Anna Osadnik, Zawalony
Ceramika,
Praca sygnowana,
Wysokość: 32 cm
___
Unikatowa rzeźba ceramiczna, wysokotopliwa masa rzeźbiarska szamot z porcelitem do formowania ręcznego, angobowana, szkliwiona, wypalana wiele razy w tym ostatni raz w cegielni w Patoce.
Z tą pracą mam szczególnie silny związek, ponieważ kolejny raz dostałam lekcję pokory: wielokrotnie upadała mi ona na stół, i tyle samo razy ją podnosiłam. Ostateczna forma całkowicie satysfakcjonuje mnie i cieszy, w tym również szlachetna struktura, porowatość i kolorystyka uzyskane w żywym wypale cegielni w Patoce.
____
ANNA OSADNIK OSA. Tarnogórzanka, ur. 08.01.1971. Absolwentka ASP (dawniej PWSSP) we Wrocławiu na wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby. Dyplom z wyróżnieniem w dziedzinie grafiki artystycznej i malarstwa uzyskała w roku 1995. Od 2015 jest członkiem Związku Ceramików Polskich (Polish Ceramics Association). W 2016 pod opieką artystyczną prof. dr hab. Andrzeja Szarka, rozpoczęła studia doktoranckie w dziedzinie rzeźby w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie. Od 1998 prowadzi zajęcia dydaktyczne w zakresie rysunku, malarstwa oraz grafiki artystycznej. Zajmuje się ceramiką wypalaną naturalnymi metodami („Gangosy”, „Kamienie”, „Ślady”), wykonuje grafiki ulotne (np. „Szkice linorytem”) i trwałe („Glinoryty”, grafiki drukowane w glinie i utrwalane w temperaturze 1300°C). Tworzy również wielkoformatowe grafiki drukowane ciałem („DUPODRUKI”, „Traktat o drukowaniu”). Porusza problemy związane z ekologią, np. kontynuowany od 1997 roku recycle/cykl „LofP” („Line of Prospects – Linia Horyzontów”) oraz od 2016 cykl „Złote drzewa”, a w 2018 w efekcie społecznej akcji czyszczenia świata zrealizowała przestrzenną instalację z 6 tysięcy butelek bezzwrotnych ze szkła („Skupiona Sfera 19.003/350+”). Od 1998 przygotowuje autorskie cykle marynat „The Golden Collection”. Zajmuje się również problematyką reintegracji poprzez twórczość (np. w ramach projektu LCC/Lubsza Culture Center, w latach 2015-2018 zainicjowała cztery edycje festiwalu „Ceramiczna Noc w Lubszy”) i organizacją happeningów interaktywnych („Taniec w glinie”, ”Zbieram dłonie”). Bohaterka kilku felietonów Krzysztofa Mazika „Książka kucharska – 100 niejadalnych potraw”. Uwieczniona w kalendarzu autorstwa Marka Wesołowskiego i Krzysztofa Millera „Twórcy Kultury Śląskiej / 2014”. W latach 1995-2019 przygotowała 51 wystaw autorskich w Polsce i za granicą. Uczestniczyła w ponad 200 międzynarodowych akcjach, plenerach, sympozjach, warsztatach, wystawach i wydarzeniach, również muzycznych, teatralnych i pokazach mody. Jej prace można znaleźć w muzeach i galeriach oraz w kolekcjach prywatnych w wielu krajach (Polska, Niemcy, Holandia, Finlandia, Czechy, Włochy, Kanada, Francja, Szwecja, Anglia, San Salvador, Kirgistan, Holandia, Węgry, Rumunia, Ukraina).
