Artysta NIEZNANY, "Św. Florian", ok. poł. XVIII w.

autor nieznany, uczeń Pinzla (?), krąg szkoły lwowskiej,
drewno lipowe, polichromowane, złocone, wydrążone odwrocie,
wym.: 110 x 60 x 40 cm,
stan zachowania: pióro hełmu zrekonstruowane, palec wskazujący prawej dłoni zrekonstruowany, brak małego palca lewej dłoni.
Rzeźba po konserwacji, w załączeniu szczegółowa dokumentacja konserwatorska z 1994, wykonawcy: Monika Bogdanowska, Andrzej Tekielak, Anna Strużyńska, rzeczoznawcy: prof. Marian Paciorek, Rzeczoznawca MKiS ds. Konserwacji Rzeźby Polichromowanej, Maria Dayczak-Damasiewicz, Piotr Krasny.
Rzeźba ze zbiorów Henryka Bednarskiego (1907-1991), wybitnego lwowskiego kolekcjonera i bibliofila, autora tekstów z zakresu sztuki, architektury i archeologii, po wojnie zamieszkałego w Krakowie. W katalogu kolekcjonera poz. nr 40.

Autorzy dokumentacji konserwatorskiej w części "Opis stylistyczny" dostrzegają ogromny talent twórcy rzeźb św. Floriana i św. Wacława. Cechy znakomitego warsztatu w ich opinii są nieco bardziej widoczne w przedstawieniu św. Floriana, doskonała znajomość anatomii, bogactwo i precyzja wykonania draperii, mogą świadczyć, iż rzeźba św. Floriana jest zapewne w całości dziełem autorskim, a św. Wacława, poza ogólną koncepcją, stanowi dzieło warsztatowe. "Stwierdzono ogromne podobieństwo przedstawienia św. Floriana z posągiem św. Jerzego zdobiącym fasadę św. Jura we Lwowie oraz z bozzettem do tego przedstawienia. Ich twórcą był Pinzel i powstały w latach 1751-61(?) Ponadto układ postaci św. Floriana, rozwiany płaszcz z charakterystycznym dla Pinzla tzw. ogonem, bogato opracowane włosy, a także sposób wyrzeźbienia twarzy i rodzaj podstawy w formie skał, pozwalają łączyć tę rzeźbę z anonimowym uczniem Pinzla. Uczeń ten, nieznany z nazwiska jest autorem ambony w kościele w Przemyślu (il. w zał.), rzeźby Matki Boskiej z Tarnopola oraz rzeźb zakonników - obecnie znajdujących się w Muzeum Diecezjalnym w Przemyślu (?) Autorem hipotezy dotyczącej autorstwa obu obiektów jest historyk sztuki mgr Piotr Krasny." (Fragment z części: "Opis inwentaryzacyjny - problem autorstwa").
Niewiele zdołano ustalić na temat historii rzeźb. "Historia rzeźb nie jest znana. Podejmując próbę określenia autorstwa można domniemywać o ich pochodzeniu z klasztoru karmelitów w Przemyślu. Z pewnych względów wydaje się też słuszne przypuszczenie o ich pierwotnym usytuowaniu na niewielkim ołtarzu w kaplicy pałacowej. Zastanawia bowiem fakt ich bardzo dobrego stanu zachowania, świadczący o dbałości i opiece ich kolejnych właścicieli." (fragment z części: "Historia obiektów na podstawie materiałów źródłowych oraz na podstawie badań obiektu"). Program prac konserwatorskich zakładał ograniczenie ingerencji w obiekty, aby zachować ich charakterystyczne zniszczenia, świadczące o historii i autentyzmie. Na życzenie właściciela obiektów wykonano rekonstrukcję brakujących form rzeźbiarskich palców.