernardynkę w Poznaniu, Barbarę Makowską i syna Pawła bezpotomnego. 

Jan, starszy syn Melchiora, podpisał elekcyę 1697 r., i z żony Katarzyny Błociszewskiej miał trzy córki: Annę 1v. Kraśnicką, 2v. Dzierzbińską, Dorotę 1v. Kraśnicką, 2v. Kiełczewską i Jadwigę, pannę, oraz synów, Stanisława i Stefana; z nich Stanisław z Elżbiety Jaskóleckiej miał syna Wojciecha, po którym z Maryanny Przeradzkiej syn Ignacy i córki, Joanna i Józefata, a Stefan z Zofii Potrykowskiej pozostawił syna Telesfora, kanonika poznańskiego. 

Gałąź Wojciecha. Wojciech, trzeci syn Kacpra i Bzowskiej, miał trzy żony: Jadwigę Kumińską, bezpotomną, Zofię Urbanowską, z której był syn Heronim ożeniony z Krystyną Mieszkowską, z niej córka Teresa Rydzyńska; z pierwszej zaś żony Anny Gosławskiej miał Wojciech córkę Zofię Malechowską, kasztelanowę kaliską, i synów: Stanisława, zabitego na wojnie, i Adama, po którym z 1-ej żony Elżbiety Łyszkowskiej córki, Ewa za Błociszewskim i Teofila 1v. Kęszycka, 2v. Ignacowa Wąglikowska i synowie, Michał i Sebastyan. Z nich Michał podpisał elekcyę 1697 r. z wojew. poznańskiem, i z żony Urszuli Niezabytowskiej miał dwie córki, Annę za Aleksandrem Płonczyńskim i Elżbietę za Wojciechem Mańkowskim; Sebastyan, rotmistrz wojsk koronnych, podpisał elekcyę 1697 r. z wojew. poznańskiem, i z żony Zuzanny Chrząstowskiej, kasztelanki nakielskiej, jego córki: Helena, panna, Elżbieta za Maciejem Mańkowskim i Teresa za Wawrzyńcem Zbijewskim.

Adam z 2-iej żony Konstancyi Rożnowskiej miał dwie córki, Elżbietę 1v. za Ludwikiem Rokossowskim, 2v. Michałową Orzelską, 3v. Brzechfową, Ludwikę za Węgorzewskim i synów, Łukasza i Wojciecha, podobno kasztelana rogozińskiego, po którym z żony Urszuli Chrząstowskiej córka Maryanna Bnińska, kasztelanowa szremska. 

Łukasz, dziedzic Kwilcza i Dobrojewa, kasztelan santocki 1736 r., a lendzki 1737 r., starosta mosiński i poseł na sejm 1736 r., miał dwie żony, Konstancyę-Elżbietę Marszewską, kasztelankę przemęcką, z której syn Konstanty, i Barbarę Lipską, kasztelankę rogozińską, z niej córki, Teresa i Urszula Chłapowskie i synowie: Franciszek-Antoni, Adam-Klemens i Jan-Józef, z których Franciszek-Antoni i Jan-Józef są przedstawicielami dwóch linij tego domu, pierwszej ordynackiej na Wróblewie i drugiej na Dobrojewie. 

Konstanty, major wojsk koronnych i starosta mosiński 1749 r., chorąży wschowski 1764 r., chorąży kaliski 1769 r., a ostatnio chorąży poznański 1773 r., zaślubił Jadwigę Ponińską i z niej miał córki, Ludwikę Kęszycką, wojewodzinę gnieźnieńską, Barbarę za Antonim Czarneckim, krajczym koronnym, i syna Ksawerego, dziedzica Chełkowa, żonatego z Józefą Potocką, kasztelanką rogozińską. 

Konstanty podług akt Heroldyi miał mieć i drugiego syna Antoniego, po którym z Julianny Kobylnickiej synowie: Ignacy-Wojciech, Maryan-Aleksy, i Włodzimierz-Roch wylegitymowani w Królestwie 1837 roku. 

Adam-Klemens, dziedzic Dobrojewa, Świdnicy, w kaliskiem, Łuczyna i Chodorówka, na Ukrainie, podpisał elekcyę 1764 roku z wojew. kaliskiem; kasztelan przemęcki 1782 r., kawaler orderów św. Stanisława i Orła Białego 1786 r., poseł kaliski, dostał na lat 50 starostwo pyzdrskie, i z żony Wiktoryi Łąckiej, podkomorzanki brzeskiej, miał córkę Anielę za Klemensem hr. Kwileckim. 

Linia ordynacka na Wróblewie. Franciszek-Antoni, dziedzic Wróblewa, kasztelan kaliski 1790 r., starosta wschowski 1759 r., marszałek Trybunału koronnego 1766 r., komisarz w 1768 r. do traktowania z Prusami, poseł przy dworze pruskim 1775 r., ażeby nakłonić Prusy do trzymania się traktatu podziałowego i niezabierania więcej ziemi, kawaler orderów Orła Białego i św. Stanisława, miał dwie żony, Koźmińską, z którą bezpotomny i Teresę Szczaniecką, kasztelankę kamińską, z której córka Maryanna 1v. Gliszczyńska, kasztelanowa biechowska, 2v. Janowa Kwilecka i syn Antoni Maciej. 

Antoni-Maciej, szambelan Stanisława Augusta, starosta wschowski, które to starostwo dostał prawem emfiteutycznem na lat 50, poseł na sejm czteroletni, dziedzic dóbr Wróblewskich, z żony Weredianny Radolińskiej, chorążanki wschowskiej, pozostawił córkę Annę 1v. za Ignacym Radolińskim, 2v. za Kłobukowskim i syna Józefa, kapitana wojsk polskich, szambelana pruskiego, dziedzica Wróblewa, w W. Ks. Poznańskiem, z których utworzył ordynacyę dla swej rodziny, i Młochowa w Królestwie Polskiem, i który otrzymał tytuł hrabiego pruskiego 1816 r. z odmianą herbową - na tarczy w polu złotem orzeł biały w lewo, na jego piersiach tarcza czerwona z herbem Szreniawa z krzyżem, na głównej tarczy korona hrabiowska, nad nią hełm z koroną szlachecką, w której pięć piór strusich; tę odmianę herbową przyjęli i inni Kwileccy godnością hrabiowską zaszczyceni.

Hr. Józef, wylegitymowany w Królestwie 1837 r., miał dwie żony, Lucindę Czarnecką, krajczankę koronną, i Aleksandrę Sobolewską, córkę Walentego, prezydującego w radzie administracyjnej Królestwa, i z 1-ej żony pozostawił córki, Maryę za Janem Kieżgajło-Zawiszą i Ludwikę, żonę Albina hr. Węsierskiego, którego syn Zbigniew odziedziczył ordynacyę Wróblewską z przyjęciem nazwiska Kwilecki, i z żony Izabeli hr. Bnińskiej ma córki: Ludwikę za Edmundem Żółtowskim, Izabelę za Kazimierzem Niegolewskim, Maryę i syna Józefa Węsierskiego-Kwileckiego, ur. 1897 r., ordynata Wróblewskiego. 

Linia na Dobrojewie. Jan-Józef, łowczy kaliski 1772 roku, cześnik wschowski 1773 r., kasztelan biechowski 1778 r., rogozinski 1780 r., a międzyrzecki 1785 roku, kawaler orderów Orła Białego i św. Stanisława, miał dwie żony, Wiktoryę Gajewską, kasztelankę rogozińską, z której córka Aniela 1v. Wojciechowa Węgorzewska, i Nepomucenę Bielińską, z której córka Joanna za Antonim Wyganowskim i synowie, Klemens i Jan Nepomucen otrzymali 1816 r. tytuł hrabiowski pruski. 

Hr. Klemens, dziedzic Dobrojewa i Kwilcza, przyznany hrabią w Królestwie 1824 roku, z żony Anieli Kwileckiej, kasztelanki przemęckiej, miał córkę Helenę za Wincentym Turno i trzech synów: Hektora-Juliana, Leonarda i Arsena, dziedzica Kwilcza, oficera wojsk polskich, żonatego z Pauliną Ponińską. 

Hr. Hektor-Julian, dziedzic dóbr Gosławic, Świdnicy i Oporowa, wylegitymowany w Królestwie 1837 r., z żony Maryi Izabeli hr. Tauffkirchen-Gutenburg-Engenlburg pozostawił córkę Annę za Janem hr. Mielżyńskim i synów: Kazimierza, dziedzica dóbr Ober-Zedlic, w W. Ks. Poznańskiem, i Góry, w Królestwie Polskiem, Władysława, dziedzica dóbr Gosławice, w Królestwie, ożenionego z Honoryną Russanowską, wdową po hr. Auguście Bielińskim, i Mieczysława. 

Hr. Mieczysław, podporucznik wojsk pruskich, dziedzic dóbr Oporowa, Świdnicy i Kluczewa, w W. Ks. Poznańskiem, ożeniony z Maryą Mańkowską, z której synowie, Hektor, Kazimierz i córki: Jadwiga zaślubiona w 1882 r. Wincentemu Niemojewskiemu, dziedzicowi dóbr Siedlec, w W. Ks Poznańskiem, Marya za Adamem Żółtowskim, Anna za Stanisławem Niezabytowskim i Julia za bar. Ludwikiem du Puget-Puszetem. 

Hr. Hektor, dziedzic dóbr Kwilcza, oficer wojsk pruskich, poseł do parlamentu niemieckiego, zaślubił Jadwigę z hr. Załuskich, z niej dzieci: Dobiesław ur. 1888 r., Zofia i Marya.

Hr. Kazimierz, dziedzic dóbr Gosławice i Grodziec, oficer wojsk pruskich, zaślubił Maryę z Karskich, córkę Stanisława i Jadwigi z ks. Światopołk-Czetwertyńskich, i z niej ma synów, Mieczysława, ur. 1895 r. i Stanisława, ur. 1896 r. 

Hr. Leonard, drugi syn hr. Klemensa, dziedzic Dobrojewa i Morownicy, zm. 1814 r., z Tekli Sieroszewskiej miał córkę Wandę za Władysławem Niegolewskim i syna Stefana, ur. 1839 r., dziedzica Dobrojewa i Gaj-Strumice, posła do parlamentu niemieckiego, ożenionego z Barbarą Mańkowską, z niej synowie: Adam, oficer wojsk pruskich, Stefan, żonaty z Jadwigą hr. Zamoyską, Franciszek ożeniony z Jadwigą, córką ks. Tadeusza Lubomirskiego, i Stanisław zm. 1906 r. 

Hr. Jan Nepomucen, drugi syn kasztelana Jana-Józefa, dziedzic Kobylnik i Srocka, wylegitymowany w Królestwie 1838 r., po którym z Maryanny Kwileckiej, kasztelanki kaliskiej, syn Waleryan, dziedzic dóbr Kobylniki i Psarskie, w W. Ks. Poznańskiem, z żony Maryi Lubowieckiej pozostawił córkę Helenę za Bolesławem Potockim i syna Franciszka, dziedzica dóbr Wielkie Srocko, w W. Ks. Poznańskiem, urzędnika pruskiego we Wrocławiu 1864 roku (Ks. Gr. Kaliskie, Brzeskie, Konińskie, Kancl., Sigil., Wyr. Tryb. Piotrk., Bon., Żychl., Hr. Dunin-Borkowski). 

KWILIŃSKI h. LIS. Pisali się z Kwiliny, w pow. lelowskim, i mają być jednego pochodzenia z Bolestraszyckimi. Klemens, dziedzic Kwiliny, Kluczyc i Kuczkowa 1390 r., miał syna Jana, po którym syn Mikołaj, dziedzic na Kwilinie 1450 roku, pozostawił synów: Jana, Klemensa, Mikołaja i Piotra. Jan i Mikołaj byli dziedzicami Kossowa, a Piotr dziedzicem Nienaszowy 1480 r. Krzysztof i Stefan, synowie Jerzego, 1580 r. Krzysztof, dziedzic Faliszówki, Grabiny i Szadkowa, a Stanisław, posesor Załęża, w bieckiem 1581 r. Zofia z Szumowa, żona Jana Gostomskiego, podstolego sanockiego 1670 r. (Wyr. Tryb. Lubek, Ks. poborowe). 

KWINTA v. KWINTO h. DRYA. Na Litwie, brali przydomek Prewysz. Wojciech, bojar wasiliski, dostawiał 2 konie na wyprawę wojenną 1528 r. (Metr. Lit.). Jan, dworzanin królewski 1562 r. Andrzej z pow. brasławskim 1674 r., a Franciszek z wojew. wileńskiem 1697 r. podpisali elekcye. 

Marcin podpisał konfederacyę olkienicką 1700 r. Marcin, budowniczy brasławski 1702 r. Kazimierz-Józef, krajczy brasławski 1732 r. Stanisław, skarbnik brasławski, podpisał konfederacyę generalną litewską 1764 r., a Jerzy, miecznik brasławski, elekcyę 1764 r. z pow. brasławskim. Kazimierz, budowniczy brasławski 1770 roku. Adam, krajczy brasławski 1775 roku. 

Jerzy-Andrzej, syn Justyna, z synami: Apolinarym, Adolfem-Izydorem i Anzelmem-Ignacym, oraz Józef, syn Daniela, wylegitymowani w Cesarstwie 1851 roku i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1832 - 1852 roku.

Michał, dziedzic dóbr Kimborciszki i Kliszeniszki 1648 r., miał dwóch synów, Franciszka i Jerzego; z nich Franciszek, dziedzic dóbr Kimborciszki, pozostawił syna Rafała, a ten syna Floryana, szambelana królewskiego, którego syn Bogusław miał synów: Marcina-Adolfa, ożenionego z Malwiną Czarnocką, Floryana, dziedzica dóbr Floryanpol, w kowieńskiem 1882 r., i Feliksa. 

Jerzy, dziedzic dóbr Kliszeniszki 1687 r. miał syna Andrzeja, żonatego z Teresą Gedroicówną, z której pięciu synów: Jerzy bezpotomny, Stanisław, Antoni, Józef i Michał, starosta świderski 1752 r., podstoli brasławski 1766 r., dziedzic dóbr Albinowszczyzna, zm. 1786 r., po którym z żony Joanny Klotówny, 2v. za Józefatem Kwintą, zostało pięciu synów: Antoni, Stanisław, jego syn Józef, dziedzic dóbr Kudzieliszki 1830 r., Franciszek, dziedzic dóbr Albinowszczyzny, po którym z żony N. Żaba synowie, Józef i Augustyn; po Augustynie syn Jan z żony Petroneli Januszewiczówny zostawił trzech synów: Zenona, Longina i Teofila, oraz córki, Zofię za Aleksandrowiczem i Leokadyę. 

Stanisław, podczaszy brasławski 1770 r., miał syna Antoniego, dziedzica dóbr Pociekinie i Spinkowszczyzna 1802 r., po którym z żony Teresy Klotówny synowie: Stanisław, dziedzic dóbr Spinkowszczyzny, z żony Antoniny Salmonowiczówny pozostawił syna Wincentego, dziedzica dóbr Spinkowszczyzny 1850 r.; Michał, dziedzic dóbr Zacisza, ożeniony z N. Pobiedzińską; Józef żonaty z Bobińską; Jerzy i Jan. Jan, sędzia i deputat zawilejski, dziedzic dóbr Antonowa, z trzech żon: N. Łemkowskiej, Józefy Żabianki, łowczanki smoleńskiej, i Emeryki Mazurkiewiczówny, pozostawił córkę Joannę za Augustem Kwintą i synów: 1) Ludwika, dziedzica dóbr Samsonowa 1860 r., ożenionego z Michaliną Łowejko, 2) Felicyana, ożenionego z Bogumiłą Kwinta i 3) Aleksandra, majora wojsk rosyjskich, dziedzica dóbr Dyszli i Pobierży 1882 r., ożenionego z Antoniną Hofman. 

Jerzy, dziedzic dóbr Antonowa, sędzia wileński, po którym córka Michalina za Eugeniuszem Kwintą i synowie, Ferdynand, dziedzic dóbr Antonowa, żonaty z Eweliną Czarnocką, i Ignacy, urzędnik, ożeniony z Frąckiewiczówną. 

Antoni, syn Andrzeja i Gedroicówny, pisarz ziemski 1774 r., a strażnik brasławski 1780 roku, miał dwóch synów, Antoniego, dziedzica dóbr Kliszeniszek, który zostawił pięciu synów: Józefa, Rudolfa, Adolfa, tego syn Władysław, dziedzic dóbr Kimborciszki 1882 r., w kowieńskiem, Teodozego, ożenionego z Michaliną Wazgirdówną, i Leokadyusza, i Walentego, majora wojsk litewskich 1792 r., który z żony Teodory Salmonowicz miał córkę Teofilę i syna Walentego bezpotomnego. 

Józef, syn Andrzeja i Gedroicówny, podpisał elekcyę 1764 r. z pow. brasławskim; rotmistrz i poseł 1751 r., miecznik 1764 r., a krajczy brasławski 1778 r., chorąży petyhorski wojsk litewskich, dziedzic dóbr Kondraciszki, zostawił pięciu synów: Jana, dziedzica dóbr Kudeliszek, kapitana wojsk litewskich, po którym z żony Franciszki Uszyńskiej synowie: Józef, Jerzy, August, Jan, Eugeniusz, dziedzic dóbr Kliszeniszek, żonaty z Michaliną Kwinta, Józef-Karol i Michał, ożeniony z Butlerówną, wdową po Naruszewiczu; Justyna, po którym z żony Uszyńskiej córka Bogumiła za Felicyanem Kwintą, Michała, Antoniego, sędziego grodzkiego brasławskiego, dziedzica dóbr Nowydwór 1830 r. po którym z żony Elżbiety Kassyanowiczówny córka Eleonora za Cypryanem Podbereskim i syn Konstanty Reinhold, urzędnik, dziedzic dóbr Nowydwór, zaślubił Klotyldę Klottównę i z niej pozostawił syna Kazimierza 1882 r. i córki, Maryę i Malwinę.

KWINTO h. SZRENIAWIA. Franciszek, syn Stanisława, z synem Michałem i wnukiem Romualdem wylegitymowani w Cesarstwie 1855 roku i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1800-1847 r. 

KWIRO h. ŚLEPOWRON. Jerzy, syn Michała, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1804 r. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1860 r. 

KWITKO v. KWITKA. Józef, syn Jana, urzędnik w gub. kijowskiej 1840 r. N. N. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1860 r. 

KWOT. Kacper i Mateusz, synowie Erazma, mieszczanina bydgoskiego, i Katarzyny Cięskiej, otrzymali nobilitacyę, a do herbu Grzymała zostali przyjęci przez Adaukta Smarzyńskiego, wojewodzica inowrocławskiego 1593 r. (Metr. Kor.). 

KYCER v. KICER. Maciej otrzymał nobilitacyę 1676 r. (Vol. Leg.). Jan żonaty z Jadwigą Łazowską 1690 r. (Don. Vars.). 

KYKIERIC h. GOZDAWA odm. Zob. Kikieritz. 

KYMMEL. Jan, syn Antoniego, zapisany do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1820 r.